1
عنوان:
اندازه گیری عملکرد پرتفلیو
چارچوبی برای ارزیابی عملکرد پرتفلیو
معیارهای عملکرد پرتفلیو
با استفاده از مفاهیم تئوری سرمایه و CAPM و همچنین مفاهیم ریسک و بازده، سه محقق به نامهای ویلیام شارپ، جک ترنز و مایکل جنسن، معیارهایی را برای ارزیابی عملکرد پرتفلیو در سال 1960ارائه کردند. اغلب به این معیارها، معیارهای ترکیبی عملکرد پرتفلیو گفته می شود. این معیارها که امروزه اغلب از آنها استفاده می شود عبارت اند از:
معیار پاداش به تغییرپذیری
معیار پاداش به نوسان پذیری بازده
معیار تفاوت بازده جنسن
معیار پاداش به تغییر پذیریReward-to- Variability Ratio(RVAR)
ویلیام شارپ، معیاری ترکیبی از عملکرد پرتفلیو ارائه کرد که نسبت پاداش به تغییر پذیری(RVAR) نام دارد و بر مبنای تئوری بازار سرمایه استوار است. شارپ برای ارزیابی عملکرد از 34 صندوق مشترک سرمایه گذاری در طول دوره 1954 تا 1963 استفاده کرد. این معیار به صورت زیر است:
معیار پاداش به نوسان پذیری بازده (Reward-to-Volatility Ratio)
تقریباً همزمان با شارپ(در اواسط دهه 1960)، جک ترنر نیز معیار مشابهی را با نام نسبت پاداش به نوسان پذیری بازده ارائه کرد. مانند شارپ، ترنر نیز درصدد ایجاد ارتباط میان ریسک پرتفلیو با بازده آن برآمد. با این حال، ترنر با این فرض که پرتفلیوها به اندازه کافی متنوع هستند میان بازده کل و ریسک سیستماتیک تمایز قائل شد.
ترنر در اندازه گیری عملکرد پرتفلیو مفهوم خط شاخص را معرفی کرد. خط شاخص به عنوان معیاری برای تقسیم بازده اوراق بهادار به دو جزء سیستماتیک و غیر سیستماتیک معرفی می شود. از خط شاخص می توان برای نشان دادن رابطه میان بازده پرتفلیو و بازار استفاده کرد. شیب خط شاخص، نوسان پذیری نسبی بازده صندوقهای مشترک سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. شیب خط شاخص ضریب بتا است که معیار نوسان پذیری بازده پرتفلیو در رابطه با شاخص بازار را نشان میدهد.
مقایسه معیارهای شارپ و ترنر
اندازه گیری تنوع پرتفلیو
معیار تفاوت بازده جنسن
یکی از معیارهای مرتبط با RVOL ترنر، معیار تفاوت بازده جنسن یا آلفا است. در نتیجه این دو معیار می توانند رتبه بندی تقریباً یکسانی از عملکرد پرتفلیو ارائه کنند. معیار عملکرد جنسن بر اساس مدل CAPM است.
مسائلی در مورد اندازه گیری پرتفلیو