1
عنوان: نهادهای سپرده پذیر
1. بانک های تجاری 2.موسسات وام و پس انداز 3. بانک های پس انداز و اتحادیه های اعتباری
نهادهای سپرده پذیر:
منابع درآمد نهادهای سپرده پذیر:
درآمد حاصل از وام هایی که می دهند و اوراق بهادار میخرند
درآمد حاصل از کارمزدها
موسسات پس انداز،بانک های پس انداز و اتحادیه های اعتباری را که نوعی تخصصی از نهادهای مالی هستند ،به طور کلی موسسات پس انداز می نامند.
ابزاری ست اصلی که افراد و واحدهای تجاری برای انجام پرداخت های خود به کارمی گیرند وسیاست پولی دولت از طریق سیستم بانکداری اعمال می شود.
حساب سپرده دیداری:
نهاد سپرده پذیر می کوشد تفاوتی مثبت میان دارایی هایی که درآن ها سرمایه گذاری میکند و هزینه وجوه خود به وجود آورد.
خطرات پیش روی نهادهای سپرده پذیر در ایجاد درآمد مابه تفاوت:
خطر اعتبار
خطر نظارت
خطر تامین مالی
درآمد ما به تفاوت:
پیش بینی نرخ بهره کاری پرخطراست.
راههای جلوگیری از خطرات تاثیر نرخ بهره:
کمیته دارایی و بدهی
استراتژی های دارایی و بدهی
هدف مدیران این است که ما به تفاوت نرخی راتثبیت کنند که در حد امکان بهترین باشد نه اینکه به تغییرات نرخ بهره امید ببندند.
درهرترازنامه نهاد سپرده پذیر احتمال بروزخطر منابع مالی لحاظ شده است .ابداع چند ابزارمالی نشان دهنده این مشکل دارایی/بدهی است که نهادهای سپرده پذیر در حل آن می کوشند.
نهادهای سپرده پذیرچگونه مشکلات نقدینگی خود را حل میکنند؟
1.جلب سپرده های جدید
2.استفاده از اوراق بهادار به عنوان وثیقه وام گیری از موسسات دیگر
3.به دست آوردن وجوه کوتاه مدت از بازار پول
4.فروش اوراق بهادار
در سال 1992 تعداد 11900 بانک تجاری در ایالات متحده وجود داشت. بانک تجاری را می توان با مجوز دولت فدرال (بانک های ملی) تاسیس کرد .همه بانک های ملی باید عضو نظام فدرال رزرو باشند ونزد صندوق بیمه بانک ها که تحت مدیریت شرکت بیمه سپرده فدرال است،بیمه شده باشند.
بانک های تجاری:
بانک های دارای مجوز ایالتی می توانند به نظام فدرال رزروبپیوندند.سپرده آن ها باید نزد صندوق بیمه بانک ها بیمه شود. ماه مارس 1993 ده بانک بزرگ جهان را برحسب دلار آمریکا و کل دارایی هایان ردیف بندی کرده اند. ازاین تعداد هشت تا ژاپنی و دو تا فرانسوی هستند.
بانکداری اشخاص
بانکداری نهادی
بانکداری جهانی
خدمات بانکی :
بانکداری اشخاص:
وام دهی مصرفی
وام مسکن رهنی
وام اقساطی مشتریان
تامین مالی کارت اعتباری
تامین مالی خرید اتومبیل و قایق تفریحی
خدمات کارگزاری
وام دانشجویی
خدمات سرمایه گذاری فردی
بانکداری نهادی:
وام به شرکت های مالی و غیر مالی
موسسات دولتی
تامین مالی مستغلات تجاری
فعالیت های اجاره بلند مدت
خرید حساب های بدهکاران تجاری
بانکداری جهانی
تامین مالی شرکت ها :
تامین وجوه برای مشتریان بانک / تامین مالی شرکت ها
تامین مالی محصولات
خدمات بازار سرمایه و ارز خارجی:
شامل معاملاتی است که در آن ها بانک در مقام معامله گر یا کارگزار عمل می کند.
بانک ها درمقام معامله گر به سه طریق درآمد ایجاد می کنند:
تفاوت قیمت درخواستی و قیمت پیشنهادی
عایدات سرمایه ای از اوراق بهادار یا ارز خارجی که داد و ستد می کنند
در مورد اوراق بهادار ، تفاوت بین بهره دریافتی حاصل از نگاهداری اوراق بهادار و هزینه مالی برای خرید آن اوراق
منابع تامین مالی بانک ها:
سپرده ها
سپرده های دیداری / سپرده های پس انداز / سپرده های مدت دار (گواهی سپرده) /حساب دیداری بازار پول
وام غیر سپرده
سهام عادی و عایدات تقسیم نشده
موسسات وام وپس انداز
موسسات پس انداز و وام پیشینه ای دراز دارند.انگیزه اصلی در ایجاد این موسسات تدارک وجوه برای تامین مالی خرید خانه بود.
موسسات پس انداز و وام یا مالکیت مشترک دارند یا مالکیت آن ها به صورت سهام شرکتی است. مالکیت مشترک به این معناست که هیچ سهامی وجود ندارد و بنابراین سپرده گذاران مالک نیز هستند.
دارایی ها
عبارتند از :
رهن
اوراق بهاداریا پشتوانه وام های رهنی
اوراق بهادار دولت
فهرست مجازسرمایه گذاری ها
وام مصرفی
وام برای تامین مسکن،اتومبیل،تحصیل و کارت اعتباری
وام غیر مصرفی
وام های تجاری، شرکتی و کشاورزی
اوراق بهادار شهرداری ها
بانک های پس انداز
بانک های پس انداز موسساتی مشابه موسسات پس اندازووام،اما بسی قدیمی تر از آن ها،هستند . مالکیت این بانک ها ممکن است به صورت مالکیت مشترک باشد که در این صورت بانک های مشترک پس انداز نامیده می شوند ویا دردست سهامداران باشد.
منبع عمده وجوه این بانک ها سپرده ها هستند. به طور کلی نسبت سپرده به دارایی برای بانک های پس انداز بزرگ تر از موسسات پس انداز و وام است. بانک های پس انداز همان حساب هایی را عرضه می کنند که موسسات پس انداز و وام. سپرده ها را می توان نزد صندوق بیمه موسسات پس انداز ، بیمه کرد.
اتحادیه های اعتباری
موسسات سپرده پذیری هستند که شرط عضویت آن ها پیوند مشترک است .این موسسات در مالکیت اعضا هستند . گرچه می توانند از ایالات یا نظام فدرال مجوز بگیرند،نظارت بر بیشتر آنها در سطح فدرال بر عهده اداره ی ملی اتحادیه های اعتباری است. دارایی اتحادیه های اعتباری بیش از هر چیز متشکل از وام های کوچک مصرفی به مشتریان و وام های کارت اعتباری است.
با تشکر از توجه شما