داستان برند بی ام و
لوکس آلمانی دوست داشتنی
بی ام و یا بایرِشه موتورن وِرکهBayerische Motoren Werke به معنی خودروسازی باواریا یا بایرن، یک گروه خودروسازی بزرگ آلمانی است که محصولات لوکس، قدرتمند و خوش ساخت آن در انواع کلاس خودرو و موتورسیکلت شهرت جهانی دارد.
محصولات بی ام و چه در بازه سال ۱۹۱۶ تا ۱۹۲۳ و تولید موتورهای هواپیما و چه پس از آن و آغاز تولید موتورسیکلت و خودرو همواره در اروپا و سپس در دیگر نقاط جهان مشتری های بی شمار داشته است. با نگاهی کوتاه به تاریخچه بیش از یک قرن بی ام و، می توان مجموعه ای از ارزشمندترین، ماندگارترین و دوست داشتنی ترین خودروها و موتورسیکلت های کلاسیک و مدرن جاده ای و مسابقه ای را مشاهده کرد.
از زمانی که بی ام و در دهه ۱۹۱۰ میلادی با ادغام سه شرکت مختلف شکل گرفت، همیشه کیفیت تولیدات در اولویت مهندسان آلمانی بی ام و بوده است. شرکتی که امروز به عنوان یکی از موفق ترین برندهای آلمانی در صنعت خودروسازی از آن یاد می شود، مسیر طولانی و فوق العاده مشکلی را طی کرده است. جنگ جهانی دوم این شرکت را به مرز نابودی کامل رساند، اما با همت تمام افراد در مجموعه بی ام و، این شرکت دوباره سرپا شد تا به یکی از پرطرفدارترین برندهای خودروسازی جهان تبدیل شود.
گروه خودروسازی بی ام و در اصل پس از ادغام سه شرکت زیر تشکیل شده است:
تولیدکننده موتورهای هواپیما رپ موتورن وِرکهRapp Motorenwerke
بایرشه فلوگزوگ ورکهBayerische Flugzeugwerke باواریا
و خودروساز فرزاگ فِبریک آیزناخ Fahrzeugfabrik Eisenach تورینگن
شرکت رپ موتورن ورکه، سال ۱۹۱۳ توسط کارل رپ و یک سهام دار به منظور تولید پیشرانه های مختلف برای هواپیما و خودرو، بنیان نهاده شد.
پیش از آغاز جنگ جهانی اول، این شرکت پیشرانه های ۶ سیلندر خطی و ۸ سیلندرV شکل هواپیما تولید می کرد.
با شروع جنگ جهانی اول، رپ موتورن ورکه به دنبال تامین پیشرانه هواپیماهای ارتش آلمان بود که به دلیل مشکلات در طراحی، ابتدا به این عنوان نرسید. پس از تلاش های فرانتس یوزف پاپ، کارخانه رپ موتورن ورکه به منبع اصلی پیشرانه هواپیما برای ارتش تبدیل شد. پاپ در ادامه مکس فریتز، مهندس و طراح پیشرانه بااستعداد که در شرکت دایلمر فعالیت می کرد را هم به کنار خود آورد. تلاش های تمام مجموعه منجر به تولد اولین پیشرانه ی تولید بی ام و، مدل IIIa شد.
شرکت دوم هواپیمایی که در تشکیل برند بی ام و شرکت داشت، بایرشه فلوگزوگ ورکه یا به اختصار BFW بود. البته این شرکت با برندBFW تاسیس شده در سال ۱۹۲۳ که سپس به نام مسرشمیتMesserschmitt AG تغییر کرد، متفاوت است. سال ۱۹۰۹، گوستاف اوتو مهندس و طراح آلمانی هواپیما، شرکت هواپیماسازی گوستاف اوتو فلوگ مشینن فبریکGustav Otto Flugmachinenfabrik) را بنیان نهاد.
اوتو به دنبال همکاری و فروش هواپیما به ارتش باواریا بود، اما به دلیل نداشتن مهارت های لازم تجارت در ابتدا در این امر چندان موفق نبود. طرح های اوتو اساساً محصولات خوش ساختی بودند اما امکان تولید انبوه و با سرعت هواپیما در شرکت اوتو ممکن نبود. با شروع جنگ، فشار تولید بیشتر و سریع تر و مشکلات مالی، اوتو را در وضعیت جسمانی نامناسب قرار داد؛ سرانجام با پافشاری ارتش باواریا و پروس، دولت آلمان شرکت را در اختیار گرفت و اوتو مجبور به استعفا شد.
میراث اوتو در سال ۱۹۱۶ به شرکت بایرشه فلوگزوگ ورکه تبدیل شد؛ این مهندس و طراح آلمانی پس از تحمل فشارهای بسیار روانی و جسمی، سرانجام در سن ۴۳ سالگی خودکشی کرد. پس از در اختیار گرفتن شرکت اوتو در سال ۱۹۱۶، تولید هواپیما ادامه یافت تا اینکه با اتمام جنگ جهانی اول، سال ۱۹۱۹ پیمان ورسای امضاء شد. بر اساس این قرارداد صلح بین کشورهای پیروز و شکست خورده جنگ جهانی اول، شرکت های آلمانی مجاز به تولید هواپیما نبودند، بنابراین شرکتBFW باید مسیر خود را تغییر می داد. کمیلیو کستیلیونی، ثروتمندترین مرد منطقه اروپای مرکزی در دوران جنگ جهانی اول، سال ۱۹۲۲ پیوند BFW و BMW را ایجاد کرد.
خودروساز فرزاگ فِبریک آیزناخ یا به اختصار AWE، سومین شرکتی بود که در ایجاد برند موفق بی ام و دخالت داشت. این شرکت سال ۱۸۹۶ توسط هاینریک ارهات بنیان نهاده شد؛AWE در دو سال اول تاسیس، به تولید انواع دوچرخه و سلاح گرم مشغول بود اما سپس بر اساس یک مدل شرکت فرانسوی دکوویل Decauville خودرویی با نام وارتبورگ Wartburg تولید کرد.
پس از کنار رفتن خانواده ارهات از مقام مدیریت AWE، این شرکت با نام دیکسی Dixi شناخته شد؛ بهترین محصول جدید دیکسی مدل U35 با قدرت ۶۵ اسب بخار و نهایت سرعت ۸۵ کیلومتر در سال ۱۹۰۷ بود. در دوران جنگ جهانی اول، AWE انواع کامیون و سلاح را برای ارتش آلمان تولید کرد.
پس از جنگ به دلیل غرامت جنگی، تجهیزات کارخانه های AWE به شدت کاهش یافت اما بالاخره در سال ۱۹۱۹، خط تولید دوباره آغاز به کار کرد. رکود اقتصادی دهه ۱۹۲۰ این شرکت را در معرض نابودی کامل قرار داده بود، اما مقامات شرکت هواپیماسازی گوتر واگن فبریک با خرید AWE از این اتفاق جلوگیری کردند. سال ۱۹۲۸ بود که شرکت تازه تاسیس بی ام و، AWE یا دیکسی جدید را خریداری کرد تا کارخانه آیزناخ این برند قدیمی، به یکی از خط تولیدهای اصلی بی ام و تبدیل و اولین خودروی تاریخ بی ام و، تولید شود.
حاصل ترکیب این سه شرکت آلمانی، برندی است که امروز با نام بی ام و آن را می شناسیم.
جنگ جهانی اول و فعالیت بی ام و
همانطور که اشاره شد، پیشرانه IIIa نقش مهمی در پیشرفت بی ام و داشت. سازمان رایشسوهرReichswehr درخواست تولید تعداد قابل توجهی پیشرانه IIIa بی ام و را داشت. تولید این پیشرانه تحت نظارت کارل رپ کافی نبود و از طرفی، تجهیزات و نیروی انسانی لازم هم در دسترس قرار نداشت؛ از همه مهم تر خط تولید بسیار کوچک بی ام و بود که به هیچ صورتی توانایی تولید انبوه در آن وجود نداشت.
شرایط در این دوران به گونه ای بود که مقامات برای رفع نیازهای خود، درخواست های رپ را قبول می کردند؛ بنابراین در مدت زمانی کم، منابع مالی و انسانی لازم به بی ام و تحویل داده شد. پس از جنگ جهانی اول و شکست آلمانی ها، خط تولید بی ام و در مونیخ برای بازسازی هرچه سریع تر خرابی های ایجاد شده تعطیل شد.
چند سال بعد و با خرید برند دیکسی، بی ام و برای اولین بار به صنعت خودروسازی وارد شد. تنها محصول دیکسی در آن زمان مدل 3/15 PS بود؛ این مدل به بی ام و 3/15 تغییر نام داد، تا اولین خودروی تولیدی بی ام و باشد. پیش از این سهام بی ام و به ارزش ۱۲ میلیون رایش مارک، به سه بخش تقسیم شده بود. یک سوم آن در اختیار دو بانک آلمانی قرار داشت. یک سوم دیگر سهام را سرمایه گذار آلمانی، فریتز نایمایر و یک سوم آخر را کمیلیو کستیلیونی خریداری کرد تا بیش از ۵۰ درصد کل سهام، در اختیار شرکت یا اشخاص آلمانی باشد.
بی ام و 3/15
با ورق زدن محصولات بعدی و چند مدل پس از 3/15، به خودروی جاودانه ی بی ام و 303 محصول سال ۱۹۳۳ می رسیم. 303 اولین خودروی بی ام و بود که از پیشرانه ی۶ سیلندر خطی و البته جلوپنجره آشنای این برند استفاده می کرد. 303 به عنوان آغازگر جلوپنجره اصطلاحاً «قلوه ای شکل» بی ام و، اساس مدل های بعدی 309، 315 و 319 را هم تشکیل داد. مدل 326 محصول سال ۱۹۳۶، اولین سدان بی ام و بود و مدل 328 با قدرت ۸۰ اسب بخار در مسابقات ۲۴ ساعته لمانز سال ۱۹۳۹، به مقام اول در کلاس خود رسید.
303
اما قبل از تولید اولین خودرو، بی ام و سال ۱۹۲۳ اولین موتورسیکلت خود موسوم به R32 را با پیشرانه ۴۸۶ سی سی رونمایی کرده بود. البته فعالیت بی ام و در صنعت موتورسیکلت از سال ۱۹۲۱ آغاز شده است؛ قبل از تولید R32، پیشرانه M2B15 بی ام و قلب تپنده بسیاری از موتورسیکلت های برندهای دیگر بود. R32 اساس تمام موتورسیکلت های مجهز به پیشرانه باکسر را تشکیل داد؛ پس از این مدل، R39 و سپس نمونه های R2، R3 و R4 تولید شدند. موتورسیکلت های بی ام و از گذشته بسیار پرطرفدار بوده اند، به طوری که سال ۱۹۳۷ مدل ویژه ۵۰۰ سی سی این برند با ثبت نهایت سرعت ۲۷۹.۵۰۳ کیلومتر بر ساعت تا ۱۴ سال رکورددار سرعت موتورسیکلت های جهان بود.
R32
جنگ جهانی دوم و فعالیت بی ام و
با اشغال لهستان توسط آلمانی ها و آغاز جنگ جهانی دوم، شرکت های آلمانی مجبور به تولید ادوات مورد نیاز جنگ شدند. شرکت بی ام و هم در دوران جنگ، فعالیت خود را به تولید انواع موتورسیکلت نظامی و پیشرانه های هواپیما و جت معطوف کرد. یکی از قدرتمندترین موتورهای هواپیمای بی ام و در این دوران مدل 801 بود که با ۴۱.۸ لیتر حجم، بین ۱۵۴۰ تا ۱۹۷۰ اسب بخار قدرت تولید می کرد. در این دوران مهندسان بی ام و چند پروژه اختصاصی برای نیروی هوایی آلمان نازی هم آغاز کردند که هیچ کدام از آن ها به مرحله نهایی و تولید نرسید. ارتش آلمان نازی از تمام شرکت های فعال داخلی، درخواست انواع موتورسیکلت کرد؛ بی امو R75 یکی از محصولات پراستفاده این برند برای ارتش نازی بود.
R75
پس از پایان جنگ جهانی دوم، بی ام و در بحران شدید قرار گرفت. خط تولید این شرکت در مونیخ پس از بمباران، کاملاً از بین رفته بود، کارخانه های بخش شرقی آلمان هم توسط نیروهای شوروی اشغال شده بود و چیز زیادی هم از خط تولید آیزناخ باقی نمانده بود . آلمانی ها بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، مجاز به تولید وسائل نقلیه موتوری نبودند؛ مجموعه بی ام و برای احیای خط تولید خود در مونیخ، از انواع قطعات دست دوم و باقی مانده پس از جنگ استفاده کردند تا محصولات متنوع پخت و پز و آشپزخانه مانند قابلمه و تابه و سپس دوچرخه عرضه کنند.
bmw R39
سال ۱۹۴۷ بود که مجوز تولید وسائل نقلیه موتوری توسط دولت ایالات متحده آمریکا به شرکت بی ام و داده شد؛ یک سال بعد، بی ام و موتورسیکلت R24 را عرضه کرد. باید توجه کرد که بسیاری از مهندسان آلمانی به آمریکا و شوروی فرستاده شده بودند، هیچ طرح قبلی تولیدی در اختیار آلمانی ها نبود و تمام برنامه های پیش تولید گذشته در کارخانه ها از بین رفته بود.
البته خط تولید آیزناخ پس از جنگ در اختیار نیروهای شوروی قرار گرفته بود و چند مدل بی ام و با نام مشابه محصولات این برند شامل R35، 321، 327، و 340 توسط شوروی ها تحت برندSowjetische AG Maschinenbau Awtowelo, Werk BMW Eisenach تولید شد. این خط تولید چند سال بعد به دولت آلمانی غربی واگذار شد و نام آن به آیزناخر موتورن ورکEisenacher Motorenwerk تغییر پیدا کرد. مدل های تولیدی این دوره با نام EMW/BMW شهرت دارند و نشان آن ها برخلاف نشان آبی، سفید و سیاه بی ام و، با قرمز، سفید و سیاه شناخته می شود.
R35
کارخانه های بی ام و در جنگ جهانی دوم کاملاً تخریب شد
بخش دیگری از خط تولید بی ام و در غرب آلمان در اختیار بریتانیایی ها قرار گرفت. مقامات شرکت هواپیمایی بریستول بریتانیا پس از بررسی باقی مانده خط تولید بی ام و در غرب آلمان، پیش طرح مدل 327 و پیشرانه ۶ سیلندر خطی این برند را به عنوان غرامت جنگی به خانه بردند. با استخدام فریتز فیلدر، مهندس بی ام و برای توسعه پیشرانه، مدل 400 کوپه که در اصل نسخه با طول بیشتر بی ام و 327 بود، توسط شرکت تازه تاسیس بریستول کارز Bristol Cars عرضه شد.
مدل 327
400 کوپه
در حالی که مهندسان برجسته بی ام و هر کدام در کشوری مختلف به استخدام شرکت های خارجی در آمده بودند، آلفرد بونینگ با استفاده از باقی مانده موتورسیکلت های پیش از جنگ و مهندسی معکوس، مدل جدیدR24 را تولید کرد؛ در مدت زمان دو سال، تولید موتورسیکلتR24 از ۱۷ هزار دستگاه عبور کرد. تا اواخر دهه ۱۹۴۰، حاصل تلاش های بی ام و تولید موتورسیکلت بود و هنوز خودرویی بعد از جنگ جهانی دوم طراحی نشده بود. کورت دونات، مدیر فنی بی ام و قصد داشت با خرید لایسنس و تولید خودروهای قدیمی شرکت های دیگر مانند فورد کسب درآمد کند.
R24
قبل از اینکه دونات موفق به خرید لایسنس مدل های تولیدی شرکت دیگری شود، بونینگ از مدل پروتوتایپ و سبک وزن 331 به عنوان خودروی اقتصادی شهری رونمایی کرد. اما با نظر مدیر فروش بی ام و، سیاست قبلی این برند یعنی تولید محدود خودروهای لوکس از سر گرفته شد.
حاصل تلاش مهندسان بی ام و، تولید مدل لوکس 501 به عنوان اولین خودروی باواریا پس از جنگ جهانی دوم شد. 501 با قیمتی حدود چهاربرابر میانگین درآمد یک شهروند آلمانی، وزن سنگین و پیشرانه نه چندان قدرتمند همراه بود اما با جایگزین شدن مدل 502، سری سدان لوکس بی ام و متولد شد. بی ام و به تدریج در حال احیاء شدن بود، اما در آلمان خودروسازان دیگری هم وجود داشتند. مرسدس بنز با معرفی دو مدل افسانه ای 300SL و 190SL، توجه بسیاری جلب کرد. مدل های ماندگار 507 رودستر و 503 پاسخ بی ام و به چالش اشتوتگارتی ها بود.
501
افزایش ظرفیت خط تولید و تلاش برای جبران خسارت های جنگ جهانی دوم
بی ام و در اوایل دهه ۱۹۵۰ بیشتر بر فروش محصولات متنوع خود در کلاس موتورسیکلت تکیه داشت که با نزدیک شدن به پایان دهه، این روند نزولی شد. موتورسیکلت های این برند در آمریکا فروش مناسبی داشت اما پاسخ گوی مشکلات مالی فراوان نبود؛ برای رشد بیشتر بی ام و، بخش خودروسازی فعال تر شد.
در این دوران، مردم آلمان با بهتر شدن شرایط اقتصادی موتورسیکلت های تک سیلندر و گازی را کنار گذاشتند و دنبال خودروهای داخلی بودند. مجموعه بی ام و در میانه این تغییر مهم، مدلی جالب موسوم به ایزتاIsseta را به تعداد بیش از ۱۶۱ هزار دستگاه تولید کرد. در اقدامی بعد، مدل جدید 600 بر اساس ایزتا با تغییرات بیشتر تولید شد. اما خودروی شهری و کوچک بی ام و 600 توانایی رقابت با مدل پرطرفدار فولکس واگن بیتل را نداشت، بنابراین تولید آن متوقف شد تا بی ام و دوباره در بحران مالی قرار بگیرد.
Isseta
600
در آستانه ورود به دهه ۱۹۶۰، بی ام و شرایط مالی مناسبی نداشت؛ مدل کوچک ایزتا فروش خوبی داشت اما سودآوری آن قابل توجه نبود. مدل 501 به دلیل قدیمی بودن و مدل های 503 و 507 رودستر بخاطر قیمت بالا، فروش بالایی نداشتند. مدل جدیدتر 600 هم اصلاً به اندازه چند سال قبل، طرفدار نداشت. خط تولید شهر آلاخ بی ام و به شرکت مانMAN فروخته شد و برند خودروساز معروف باواریا در آستانه فروش قرار گرفت.
507 roadster
بحران مالی جدید؛ بی ام و در آستانه سقوط
هانس فیث، رئیس کمیته نظارت بی ام و در سال ۱۹۵۹، پیشنهاد ادغام با دایملر بنز را داد اما در یک ائتلاف بزرگ بین سهام داران و دیگر اعضای مجموعه، فیث موفق به ادغام این دو برند آلمانی نشد. وضعیت مالی نامناسب و خطر فروش بی ام و باعث شد تا هربت کوآنت سهم بیشتری در این شرکت خریداری کند تا از ورشکستگی برند پرافتخار باواریا جلوگیری شود.
با آغاز دهه ۱۹۶۰، مهندسان بی ام و تلاش خود را مضاعف کردند و مدل هایی چون 700 و سپس 1500 تولید شد. اولین سدان سایز متوسط اسپرت تاریخ بی ام و، مدل 1500 اولین عضو خانواده «کلاس جدید» باواریا بود که در سال ۱۹۶۱ عرضه شد. بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که 1500 آغازگر طراحی آشنای بی ام و در ستون C و D یا اصطلاحاً «پیچ هوف مایستر» است که اولین بار توسط ویلهلم هوف مایستر، رئیس بخش طراحی بی ام و در آن دوران استفاده شد.
1500
بی ام و 1500 مانند دری بود که پشت آن مدل های 1600، 1800 و 2000 قرار داشتند. پس از تولید مدل های دو در و کروک 1600 در سال ۱۹۶۷، سری 02 بی ام و متولد شدند.
سری 02
کامپکت های لوکس و اسپرت سری 02 جزو ماندگارترین محصولات تاریخ بی ام و هستند که احتمالاً مشهورترین مدل این سری، بی ام و 2002 باشد. سری 02 باعث شهرت جهانی بی ام و شد تا این برند آلمانی در فهرست بهترین ها قرار گیرد. تولید مدل های مختلف سری 02 تا سال ۱۹۷۷ ادامه یافت، تا پس از آن، عصر جدید محصولات بی ام و؛ سری 3 افسانه ای آغاز شود. در اوایل دهه ۱۹۶۰، فروش برند بی ام و دوباره قوت گرفت تا برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم، سود مناسبی به سهام داران پرداخت شود.
از این دوران بود که با افزایش و ظرفیت خطوط تولید بی ام و در موتورسیکلت و خودروسازی، پیشرفت سریع این برند آغاز شد. همکاری نزدیک با قطعه سازان معتبر در توسعه تولیدات و بازار فروش جهانی خودروساز باواریا نقش مهمی داشت. با آغاز تولید سری 3 و سپس ورود بی ام و به موتوراسپرت، جنبه اسپرت بودن محصولات بیش از گذشته در بین عموم جلب توجه کرد. مدل بی تکرار 3.0CSL نماد موفقیت بی ام و در موتوراسپرت است. علاوه بر خودروسازی، مهندسان باواریا همچنان به ناجی همیشگی خود، موتورسیکلت وفادار بودند. و با آغاز دهه ۱۹۷۰، سری جدید محصولات ۵۰۰، ۶۰۰ و ۷۵۰ سی سی بی ام و عرضه شد.
از مهم ترین موارد دیگر در این برهه زمانی، عرضه اولین نسل از سدان لوکس و پرفروش سری 5 و تولید اولین خودروی موتور میانی بی ام و با همکاری لامبورگینی، مدل M1 بود. M1 و سپس مدل های دیگر M بی ام و حاصل تلاش مهندسان موتوراسپرت آلمانی بود؛ دپارتمان M در سال ۱۹۷۲ با یک تیم ۳۵ نفره آغاز به کار کرد که اولین محصول آن ها 3.0 CSL محسوب می شود. تقاضای موجود برای خودروهای پرقدرت، منجر به اضافه شدن نشان M به سری 5 و تولید اولین مدل جاده ای M بی ام و شد. شروع پروژه طرح های مخصوص M، تولید نسل اول سری 7، افتتاح اولین کارخانه خارج از خانه در آفریقای جنوبی و دفتر مرکزی و موزه بی ام و در مونیخ (معروف به ساختمان ۴ سیلندر)، از دیگر اقدامات قابل توجه باواریایی ها در دهه ۱۹۷۰ است.
سری 5
M1
ورود به مسابقات فرمول یک، افتتاح مرکز FIZ و خط تولید آمریکا
دهه ۱۹۸۰، با درخشش BMW در موتوراسپرت و پیشرانه فرمول یک ۱.۵ لیتری ۴ سیلندر این برند برای ۵ تیم مختلف همراه بود. با افزایش ظرفیت تولید، موتورسیکلت های جدید سری R، F و K نیز متولد شدند. تولید اولین پیشرانه دیزل بی ام و، سری Z، اولین مدل تمام چرخ محرک، اولین مدل استیشن، اولین پیشرانه ۱۲ سیلندر V شکل خودرو، اولین نسخه M3 و اولین تیپ Li در دهه ۱۹۸۰ اتفاق افتاد تا مدیران بی ام و به دنبال کسب برندهای زیرمجموعه باشند.
M3
در سال ۱۹۸۳موتورهای مدل سری ک یا K Series پا به عرصه وجود گذاشتند آنها را آجرهای پرنده The Flying Brick می نامیدند. (این نامگذاری به خاطر آن بود که اولین موتور این سری یعنی K1 به همین نام معروف بود. مدت اندکی پس از آن ب ام و شروع به تولید موتورهای سری G و سری افF با موتور دوقلوی روتاکسRotax کرد.
در سال ۱۹۹۰، مرکز تحقیق و توسعه بزرگ بی ام و در مونیخ با ۷ هزار مهندس، طراح، مدیر، تکنسین و پژوهشگر و دانشمند موسوم به فیز FIZ در مساحتی حدود ۱۲ هزار متر مربع افتتاح شد. امروز تعداد کارکنان ساختمان منحصربه فرد و ۹ طبقه فیز نزدیک به ۹ هزار نفر است
پس از تقدیم پیشرانه V12 به یکی از ماندگارترین ابرخودروهای تاریخ؛ مک لارن F1 در سال ۱۹۹۳، بی ام و به دنبال اهداف بزرگ تر رفت. با سودآوری قابل توجه و شهرت جهانی، مقامات بی ام و بزرگ ترین خط تولید خود را در خاک ایالات متحده آمریکا تاسیس کردند.
کارخانه بی ام و سال ۱۹۹۴ در شهر اسپارتانبورگ، ایالت کارولینای جنوبی آمریکا ساخته شد تا مدل Z3 رودستر را عرضه کند. این خط تولید در اواخر دهه ۱۹۹۰ فعالیت خود را گسترش داد و امروز مرکز تولد کراس اورهای لوکس X3، X4، X5 و X6 است. در آستانه افتتاح خط تولید آمریکا، هیئت مدیره و کمیته نظارت بی ام و بر سر خرید برند بریتانیایی روورRover به توافق رسیدند. بی ام و با خرید گروه خودروسازی روور بریتانیا، برندهای زیرمجموعه آن هم شامل مینی، لندرور، ام جی، آستین، موریس،رایلی و ترایمف در اختیار گرفت.
Z3 رودستر
تصاحب رولرز رویس، اقدام تاریخی بی ام و
شرایط بر طبق انتظار مدیران ارشد بی ام و پیش نرفت و روور سودآوری چندانی نداشت؛ بنابراین پس از ۶ سال، روور و تمام برندهای زیر مجموعه آن به جز مینی، تریموف و رایلی، فروخته شدند. اما یکی از تاریخ سازترین رایزنی های صنعت خودروسازی در سال ۱۹۹۸ آغاز شد؛ جنگ مقامات بی ام و و فولکس واگن برای تصاحب رولز رویس اصیل بریتانیایی. بی ام و که پیشرانه و برخی از قطعات خودروهای رولز رویس و بنتلی را تامین می کرد، پیشنهاد خرید به مبلغ ۳۴۰ میلیون دلار داد اما مدیران فولکس واگن با پیشنهاد ۴۳۰ میلیون دلار از راه رسیدند.
بر اساس قرارداد و رایزنی انجام شده، فولکس واگن خط تولید رولز رویس در شهر کرو انگلستان و حق استفاده از طرح جلوپنجره و طرح تزئینی معروف این برند را در اختیار گرفت، در مقابل باواریایی ها حق نام برند و لوگوی رولز رویس را خریداری کردند. شرایط به گونه ای بود که هیچکدام از این دو شرکت آلمانی نمی توانستند یک رولز رویس جدید تولید کنند؛ درواقع هر برند فقط تکه ای از رولز رویس را خریداری کرده بود
بنابراین دو شرکت آلمانی توافقنامه جالبی امضاء کردند: تا سال ۲۰۰۲، رولز رویس به صورت کامل در اختیار فولکس واگن قرار گرفت اما پس از آن حق کامل برند رولز رویس به بی ام و رسید. با آغاز سال ۲۰۰۳، فولکس واگن فقط برند بنتلی را به زیرمجموعه های خود اضافه کرد؛ در حقیقت مدیران فولکس واگن فقط به دنبال بنتلی بودند زیرا در مقایسه با رولز رویس ظرفیت تولید بیشتری داشت، در مقابل مدیران باواریا با هدف تولید مدل های فوق لوکس و تولید محدود، رولز رویس را خریداری کردند.
بازگشت به مسابقات فرمول یک، ورود به کلاس کراس اور
در سال ۱۹۹۹، اولین کراس اور لوکس بی ام و با مدل مفهومیX5 رونمایی شد تا با آغاز سده ۲۱ میلادی، کراس اور و شاسی بلند پرطرفدارترین کلاس خودرو باشد. سال ۲۰۰۰، با بازگشت بی ام و به مسابقات فرمول یک و استراتژی جدید در تولید محصولات لوکس در برندهای بی ام و، مینی و رولز رویس شروع شد. تامین پیشرانه خودروی فرمول یک تیم ویلیامز و سائوبر و سپس تولید محصولات جدید شامل، سری 1، مینی جدید و رولز رویس فانتوم ۲۰۰۳ در کنار اولین خط تولید چین، از اقدامات قابل توجه باواریایی ها بود
X5
رولز رویس فانتوم ۲۰۰۳
در اوایل سال ۱۹۹۰ بود که ب ام و شروع به ارتقای موتور مدل ایرهدAirhead بوکسر خود کرد؛ که بعدها به اویل هدOilhead معروف شد. در سال ۲۰۰۲ موتورهای ایل هد دارای دو جرقه زن برای هر سیلندر بودند. در سال ۲۰۰۴ این شرکت میلهShaft بالانس داخلی را به موتور اضافه کرد این امر سبب افزایش ظرفیت آن به ۱۱۷۰ سی سی و افزایش توان آن به ۱۰۰ اسب بخار در مدلR1200GS شد که نسبت به مدل R1150GS با مشخصه های ۸۵ اسب بخار و ۱۰۰۰ سی سی برتری زیادی داشت.
R1200GS
در سال ۲۰۰۴ ب ام و مدل K1200S را معرفی کرد. این موتور بسیار قوی و با تکنولوژی بالا و نشانه تغییر نگرش ب ام و برای رقابت با موتور سازی هایی نظیر سوزوکی، کاوازاکی، هوندا و یاماها بود. مشخصات عمده آن موتور ۱۶۷ اسب بخاری و وزن سبک آن بود که باعث قابل رقابت آن موتور با بقیه هم دسته ها بود. در ضمن موتور توسط تیم فرمول ۱ ویلیامز طراحی شده بود.
سیستم تعلیق عقب اتوماتیک از مزایای قابل توجه این مدل بود.
ب ام و یکی از بنیان گذاران ترمزهای ضدقفل در صنعت بود و از اوایل دهه۸۰ شروع به استفاده از این سیستم در موتورهای خودش کرد. مدل های ۲۰۰۶ این شرکت مجهز به سیستم های پیچیده جلوگیری از سر خوردن و کنترل تعادل الکترونیکی هستند. ب ام و مبدع سیستم های تعلیق برای موتور سیکلت است و زود تر از همه این سیستم ها را در موتور سیکلت های خود به کار برده است. بیشتر مدل های مدرن ب ام و دارای سیستم تعلیق عقب هستند. همچنین ب ام و از سیستم تعلیق دیگری نیز در موتورهای ۱۹۹۰ استفاده می کند که به Telelever معروف است و باعث می شود که تکان موتور به صورت قابل توجهی کاهش یابد،
موزه ولتWelt بی ام و نیز در سال ۲۰۰۷ افتتاح شد. در این دوران بود که بی ام و مانند بسیاری از خودروسازان به پیشرانه توربوشارژ روی آورد؛ نمونه های ۶، ۸ و ۱۲ سیلندر توربوشارژ این برند در مدل های E92، X6 و نسل ششم M5 استفاده شدند. در کنار خودروسازی، بخش موتورسیکلت بی ام و نیز همچنان موفق عمل می کند؛ نمونه های مدرن سری K، R، G، HP2 و مدل معروف S1000RR از جدیدترین و مهم ترین محصولات این برند هستند. از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳، بی ام و برند موتورسیکلت سوئدی هیوسوانا Husqvarna را هم در اختیار داشت. امروز انواع محصولات دیگر با برند بی ام و، مانند دوچرخه و پوشاک نیز به فروش می رسد.
S1000RR
از سال ۲۰۱۰ تا امروز، بی ام و سرمایه گذاری قابل توجهی بر خودروهای برقی، هیبرید، سرویس اشتراک خودرو و فناوری خودران کرده است. سریi بی ام و بخشی از این سرمایه گذاری است که مدل های i3 و i8 آن در حال حاضر تولید می شوند. پس از گذشت بیش از ۱۰۰ سال، بی ام و امروز یکی از پرطرفداترین برندهای خودرو موتورسیکلت سازی لوکس جهان است. بیش از ۱۴ کشور میزبان کارخانه های بزرگ بی ام و هستند و در نقاط مختلف زمین، خط تولید و مونتاژ محصولات باواریا راه اندازی شده است.
i8
نکاتی جالب درباره بی ام و
بی ام و اولین محصولش را خودش طراحی نکرد
بی ام و نخستین ماشین الکتریکی خود را در سال ۱۹۷۲ ساخت
آن ها هنوز هم قطعات مربوط به زمان جنگ جهانی دوم را می سازند
بی ام و کارخانه قدیمی ساخت موتورسیکلت در مونیخ را برای ساخت قطعات کلاسیک دوباره خریداری کرد
آن ها همچنین فضای داخلی هواپیما را طراحی می کنند
بی ام وZ1 جالبترین درها را در بین تمام خودروها دارا است
ساختمان اصلی بی ام و میراث پیشرانه افسانه ای چهار سیلندر است
همه فکر می کنند لوگوی بی ام و نماد ملخ های در حال چرخش پیشرانه هواپیما است، اما اشتباه می کنند
لوگو در حقیقت به افتخارRapp Motor و Bavaria به این شکل درآمده است
شرکت خدمات خودرویی Alphabet، برند خودروسازیMINI و رولز رویس از نمونه برندهای تحت تملک بی ام و هستند.
درآمد شرکت بی ام و در سال ۲۰۱۸ به 97 میلیارد یورو رسید.
در پایان سال 2020 بی ام با 54 میلیارد دلار ارزش، هشتمین خودروساز ارزشمند دنیا لقب گرفت
ب ام و iNext از بهترین خودروهای 2021 شناخته شد.
سری جدید بی ام و X5 مدل 2022 رونمایی شد
شعار اصلی این کمپانی (با لذت برانید) یا در آلمانی Freude am Fahren است
در انگلیس The Ultimate Driving Machine به معنای (نهایت یک خودرو) شعار این کمپانی است!
و شعار انگلیسی sheer driving pleasure یا (لذت واقعی رانندگی) نیز در مناطقی توسط کمپانی BMW استفاده می شود.
بی ام و در طول بیش از ۱۰۰ سال عمر خود، دوران سخت و پیچیده ای را تجربه کرده است. سه بحران مالی شدید و عبور از دو جنگ جهانی نتوانست مانع رشد خودروسازی و مورتورسیکلت سازی باواریا و تبدیل آن به یکی از بهترین های این صنعت شود.
منابع
Wikipedia.com
Interbrand.com
www.zoomit.ir
www.finds.ir
www.ghatreh.com
khabaredagh.ir
www.tala.ir
www.isna.ir
webbranding.org
persiakhodro.ir
khodro45.com
carech.org