تارا فایل

مبانی نظری و پیشینه پژوهش جنبش های اجتماعی


3-1- تعریف جنبش های اجتماعی ……………………………………………………………………………………….83
3-2- انواع جنبش های اجتماعی…………………………………………………………………………………………..85
3-3- مراحل جنبش های اجتماعی ……………………………………………………………………………………….86
3-4- کارکردهای جنبش های اجتماعی ………………………………………………………………………………..87
3-5- مهمترین جنبش های اجتماعی در تاریخ آمریکا………………………………………………………………87
3-5-1- جنبش قدرت سیاهان……………………………………………………………………………………………..87
3-5-2- جنبش حقوق مدنی ………………………………………………………………………………………………87
3-5-3- جنبش حق رای زنان …………………………………………………………………………………………….88
3-5-4- جنبش ضدجنگ …………………………………………………………………………………………………..88
3-5-5- جنبش کارگری …………………………………………………………………………………………………….88
3-5-6- جنبش ضدجهانی شدن ………………………………………………………………………………………….88
3-5-7- جنبش اجتماعی پیشرو……………………………………………………………………………………………89
3-5-8- جنبش تی پارتی …………………………………………………………………………………………………..91
3-5-9- جنبش ضد وال استریت بر "ضد نظام سرمایه داری فئودالی شده" ………………………………93
3-5-9-1- استمرار بحران اقتصادی آمریکا …………………………………………………………………………..93
3-5-9-2- تشدید شکاف های اجتماعی و نابرابری طبقاتی …………………………………………………….95
3-5-9-3- نقش کارکردی وسایل نوین ارتباط جمعی در شکل گیری اعتراض……………………………96
3-5-9-4- اهداف و مطالبات تظاهر کنندگان جنبش ضد وال استریت …………………………………….96
3-5-9-5- حذف فئودال ها از حکومت و حاکمیت آمریکا؛خواست اصلی جنبش ضد وال استریت………………………………………………………………………………………………..97
3-5-10- مقایسه دو جنبش مهم آمریکا (جنبش ضد وال استریت و جنبش تی پارتی)………………..98

بر مبنای نظریات علمی میان تبعیض و نابرابری با ایجاد جنبش های اجتماعی و شورش های سیاسی و اقتصادی رابطه مستقیم وجود دارد. هر چقدر که در جامعه ای تبعیض های سیاسی و اقتصادی و نیز نابرابری های اجتماعی گسترش و عمق بیشتری داشته باشد به همان نسبت شورش های سیاسی، اعتراض های اقتصادی و جنبش های اجتماعی گسترش و عمق بیشتری خواهد داشت. (بشیریه، 1358)
جامعه ی ایالات متحده آمریکا که به سمت باز فئودالی رهسپار می باشد همواره دستخوش بحران ها و اعتراض های گسترده مردمی و جنبش های اجتماعی بوده است که در ادامه بدان ها اشاره می شود. در این میان جنبش تسخیر وال استریت با شعار "ما 99٪ هستیم" عمق و فراگیری بی نظیری دارد. به خصوص اینکه این جنبش اجتماعی از پشتیبانی و حمایت اندیشمندان فراوانی در غرب برخوردار است.
مفهوم جنبش اجتماعی مانند اغلب مفاهیم در علوم اجتماعی بخشی از واقعیت را توصیف نمی کند، بلکه عنصری از یک شیوه خاص، علیه یک واقعیت اجتماعی است. وجود جنبش های اجتماعی به عنوان بخشی از زندگی اجتماعی و سیاسی غرب به ویژه در دوران مدرن به امری کم و بیش عادی تبدیل شده است. جوامع غربی و غیرغربی در طول چند سده گذشته تقریباً به طور مستمر با انوع جنبش های اجتماعی از قبیل جنبش دهقانی، کارگری، سندیکالیستی، اسلام گرا، ضد استعماری، جنبش زنان و … روبرو بوده اند.( مشیرزاده،1381)
جنبش اجتماعی اصطلاحی است که اولین بار توسط "سن سیمون" در اوایل قرن نوزدهم مطرح شد. سن سیمون اجتماع نخبگان علمی، روشنفکران و افراد ثروتمند را در پیدایش جنبش های اجتماعی مهم قلمداد می کند، زیرا این افراد در کنار هم، نظام اجتماعی را در حیطه عقلانی باز تنظیم می کنند. فیلسوفان و متفکرانی چون کارل مارکس، ماکس وبر و سن سیمون، جنبش های اجتماعی را نمود دگرگونی ساختاری بنیادین می دانند.
تاکنون تعاریف گوناگونی از جنبش های اجتماعی مطرح شده است ولی در اصطلاح، جنبش های اجتماعی به نیروهایی اطلاق می شود که قدرت و اقتدار تازه ای را به همراه دارند. جنبش اجتماعی نوعی آمادگی جمعی و همگانی در جامعه است که کنش و تکامل فکری و عقیدتی را موجب می شود؛ به این ترتیب که برخی از اصول، ارزش ها و رویکردها را رد کرده، نوآوری و دگرگونی هایی ایجاد می کند یا خواستار برپایی برخی ارزش ها و اصول گذشته و فراموش شده است. جنبش اجتماعی نوعی داد و ستد همگانی برای برپایی یک نظم نوین در عرصه حیات اجتماعی است.

3-1. تعریف جنبش های اجتماعی
فرهنگ واژگان آکسفورد جنبش اجتماعی را جریان یا مجموعه ای از کنش ها و تلاش ها از سوی مجموعه ای از افراد که به شکلی کم و بیش پیوسته به سوی هدف خاصی حرکت می کنند یا به آن گرایش دارند تعریف می کند. ماکس وبر نیز آن را اقدام جمعی گروهی از افراد جامعه می داند که برای نیل به هدفی کم و بیش مشخص کنش های اجتماعی متفاوتی را به عنوان رفتار انسانی معناداری که به کنش کنشگران دیگری برمی گردد تعریف می کند.(همان منبع)
گی روشه می گوید: جنبش اجتماعی عبارت از سازمانی کاملاً شکل گرفته و مشخص است که به منظور دفاع، گسترش و یا دست یابی به اهداف خاصی به گروه بندی و تشکل اعضا می پردازد. (گی روشه،1366)
آنتونی گیدنز جنبش اجتماعی را تلاش جمعی برای پیشبرد منافع مشترک، از طریق عمل جمعی خارج از حوزه نهادهای رسمی تعریف می کند. (کیت نش،1389)
باتامور جنبش اجتماعی را نوعی تلاش گروهی می داند که برای ایجاد یا مقاومت در برابر تغییر در جامعه ایجاد می شود. (باتامور،1371)
در این میان مارکس به جنبش های طبقاتی است، دورکیم جنبش های آنومیک خردگرایانه را مورد توجه قرار می دهد و وبر فقط به جنبش هایی با رهبری کاریزماتیک توجه دارد. تنها استثنا در این دوره پاره تو است که همه جنبش ها را در همه اشکال آن ها نمودی از رفتار غیرمنطقی تلقی می کند. جملگی متفکران کلاسیک به جز مارکس و وبر با بدبینی به جنبش های اجتماعی نگاه می کنند. اما جامعه شناسان و نظریات جامعه شناختی در دوره های بعدی تحت تاثیر افکار موجود در دوره کلاسیک قرار داشت. ( مشیرزاده،1381)
ویلسون جنبش اجتماعی را کوششی آگاهانه، جمعی و سازمان یافته برای ایجاد یا مقاومت در برابر تغییرات گسترده در نظام اجتماعی از طریق ابزارهایی که نهادینه نشده اند، می داند. او این تعریف رسمی را با یک توصیف خلاقانه تر و تا حدی با بینش عمیق تر آغاز می کند: "جنبش های اجتماعی هم قهرمان می پرورند و هم دلقک، جنبش های اجتماعی تلاش می کنند تا مردم را از خود ذاتی شان فراتر برده و شجاعت و نوعدوستی را در آنان زنده نمایند." مردم در جنبش های اجتماعی از بی عدالتی ها، تبعیض ها، رنج ها و نگرانی هایی که در اطراف خود می بینند، از منابع مرسوم نظم اجتماعی فراتر می روند تا پیکار خود را با موانع رشد اجتماع آغاز کنند.
از نظرآلن تورن جنبش های اجتماعی اهمیتی را که در جوامع امروزی به فعال گرایی در دستیابی به اهداف داده می شود منعکس می سازند. جوامع امروزی با تاریخیت مشخص می شوند یعنی شیوه نگرشی که در آن از شناخت فرآیندهای اجتماعی برای تغییر شکل شرایط اجتماعی استفاده می شود. تورن به درک اهدافی که جنبش های اجتماعی دنبال می کنند و دیدگاه ها و عقایدی که در مقابله با آن فعالیت می کنند توجه داشت. از منظر تورن جنبش های اجتماعی باید در یک میدان عمل مطالعه شوند. میدان عمل به ارتباطات بین جنبش اجتماعی و نیروها و عواملی اطلاق می شود که جنبش در برابر آن ها قرار گرفته است. گفتگوی متقابل در میدان عمل می تواند به تغییر در شرایط جنبش شود مثل ترکیب و یکی شدن دیدگاه های طرفین و یا محو جنبش. (گیدنز،1376)
به طور کلی جنبش اجتماعی یک کنش جمعی نسبتاً پایدار است که یا ترویج می یابد یا در مقابل تغییر مقاومت می کند. رهبریت در جنبش توسط پاسخ غیررسمی اعضا تعیین می شود و یک شیوه قانونی را دنبال نمی کند. اغلب جنبش های اجتماعی نمایانگر ادبیات، هنر و پذیرفتن سبک زندگی خاص خود هستند. (واگو،1373)
جنبش های اجتماعی با شکل های ابتدایی رفتار جمعی از قبیل آَشوب متفاوتند زیرا جنبش های اجتماعی سازمان یافته تر و پایدارتر از رفتار جمعی است. رفتار جمعی به آن نوع رفتار گروهی گفته می شود که بدون ساختار، خودانگیخته، عاطفی و پیش بینی ناپذیر باشد. (کافی،1385)
جنبش اجتماعی با نهاد نیز متفاوت است؛ فرق اصلی شان در این است که نهاد دارای تداوم است، اما جنبش اجتماعی در مقایسه با نهاد دوام کمتری دارد.( کوئن،1378)
توافق تقریباً عامی وجود دارد که جنبش های اجتماعی می بایست به عنوان یک نوع خاص تضاد اجتماعی در نظر گرفته شوند. تضاد متضمن تعریف روشنی است از حریفان یا کنشگران رقیب و از منابعی که برای آن مبارزه می کنند یا برای در اختیار گرفتن کنترل آن مذاکره می کنند. وجه مشترک همه انواع تضاد اجتماعی رجوع به کنشگران واقعی -یعنی سازمان یافته- و اهدافی است که برای همه حریفان یا رقیبان ارزشمند باشد. (کوهن و دیگران،1386)

3-2. انواع جنبش های اجتماعی
جنبش می تواند محدود یا گسترده، معطوف به ایجاد تغییر مطلوب یا نامطلوب، متکی بر ابزار نهادین یا غیر نهادین؛ قانونی یا غیر قانونی، خشونت آمیز یا غیر خشونت آمیز، دارای پیامدهای محدود یا نامحدود، خواسته یا ناخواسته در عرصه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و یا سیاسی، دارای اشکال و درجات متفاوتی از سازماندهی و متضمن اشکال و درجات متفاوتی از تعارض و اعتراض باشد. ( مشیرزاده،1381)
جنبش های اجتماعی مختلفی بر اساس اهداف و اعضای آن قابل تشخیص است: (واگو،1373)
1. جنبش های انقلابی؛ اعضای چنین جنبش هایی عمیقاً از نظام موجود ناراضی اند و خواستار تغییر در ایدئولوژی هستند مثل انقلاب اسلامی ایران و انقلاب چین.
2. جنبش های واپس گرا؛ اعضای آن مایلند به روزهای خوب قدیمی برگردند مانند حزب نازیسم آمریکا.
3. جنبش های اصلاحی؛ اعضای این جنبش ها نظام موجود را قبول دارند، اما احساس می کنند که باید تغییرات اساسی در برخی نواحی خاص ایجاد کنند. این جنبش ها در درون سیستم کار می کنند و از روندهای قانونی استفاده می کنند مثل جنبش سلاح هسته ای.
4. جنبش آزادی بیان؛ به جای تغییر شرایط جامعه با تفسیر وجهه نظرها و رفتارها سروکار دارند تا بهتر بتوانند با دنیای خارج ارتباط برقرار کنند. تغییرات را درونی می دانند، اغلب دارای اهداف مذهبی هستند، مایل به غلبه بر احساسات خود هستند و به دنبال راه های داخلی پذیرفتن شرایط جاری.

3-3. مراحل جنبش های اجتماعی
مانند همه پدیده های اجتماعی، جنبش های اجتماعی نیز دارای یک چرخه زندگی هستند و از لحاظ تاریخی مراحلی را دارا می باشند. آرمند موس معتقد است که جنبش های اجتماعی از پنج مرحله عبور می کنند: (واگو،1373)
1. وضع مقدماتی، در این مرحله هویت جنبش مشخص می شود و به تدریج اهداف و آرمان های نوظهور در میان جمعیت پخش می شود.
2. به هم آمیختگی؛ در این مرحله یک یا چند گروه دور رهبریت جمع می شوند و الگوهای خود را در مورد سازمان جنبش، اهداف، هنجارها، تقسیم کار، کنترل اجتماعی و … شکل می دهند.
3. نهادی شدن؛ وقتی گروه ها با جامعه بزرگ تر ارتباط برقرار می کنند نهادی می­شوند که فرآیند تقویت، ثبات، جاودانگی و الگوی نظم اجتماعی را تهدید می کنند. به تدریج هنجارهای خاصی را که با منزلت ها و کاربردهای قانونی متفاوت همراه است، معرفی می کنند. جنبش جزء شناخته شده جامعه می شود و عموم را متوجه خود می کند.
4. انشعاب؛ تجربه نشان داده است که جنبش ها در اوج موفقیت خود انشعاب پیدا می کنند.
5. نابودی؛ انشعاب جنبش را به سمت مرحله نابودی و از بین رفتن می رساند. البته با رسیدن جنبش به اهداف خویش نیز به مرحله آخر نزدیک می شود. البته همه جنبش ها به مرحله آخر نمی رسند و ممکن است در مراحل مختلف از بین بروند.
همه جنبش های اجتماعی الگوی پیشرفت یکسانی را دنبال نمی کنند و به میزان متفاوتی رشد می کنند. وی ئی گیتز معتقد است که همه جنبش ها از یک دوره بحرانی و ناآرام شروع می شوند، سپس در یک مرحله برانگیختگی توجه همگان را به خود جلب می نمایند و در مرحله بعد، نوعی قالب ریزی در یک ساختار سازمان یافته رخ می دهد که ایدئولوژی جنبش روشن می گردد و در نهایت اگر جنبش در جلب حمایت عموم موفق شود، نهادی می شود. ( کوئن،1378)

3-4. کارکردهای جنبش های اجتماعی
در جنبش های اجتماعی سه کارکرد را می توان ملاحظه کرد: (گی روشه،1366)
1. رابط یا میانجی بودن؛ جنبش های اجتماعی از طریق شناساندن جامعه و ساخت های آن به اعضا و تاثیر بر افزایش مشارکت و حفظ منافع گروهی، نقش میانجی را به عهده دارند.
2. ایجاد و بالا بردن آگاهی جمعی؛ آگاهی جمعی یعنی جامعه نفع خود را در می یابد و به آن وقوف حاصل می کند و به موقعیتی که کنش ها را ایجاد می کند و نیاز به دگرگونی را به وجود می آورد آگاه می شود.
3. ایجاد فشار؛ جنبش بر نخبگان و یا دولت به راه های مختلف از قبیل مبارزات تبلیغی، اعتصاب، تحریم، تظاهرات و … فشار وارد کرده و بر توسعه تاریخی جوامع اثر می نهد.
بر این اساس تاریخ آمریکا همواره صحنه خودنمایی جنبش های اجتماعی مختلف با اهداف و مطالبات متنوع بوده است. این جنبش ها خاستگاه های گوناگون صنفی، نژادی، مذهبی، اقتصادی، سیاسی و … داشته اند و بعضا به پیروزی و تحقق مطالبات و اهداف خود دست یافته اند. در ادامه به بررسی اجمالی این جنبش ها می پردازیم.

3-5. مهمترین جنبش های اجتماعی در تاریخ آمریکا
3-5-1. جنبش قدرت سیاهان؛
پس از تصویب قانون حقوق مدنی در سال 1964 انتظار می رفت که وضعیت سیاه پوستان در امریکا بهبود یابد اما این روند بسیار کند بود. سرانجام پس از قرن ها، سیاهان آفریقایی ـ امریکایی به حاشیه رانده شده؛ برای کسب حقوق خود به پا خواستند و برای تحقق این هدف شروع به تشکیل جنبش های فرهنگی و اجتماعی کردند. (هفته نامه تایم،2012)
3-5-2. جنبش حقوق مدنی؛
بیست وهشتم آگوست سال 1963 میلادی، بیش از 200 هزار تن به واشنگتن دی سی آمدند تا ثابت کنند که معترضان برای رسیدن به خواسته های خود و قدرتمند بودن لزوما نیازی به خشونت ندارند. این گروه که ساعت ها به طور مسالمت آمیز به تجمع خود ادامه دادند خواستار برابری حقوق سیاهان و سفیدان در ایالات متحده بودند. به لطف سخنرانی قرا "مارتین لوتر کینگ" با عنوان "من رویایی دارم" این گردهمایی در تاریخ امریکا ثبت شد و یک سال بعد قانون (تساوی) حقوق مدنی تصویب شد.
3-5-3. جنبش حق رای زنان؛
قانون اساسی امریکا در اوائل قرن بیستم دستخوش تغییرات بسیاری شد اما شاید هیچ یک از این تغییرات از متمم 19 که به طور رسمی به زنان حق رای می داد مهم تر یا مثبت تر نبود. جنبش حق رای زنان در سال 1848 به یک جنبش اجتماعی گسترده در امریکا بدل شد، جنبشی که نتیجه آن تصویب لایحه حق رای زنان در سال 1920 توسط کنگره بود، لایحه ای که پیش نویس آن 41 سال پیش امضا شده بود. (همان منبع)
3-5-4. جنبش ضدجنگ؛
در امریکا تظاهرات های ضدجنگ زیادی برگزار شده اما شاید هیچ یک از آنان به گستردگی مخالفت ها با حمله امریکا به ویتنام نبوده است. در پاییز سال 1969 میلادی بیش از 500 هزار تن در واشنگتن علیه جنگ امریکا با ویتنام تظاهرات کردند. این تظاهرات بزرگترین گردهمایی اعتراضی در تاریخ امریکا باقی مانده است. به رغم اعتراض های گسترده جنگ سال ها ادامه یافت. (همان منبع)
3-5-5. جنبش کارگری؛
از کارخانه های نساجی در ماساچوست که در آن نخستین اتحادیه ها کارگری شکل گرفت، تا اعتصاب های کارکنان راه آهن در مناطق جنوب غربی به رهبری شوالیه های کارگری، همگی موفقیت های چشمگیر تاریخ جنبش کارگری در امریکا هستند. (همان منبع)
3-5-6. جنبش ضد جهانی شدن؛ مخالفان جهانی شدن سی ا م نوامبر 1999 میلادی و زمان برگزاری نشست سازمان اقتصاد جهانی (WTO) در سیاتل امریکا در خیابان های اطراف محل برگزاری نشست، تجمع و به شبیه سازی قوانین اقتصاد جهان اعتراض کردند. معترضان معتقدند که چنین قوانینی شکاف میان غنی و فقیر را افزایش می دهد. (همان منبع)

3-5-7. جنبش اجتماعی پیشرو؛
رکود اقتصادی سال 1893 اولین بحران سرمایه داری را رقم زد. کشاورزان به علت کاهش سریع قیمت تولیدات کشاورزی از پرداخت دیون خود ناتوان شدند و ناکارآمدی سیستم سرمایه داری پی آمدهای اجتماعی را سبب شد در این میان جنبش اجتماعی پیشرو که در بطن عصر زر اندود، صورتهای اولیه خود را ترسیم ساخته بود، در عصر بحران اقتصادی از گستردگی و عمق فراوان برخوردار شد. کارگران صنعتی که در قالب اتحادیه ها و تجمعات کارگری سازمان دهی شده بودند، به تدریج به یک نیروی فعال اجتماعی تبدیل شدند.(دهشیار،1390 )
گروه های پیشرو اجتماعی به چالش گزاره های بنیادی نظام سرمایه داری پرداختند و خواهان دخالت دولت در قلمرو اقتصادی شدند.
از دیدگاه این گروه ، دولت در کنار وظایف سیاسی، دارای وظایف اجتماعی است لذا لازم است دولت به عنوان یک بازیگر در قلمرو اقتصادی فعال شود تا موازنه لازم بین صاحبان انحصارهای مالی و اقتصادی و اقشار مختلف مردم را به وجود آورد.
جنبش پیشرو توانست از تنوع و اجماع نظر نخبگان سیاسی در خصوص توسعه اقتصادی بعنوان یک اولویت ملی برخوردار گردد و صاحبان ثروت را که قلمروهای مالی و اقتصادی را کاملاً در اختیار داشتند، بهره مند از دفاع و حمایت دولت نماید. با وجود بحران اقتصادی و گستردگی آن جنبش پیشرو با ایده دست نامریی غول های اقتصادی، تمرکز ثروت و انحصار آن را امکانپذیر دانست. در واقع بحران 1893 در بطن حرکت آمریکا به سوی دستیابی به جایگاه یک قدرت بزرگ اقتصادی شکل گرفت. (همان منبع)
جنبش پیشرو که در شهرهای بزرگ رو به گسترش بود، نتوانست اندیشه های خودپیرامون اصلاحات مورد نظر را به ساختار سیاسی تحمیل نماید. دستگاه قانونگذاری کمترین الزامی را در گستره اجتماعی نمی یافت که قوانین حاکم بر حیات اقتصادی را تغییر دهد. با وجود حیات یافتن جنبش های اجتماعی مخالف سرمایه داری انحصاری سیستم سیاسی اعتقاد به ضرورت تمرکز ثروت برای تبدیل شدن آمریکا به یک قدرت اقتصادی جهانی داشت. دغدغه رهبران سیاسی میزان رقابت نبود، بلکه آنان خواهان توسعه هرچه سریع تر اقتصادی بودند که به اجبار انحصار را گریز ناپذیر می ساخت. (همان منبع)
در بحران 1893 گروه های اجتماعی حیات اقتصادی را در شکل مستقر آن ناکارآمد تشخیص دادند ولی کمترین حمایت را از سوی رهبران سیاسی دریافت نمودند. جنبش پیشرو که در بطن این بحران شکل گرفت به کمترین توفیق و از نقطه نظر سیاسی به هیچ دست آوردی دست نیافت.
اما در بحران 1929 به یکباره تمامی معادلات و ارزیابی ها در بین رهبران سیاسی و از سوی دیگر مردم دچار تغییر شد. برخلاف بحران 1893 که در عصر یکه تازی سرمایه داری در مطرح ترین کشورهای اروپایی به وقوع پیوست، بحران 1929 در دوران پس از انقلاب بلشویکی در روسیه و مطرح شدن سیستم اقتصاد برنامه ریزی شده به عنوان مطلوبترین گزینه در مقابل سرمایه داری به صحنه آمد. (همان منبع)
میلیون ها نفر بیکار در گستره کشور و ناتوانی مردم عادی برای کسب معیشت، ، خطری جدی را در برابر سیستم سیاسی به صحنه آورده است. رکود 1929 فاجعه بار ترین و خانمان برانداز ترین بحران و شناخته شده ترین سقوط بازار بورس در طول تاریخ اقتصاد آمریکا و دنیا بود.
این بحران، دیر پا ترین، پر دامنه ترین و عمیق ترین رکود سده 20 میلادی بود. بعد از رشد فزاینده بورس بازی در آمریکا در سال های پایانی دهه 1920 که تا اندازه ای بر رشد صنایع تازه ای همچون خود رو سازی و خبر پراکنی رادیویی استوار بود، شاخص سهام بازار بورس نیو یورک در پنج شنبه، 24 اکتبر 1929، 13 در صد افت کرد.
سقوط بازار بورس در سال 1929 چندین ریشه در پس خود داشت. ضعف های ساختاری و رخداد های خاصی که این سقوط را به رکودی بزرگ بدل کرد و شیوه گسترش بحران در میان کشور های مختلف، از جمله این ریشه ها بود. مورخان بر عواملی ساختاری چون ور شکستگی گسترده بانک ها و سقوط بازار بورس اشاره می کنند. در برابر، اقصاد دانانی مانند میلتون فریدمن با انگشت، عواملی مالی نظیر اقدامات فدرال رزرو در کاهش عرضه پول و نیز تصمیم انگلستان برای باز گشت به نظام پایه طلا با نسبت های پیش از جنگ جهانی اول را نشان می دهند و آن ها را در بروز بحران مقصر می دانند.
رکود بزرگ پیامد های سیاسی بی شماری داشت. از جمله رویکرد های لیبرال در میدان اقتصاد کنار گذاشته شد و روزولت سیاست های کینزی را به جایشان نشاند و به این ترتیب نقش دولت فدرال در اقتصاد آمریکا بسیار بزرگ شد. بین سال های 1933 و 1939 مخارج دولت فدرال سه برابر شد و منتقدین روزولت او را متهم می کردند که دارد لباس سوسیالیسم بر تن آمریکا می پوشاند.
رکود بزرگ عاملی مهم در پیدایی سوسیال دموکراسی و اقتصاد های برنامه ریزی شده در کشور های اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم بود. هر چند اقتصاد دانان اتریشی از دهه 1920 به نقد باور های کینز نشسته بودند، اما دردهه 1970 و تحت تاثیر فریدمن بود که رویکر کینزی در میدان سیاست زیر سوال رفت.
لیبرال ها به عنوان وارثان پیشروهای اواخر قرن نوزدهم، تعریف وسیعتر و بنیادیتری از انحصار را مطرح کردند تا سرمایه داری بازاری را غیرعادلانه معرفی کرده و آن را به یک چالش سیاسی در قلمرو اجتماعی تبدیل و تعریف کردند، اندیشه های آدام اسمیت و مفروض های سرمایه داری بازاری مبتنی بر دست نامرئی به چالش گسترده گرفتار شدند.
آنچه پیشروها در اواخر قرن نوزدهم به دنبال تحقق آن بودند، یعنی در هم فرو ریختن انحصارها و به تبع آن مشروعیت زدایی از اصل دست نامرئی، در دستور کار قرار گرفت. برای اصلاح سیستم سرمایه داری نگاه معطوف به اروپا شد.
رهبران حزب دمکرات اصلاح سرمایه داری را در قالب فلسفه دولت مداخله گر که اساس اقتصاد مطرح شده بوسیله کینز بود را مبنای قانونگذاری قرار دادند. لیبرال ها خواهان جایگزینی سیستم سرمایه داری نبودند؛ بلکه سیاست اصلاح سرمایه داری را پی گرفتند.
سرمایه داری بازاری که خواهان عدم دخالت دولت و به عبارت دیگر مطلوب بودن دولت کوچک است، بوسیله لیبرال های آمریکایی کاملاً از صحنه معادلات اقتصادی کنار گذاشته شد و سرمایه داری سامان دهی شده مبنای فعالیتهای اقتصادی قرار گرفت
3-5-8. جنبش تی پارتی؛
جنبش تی پارتی از سال ۲۰۰۹ و در پی مجموعه ای از اعتراضات محلی و ملی در آمریکا به وجود آمد جنبش "چای" یا تی پارتی حرکتی اجتماعی- سیاسی متمایل به عقاید محافظه کاران، با شعار دولت کوچکتر مالیات کمتر علیه اوباما فعالیت می کند و سیاست های وی را چپی و سوسیالیستی می خواند.
نام این جنبش از واقعه مهم اعتراضی ضد استعماری درتاریخ آمریکا گرفته شده است درقرن ۱۸ سال ۱۷۷۳، جمعی از مستعمره نشینان بریتانیایی در شهر بوستون، صندوق های چای را که قرار بود راهی بریتانیا شود، در اعتراض به مالیاتی که لندن به آنها بسته بود، به دریا ریختند، رخدادی که به مهمانی چای بوستون یا بوستون تی پارتی معروف شد و یکی از اولین جرقه های انقلاب آمریکا و استقلال این کشور بود.
از آنجا که واژه پارتی در زبان انگلیسی هم به معنای مهمانی است و هم حزب، تی پارتی ها با شبیه سازی وقایع دوران استقلال آمریکا، می گویند خواهان انقلاب دومی در ایالات متحده است.
از سال ۲۰۰۹، تظاهراتی به راه افتاد که شرکت کنندگان عمدتا مردان سفید پوست با گرایش های مذهبی، متاهل بالای ۴۵ سال، عموما متمکن، تحصیلکرده و محافظه کارتر از جمهوری خواهان بودند. انگیزه اولیه این گردهمایی ها، اعتراض به تصویب قوانین مشخصی در کنگره بود که مهمترین آن، لایحه اصلاح نظام بیمه درمانی و اصلاح نظام مالی آمریکا بود که دولت اوباما به کنگره زیر سلطه حزب خودش داده بود. گردهمایی ها اندک اندک به یک جنبش اجتماعی بدل شد، جنبشی توده گرا و فوق محافظه کار که نام تی پارتی برخود گذاشت یک سال و نیم پس از آنکه نظریه "تی پارتی" به محافل سیاسی و اجتماعی آمریکا راه یافت، از هر ۱۰ آمریکایی سه نفر خود را حامی این گروه می نامد.
حمایت کنندگان تی پارتی کمتر از دیگران تبعیض نژادی را به عنوان تهدیدی برای آینده کشور و سختی برای اقلیت ها می داننداعضا تی پارتی به سادگی بر این باورند که اگر سیاهپوستان از فرصت های شغلی و درآمد مناسبی برخوردار نیستند فقط به این دلیل است که انگیزه و تمایل جدی در بهتر کردن وضع زندگی خود ندارند که در مقابل فقط یک سوم از شهروندان امریکایی که عضو تی پارتی نیستند نظریه مشابهی دارند.حامیان تی پارتی بسیار کمتر از دیگران در مورد مهاجرین غیرقانونی نظر موافق دارند و برین باورند که مهاجرین غیرقانونی در دراز مدت با استفاده از خدمات هزینه سنگین تری را بر دوش مالیات دهندگان آمریکایی می گذارند.
3-5-9. جنبش ضد وال استریت بر "ضد نظام سرمایه داری فئودالی شده"
آخرین جنبش اجتماعی فراگیر در ایلات متحده آمریکا که توانست در مدت زمان کوتاهی گسترش یابد و 400 شهر بزرگ آمریکا را در نوردد، جنبش ضدوال استریت یا جنبش 99 درصدی است. این جنبش هوارداران زیادی در اقشار گوناگون مردم و در سطح اندیشمندان به خصوص متفکران رهیافت تفکر انتقادی دارد. اما جنبش ضد وال استریت چگونه شکل گرفت؟
سقوط بازار مسکن همراه با فرو پاشی بانک ها در آمریکا و اروپا در سال های2008-2007 باعث شد که اعتماد مصرف کنندگان به بازار و دسترسی به اعتبار به سطوحی بی سابقه کاهش یابد.
چندین عامل باعث آن شده اند که بحران اعتباری سال 2008 تا این اندازه شدید باشد. پیش از همه، گستره متنوعی از دارایی های مختلف دوره ای بسیار طولانی از رونق را به خود دیدند و این به بروز حباب انجامید. ثانیاً این بحران با ابزار های مالی بی شماری سر و کار داشت که نسبتا جدید بودند و یا ارزش گذاری شان کار ساده ای نبود. اوراق بها داری همچون تعهد های وثیقه دار ، ابزار های سرمایه گذاری در قلب بحران سال 2008 قرار داشتند. سر گردانی فعالان بازار درباره ارزش واقعی این اوراق بها دار به عدم اطمینان آن ها در قبال میزان خسارت شرکت های مالی انجامید.
بحران کنونی که آمریکا با آن مواجه است، منجر به حیات یافتن جنبش اجتماعی موسوم به جنبش ضد وال استریت شده است.
در مورد چرایی وقوع و زمینه های پیدایش جنبش ضد وال استریت، عوامل متعددی وجود دارد. در زیر سه عامل اصلی پیدایش جنبش ضد وال استریت که محققان و صاحبنظران به آن اشاره داشته اند، ارائه شده است. (لطفیان، 1390)
3-5-9-1. استمرار بحران اقتصادی آمریکا
یکی از مهم ترین زمینه های پیدایش جنبش اشغال وال استریت، استمرار بحران اقتصادی آمریکا و مشکلات ناشی از آن و به ویژه معضل بیکاری گسترده می باشد. بحران اقتصادی عملا از سال 2008 و در اثر عدم بازپرداخت وام های بانکی آغاز شد و به سرعت به دیگر نهادهای مالی آمریکا و سپس به تمام بازارهای مالی در آسیا و اروپا تسری یافت. بدهکاران و وام گیرندگان – مخصوصا وام های با پشتوانه رهنی- به دلیل کاهش قیمت دارایی هایشان (ساختمان) قادر به بازپرداخت وام خود نبودند. لذا از بازپرداخت اقساط خود سر باز زده و در نتیجه بانک نیز منازل و ساختمان ها را تصرف کرد. در پی این امر، بانک ها با کمبود نقدینگی مواجه شدند.
این امر سبب سلب اعتماد مردم از سیستم بانکی شد و به تشدید نابرابری ها انجامید. دولت آمریکا برای کنترل این بحران، مجبور شد صدها میلیارد دلار در اختیار نهادهای مالی بگذارد تا خود را از ورشکستگی نجات دهند. به رغم این کمک های کلان به نهادها و موسساتی که جزء گروه یک درصدی و ثروتمندان بودند، نتوانستند جلوی بحران و کاهش اعتبار خود را بگیرند. از طرفی، این موضوع مورد خوشایند مالیات دهندگان آمریکایی نبود؛ زیرا آنها بار سنگین بدهی و مالیات های کلان را به دوش می کشیدند ولی موسسات و شرکت ها به راحتی کمک های کلان دریافت می کردند. بنابراین، به رغم شعارهای انتخاباتی، دولت در عمل نتوانست به شکلی مطلوب بحران را مهار کند و تبعات آن باعث شد که در سال 2011، آمریکا با بحران جدید بدهی های دولتی و کسری بودجه مواجه شود و دیگر میزان تولید ناخالص داخلی جوابگوی استقراض و بدهی های دولتی نباشد.
به دنبال این بحران و افزایش بدهی ها و کسری بودجه، دولت آمریکا برای جبران مشکلات مالی خود مجبور به اعمال محدودیت های اقتصادی نظیر کاهش هزینه های دولتی و افزایش مالیات (که در عمل قشر ضعیف و متوسط جامعه باید تاوان آن را پرداخت می کردند) شد که بر بخش قابل توجهی از جامعه فشار آورد و آنها را با مشکلاتی نظیر از دست دادن کار و یا کاهش درآمد روبرو ساخت. از طرف دیگر، طرح های حمایتی دولت بیشتر در جهت حمایت از بانک ها و موسسات مالی بوده است. شواهد نشان می دهند که ارتباط بسیار معنادار میان نابرابری درآمدی و بحران های اقتصادی وجود دارد. همزمانی رخداد این دو عدم تعادل، این واقعیت را مستند می سازد که نابرابری شدید درآمدی می تواند عامل بی ثباتی کل اقتصاد گردد. در اوج بحران بورس 1929، سهم درآمدی دهک بالای درآمدی در آمریکا، 49.3 درصد بود که این رقم در بحران سال 2008 به 49.7 درصد رسیده بود.
سهم درآمدی این گروه در سال 1980، 34.6 درصد کل درآمدها بوده است. روی هم رفته، مهمترین دلایل وقوع بحران مالی را می توان اینگونه جمع بندی نمود: اقتصاد بازار آزاد یا نظام سرمایه داری، مداخله دولت در اقتصاد، سوء مدیریت اقتصادی دولت بوش، هزینه جنگ های عراق و هزینه های امنیتی مبارزه با تروریسم در جهان پس از 11 سپتامبر که بدنبال خود، پیامدهایی مانند: سقوط ارزش شدید ارزش سهام، کاهش نرخ رشد اقتصادی، گسترش بیکاری، کاهش ذخایر ارزی و … را برای اقتصاد آمریکا به همراه داشت. همچنین، در خارج از امریکا یک تصور آرمانی نسبت به این کشور و وضعیت اقتصادی آن وجود دارد که در پی این بحران، خدشه دار شده و اعتبار آن از دست رفت. در نتیجه، مجموعه این عوامل منجر به گسست و اختلاف بیشتر مردمی که سه سال وعده های بی ثمر دولت اوباما را مبنی بر مهار بحران اقتصادی شنیده بودند، شد و دیگر قابل تحمل نبود و لذا، این آتش تبعیض و فشار اقتصادی فوران نمود. (محمدی،1390)
3-5-9-2. تشدید شکاف های اجتماعی و نابرابری طبقاتی
یکی دیگر از زمینه های شکل گیری جنبش ضد وال استریت، شکاف های اجتماعی فروخفته و در حال گسترش در آمریکا است. شکاف ها و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی ای که در دهه های اخیر گسترده تر شده و نارضایتی های گسترده ای را نیز در قشر وسیعی از جامعه آمریکا فراهم کرده است.
شکاف اجتماعی و نابرابری طبقاتی اگرچه همیشه در اقتصاد سرمایه داری وجود داشته و خواهد داشت، اما به واسطه بحران های مالی این امر در ایالات متحده تشدید شد و شعار 99 درصد در این راستا مطرح گردید.
معترضان خود را اکثریتی ۹۹ درصد از طبقه ضعیف می دانند که توسط یک درصد سرمایه دار استثمار می شوند آنان به واقع با اختیارات وسیع دولتمردان و مدیران و سرمایه داران جامعه خود اعتراض دارند چرا که معتقدند این گروه، با تسلط بر منابع و امکانات کشور توانسته اند سیطره فئودالی شده ای را در کل جامعه بیفکنند و راه هرگونه پیشرفت برای عموم مردم را به طرق مختلف قانونی ببندند و تنها درصد کمی از مردم آمریکا، امکان بهره برداری از امکانات و ثروت این کشور را دارند. ( بی فریمن، 2012)
گسترش شکاف های اجتماعی در جامعه آمریکا همواره از جمله مسائلی قلمداد می شود که باعث نگرانی کارشناسان آمریکایی بوده است. یک درصدی ها که در سال 1980، 10 درصد کل درآمدها را به خود اختصاص می دادند، در سال 2008، 21 درصد این درآمدها را در اختیار داشتند. متوسط درآمد این گروه که در سال 1970، 346600 دلار بود، در سال 2007 به 1.3 میلیون دلار رسیده است. یک درصدی ها، 50 درصد کل سهام و اوراق بهادار در آمریکا را به خود اختصاص می دهند. این امر باعث بروز شکاف های اجتماعی و افزایش بدبینی و بی اعتمادی مردم آمریکا نسبت به دولت شان شده است. (گوهری مقدم،1390)
3-5-9-3. نقش کارکردی وسایل نوین ارتباط جمعی در شکل گیری اعتراض
از دیگر مسائلی که به بروز جنبش اشغال وال استریت کمک کرده است، جهانی شدن پدیده اعتراض در کشورهای گوناگون توسط وسایل نوین ارتباطی است که اوج آن، در کشورهای عربی منطقه خاورمیانه به وقوع پیوست. شباهت هایی زیادی میان جنبش وال استریت و بیداری اسلامی وجود دارد.
هر دو جنبش برای بیان اعتراضات خود از نهادهای مشترک همچون تجمع در میدان و چادرزدن در آنجا و شعارنویسی های مشابه استفاده کردند. چنین امری تنها به کمک ارتباطات گسترده جهانی محقق شده است. مانند جنبش های دیگر در سراسر جهان، اینترنت و شبکه های اجتماعی نیز نقش قابل توجهی در آغاز و گسترش جنبش اشغال وال استریت داشته است. با این حال، تحولی که در رفتارهای اعضای جنبش اشغال وال استریت دیده می شود، این است که آنها برای مقابله با محدودیت های ایجاد شده توسط دولت آمریکا در شبکه های اجتماعی معروفی همچون فیس بوک و توئیتر، از شبکه های فرعی برای ارسال پیام های خود استفاده می کنند که کمتر قابل پیگیری است. البته این شباهت ها صرفا به معنای متاثر بودن جنبش در روش ظهور و تداوم آن و پیگیری مطالبات است.
3-5-9-4. اهداف و مطالبات تظاهر کنندگان جنبش ضد وال استریت
بنا بر آمار رسمی که دولت واشنگتن منتشر کرده است، درآمد یک درصد گروه بالایی بین سال های 1979 میلادی (1357 هجری شمسی) و 2007 (1386) حدود 275% رشد کرد. برای کسانی که در 20% پایینی توزیع درآمد قرار داشتند، تنها 18% در طی این 28 سال درآمدشان رشد داشته است.
به دلیل وجود این گروه یک درصدی متشکل از مرفه ترین و ثروتمندترین افراد با جریانی از لابی ها و اهدای میلیون دلار پول، دولت به یک حافظ و منبع پرداخت یارانه ی وال استریت تبدیل شده است. به گفته ی اقتصاددانان و پژوهشگران مسایل اجتماعی، این نظام از بسیاری جهات که به دشواری میتوان همه ی آنها را برشمرد، درهم پاشیده است.
در واقع، مشکل در همه جا مشاهده می شود و این خود یکی از دلایلی است که گردانندگان و دست اندرکاران این جنبش اقدام به تهیه ی فهرستی از خواسته های شان نکرده اند.
به اعتقاد پل کروگمن، اقتصاددان منتقد سیاست های دولت، شعار ما نود ونه درصدیم به خوبی این واقعیت را منعکس می کند که طبقه متوسط در برابر نخبگان اقتصادی و سیاسی قرار گرفته است.
شرکت کنندگان در جنبش ضد نظام سرمایه داری وال استریت، به دلایل گوناگونی در تظاهرات خیابانی در شهرهای مختلف، مشارکت داشته اند و بیشتر آنها بر تلاش های دولت فدرال و مقامات ایالتی برای حل مشکلات مالی و اقتصادی اقشار کم درآمد و طبقه متوسط امریکایی پافشاری می کنند، اما گروهی نیز به دلایل سیاسی و ایدئولوژیک به جنبش تسخیر وال استریت پیوسته اند.
در زیر به مواردی از خواسته های معترضان به نظام سرمایه داری وال استریت اشاره می شود:
* رفع مشکلات و نارسایی های اقتصادی
* خواسته های جوانان برای امکانات تحصیلی و شغلی
* خواسته های امریکایی های بیکار و کم درآمد در طبقه کارگر و طبقه متوسط برای کار و شغل بهتر
* پایان دادن به تبعیض نژادی و قومی و مذهبی
* خواسته های سیاسی و برقراری دموکراسی به جای حاکمیت یک درصدی ها
* حذف حاکمیت سرمایه داری فئودالی شده
3-5-9-5. حذف فئودال ها از حکومت و حاکمیت آمریکا؛ خواست اصلی جنبش ضد وال استریت
در تاریخ آمریکا همان طور که گذشت اعتراض های مردمی به اوضاع اقتصادی صورت گرفته و به تدریج رو به آرامی گذاشته اند. به گفته مقامات آمریکایی این اعتراض ها نیز پس از مدتی فروکش می کنند، اما بررسی روند تحولات و خواسته های مردمی نشانگر عمق و ریشه جنبش ضد وال استریت است که در آینده نیز ادامه خواهد یافت. در باب چگونگی فرآیند ساختاری آینده جنبش مذکور از چند منظر قابل توجه است.
تفاوت عمده ای که در حرکتهای اعتراض مردم آمریکا در جنبش ضد وال استریت با سایر حرکتهای اعتراضی مشاهده می شود، نوع نگاه و خواسته های مردمی است.
شعارهای مردم آمریکا دیگر صرفا دیگر بهبود شرایط اقتصادی نیست،آنها بر حذف سلطه یک درصد سرمایه دار بر 99 درصد جامعه تاکید دارند، یک درصدی که در اصل همان حافظان و برجای ماندگان نظام سرمایه داری هستند که جامعه را از مسیر مردمی و آرمانی خارج ساخته و عرصه سیاست را به محلی برای کسب منافع شخصی مبدل کرده اند و با ایجاد رانت خواری به تصاحب ثروت های مردم طمع کرده اند و با ایجاد سیستمی بهره کشی استبدادی خود را به طور کاملا قانونی به اجرا گذاشته اند.( بی فریمن،2012)
بازگشت به نظام فئودالیزم همان چیزی است که مردم شرکت کننده در جنبش نمی خواهند. درست زمانی که آرمان های عموم مردم نادیده گرفته می شود و خواسته های آنان در محیط سیستماتیک سرمایه داری محو ونابود می شود، جنبش ضد وال استریت خواستار پاکسازی حکومت و جامعه از حاکمان فئودال خود هستند تا به یک دموکراسی واقعی مد نظر خود دست یابند. دموکراسی که چهره های معروف آن حتما نباید از میان کانون های ثروت و قدرت انتخاب شده باشد بلکه از میان مردمان شایسته انتخاب شوند.
بررسی شعارها و اهداف جنبش وال استریت نشان می دهد که مردم در چارچوب دگرگونی ساختار حاکمیت کشور قرار گرفته اند، هرچند که تاکنون به دلیل نداشتن رهبری واحد و یکپارچه چارچوبی خاص را برای رسیدن به این مقصود اعلام نداشته اند اما در مجموع خواسته آنها رسیدن به این مهم است. (هاشمیان، 1390)
3-5-10. مقایسه دو جنبش مهم آمریکا (جنبش ضد وال استریت و جنبش تی پارتی)
دو جنبش اخیر از شباهت و تفاوت هایی نسبت به یکدیگر برخوردارند اگر چه وال استریت و تی پارتی احتمالا در خیلی از حوزه ها اختلاف نظر دارند، اما می توان به برخی نقاط مشترک بین این دو جنبش اشاره کرد. (asins.ir)
شباهت ها:
هر دو جنبش بیانگر وجود بی اعتمادی به ساختار حاکم در میان مردم این کشور می باشند. مهمترین علت بی اعتمادی، مشکلات فزاینده و ثروت عظیم بخش کوچکی از جامعه آمریکاست، آیا آنها اکثریت جامعه را فراموش کرده اند!؟ این دو جنبش از دیدگاههای مشترکی در مورد طرح نجات ملی در سال 2008، کسری بودجه و تاثیر شرکت ها بر سیاست و قدرت برخوردارند.
لورنس لزیک، استاد دانشگاه هاروارد در این زمینه می گوید این احساس در چپ به راست وجود دارد که شرکت ها و موسسات از قدرت زیادی برخوردارند و حوزه سیاست تحت کنترل آنها قرار گرفته است. این استاد دانشگاه در ادامه می گوید که اصلاح نظام مالی می تواند زمینه مشترک هر دو جنبش باشد تا بدین وسیله سیاست از سیطره کنونی حوزه مالی خارج شود.
همچنین توبی ماری والکر ، رییس شاخه تی پارتی در واکو تگزاس می گوید حضور پول و سرمایه در حوزه سیاست، نگرانی هایی را در زمینه تاثیر آن بر قواعد و مقررات ایجاد می کند. پس نتیجه می-گیریم حوزه اقتصادی و مالی و مشکلات ناشی از آن دغدغه هر دو جنبش می باشد و هر دو تغییرات سریعی را در جهت بهبود این بخش خواستارند.(همان منبع)
هر دو جنبش تاثیر بلند مدت و پایداری را برسیاست مالی و فرایند های سیاسی کلی آمریکا بجای خواهند گذاشت، چون هر دو بواسطه عصبانیت توده مردم نسبت به تصمیم سال 2008 حکومت در مورد طرح نجات ملی بانک ها تشکیل شدند. با وجود تفاوت ها، هر دو تاثیر بسزایی بر حوادث انتخاباتی داشته اند. چون هر دو حزب بدنبال بهره برداری از این جنبش ها در جهت کسب کرسی و آرای بیشتر و مقصر جلوه دادن طرف مقابل می باشند. و در آخر آنکه، علل وجودی هر دو به مسائل و مشکلات داخلی آمریکا بر می گردد و مسائل سیاست خارجی به جهت تاثیرگذاری غیر مستقیم بر داخل از اهمیت کمتری برخوردارند.
تفاوت ها:
مهمترین تفاوت به نقش رهبری در اعتراضات برمی گردد. اگرچه جنبش تی پارتی ظاهرا خود جوش و عمومی به نظر می رسید، ولی برخی شخصیت های مطرح، از جمله سارا پیلن، معاون مک کین در رقابت ریاست جمهوری قبلی از افراد منتسب به این دیدگاه می باشند، بنحوی می توان جمهوری خواهان را نزدیک و حتی حامی دیدگاه تی پارتی معرفی کرد.
بواسطه همین رابطه آنها اهداف سیاسی مشخصی را در این رابطه دنبال می-کردند. تی پارتی از یک طرف به دنبال کسب کرسی بیشتر در مجلسین آمریکا بود و از طرف دیگر بر کاهش بدهی آمریکا و کنترل بودجه آمریکا تمرکز کرده بود. بنابراین اهداف آنها در جهت کسب قدرت بیشتر جهت کنترل جریان امور بود. (همان منبع)
اما جنبش وال استریت از رهبران و درخواست های سیاسی مشخصی برخوردار نیست، فقدان سازماندهی و مجموعه اهداف مشخص به شکاکیتی منجر شد که جنبش نتواند در موقعیت مستحکمی قرار بگیرد. آنها تحمیل مالیات بیشتر بر ثروتمندان و قواعد سخت تر بر بخش بانکی در جلوگیری از بحران را جستجو می کنند. همین مسئله شائبه سیاسی بودن جنبش مذکور را نفی کرده و بعد عمومی و خودجوش بودن آن را تقویت می کند.
مردم معترض نه در راستای کسب قدرت و نه در جهت اهداف انتخاباتی به صحنه آمدند. بنابراین این. این جنبش عمومی فارق از مسائل سیاسی – امنیتی تلقی می شود. در ادامه آمارهایی از موسسه گالوپ در جهت نمایش افکار عمومی نسبت به تحولات اخیر ارائه خواهد شد. یک تفاوت به بررسی مسوول اصلی تحولات اخیر از نظر افکار عمومی برمی گردد.
جنبش تی پارتی حکومت فدرال آمریکا را مسوول مشکلات کنونی می داند. نگرانی آنها در رابطه با بحران مالی و حوزه اقتصاد می باشد و حکومت بخشی از راه حل کنونی تلقی می شود. اما جنبش وال استریت نهادهای مالی وال استریت را مسوول تحولات اخیر دانسته و خواستار اصلاح آنها می باشند. در نظر سنجی اخیر 45 درصد نهادهای مالی و 56 درصد حکومت فدرال واشنگتن را مسوول تحولات اخیر می دانند. (همان منبع)
پس این آمار بیانگر عملکرد ضعیف دولت اوباما ( همچنین دولت های قبلی) در حل مشکلات چند سال اخیر (در حقیقت طی چند دهه اخیر) می باشد. اما مسئله مهم آنکه مردم آمریکا هر دو مجموعه را در تحولات و شرایط کنونی مسوول دانسته و خواستار پاسخگویی هر دو می باشند.
مسئله دیگر به میزان توجه دو حزب مطرح آمریکا به دو جنبش اخیر برمی گردد. چون آنها رویکرد متفاوتی را نسبت به هر یک از این جنبش ها در پیش گرفته اند. حزب دمکرات موضع بی اعتنایی نسبت به جنبش تی پارتی اتخاذ کرد.
اما آنها چنین موضعی را نسبت به جنبش ضد وال استریت اتخاذ نکرده و احساس همدردی می کنند. دمکرات ها تمایلی به پذیرش این جنبش (ضد وال استریت) و اهداف ابتدایی آنها ندارند. آنها با توجه به حمایت جمهوری خواهان از جنبش تی پارتی و نتایج آن، موضع احتیاط آمیزی را در پیش گرفته اند. چون مردم نسبت به شرایط موجود معترض بوده و این امر می تواند نتایج معکوسی را برای دمکرات ها به ارمغان بیاورد.
با این همه، بیشتر شخصیت ها و مقامات حزب دمکرات از جنبش ضد وال استریت حمایت کرده اند. در مقابل جمهوری خواهان به جنبش ضد وال استریت بی اعتنا هستند، یعنی همان رویکرد دمکرات ها نسبت به تی پارتی در سال 2009 را در پیش گرفته اند. جمهوری خواهان از تی پارتی در جهت کسب آراء بیشتر در انتخابات آن سال بهره بردند.
همان طور که گفته شد، مقامات و شخصیت های مطرح جمهوری خواه از تی پارتی حمایت کردند ولی در شرایط کنونی جمهوری خواهان اعتراضات مردمی را نمی پذیرند و حتی برخی از اعضای این حزب مردم معترض را مشتی اراذل و اوباش می نامند. این عکس العمل نشانگر نارضایتی آنها از تحولات اخیر و عملکرد دولت اوباما می باشد.
تفاوت آخر به میزان انعکاس اخبار دو جنبش و واکنش رسانه ای آن برمی گردد. شبکه های مطرحی چون ABC، CBS و NBC اخبار و گزارشی در رابطه با تظاهرت ها و تجمعات بیان نکرده اند، فقط برخی شبکه هایی چون CNN و PBS به صورت مختصر و گذرا به این تحولات پرداخته اند. مایکل مور(هنرپیشه آمریکایی) از عدم پوشش خبری اعتراضات از سوی رسانه ها انتقاد کرده و می گوید که اگرچه مردم در حال اعتراض هستند، ولی خبری در این زمینه منتشر نمی شود.
××××××××××××
بطور خلاصه از مطالب بالا می توان نتیجه گرفت که هدف اصلی اعضای جنبش تسخیر وال استریت، جدایی پول از سیاست و جلوگیری از تداوم نفوذ آن در مسائل سیاسی است.همان طور که هابرماس هم اشاره کرده دولت خود در ایجاد نفوذ ثروتمندان در حکومت پیشگام بوده و راه را برای آنها باز گذاشته است و با تنگ کردن عرصه قانونی در حوزه عمومی مردم، همچنان در پی تثبیت موقعیت آنها گام بر می دارد.
فعالان این جنبش این مسئله را عنوان می کنند که یک درصد جامعه متمول حاضر در آمریکا به دلیل وجود منابع مالی در مسائل سیاسی کشورشان دخالت می کنند و در واقع این یک درصد با منابع مالی خود، نظام سیاسی آمریکا را فاسد کرده اند و در نتیجه، امکانات را به نفع خود مصادره کرده و حق 99 درصد را به یغما برده اند؛ در حالی که نتایج و زیان های ناشی از سوء استفاده یک درصدی جامعه از امکانات را باید 99 درصد دیگر جامعه بپردازند.
از منظر اعضای جنبش تسخیر وال استریت، این تبعیض و نابرابری به اساس نظام سرمایه داری بر می گردد؛ نظامی که به رغم شعارهای ضد فئودالیزم هم اکنون خود به نظامی فئودالی تبدیل شده است. در واقع می توان گفت که نظام فئودالی پیشا سرمایه داری در جامعه آمریکا باز تولید شده است.
لذا می توان ادعا کرد که نظام سرمایه داری طی چند دهه اخیر رویکرد متعادل و معقولی را در پیش نگرفته و جهت گیری یکسویه آن را به این مرحله رهنمون کرده است.

منابع فارسی
1. آدورنو، تئودور و ماکس هورکهایمر، "صنعت فرهنگ سازی، روشنگری به مثابه فریب توده ای"، 1380، ترجمه مراد فرهاد پور، فصلنامه ارغنون، شماره 18
2. آدورنو، تئودور و ماکس هورکهایمر، دیالکتیک روشنگری، 1383، ترجمه مراد فرهاد پور و امید مهرگان، تهران، انتشارات گام نو
3. آدورنو، تئودور، مکتب فرانکفورت و جامعه شناسی معرفت، 1386، ترجمه جواد گنجی، تهران، گام نو
4. احمدی نژاد، حمید، "وال استریت؛ ریزش سرمایه داری از درون، مجله بصائر"، 1390، سال 28، شماره 314، صص 4-12
5. احمدى، بابک، خاطرات ظلمت درباره سه اندیشمند مکتب فرانکفورت، 1376، تهران، نشر مرکز
6. احمدی، بابک، مدرنیته و اندیشه انتقادی، 1380، چاپ چهارم، تهران، نشر مرکز
7. ایزدی، فواد و مهسا ماه پیشانیان، "فقر در ایالات متحده آمریکا: نگاهی به روش سنجش و علل افزایش"، 1390، موسسه مطالعات آمریکا، گزارش راهبردی مسائل اجتماعی و فرهنگی در امریکا، شماره 1
8. باتامور، تام، جامعه شناسی سیاسی، 1371، ترجمه منوچهر صبوری، تهران، انتشارات کیهان
9. باتامور، تام، مکتب فرانکفورت،1370 ، ترجمه حسین علی نوذری، تهران ، نشر نی
10. باران، پل و سوئیزی، نظریه تکامل سرمایه داری،1358 ، ترجمه مهدی قراچه داغی،نشر علم
11. برلین، آیزا، کارل مارکس، 1387، ترجمه رضا رضایی، تهران، نشر ماهی
12. بشیریه، حسین، تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم، 1376، تهران، نشرنی
13. بشیریه، حسین، جامعه شناس سیاسی، نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی، 1358، تهران، نشر نی
14. بی فریمن، ریچارد، (سخنرانی)، می 2012، مرکز تحقیقات اقتصادی لندن
15. جاسبی، عبدالله؛ ارزیابی و نقد نظام های اقتصادی، 1376 ، تهران، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی
16. چامسکی، نوآم، بهره کشی از مردم: نئولیبرالیسم و نظم جهانی، 1379، ترجمه حسن مرتضوی، تهران، دیگر
17. چامسکی، نوآم، تلاش آمریکا برای حاکمیت جهانی: استیلا یا بقا، 1387، ترجمه ضیا خسروشاهی، تهران، درسا
18. چامسکی، نوآم، فهم قدرت: دغدغه دائمی چامسکی؛ برگزیدهاندیشه های نوام چامسکی، تهیه و تنظیم پیتر میشل و جان شوفل، 1384، ترجمه احمد عظیمی بلوریان، تهران، رسا
19. چامسکی، نوآم، نظم های کهنه و نوین جهانی، 1383، ترجمه مهبد ایرانی طلب، تهران، اطلاعات
20. داب، موریس، انحطاط فئودالیسم در اروپا، 1360، ترجمه ایرج مهدویان، ، تهران، چاپخانه سپهر
21. دهشیار، حسین، فساد سیاسی، ناکارآمدی اقتصادی: بحران اجتماعی،1390 فصلنامه مطالعات آمریکا" (ویژه جنبش فتح وال استریت)، 1390، موسسه مطالعات آمریکا، پیش شماره 4
22. روشه، گی، تغییرات اجتماعی، 1366، ترجمه منصور وثوقی، چاپ اول، تهران، نشر نی
23. ریتزر، جرج، نظریه های جامعه شناسی در دوران معاصر، 1375، تهران، نشر نی
24. ژیژک، اسلاوی، عینیت ایدئولوژی: علی بهروزی، 1389، تهران، طرح نو
25. ژیژک، اسلاوی، به برهوت حقیقت خوش آمدید، 1388، ترجمه فتاح محمدی، زنجان، نشر هزاره سوم
26. ژیژک، اسلاوی، گزیده مقالات: نظریه، سیاست، دین، 1389، ترجمه مراد فرهادپور و مازیار اسلامی و امید مهرگان، تهران، گام نو
27. سلیمی، حسین، "جنبش اشغال وال استریت در آینه واقعیت، فصلنامه مطالعات آمریکا" (ویژه جنبش فتح وال استریت)، 1390، موسسه مطالعات آمریکا، پیش شماره 4.
28. شایان مهر،علیرضا،دائره المعارف تطبیقی علوم اجتماعی جلد اول ،1377،تهران، کیهان
29. شومپیتر، جوزف ، تاریخ تحلیل اقتصادی، 1375، ترجمه فریدون فاطمی، چاپ اول، نشر مرکز
30. شومپیتر، جوزف، کاپیتالیسم، سوسیالیسم ودموکراسی،1354،ترجمه حسن منصور، دانشگاه تهران
31. عالم، عبدالرحمن، تاریخ فلسفه سیاسی غرب (از آغاز تا پایان سده های میانه)، 1376، تهران، وزارت امور خارجه
32. عنایت، حمید، بنیاد فلسفه سیاسی در غرب،1377 ، تهران ، نشر زمستان
33. کافی، مجید، مبانی جامعهشناسی،1386، تهران، مرکز جهانی علوم اسلامی
34. کالینیکوس،الکس، مانیفست ضد سرمایه داری ،1386، ترجه ناصر زر افشان،تهران، نشر آگه
35. کاوند، رضا، جنبش های اجتماعی و فضای مجازی، 1387، تهران، نشر مرکز چاپ سازمان عقیدتی سیاسی ناجا
36. کوهن، بروس و جین و دیگران، فهم و مطالعه جنبش های اجتماعی جدید، 1386، ترجمه علی حاجلی، تهران، انتشارات جامعه و فرهنگ
37. کوهن، بروس، مبانی جامعهشناسی، 1378، ترجمه غلامعباس توسلی و رضا فاضل، چاپ دهم، تهران، انتشارات سمت
38. گوهری مقدم، ابوذر، "ماهیت و مطالبات جنبش اشغال وال استریت"، 1390، گاهنامه آمریکا پژوهی: تحلیلی بر جنبش وال استریت، شماره 3.
39. لطفیان، سعیده، "نابرابری اقتصادی جهانی و فقر: تحلیل سیاست های فقرزدایی و کاهش نابرابری های درآمد در جهان در حال توسعه"، 1389، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 4، دوره 40.
40. لطفیان، سعیده، جنبش وال استریت و آینده نظام سرمایه داری امریکا: تحلیل چالش های اقتصادی و شکاف های اجتماعی داخلی، 1390، موسسه مطالعات آمریکا
41. مارکس، کارل، دست نوشته های اقتصادی فلسفی ۱۸۴۴، 1377، ترجمه حسن مرتضوی، چاپ اول، تهران، انتشارات آگه
42. مارکس، کارل، سرمایه (نقدی بر اقتصاد سیاسی)، 1386، ترجمه حسن مرتضوی، جلد یکم، چاپ اول، تهران، انتشارات آگه
43. مارکس، کارل، گروندریسه (مبانی نقد اقتصاد سیاسی)، 1363، ترجمه باقر پرهام و احمد تدین، چاپ اول، تهران، انتشارات آگه
44. مارکوزه، هربرت و کارل پوپر، انقلاب یا اصلاح، 1384، ترجمه هوشنگ وزیری، تهران، خوارزمی
45. مارکوزه، هربرت، انسان تک ساحتی، 1378، ترجمه محسن مویدی،تهران،امیر کبیر
46. مارکس، کارل، سرمایه، 1379، ترجمه ایرج اسکندری، چاپ دوم، تهران، انتشارات فردوس
47. مارکس، کارل، سرمایه (نقدی بر اقتصاد سیاسی )، 1388، ترجمه حسن مرتضوی، تهران، انتشارات آگه
48. متقی، ابراهیم، مرجان کوه خیل و مژگان پازن، "وال استریت؛ بحران سرمایه داری و مقاومت از درون، فصلنامه مطالعات آمریکا" (ویژه جنبش فتح وال استریت)، 1390، موسسه مطالعات آمریکا، پیش شماره 4
49. محمدی، محمد ابراهیم، "بحران اقتصادی آمریکا: ریشه ها و دلایل جنبش وال استریت"، 1390، گاهنامه آمریکا پژوهی: تحلیلی بر جنبش وال استریت، شماره 3
50. مشیرزاده، حمیرا، درآمدی نظری بر جنبش های اجتماعی، 1381، تهران، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی
51. میلز، سی رایت، نخبگان قدرت، ترجمه بنیاد فرهنگی پژوهشی غرب شناسی، 1383، تهران: انتشارات فرهنگ مکتوب
52. نش، کیت، جامعه شناسی سیاسی معاصر جهانی شدن، سیاست، قدرت، 1382، ترجمه محمد تقی دلفروز، تهران، نشر کویر
53. نوذری، حسینعلی، بازخوانی هابرماس (در آمدی بر آراء، اندیشه ها و نظریه های یورگن هابرماس)، 1389، چاپ سوم، تهران، نشر چشمه
54. نوذرى، حسینعلى، نظریه انتقادى مکتب فرانکفورت در علوم اجتماعى و انسانى، 1384، چاپ اول، تهران، نشر آگه
55. واگو، استفان، درآمدی بر تئوری ها و مدل های تغییرات اجتماعی، 1373، ترجمه احمدرضا غروی زاد، چاپ اول، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی
56. وبر، ماکس، اخلاق پروتستان و روح سرمایه داری، 1371، عبدالمعبود انصاری، چاپ اول، تهران، انتشارات سمت
57. ولف، ریچارد، "نظام سرمایه داری در بحران، دولت ها در ضعف"http://www.farsnews.com/newstext.
58. هابرماس، یورگن، بحران مشروعیت: تئوری دولت سرمایه داری مدرن،1380 ، ترجمه جهانگیر معینی،تهران، گام نو
59. هارت، مایکل و آنتونیو نگری، پیکار برای دموکراسی واقعی در قلب جنبش وال استریت، 1390، ترجمه نوژن اعتضادالسلطنه
60. هاروی، دیوید، نئولیبرالیسم: تاریخ مختصر، 1386، ترجمه محمود عبدالله زاده، تهران، اختران
61. هاشمیان، محمد تقی، جزوه درسی، 1390
62. یان، کرایب، نظریه اجتماعی مدرن: از پارسونز تا هابرماس، 1381، ترجمه عباس مخبر، تهران،آگه
63. oxforddictionaries.com
64. www.farsnews.ir
65. www.isna.ir
66. www.irna.ir
67. www.aftabir.com
68. www.irdc.ir

منابع انگلیسی:
1. America Occupies the Capital. (2012). OccupyWallSt, 16 January 2012. Available at: <http://occupywallst.org/article/america-occupies-capital>.
2. Acemoglu, Daron and Robinson, James A. (2006). Economic Backwardness in Political Perspective", American Political Science Review, Vol. 100,
3. Apps, Peter. (2011). Wall Street Action Part of Global 'Arab Spring'?", Reuters, 11 October 2011. Available at: <http://in.reuters.com/article /2011/10 /11/idINIndia-59824220111011>.
4. Ashley, Dan. (2011). The Unholy Trinity: How The Greed of Wall Street, Corporate America, and the United States Congress is Destroying America and the Middle Class. Seattle, WA: CreateSpace.
5. Banks, Adelle M. (2011). Florida Pastor Oversees Quran Burning, USA Today, 21 March 2011. Available at: <http://www.usatoday.com/ news/religion/2011-03-21-quran-burning-florida_N.htm>.
6. Bartels, Larry M. (2008). Unequal Democracy: The Political Economy of the New Gilded Age, Princeton, N.J.: Princeton University Press
7. Bonacich, Edna and Alimahomed-Wilson, Jake. (2011). Confronting Racism, Capitalism, and Ecological Degradation: Urban Farming and the Struggle for Social Justice in Black Los Angeles, Souls, Vol. 13, No. 2,
8. Bourguignon, François and Verdier, Thierry. (2000). Oligarchy, Democracy, Inequality and Growth, Journal of Development Economics, Vol. 62, No. 2.
9. Byng, Michelle D. (2008). Complex Inequalities: The Case of Muslim Americans after 9/11, American Behavioral Scientist, Vol. 51, No. 5.
10. Canterbery, E. Ray. (2000). Wall Street Capitalism: The Theory of the Bondholding Class. Hackensack, NJ: World Scientific Pub Co Inc.
11. Carnoy, Martin. (2011). As Higher Education Expands, is it Contributing to Greater Inequality?, National Institute Economic Review, No. 215, R34-R46.
12. Chronic Poverty Research Centre. (2009). Escaping Poverty Traps, The Chronic Poverty Report 2008-09, Manchester: the University of Manchester, Available at: <www.chronicpoverty.org>.
13. Coleman-Jensen, Alisha; Nord, Mark, Andrews, Margaret and Steven Carlson. (2011). Household Food Security in the United States in 2010, Economic Research Report, No. ERR-125, September 2011. Available at: <http://www.ers.usda.gov/Publications/err125>.
14. Costa, Daniel. (2011). The Link between Joblessness and Social Unrest, EPI, November 7, 2011, Available at: <http://www.epi.org/blog/link-joblessness-social-unrest>.
15. Cothran, Tilman C. (1965). The Negro Protest against Segregation in the South, Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol.
16. Coulter, Ann. (2011). Demonic: How the Liberal Mob Is Endangering America, New York: Crown Forum
17. Davies, James C. (1962). Towards a Theory of Revolution", American Sociological Review, Vol. 27, No. 1.
18. Davies, James Chowning. (1997). When Men Revolt and Why, New Brunswick, NJ: Transaction
19. Domhoff, William. (2012). Wealth, Income, and Power, Accessed on 30 January 2012, Available at: <http://whorulesamerica.net/power/wealth.html>.
20. Esping-Andersen, Gosta. (2007). Sociological Explanations of Changing Income Distributions, American Behavioral Scientist, Vol. 50.
21. Fasenfest, David. (2011). Good for Capitalists, Not So Much for Capitalism, Critical Sociology, Vol. 37, No. 3.
22. Feller, Avi and Stone, Chad. (2009). Top 1 Percent of Americans Reaped Two-Thirds of Income Gains in Last Economic Expansion Income Concentration in 2007 Was at Highest Level Since 1928, New Analysis Shows," Center on Budget and Policy Priorities (CBPP), 9 September 2009. Available at: <http://www.cbpp.org/cms/index.cfm?fa=view&id=2908>.
23. Frank, Lenny. (2011). Voices from the 99 Percent: An Oral History of the Occupy Wall Street Movement. St Petersburg, FL: Red and Black Publishers.
24. Frank, Robert. (2008). Richistan: A Journey Through the American Wealth Boom and the Lives of the New Rich, New York: Crown Publishing Co.
25. Friedman, Thomas L. and Mandelbaum, Michael. (2011). That Used to be US: What Went Wrong with America- and How it can Come Back, London: Little Brown
26. Fuchs, Christian. (2009). The Role of Income Inequality in a Multivariate Cross-National Analysis of the Digital Divide, Social Science Computer Review, Vol. 27.
27. Lenz, Gabriel G. (2003). The policy-related causes and consequences of income inequality. New York: Russell Sage Foundation Working Paper, January 2003.
28. Gans, H.J. (1981). Social Justice Revisited, Politics, vol. 16, no. 1.
29. Gebeloff, Robert and Dewan, Shaila. (2012). Measuring the Top 1% by Wealth, Not Income, The New York Times, 17 January 2012. Available at: <http://economix.blogs.nytimes.com/2012/01/17/measuring-the-top-1-by-wealth-not-income>.
30. Germain, Felix. (2010). Presidents of Color, Globalization, and Social Inequality, Journal of Black Studies, Vol. 40, No. 3.
31. Goastellec, Gaële. (2011). Measuring Inequalities in Higher Education: a Politics of Science, London Review of Education, Vol. 9, No. 1.
32. Gurr, Ted. (1968). A Causal Model of Civil Strife: A Comparative Analysis Using New Indices, American Political Science Review, Vol. 62, No. 4.
33. Hacker, Jacob S. and Pierson, Paul. (2011). Winner-Take-All Politics: How Washington Made the Rich Richer–and Turned Its Back on the Middle Class, New York: Simon & Schuster.
34. Hammadi, Jamal. (2011). 700 Protesters of Occupy wall street movement Arrested by NYPD, Journalist Independent, 2 October 2011. Available at: <http://www.journalistindependent.com/700 -protesters-of-occupy-wall-street-movement-arrested-bynypd/664.html>.
35. Harvey, David. (2010). The Enigma of Capital and the Crises of Capitalism, London: Profile Books.
36. Henderson, David R. (2008). The Economic Case for Inequality of Wages and Incomes, Library of Economics and Liberty, 6 October 2008. Available at: <http://www.econlib.org/library/Enc/Distributionof Income.html>.
37. Hope, Wayne. (2011). Crisis of Temporalities: Global Capitalism after the 2007-08 Financial Collapse, Time Society, Vol. 20, No. 1.
38. Hungerford, Thomas L. (2011). Changes in the Distribution of Income among Tax Filers Between 1996 and 2006: The Role of Labor Income, Capital Income, and Tax Policy, Congressional Research Service Report, R42131, 29 December 2011. Available at: <http://www.fas.org/sgp/crs/misc/R42131.pdf>
39. ILO. (2011). World of Work Report 2011, Geneva: ILO, October 2011.
40. Ince, John F. (2011). Wall Street Versus Main Street: Understanding Why "The System" is Broken, Seattle, WA: CreateSpace.
41. Jasso, Guillermina and Kotz, Samuel. (2008). Two Types of Inequality: Inequality between Persons and Inequality between Subgroups, Sociological Methods & Research, Vol. 37, No.1.
42. Jones, Arthur F. Jr. and Weinberg, Daniel H. (2000). The Changing Shape of the Nation's Income Distribution, 1947-1990. U.S. Census Bureau, U.S. Department of Commerce, Economics and Statistics Administration.
43. Kaufman, Robert. (2008). The Political Effects of Inequality in Latin America: Some Inconvenient Facts, Center for Advanced Studies Working Paper Series, WP13/2008/07, Moscow; State University, Higher School of Economics, Available at: <http://www.cas.hse.ru>.
44. Kelly, Nathan J. (2011). The Politics of Income Inequality in the United States, Cambridge University Press.
45. Kim, Chang Hwan and Sakamoto, Arthur. (2008). The Rise of Intra-Occupational Wage Inequality in the United States, 1983 to 2002, American Sociological Review, Vol. 73.
46. Kim, Suzanna. (2011). Top 1 Percent's Income Grew 275 Percent from 1979 to 2007, 26 October 2011. Available at: <http://abcnews.go.com/Business/income-doubles-top-percent-1979/story?id=14817561>.
47. Klebnikov, Paul. (2001). Godfather of the Kremlin: The Decline of Russia in the Age of Gangster Capitalism, New York: Mariner Books.
48. Knoll, Andy. (2011). How Occupy Wall Street Really Got Started?" in Sarah Van Gelder, and the Staff of Yes! Magazine, eds., This Changes Everything: Occupy Wall Street and the 99% Movement, San Francisco, CA: Berrett- Keohler Publisher.
49. Kumar, Sumit. (2012). Casino Capitalism: The Collapse of the Us Economy and the Transition to Secular Democracy In the Middle East. Bloomington, IN: iUniverse.
50. Kuttner, Robert. (2010). A Presidency in Peril: The inside Story of Obama's Promise, Wall Street's Power, and the Struggle to Control our Economic Future, Vermont: Chelsea Green Publishing.
51. Kuttner, Robert. (2008). The Squandering of America: How the Failure of Our Politics Undermines Our Prosperity, New York: Vintage Books,
52. Lao, Xiao Ping. (2011). 46 Million Americans Live Under the Poverty Line, Journalist Independent, 14 September 2011. Available at: <http://www.journalistindependent.com/46-million-americans-live-under-the-poverty-line/349.html>.
53. Levy, Jack. (2008). Distribution of Income, Library of Economics and Liberty, 6 October 2008. Available at: <http://www.econlib.org/library/Enc/ DistributionofIncome.html>.
54. Lind, Michael. (2012). Land of Promise: An Economic History of the United States. New York: Harpe.
55. Logan, Nneka. (2011).The White Leader Prototype: A Critical Analysis of Race in Public Relations, Journal of Public Relations Research, 23, 4.
56. Luce, Edward. (20121). Time to Start Thinking: America in the Age of Descent, New York: Atlantic Monthly Press
57. Luhby, Tami. (2011). Who Are the 1 Percent?" CNN, 29 October 2011. Available at: <http://money.cnn. com/2011/10/20/news/economy/ occupy_ wall_street_income/index.htm
58. McQuaig, Linda and Brooks, Neil. (2012). Billionaires' Ball: Gluttony and Hubris in an Age of Epic Inequality. Boston, MA: Beacon Press.
59. Mearsheimer, John J. (2003). The Tragedy of Great Power Politics, New York: W. W. Norton & Company.
60. Mishel, Lawrence and Josh Bivens, "Occupy Wall Streeters are right about Skewed Economic Rewards in the United States," Economic Policy Institute (EPI) Briefing Paper # 331, 26 October 2011. Available at: <http://www.epi.org/publication/bp331-occupy-wall-street>.
61. Murray, Donette and Brown, David. (2012). Multipolarity in the 21st Century: A New World Order, New York: Routledge.
62. Nader, Ralph. (2011). Overcoming Corporatism, Nader.org, 10 November 2011. Available at: <http://www.nader.org/ index.php?/ archives/2329-Overcoming-Corporatism.html>
63. Nader, Ralph. (2011). Stop the Public University Tuition Spiral, Nader.org, 28 December 2011, Available at: <http://www.nader.org/ index.php?/archives/2340-Stop-the-Public-University-Tuition-Spiral.html>.
64. Noah, Timothy. (2010). The United States of Inequality, Slate, 7 September 2010. Available at: <http://img.slate.com/ media/3/100914_NoahT_ GreatDivergence.pdf>.
65. Noah, Timothy. (2012). The Great Divergence: America's Growing Inequality Crisis and What We Can Do about It, London and New York: Bloomsbury Press.
66. O'Hara, Phillip Anthony. (2003). Deep Recession and Financial Instability or a New Long Wave of Economic Growth for U.S. Capitalism? A Regulation School Approach, Review of Radical Political Economics, Vol. 35, No. 1.
67. OECD. (2011). Divided We Stand: Why Inequality Keeps Rising, Paris: the OECD, December 2011. Available at: <http://www.oecd.org/ els/social/inequality>.
68. Reich, Robert B. (2011). Aftershock: The Next Economy and America's Future, New York: Vintage, 2011.
69. Robinson, William I. and Barrera, Mario. (2012). Global Capitalism and Twenty-First Century Fascism: a US Case Study, Race Class, Vol. 53, No. 3.
70. Rohrbach, Daniela. (2009). Sector Bias and Sector Dualism: The Knowledge Society and Inequality, International Journal of Comparative Sociology, Vol. 50, No. 5-6, pp. 510-536
71. Schiffrin, Anya; Kircher-Allen, Eamonm; Stiglitz, Joseph E. and Jeffrey, D. (2012). Sachs. From Cairo to Wall Street: Voices from the Global Spring, New York: New Press.
72. Schiller, Ben. (2011). US Slavery's Diaspora: Black Atlantic History at the Crossroads of 'Race', Enslavement, and Colonisation, Slavery & Abolition, vol. 32, no. 2.
73. Skaggs, Sheryl. (2009). Legal-Political Pressures and African American Access to Managerial Jobs, American Sociological Review, Vol. 74.
74. Soifer, Hillel David. (2009). The Redistributive Threat: State Power and the Effect of Inequality on Democracy, BWPI Working Paper 93, Brooks World Poverty Institute, the University of Manchester, May 2009. Available at: <http://www.manchester.ac.uk/bwpi>.
75. Stelzer, Irwin. (2004). Neoconservatism, London: Atlantic Books.
76. Suter, Christian. (2009). Inequality beyond Globalization: Searching for the Missing Pieces of the Puzzle: Introduction to Special Issue, International Journal of Comparative Sociology, Vol 50, No. 5-6.
77. Wolff, Edward. (2003).The Wealth Divide: The Growing Gap in the United States between the Rich and the Rest, The Multinational Monitor, Vol. 24, No. 5, Available at: <http://multinationalmonitor.org/ mm2003/03may/may03interviewswolff.html>.
78. U.S. Census Bureau. (2007). 2004 Poverty Table of Contents, the CPS 2005 Annual Social and Economic Supplement, formerly called the March Supplement, 15 March 2007. Available at: <http://pubdb3.census.gov/ macro/032005/pov/toc.htm>.
79. U.S. Census Bureau. (2011). Current Population Survey (CPS), 2011 Annual Social and Economic Supplement (ASEC), 13 September 2011. Available at: <http://www.census.gov/hhes/www/poverty/about/overview/index.html>.
80. UNDP. (2011). Human Development Report 2011: Sustainability and Equity: A Better Future for All, Available at: <http://hdrstats.undp.org/ en/countries/profiles/USA.html>.
81. US Congressional Budget Office. (2011). Trends in the Distribution of Household Income Between 1979 and 2007, 25 October 2011. Available at: <http://www.cbo.gov/publication/42729>.
82. VerBruggen, Robert. (2006). J-Curve Economics, The National Interest, 15 December 2006. Available at: <http://nationalinterest.org/ commentary/ j-curve-economics-1333>.
83. Vidal, Gore. (2004). Imperial America: Reflections on the United States of Amnesia, New York: Nation Books.
84. Warren, Devon. (2012). American Spring: Three Essays. Seattle, WA: CreateSpace.
85. Weinberg, Daniel H. (1996). A Brief Look at Postwar U.S. Income Inequality, Current Population Report, US Census Bureau, P60-191, June 1996. Available at: <http://www.census.gov/hhes/www/img/p60-191.pdf>.
86. Weinberg, Daniel H. (2011). U.S. Neighborhood Income Inequality in the 2005-2009 Period. US Census Bureau, American Community Survey Reports ACS-16, October 2011. Available at: <http://www.census.gov/ prod/2011pubs/acs-16.pdf>.
87. Williams, Michelle. (2010). Horowitz brings controversial ideas to Student Union, The Massachusetts Daily Collegian, 25 February 2010. Available at: <http://dailycollegian.com/2010/02/25/controversial-author-horowitz-lectures-umassstudents>.
88. Wolff, Edward N. and Leon, Richard C. (2009). Top Heavy: The Increasing Inequality of Wealth in America and What Can Be Done About It, Chicago: University Of Chicago Press.
89. Wolff, Edward Nathan. (2010). Recent Trends in Household Wealth in the United States: Rising Debt and the Middle-Class Squeeze-an Update to 2007, The Levy Economics Institute of Bard College Working Paper, No. 589, March 2010. Available at: <http://www.levyinstitute.org/ publications/?docid=1235>.
90. Writers for the 99% and et al. (2012). Occupying Wall Street: The Inside Story of an Action that Changed America, Chicago, IL: Haymarket Books


تعداد صفحات : 34 | فرمت فایل : word

بلافاصله بعد از پرداخت لینک دانلود فعال می شود