مراقبتهای پرستاری در اورژانس های شایع داخلی
بحران هیپرتانسیون(Hypertensive crisis)
درصورت عدم کنترول ودرمان مناسب میزان مرگ ومیر در سال اول به 90% خواهد رسید
1-دخانیات.
2-عوامل روحی وروانی.
3-عوامل ژنتیکی.
4-عوامل ایمونولوژی.
مهمترین ریسک فاکتورها
1-اضطراری(Emergency)
2-فوریت(Urgency)
3-هیپرتانسیون بعد از جراحی
انواع بحران هیپرتانسیون
بروز یا پیشرفت ضایعات ارگانهای هدف در زمینه افزایش شدید فشار خون
این حالت معمولا در فشارهای بالاتر از 210/130میلی متر جیوه رخ می دهد،ولی در فشارهای پایین تر نیز امکان پذیر است مانند اکلامپسی.
ضایعات ارگانهای هدف شامل:
1-انسفالوپاتی هیپرتانسیون
2-خونریزی داخل جمجمه ای
3-نارسایی حاد بطن چب
1-هیپرتانسیون اورژانس
4-ادم ریوی
5-انوریسم دیسکانت
6-انفارکتورس حاد میوکارد
7-انژین ناپایدار
8-اختلال کلیوی
هدف اولیه از درمان کاهش فشار خون متوسط شریانی به میزان 20تا25% یا رساندن فشار خون دیاستولیک به کمتر از 110میلی متر جیوه است
3 ÷فشار نبض+فشار خون دیاستولیک=فشارخون
3÷MAp=dyastolic Pressure+pulsePressure
فرمول فشار خون متوسط شریانی
افزایش فشارخون بیش از 210/120میلی متر جیوه فشارخون بدون ضایعات هدف گفته می شود
3-هیپرتانسیون پس از جراحی
عوامل:
1-صدمات بافتی وارده
2-درد
3-هیپوکسی
2-هیپرتانسیون فوریتی
4-هیپرولومی
5-پر بودن مثانه
6-استفراغ های شدید وپایدار
7-اضطراب
4-بحران کاته کولامین
ازاد سازی مقادیر زیادی کاته کولامین به گردش خون است که ممکن است در اثر امفتامین یا کوکائین
مصرف مواد غذایی غنی از تیامین همراه با مهار کننده های منو امین اکسیداز به وجود اید
ارزیابی:
عوامل تشدید کننده
علائم ونشانه های ضایعات ارگانهای هدف
سابقه ی فشارخون
کنترل واطمینان از مقدار فشارخون قرائت شده
معاینه ته چشم،قلب،ریه و وضعیت مغزی
شناسایی ضایعات ارگانهای هدف:
اندازه گیریBUN،کراتینین،قند خون،الکترولیت های خون،کامل ادرار،شمارش گلبول های خون وعکس سینه ونوار قلب انجام می شود.
تدابیر درمانی:
1-در بیمارستان بستری شود
2-برقراری رگ باز مطمئن
3-تجویز اکسیژن100%به میزان2تا3لیتر در دقیقه
4-تجویز داروهای ضد فشارخون
موارد فوریت:
از نیفیدیپین(ادالات) یا کلونیدین ویا کاپتوپریل به صورت خوراکی کمک گرفت.
کاهش ناگهانی وبیش از حد فشارخون می تواند منجر به اختلالات کلیوی،ایسکمی میوکارد،حوادث قلبی عروقی
قلبی عروقی ومغزی وگاهی انسداد شریان ترمینال وکوری ناگهانی می شود.این حالت بیشتر در کسانی که به صورت خوراکی خصوصا نیفیدیپین زیر زبانی استفاده می کنند رخ می دهد.
در تمام موارد هیپرتانسیون اورژانس،نیتروپروساید سدیم داروی انتخابی در زمینه انژین صدری،نارسایی حاد میوکارد وادم ریوی است
اسم در واقع یک بیماری التهابی مجاری هوایی است که موجب افزایش تحریک پذیری وحساسیت مجاری هوایی به محرک های داخلی وخارجی می شود که منجر به بروز تنگی مجاری هوایی است.
تظاهرات بالینی:
تنگی نفس،سرفه و ویز است
حمله حاد اسم
عفونتهای تنفسی
مواد الرژن
داروها ومواد شیمیایی
عوامل والودگی محیطی
ورزش
رفلاکس معده به مری واسترس های روحی وروانی
مهمترین عوامل اسم
اصلاح اکسیژناسیون وبرطرف کردن انسداد مجاری هوایی وپیشگیری از حملات بعدی است.
بیمار را بر روی تخت به صورت نشسته یا نیمه نشسته قرار دهید واز طریق لوله بینی اکسیژن با سرعت 2 تا 3 لیتر در دقیقه شروع نموده
یک مسیر وریدی برای بیمار گرفته شود
در صورت لزوم شروع به تجویز مایعات برای حفظ مایعات بدن در حد طبیعی نمود.
تدابیر درمانی
اندازه گیری حد اکثر سرعت جریان بازدمی
حجم هوایی بازدمی قوی در یک ثانیه
پالس اکسی متری
بررسی ABG
داروها:
استفاده از اگونیست های بتا-2 است که به صورت استنشاقی وزیر جلدی استفاده قرار می گیرند
اقدامات تشخیصی
داروهای بعدی استفاده از کورتیکواستروئیدها است استفاده از انتی کولینرژیک ها یک ساعت بعد توصیه می شود.
اموزش های لازم برای جلوگیری از عفونت به بیمار داده شود.
شایعترین فوریتهای متابولیک مربوط به بیماری دیابت است.
اختلالات متابولیک:
هیپر گلیسمی شدید که منجر به کتو اسیدوز دیابتیک می شود.در بیماران دیابتی وابسته به انسولین روی می دهد.این وضعیت که توازن بین دریافت انسولین وقند خون به هم بخورد ومنجر به افزایش شدید قند خون می گردد.
اورژانس های متابولیک
فراموش کردن تزریق انسولین
خطای دیداری در کشیدن انسولین
استفاده بیش از حد از مواد قندی
استرس ها(قاعدگی،حاملگی،جراحی،تروما،عفونت
مصرف بعضی از داروها می تواند منجر به بروزکتو اسیدوز شوند
هیپو گلسمی.
از اختلالات متابولیک
بررسی بیمار وجود ریتم تنفس کوسمال
تهوع استفراغ
اسهال ودردهای شکمی
تاکی کاردی وهیپوولمیک
علائم
برفراری راه هوایی وتهویه مناسب
گرفتن نمونه خون
دادن گلوکز50% هیپر تونیک
تزریق نرمال سالین یک لیتر در ساعت
مانیتورینگ قلب
درمان هیپو کالمی
تجویز انسولین
کنترل جذب ودفع
اقدامات
کاهش قندخون به کمتر از 60 میلی گرم در دسی لیتر است.
درمان:
باز بودن راه هوایی،انفوزیون مایعات همراه با گلوکز50در صد وثانیا دکستروز5یا10%،کنترل قندخون.
هیپوگلیسمی