تارا فایل

پاورپوینت آشنایی با اصول، قوانین و مقررات بهداشت محیط


آشنایی با اصول، قوانین و مقررات بهداشت محیط
تعریف بهداشت محیط:
   بهـداشـت محیـط عبارت اسـت از کنتـرل عواملى از محیط زندگى که به گونه اى بر روى سلامت جسمى، روانى و اجتماعى انسان تاثیر مى گذارند. 
   ارتقاء سلامت و نقش موثر کنترل عوامل محیطی در آن از مباحثی بوده که از گذشته دور سیستمهای بهداشتی و درمانی به دنبال آن بوده اند. در این بین استانداردهای محیط سالم و تبیین شرایط زیست محیطی مطلوب جهت ارتقاء سلامت از وظایف و رسالتهای اصلی وزارت بهداشت و درمان آموزش پزشکی به شمار می رود. لزوم بررسی و شناخت کامل مخاطرات محیطی و در نظر گرفتن یک تهدیدات سنتی و مدرن هنگامی خود را می نمایاند که بدانیم بیش از یک میلیارد نفر از مردم جهان دسترسی به آب آشامیدنی سالم ندارند و حدود 350 میلیون نفر از امکانات بهسازی محیط زندگی برخوردار نمی باشند. مسائلی از این قبیل باعث می شود تا اهمیت نقش بهداشت محیط در کنترل بیماریها و ارتقاء سلامت مشخص گردد.

 شرح وظایف و فعالیتهای واحد بهداشت محیط :
 1. کنترل بر بهسازی و بهداشت مراکز تهیه، توزیع و فروش مواد غذایی، اماکن عمومی و اماکن بین راهی
 2. کنترل آب آشامیدنی مناطق تحت پوشش از نظر میکروبی و شیمیایی و به صورت متناوب و اطمینان از سلامت آب منطقه و اعلام نتایج به ارگانهای مربوطه؛
3. کلرسنجی روزانه و ثبت آن در پرونده کلرسنجی با قید مشخصات ایستگاه کلرسنجی و اعلام نتایج به شبکه بهداشت و ارگانهای مربوطه و در صورت لزوم گندزدایی آب؛
4. کنترل مواد غذایی و نمونه برداری از مواد غذایی مشکوک و ارسال آن به آزمایشگاه و معدوم نمودن مواد غذایی فاسد بر اساس دستورالعملهای مربوطه؛
5. اجرای طرح یکنواخت سازی ماده 13 مواد خوردنی و آشامدنی و آرایشی و بهداشتی و اخذ مجوز تعطیل اماکن و مراکز از شبکه بهداشت و درمان جهت تعطیلی آنها؛
6. معرفی پیشه وران به آزمایشگاه و صدور کارت معاینه پزشکی جهت آنها طبق دستورالعملهای صادره؛

7. بازدید از مدارس و مراکز آموزشی و مهد کودکها
8. بازدید و کنترل استخرهای شنا و حمامهای سونا؛
9. بازدید از آزمایشگاهها و مراکز بهداشتی درمانی و مطبها و بیمارستانها از نظر وضعیت بهداشت محیط
10. بازدید از پارکها و ورزشگاهها و ترمینالها و تشکیل پرونده بهداشتی واعلام به سازمانها و مسئولین ذیربط و پیگیری تا حصول نتیجه مطلوب؛
11. بررسی کنترل فاضلاب، زباله، هوا، منابع آلوده کننده آنها و مکاتبه با ارگانهای مربوطه؛
12. رسیدگی به شکایات در زمینه های مختلف بهداشتی؛
13. سنجش ید در نمکهای خوراکی یددار بطور روزانه و نمونه برداری از نمکهای ید دار و ارسال به آزمایشگاه

14. مبارزه با حشرات و جوندگان ضمن بررسی کانونهای آلوده و برآورد میزان سم مورد نظر با توجه به میزان آلودگی و نظارت بر سم پاشی توام با آموزشهای لازم و طعمه گذاری؛
15. کنترل و پایش امور محوله پرسنل تحت نظر و راهنمایی و ارشاد آنها جهت پیشبرد اهداف بهداشتی و ارائه راهکارهای مناسب؛
16. اقدامات اضطراری هنگام وقوع بلایای طبیعی؛
17. شرکت در جلسات بازآموزی و سمینارها طبق دستورالعملهای مربوطه؛
18. بازدید از اماکن متبرکه و مساجد طبق دستورالعملها مربوطه؛
19. بازدید از جایگاههای پمپ بنزین و پیگیری نواقص مربوطه؛
20. کنترل بهداشتی اردوگاهها و زندانها جهت ساماندهی وضعیت بهداشتی آنها؛
21. شرکت در طرحهای ملی و کشوری جهت هماهنگی لازم برای پیشبرد اهداف بهداشتی؛

22. آموزش بهداشت جهت کلیه رده ها توام با فعالیتهای روزمره به طور چهره به چهره؛
23. آموزش بهداشت دانشجویان در مقاطع پزشکی و پیراپزشکی؛
24. نظارت بر دفع بهداشتی زباله در مناطق شهری و روستایی و سایت جمع آوری و دفع زباله ها
25. نظارت بر احداث و بهسازی توالت خانوار های روستایی؛
26. نظارت بر فعالیتهای آموزشگاه های صنوف؛
27. تاسیس شورای حل اختلاف ویژه امور بهداشتی؛
28. تاسیس اورژانس بهداشت محیط؛
29. اجرای طرح ضربت
30. اجرای طرح شهر سالم

31. اجرای روستای سالم؛
32. بهسازی محیط روستا؛
33. برگزاری جلسات شورای بهداشت روستا، بخش و کارگروه بهداشت درمان و تامین اجتماعی شهرستان
34. نظارت بر فعالیت بهورزان در مورد کنترل کیفیت بهداشتی آب آشامیدنی، بهسازی ( محیط روستا، منابع آب مثل چاه و چشمه، آبریزگاهها و … ) مرکز تهیه و توزیع و فروش مواد غذایی، بهداشت محیط منازل جلب مشارکت همگانی در جمع آوری و دفع بهداشتی زباله و فضولات و کنترل کیفیت مواد غذایی و آموزش موازین بهداشت محیط و …. و گزارش نتایج به مقامات ذیربط؛
35. راهنمای و آموزش مردم و جلب مشارکت عمومی و همکاریهای بین بخشی در زمینه اجرای پروژه های شهر سالم؛
36. اجرای سایر دستورات مقام مافوق در زمینه ای مربوط به بهداشت محیط؛
37. اجرای طرح توسعه و تشدید مواد غذایی در غالب طرح ضربت؛

38. اجرای طرح امنیت غذا؛
39. اجرای طرح بسج سلامت نوروزی؛
40. بازدید و نظارت از استخرهای شنا؛
41. جمع آوری اطلاعات و آمار مراکز تهیه و توزیع و فروش مواد غذایی و اماکن عمومی، آب آشامیدنی و تاسیسات آب و فاضلاب و … و تکمیل فرمهای مربوطه؛
42. تجزیه و تحلیل آمار و شاخصهای بهداشت محیط.

 قوانین و مقررات بهداشت محیط :
آئین نامه بهداشت محیط
آئین نامه اجرائی قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی
ماده 688 قانون مجازات اسلامی

مقدمه :
   کنترل عوامل محیطی در ارتقای سلامت انسان نقش اساسی و کلیدی دارد و آلاینده های محیط که  از تنوع ، گستردگی   و پیچیدگی خاصی برخوردارند می توانند هر سه بعد جسمی ، روانی و اجتماعی سلامت انسان را با خطر مواجه سازند.
   امروزه بیشتر این آلاینده ها زائیده فعالیتهای روز مره و یا فعالیتهای ویژه انسانها نظیر علوم ، فنون ،صنایع و ارتقای سطح فناوری می باشند که در روند تولید آنها گاه علم و اراده انسان بصورت عمدی دخالت داشته و گاهی نیز ناشی از عدم آگاهی و اطلاع از پیامدهای نو هستند. 
   حفظ و صیانت از محیط مستلزم انضباط و رعایت نظم اجتماعی است و ضمانت اجرایی آن نیز وجود قوانین و آئین نامه های قوی و محکمی است که اجرای آنها میتواند آثار سوء و زیانبار آلودگی های محیطی را به حداقل ممکن برساند.
   در کشور ما قوانین و آئین نامه های متعددی در زمینه آب ، هوا ، فاضلاب ، مواد غذایی ، اماکن و موارد تخلف زیست محیطی وجود دارد که اغلب آنها با بهداشت محیط مرتبط می باشند.

آئین نامه بهداشت محیط:
   این آئین نامه در تاریخ 24/4/1371 به تصویب هیئت محترم وزیران رسیده و در حقیقت رئوس وظایف و فعالیتهای بهداشت محیط کشور را تبیین نموده است .
قانون مواد خوردنی ، آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی مصوب تیر ماه 1346
   این قانون مشتمل بر 18 ماده است که ماده 13 آن نحوه کنترل و برخورد با متخلفین مراکز تهیه ،توزیع ، نگهداری ،فروش و حمل و نقل مواد خوردنی ، آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی و اماکن عمومی را مشخص می سازد.
قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی ، آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی مصوب 13/9/1379 مجلس محترم شورای اسلامی
   در این قانون آئین نامه ماده 13 تکمیل و اصلاحات لازم در آن بعمل آمده است.

آئین نامه بهداشت محیط:
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در اجرای بند (2) ماده (1) قانون تشکیلات و وظایف وزارت بهداشت ـ درمان و هیئت محترم وزیران در جلسه مورخه 24/4/71 بنا به پیشنهاد شماره 1320 مورخه 11/2/70 وزارت بهداشت- آموزش پزشکی (مصوبه 3/3/67 مجلس شورای اسلامی ) آئین نامه بهداشت محیط را به شرح زیر تصویب نمود :
آئین نامه بهداشت محیط
بهداشت محیط
آب آشامیدنی
آلودگی آب آشامیدنی
کنترل بهداشتی
اماکن عمومی
مراکز کاربرد پرتوهای یونساز در پزشکی
مراکز تهیه، توزیع، نگهداری و فروش مواد خوردنی، آشامیدنی و بهداشتی
مراکز آموزشی و تربیتی

1-2- آب آشامیدنی :
   آب آشامیدنی آب گوارایی است که عوامل فیزیکی ـ شیمیایی ـ وبیولوژیکی آن در حد استانداردهای مصوب باشد و مصرف آن عارضه سوئی در کوتاه مدت یا دراز مدت در انسان ایجاد نکند.
1-1- بهداشت محیط :
   بهداشت محیط عبارتست از کنترل عواملی از محیط زندگی که به گونه ای روی سلامت جسمی ـ روانی و اجتماعی انسان تاثیر میگذارند.
ماده یک- تعاریف
1-3- آلودگی آب آشامیدنی :
آلودگی آب آشامیدنی عبارتست از تغییر خواص فیزیکی ـ شیمیایی و بیولوژیکی آب به گونه ای که  آن را برای مصرف انسان  زیان آور سازد.
1-4- کنترل بهداشتی :
 منظور از کنترل بهداشتی, بازدید و بررسی بهداشتی مراکز مشمول این آئین نامه به منظور اعمال ضوابط بهداشت محیطی می باشد.

1-5- مراکز کاربرد پرتوهای یونساز در پزشکی:
   مراکز کاربرد پرتوهای یونساز در پزشکی مراکزی هستند که با استفاده از پرتوهای یونساز زیر نظر مسئولین متخصص مربوطه به تشخیص یا درمان بیماریها پرداخته و شامل مراکز رادیو لوژی ـرادیوتراپی ورادیو ایزوتوپ می باشد.
1-6- اماکن عمومی:
   اماکن عمومی عبارتند از : اماکن متبرکه و زیارتگاهها ـ زائرسراها ـ هتل ها ـ متل ها ـ مسافرخانه ها ـ پانسیونها ـ آسایشگاههای سالمندان ـ آرایشگاهها ـ حمامها ـ حمامهای سونا ـ استخر های شنا سینماها ـ پارکها ـ مراکز تفریحهای سالم ـ باشگاههای ورزشی ـ ترمینال های وسایل حمل و نقل عمومی و مسافرتی  ـ توالتهای عمومی ـ گورستانها و مانند این  موارد.
1-7- مراکز تهیه ـ توزیع ـ نگهداری و فروش مواد خوردنی , آشامیدنی و بهداشتی:
   مراکز تهیه ـ توزیع ـ نگهداری و فروش مواد خوردنی , آشامیدنی و بهداشتی عبارتند : از کلیه کارخانه ها – کارگاهها ـ سردخانه ها ـ اماکن و مغازه ها یی که  به گونه ای نسبت  به تهیه ـ توزیع ـ نگهداری و فروش مواد خوردنی ـ آشامیدنی و بهداشتی اقدام نمایند.

1-8- مراکز بهداشتی ـ درمانی:
   مراکز بهداشتی درمانی عبارتند از بیمارستانها ـآسایشگاهها ـ زایشگاهها ـ مطب ها ـ درمانگاهها ـ آزمایشگاههای تشخیص طبی ـ بخشهای تزریقات و پانسمان ـ آسایشگاههای معلولین ـ طب هسته ای ـ فیزیوتراپی ـ رادیولوژی و مانند اینها.
1-9- مراکز آ موزشی و تربیتی:
   مراکز آموزشی و تربیتی عبارتند از مدارس ـ آموزشگاههای تحصیلی ـ حوزه های علمیه ـ دانشکده ها ـ هنرستان ها ـ خوابگاههای مراکز آموزشی ـ پرورشگاهها ـ مراکز تربیتی شبانه روزی ندامتگاهها و مهدهای کودک.

ماده دو :
هر اقدامی که تهدیدی برای بهداشت عمومی شناخته شود ممنوع می باشد وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی موظف است پس از تشخیص هر مورد از مواردی که در حیطه وظایف وزارت می باشد راسا اقدام قانونی معمول و در سایر موارد موضوع را به مراجع ذیربط جهت انجام اقدامهای قانونی فوری اعلام نماید . متخلفان از مقررات بهداشت عمومی تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.
ماده سه :
آلوده کردن آب آشامیدنی عمومی ممنوع است و با متخلفان مطابق مقررات رفتار خواهد شد. وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی به منظور حفظ سلامت و بهداشت مردم مکلف است کیفیت آب آشامیدنی عمومی از نقطه آبگیری تا مصرف را از نظر بهداشتی تحت نظارت مستمر قرار دهد.
1- تبصره یک :
وظایف و اختیارهای سازمان حفاظت محیط زیست در پیشگیری و جلوگیری از آلودگی منابع آب ـ موضوع ماده (46) قانون توزیع عادلانه آب ـ و آئین نامه های اجرایی آن همچنان قابل اجراست

2- تبصره دو :
سازمانها و موسسه های دولتی و خصوصی تامین کننده آب آشامیدنی عمومی موظف به رعایت همه ضوابط و معیارهای بهداشتی اعلام شده توسط وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی بوده و باید همه اطلاعات لازم برای بررسی مورد یا موارد و تسهیلات بازدید از تاسیسات را در اختیار وزارت قرار دهند.
3- تبصره سه :
وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی به منظور کنترل آب آشامیدنی عمومی در مراحل مختلف توزیع , آزمایشگاههای مراکز بهداشت استان ـ شهرستان و مراکز بهداشتی ـ درمانی را برای ارائه خدمت در این زمینه تجهیز می نماید.

ماده چهار :
به منظور جلوگیری از روند رو به رشد آلودگی منابع آبهای سطحی و زیرزمینی اعم از چاهها ـ رودخانه ها ـ قناتها ـ چشمه ها ـ آب مصرفی شهر و روستا کمیته ای با نام کمیته حفاظت از منابع آب آشامیدنی زیر نظر استاندار با عضویت مدیران و روسای ادارات کل : 1ـ بهداشت , درمان و آموزش پزشکی 2ـ سازمان حفاظت محیط زیست 3ـ سازمان آب منطقه ای استان 4ـ جهاد سازندگی استان 5ـ برنامه و بودجه استان 6ـ شرکت آب و فاضلاب استان ,تشکیل می شود تا موارد زیر را بررسی و اقدام نماید :

ا تخاذ تصمیم راجع به خارج نمودن بعضی از منابع تامین آب آشامیدنی از سرویس که بر اساس گزارش اداره کل بهداشت محیط آلوده شده اند ( اعم از چاهها , چشمه ها , قناتها و…).
اتخاذ تدابیر لازم جهت حفاظت از منابع آب آشامیدنی موجود بر اساس دستورهایی که توسط دستگاههای ذیربط پیشنهاد می شود و به تصویب کمیته می رسد.
اتخاذ تدابیر لازم  به منظور حفظ حریم مناطقی که در آینده برای تامین آب شهرها از طریق دستگاههای ذیربط پیشنهاد می شود.
اتخاذ تصمیم در رابطه با بحرانهای ناشی از آلودگی منابع آب و چگونگی مقابله به آنها. 

تبصره :
در ابتدا اداره کل بهداشت محیط موظف است نواقصی را که موجب آلودگی منابع آب میگردد به دستگاه ذیربط اعلام کند تا راسا نسبت به رفع آن اقدام نماید.
در صورتی که امکانات دستگاهها برای رفع نواقص کفایت ننماید مراتب در کمیته یاد شده مطرح خواهد شد.
ماده پنج :
وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی بمنظور حفظ بهداشت عمومی مکلف است بررسیهای لازم را در مورد تاثیر های هوای استنشاقی و سایر مواد موثر بر انسان معمول دارد و نسبت به ارائه توصیه های ضروری به مراجع ذیربط اقدام نماید.
ماده شش :
مراکز کاربرد پرتوهای یونساز در پزشکی موظف به همکاری و ارائه آمار و اطلاعات و فراهم نمودن تسهیلات بمنظور بررسی دزیمتری و بهسازی جهت انجام وظیفه کارشناسان وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی می باشند . با متخلفان برابر مقررات قانونی مربوطه ( قانون تعزیرات ) رفتار خواهد شد .

ماده هفت :
وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی مکلف است مراکز بهداشتی , درمانی ـ آموزشی و تربیتی ـ اماکن عمومی ـ مراکز تهیه , توزیع , نگهداری و فروش مواد خوردنی , آشامیدنی و بهداشتی را از نظر ضوابط و مقررات بهداشت محیطی کنترل و با متخلفان از دستورالعمل ها و توصیه های بهداشتی وزارت برابر مقررات قانونی مربوطه ( قانون تعزیرات ) رفتار نماید.
ماده هشت :
مراجع صادر کننده پروانه کسب مراکز تهیه , توزیع , نگهداری وفروش مواد خوردنی , آشامیدنی و بهداشتی و اماکن عمومی موظفند ضمن رعایت ضوابط مربوط به خود , مقررات و توصیه های اعلام شده توسط وزارت بهداشت , درمان و آموزش پزشکی را نیز در این زمینه رعایت نموده و قبل از صدور پروانه کسب , نظریه بهداشتی از این وزارتخانه کسب نمایند.
ماده نه :
وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی علاوه بر وظیفه قانونی مبارزه با ناقلین بیماریها عهده دار نظارت بر امر مبارزه با بندپایان , جوندگان و حیوانهای ناقل بیماریها نیز می باشد . مراجع ذیربط ملزم به رعایت دستورالعملهای بهداشت محیطی این وزارتخانه در این مورد هستند.

ماده ده :
بمنظور پیشگیری از شیوع بیماریهای منتقل شده بوسیله بند پایان و حیوانهای ناقل بیماری و همچنین جلوگیری از آلودگی محیط به سموم و مواد شیمیایی و در صورت امکان روشهای مبارزه از طریق بهسازی محیط ارجح بوده و دستگاههای اجرائی ذیربط موظف به بهسازی کانونهای جلب و تکثیر بندپایان و حیوانهای ناقل برابر توصیه ها و دستورالعملهای وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی می باشند.
شهرداری ها مکلفند در تنظیم روشهای جمع آوری ـ حمل و دفع زباله شهر و سایر خدمات شهری  دستورالعملها و توصیه های وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی و سایر مراجع ذیربط را رعایت نمایند.
تبصره :

ماده یازده :
صدور مجوز ورود و ترخیص و کنترل بهداشتی هر نوع دام و فراورده های خام  دامی با توجه به نص مواد (2ـ3ـ4ـ7ـ8)قانون سازمان دامپزشکی کشور (مصوبه سال 1350)که موخر بر قانون مواد خوردنی و بهداشتی است علی الاطلاق و در تمام مراحل اعم از تولید ـ توزیع و عرضه از لحاظ پیشگیری و مبارزه با بیماریها ی دامی و بیماریهای مشترک انسان و دام بر عهده سازمان دامپزشکی می باشد.

طبیعی است چنانچه عرضه فراورده های خام دامی موجب بیماریها ی مختص انسان شود وهمچنین مواردی که  در فراورده های خام دامی تغییراتی داده شود که مواد حاصل شده فراورده خام دامی تلقی نگردد مسئولیت کنترل بهداشتی بر عهده وزارت بهداشت ـ درمان آموزش پزشکی است که مطابق قانون مواد خوردنی وبهداشتی (مصوبه 1346) و اصلاحات آن انجام خواهد شد.

ماده دوازده :
وزارت بهداشت ـ درمان و آموزش پزشکی از طریق شبکه های بهداشتی ـ درمانی و خانه های بهداشت در روستا ها ضمن آموزش گسترده بابسیج مردم و  جلب همکاری بین بخشی در زمینه مسائل بهداشت محیطی از قبیل جمع آوری و حمل و دفع بهداشتی زباله ـ دفع بهداشتی مدفوع و کود حیوانی ـ بهسازی معابر و جداسازی محل نگهداری دام و پرندگان از محل سکونت , نظارت و پیگیری لازم را داشته و همچنین در جهت بهسازی منابع و کنترل کیفی آب آشامیدنی ـ جمع آوری و دفع بهداشتی فاضلابها ـ کنترل اماکن عمومی و مراکز تهیه , توزیع , نگهداری و فروش مواد غذایی اقدام نماید.

آیین نامه اجرایی قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی ،آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی :
ماده واحد : ماده 13 قانون مواد خوردنی ، آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی مصوب سال 1346/4/22 به شرح زیر اصلاح می گردد:
ماده 13 :
تخلف از مقررات بهداشتی نظیر عدم رعایت بهداشت فردی ، وضع ساختمانی ، وسایل کار ممنوع است و مستوجب مجازات می باشد . مقررات بهداشتی مربوط به مراکز تهیه و تولید ،نگهداری ، توزیع ، فروش و حمل و نقل مواد خوردنی ، آشامیدنی ،آرایشی و بهداشتی و اماکن عمومی در آئین نامه اجرائی این ماده تعیین خواهد شد . تخلف از مقررات مذکور مستوجب مجازاتهای بازدارنده از بیست و پنج هزار (25000) تاپانصد هزار (500000) ریال جریمه نقدی به ازاء هر مورد نقض مقررات بهداشتی خواهد بود . میزان مجازاتهای یاد شده بر اساس نرخ تورم ( هر سه سال یک بار ) بنا به اعلام بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و تائید هیات وزیران قابل افزایش است.
   مامورینی که از طرف وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی برای نظارت بهداشتی اماکن ومراکز موضوع این ماده تعیین می شوند مکلفند متخلفین از مقررات بهداشتی را با ذکر موارد تخلف باتنظیم گزارشی به مسوول بهداشت محل معرفی نمایند . مسوول بهداشت محل در صورت تائیدگزارش به صاحب مرکز و یا مسوولین مربوطه اخطار می نماید تا نسبت به رفع نواقص بهداشتی در مهلت تعیین شده اقدام کند در صورت عدم رفع موارد تخلف ، دستور تعطیل محل و مهر و موم و یالاک و مهر آنرا صادر می نماید و پس از برطرف شدن نواقص و تائید مسوول بهداشت محل از واحدمربوطه رفع تعطیل و فک مهر و موم خواهد شد . در تمام موارد مذکور پرونده جهت رسیدگی به دادگاه صالحه ارجاع می گردد.
   مقررات بهداشتی ، وظایف و مسوولیتهای مسوول بهداشت محل و مامورین نظارت ، مدت زمانهای لازم برای رفع نواقص بهداشتی و سایرامور مربوطه در اجرای این ماده واحده در آئین نامه اجرایی این قانون مشخص خواهد شد.

تبصره یک :
صاحبان مراکز  مزبور  در  صورتی که   اقدامات   انجام   شده را خلاف قانون و مقررات بدانند می توانند به مرجع قضایی صالح شکایت نمایند.
 
تبصره دو :
مامورین انتظامی موظفند در تمام مراحل اجرای عملیات بازرسی ، تعطیل و مهر و موم یا لاک و مهر کردن محل ، همکاری لازم را با مامورین وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی به عمل آورند .
 
تبصره سه :
آئین نامه اجرائی این قانون توسط وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی تدوین می گردد
   قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سیزدهم آذر ماه یکهزار و سیصدو هفتاد و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 20/9/1379 به تائید شورای نگهبان رسیده است.

   در اجرای تبصره سه قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی آذر ماه 1379 مجلس محترم  شورای اسلامی ، بدینوسیله آئین نامه اجرایی ماده مذکور را مشتمل بر 5 فصل 95 ، ماده 54 ، تبصره و 46 بند بشرح ذیل تصویب می نماید :
فصل اول : بهداشت فردی
فصل دوم : شرایط ساختمانی و بهداشتی مراکز تهیه ، تولید ، توزیع ،نگهداری و فروش مواد غذایی و اماکن عمومی
فصل سوم : وسایل و لوازم کار
فصل چهارم : وظایف مسئول بهداشت محل و مامورین نظارت و تکالیف صاحب یا مدیر محلهای مشمول قانون
فصل پنجم : طبقه بندی اماکن و مراکز و کارگاهها و کارخانجات از لحاظ شمول مواد این آئین نامه

  ماده 688 قانون مجازات اسلامی
   هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده ، دفع غیر بهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زاید ، ریختن مواد مسموم کننده در رودخانه ها و زباله در خیابانها ، کشتار غیر مجاز دام ، استفاده غیر مجاز فاضلاب خام یا پس آب تصفیه خانه های فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع می باشد و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدیدتری نباشند به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.

تبصره یک :
تشخیص این که اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می شود یا خیر و نیز اعلام جرم مذکور بعهده وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست می باشد.
تبصره دو :
منظور از آلودگی محیط زیست عبارتست از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب یا هوا یاخاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی ، شیمیایی یا بیولوژیک آن را بطوری که به حال انسان یاسایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار یا ابنیه مضر باشد تغییر دهد. .

   قانون اصلاح تبصره 1 ماده 688 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات ) مصوب 2/3/1375 
   ماده واحده – تبصره1 ماده 688 قانون مجازات اسلامی ( تعزیرات ) مصوب 2/3/1375 مجلس شورای اسلامی به شرح زیر اصلاح می گردد :
تبصره یک :
تشخیص اینکه اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می شود و نیز غیر مجاز بودن کشتار دام و دفع فضولات دامی و همچنین اعلام جرم مذکور حسب مورد برعهده وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی – سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی خواهد بود .
   قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ هشتم مرداد ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 19/5/1376 به تائید شورای نگهبان رسیده است.

با تشکر از توجه شما


تعداد صفحات : 29 | فرمت فایل : .ppt

بلافاصله بعد از پرداخت لینک دانلود فعال می شود