Sergels Torg (sergel`s square)
تجارب جهانی طراحی شهری
استکهلم بزرگترین شهر ، و پایتخت کشور سوئد است . این شهر در ساحل شرقی محل تلاقی دریاچه ی مالارن و دریاچه ی بالتیک واقع شده است و لقب پایتخت سبز اروپا را از آن خود نمود . این شهر به ونیز شمال نیز معروف است .
Sergels torg
Gamla stan
Drottninggatan
Sergels torg مرکزی ترین میدان عمومی شهر در استکهلم سوئد است که در قرن 18، به نام مجسمه ساز معروف johan tobias sergel که کارگاه مجسمه سازی او در شمال میدان قرار داشت، sergel نامیده شد.
Sergels torg دارای یک محور شرقی – غربی می باشد و به 3 بخش تقسیم می گردد :
1. میدانچه ای عمومی که برای پیاده ها و پایین تر از سطح خیابان و فلکه ایجاد گردیده که با کفپوش هایی با الگوی مثلثی سفید- خاکستری پوشیده شده است که این میدانچه به وسیله تعدادی پلکان به سمت پیاده راه Drottninggatan هدایت می شود که از جنوب به Gamlastan ( بخش قدیمی شهر ) متصل می گردد.
2. میدانچه به وسیله ی گره ترافیکی که میان آن ابلیسک شیشه ای قرار دارد، احاطه گردیده است و 3 خیابان اصلی به آن می رسند.
Sveavägen
Hamngatan
Klarabergsgatan
3. بخش شمالی این گره ترافیکی در مقابل برج های Hötorget که دارای نمای تمام شیشه می باشند قرار دارد که در مقابل این برج ها فضایی کوچک به نظر می رسد.
در زمان ایجاد میدان Sergel ، در بسیاری محافل به دلیل تخریب محله ی کلارا در طول سال های 1950 تا 1960 ، مورد انتقاد شدید قرار گرفت.
قبل از ایجاد Sergels torg ، Brunkebergstorg ، مهم ترین فضای عمومی منطقه بود که گره ترافیکی بوده و مکانی که مردم به آنجا می رفتند به منظور کار و تفریح.
Sergels torg
Brunkebergstorg
آلبرت لیلینبرگ سرپرست برنامه ریزی شهر در سال 1927 منصوب شد
و یک سال بعد او اولین پیشنهاد خود را برای ایجاد یک میدان عمومی در محل مورد نظر در برنامه کلی خود در سال 1928 قرار داد در طرح خود اینگونه پیش بینی کرد که میدان شامل یک محور شمالی- جنوبی Sveavägen باشد که از شمال به سمت میدان ادامه یابد و پس از عبور از کنار میدان به جنوب و اسکله ختم گردد و از شرق به Hamngatan و از غرب به Klarabergsgatan گسترش یابد.
و پس از آن نیز ایده های متفاوت دیگری ارائه شد که با تغییراتی در اندازه و طول و عرض میدان همراه بود و اکثر طرح ها بر روی آرام سازی ترافیک متمرکز بودند.
در طول دوران 1950، با افزایش ترافیک راهکارهایی جهت جداسازی پیاده و سواره ارائه شد و مطالعات متعددی در حدود سال 1955 در مورد ایجاد مکانی برای عبور افراد پیاده در زیر خیابان با تعداد متعددی بازشو برای تهویه هوا و نورگیری، صورت گرفت.
در سال 1957، اولین پیشنهاد رسمی توسط Helldén ارائه شد یک میدان تقریبا شبیه به میدان کنونی با این تفاوت که به جای فواره فضای باز با درختان بلند و در سمت غربی، که اکنون پله ها وجود دارد، یک ساختمان که بر روی ستون هایی بنا شده بود، وجود داشت.
در این طرح منتقدین اختصاص دادن زیر خیابان صرفاً به پیاده ها را رد کردند و معتقد بودند که باعث از رونق افتادن فضاهای تجاری بر روی خیابان می گردد، در سال بعد پیشنهادات خود را اینگونه ارائه دادند که فضای خیابان به پیاده ها اختصاص یابد و اتومبیل ها از زیر عبور کنند، انتقاد ها علیه این پیشنهاد در طی 2 ماه ایجاد شد و مهم ترین آن این بود که فضای کافی در زیر زمین نمی توانند به عبور و مرور اتومبیل ها اختصاص دهند با توجه به اینکه خطوط قطار شهری در زیر زمین در آن زمان شکل گرفته بود.
به این ترتیب طرح Helldén رد شد .او در آخرین پیشنهاد خود یک آبنما در مرکز میدان در نظر گرفت که یک المان نیز در آن قرار داشته باشد و قبل از ارائه آخرین طرح خود در سال 1960، الگوی مثلثی شکل برای فضای پیاده در نظر گرفت و پله هایی در سمت غرب میدان تعبیه نمود.
در مسابقه ای که برای طراحی المان وسط میدان برگزار شده بود، Edvin Öhrström در سال 1962 برنده شد و ابلیسکی که طراحی کرد دارای 37 متر ارتفاع و تماماً از شیشه و استیل و در ساخت آن از 80000 قطعه شیشه استفاده کرده بود که وزن کل این المان 130 تن بود و هم اکنون در مرکز میدان دیده می شود.
در بخش جنوبی میدان ساختمان Kulturhuset (house of culture) قرار دارد که سالن تئاتر استکهلم در آن واقع است و همچنین در پشت آن بانک مرکزی استکهلم در مجاورت Brunkebergstorg ،قرار دارد. و کلیسای کلارا نیز در نزدیکی و شرق میدان در راستای خیابان Klarabergsgatan ،واقع است و در بخش شمالی نیز 5 برج معروف Hötorget Building در راستای خیابان Sveavägen قرار دارند.
همراه با مراکز خرید به صورت بناهای تجاری در دور میدان و همچنین شرق میدانچه و به صورت زیر زمینی واقع است، ایستگاه مترو C-centralen در زیر ساختمان تجاری و دیگر خطوط زیر زمینی مترو در این مکان و اطراف آن واقع گردیده است و در واقع ایستگاه مرکزی شهر می باشد که تمام خطوط متروی شهر از این مکان به نقاط مختلف می روند و این خطوط در طبقه ی 3- واقع هستند.
Kulturhuset
در دهه 1950 و 1960 وقتی که استکهلم با شتابی فزاینده به سوی تبدیل شدن به شهری مدرن و تجاری گام بر می داشت، این ایده به ذهن مدیران شهرداری و مسوولان بانک مرکزی رسید که درست وسط شهر جایی که فروشگاه های بزرگ،بانک ها، پارکینگ ها و مجموعه های تجاری قرار دارند یک فضای فرهنگی نیز وجود داشته باشد. بهترین جا تنها می توانست میدان "سرگل" در قلب استکهلم باشد. . پیتر سلسینگ (Peter Celsing) ، طراح معمار مشهور سوئدی برنده مناقصه شد. سلسینگ که بیشتر برای معماری کلیسایی خود معروف بود، کوشید در این طرح " فضای خیابان و امکانات یک کارگاه " را در یک بنا کنار هم قرار دهد. خانه فرهنگ در شش مرحله و بین سال های 1968 تا 1974 ساخته شد. این بنا با 10 هزار متر مربع زیر بنا و شش سطح مختلف دسترسی به درستی توانسته " یک اتاق نشیمن فرهنگی " را باز نمایی کند.
پشت بام ؛ پشت بام بنا که هم از طریق آسانسور و هم از طریق پله برقی قابل دسترسی است، دارای کافه تریا، یک گلخانه و یک سن بسیار جمع جور برای کنسرت است.
طبقه پنجم یا گالری ها ؛ دو گالری بزرگ به وسعت 800 و 1100 مترمربع در این طبقه قرار دارند. این گالری ها میزبان نمایشگاه های عکس،ویدئو و… از هنرمندان بین المللی هستند.
طبقه چهارم ، اتاقی برای کودکان؛ این طبقه به کودکان اختصاص دارد، به داستان ها و آهنگ های کودکانه گوش دهند یا در کارگاه نقاشی آثار هنری کودکانه شان را خلق کنند.
طبقه سوم، سالن اجتماعات ؛این اتاق با ظرفیت 500 صندلی ، بزرگترین اتاق اجتماعات خانه فرهنگ است. در این اتاق نویسندگان به معرفی کتاب هایشان می پردازند، گروه های موسیقی ، موسیقی اجرا می کنند و البته گاهی مراسم رقصی نیز اجرا می شود. از لابی (ورودی)این سالن هم به عنوان یک گالری استفاده می شود. در این طبقه استودیو نیز قرار دارد که برای برگزاری سخنرانی و مباحثه از آن استفاده می شود.
طبقه دوم: کتابخانه ده تا سیزده ساله ها ؛ در این طبقه اولین کتابخانه جهان برای کودکان بین ده تا سیزده ساله قرار دارد. در این کتابخانه همه چیزی یافت می شود: انواع کتابهای مناسب کودکان بین 10 -13 ساله ، ماشین های کوچک خیاطی، استودیوی ضبط، یک آشپزخانه ی کامل وافراد بزرگسالی که در آنجا حاضر هستند و وقت کافی دارند تا با کودکان صحبت و در صورت نیاز به آنها کمک کنند .
طبقه دوم ، کتابخانه موسیقی و فیلم ؛دکتابخانه ای متشکل از مجموعه های مختلف موسیقی و فیلم. در این کتابخانه شما می توانید روی یکی از مبل های موجود در سالن لم بدهید ، یکی از مجله های موسیقی را ورق بزنید، به موسیقی گوش کنید یا با پیانویی که در کنار در ورودی قرار دارد کمی تمرین کنید.
طبقه دوم ، سینما کلارا ، کتابخانه داستانهای گرافیک و اتاق محیط زیست ؛ در طبقه دوم سینمای دیجیتال کلارا قرار دارد که به پخش انواع فیلم های سینمایی ومستند و پخش زنده رویدادهای مهم می پردازد. در این طبقه ، تنها کتابخانه داستان های مصور سوئد نیز قرار دارد.
طبقه همکف ، لاوا ؛ لاوا یک مکان مختص جوانان است. جایی که افراد جوان می توانند با هم ملاقات کنند، کنسرت برگزار کنند، آرم های مورد علاقه شان را روی تی شرت چاپ کنند، در کارگاه جواهر سازی و نقاشی شرکت کنند والبته گاهی کلوب رقص داشته باشند.
ورودی اصلی ، پلات ؛ از ورودی اصلی – میدان سرگل – که وارد خانه فرهنگ شوید، اولین چیزی که می بینید میز های اطلاعات و کتابخانه بزرگی است که در زبان های مختلف دنیا در رشته های مختلف هنر، معماری،طراحی و مد و… کتاب دارد. پنجره های بزرگ کتابخانه و صندلی های راحت روبه پنجره این مکان را نیز فضایی مطبوع برای استراحت تبدیل می کند.
Hötorget Building
5 ساختمان بلند اداری هستند که بین 2 میدان hotorget و sergel در مرکز محله ی Norrmal ، واقع هستند.
72 متر بلندی دارند و یک نشانه ی کاملاً شاخص در شهر محسوب می گردند.
میدان Sergels torg محبوب ترین فضا در استکهلم برای تعاملات اجتماعی و ملاقات دوستان، تظاهرات سیاسی، برگزاری جشن ها و بازار های خرید فصلی می باشد و همچنین در مقابل فواره و آبنما واقع در میدان مردم هر پیروزی بزرگ ورزشی سوئد را جشن می گیرند.
منظر در شب :