1
عنوان:
تجزیه و تحلیل صنعت
مقدمه
دومین مرحله در تحلیل اساسی سهام عادی، تجزیه و تحلیل صنعت است. سرمایه گذاری که تشخیص می دهد اقتصاد و بازار برای سرمایه گذاری جذاب است بایستی دست به تحلیل صنایعی بزنند که در آنها فرصتهایی در سالهای آتی دیده می شود.
آنچه که در اینجا در نظر داریم به آن دست پیدا کنیم این است که یاد بگیریم به صورت تحلیلی در مورد صنایع فکر کنیم. از طریق بررسی عملکرد صنایع مختلف در طول چندین دوره می توان به اهمیت تحلیل صنعت پی برد؛ از طریق این تجزیه و تحلیل می توان فهمید چه صنایعی ارزش سرمایه گذاری دارند. مزایایی که تحلیل صنعت در پی دارد، باعث توجیه هزینه های تجزیه و تحلیل صنایع می شود.
صنعت چیست؟
در نگاه اول به نظر می رسد واژه صنعت واژه گویایی باشد و هر کسی با صنایعی همچون صنعت خودروسازی، صنعت داروسازی، صنعت الکترونیک آشنایی داشته باشد. آیا این صنایع آن طور که به نظر می رسند گویا هستند؟ برای مثال یک مصرف کننده می تواند نوشابه ای را در ظرف شیشه ای یا قوطی آلومینیومی یا استیل بنوشد. آیا همه این موارد شامل یک صنعت مانند صنعت ظروف است یا سه صنعت شیشه، استیل و آلومینیوم (یا دو صنعت شیشه و فلزات) را شامل می شود. وقتی که شرکتها بر اساس خطوط تجاری مورد بررسی قرار گیرند قضیه از این هم پیچیده تر می شود.
در نتیجه صنایع را حداقل در چندین مورد نمی توان به صورت تصادفی شناسایی و طبقه بندی کرد. به نظر می رسد این چنین صنایعی را که بسیار پیچیده هستند باید در فعالیتهای مخصوص به خود طبقه بندی نمود.
طبقه بندی صنایع
تحلیل گران و سرمایه گذاران نیاز به روشهایی دارندکه بتوانند صنایع را طبقه بندی نمایند. یکی از مهمترین روشهای طبقه بندی، سیستم استاندارد طبقه بندی (SIC) است که دارای 11 بخش است و از A تا K تنظیم شده است. برای مثال، کشاورزی- جنگل- ماهیگیری در بخش صنایعA قرار دارند، معادن در بخش B و معاملات خرده فروشی در بخش G قرار دارند .در درون هر یک از این بخش ها گروه های صنایع مهم متعددی وجود دارند که توسط کدهای دو رقمی مشخص شده اند. برای مثال، صنایع فلزات اصلی، قسمتی از بخش صنایع D هستند که جزء فلزات تولیدی بوده و با کد دو رقمی 33 مشخص شده است.
تجزیه و تحلیل صنعت
صنایع نیز مانند بازارها و شرکتها، از طریق مطالعه داده هایی همچون داده های فروش، سود سهام، سود تقسیمی، ساختار سرمایه، خطوط تولید، قوانین، ابتکارات و غیره مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. این چنین تحلیل هایی مستلزم تخصص عالی است که اغلب توسط تجزیه و تحلیل گران صنعت و از طریق شرکتهای کارگزاری و سایر موسسات سرمایه گذاری صورت می گیرد.
یکی از مفیدترین روشها برای تحلیل صنعت بر اساس چرخه عمر آنهاست. مرحله اول این روش، بررسی وضعیت کلی و موقعیت فعلی است. مرحله دوم بررسی موقعیت صنعت در رابطه با چرخه تجاری و وضعیت اقتصاد کلان است. مرحله سوم شامل تجزیه و تحلیل کمی ویژگی های صنعت به منظور تعیین افق دید آتی صنعت است.
چرخه عمر صنعت
بسیاری از تحلیل گران معتقدند که صنایع دارای 3 مرحله می باشند: مرحله رشد، مرحله توسعه و مرحله تثبیت.
مرحله رشد
در این مرحله، رشد تقاضا خیلی زیاد است. اگرچه تعدادی از شرکتهای موجود در درون یک صنعت در حال رشد، در این مرحله بخاطر فشارهای رقابتی با شکست مواجه می شوند، ولی اکثر شرکتها با رشد سریعی در حیطه فروش و سود سهام مواجه هستند. در این مرحله، ممکن است رشد سریع باعث جذب شرکتهای سرمایه گذار شود به همین خاطر رقابت در این مرحله شدید بوده و باعث میشود شرکتهای ضعیف از رده خارج شوند.
ریسک سرمایه گذاری در میان شرکتهایی که هنوز به ثبات نرسیده اند زیاد است، با این حال بازده مورد انتظار شرکت هایی که موفق می شوند نیز زیاد است. در مرحله رشد صنعت، تعیین ادامه حیات صنایع به خاطر ارزشی که تشخیص عملکرد آتی دارد برای تحلیل گران اوراق بهادار از مشکل برخوردار است. با گذشت زمان شرکتهای موفق مشخص می شوند و قیمت سهام این شرکتها بیشتر از مراحل قبلی رشد می نماید.
مرحله توسعه
در مرحله دوم چرخه عمر صنایع، که مرحله توسعه است، بازماندگان مرحله رشد مشخص می شوند. این صنایع رشد کرده و رونق پیدا می کنند؛ با این حال نرخ رشد، کمی ملایم تر از مرحله قبل است.
در مرحله توسعه، صنایع، محصولاتشان را بهبود می بخشند و احتمالاً قیمت های خود را کاهش میدهند. این صنایع دارای ثبات بوده و در این مرحله این صنایع اغلب وجوه سرمایه گذاری و منابع مالی جذب می کنند. به خاطر کاهش ریسک ورشکستگی در این مرحله، سرمایه گذاران تمایل دارند در این صنایع سرمایه گذاری نمایند.
در این مرحله صنایع از سیاست های مالی استفاده می کنند و صنایع قادر هستند سود تقسیمی خود را پرداخت نمایند.
مرحله تثبیت
نهایتاً صنایعی که وارد مرحله تثبیت که گاهاً به آن مرحله بلوغ نیز گفته میشود، می شوند رشد آنها متعادل تر می شود. میزان فروش ممکن است هنوز در حال افزایش باشد ولی نرخ رشد آن پایین تر از مرحله قبل است. در این مرحله محصولات تثبیت شده و میزان نوآوری در آنها کاهش می یابد، بازار پر از تقاضا است و میزان هزینه ها دارای ثبات است. اگر چه در این مرحله صنایع به حیات خود ادامه می دهند ولی میزان رشد آنها زیاد چشمگیر نیست. در این مرحله ممکن است صنایع با رکود مواجه شوند.
ارزیابی چرخه عمر صنعت
طبقه بندی سه مرحله ای چرخه عمر صنایع به سرمایه گذاران کمک می کند تا آنها بهتر بتوانند:
رشد بالقوه شرکتهای مختلف در داخل یک صنعت را ارزیابی نمایند.
سرمایه گذاران بهتر می توانند توانایی شرکت های مختلف درون صنعت را ارزیابی نمایند.
مفاهیم کاربردی تحلیل چرخه عمر صنعت
مرحله رشد ممکن است باعث ارائه بازده بالقوه بالایی شود ولی ریسک بالایی نیز به همراه دارد.
شرکتها در مرحله تثبیت (بلوغ) ممکن است بخاطر رشد کمتر، نسبتاً دارای سود تقسیمی پرداختی بیشتری باشند. این شرکتها اغلب در رشد سود سهام و سود تقسیمی از ثبات برخوردار هستند.
تجزیه و تحلیل چرخه تجاری
دومین روش تحلیل صنایع از طریق توانایی عملیاتی آنها در رابطه با کل اقتصاد است، به این معنی که برخی از صنایع در طی دوران رکود عملکرد ضعیفی دارند، در حالی که برخی دیگر از صنایع دارای عملکرد خوبی می باشند. عملکرد برخی از صنایع مطابق با چرخه تجاری است و با توجه به وضعیت تجاری و اقتصادی وضعیت آنها هم بهبود و یا وخیم می شود. بسیاری از سرمایه گذاران به دنبال شرکتهای در حال رشد هستند. در صنایع در حال رشد انتظار می رود سودهای سهام بدون توجه به شرایط اقتصادی خیلی بیشتر از میانگین کل صنایع باشد.
در مقابل صنایع در حال رشد، صنایع تدافعی قرار دارند که کمتر تحت تاثیر رکود و تغییرات اقتصادی هستند. صنایع غذایی نمونه مناسبی از این نوع صنعت میباشند. مردم همیشه به غذا نیاز دارند. بدون توجه به اقتصاد باید نیازهای غذایی را برآورده سازند. کالاهای عمومی را هم می توان جزء صنایع تدافعی به حساب آورد.
صنایع ادورای، صنایعی هستند که تغییر در آنها زیادتر است. به این مفهوم که عملکرد آنها در شرایط اقتصادی خوب بوده و در شرایط رکود اقتصادی نامناسب میباشد. کالاهای بادوام مثال خوبی از محصولاتی هستند که شامل صنایع ادواری می شوند.
برخی از صنایع نیز صنایع ادواری معکوس هستند که روند آنها مخالف با روند وضعیت اقتصادی است. صنعت معادن طلا نمونه ای از این صنایع است.
پنج نیروی رقابتی مایکل پورتر که عامل تعیین کننده در وضعیت صنعت هستند
عوامل ساختار صنعت
ارزیابی چشم اندازهای آتی صنعت
بحث آخر اینکه سرمایه گذاران علاقمند به عملکرد مورد انتظار آتی صنعت هستند. آنها می دانند که این چنین برآوردهایی با مشکلات و تا حدودی با خطاهایی همراه است ولی در عین حال می دانند که قیمتهای سهام تابعی است از پارامترهای مور انتظار و مقادیر شناخته شده. بنابراین سرمایه گذاران بایستی چه کاری انجام دهند؟
معمولاً سرمایه گذاران تمایل دارند صنایع را در زمینه هایی همچون تحلیل بازار ارزیابی نمایند. سرمایه گذاران علاقمند هستند بتوانند سود مورد انتظار صنعت و ضریب فزاینده مورد انتظار را برآورد نموده و از طریق ترکیب آنها به یک مقدار معینی برای تخمین آینده دست پیدا کنند. با این حال انجام این کار، چندان ساده نیست و مستلزم شناخت چندین رابطه و برآورد چندین متغیر است.
خوشبختانه برای کمک به سرمایه گذاران در تحلیل صنعت، اطلاعات مهمی به آسانی در دسترس قرار دارد. سرمایه گذاران باید در مورد منابع دست اول اطلاعات مربوط به صنعت و ماهیت اطلاعات موجود آگاهی لازم را داشته باشند.
تعیین عملکرد صنعت در کوتاه مدت
یکی دیگر از روشهای مناسب برای تحلیل صنعت بکارگیری مفاهیمی است که در اینجابه صورت کلی بیان می شد. برای تعیین عملکرد صنعت در دوره های کوتاه مدت مانند یکسال سرمایه گذاران باید سوالات زیر را از خودشان بپرسند:
1- با توجه به شرایط فعلی و چشم اندازهای آتی اقتصاد، کدامیک از صنایع احتمالاً سود خوبی را ارائه خواهد کرد؟
2- کدامیک از صنایع نسبت قیمت به سود خوبی خواهد داشت؟یا اینکه نرخ بهره به چه سمتی سوق پیدا خواهد کرد و کدام یک از صنایع بیشتر تحت تآثیر تغییرات نرخ بهره قرار خواهد گرفت؟
3- کدامیک از صنایع بیشتر تحت تاثیر رویدادها بالقوه آتی ممکنه از قبیل مدیریت جدید، تورم جدید، تکنولوژی جدید، افزایش هزینه ها و غیره قرار میگیرند؟
پیش بینی عملکرد صنعت دربلندمدت
برای پیش بینی عملکرد صنعت دربلندمدت، سرمایه گذاران باید سوالات زیر را مطرح نمایند:
1- دردهه ی آینده کدامیک از صنعت ها، استعداد و چشم انداز رشد را دارند؟
2- کدامیک از صنایع احتمالاً مشکلاتی را در تغییر از جامعه صنعتی به اقتصاد فن آوری اطلاعات خواهند داشت؟
مانند تجزیه و تحلیل اوراق بهادار، برای تحلیل صنعت ها نیز می توان از روشهای مختلفی استفاده کرد. بسیاری از این روشها، به صورت عقل سلیم و حس مشترک است. برای مثال، اگر شما بتوانید به صورت منطقی کاهش تعداد رقبای صنعت را پیش بینی کنید با یکسان بودن سایر شرایط می توانید پیش بینی کنید که سودآوری شرکتهای باقی مانده افزایش خواهد یافت.