اهداف ادبیات تطبیقی در آموزش و پرورش
چکیده:
آموزش و پرورش کلید فتح آینده است و از دیر باز انتظار از آموزش و پرورش آن بوده که انسان های فردا را تربیت کند و نسل امروز را برای زندگی در جامعه ی فردا آماده سازد. بنابراین ضرورت دارد برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی،معلمان و مسئولان آموزش و پرورش، الزامات و مقتضیات زندگی فردا را بشناسند تا بتوانند دانش و بینش لازم را در کودکان و جوانان برای فعالیت در جامعه ی فردا را پرورش دهند. در راستای این سیاست،شناسایی ویژگی های آموزش و پرورش کارا و اثر بخش از اهمیت خاصی برخوردار است.مقاله حاضر در صدد شناخت ابعاد آموزش و پروزش کشور ایران با دیگر کشور های اروپایی(فنلاند) نگاشته شده که پس از ذکر مقدمه مطالبی پیرامون سیر تحول و آموزش و پرورش کنونی دو کشور مذکور و سپس مقایسه ی آن ها و ارائه ی راهکارهایی واقع بینانه و عملی جهت بهبود آموزش و پرورش کشورمان شده است.
مقدمه
بررسـی تاریخ تحوّل نظامهای آموزشی جهـان نشان میدهد که به منظور برنامهریزی و اصلاحات آموزشی، اغلب کشـورهای پیشرو از مطالعات و پژوهشهای تطبیقی در زمینه آموزش و پرورش بهره گرفتهاند و از آن به عنوان شرط لازم برای طراحی نظام آموزشی نوین خویش نام مـیبرند و بر لـزوم و ضرورت اینگـونه بررسـیها پیش از اقـدام به هرگـونه اصلاحـات آموزشـی جامـع برای رفـع نیازمندیهای رو به رشد اقتصادی، فرهنگی و فنی خویش تاکید میورزند.
کشور ما یکی از مراحل مهم و اسـاسی و در عین حال حساس و دقیـق خود را در زمینه توسعه آموزش و پرورش میگذراند. بنابراین، لازم است به موازات این امر به مطالعات تطبیقی آموزش و پرورش دست زد. بررسی نظامهای آموزش و پرورش کشورهای گوناگون و عملـکرد آنها و آگاهی از تغییرات و اصـلاحاتی که در این نظامها رخ داده اسـت و آشـنایی با روشها و تدابیری که برای حل مشکلات خود به کار بردهاند، میتواند در شناسایی مسائل و مشکلات آموزشی، اتخاذ تدابیر شایسته برای حل و فصل رضایتبخش آنها، بخصوص در زمانی که در اندیشه بنیاد نهادن نظام نوین آموزشی هستیم، ما را یاری دهد.
همچنین این امـر میتواند این امـکان را فراهم نماید که با ژرفانـدیشی نسـبت به اصلاحـات آموزشـی بنـگریم و در مقام قانونگذار، برنامهریز و مجری طرحهای آموزشی و ادارهکننده کانونهای تعلیم و تربیت، با گامهای استوار سنجیده حرکت خویش را در تامین خیر و صلاح عمومی آغاز کنیم و همان تجارب را که دیگران با صرف زمان و سرمایهگذاری وسیع به دست آوردهاند به علت عدم اطلاع، دوباره حاصل ننماییم
سیاستها و اهداف نظام آموزشی کشور ایران
از آن جایی که سیاست اصلی دولت ایران درحوزه آموزش همواره برسیاست تمرکز زدایی استوار بوده است، کلیه استانهای کشورمجاز به اعمال روشهای گسترشی ، تسهیل اصلاحات ویا اداره برنامه های مختلف آموزشی می باشند . از جمله سیاستهای آتی دولت ایران در جهت نیل به هدف مذکور می توان به اعطای قدرت اجرائی بیشتر به استانها و استقرار سازمان های آموزش و پرورش نسبتاً مستقل در استان ها و تفویض بسیاری از مسئولیت های وزارت مرکزی به سازمان های مذکور اشاره نمود. علاوه بر این، از سال 1999 سیاست مدرسه سالاری در جهت بهبود کیفیت آموزش و سیاست تمرکز زدایی آموزشی در ادرات انسانی آموزش و پرورش به مورد اجرا گذارده می شود.گفتنی است که طی طرح مذکور، علاوه بر اعطای اختیارات بیشتر به مدارس، شورای معلمان، شورای دانش آموزان و انجمن های اولیا- مربیان تشکیل یافت . این طرح در برنامه ریزی و اداره آموزش، شامل والدین و دانش آموزان نیز می شود. از جمله نقاط قوت طرح مذکور می توان به افزایش کمیت ثبت نام و حضور تعداد بیشتری ازدانش آموزان در مدارس اشاره نمود.
از جمله مهمترین سیاستهای آموزشی کشور ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
١- بازنگری و اصلاح ساختار برنامه ریزی و برنامه های آموزشی و روزآمدنمودن آنها درجهت پاسخگویی به نیازهای بومی و رهیافتهای جدیدعلمی
2-تقویت و توسعه دوره های تحصیلات تکمیلی و ارتقاء کیفیت علمی آن درجهت تامین اعضای هیات علمی مراکز آموزشی و پژوهشی، رفع نیازهای تخصصی بخشهای مختلف و کاهش اعزام دانشجو به خارج از کشور
3- راه اندازی و تقویت دوره ها و مراکز جدید آموزشی در علوم پایه و پیشرفته از قبیل زمینه های خاص در علوم پایه، تکنولوژی اطلاعاتی و بیوتکنولوژی
4-ساماندهی و نهادینه نمودن سیاست آموزش استعدادهای خلاق درمراکز آموزش عالی و وضع مقررات و ضوابط ویژه آموزشی و پژوهشی
5-فراهم آوردن فرصت و افزایش دسترسی افراد با استعداد به مراکز دانشگاهی در سراسرکشور و حمایت از اقشار محروم جهت دستیابی به امکانات دانشگاهی و تکمیل تحصیلات عالی
6- تقویت ارتباط، همبستگی وتطابق میان نظام آموزش عالی، توسعه فناوری و بازارکار
7-تامین اعضای جدید هیات علمی
8-گسترش و تقویت آموزشهای علمی – کاربردی و فنی- حرفه ای با هماهنگی دستگاههای تولیدی و خدماتی
9- ارتقای کیفیت آموزشی
ساختارنظام آموزشی کشور ایران
در قانون اساسی فرهنگ مصوب آبان ماه ۱۲۹۰ هجری شمسی، دوره ابتدایی به عنوان اولین دوره ی تحصیلی و مدت آن شش سال ذکر شده است. پس از آن تعلیمات ابتدایی، عمومی، اجباری و مجانی اعلام شده است. کودکانی که روز اول مهرماه هرسال شش سال تمام داشتند می توانستند در پایه ی اول ثبت نام کنند. طبق این قانون اساسی، دوره های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی ۶ سال و دوره اول و دوم متوسطه هرکدام ۳ سال بوده است. در سال ۱۳۴۵ ساختار آموزشی کشور تغییر کرد و شامل دوره ابتدایی ۵ سال، دوره راهنمایی ۳ سال و دوره متوسطه ۴ سال شد. در سال ۱۳۷۰ دوره های تحصیلی شامل دوره های زیر شد:
۱.دوره آمادگی (۱ سال): پیش دبستانی در سالهای اخیر به مقطع ابتدایی افزوده شده است. درواحدهای پیش دبستانی کودکان پنج ساله به مدت یک سال بنابر اهداف خاص این دوره، آموزشهای لازم را دیده و برای ورود به دوره ی ابتدایی آماده می شوند. به همین دلیل به آن آمادگی نیز می گویند. 2.دوره ابتدایی (۵ سال): کودکانی که روز اول مهرماه هرسال شش سال تمام دارند، در دوره ابتدایی ثبت نام نموده و به مدت پنج سال این دوره را می گذرانند. 3.دوره راهنمایی (۳ سال): پس از تغییر مدت دوره ی آموزش ابتدایی (سال ۱۳۴۵)، دوره ای به نام راهنمایی به مقاطع تحصیلی آموزش همگانی افزوده شد. این دوره از سال تحصیلی ۵۱-۱۳۵۰ در ایران آغاز گردید که مدت تحصیل در آن سه سال است. قبول شدگان دوره ی پنج ساله ابتدایی در دوره ی راهنمایی ثبت نام می کنند.
۴.دوره متوسطه (۳ سال): پیش از ۱۳۷۰، فارغ التحصیلان دوره ی راهنمایی تحصیلی وارد دوره ی متوسطه می شدند. مدت دوره ی متوسطه چهار سال و به ٣ شاخه نظری،فنی حرفه ای و مهارتی(کاردانش) تقسیم می گردد ازسال تحصیلی ۷۲- ۱۳۷۱ دوره ی متوسطه به صورت نظام ترمی- واحدی به صورت آزمایشی در چند واحد دبیرستانی آغاز گردید.
– شاخه نظری : آندسته ازدانش آموزانی که به انتخاب شاخه فوق مبادرت می نمایند ملزم به گذراندن96 واحد آموزشی تا زمان اخذ گواهینامه آموزش متوسطه در یکی از ٣ رشته ادبیات و علوم انسانی، ریاضی و فیزیک و علوم تجربی می باشند.
– شاخه فنی و حرفه ای : آندسته از دانش آموزانی که به انتخاب شاخه فوق مبادرت می نمایند در یکی از گروه های آموزشی صنایع،کشاورزی ،خدمات برق ، مواد ،صنایع کشتیرانی، کشاورزی، هنر ، مدیریت ، اقتصاد داخلی ، مالی و اداری آموزش دیده و در پایان دوره آموزشی ٣ ساله و پس از گذراندن ٩٦ واحد آموزشی به کسب مهارتهای لازم جهت احراز شغل مناسب و گواهینامه آموزش فنی و حرف های نائل می آیند. – شاخه مهارتی[1]: آندسته از دانش آموزانی که به انتخاب شاخه فوق مبادرت می نمایند ملزم به گذراندن ٤٩ واحد عمومی جهت اتخاذ مدرک کلاس اول می باشند . پس از گذراندن ٩٦ واحد درسی گواهینامه مهارتهای تحصیلی به فارغ التحصیلان اعطاء میگردد. هدف دوره آموزشی مذکور آموزش وتربیت نیروی کاری ماهر و نیمه ماهر در حوزه های خدمات و کشاورزی است.
۵.دوره پیش دانشگاهی (۱ سال): دوره آموزش پیش دانشگاهی دوره آموزشی ١ ساله ویژه آن دسته از دانش آموزانی است که به اتمام مقطع آموزش متوسطه نائل آمده و قصد ورود به دانشگاه ها یا سایر موسسات آموزش عالی را دارند.
آموزش پیش دبستانی در کشور ایران
آموزش و پـرورش دوره پیش دبستــانی در جهان ، در مراکــزی با نامهایی مانند خانه خــردسالان ، باغ کودکـان ، باغچه کودکان و… انجام می گیرد در ایران این گونه مراکز ، کودکستان و آمادگی نام دارد.
بر اساس تجربیات و بررسیهای روان شناختی و تربیتی ، سال های اولیه زندگی کودکان نقش اساسی در رشد و پرورش آنان ایفا می نمایدچراکه ٨٠ درصد شخصیت کودک ظرف ٦ سال اولیه حیات او شکل میگیرد. براین اساس آموزش و پرورش پیش دبستانی از اهمیت ویژ ه ای برخوردار بوده و تلاش عمده دولت ها بر این بوده است که هرروزه تعداد بیشتری از کودکان تحت پوشش آموزشهای این دوره قرار بگیرند. تاسیس این دوره در ایران با نام کودکستان به حدود هشتاد سال پیش می رسد ، که در سال 1303 مرحوم باغچه بان در تبریز کودکستان باغچـه اطفال و در سال 1307 در شیراز کودکستان دیگری دایر کرد . آیین نامه کودکستانها در سال 1312 به تصویب شورای عالی معارف رسیـد و سنیـن کودکان این دوره چهـار تا هفت سال اعلام شد و در سال 1344 ، در تشکیلات ادارای وزارت فرهنگ، اداره مستقلی برای اداره امور کودکستانها پدید آمد .
اهداف آموزش و پرورش دوره پیش دبستانی
الف) اهداف شناختی
1-یاد و ادن مشاهده محیط پیرامون خود
2-آموزش اطلاعات بهداشتی و ایمنی
ب) اهداف عاطفی
1-تقویت علاقه آمدن به مدرسه
2-علاقه مند کردن طفل به خواندن و شمردن و نقاشی کردن
3-علاقه مند کردن طفل به گوش دادن و سخن گفتن
4-یاد دادن کنترل عواطف و ابراز آنها به نحو مطلوب
ج) اهداف روانی – حرکتی
1-پرورش تن و حفظ سلامت جسمی و روانی کودک
2-ایجاد عادات بهداشتی و ایمنی
3-پرورش دقت ، کنجکاوی و خلاقیت
4-پرورش روح همکاری با دیگران
5-ایجاد زمینه شکوفایی و رشد استعدادهای هنری
برنامه های آموزشی
از جمله مهمترین برنامه های آموزشی مقطع آموزش پیش دبستانی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
١- برنامه های علمی و عملی آموزشی که بر مشاهده و بازدید ، آموزش زبان فارسی ، ریاضیات
مقدماتی ، مفاهیم ابتدایی علوم و اعتقادات مذهبی مشتمل می گردد.
٢- فوق برنامه های آموزشی که بر صنایع دستی ، خمیر بازی ، بریدن و چسباندن اشیاء ، نقاشی ،
بازیهای فکری ، قصه گویی ، شعرخوانی و تمرینات بدنی مشتمل می گردد.
برنامه ریزی و مدیریت آموزشی
اولین مرکز مستقل آموزش پیش دبستانی در ســـال 1924 در جهت ارائه دوره های آموزش اختیاری(سیستم آموزش غیر اجباری در سیستم آموزش رسمی)احداث گردید در طول دهه 1980 از مراکز فوق تحت عناوین مختلف اعم از مراکز مراقبت روزانه،کودکستان ها، مدارس پیش دبــستانی یاد می گردید .مراکز مذکور عمدتا در محل سازمان ها و وزارتخانه های دولتی اســتقرار یافته و به مراقبت از کــودکان با والدین شاغل در سازمان یا وزارتخانه مربوطه مبادرت می نمایند. مراکز مذکور به طور خصوصی وتحت نظارت سازمان بهزیستی وتحت سرپرستی وزارت آموزش و پرورش فعالیت می نمایند.
هدف عملی مراکزفوق مراقبت و تربیت کودکان برخوردار از والدین شاغل و ارائه تسهیلا ت به آنان بود. از جمله تقسیم بندی های به عمل آمده توسط مراکز پیش دبستانی کشور می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
کودکان رده های سنی 4 تا 18 ماه
کودکان رده های سنی 18 ماهه تا 3 سال
کودکان رده های سنی 3 تا 5 سال
کودکان رده های سنی 5 سال
از مراکز ویژه کودکان رده سنی زیر 5 سال تحت عنوان (مراکز مراقبتی روزانه) و از مراکز ویژه کودکان رده سنی 5 سال تحت عنوان مدارس آمادگی یاد می گردد.
مسئولیت برنامه ریزی ، آماده سازی و توسعه متدهای آموزشی وتفریحی مراکز پیش دبستانی برعهده اداره برنامه ریزی و توسعه متون درسی کشور می باشد.
وظیفه نظارت بر عملکرد مراکز مذکور به دایره آموزش ابتدایی و مسوولیت تدارک امکانات وتسهیلات رفاهی به ( مدیریت عمومی تعاون و رفاه اجتماعی ) وزارت آموزش و پرورش تفویض گردیده است. معلمین ومربیان مراکز آموزش پیش دبستانی از میان فارغ التحصیلان رشته های تربیتی مراکز تربیت معلم و یا از میان فارغ التحصیلان دانشگاهی علوم تربیتی در حوزه آموزش پیش دبستانی انتخاب می گردد .وجود تغییرات اقتصادی، فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی دو دهه اخیر د ر ایران ، افزایش نسبت زنان شاغل و ضرورت مراقبت از کودکان به افزایش نرخ ثبت نام کودکان در مراکز پیش دبستانی منجر گردیده است .
طی دهه پایانی قرن بیستم به اطمینان از برقراری هماهنگی میان وزارت آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی به عنوان دو مجموعه مسئول در جهت رشد وتوسعه هر چه بیشتر آموزش پیش دبستانی تاکید شد. با این وجود در نتیجه تمرکز نامحسوس در برنامه ریزی ، مدیریت و سرپرستی مقطع آموزش پیش دبستانی ، هر یک از سازمانهای دولتی به تنظیم استراتژی ها وسیاست جاری خود با توجه به نیازها و امکانات کارشناسان مبادرت می نمایند.
استراتژی آموزشی
ازجمله مهمترین راهبردهای آموزشی مقطع آموزش پیش دبستانی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1- ترغیب اولیای امور وزارت آموزش و پرورش به توجه هر چه بیشتر به سطح آموزش پیش دبستانی
2- کسب اطمینان از برقراری حداکثر هماهنگی ممکن میان نهادهای اداره کننده مراکز آموزش پیش دبستانی در وزارت آموزش و پرورش
3- اختصاص بیشتر وجوه غیر مستقیم از سوی وزارت آموزش و پرورش به مراکز آموزش پیش دبستانی
4-آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر از طریق تمرکز بر آموزشهای دوره پیش دبستانی
5-گسترش فضاهای مستقل آموزش پیش دبستانی
یکی از انتقادات وارده بر وضعیت پیش دبستانی در ساختار آموزشی کشور این است که پیش دبستانی هنوز جنبه رسمی در آموزش و پرورش پیدا نکرده است و برای آن برنامه درسی با کتاب و معلم مشخص درنظر گرفته نشده و به نظر می رسد تنها جنبه آمادگی اختیاری داشته باشد.ازسوی دیگر با توجه به این که دورهٔ پیش دبستانی فعلاً به صورت خصوصی برگزار می شود، بنابراین آموزش و پرورش از نظرتامین خرج و مخارج آن هیچ تعهدی ندارد.( بهلولی، ۱۳۹۲)
یکی دیگر از مهم ترین مسائلی که ما در حوزه پیش دبستانی با آن مواجه هستیم این است که دستگاه ها و نهاد های مختلفی برنامه پیــش دبستانی را اجرا می کنند که ممکن است سیاست ها و اولویت های دستگاه های مختلف متفاوت باشد. (ندای انقلاب، ۱۳۹۳)
امید است با تلاش مسئولان و مدیریت و برنامه ریزی درست این مشکلات حل شده و برای دوره پیش دبستان خبرهای خوبی دراین زمینه بشنویم.
اهداف و فوائد ادبیات تطبیقی
ادبیات تطبیقی، افزون بر تقویت شخصیت ملی و تربیت استعدادهای اصیل و هدایت آنها به راه مستقیم و رهبری حرکت های نوگرایی به شیوه ای سودمند و آشکارکردن هویت ملّتها و گسترش کوشش های هنری و فکری قومی در مسیر میراث ادب جهانی، رسالت انسانی دیگری را نیز بر دوش می کشد و آن آشکار ساختن اصالت روح ملی .( در پیوند و ارتباط با روح انسان ها در گذشته و حال است (هلال، 4 )بی گمان آنچه اعماق روح یک امت را می نمایاند، ادبیات اوست. بررسی و تطبیق ادبیات ملتها با یکدیگر در عرصه ملّی و جهانی بسیار سودمند است؛ چرا که آشنایی با ادبیات بیگانگان و مقایسه آن با ادبیات خویش به کاهش تعصب بی مورد نسبت به زبان و ادبیات ملّی می انجامد و تفاهم میان ملتها را افزایش داده، باعث نزدیکی فکری .(64- بین آن ها می گردد (همان، 63)
از فواید دیگر ادبیات تطبیقی، ایجاد توانایی و مهارت در بازشناسی اندیشه و .( فرهنگ اصیل و بومی از فرهنگ و اندیشه بیگانه است (ندا، 27)چرا ادبیات تطبیقی برای ما الزامی است؟ برای آن که به ادبیات خود، جان بخشیم و نیز به دلیل آن که از قافله ادبیات جهانی عقب نمانیم و برای آن که در آثار ادبی و نقدی تحت تاثیر ادبیات اروپایی قرار داریم، وانگهی تاثیر ادبیات تطبیقی در رشد ملّی و انسانی چنان با اهمیت است که آنرا برای ما الزامی می گرداند.
پیشرفت ادبی جدید و فهم انواع ادبی، جنبه های فنی و فلسفی ادبیات ما، بدون دسترسی به مراحل تکوین و منابع آن ها امکان پذیر نیست؛ لذا باید بر کلیه اصول و عواملی که نویسندگان و ناقدان ما از آن ها بهره مند شده اند و تحت تاثیر آن ها قرار گرفته اند واقف گردیم.
انگیزه اغلب کسانی که در چند دهه اخیر در کشورهای عربی و ایران برای تاسیس ادبیات تطبیقی کوشیده اند مبتنی بر یک نهضت فکری یا گرایشی فلسفی یا روش علمی یا در اثر ایمان به ضرورت این دانش نبوده است، بلکه هدف از آن، گنجاندن درس ادبیات تطبیقی در برنامه های دانشگاهی با این بهانه که در دانشگاه های پیشرفته دنیا وجود دارد، بوده است، در حالی که این علم در اوایل قرن نوزدهم در اروپا و به ویژه فرانسه در پرتو نهضت فکری و براساس گرایش فلسفی پوزیتیویسم از طرف فیلسوفان و متفکران اروپائی تاسیس شده و گسترش و تقویت یافته است (هلال، 27 به بعد). حال که چنین علمی در سراسر دنیا تاسیس و راه اندازی شده است و فوائد و دشواری های آن بر هیچ کس پوشیده نیست، جادارد نگاه خودمان را به این علم براساس نیازهای فکری و آرمان ها و توانمندی های خود مورد تجدیدنظر قرار دهیم و به فکر بومی کردن این علم باشیم.
البته بومی کردن به معنای غافل ماندن از تحولات ادبی و نقدی دنیا و نفی کورکورانه آن ها نیست، بلکه هدف از آن، در نظر گرفتن تفاوت ها، نیازهای فکری، ادبی و آرمان ها و اهداف و مقاصد است، شکی نیست که بسیاری از اعزام شدگان به اروپا به منظور تخصصدر این رشته، رساله های دکتری خود را به بررسی و مقایسه در ادبیات اروپا اختصاصدادهاند خود را از زحمت تحقیق علمی و تطبیقی میان ادبیات شرق و غرب و بررسی ویژگی ها و تشخیص عناصر اصیل از عناصر بیگانه در ادبیات غرب رهانیدهاند.
دانشجویانی که در رشته های ادبیات تطبیقی – چه در خارج و چه در داخل- تحصیل می کنند و یا دانشجویان رشته های زبان و ادبیات انگلیسی، فرانسه، عربی و فارسی، در کشورمان باید با کیفیت روابط و مناسبات ادبیات جهان و اثرگذاری و اثرپذیری متقابل و یا وجود مشابهت ها و نقاط اشتراک میان آن ها، آشنا باشند و از ثمرات ذوقی ادبیات جهانی بهره مند شوند و نیز به انواع مختلف ادبی مانند نمایشنامه، داستان، حماسه و… و مکتب های ادبی و غیره واقف گردند، این آشنایی باید مبتنی بر فهم صحیح علم ادبیات تطبیقی و روش های علمی شناخته شده در این علم باشد.
حال آنچه در این آشنایی برای دانشجویان ایرانی مهم است بیگانه نبودن این مطالب با عمق روح آنها و نیازهای فکری، هنری، فرهنگی و آرمانهای ایشان است؛ امری که در برنامه درسی ادبیات تطبیقی باید جدی گرفته شود. به عبارت دیگر دانشجوی ادبیات تطبیقی یا دانشجویان گروههای زبان و ادبیات که دروسی به نام ادبیات تطبیقی یا عناوین مشابه دارند، باید علاوه بر آشنایی با کلیات مرتبط با علم
ادبیات تطبیقی و قلمروهای پژوهشی آن، و نیز با لحاظ کردن شیوه های علمی یکسان، در مقام تطبیق ادبیات ملتها با یکدیگر، متناسب با سطح معلومات، نیازها، خواسته ها وآرمان های فکری، فرهنگی، ملّی و دینی خود، به مقایسه و تطبیق ادبیات ها بپردازند.
اینجاست که به مهمترین اهداف و فوائد ادبیات تطبیقی که پیش از این به آن ها اشاره شد، نزدیک تر خواهیم شد؛ لذا باید دانش نظری ادبیات تطبیقی و روشهای علمی آن را با بینش در خدمت پژوهش های تطبیقی قرار دهیم. البته مطالعه روابط و مناسبات میان ادبیات شرق مخصوصاً ادبیات ملل اسلامی با ادبیات غرب هم خالی از لطف نیست و فوائد زیادی دارد، اما مطمئنا مًقایسه روابط و مناسبات ادبیات ملل غرب با یکدیگر برای دانشجویان ایرانی که در دپارتمان های زبان های خارجی به پژوهشهای تطبیقی می پردازند، ضرورتی ندارد؛ لذا از این خاستگاه است که نظریه ادبیات تطبیقی اسلامی مطرح می شود.
فهرست مطالب
چکیده: 1
مقدمه 1
ساختارنظام آموزشی کشور ایران 3
آموزش پیش دبستانی در کشور ایران 5
اهداف آموزش و پرورش دوره پیش دبستانی 5
الف) اهداف شناختی 5
ب) اهداف عاطفی 5
ج) اهداف روانی – حرکتی 6
برنامه های آموزشی 6
برنامه ریزی و مدیریت آموزشی 6
استراتژی آموزشی 8
اهداف و فوائد ادبیات تطبیقی 9