پاورپوینت فصل نهم کتاب مدیریت سرمایه گذاری جونز



1

عنوان:
تئوری بازار سرمایه

مقدمه
تئوری بازار سرمایه زمانی شروع می شود که تئوری پرتفلیو مارکوئیتز پایان می پذیرد. تئوری بازار سرمایه به دنبال توضیح و بیان هزینه یابی دارایی های سرمایه ای در بازار است. هدف تئوری بازار سرمایه، ارائه مدلی است که بتواند دارایی های ریسک دار را قیمت گذاری کند.
تئوری پرتفلیو نحوه عمل سرمایه گذاران در انتخاب یک پرتفلیو بهینه از اوراق بهادار را توضیح می دهد. درحالی که تئوری بازار سرمایه نحوه قیمت گذاری دارایی ها در یک بازاری که سرمایه گذاران از مدل پرتفلیو مارکویئتز استفاده می کنند را توضیح می دهد. این بدان معنی است که تئوری بازار سرمایه بر مبنای مفهوم متنوع سازی کارای پرتفلیو، بنا نهاده شده است.

مفروضات تئوری بازار سرمایه

1- تمامی سرمایه گذاران در خصوص نرخ بازده آتی از توزیع احتمال یکسانی برخوردارند، و با توجه به سه ورودی مدل پرتفلیو(بازده مورد انتظار، واریانس بازده ها و ماتریس همبستگی) دارای انتظارات یکسان یا همگنی هستند.
2- تمامی سرمایه گذاران دارای افق زمانی یکسان یک دوره ای هستند.
3- تمامی سرمایه گذاران می توانند با نرخ بازده بدون ریسک وام گرفته و یا قرض بدهند.
4- نقل و انتقالات در معاملات بدون هزینه هستند.
5- درآمدهای شخصی بدون مالیات می باشند- به گونه ای که سرمایه گذاران میان سود سرمایه و سود تقسیمی بی تفاوت اند.
6- تورم وجود ندارد.
7- هیچ سرمایه گذاری به تنهایی نمی تواند با توجه به تصمیمات خرید و فروش خودش بر قیمت سهام تاثیر بگذارد.
8- بازارهای سرمایه در تعادل هستند.

معرفی دارایی بدون ریسک
عامل مهم در پیشرفت و بهبود تئوری بازار سرمایه، ارائه دارایی بدون ریسک در تجزیه و تحلیل است. یک دارایی بدون ریسک عبارت است از یک دارایی با بازده موردانتظار معین به گونه ای که واریانس (ریسک) بازده صفر باشد. چون واریانس مساوی صفر است بنابراین نرخ بازده بدون ریسک در هر دوره ای برابر با ارزش مورد انتظار خواهد بود. به علاوه کوواریانس میان دارایی بدون ریسک و هر دارایی ریسک دار مانندi صفر خواهد شد، برای اینکه:

در معادله فوقr بیانگر ضریب همبستگی و SD بیانگر انحراف معیار داراییi یا دارایی بدون ریسک است. بنابراین دارایی بدون ریسک هیچ همبستگی با دارایی ریسک دار نخواهد داشت.

ترکیب دارایی ها با ریسک و بدون ریسک

امکانات قرض دهی

امکانات وام گیری

پرتفلیو بازار
در شکل زیر به پرتفلیوM، پرتفلوی بازار اوراق بهادار ریسک دار گفته می شود. این پرتفلیو (M) بالاترین نقطه مماس میان RF و مرز کارایی است. تمام سرمایه گذاران تمایل دارند بر روی خط بهینهRF-M-Lباشند، مگر اینکه سرمایه گذاران 100 درصد از ثروت خود را در RF سرمایه گذاری کرده باشند، در غیر اینصورت سرمایه گذاران تمایل دارند پرتفلیوی آنها (M)، شامل ثروت قابل سرمایه گذاری خودشان به اضافه وجوه قرض گرفته شده باشد.در حالت تعادل، تمامی دارایی های ریسک دار باید بر روی پرتفلیو M باشند برای اینکه فرض می شود تمام سرمایه گذاران دست به تشکیل پرتفلیو ریسک دار بزنند.در اینصورت، این پرتفلیو باید پرتفلیو بازار باشد که شامل همه دارایی های ریسک دار است.

خط بازار سرمایه
خط مستقیمی که در شکل نشان داده شده است، خط بازار سرمایه(CML) نامیده می شود که رابطه میان ریسک و بازده مورد انتظار را در پرتفلیوی کارا نشان می دهد. این خط حالت تعادلی را نشان می دهد که در بازار بر پرتفلیوهای کار غالب است و شامل پرتفلیو دارایی های ریسک دار یا دارایی بدون ریسک و یا هر دو است. هر ترکیبی از پرتفلیوهای ریسک دار و بدون ریسک توسط خط بازار سرمایه (CML)، محدود می شود.

درشکل زیر، خط مستقیمی را که به عنوان بازار سرمایه(CML) است در نظر بگبرید.می دانیم که این خط از نقطه RF شروع می شود. اگر سرمایه گذاران در دارایی های ریسک دار سرمایه گذاری کنند باید به خاطر ریسک اضافه ای که متحمل می شوند پاداشی را دریافت کنند که در اصطلاح به آن صرف ریسک گفته می شود. فاصله عمودی میان نرخ بدون ریسک و خط بازار سرمایه(CML) در نقطه M، میزان بازده مورد انتظار در ازای تحمل ریسک پرتفلیو بازار است، به عبارت دیگر این مقدار بازده مازاد در ازای مقدار ریسک فراتر از نرخ بدون ریسک(RF) است. در این نقطه، مقدار ریسک پرتفلیو بازارتوسط خط افقی نقطه چین و در فاصله RF و نشان داده شده است.

شیب خط بازار سرمایه

خط بازار اوراق بهادار

خط RF-Z در شکل 9-4 خط اوراق بهادر نام دارد و رابطه میان ریسک و بازده مورد انتظار را برای تمامی دارایی ها اعم از اوارق بهادار، پرتفلیو غیرکارا یا پرتفلیو بهینه را نشان می دهد.

مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM)
مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای یا CAPM نرخ بازده مورد توقع هر اوراق بهاداری مانند i(یا پرتفلیو p) را با معیار مناسب ریسک اوراق بهادار، یعنی بتای آن، مرتبط می سازد. بتا معیار مناسب ریسک است که از طریق تنوع نمی توان تغییری در آن دارد و سرمایه گذاران باید در فرایند تصمیم گیری مدیریت پرتفلیوی خود آن را مد نظر قرار دهند.

CAPM بیان می کند که نرخ بازده مورد توقع یک دارایی تابعی است از دو جزء نرخ بازده مورد توقع، یعنی نرخ بدون ریسک و صرف ریسک. بنابراین:

CAPM معیار روشنی را برای صرف ریسک ارائه می دهد و دستاورد بتا، برای اوراق بهادار خاصی مانند i و صرف ریسک بازار،یعنی است. بنابراین:

مثال: فرض کنید که بتای سهام شرکت سینتکس 1.15 است. همچنین فرض کنید که RF برابر 0.05 و بازده مورد انتظار بازار 0.12 است. در این حالت بازده مورد توقع سهام سینتکس را می توان به صورت زیر محاسبه کرد:

بنابراین بازده مورد انتظار سهام سنیتکس باید 13.05 باشد. چون بتای سهام این شرکت بزرگتر از بازار است، در نتیجه بازده مورد توقع آن هم باید بزرگتر باشد، برای اینکه هر چه میزان ریسک بیشتر باشد بازده مورد توقع نیز بیشتر خواهد بود.

اوراق بهادار زیر ارزش ذاتی و بالای ارزش ذاتی
در شکل 9-4، دو اوراق بهادار X وYدر اطراف خط بازار اوراق بهادار SML رسم شده است:

تئوری قیمت گذاری آربیتراژ
مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای یا CAPM تنها مدل قیمت گذاری اوراق بهادار نیست. یکی از مدلهای قیمت گذاری اوراق بهادار که توسط راس و همکارانش ارائه شده است تئوری قیمت گذاری آربیتراژ (APT) است. مانند CAPM، تئوری قیمت گذاری آربیتراژ نیز رابطه میان ریسک و بازده مورد انتظار را نشان می دهد با این تفاوت که در این تئوری از مفروضات و رویه های متفاوتی استفاده می شود. تئوری قیمت گذاری آربیتراژ یک تئوری تعادلی از بازده مورد انتظار برای اوارق بهاداری است که شامل مفروضاتی چند در مورد ترجیحات سرمایه گذار است.
در تئوری قیمت گذاری آربیتراژ برای توضیح بازده اوراق بهادار از مدل عامل استفاده می شود. اگر چه در روش معمولی APT از مدل چند عاملی استفاده می شود ولی در اینجا اساس APT را از طریق مدل تک عاملی توضیح می دهیم. در مدل APT بازده دارایی ها از دو منبع ناشی می شود: