بررسی ارزیابی سرعت عمل جراحی، آنژیوگرافی، ارزیابی کالبدگشایی، ارزیابی پاتولوژِیک و ارزیابی هیس

چکیده فارسی :
در این تحقیق 10 قلاده سگ به ظاهر سالم از یک جنس انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه 5 تایی تقسیم می شوند.کلیه سگ ها بر علیه بیماری هاری واکسینه و داروی ضد انگل به آنها خورانده شد.
گروه اول: سرخرگ رانی سمت راست را برش طولی داده و به وسیله نخ poly propylene شماره 7/0 ناحیه آرتریوتومی شده را بصورت سرتاسری بخیه می کنیم، سپس سرخ رگ رانی سمت چپ را برش طولی داده و بوسیله چسب بیولوژیک سیانو اکرلیک ناحیه آرتریوتومی شده را به هم می چسبانیم.
گروه دوم: سرخرگ رانی سمت راست را برش عرضی داده و بوسیله نخ 0/7 ناحیه آرتریوتومی شده را بصورت سرتاسری بخیه می کنیم، سپس سرخ رگ رانی سمت چپ را برش عرضی داده و بوسیله چسب بیولوژیک سیانو اکرلیک ناحیه آرتریوتومی شده را به هم می چسبانیم.
سپس پارامترهای زیر را مورد ارزیابی قرار می دهیم:
ارزیابی سرعت عمل جراحی، آنژیوگرافی، ارزیابی کالبدگشایی، ارزیابی پاتولوژِیک و ارزیابی هیستومورفومتری.
کلمات کلیدی: چسب بیولو‍ژیک سیانواکرلیک، سرخرگ رانی، آرتریوتومی.

مقدمه و هدف
هنر انجام اعمال جراحی یک امر اکتسابی و آموزشی است و با کسب تجربه و ممارست بدست می آیند. ولی در این میان وجود استعدادهای فردی و ذاتی و حس ابتکار و خلاقیت نیز بسیار ارزشمند است. شاید برای دوستان جراح دامپزشک زیاد پیش آمده باشد که با مواردی روبه رو شده اند که در هیچ کتابی نظیر آن مشاهده نشده است و از زیباترین حالات در زمان جراحی، زمانی است که بائید از جمیع مطالب آموخته شده، تجربیات و حس ابتکار خود معجونی ساخت که محصول آن غلبه بر بیماری است. امروزه انجام اعمال جراحی در زمینه دام های کوچک و مخصوصاً سگ و گربه در دنیا به علل زیر مورد توجه قرار گرفته است :
– اهداف درمانی با توجه به بعد عاطفی و علاقه به حیوانات
– استفاده از سگ و گربه به عنوان مدل های تجربی در اعمال جراحی انسان
(animal model)
– استفاده از سگ به عنوان سگ های تربیت شده پلیس، سگ های امدادی برای حوادث غیر مترقبه و دیگراستفاده هایی که سبب می شود بحث درمانی آن ها بواسطه سرمایه گذاری کلان روی آن ها ارزشمند باشد و همچنین هدف از انجام این تحقیق عبارت است از بالا بردن درصد موفقیت در اعمال جراحی به وسیله کاهش میزان خون ریزی، کوتاه کردن زمان جراحی و همچنین کاهش زمان بیهوشی بیمار، کاهش عوارض بعد از انجام اعمال جراحی مانند خون ریزی های مجدد در محل های برش داده و همچنین کاهش دادن زمان ترمیم در مناطقی که روی آن ها اعمال جراحی انجام گرفته است. همچنین غلبه بر فشارخون سرخ رگی پس از بخیه کردن و خون ریزی های مجدد از چسب بیولوژیک سیانو اکرلیک استفاده کرده و همین طور بالا بردن مقاومت عروق بعد از درمان در مواردی مانند آنژیوکت و … به هنگام استفاده از چسب بیولوژیک سیانو اکرلیک.

فصل اول:
کلیات

1-1- عروق خونی
عروق خونی از لحاظ ساختمان، اندازه، خصوصیات فیزیکی به سه دسته سیاهرگ ، سرخ رگ و مویرگ تقسیم گشته که هر کدام از آن ها خود گروه بندی های دیگر دارند و به
دسته های دیگر تقسیم می گردند، رگ های یک نوع نیز ممکن است تفاوت های زیادی با هم داشته باشند، و از طرف دیگر تفاوت بین انواع مختلف رگ ها خیلی مشخص نیست زیرا تفاوت ها بصورت تدریجی دیده می شود.
عروق خونی معمولاً از لایه های زیر تشکیل شده اند:

2-1-1- لایه انتیما: 1
انتیما لایه ای از سلول های اندوتلیال می باشد که توسط لایه ای از بافت همبند است حاوی سلول های عضله صاف پشتیبانی می شوند، در شریان ها انتیما و مدیا توسط تیغه ارتجاعی داخلی (خارجی ترین لایه انتیما) از هم جدا می شوند، این تیغه حاوی الاستین و منافذی است که به انتشار مواد به سلول های عمقی جدار رگ کمک می کند به علت عدم وجود فشار خون پس از مرگ و نیز انقباض عضلات عروق لایه انتیمای شریان ها زیر میکروسکپ اغلب بصورت موجدار دیده می شود.
3-1-1- لایه مدیا : 2
لایه مدیا عمدتاً ازلایه هایی متحدالمرکز عضله صاف تشکیل شده است. سلول های عضله صاف مقادیر مختلفی تیغه ها و رشته های ارتجاعی ، رشته های رتیکولر(کلاژن نوع III) پروتئو گلیکان و گلیکوپروتئین قرار گرفته است. سلول های عضله صاف، منشا این ماتریکس خارج سلولی هستند ، در شریان ها این لایه دارای لایه ارتجاعی خارجی نازک تری است که آن را از ادوانتیس جدا می کند.

4-1-1- لایه ادوانتیس 3
این لایه عمدتاً از کلاژن نوع I در رشته های ارتجاعی تشکیل شده است لایه ادوانتیس به تدریج به بافت همبند اندامی که در آن قرار گرفته است متصل می شود.
رگ رگ ها چه هستند؟
عروق بزرگ معمولاً دارای رگ رگ ها4 می باشند که شامل مویرگ ها، شریانچه ها و وریدچه هایی هستند که در ادوانتیس و بخش خارجی مدیا شاخه، شاخه می شوند. رگ رگ ها متابولیت ها را برای مدیا و ادوانتیس فراهم می کند، عروق بزرگ لایه های ضخیمی دارند، و امکان تغذیه آن ها فقط از طریق خون موجود در لومن است و از طریق انتشار امکان پذیر نیست. رگ رگ ها بیشتر در وریدها دیده می شوند، در شریان ها با قطر متوسط و زیاد انتیما و داخلی ترین منطقه مدیا فاقد رگ رگ ها می باشند. این لایه ها اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز خود را از طریق انتشار و از خون درون لومن خود تامین می کنند.
نحوه عصب دهی به عروق:
اکثر عروق خونی که در جدار خود عضله صاف دارند از طریق شبکه وسیعی از رشته های عصبی بدون میلین سمپاتیک اعصاب وازوموتوربا نوروترنسمیتر نوراپی نفرین عصب دهی می شوند.آزاد شدن نوراپی نفرین از این پایانه ها سبب انقباض و تنگ شدن عروق می شود از آن جا که این اعصاب آوران معمولاً وارد مدیای شریان ها نمی شوند، پیامبر عصبی بائید از طریق انتشار ( و طی کردن چند میکرومتر) به عضلات صاف مدیا می رسد. اتصالات شکاف دار بین عضلات صاف مدیا، سبب انتشار پاسخ در لایه های عضلانی داخلی تر می شود. در وریدها پایانه های عصبی در مدیا و ادوانتیس یافت می شوند، البته تراکم اعصاب در وریدها کمتر از شریان ها است. شریان های عضلات اسکلتی از طریق اعصاب کولینرژیک گشاد کننده رگ نیز عصب دهی می شوند. استیل کولین آزاد شده از این اعصاب روی اندوتلیوم تاثیر می گذارد و سبب تولید اکسید نیتریک می شود که بین سلول های عضله صاف پخش شده، با فعال کردن سیستم GMP حلقوی (پیامبرد اخل سلولی) سبب استراحت عضله صاف و در نتیجه اتساع عروق می شود.
3-1- شریان ها بر حسب قطر به سه دسته تقسیم می شوند:
1- شریانچه ها
2- شریان ها با قطر متوسط (شریان عضلانی)
3- شریان های بزرگتر (شریان ارتجاعی)
تعریف سرخ رگ 5: این عروق خون را از قلب خارج و به اندام ها انتقال می دهند. سرخ رگ ها در طول مسیرشان منشعب می شوند. بطوری که به شاخه های کوچکتر تقسیم می گردند. سرخ رگ ها هر چه از قلب دور می شوند، قطرشان کمتر می گردد، سرخ رگ ها دارای انشعابات متفاوتی هستند و به این علت نمی توان بین آن ها حد و مرز معینی قائل شد ولی به طورکلی آن ها را به 3 دسته فوق تقسیم می کنند.
1-3-1- شریانچه ها:
شریانچه ها عمدتاً قطری کمتر از mm5/0 و لومنی کوچک دارند. لایه تحت اندوتلیال نیز بسیار نازک است در شریانچه های بسیار کوچک لایه ارتجاعی داخلی وجود ندارد و مدیا نیز از یک لایه یا دو لایه عضله صاف حلقوی تشکیل شده است. لایه ارتجاعی خارجی نیز در آن دیده نمی شود. شریان های کوچک، لومن بزرگتر و لایه مدیای بیشتری نسبت به شریانچه ها دارند و در هر دوی آن ها لایه ادوانتیس بسیار نازک است.

2-3-1- شریان های متوسط یا عضلانی :
شریان های عضلانی با انقباض یا شل شدن عضلات صاف مدیای خود می توانند مقدار خون اندام ها را کنترل کنند. انتیما لایه تخت آندوتلیالی دارد که از لایه مشابه در شریانچه ها ضخیم تر است. لایه ارتجاعی داخلی مشخص است. مدیا ممکن است تا 40 لایه سلول عضله صاف داشته باشد. این سلول ها، در میان تعداد زیادی تیغه های ارتجاعی (بسته به اندازه رگ) با رشته های رتیکولر و پروتئو گلیکان که همگی توسط رشته های عضلانی صاف ساخته شده اند قرار می گیرد. لایه ارتجاعی خارجی (آخرین بخش مدیا) فقط در شریان های عضلانی بزرگتر وجود دارد. ادوانتیس دارای بافت همبند می باشد. مویرگ های لنفی، رگ رگ ها و اعصاب در ادوانتیس یافت می شوند و ممکن است به بخش خارجی مدیا نیز نفوذ کنند.
3-3-1- شریان های بزرگ ارتجاعی:
این شریان ها به تثبیت جریان خون کمک می کنند. شریان های ارتجاعی شامل آئورت و
شاخه های بزرگ آن می باشد که به علت تجمع الاستین در لایه مدیا زردرنگ هستند. لایه انتیما این شریان ها از شریان های عضلانی ضخیم تر است لایه ارتجاعی داخی به آسانی قابل تمایز نیست زیرا به لایه ارتجاعی بعدی بسیار شبیه است. مدیا شامل رشته های ارتجاعی و مجموعه ای از لایه های ارتجاعی متحدالمرکز می باشد که تعداد آن ها با سن افزایش می یابد (در نوزادان 40 و درا فراد بالغ 70 لایه). بین لایه های ارتجاعی، سلول های عضله صاف، رشته های رتیکولر، پروتئوگلیکان و گلیکوپروتئین وجود دارد، لایه ادوانتیس خیلی گسترش نیافته است. لایه های ارتجاعی فراوان به عمل همسان کردن جریان خون کمک می کند. در طی انقباض بطن (سیستول) لایه های ارتجاعی شریان های بزرگ کشیده می شوند تغییرات فشار را کم می کنند. طی استراحت بطن (دیاستول) ، فشار بطن کم می شود، اما لایه های ارتجاعی اطراف شریان های بزرگ کشیده می شوند و سبب حفظ فشار شریانی می شوند. در نتیجه فشار شریانی و سرعت خون کم می شود. و نیز با دور شدن از قلب ثابت می ماند.
4-1- مویرگ ها6 :
ساده ترین رگ ها که قطر آن ها گاهی به یک میکرون می رسد مویرگ نامیده می شوند این لوله های بسیار ساده حد بین سرخ رگ ها و سیاهرگ ها می باشند، از داخل توسط یک ردیف سلول های سنگفرشی ساده با غشاء مزانشیمی پوشانده شده اند. سیتوپلاسم این سلول ها وسیع در کناره آن ها دندانه دار و در وسط دارای هسته ای برجسته هستند که در داخل فضای مویرگی مشخص می باشد. این لایه از سلول های سنگفرشی ساده که لبه آن ها در محل اتصال بر روی هم قرار دارند و مانند تمام بافت های پوششی دیگر بر روی بازال لامینا قرار
می گیرند و در تبادلات بین خون و بافت ها دخالت دارند که از طریق پینوسیتوز انجام
می گیرد. از آنجائیکه مویرگ ها از داخل بافت های همبندی عبور می کنند رشته های ظریف همبندی به همراه سلول های آن از جمله ماکروفاژها لایه ای در خارج مویرگ به وجود می آورند به علاوه سلول های دیگری با غشاء مزانشیمی بنام پریسیت 7 مشاهده می شود. که دارای اکتین و میوزین است. و قادر به تغییر شکل و ترمیم سلول های جدار مویرگ ها می باشد. این محلول ها دارای بازال لامینای ویژه در اطراف خود می باشند که گاهی با نزدیک شدن به سلول های آندوتلیال باعث نازکی و ظرافت بیش از حد، بازال لامینای سلول های اندوتلیال در این ناحیه می گردند، مویرگ ها برحسب دیواره سلول های اندوتلیال آن ها به 3 گروه تقسیم می شوند.

1- ممتد. 2- روزنه دار. 3- سینوزویید های مویرگی.

1-4-1- مویرگ های ممتد8 :
سلول های آندوتلیال جدار این نوع مویرگ ها بدون روزنه یا فناوری بنام (pore) می باشند بنابراین سلول ها و بازال لامینای این نوع مویرگها ممتد است و در بافت های همبندی، عضلانی، پوست ، ریه و اعصاب وجود دارند.
2-4-1- مویرگ های روزنه دار9:
سلول های آندوتلیال جدار این نوع مویرگ ها دارای روزنه یا منافذ خاص و بازال لامینای متعددی هستند، برحسب اینکه این منافذ دارا یا بدون دیافراگم باشند به دو دسته تقسیم
می شوند، یکی دارای دیافراگم که توسط خاصیت شیمیایی ویژه در مواردی بسته یا تنگ
می گردد، مانند مویرگ های موجود در کلیه ها، روده ها، غدد درون ریز و غیره که در تبادل سریع مواد بین بافت و خون صورت می گیرد. ضخامت دیافراگم آن ها از غشاء سلول نازک تر است. برخی دیگر از مویرگ های با روزنه فاقد دیافراگم هستند و بازال لامینای بسیار ضخیمی دارند که هیچ گاه بسته نمی شوند، مانند مویرگ های گلومرول های کلیه.
3-4-1- سینوزوئیدهای مویرگی10:
سینوزوئیدها که جدارشان از سلول های آندوتلیال روزنه دار و بدون دیافراگم پوشیده شده است به شکل مویرگهای با قطر وسیع و به اندازه 30 تا 40 میکرون می باشند. سینوزوئیدها در برخی نقاط فاقد سلول های آندوتلیال می باشند و محل آن کاملاً خالی است در نتیجه خون کاملاً به بافت های اطراف آن نفوذ و ارتباط وسیع با بافت های مجاور می یابد و در این گونه سینوزوئیدها بازال لامینا ممتد نیست و اطراف آن ها توسط سلول ها و رشته های رتیکولر و ماکروفاژ پوشیده می شود. سینوزوئیدها گاهی باعث ارتباط سرخ رگ یا سیاهرگ می گردد مانند سینوزوئیدهای طحال و بافت مغز استخوان و گاهی در اعضایی مانند کبد، سلول های اندوتلیال بدون بازال لامینا و در پیوستن دو سیاهرگ و عقده های لنفاوی بدون بازال لامینا در ارتباط با رگهای لنفاوی دخالت دارند. همان طوری که در بالا ذکر شد همیشه یک طرف مویرگ سرخ رگ و سمت دیگر آن سیاهرگ وجود دارد. در بعضی موارد دو طرف مویرگ سرخ رگ قرار دارد که این شبکه مویرگی را دستگاه آدمیرابل11 می نامند، مانند شبکه مویرگی در گلومرول کلیه و مغز. گاهی ممکن است این مویرگها از دو طرف توسط سیاهرگ ادامه داشته باشند در این حالت این شبکه را دستگاه باب12 می نامند، مانند شبکه سیاهرگی باب در کبد.
5-1- سیاهرگ13 :
خون پس از عبور از مویرگ ها وارد سیاهرگ می شود و پس از پیوستن سیاهرگ های کوچک به هم سیاهرگ های بزرگتر به وجود می آیند، در نتیجه می توان برای آن ها تقسیم بندی خاصی مانند سرخ رگ ها قائل شد:
1- سیاهرگ های بعد از مویرگ 2-سیاهرگ های بسیار کوچک
3-سیاهرگ های کوچک تا متوسط 4- سیاهرگ های بزرگ
1-5-1- سیاهرگ های بعد از مویرگ 14 :
این سیاهرگ ها دنباله مویرگ ها هستند و قطری بیش از آن ها دارند که مبداء این نوع رگ ها را تشکیل می دهد. ساختمان آن ها بسیار ساده است و از یک لایه سلول های اندوتلیال تشکیل شده اند که از خارج توسط سلول های پریسیت و بافت همبندی ظریف ای پوشیده می شوند. و در بعضی از این سیاهرگ ها که قدری قطرشان بیشتر است گاهی در اطراف آن ها سلول های عضلانی صاف مشاهده می گردد.

2-5-1- سیاهرگ های بسیار کوچک 15:
این رگ ها شامل سه لایه داخلی ، میانی و خارجی اند، لایه داخلی شامل یک لایه سلول های آندوتلیال و بافت همبندی ظریف می باشد لایه میانی دارای رشته های عضلانی بسیار کمی است. لایه خارجی از بافت همبند که شامل رشته های کلاژن است تشکیل می گردد و کمتر در آن ها رشته های الاستیک مشاهده می گردد.
3-5-1- سیاهرگ های کوچک تا متوسط 16 :
لایه داخلی همانند سیاهرگ ها از سلول های آندوتلیال پوشیده شده است در این لایه گاهی سلول های عضلانی صاف مشاهده می گردد. لایه میانی از رشته های عضلانی صاف تشکیل شده است. که شامل مقادیری رشته های کلاژن و الاستیک است. و لایه خارجی از بافت همبندی وسیع و از دو لایه دیگر ضخیم تر و گاهی شامل رشته های عضلانی طولی نیز می باشد.
4-5-1- سیاهرگ های بزرگ 17:
لایه داخلی علاوه بر سلول های آندوتلیال دارای رشته های عضلانی صاف است و پرده الاستیک داخلی موجود است. در لایه میانی رشته های عضلانی صاف مشخص می باشد ولی رشته های الاستیک کمتر است. لایه خارجی کلفت و شامل بافت همبندی و رشته های کلاژن فراوان و الاستیک می باشد.
تغییرات تخریبی شریان ها: (کاربرد طبی)
شریان ها از زمان تولد تا زمان مرگ تغییرات تدریجی و پیش رونده ایی را متحمل می شوند. دشوار است که بگوئیم که چه وقت فعالیت های رشد طبیعی متوقف و فرآیندهای غیرطبیعی آغاز می شود. هر شریان ویژگی های معینی دارد. مشخصه صدمات آترواسکلروزی، ضخیم شدن موضعی انتیما ، تکثیر عضلات صاف و اجزای بافت همبند خارج سلولی و رسوب کلسترول در سلول های عضله صاف و ماکروفاژها می باشد. وقتی چربی این سلول ها زیاد می شود به آن ها سلول های کف آلود18 می گویند که تشکیل پلاک و رگه های چربی (قابل روئیت با چشم مسلح) را می دهند که ویژگی آترواسکلروز19می باشد. این تغییرات ممکن است به بخش داخلی مدیا نیز گسترش یابد. این ضخیم تر شدن می تواندن منجر به انسداد شریان گردد. شریان های کرونری از حساس ترین شریان ها نسبت به آترواسکلروز می باشند. احتمالاً ضخیم شدن هماهنگ انتیما نتیجه طبیعی سن می باشد. هر بخش از یک اندام معین توسط شریان های خاصی خون رسانی می شود. و انسداد منبع خونی منجر به نکروز (مرگ بافت ها در اثر کمبود متابولیت ها) می شود.این انفارکتوس ها معمولاً در قلب، کلیه ها، مخ و برخی از اندام های دیگر رخ می دهد در سایر مناطق (مثل پوست) شریان ها اغلب آناستوموز می کنند و انسداد یک شریان، منجر به نکروز بافت نمی شود، زیرا خون از سایر شریان ها تامین می گردد، وقتی مدیای یک شریان به علت نقص های خفیف ، بیماری و یا صدمه ضعیف می شود. جدار شریان ممکن است متسع شود، این فرآیند اتساع منجر به آنوریسم 20 می شود. پاره شدن آنوریسم سبب نتایج وخیم و گاهی مرگ می شود.
ویژگی های بعضی از سرخ رگ ها :
-سرخ رگ های بند ناف: دارای لایه ای از عضلات طولی در داخل عضلات حلقوی
می باشد.
-سرخ رگ های ریوی: به علت کمی فشارخون دارای لایه عضلانی و الاستیک
ظریف اند.
-سرخ رگ های آلت تناسلی مرد: دارای رشته های عضلانی طولی نیز می باشند.
-سرخ رگ های داخلی جمجمه: دارای پرده الاستیک داخلی ضخیم و جداری نازک
می باشند.
-سرخ رگ های متاآرتریول: که برای کنترل خون در انشعابات ظریف بین
سرخ رگ ها و مویرگ ها واقع اند، دارای اسنفنکتری عضلانی است که در جریان حرکت خون در مویرگ ها موثراند.
6-1- دریچه های سیاهرگی، لانه کبوتری21:
دریچه های سیاهرگی به علت شکل آن ها، به لانه کبوتر مشهور شده اند. این دریچه ها زوج می باشند و دارای یک بستر آزاد به طرف قلب و یک قاعده متصل به جدار سیاهرگ است که مانع برگشت خون می شود. هر دریچه از یک داربست همبندی تشکیل یافته که شامل رشته های الاستیک فراوان است. و از خارج توسط یک ردیف سلول های آندوتلیال پوشیده شده است. این دریچه ها در سیاهرگ های کوچک و متوسط زیر قلب موجوداند. ولی در سیاهرگ های بالاتر منجمله سر موجود نیستند.
7-1- اجسام کاروتید22 :
ساختمان های کره ایی شکل کوچکی هستند که در نزدیکی دو شاخه شدن سرخ رگ کاروتید قرار دارند، این گیرنده ها دارای کپسولی از بافت همبندی می باشند که درون آن ها را
سلول های پارانشیم و مویرگ های فراوان پر می کند. سلول های پارانشیم آن به دو گروه تقسیم می شوند.
1- سلول های نوع اول، گلوموس 23 که مجتمع و دارای هسته های کروی اند. انشعابات رشته های آوران و وابران عصب زبانی حلقی به آن ها ختم می گردد.
2- سلول های نوع دوم یا غشایی24: در اطراف سلول های نوع اول قرار داشته و آن ها را
می پوشانند.
8-1- اجسام آئورتیک25 :
بسیار شبیه اجسام کاروتید می باشند، با این تفاوت که سلول های نوع اول در آن ها توسط رشته های واگ عصب می گیرند.
9-1- گیرنده های حساس به فشار26
شامل سینوس های کاروتید و آئورتیک می باشند که به نحویی نسبت به فشارخون حساس اند.
1-9-1- سینوس کاروتید27:
از سرخ رگ کاروتید جدا و در قسمت میانی جدار آن دارای سلول های عضلانی صاف کم و رشته های کلاژن و الاستیک فراوان اند. بسیاری از انشعابات آوران عصب زبانی- حلقی به قسمت ادوانتیس آن ها ختم می گردد.
2-9-1- سینوس آئورتیک 28:
شبیه سینوس کاروتید می باشند ولیکن رشته های عصبی واگ به آن ها ختم می شود.
آناستوموز شریانی – وریدی:
این آناستوموز در تنظیم جریان خون در مناطق خاص بدن دخالت دارد. بدین ترتیب که سبب ارتباط مستقیم بین شریانچه ها و وریدچه ها می شود. قطر عروق آناستوموزی ، برحسب شرایط فیزیولوژیک اندام مورد نظر متفاوت است. تغییر در قطر این عروق، فشارخون، جریان و دما را تنظیم می کند و سبب حفظ دما دریک ناحیه می شود. علاوه بر این ارتباط مستقیم ساختارهای پیچیده گومولوس وجود دارند، به خصوص در سرانگشتان و گوش ها که وقتی شریان چه ها به بافت همبند اطراف گومولوس نفوذ می کنند، لایه ارتجاعی داخلی خود را از دست می دهند و دارای لایه عضلانی ضخیم و لومن کوچک می شوند. آناستوموز شریانی وریدی در فرآیندهای فیزیولوژیکی مثل تنظیم موضعی جریان و فشارخون نقش دارد، تمام این آناستوموزها توسط سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک خون دهی می شوند.
مقایسه کلی سرخ رگ و سیاهرگ :
در مقایسه یک سرخ رگ با سیاهرگ می توان اختلافات زیر را مشاهده کرد:
1- فضای داخلی سرخ رگ کوچکتر از سیاهرگ است ولی ضخامت جداره آن بیشتر از سیاهرگ می باشد.
2- سرخ رگ ها دارای رشته های الاستیک و عضلانی صاف بیشتر از سیاهرگ
می باشند در صورتی که سیاهرگ ها در بافت همبندی دارای رشته های کلاژن فراوان تر نسبت به سرخ رگ می باشند.
3- لایه میانی سرخ رگ ها ضخیم تر، در صورتی که لایه خارجی در سیاهرگ ها
کلفت تر است.
4- پرده الاستیک داخلی در تمام سرخ رگ ها مشاهده می گردد، به استثنای آرتریول های کوچک و سرخ رگ های قبل از مویرگی در صورتی که این پرده فقط در
سیاهرگ های بزرگ مشخص است.
5- به علت وجود لایه عضلانی و الاستیک بیشتر در سرخ رگ ها پس از خروج خون، دهانه آن ها باز می ماند، در صورتی که در سیاهرگ ها، بالعکس (دهانه آن ها بر روی هم می افتد)
6- سیاهرگ های زیر قلب دارای دریچه لانه کبوتری است، در صورتی که سرخ رگ ها فاقد آن ها می باشند.
7- رگ تغذیه کننده رگ و رگ های لنفاویی در جدار سیاهرگ ها بیش از سرخ رگ ها نفوذ می کنند.
10-1- داپلر اولتراسوند:
یکی از روش های پاراکلینیکی در تشخیص آسیب عروقی استفاده از داپلراولتراسوند است. اولتراسوند در واقع تبدیل کننده و تشدید کننده صدای ناشی از برخورد گلوبول های قرمز و حرکت خون می باشد. اگر داپلر در محل آناتومیک شریان دیستال نسبت به ضایعه قرار دهیم و منعکس کننده صدای جریان ستون خون در شریان نباشد بائید به فکر ضایعه شریانی برای بیمار بود. داپلراولتراسوند به عنوان یک وسیله پاراکلینیکی در تشخیص باز بودن آناستوموز شریان بعد از عمل جراحی مورد استفاده قرار می گیرد. بدلیل اینکه بعد از عمل جراحی روی شریان تا مدتی اسپاسم باقی می ماند و از طرف دیگر ادم ناشی از ایسکمی قبل از عمل لمس نبض دیستال را مشکل می کند لذا توجه به این دو نکته اهمیت داپلر را در بررسی باز بودن تنه شریانی دیستال نسبت به آناستوموز بیشتر مشخص می کند.
11-1- ترمیم شریان ها بعد از آناستوموز به وسیله بخیه:
ترمیم شریان ها معمولاً بعد از عمل جراحی و گشاد کردن و آناستوموز با استفاده از بخیه با نخ (پرولن) 5 صفر یا 6 صفر است. البته برای ترمیم شرائین با قطر کمتر از cm2 بهتر است از نخ پولی پروپیلن 8 صفر تا 11 صفر استفاده کرد، پولی پروپیلن یک نخ غیرقابل جذب و بصورت یک رشته ای است و حداقل راکسیون بافتی را می دهد.
روش کار بدین صورت است که بعد از تمام شدن آناستوموز ابتدا کلامپ دیستال برداشته
می شود تا به خون و هوا اجازه داده شود تا از بین بخیه ها که هنوز محکم کشیده نشده اند خارج گردد و سپس کلامپ پروکسیمال برداشته می شود و بخیه ها محکم می گردد، وجود نبض قابل مشاهده و قابل لمس در دیستال نسبت به آناستوموز نشان دهنده برقراری جریان در دیستال است. ولی اگر نبض دیستال ایجاد نشد بائید حتماً از بیمار آرتریوگرافی گرفت تا وضعیت انتهایی دیستال تنه شریانی مشخص گردد. زخم بیمار بائید به طور سریع و وسیع دبریدمان و هموستاز گردد و سپس با مقادیر قابل ملاحظه ای سرم نمکی شستشو شود و عروق بائید توسط بافت نرم اطراف آن پوشانده شود، تا از تماس هوا با آن و در نتیجه خشک شدن رگ جلوگیری گردد.
12-1- استپلر یا منگنه زدن به جای بخیه زدن:
یک تعداد از جراحان آناستوموز دو لایه ایی را ضروری دانسته و بعضی آناستوموز در یک لایه را کافی می دانند، بافت هایی با منشاء حیوانی (از تاندون موش و گوزن شمالی تا تاندون خرگوش) مورد توجه قرار گرفته اند. تنها بافت حیوانی که در حال حاضر به طور فعال در هنگام عمل از آن استفاده می گردد کات کوت است که از لایه زیر مخاطی روده گوسفند بدست می آیند. امروزه جراحان از ابریشم، مواد سنتتیک ، انواع مختلف سیم و کات کوت استفاده می کنند.در تجزیه و تحلیل مشخص شده است که شواهدی در کاهش هزینه در استفاده از استپلر نسبت به دست (بخیه) وجود ندارد ولی براساس بعضی از گزارش ها کوتاه شدن زمان آناستوموز با استپلر در مقایسه با آناستوموز به وسیله دست وجود دارد.
اولین استپلر در سال 1908 در بوداپست طرح ریزی شد جالب توجه است که احترام گذاشتن به دکتر William Halsted نه تنها به علت کمک اساسی وی به آناستوموز دستی است بلکه به پیش رو بودن وی در توسعه و استفاده از وسیله ایی که امروزه استپلر نام دارد و به سال های آخر 1800 نیز برمی گردد در سال 1950 استپلرهای مدرن امروزی در روسیه طرح ریزی شد و در اولین استفاده از آن نیز طول (زمان) عمل کم شد. قبول این وسیله بصورت بالینی اولین بار در دهه 1960 در آمریکا بصورت غیرعمومی انجام گرفت و این وسیله در آمریکا در انستیتوهای آکادمیک که آموزش رزیدنت داشتند بکار برده نمی شد و در حال حاضر نیز به علت اینکه ابتدا بائید آناستوموز دستی را آموزش داد در این مکان ها استفاده نمی شود.
13-1- لیگاتورکردن :
صدمات وریدی اغلب به خاطر طبیعت شکننده دیواره اش، لومن بزرگ و شاخه های متعدد کوچک آن است. به این دلیل دستکاری زیاد ورید صدمه دیده و همچنین سعی در استفاده از کنترل پروگزیمال و دیستال اغلب به خون ریزی بیشتر منجر می شود.وقتی ناحیه صدمه دیده ورید محیطی بازو مجزا شد معمولاً یا نورافی جانبی یا بستن آن انجام می گیرد. نحوه ترمیم و اصول آن شبیه به جراحات شریان ها می باشد. فقط اختلاف در این است که کاتترهای فوگارتی را رد نمی کنیم ونوگرافی تکمیلی را هم انجام نمی دهیم. فرم لیگاتور کردن یک فرم باارزش درمانی برای هر صدمه شدید ورید محیطی است به جزء ورید رانی سطحی که ممکن است بطور ثانویی خون شریانی به انتها مختل گردد بنابراین استفاده از استپرو چسب مطرح می گردد.
14-1- اصول جراحی عروق در دامپزشکی:
علیرغم اینکه بیماریهای عروقی ناشایع اند، یک جراح دامپزشک با کمی تمرین اضافی می توانند در زمینه پیوند عروقی به مهارت لازم و درجه استادی برسد و از این توانایی در محیط کار و تحقیقات سود ببرد.
1-14-1- اصول کلی (لوازم و وسایل سوچور):
لوازم اصلی و پایه جراحی عروق در کنار لوازم جراحی روتین شامل فورسپس عروقی، سوزن گیر سرنازک دهن الماسی، کلیپ های زاویه دار به راست، قیچی عروقی و کلمپ های آتروماتیک عروقی هستند. برای انجام یک جراحی عروق موفقیت آمیز، داشتن تسلط کافی به وسیله (grip) ضروری است. فورسپس و کلمپ های عروقی دندانه های ظریفی دارند که در کنار هم اند تا باعث ایجاد کمترین آسیب عروقی ممکن شوند. کلمپ های عروقی دسته های محکمی جهت دست کاری بسترهای عروقی دارند. کلمپ های کوچکتر با نام Bulldog دسته ندارند و با Spring بسته نگه داشته می شوند. این نوع کلمپ ها و Heifetz Clips (که در ترمیم آنوریسم های جراحی های مغز و اعصاب کاربرد دارد) برای کنترل جریان خون در شاخه های کوچک مصرف می شوند. نوارهای نافی مرطوب، لوپ های سیلاستیک 29 و کاغذهای لاستیکی کوچک برای عروق احاطه کننده هنگام جداسازی و Manipulation/ Dissection دست کاری استفاده می شوند. از کلمپ های سیاتیک برای کاهش تعداد کلمپ های فلزی در محیط های کوچک شلوغ می توان استفاده کرد. فورسپسهای right- angled مثل mixer، برای تشریح 30 عروق آزاد و احاطه کننده بسیار با ارزش اند.در هنگام کار با این ابزار دقت لازم باید مبذول شود تا اینکه نوک تیز ابزار دیواره عروق را سوراخ نکند. قیچی های سرکند Metzenbum برای تشریح عروقی بسیار کارآمدند. برعکس، وقتی سوراخ کردن بستر عروقی، آرتریوتومی، و یا ونوتومی مدنظر است. بهتر است که از قیچی های نوک تیز Port's استفاده شود که به جراح اجازه می دهد یک انسزیون غیر و بدون تخریب حاشیه ایجاد کند که برای تعبیه آناستوموز ضروری است. جنس سوچورهای مصرفی در جراحی های عروقی یا از جنس M.P است یا PTFE که هر دو قوی بوده و واکنش های بافتی کمی را باعث می شوند. سوچورهای مونوفیلامنتی قابل جذب با نیمه عمر طولانی مثل Poly dioxanone به کرات در جراحی های کودکان استفاده می شود زیرا اجازه رشد به بافت آناستوموز شده را می دهد. قطر سوچور باریک و در محدوده ای بین 0-7 تا 0-2 قرار دارد. برای عروق محیطی در سگها و گربه ها، 0-7/ 0-5 مطلوب ترند. تمامی سوچورهای عروقی به سوزنهای ظریف 3/1 یا 2/1 انحنادار با سرهای زاویه دار متصل می شوند. سوچورها دوباره متصل شده (double-swayed) اجازه انعطاف و سرعت عمل بیشتری را حین انجام آناستوموزمی دهد.

2-14-1- بزرگنمایی 31:
جراحی های عروق محیطی از بزرگنمایی های حدود 5/3 -5/2 برابر سود می برند. لوپ های چراغ دار قابل تنظیم کاربرد زیادی دارند، تلسکوپ های جراحی برای افرادی که مکرراً عمل های ظریف عروقی- عصبی انجام می دهند، مناسب تر است.
3-14-1- گرفت ها و پچ های عروقی صناعی:
یک پروتز یک وسیله مصنوعی جهت جایگزینی یک عضو معیوب یا غایب در بدن است. یک پروتز عروقی جایگزین قسمتی از درخت شریانی می شود که در جریان تروما با سایر بیماری ها آسیب دیده است. بخاطر ایجاد ترومبوز در محیطهای عروقی با سرعت کم،
گرفت های صناعی در بازسازی وریدها و شریانچه ها استفاده نمی شود. این وسایل به طورکلی به دو دسته بیولوژیک و صناعی تقسیم می شوند. تقریباً تمامی پروتزها و پچ های مورد استفاده می شود. گرفت ها و پچ ها Textile غالباً از داکرون درست می شوند. اما نوع nontextile عمدتاً از PTFE تهیه می شود. هر دو نوع بگونه ای تهیه می شوند که با دوام باشند، کاربری آسان داشته باشند و قابلیت ذخیره سازی در شرایط استریل برای طولانی مدت داشته باشند. جنس هر دو اجازه نفوذ فیبروبلاستها را می دهد که اجازه جایگزینی داخل نسجی در حین بهبودی را می دهد این خاصیت ریسک ایجاد عفونت را از بین می برد. 2 اشکال عمده در کاربرد این مواد وجود دارد:
1- میزان بالاتر ایجاد ترومبوز در مقایسه با نسج آتولوگ در صورت استفاده در عروق کوچک یا با سرعت جریان پایین.
2- شانس بالاتر ایجاد عفونت به دلیل حضور بافت خارجی غیرقابل جذب در محیط هر گرفتی برای هر کاربرد تحقیقاتی یا بالینی مصرف نمی شود. شریان آتوژن جایگزین مناسب برای مقاصد طولانی مدت است. اما متاسفانه فقط چند شریان بزرگ قابل ارتجاع (کشسان) وجود دارد. PTFE های کشسان بطور گسترده ای جهت جایگزینی عروق کوچک و متوسط مصرف می شود داکرونهای بافته شده در بازسازی عروق مرکزی بزرگتر مثل آئورت توراسیک و شکمی مصرف می شوند. در کارهای تحقیقاتی از سگ بعنوان مدل شبیه انسان جهت ف هم بهتر ترمیم عروق استفاده می شود. بصورت بالینی در سگها، گرفت ها و پچ های عروقی بخوبی در بای پسهای عروقی و بازسازی آئورت و وناکاوا جواب داده است. مش های داکرونی و PTFE کشسان، نیز در بازسازی جداره ها و فتق ها استفاده می شوند. این وسایل با مواد ضدعفونی کننده آغشته شده تا شانس عفونت اولیه را کمتر سازند.
: Vascular exposure
قبل از انجام عملیات عروقی، باید عروق بطور مقتضی در معرض تماس جراح باشند و بخوبی کنترل شوند. انسزیون پوستی در طول مسیر رگ داده می شود. رترکتورهایی مثل Celip یا weit laner برای ایجاد تماس کافی استفاده می شوند. شریان ها با نبض و وریدها با ظاهر آبی سفید خود مشخص هستند.اگر نبض شریانی احساس نشد، استفاده از سونوگرافی داپلر می تواند کمک کننده باشد. شریانها غالباً با چربی احاطه شده و در یک غلاف قرار دارند. جراح باید در نزدیک ترین فاصله ممکن به رگ کار کند تا از آسیب به عروق کولترال اجتناب نماید. در مورد شریانها، بهتر آن است که از سطح نزدیک به پوست شکافته شوند زیرا بندرت در این مکان عروق کولترال وجود دارد. برای کمک بیشتر می توان از نوارهای مرطوب نافی که با فورسپس تعبیه می شوند استفاده کرد. کنترل هموستاتیک بیشتر با استفاده از لوپ دوبل (Pott's) یا تورنیکه Rumel میسر می شود. در عروق بزرگتر از کلامپهای عروقی استفاده می شود. دایسکشن در طول خط سفید ادونتیس رگ توسط قیچی Metzeubaum ادامه می یابد. لایه چربی ادونتیس باید از روی رگ کنار زده شود خصوصاً در محل مورد نظر انجام آرتریوتومی ولی نه بطور کامل، چون خطر قطع وازو وازوروم Vasa Vasorum را زیاد می کند. دایسکشن ها بصورت برنده و تیز (sherp) انجام می شود تا کولترال ها، خصوصاً در مواردی که عمل روی عروقی ارتجاعی انجام می گیرد، قطع نشود. گاهاً عروق عضلانی (عروق متوسط) دچار اسپاسم می شوند که باید از لیدوکائین 2% جهت کنترل این انقباض دیواره عروقی استفاده کرد.
4-14-1- هموستاز:
هموستاز و جلوگیری از ایجاد لخته (anticoagulation) سنگ بنای اعمال جراحی عروق هستند. فقط کوچکترین و محدودترین اعمال را می توان بدون توقف جریان خون انجام داد با متوقف کردن جریان خون، باید از وقوع دو مشکل عمده جراحی عروق، یعنی خونریزی و ترومبوز، جلوگیری کرد. قطع موقتی جریان خون باید بدون آسیب به دیواره عروقی انجام شود تا از اسپاسم عروقی، تجمع پلاکتی و ترومبوز جلوگیری کند. این مهم با استفاده از کلمپ های آتروماتیک عروقیِ، لوپ Pott's یا تورنیکه Rumel قابل انجام است. هنگام لیگاتور کردن یک رگ اصلی و تقسیم آن، به طورکلی استفاده از داروهای ضدانعقادی ضرورتی ندارد. ترومبوزها اصولاً در انتهای رگ مسدود شده تشکیل و به سمت عقب تا اولین کولترال پیشروی می کند. برای اطمینان از بازماندن یک رگ اصلی پس از انجام و بستن یک آرتریوتومی یا آناستوموز باید از یک داروی ضدانعقاد استفاده کرد. (برای روشن تر شدن مطلب) اگر ورید ژوگولار خارجی سگی را بین دو کلمپ ببندیم، خون باقی مانده بین دو کلمپ لخته نمی شود. در حالیکه اگر این قسمت باز شده و آناستوموز شود و از ضد انعقادها استفاده نشود، به احتمال قوی لخته تشکیل خواهد شد. جهت جلوگیری یا کندکردن روند تشکیل لخته می توان از آسپرین، یا سایر داروهای مهارکننده تجمع پلاکتی یا وارفارین (که باعث کاهش سطح خونی فاکتورهای انعقادی 2، 7، 9 و 10 می شود) یا هپارین استفاده کرد. کارکرد اصلی هپارین جلوگیری از تبدیل فیبرنیوژن به فیبرین توسط آنتی تروبین III است. دوز معمولی هپارین در جراحی عروق حدود unit/kg150-100 (تقریباً mg/kg5/1-1 است) و بصورت داخل وریدی می باشد. حدود 2/1 تا 3/1 این دوز در فواصل زمانی 90 دقیقه ای در صورت طولانی بودن عمل تکرار می شود.غالباً نیازی به از بین بردن اثر ضدانعقادی هپارین در پایان عمل وجود ندارد. در صورت وجود ترشح از محل بسته شدن زخم (محل بخیه)، از پروتامین سولفات جهت خنثی سازی اثرات هپارین استفاده می شود. دوز مصرفی دارو mg1-7/0 به ازای هر 100 واحد هپارین است. در صورت تزریق سریع امکان بروز هیپوتانسیون و در صورت تزریق بیش از حد، خطر کاهش شدید فاکتورهای انعقادی وجود دارد. توصیه می شود نصف دوز محاسبه شده در طی 5 دقیقه تزریق شود و سپس دوزهای 5 میلی گرمی در طی چند دقیقه تا از بین بردن ترشح از محل بخیه داده شود.
5-14-1- باز و بسته کردن عروق 32
انسزیون های ساده جانبی (Lateral) به کرات جهت وارد کردن کاتتر و کانول، خارج کردن ترومبوزها و ترمیم آنومالی های عروقی استفاده می شود. جهت بازکردن و روش بستن رگ بسته به اندازه و مکان رگ و نیز به ترجیح جراح دارد. برش های طولی امکان دسترسی مناسبی ایجاد می کنند که قابلیت طولانی تر شدن را نیز دارد. در عروق کوچک (قطر داخلی زیر 4 میلی متر)، بستن طولی باعث کاهش لومن رگ می شود در نتیجه برش عرضی گزینه بهتری است. قبل از انجام آرتریوتومی، دو انتهای رگ با وسایل مقتضی باید بسته شود. برش با چاقوی تیز شماره 11 با زاویه 45 شروع می شود. باید دقت کرد که دیواره خلفی رگ آسیب نبیند. برای افزایش طول برش اولیه از قیچی Pott استفاده می شود و تا حدود 2 برابر قطر داخلی رگ ادامه می یابد. در صورت دندانه دار شدن دیواره رگ، ادونتیس می تواند به داخل لومن برگردد و باعث ایجاد لخته و انسداد شود. برش ها با سوچورهای 0-7 تا 0-5 روش منقطع یا ممتد بسته می شود. سوچورها از دو سمت شروع می شود و در وسط رگ خاتمه می یابد. برشهای عرضی عمود به محور طولی رگ ایجاد می شود. این کار با چاقوی 11 شروع و با امتداد برش اولیه تا 180-135 درجه در محیط رگ پیش می رود. جهت بستن رگ از سوچور ممتد (Continuous) مثل روش طولی استفاده می شود.
چند قاعده کلی:
ادونتیس اضافی جهت جلوگیری از برگشتن به داخل لومن و ایجاد لخته بریده می شود. سوچورها از هر 3 لایه رگ عبور داده می شود در جهتی که عمود به برش اولیه باشد. سوچورهای ممتد ساده معمولاً برای بستن محل برش و ختم آناستوموز مناسب اند. سوچورها با فواصل mm1 از هم و از لبه برش زده می شوند مگر اینکه رگ بزرگ بوده یا دیواره ضخیم باشد. اگر سوچورها به روش مترس افقی (Horizontal mattress) شروع شود، با دادن یک eversion به خارج، می توان از ورود ادونتیس به داخل لومن و نیز سوچورها جلوگیری کرد. جنس سوچورها باید از ظریف ترین نوع ممکن انتخاب شود. قاعده کلی زیر می تواند کمک کننده باشد:
برای قطر بین mm5-4 از سوچور 0-5، mm3-2 از 0-6 و زیر mm2 از 0-7 استفاده کنید. سوچورهای عروقی با دست زده می شوند تا جراح بتواند فشار ناشی از فیدبک
ضربه ای را کنترل کند. قبل از گره زدن حدود 8-6 بخیه باید زده شود. خیلی اوقات پس از بستن رگ در محل سوچورها خونریزی وجود دارد که اگر ضربان دار باشد، جریان خون باید قطع شده و محل نشت خون با سوچور ساده مقطع یا مترس بسته شود و اگر نشست خون آرام و مختصر باشد، با فشار موضعی می توان مشکل را برطرف ساخت.
15-1- تکنیک های عمومی آناستوموز عروقی:
اتصال دو رگ به یکدیگر یا یک گرفت به رگ، شایعترین نوع عمل جراحی است. 3 نوع کلی آناستوموز وجود دارد: انتها به انتها (end-to-end) ، انتها به کناره (end-to-side) و کناره به کناره (side-to-side) که هر یک اندیکاسیون خاص خود را دارد.

1-15-1- آناستوموز انتها به انتها33
این نوع آناستوموز ساده ترین آناستوموز است. سوچورهای گوشه ای با زاویه 180 درجه نسبت به هم زده شد و هر قسمت به قسمت مقابل به روش ممتدساده دوخته می شود. بخاطر احتمال ایجاد تنگی در لومن، این تکنیک بندرت استفاده می شود مگر در عروق بزرگ مثل آئورت.
2-15-1- آناستوموز انتها به کناره34
از این تکنیک اکثراً در اتصال یک گرفت عروقی به عروق موضعی حین انجام بای پس استفاده می شود. معمولاً عروق آسیب دیده یا مادرزاد بدفرم پس از بای پس در محل باقی
می مانند تا اجازه دهد تا خون باقیمانده از عروق کولترال جمع آوری شده و به لومن بازگردند.
3-15-1- آناستوموز کناره به کناره35
این نوع آناستوموز بطور روتین در کارهای بالینی انجام نمی گیرد. شناخته شده ترین کاربرد این نوع آناستوموز در شانتهای اکتشافی (experimental) مثل فیستول پورتکاوال ECK است. شانتهای کناره به کناره را می توان بدون قطع جریان خون با کلمپ های عروقی مماسی (Satinsky) به انجام رساند. کلمپ مماسی با استفاده از سوچورهای نگهدارنده برای ایجاد ترکشن در سمت لترال دو رگ تعبیه می شود.
اختلالات عروقی محیطی:
جراحی های عروق محیطی در دامپزشکی شایع نیست، زیرا تصلب شرائین (آترواسکلروز) که در انسانها رخ می دهد بطور معمول در جانوران رخ نمی دهد. صدمات عروقی در تمام انواع تروماها رخ می دهد که غالباً در دامپزشکی خود را بصورت هموراژی یا هماتوم نشان می دهد. هموراژی با فشار مستقیم یا کلمپ کنترل می شود تا ناحیه آسیب دیده بررسی شود. آسیب مستقیم به عروق بزرگ را می توان با سوچور مستقیم، آناستوموز انتها به انتها و یا تعویض با یک پروتز مناسب درمان کرد. اگر چه ترمیم مستقیم مطلوب ماست، ولی لیگاتور کردن شریان کاروتید یا فمورال در سگ باعث ایجاد عوارض می شود که احتمالاً بدلیل عروق کولترال فراوان در این گونه جانداران است. در هنگام جراحی، تشخیص و سوچور عروق آسیب دیده که بداخل نسج خونریزی می کند گاهاً مشکل است. در صورتی که آناستوموز در منطقه فشار بالای شریانی زده شود ممکن است جواب ندهد. وقتی فاصله زیادی بین دو سر شریان آسیب دیده وجود دارد، توصیه می شود از پروتزهای عروقی اتساع پذیر PTFE با سایز مناسب استفاده شود برای مثال شریان فمورال یا کاروتید سگ به راحتی یک گرفت PTFE 4 میلیمتری را در خود جای می دهد و این پیوند تا سالها به طور قابل قبولی باز مانده و عملکرد خوبی خواهد داشت. گرفت های صناعی در زخم های باز و مکان های مستعد عفونت جراحی استفاده نمی شود زیرا می تواند با تشکیل بیوفیلم مکانی برای استقرار باکتری ها و عفونت مزمن شود.
: (AVF) A-V Fistula1
AVF ها یک ارتباط نابجا بین مسیر شریانی- وریدی هستند که بدون گذار از بستر مویرگی به هم ارتباط دارند که می توانند اکتسابی یا مادرزادی باشند. نوع اکتسابی در بعضی انواع تومورها مثل همانژیوسارکومها دیده می شود ولی بیشتر اوقات در اثر تروما یا عفونت پدید می آیند. بعضاً در اثر آسیبهای شریانی تروماتیک ترمیم نشده، لیگاتورهای بزرگ شریانی- وریدی، تزریق خارج رگی بعضی داروها مثل تیوباربیتورات ها یا کاتتریزاسیون یا تروژنیک نیز فیستولهای شریانی- وریدی ایجاد می شوند. AVF در سگها و گربه ها به ندرت یافت می شود که بیشتر در انتهاها دیده می شود. بخاطر یافتن علت، تظاهرات و نادر بودن این بیماری، برخورد با این مسئله برای جراح دامپزشک گاهاً چالش برانگیز است.عواقب همودینامیک فیستول ها معمولاً بیمار را به پزشک می برد. مسیر میان بر بین شریان پرفشار و ورید کم فشار عامل اصلی بروز مشکلات در این زمینه است. اندازه و مکان فیستول شدت بیماری را تعیین می کند. فیستول های بزرگ نزدیک قلب (مثل PDA) باعث نارسایی قلبی زودرس می شود در حالی که فیستولهای کوچک در انتهاها باعث ایسکمی و ادم متوسط در اندام می شود. عواقب بالینی فیستول به طور معکوس با مقاومت عروق سیستمیک ارتباط دارد. هر چه قطر فیستول بزرگتر و طول آن کوتاهتر باشد، جریان خون با مقاومت کمتری روبرو می شود و در نتیجه افزایش حجم بیشتری (فشار بیشتری) به قلب وارد می آید. تشخیص AVF های محیطی چالش برانگیز است. گاهاً یک murmer ممتد (اصطلاحاً bruit) در محل آنومالی شنیده می شود. گاهاً یک تریل قابل لمس نیز در محل یافت می شود و بعضاً وریدهای ضربان دار بزرگ در زیر پوست قابل رویت است. رادیوگرافی ساده کمکی به تشخیص نمی کند. کاردیومگالی، بزرگ دهلیزها و پرخون عروق ریه ها از نشانه های افزایش حجم مایعات بدن است. آنژیوگرافی می تواند در تشخیص کمک کننده باشد که ضایعه را بصورت یک کلاف در هم پیچیده عروقی نشان می دهد. پرشدن سریع وریدها با کدورت کم انتهای شریانی یک نشانه قابل اطمینان و ارزشمند در تشخیص فیستول است. در انسان، از داپلر رنگی و سنجش سرعت جریان عروقی برای تشخیص استفاده می شود. درمان AVF مستلزم بستن کامل یا خارج کردن فیستول است. جراح باید اول کنترل قسمت ابتدایی و انتهایی شریان را در اختیار بگیرد. این مطلب در مورد ورید نیز صدق می کند ولی کار مشکلی است. بخاطر اتساع ناشی از حجم و فشار بالا، وریدها هنگام لیگاتور کردن فشاری معادل فشار شریانی دارند. جریان شریانی در بالا و پایین فیستول لیگاتور می شود. شکست در قطع کامل منبع تغذیه ای شریانی فیستول می تواند باعث عود فیستول شود، زیرا عروق کولترال مجدداً فیستول را مشروب می کنند در مورد عروق و فیستول های کوچکتر می توان از مواد امبولیزه کننده سود جست. مواد پلیمریزه کننده سریع مثل چسباننده های نسجی سیانو اکریلاتی موادی مناسب هستند.این مواد در زمانی حدود 2-1 ثانیه بعد از تماس با خون پلیمریزه می شوند و یک بستر مسدود شونده شریانی تولید می کنند.

: Embleediamy
کاتترامبولکتومی یک متد ساده و کارآمد در درمان انسداد شریانی حاد است که در صورت اجرای صحیح باعث طبیعی شدن جریان خون با حداقل تروما و آسیب نسجی می شود. این کاتترها دارای انتهای انعطاف پذیر متحدالمرکز هستند که شکل دیواره عروق را به خود
می گیرند. کاتتر خالی از محل آرتریوتومی بعد از لخته هدایت می شود و سپس با سالین پرشده و به سمت عقب (محل آرتریوتومی) کشیده می شود تا لخته را با خود خارج سازد. هرگز نباید از فشار بیش از حد استفاده کرد که خود باعث آسیب عروقی بیشتری خواهد شد و مکان لخته نیز تغییر نخواهد کرد. لخته خارج شده به دقت بررسی می شود و در صورت وجود هر گونه ابهام مجدداً کاتتر به داخل رگ فرستاده و کار تکرار می شود آنژیوگرافی متعاقب عمل می تواند خروج قطعی لخته را تایید کند.
16-1- چسب بافتی 3M, Vetbond
تعریف
چسب بافتی 3M , Vetbond یک چسب N- بوتیل سیانواکریلات که در چسباندن بافت ها به یکدیگر در موارد دامپزشکی کاربرد دارد(در بریدگی ها، خراشیدگی ها، خط بخیه، کشیدن دندان و جراحی های محوطه دهانی). این ماده حاوی تغییر رنگ آبی است که نشان می دهد محصول چقدر استفاده شده است. در تماس با بدن، چسب Vetbondاز شکل مایع به جامد طی چند ثانیه پلیمریزه شده و زخم را می بندد. چسب در خونریزی های کوچک کاربرد و دوسر زخم را به هم می بندد. در بعضی موارد ممکن است احتیاج به بانداز و بخیه را برطرف کند. همچنین از نفوذ مواد خارجی به زخم جلوگیری می کند. چسب بافتی همزمان با التیام کنده می شود. هر ظرف ml3 حاوی 150 قطره است.

احتیاط
1) از تماس با چشم و پوست جلوگیری شود. برای استفاده در نزدیکی چشم از محافظ استفاده شود. در صورت ریختن روی پوست، سریعاً از دستمال کاغذی استفاده شود. در صورت ریختن در چشم، پلک ها را باز نگه داشته و با آب شست و شو داده و توسط چشم پزشک معاینه شود.
2) در محیطی با تهویه مطلوب مورد استفاده قرار گیرد. از تنفس بخارات آن به مدت طولانی اجتناب گردد.
3) از تماس چسب با لوازم جراحی و دستکش جلوگیری شود. در صورت تماس لوازم در استون خوابانده شود.
4) از چسبی که ضخامت آن از ضخامت آب در دمای اتاق است اجتناب شود. چسب ها ضخیم شده کارایی پلیمریزه شدن در بافت را ندارد.
5) بصورت داخلی در عفونت ها و زخم های عمیق و زیر اپی درم استفاده نشود.
6) در حضور صابون و محصولات کتانی استفاده نشود. این محصولات امکان ایجاد گرمازایی را تشدید می کند.
نگهداری
محصول می تواند در یخچال یا در فریزر قبل از باز شدن نگهداری شود. ظرف نگهداری بصورت ایستاده در محلی خشک و خنک نگهداری شود(پس از بازکردن مجدداً در یخچال نگهداری نشود).
توجه: ماده ی سفید گچی شکلی ممکن است در جدار خارجی ظرف نگهداری کننده ایجاد شود که طبیعی بوده و در کیفیت و کارایی چسب اثری ندارد.
1) چسب بافتی Vetnond قبل از استفاده باید در دمای اتاق باشد ، گرم نشود.
2) در ظرف را باز کنید، برای این کار از قیچی برای بریدن سر آن استفاده شود و سرپوش انعطاف پذیر برای درپوش مورد استفاده قرار گیرد.
3)چسب Vetbond بین منگنه های استیل نیز کاربرد دارد و ممکن است با برداشت کننده های منگنه تداخل ایجاد کند.
4) وقتی کار تمام شد، چسب اضافی را در ویال با ایستاده نگه داشتن آن جمع کنید و در ظرف را با دستمال کاغذی تمیز کنید و ظرف را هم با دستمال کاغذی تمیز کنید. درپوش ظرف را قرار دهید. چسب موجود در نوک ظرف را با فشار هوا توسط یک سرنگ استاندارد خارج کنید.
روش کار در جراحی / زخم
1) موها را از ته بزنید.
2) توسط صابون آنتی باکتریال محل را شسته و خشک کنید.
3) بست پیش جراحی (مایع جراحی 3M، بتادین، کلرهگزیدین و الکل ایزوپروپیل) را به کار برید.
4) به مایع اجازه دهید که کاملاً قبل از جراحی خشک شود.
5) پس از جراحی در ظرف زخم را تا حد ممکن به هم نزدیک کنید.
6) منطقه مورد استفاده باید عاری از هر گونه مایع اضافی دیگری باشد و بهتر است که از واکنش های گرمازا روی آن پیشگیری شود.
7) چسب Vetnond بصورت لایه ای نازک بکار برید. کاربرد ضخیم آن براحتی بلند شده و کنده می شود.
8) از تماس به سطح خیس چسب خورده اجتناب کنید.
9) از بکاربردن چسب بافتی Vetnond بصورت داخلی یا زیر اپی درم خودداری کنید. کاربرد برداشت ناخن
1) بصورت عادی ناحیه جراحی را آماده کنید و ناخن ها را بصورت روتین جراحی قطع کنید.
2) تا جای ممکن خون ناحیه را توسط تامپون تخلیه کنید.
3) سرهای زخم/ محل جراحی را تا جای ممکن به هم نزدیک کنید و مقدار کمی از چسب بافتی Vetnond را استفاده کنید. برای بریدن سطح پوست که با ابزار پلاستیکی استفاده
می شود یک قطره برای هر انگشت کافی است.
توجه: از ریختن چسب Vetnond به محوطه داخلی خودداری کنید. چسب بافتی باقیمانده زیر قسمت بسته شده ممکن است باعث واکنش های خارج بدن شود. موها را با چسب نچسبانید.
4) لبه های پوست را 10-5 ثانیه نگه دارید.
5) پس از کامل شدن فرآیند، خونریزی را چک کنید و اگر لازم بود از چسب مجدداً استفاده کنید خونریزی بطور معمول بین 10-5 دقیقه متوقف می شود. بخیه یا پوشش های دیگر بطور معمول لازم نیست ولی کاربرد یک بانداژ فشاری ممکن است کار را تضمین کند.

فصل دوم :
مواد و روش کار

1-2- مواد مورد استفاده :
1-1-2- مواد مصرفی:
10 قلاده سگ بالغ بظاهر سالم، ماده، با گروه وزنی حدود 30-25 کیلوگرم و گروه سنی حدود 2 سال، نخ های بخیه نایلون شماره 3 صفر و همچنین نخ بخیه پلی اتیلن 7صفر ، تیغ جراحی، مواد مصرفی موجود در بخش جراحی و آزمایشگاه هیستوپاتولوژی.

تصویر1-2- مواد مصرفی شامل نخ بخیه نایلون 0/3، نخ بخیه
PROLENE 0/8، لیدوکائین، زایلازین و کتامین

تصویر 2-2- مواد مصرفی شامل تیغ شیو، تیغ جراحی، سرنگ
تزریق و داروهای پیش بیهوشی و بیهوشی

تصویر 3-2- چسب سیانواکرلیک (Vetband)

داروها:
داروهایی شامل: آسپرومازین، رامپون، کتامین، پنی سیلین ، واکسن هاری، داروهای ضد انگل و استفاده از ترامادول به عنوان ضددرد.
2-1-2- مواد غیرمصرفی:
علاوه برست جراح معمولی- ست جراحی چشمی و همچنینی دستگاه بیهوشی استنشاقی و دستگاه سونوگرافی به عنوان مواد غیرمصرفی مورد استفاده قرار گرفت.

تصویر 4-2- دستگاه بیهوشی (استنشاقی)
2-2- آماده سازی سگ ها: (آماده سازی سگ ها) :
سگ های مورد نظر جهت انجام طرح دو هفته قبل از آزمایش بعد از تائید سلامتی بالینی در یک شرایط استاندارد و یکسان نگهداری و واکنس هاری تزریق گردید.
3-2- بیهوشی و آماده سازی جراحی:
در روز عمل سگ ها به ترتیب به سالن جراحی انتقال داده می شوند و مورد معاینه کامل و مجدد قرار گرفته اند. پس از قراردادن سگ ها روی میز جراحی با تزریق داخل عضلانی مخلوط آسپرومازین و کتامین حیوان بیهوش شد. و پای چپ و راست حیوان به طور کامل تراشیده شد. و به وسیله بتادین ضدعفونی و پس از خشک شدن ناحیه، شان گذاری به گونه ایی انجام گرفت که ناحیه کشاله رانی پای راست و چپ در معرض دید قرار گرفت.
4-2- روش انجام جراحی:
برش به طول حدود cm4 در سطح کشاله رانی با تیغ جراحی داده شد. پس از برش پوست و فاسیا و عضلات بدون قطع کردن و آسیب رساندن به آن ها کنار زده شد بطوری که فمورال رانی به راحتی در معرض دید قرار گرفت. در ادامه بر روی فمورال های رانی برش های طولی ایجاد گشت (در گروه اول) که فمورال رانی سمت چپ به وسیله چسب بیولوژیک سیانو آکرلیک و سمت راست به وسیله بخیه با نخ 7صفر پلی پروپیلن ترمیم گشت. سپس بر روی سگ های گروه دوم فمورال های رانی پای راست و چپ برش عرضی داده شده و فمورال سمت راست به وسیله بخیه با نخ پلی پروپیلن 7 صفر و سمت چپ با چسب بیولوژیک سیانواکرلیک ترمیم گشت و قابل ذکر است که اندازه برش عرضی cm4/0 و برش طولی cm1 می باشد. با اطمینان از عدم خون ریزی و بسته شدن کامل سرخ رگ ها ناحیه کاملاً ضدعفونی گشت و به وسیله بتادین شستشو گشت و به دنبال آن عروق و عضلات به جای اول خود برگردانده شد و زیر پوست به وسیله نخ نایلون 3 صفر و بصورت سرتاسری و روی پوست نیز با نخ نایلون 3 صفر بصورت تکی بخیه گشت .
روش کار: در این تحقیق 10 قلاده سگ به ظاهر سالم از یک جنس(ماده) انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه 5 تایی تقسیم می شوند.
گروه اول: سرخ رگ رانی سمت راست را برش طولی داده و بوسیله نخ poly propylene شماره 0/7 ناحیه آرتریوتومی شده را بصورت سرتاسری بخیه می کنیم. سرخ رگ رانی سمت چپ را برش طولی داده و بوسیله چسب بیولوژیک سیانواکرلیک ناحیه آرتریوتومی شده را به هم می چسبانیم.

تصویر 5-2- شان گذاری و خارج کردن فمورال رانی پای چپ

تصویر 6-2- شان گذاری و خارج کردن فمورال رانی پای راست

تصویر 7-2- پای راست، برش طولی به روی فمورال رانی
داده شده است

تصویر 8-2- پای چپ، برش طولی به روی فمورال رانی
داده شده است

تصویر 9-2- پای چپ، برش طولی فمورال رانی
به وسیله چسب، چسبانده شده است

تصویر 10-2- پای راست، برش طولی فمورال رانی به وسیله نخ بخیه شده است

تصویر 11-2- بخیه پوست ناحیه جراحی شده
در هر دو کشاله ران

تصویر 12-2- بخیه پوست ناحیه جراحی شده در هر دو کشاله ران

گروه دوم: سرخ رگ رانی سمت چپ را برش عرضی داده و به وسیله چسب بیولوژیک سیانو اکرلیک ناحیه آرتریوتومی را به هم می چسبانیم سپس سرخ رگ رانی سمت راست را برش عرضی داده و بوسیله نخ 7 صفر ناحیه آرتریوتومی شده را بصورت سرتاسری بخیه می کنیم.

تصویر 13-2- پای راست، فمورال رانی برش عرضی داده شده است.

تصویر14-2- پای راست، برش عرضی فمورال رانی بوسیله ی نخ، بخیه شده اس

تصویر 15-2- پای چپ، فمورال رانی برش عرضی
داده شده است

تصویر 16-2- پای چپ، فمورال رانی برش عرضی
داده شده است

تصویر 17-2- پای چپ، فمورال رانی برش عرضی
داده شده است

تصویر 18-2- پای چپ، برش عرضی فمورال رانی
به وسیله چسب، چسبانده شده است

تصویز 19-2- پای چپ، برش عرضی فمورال رانی
به وسیله چسب، چسبانده شده است

تصویر 20-2- بخیه پوست ناحیه جراحی شده
در هر دو کشاله ران

5-2- اقدامات پس از جراحی
1-5-2- سونوگرافی :
سونوگرافی هر دو گروه کاملاً بطور یکسان انجام گرفت و بوسیله ترانسدویوسر36 (T) شکل بعد از عمل (روز صفر) و همچنین روزهای 30 و 60 بعد از عمل هم سونوگرافی انجام گرفت.
چگونگی انجام سونوگرافی:
ابتدا ناحیه کشاله ران تمامی سگ ها بعد بیهوشی بطور کامل شیو گشته و سپس به وسیله دستگاه سونوگرافی sirphonix ناحیه مورد نظر مورد مطالعه قرار گرفت. که همراه با trans ducer خطی و فرکانس 10- 5/6 مگاهرتز و transducer T شکل با فرکانس 10- 5/6 مگاهرتز و ژل coupling gel که ناحیه مورد نظر را آغشته کرده و سپس با روش مانور trans ducer به صورت fanning و sliding ناحیه مدیال رانی مورد مطالعه قرار گرفته و سونوگرافی انجام شد. سپس CSR37 را در مورد سطح مقطع هر رگ بدست آورده در سه مرحله قبل از عمل- بعد از عمل و 2 ماه بعد از عمل .
2-5-2- ارزیابی سرعت عمل جراحی:
سرعت جراحی در دو گروه مورد بررسی قرار می گیرد(در اینجا زمان جراحی از زمان شکافته شدن رگ و خون ریزی تا زمان خون بندی محاسبه می شود).
3-5-2- آنژیوگرافی:
سگ ها پس از 60 روز آنژیوگرافی و قطر رگ در ناحیه اندازه گیری می شود در این
اندازه گیری قطر سرخ رگ در ناحیه آرتریوتومی شده و نشده اندازه گیری و مورد بررسی قرار می گیرد.
4-5-2- ارزیابی کالبدگشایی:
سگ ها پس از 60 روز کالبدگشایی می شوند و چسبندگی های سرخ رگ رانی به بافت های اطراف مورد ارزیابی قرار می گیرد.
5-5-2- ارزیابی پاتولوژِیک:
سرخ رگ های رانی (در ناحیه آرتریوتومی شده و ناحیه سالم) به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال می شود و نیز نمونه ها جهت EM (میکروسکپ الکترونی) و میکروسکپ نوری جهت بررسی دقیق تر به منظور واکنش های آنزیمی که در اثر فعالیت های گرانولسیت ها در اثر سلول های آسیب دیده ایجاد می شود ارسال می شود.
6-5-2- ارزیابی هیستومورفومتری:
از هیستومورفومتری دهانه عروق در مقاطع H & E استفاده می شود.

فصل سوم:
نتایج

1-3- نتایج کالبدگشایی: پس ازکالبدگشایی ومشاهده محل های موردجراحی هیچگونه چسبندگی مشاهده نگردیدآسیب بافتی وتائید بروی بافت های کناری مشاهده نشد ولی قابل ذکر است درمحل های استفاده از چسب بیولوژیک رگ مقداری خاصیت الاستیک خود را از دست داده بود.

تصویر 1-3- پای چپ، برش عرضی به روی فمورال رانیکه به وسیله چسب چسبانده شده بود

تصویر 2-3- پای چپ، برش عرضی به روی فمورال رانی که به وسیله چسب چسبانده شده بود

تصویر 3-3- پای راست، برش عرضی به روی فمورال رانی
که به وسیله نخ بخیه شده بود

تصویر 4-3- پای راست، برش عرضی به روی فمورال رانی
که به وسیله نخ بخیه شده بود

تصویر 5-3- پای چپ، برش طولی به روی فمورال رانی
که به وسیله چسب چسبانده شده بود

تصویر 6-3- پای چپ، برش طولی به روی فمورال رانی
که به وسیله چسب چسبانده شده بود

تصویر7-3- پای چپ، برش طولی به روی فمورال رانی
که به وسیله چسب چسبانده شده بود

تصویر 8-3- پای راست، برش طولی به روی فمورال رانی
که به وسیله نخ بخیه شده بود
2-3- نتایج سونو گرافی :
پس از ارزیابی میزان کاهش قطر سرخرگ، مشاهده شد در هر 2 گروه مورد آزمایش استفاده از چسب سیانو آکرلیک، کاهش قطر کمتری در مقایسه با بخیه ایجاد می کند.
در مقایسه ی استفاده از چسب بین 2 گروه با برش طولی و عرضی، نتایج بهتری در برش طولی نسبت به عرضی بدست آمده است.

1-2-3- عکس های سونوگرافی :

نتایج هیستو پاتولوژی 3-3-

تصویر20-3- مقطع بافت شناسی از سرخرگ رانی الاستیکی در برش طولی با یک ترومبوز شکل گرفته ی مزمن در روش بخیه

لایه ی فیبروتیک انتیما و مدیا گشاد شده است.ترومبوز حالت سوراخ سوراخ شده و به طور محکم به لایه ی انتیما چسبیده است.

مقطع بافت شناسی از سرخرگ رانی الاستیکی در برش طولی در گروه هایی تصویر 21-3-
با ترومبوز مزمن شکل گرفته در روش بخیه

طبقه ی لایه ی فیبروتیک مدیا گشاد شده است. ترومبوز حالت سوراخ سوراخ شده و به طور محکم به لایه ی انتیما چسبیده است.

مقطع بافت شناسی از سرخرگ رانی الاستیکی در برش طولی با یک تصویر 22-3-
ترومبوز شکل گرفته ی مزمن در روش بخیه

طبقه ی فیبروتیک لایه ی انتیما گشاد شده است و به طور گسترده ای وسکولاریزه شده است.

مقطع بافت شناسی از سرخرگ رانی الاستیکی در برش عرضی در روش بخیه تصویر 23-3-

دیواره ی مدیا و انتیما ی رگ ها که کلفت و فیبروزه شده اند پیداست.لایه ی الاستیک از طبقه ی
مدیا به طور کانونی قطع و گسسته گردیده است.

مقطع بافت شناسی طولی از سرخرگ رانی الاستیکی در برش عرضی در روش بخیه تصویر 24-3-

دیواره ی مدیا و انتیمای رگ در جهت ضخیم شدن و فیبروتیک شدن به طور آشکاری تغییر پیدا کرده اند.

مقطع بافت شناسی از سرخرگ رانی الاستیکی در روش چسب بیولوژیک و در برش طولی تصویر 25-3-

لایه ی مدیا و انتیما بدون هر گونه شکل گیری ترومبوز، فیبروتیک می باشد.

مقطع بافت شناسی از سرخرگ رانی الاستیکی در روش تصویر 26-3-
چسب بیولوژیک در برش طولی

لایه ی مدیا و انتیما فیبروتیک می باشد.

مقطع بافت شناسی طولی از سرخرگ رانی الاستیکی در برش تصویر 27-3-
عرضی و با روش چسب بیولوژیک

لایه ی فیبروتیک مدیا و انتیما نسبت به بخیه ی کانتر پارت به مقدار کمتری گشاد شده اند. لایه ی الاستیک طبقه ی مدیا به طور کانونی گسسته شده است.

فصل چهارم:
بحث و نتیجه گیری

– چندین مورد چسب بیولوژیک در گذشته برای آناستوموز عروقی استفاده شده است ولی نتایج آن ناامید کننده بوده است ولی در مورد سیانو اکرلیک نتایج خوب بوده و قدرت کشش مناسبی هم داشته است اما در بعضی موارد باعث تشکیل آنوریسم در دیواره عروق شده است.
– از نظر بافت شناسی در حیوانات که میوسیت دارند و در آن ها الاستین کمتر وجود دارد که این فرضیه باعث اسپاسم بیشتر سرخ رگ ها در حیوانات نسبت به انسان ها می شود، این حالت باعث می شود پاسخ های ، هیپرپلاستیک به آسیب های سرخ گری کمتر باشد.
– قبلاً سهولت استفاده از چسب های بیولوژیک در آناستوموز عروقی در کوتاه مدت پذیرفته شده است.
– آقای Hewitt و همکارانش در سال 2005نشان دادند حداقل پاسخ التهابی و غیرمداوم را دربزدیده اند و آن ها همچنین در انسان 2 ماه و 9 ماه بعد حداقل واکنش بافتی را بدنبال التیام آئورت دیده اند.
– آقای Lemaire و همکارانش در سال 2001 نشان دادند که در خوکچه بافت فیبروزه و تنگی دیده شده است اگر چه وقوع چنین واکنش هایی در بچه های خوکچه ناشناخته است.
– در حیوانات جوان شروع واکنش های التهابی سریع و مهم است. مواردی هم از
واکنش های آنتی یا نیک مشاهده شده است.
– در اکثر مقالات ذکر شده بررسی و مطالعه در این زمینه بسیار بازست و نکات بسیار زیادی رادر برمی گیرد.
– حداقل پاسخ های التهابی وغیرمداوم پس ازاستفاده از چسب سیانوالکریک مشاهده گردید.
– سهولت استفاده ازچسب های بیولوژیک درآناتسور موزعروقی نسبت به روش های دیگر
– افزایش سرعت وکاهش زمان درجراحی هنگام استفاده از چسب بیولوژیک سیانوالکریک
– مناسب بودن کنشش وقدرت غروق درمحل چسبانده شده پس از استفاده ازچسب
– درمواردی باعث ایجاد آنورسیم درمحل چسبانده در دیواره عروق می گردد.
– مشاهده کلسیفیکیشن دردیواره سرخ رگ بصورت کپسول اطراف محل های که چسب استفاده شده است.
– همچنین چسب بیولوژیک سیانواکرلیک بعنوان یک قید متود جدید وموفق در آناستاموز مویرگهاوعروق نازک تر تائید گشته است ومورد استفاده قرار می گیرد.
– دریک مطالعه دیگر که بروی 30 عدد رت صورت گرفته وچسب سیانوکلرلیک بروی شریان کاروتید آن ها مورد استفاده قرار گرفته موش ها در زوها 28و21و14و5و2 مورد ارزیابی قرارگرفته اند از لحاظ پاتولوژی آنژیوگرافی وکالبدگشایی مورد مطالعه قرارگرفته و به این نتیجه رسیده اند که استفاده از چسب سرعت جراحی را افزایش داده وازطرفی بی خطر ونیاز به تکنیک های پیچیده ای جراحی را نیز برطرف کرده وازلحاظ پاتولوژی عارضه بافتی برجانگذاشته واین روش ترجیح داده شده نسبت به بخیه جراحی روی عروق.
– دریک مطالعه نیزبروی 10 قلاده سگ که بصورت تصادفی به دوگروه 5تایی تقسیم شده بودند بروی شریان کاروتید برش طولی حدود mm4 داده شده وپس در یک گروه با چسب سیانوالکریک ودریک گروه از نخ بخیه پرولین 5صفراستفاده شده که نتایج بدست آمده از لحاظ سرعت عمل ،راحت درانجام عمل وکاهش خون ریزی وهمچنین از لحاظ میزان تنگ شدن عروق پس از استافده از چسب وبا بخیه کردن نتایج بدست آمده نشان داد که استفاده از چسب نسبت به نخ بخیه بهتر است.
– سابا و همکارانش در سال 2007 نیز بر روی 10 قلاده سگ که بصورت تصادفی به دوگروه 5تایی تقسیم شده بودند بروی شریان برش طولی حدود mm4 داده شده و چسب سیانوالکریک استفاده شد که نتایج بدست آمده از لحاظ سرعت عمل ،راحت درانجام عمل وکاهش خون ریزی وهمچنین از لحاظ میزان تنگ شدن عروق پس از استفاده از چسب وبا بخیه کردن نتایج بدست آمده نشان داد که استفاده از چسب نسبت به نخ بخیه بهتر است.
– دریک مطالعه دیگر که بروی 30 عدد رت صورت گرفته وچسب سیانوکلرلیک بروی شریان کاروتید آن ها مورد استفاده قرار گرفته موش ها در روزها ی 28و21و14و 5 و2موردارزیابی قرارگرفته اند از لحاظ پاتولوژی آنژیوگرافی وکالبدگشایی مورد مطالعه قرارگرفته و به این نتیجه رسیده اند که استفاده از چسب سرعت جراحی را افزایش داده وازطرفی بی خطرونیاز به تکنیک های پیچیده ای جراحی را نیز برطرف کرده وازلحاظ پاتولوژی عارضه بافتی برجانگذاشته واین روش ترجیح داده شده نسبت به بخیه جراحی روی عروق .

جدول 1-4- زمان بسته شدن برش بر حسب دقیقه

بخیه
چسب
⋆
18/20±2/38
1/80±83/ 0

 بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود دارد.
⋆P<0/001 معنی دار است.

جدول 2-4- محیط سرخرگ رانی در برش طولی ( بر حسب میلی متر)
60
یک
(بعد از عمل)
صفر
(قبل از عمل)
گروه/روز
11/96±1/84
7/24±1/25
11/68±1/87
پای چپ
9/18±0/89
7/40±1/07
12/26±1/34
پای راست
⋆
NS
NS

بین دو گروه در روز قبل و بعد عمل اختلاف معنی داری وجود ندارد ولی در روز 60 اختلاف معنی داری وجود دارد.
⋆ P<0/001 معنی دار است.
P>0/05 : NS معنی دار نیست .

جدول 3-4- محیط سرخرگ رانی در برش عرضی ( بر حسب میلی متر)
60
یک
(بعد از عمل)
صفر
(قبل از عمل)
گروه/روز
9/96±2/13
7/16±0/80
9/64±1/17
پای چپ
8/12±1/16
7/16±0/66
8/92±0/96
پای راست
NS
NS
NS

• بین دو گروه در روز قبل و بعد عمل و روز 60اختلاف معنی داری وجود ندارد.
• P>0/05 :NSمعنی دار نیست.

جدول 4-4- مساحت مقطع سرخرگ رانی در برش عرضی ( بر حسب سانتی متر مربع )
60
یک
(بعد از عمل)
صفر
(قبل از عمل)
گروه/روز
0/072±0/008
0/044±0/011
0/073±0/009
پای چپ
0/049±0/011
0/039±0/008
0/061±0/011
پای راست
⋆
NS
NS

بین دو گروه در روز قبل و بعد عمل اختلاف معنی داری وجود ندارد ولی بین دو گروه در روز 60 اختلاف
وجود دارد.
⋆ P<0/01 معنی دار است .
P>0/01 : NS معنی دار نیست .

جدول 5-4- مساحت مقطع سرخرگ رانی در برش طولی ( بر حسب سانتی متر مربع )
60
یک
(بعد از عمل)
صفر
(قبل از عمل)
گروه/روز
0/118±0/011
0/034±0/015
0/112±0/022
پای چپ
0/089±0/007
0/053±0/015
0/127±0/010
پای راست
⋆
NS
NS

• بین دو گروه در روزهای قبل و بعد عمل اختلاف معنی داری وجود ندارد ولی در روز60بین دو گروه اختلاف معنی داری
وجود دارد.
⋆ P<0/05 معنی دار است .
P>0/05 : NS معنی دار نیست .

پس از ارزیابی میزان کاهش قطر سرخرگ با استفاده از سونوگرافی، مشاهده شد در هر 2 گروه مورد آزمایش استفاده از چسب سیانو آکرلیک، کاهش قطر کمتری در مقایسه با بخیه ایجاد می کند.در مقایسه ی استفاده از چسب بین 2 گروه با برش طولی و عرضی، نتایج بهتری در برش طولی نسبت به عرضی بدست آمده است.
پس ازکالبدگشایی ومشاهده محل های موردجراحی هیچگونه چسبندگی مشاهده نگردیدآسیب بافتی وتائید برروی بافت های کناری مشاهده نشد ولی قابل ذکر است درمحل های استفاده از چسب بیولوژیک رگ مقداری خاصیت الاستیک خود را از دست داده بود.
در ارزیابی بافت شناسی، شکل های ترومبوز ها به دنبال بخیه در گروه با برش طولی که بخیه ی ریز جراحی دارند مشاهده شده اند، اگر چه درجات مختلفی از تنگی در گروه های تجربی مشاهده شده اند.در محل برش عرضی، ترومبوز نداریم. با توجه به شمارش هسته ی سلول، در لایه ی مدیا و انتیما، کاهش استنوزیس در گروهی که در آنها چسب بیولوژیک بکار رفته، مشاهده شد.
با توجه به تحقیقات گذشته و نتایج بالا، چسب بیولوژیک نسبت به بخیه، قطر رگ را کمتر کاهش می دهد و اثرات مضر بافتی کمتری دارد.

منابع :
1.Salvatore Chibbaro, Leonello Tacconi.2009.use of skin glue versus traditional wound closure methods in brain surgery:a prospective, randomized, controlled study. Journal of clinical neuroscience. 535-539.
2.Shinichiro Oda, Shigeki Morita, Yoshihisa Tanoue.2009.interactive cardiovascular and thoracic surgery.ESCVS.258-261.
3.M.schiller, H.Rudorf, M.J.Kiderlen.2009.short-term tissue response of lapine carotid artery microanastomoses to bioglue.thorac cardiov surg.298-303.
4.Eleftherios S, Xenos, Nicholas N, Abedi, Daniel L.2007.meta-analysis of endovascular vs open repair for traumatic descending thoracic aortic rupture.presennted at the thirty-second annual meetng of the southern association for vascular surgery,naples,fla.
5.Yoshikazu Yoshino, Yasunari Niimi, Joon K. Song.2005.preventing spontaneous thrombosis of experimental sidewall aneurysms: the oblique cut.AJNR Am J Neuroradial.1363-1365.
6.Thomas Schachner, Gunther Laufer and Johannes Bonatti.2006.in vivo models of vein graft disease.Eur J Cardiothorac Surg.451-463.
7.Kirsti Witter, Zbynek Tonar, Vit Martin Matejka.2009.tissue reaction to three different types of tissue glues in an experimental aorta dissection model; a quantitative approach.Histochem Cell Biol.241-259.
8.Himanshu J.Patel.David M.Williams, Gilbert R.Upchurch.2009.a cpmparative analysis of open and endovascular repair for the ruptured descending thoracic aorta. presennted at the thirty-second annual meetng of the southern association for vascular surgery, For Lauderdale, Fla.
9.Bastiaanse J,Borst C, Van der Helm YJ,Loo KH.2000.Arteriotomy closure by glued patch in the porcine carotid artery. Ann Thorac Surg.1384-8.
10.Charles W,Hewitt,Steven W,Marra,Brian R.kann.2000.bioglue surgical adhesive for thoracic aortic repair during coagulopathy: efficacy and histopathology. presennted at the thirty-second annual meetng of the southern association for vascular surgery, For Lauderdale, Fla.
11.Saba D, Yilmaz M, Yavuz H, Noyan S, Avci B.2007.Sutureless vascular anastomoses by N-butyl-2 cyanoacrylate adhesive : an experimental animal study.Eur Surg Res.239-44.
12.Wolfgang Schiller, Heike Rudorf, Christoph B, Weizel, Martin J.2007.Sutureless anastomoses of rabbit carotid arteries with bioglu.clinic for cardiac surgery,bonn,germany.
13.Abe DeAnda Jr, John A.Elefteriades, Nahidh W, Hasaniya.2009.improving outcomes through the use of surgical sealants for anastomotic sealing during cardiovascular surgery.J Card Surg.325-333.
14.SARITAS Z.K, OCAL N, APAYDIN N, PAMUK K, SAHAL M.2006.surgical treatment in canine dirofilariosis by pulmonary arteriotomy a case report.Veteriner Cerrahi Dergisi.48-51.
15.Roxana Briciu, Muste A, Laura Livitchi.2009.aorto-iliac bypass technique in pigs.Bulletin UASVM,Veterinary Medicine 66(2).

ABSTRACT
Adhesive effects on biological cyanoacrylic artery diameter reduction of the histological effects

Summary: Includes Cyanoacrylic whether biological glue can cause the arteries to prevent reduction in diameter for longitudinal and transverse arteriotomy be and the amount of tissue damage incurred after using the above tag is how much.
Purpose:Include tag meet biological effects on decreasing diameter cyanoacrylic red and the tissue effects.
Methods:10 apparently healthy female dogs have been prepared random the second group, five divided then before the surgery artery femoral both groups studied,and ultrasound was used in terms of size and diameter, then one group to the longitudinal and the other group as a cross on flvral chariot left foot ulcer and then by the adhesive was pasted on the right as patty longitudinal and transverse ulcer and then sutured bye the two methods were compared with.
Result include:a minimum continuous ghyralthaby response after the use of adhesive; reducing the time and no need chrahy complex surgical techniques ( suturing vessels ) in terms of reduced artery diameter; lack thrombosis when using glue and have not reduced the diameter of the artery.

1 -Tunica Intima
2 -Tunica Media
3 -Tunica Adventitic
4 -vasa vasorum
5 -Arteries
6 -Capillaries
7 -pericyte
8 – continaos capillaries
9 – fenestrated capillaries
10 – sinusoidal capillaries
11 – Admirable system
12 – portal system
13 – veins
14 – post capillaries
15 – venules
16 – small to median sized veins
17 – large veins
18 – foam cells
19 – atherosclerosis
20 – aneavrysm
21 – values
22 – carotid bodies
23 – Glomus cells
24 – Sheathed cells
25 – Aortic bodies
26 – Specialized Baro nesepter
27 – carotid sinus
28 – Aortic sinus
29 -Silastic
30 – dissection
31 -Magnification
32 -Incision & closure
33 – end-to-end
34 – end-to-side
35 – side-to-side
36 -trans ducer
37 – Cross Sectional area
—————

————————————————————

—————

————————————————————

71