مقدمه :
بطور سنتی ، سرمایه در گردش به مفهوم دارایی های جاریست به عبارت دیگر سرمایه در گردش آن بخش از دارایی ها یا سرمایه شرکت است که در عملیات کوتاه به کار می رود .
سرمایه در گردش را معمولا به دو گروه خالص و ناخالص تقسیم می کنند . سرمایه در گردش ناخالص مجموع کلیه دارایی های جاری است در حال که سرمایه در گردشض خالص ، تفاوت دارایی جاری و بدهی جاریست .
به عبارت دیگر ، اصلاح سرمایه در گردش مترادف با دارایی های جاری و سرمایه در گردش خالص مترادف با تفاوت بین دارایی های جاری و بدهی های جاری است.
3-2 تصمیمات مربوط به سرمایه در گردش:
رابطه متقابل بین داراییها و بدهی های جاری ، مسئله مدیریت سرمایه در گردش را پیچیده می سازد با این حال در اکثر شرکتها تصمیمات موثر بر فروش میزان سرمایه گذاری در وجه نقد ، حسابهای دریافتنی ، موجودی ها را تحت تاثیر قرار می دهد .
قاعده کلی این است که ، مجموعه ای از سیاستها انتخاب شوند که بالاترین خالص ارزش فعلی جریان نقدی دارند به عبارت دیگر قاعده کلی انتخاب مجموعه ای از سیاستهاست که بالاترین ارزش فعلی خالص را بدست می دهند.
3-2-1 سرمایه گذاری در دارایی های جاری:
برای ارزیابی مطلوبیت تصمیم در مورد افزایش سرمایه گذاری در موجودیها چند روش وجود دارد یک روش ساده ، مبتنی بر پیش بینی متوسط سرمایه گذاری اضافی در سرمایه در گردش ، ناشی از تصمیم
در مورد افزایش سرمایه گذاری در موجودیها و مقایسه این سرمایه گذاریها با جریان نقدینه سالانه اضافی مورد انتظار است .
برای بررسی مطلوبیت تصمیم مورد نظر می توان از ارزش خالص فعلی ، نرخ بازده درونی یا سود خالص استفاده کرد .
متوسط سرمایه گذاری اضافی در سرمایه در گردش عبارت خواهد بود از :
متوسط حداقل مانده نقدی
+ متوسط حسابهای دریافتنی
+ متوسط موجودی
– متوسط حسابهای پرداختنی
– متوسط هزینه های معوق
– متوسط مالیات پرداختنی
متوسط سرمایه گذاری در سرمایه در گردش
جریان نقدینه سالانه مورد انتظار ناشی از سرمایه گذاری اضافی در موجودیها عبارت است از:
در آمد نقدی سالانه ناشی از فروش
– بهای تمام شده کالای فروش رفته سالانه
– هزینه های عملیاتی نقدی سالیانه
– مالیات سالیانه
جریان نقدینه بعد از مالیات سالیانه
بطور کلی روش سرمایه گذاری در سرمایه در گردش تخمینی کمتر از حد از ارزش فعلی واقعی بدست می دهد ، علت این امر، در نظر گرفتن مخارج واقعی بیش از اندازه و مزایای کمتر از اندازه است
3-2-2 سرمایه در گردش و تصمیم در باره تامین مالی :
بدهی جاری ناشی از عملیات عادی شرکت (حسابهای پرداختنی ، هرینه های معوق و غیره ) است . علاوه براین ارتباطهای دیگری نیز بین دارایی های جاری و بدهی جاری وجود دارد که سطح
سرمایه در گردش را تحت تاثیر قرار می دهند و از نظر اتخاذ تصمیم در مورد تامین مالی دارایی های جاری حائز اهمیت هستند .
در فصل دوم گفتیم که بانکها غالیا به عنوان بخشی از شرایط وام ، مانده جبرانی طلب می کنند .
مدیران مالی با این روابط چگونه برخورد می کنند ؟
یکی از ابزارهای مناسب ، صورتهای مالی پیش بینی شده است .سیاستهای تامین مالی مختلف را می توان از طریق پیش بینی تاثیر شان برجریان نقدینه، ترازنامه و صورت سود و زیان شرکت مورد ارزیابی قرار داد .
مدیران مالی برای تعیین میزان تامین مالی کوتاه مدت بمنظور پشتیبانی از سرمایه گذاری پیش بینی شده در دارایی های جاری ، از اصل تطابق همانند راهنما استفاده کنند.
3-3 اصل تطابق :
(( نیازهای مالی کوتاه مدت را از منابع کوتاه مدت و نیازهای مالی بلند مدت را از منابع بلند مدت تامین کنید )) منظور ، تطابق و هماهنگی سر رسید وام با فاصله زمانی نیاز به منابع مالیست .
منطق اصل تطابق این است که چنانچه شرکت مورد نظر در بلند مدت از اصلی مزبور پیروی کند ، مخاطره کمتر و هزینه تامین مالی پایین تری خواهد داشت .
اگر شرکت مزبور نیاز های مالی بلند مدت خود را با وامهای کوتاه مدت تامین کند هنگام فرارسیدن سر رسید وامهای کوتاه مدت مجددا نیازمند دریافت وام خواهد بود و این امر هزینه های مبادله اضافی به بار خواهد اورد علاوه بر این ، با مخاطره نرخ بهره بالا برای وامهای جدید نیز روبه رو خواهد بود . چنانچه شرکت مورد نظر نیازهای مالی کوتاه مدت خود را از طریق وامهای بلند مدت تامین کند ، ممکن است شرایطی پدید آید که اجبارا منابع اضافی را در اوراق بهادار کم بازده سرمایه گذاری کند .
افزایش فروش ، افزایش استخدام کارکنان و به تبع آن افزایش میزان دستمزد و حقوق پرداختنی را به بار می آورد . افزایش حجم خریدها ی شرکت ، حتی با وجود استفاده از تخفیف خرید انبوه ، افزایش حسابهای پرداختنی را باعث می شود . سود بالاتر ، بر در آمد شرکت را افزایش و مالیات پرداختنی را بالا می برد . بدین ترتیب ، بخشی از افزایش دارایی های جاری دائمی را می توان بطور همزمان با افزایش بدهی های جاری تامین کرده براساس اصل تطابق تنها افزایش سرمایه در گردش دائمی راباید با منابع بلند مدت تامین کرد .