مینا کاری
قدیمیترین نمونه های یافت شده ی مینا کاری ، نشان دهنده ی این ادعا ست که مینا کاری نیز مانند بسیاری از هنر های دیگر برای اولین بار در ایران پیدا شده و از ایران به سایر کشورها راه یافته است . نمونه ی بازو بند طلا با تزئینات مینا از دوران هخامنشی بجا شده که هم اکنون در موزه ی ویکتوریا آلبرت لندن نگهداری می شود .
مینا به لحاظ روش تولید به دو دسته تقسیم می شود :
۱) مینای خانه بندی
۲) مینای نقاشی
● روش تولید
مینا طبعاً شفاف است و این شفافیت از اکسید قلع به وجود می آید و ترکیبات آن از زمانهای قدیم تا به امروز ثابت بدون تغییر مانده است. به طور کلی مینا کاری بر روی مس انجام می گیرد ،هر چند می توان روی طلا ونقره نیز مینا کاری کرد . تولید مینا نیاز به طی مراحل خاصی دارد و آن این است که ابتدا ظرف مورد نظر (زیر ساخت ) به دست مسگر یا دواتگر به شکل و اندازه ی لازم ساخته می شود ،سپس استاد کار مینا به لعاب سفید رنگ می زند و در کوره می گذارد،سپس به نقاشی روی این بوم سفید پرداخته ، در انتها طلا کاری می نما ید و در نهایت با لعاب شفاف می پوشاند. در مراحل ساخت هر ظرف حدود ۸بار به کوره می رود و هر بار بطور متوسط از۲۰۰ تا ۸۰۰ درجه سانتی گراد حرارت می بیند تا رنگها به صورت مطلوب درآید.
از لحاظ ساخت مینا را به دو گروه تقسیم می نمایند :
۱) مینای خانه بندی
۲) مینای نقاشی
قلمزنی
عبارت است از تزیین و کندن نقوش بر روی اشیای فلزی به ویژه مس، طلا، نقره، برنج و یا به عبارت دیگر ایجاد خطوط و نقوش به وسیله قلم با ضربه چکش و بر روی اجسام فلزی. قلمزنی یکی از رشته های هنرهای سنتی ایران است که در دسته بندی، در رده هنرهای صناعی و در گروه فلزکاری قرار دارد.
پیشینه هنر قلمزنی در ایران
پیشینه قلمزنی به زمان سکاها یا سیت ها نسبت داده می شود که نژاد آریایی داشتند[۱].
دوره پیش از تاریخ
پیشینه این هنر در ایران، تاریخ روشنی ندارد و از اثر مستندی که بیانگر نخستین مکان یا نخستین شیء باشد که بر روی آن قلمزنی، چکش کاری و یا حکاکی شده است، اطلاع دقیقی در دست نیست.
کاربرد فلز، به ویژه مس در ایران و خاور نزدیک به چند هزار سال پیش از میلاد می رسد (لک پور، ۱۳۷۵، ص۷).
در اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول پیش از میلاد هنر و صنعت فلزکاری در نقاط گوناگون ایران به ویژه در شمال و شمال غرب و حاشیه جنوبی دریای مازندران شکوفایی داشته است. از آثار مهم به دست آمده در این دوره جام طلای حسنلو است که در ۱۳۳۶ کشف شد و دارای نقوش برجسته چون خدایان سوار بر گردونه یا ارابه است.
منبت کاری
منبتکاری ایجاد نقشهای برجسته و یا عمیق روی چوب می باشد.
در منبت کاری کنده کاری و خالی کردن زمینه باید در جهت رگه ها(راه چوب) باشد تا برداشتن زمینه توسط چاقو یا مغار(قلم) راحتتر صورت گیرد ابتدا طرح مورد نظر توسط کاربن روی چوب آورده می شود، سپس برش اولیه با تقه زدن بر روی خطوط طرح توسط چاقوی منبت انجام می شود.
تاریخچه منبت در ایران:
منبت کاری در ایران یکی از ارزشمندترین هنرهای سنتی ایران بویژه از زمان استیلای اعراب بوده است. در میان آثار سنگی شوش و تخت جمشید پاره ای کنده کاری روی چوب دیده می شود. در زمان تیموریان این هنر به روش دوره های پیشین و مغول ادامه داشته و انواع ضریحها و منبرهای منبت کاری شده ساخته می شده است که نمونه های چندی از آنها هنوز بر جای مانده است.
اوج هنر منبت کاری در دوره صفوی بوده و آثار این دوره به صورت درها،منبرها، رَحلهای قرآن، ستونهای چوبی اتاق، دسته خنجر، قاشق،چمچه های دوغ خوری و شربت خوری بوده است.
هنر زیبای منبت در دوره زند و قاجار از رونق افتاد و ساخت اشیای کوچکتر مثل رَحل و قاب آیینه، به جای درهای منبت و قطعات بزرگ متداول شد. منبت کاری در حال حاضر همچون صنایع دستی دیگر، در گوشه و کنار کشور به خصوص در شهرهای گلپایگان و آباده به حیات خود ادامه می دهد.
خاتم کاری
صنعت خاتم سازی از هنرهای ظریفه ای است که سابقه و ریشه ای بسیار کهن دارد.این هنر نیز مانند سایر هنرها و صنایع دستی ایران،نمونه زیبا و پرارزشی از ذوق وهنر مردم سرزمین ایران است.
تاریخچهٔ خاتم کاری
درباره مخترع و مبتکر خاتم بین خاتم سازان و هنرمندان روایات گوناگونی وجود دارد ولی آنچه قابل ذکر است آن است که به درستی معلوم نیست اولین بار خاتم سازی را چه کسی ابداع کرده است.در دایرهالمعارف فارسی آمده است: "زمان آغاز این هنر دانسته نیست ،و آنچه درباره آن گفته می شود با افسانه همراه است. برخی از استادان خاتم ساز هنوز بر این عقیده اند که هنر خاتم سازی معجزه ابراهیم پیغمبر است"
صنعتگران مصری این روش را مانند بسیاری از هنرها و پیشه های دیگر از قبطی ها اقتباس کرده اند، چندین قطعه و لوحه که روی آنها با چوب و استخوان موزائیک کاری شده است در عین الصیره نزدیک قاهره دراوایل دوره اسلام به دست آمده و اغلب آنها درموزه صنایع اسلامی قاهره ویا موزه برلین وجود دارد که یکی ازعالی ترین نمونه های این صنعت درموزه متروپولیتن است.
ازدیگر آثار ونمونه های تاریخی دراین هنر :
1. منبر خاتم کاری در مسجد جامع عتیق شیراز دارای قدمت بیش از هزارسال.
2. سقف ایوان اصلی مسجد جامع عتیق شیراز مریوطه به سده هشتم هجری (سده چهاردهم میلادی)
3. درهای خاتم قصر رویایی تیمور گرکانی به نام دلگشا در سمرقند و درهای آرامگاه وی در سال۸۰۷ هجری(۱۴۰۵میلادی)
4. درهای چوب گردو و روکش استخوان ودیگر چوبها ساخته شده توسط هنرمندی بنام حبیب الله درسال ۹۹۹هجری(۱۵۹۱میلادی) که درموزه برلین نگهداری می شود .
5. درهای مزین به اشکال هندسی گل و بته ،از شهر بخارا که درموزه ویکتوریا آلبرت موجود است
6. منبر چوبی مسجد لنبان اصفهان بااشکال هندسی و اجزای نقره های مربوطه به سال ۱۱۱۴هجری(۱۷۰۲میلادی)
مس گری
مسگری یکی از صنایع دستی قدیم و زیبای ایران است . از شمش مسی برای تهیه ورق مسی بوسیله چکش کاری استفاده می کنند . برای ساخت ظرفهای کوچک از یک تکه مس استفاده و آنقدر آن را چکش کاری می کنند تا شکل مورد نظر به دست آید ظروف بزرگتر از دو یا چند ورق مسی ساخته می شود .
محصولات عمده مس گری عبارتند از سینی های مختلف، دیگ ، تنگ، گلدان و ظروف دیگر .
مُعَرَّق کاری یا موزاییک سازی یکی از رشته های صنایع دستی است.
معرق سازی در ایران از سده ۶ هجری و دوره سلجوقیان با ساخت کاشی معرق پیشرفت کرد و در سده هشتم کامل تر و ظریف تر شد. در سده نهم و دهم هجری نیز رشد بسیار زیادی کرد. شهرهای اصلی معرق سازی در این دوره اصفهان ، یزد ، کاشان ، هرات ، سمرقند و آران و بیدگل بودند.
هنر موزاییک از دیرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نیز کاربرد دارد. در بین النهرین و مصر باستان نوعی موزائیک در اندازه های کوچک و برای مصارف تزئینی و زینتی ساخته می شد ولی رومیان آن را چون یک قالب هنری همپایهی دیوارنگاری به کار می بردند . صنعت موزاییک سازی توسط هنرمندان صدر مسیحیت ادامه یافت و در اوایل قرون وسطی به خصوص در قلمرو امپراتوران بیزانسی به اوج شکوفایی خود رسید ( مثلاً موزاییک های کلیسای سان وتیله در راونا )
معرق کاری
مُعَرَّق کاری یا موزاییک سازی یکی از رشته های صنایع دستی است.
معرق سازی در ایران از سده ۶ هجری و دوره سلجوقیان با ساخت کاشی معرق پیشرفت کرد و در سده هشتم کامل تر و ظریف تر شد. در سده نهم و دهم هجری نیز رشد بسیار زیادی کرد. شهرهای اصلی معرق سازی در این دوره اصفهان ، یزد ، کاشان ، هرات ، سمرقند و آران و بیدگل بودند.
مینیاتور و طراحی مینیاتور
مینیاتوردر لغت به معنی کوچکتر نشان دادن است. این کلمه در اصل یک لغت خارجی است و نیمه ی اول قرن حاضر در زبان فارسی امروز مصطلح گردید که در معنای واقعی، به مینیاتورهای ایرانی یا کشورهای دیگر منحصر نمی شود؛ بلکه هر شیئ هن…
کاشی و کاربرد آن
کاشی از لحاظ تاریخی پجمین شیوه اساسی و بنیادی در تزئینات ساختمان هیا آبده یی و ساختمان های عادی می باشد. استفاده از این شیوه و مواد تزئینی در معماری اسلامی نیز بهحد اعظمی رایج و دیزاین های جالب، جلو رشد وانکشاف تزئینات خششتی و گچی را گرفت وهمه علاقمند تزئینات با کاشی شدند از نوع تزینات کاشی برای باراول قسمیکه روی دیوار را بکلی بپوشاند در آبدات قرن ۱۳ هـ قونیه بکار رفته.
مشبک کاری
در میان هنرهای سنتی مشبک ،جایگاه خاصی دارد((مشبک،تکنیک عروج ماده است))هنرمشبک با تراش دادن چوب؛فلز یا سنگ سفت و محکم و خشن آن را متخلخل ،سوراخ سوراخ،شبکه شبکه می نماید،و به ماده سنگین که بی رحمانه به سوی نقل زمین کشیده می شد،فرصت سبکی و رهایی از قواعد ماده و طبیعت و ورود به عالم مثال و نهایتا قدم نهادن به دنیای عروج و پرواز را عطا میکند.
سرمه دوزی
سرمه دوزی کلاً به دوخت هایی اطلاق می شود که با استفاده از انواع سرمه ها انجام پذیرد . سرمه هایی که در قدیم مورد استفاده قرار می گرفت بیشتر از طلا یا نقره و یا 50% طلا یا نقره بوده است که پس از دوره صفویه آلیاژ های براق جای زلا و نقره را گرفت
روش نگهداری و شستشوی کارهای ملیله دوزی:
گاهی وقتها پرده ها ،دیوارکوب ها و تابلوهایی هستند که امکان شستشوی آنها وجود ندارد،اما در عین حال گرد و غبار از جلوه کار کم میکند .برای رهایی از این مشکل ابتدا پارچه مورد نظر رو در هوای آزاد آویزان کرده،به آرامی ضرباتی با چوب به پشت آن بزنید تا گردو غبار موجود در آن کاملا زدوده شود. سپس پارچه را بدون آنکه مچاله یا تا کنید در آب ولرم فرو ببرید بطوری که در آخرین بار آب تمیز و صافی از آن خارج شود.
10