بررسی معماری کلیسای جوبیلی
معمار کلیسای جوبیلی، یکی از زیباترین کلیساهایی است که تاکنون ساخته شده است و کار ساخت و طراحی آن توسط شرکت ساختمانی "ریچارد مِیر و شرکاء" انجام شده است.
ویژگی طراحی
در این کلیسا نماد تثلیث مقدس(خدا و عیسی و روح القدس) در یک فضای سه گوش و در سه گنبد بتونی این کلیسا به صورت برجسته در شبستان طراحی شده است. این کلیسا، در شهر رم واقع شده است. ساختمان کلیسای جوبیلی در بلوکی از ساختمانهای دهه ۷۰ احاطه شده است.
لوئیجی مورتی، سخنگوی اسقف اعظم در کنفرانس مطبوعاتی که برای پرده برداری بنا ترتیب داده شده بود اظهار کرد: «هدف اصلی ما جلب نظر همگان به کلیسای کاتولیک در سرزمین مادریشان بود. بنابراین تصمیم گرفتیم از معماری به عنوان راهی برای ترویج آن استفاده کنیم.»
بررسی پوسته ها
بنای کلیسا در حاشیه شرقی شهر و در میان مناطق مسکونی ساخته شده که در میان هرج و مرج رم همانند یک شاهکار سفیدرنگ و درخشان به چشم می آید.سه پوسته بتونی عظیم که رو به آسمان دارند در توازن با حجمی راست گوشه هستند که عملکردهای مختلفی همچون بخش های اداری، اتاقهای کنفرانس و سایر فضاهایی که عملکردی غیر مذهبی دارند را در خود جای می دهد.
این پروژه در مسابقه ای که از معماران بزرگی مانند تادائو آندو ، سانتیاگو کالاتراوا ، پیتر آیزنمن و فرانک گهری دعوت شده بود برنده شد. راهرویی که از شرق کلیسا به سمت بخش مرکزی مجتمع ساختمانی مجاور کشیده شده به عنوان صحنی برای جلسات عمومی مردم در نظر گرفته شده است.
نورگیری
نفوذ نور از پایین ، از طریق یک شکاف باریک باز از کف انجام می شود . نور از نورگیرهای سقفی وارد می شود و یک تجربه از فضایی روحانی را می دهد . اشعه های نور خورشید در این مکان استعاره ای از حضور خدا در فضای مقدس کلیسا است .
به عقیده مسیحیان، این کلیسا، نگینی بر تاج منطقه تحت نفوذ اسقف اعظم رم است و از سوی پاپ ژان پل دوم، وفور شفقت نامگذاری شده است. پوسته های بتنی با شعاع انحنای برابر، در برگیرنده پیکره اصلی کلیسا هستند، ارتفاع و عرض نامساوی دارند و هر کدام قطاعی از کره هستند.
ساختار هر یک از سه پوسته، به شکل دو لایه بوده و این دو لایه، به وسیله یک دیافراگم به یکدیگر متصل می شوند. سطح مقعر لایه داخلی پوسته، با لایه ای از عایق پلی استایرن با نام تجاری استایروفوم، پوشیده شده تا از انتقال حرارتی کم آن، اطمینان حاصل شود.
ساختار پوسته ها
ویژگی بادبان ها
سه سطح یاد شده را به سه بادبان عظیم تشبیه کرده اند که بلندترین آن ها، ارتفاعی برابر با 36 متر دارد و با اینحال، دید و منظر فضای شهری پیرامونی را مختل نمی کند. بتن پیش بینی شده برای پوسته های این کلیسا، از نوع متراکم پیش ساخته ی پس کشیده می باشد، که به طرح اختلاط آن، سنگ های مرمر معروف ایتالیا و دی اکسید تیتانیوم افزوده شده است. افزوده شدن این ذرات، با توجه به خاصیت خود تمیز شوندگی، این امکان را فراهم می کند تا معمار، بتواند امضای خود را که، رنگ سفید یک دست نما در فضای شهری آلوده و آکنده از دود ناشی از اگزوز خودروها بود، متبلور سازد.
ویژگی پوسته ها
قرار گرفتن جایگاه مقدس کلیسا در محل تقاطع این احجام هندسی متضاد، سمبولیسم به کار گرفته شده در این بنا را آشکار می سازد: «خداوند دریافتی است مابین بی نهایت ها»
پوسته های بتونی از ترکیب خاصی بهره مندند که هنگامی که این ماده در برابر نور خورشید قرار می گیرد، دارای خاصیت پاک کنندگی است و آلوده کننده های محیط زیست را اکسید می کند.
مه پر برای پوشاندن جایگاه مقدس از سنگ تراورتن استفاده کرده است. به کارگیری سنگ های تراورتن رگه دار برای پوشش کف و قطعه سنگهای بدون رگه برای دیوار، دیالوگی را بین مصالح، در ارتباط با یکدیگر و محیط و زمینه اطرافشان برقرار می کند
سازه کلیسای سال ۲۰۰۰
پوسته های به کار برده شده برای سازه این بنا خود نوعی شاهکار سازه ای محسوب می شود. این گونه به نظر می رسد که این پوسته های بتونی که قسمتی از کره هایی متحدالمرکز هستند، بر فراز قسمت مکعب شکل بنا شناورند. مه یر می گوید: «تاکنون چنین کاری انجام نشده است. هر پوسته بتونی در زمین محکم شده است و به تنهایی ایستاست، وی اضافه می کند: «حتی وسیله ای که توسط مهندسان شرکت ایتال سمنتی برای قرار دادن قسمت های مختلف در جایشان، طراحی شده بود، یک اثر هنری به شمار می آمد.»
طراحی کلیسای سال ۲۰۰۰
طراحی یک کلیسا در شهری چون رم، ریچارد مه یر را در جمع معماران برجسته ای چون رافائل و میکلانژ قرار می دهد. مه یر با وجود گرایش های مدرنیستی اش، با کارهای فرانچسکو برو مینی به ویژه طرح نماز خانه اسپینزای او که به شیوه باروک در محدوده رم قدیم ساخته شده است، نزدیکی خاصی را احساس می کند. هر دوی این معماران (مه یر و برومینی) به سمبولیسم آشکار و نمایشی علاقه دارند. اما آنچه که بیش از هر چیز در مورد کارهای برومینی نظر مه یر را به خود جلب می کند، کنش متقابل نور و فضا در برابر هم است.
ریچارد مه یر برای القای حس تقدس در کلیسای جدید رم، از تکنولوژی پیشرفته سازه پوست تخم مرغی بهره گرفته است. مه یر برای خلق سازه سه قسمت کروی به راه های متفاوتی اندیشید. در ابتدا دو گزینه وجود داشت: یکی پانل های فلزی که با سرامیک پوشیده شده بودند و دیگری سازه بتونی با اندود گچ و سیمان. اما مهندسان ایتال سمنتی، با الهام گرفتن از ایده سازه بتون نمایان سیستمی جدید از بلوک های بتونی پس تنیده را پیشنهاد کردند. این راه حل علاوه بر این که کنترل دقیق ساخت هندسیه منحنی شکل بلوکها را دارا بود، در به وجود آوردن سطح یکپارچه و روشن این پوسته ها نیز موثر بود. (اولین بار پیر لوئیچی نروی برای یکی از سالن های المپیک رم، از این نوع مخلوط سیمان مقاوم در برابر هوا استفاده کرد.)
مه پر تصمیم گرفت، نه تنها بتون را به صورت نمایان مورد استفاده قرار دهد بلکه اتصالات قطعات را نی گذارد. وی در این باره می گوید: هدف من نمایش پانل ها، به بهترین صورت بوده است و این در حالی است که ابعاد اتصالات، برای جلوگیری از نفوذ هوا، تا حد امکان کوچک شده و فاصله پانل ها نیز به کمترین حالات تقلیل داه شده است.»
اتصالات کلیسای سال ۲۰۰۰
الگوی نهایی اتصالات از ترکیب دو هندسه مختلف به وجود می آید. خطوط شعاعی افقی، از مرکز سه کره، در تقاطع سازه این مجموعه را به بهترین نحو به نمایش می گذارد. با خطوط موازی عمودی قرار می گیرند. این الگو در جهت عمودی نیز پشت سر هم تکرار می شود و طرح مبتکرانه بلوکهای ۵ تنی با ضخامت ۳۰ اینچ که از پیش سوراخ شده، با صفحات فلزی متصل به آن تنظیم شده اند و پس تنیده شده اند. بلوکها به وسیله بالابری که بر روی ریل هایی قرار گرفته است، بالا برده می شوند و روی یکدیگر قرار می گیرند.
بر خلاف سایر سازه های بتونی پوست تخم مرغی که در اروپا به کار برده شد، به نظر نمی رسد که این سازه جدید، در جاهای دیگر مورد تقاضا قرار گیرد، چرا که با وجود جذابیت پروسه روی هم قرار دادن بلوکها، سرعت این عملیات (۲ بلوک در روز) در مقایسه با استانداردهای جهانی روز، اندکی کند به نظر می رسد. اتصالات نورگیرهای سقف، سقف های شیشه ای و دیوارهای شیشه ای، با حرکت مستقیم پوسته ها، که عمدتا بر اثر تغییر حرارت در جبهه جنوبی و همچنین باد و فشارهای زمین لرزه به وجود می آید، منطبق است. یک خرپای فلزی خمیده که با تعدادی میلگرد افقی نگاه داشته شده است، وزن سقف شیشه ای سالن اصلی کلیسا را تحمل می کند.
ویژگی مصالح
. این بادبان ها از بتن پیش ساخته با چگالی بالا هستند و رنگ سفیدشان، از افزودن سنگ مرمر کارارا(نام شهری در ایتالیا ) و دی اکسید تیتانیوم به مخلوط حاصل می شود. افزودنی های فوتوکاتالیتیکی خودپاک کننده، در راستای اهداف معمار، کمک می کند تا آرم کلیسا، در محیط شهری که به خاطر گاز خروجی از اگزوز خودروها، به شدت آلوده است، سفید باقی بماند. با این روش، نه تنها ساختمان تمیز می ماند، بلکه سطح زیاد بادبان ها کمک می کند تا با کاهش قابل توجه مقدار ترکیبات آلی فرار و اکسید نیتروژن ، با آلایندگی نیز مقابه شود.
http://www.kgroup.ir/Content.aspx?show=535
https://pickcad.com/%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84-2000-%D9%85%D9%87/
http://nikapak.ir/nano/%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D9%88%D8%A8%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%B1%D9%85%D8%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7/