دوچرخه وسیله نقلیه ای است سبک و دارای دو چرخ که به کمک پا زدن حرکت می کند. تاریخچه دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش با تاریخچه خود دوچرخه، ارتباط کامل دارد.
اولین فرد در تاریخ که سوار بر دوچرخه شد، یک فرانسوی به نام سیوراک (sivrac) بود. سیوراک، در سال 1690 میلادی دوچرخه ای چوبی ساخت که شاخه هایی عمودی بر روی چرخهای آن قرار داشت و هر دو چرخ به وسیله یک چوب افق به هم متصل می شد. این دستگاه، پنجه رکاب نداشت و حرکت آن به کمک فشار دادن پاها بر روی زمین صورت می گرفت. اهالی پاریس، دوچرخه سیوراک را اسب چوبی عنوان داده بودند.
تاریخچه دوچرخه سواری
اسب چوبی گرچه تعجب مردم پاریس را برانگیخته بود، چندان مورد استقبال قرار نگرفت و فقط فروشندگان دوره گرد بودند که برای حمل بار از آن استفاده می کردند.
در سال 1817، در شهر کارلسروهه آلمان شخصی به نام بارون فون دریاس دوچرخه پایی کاملتری ساخت و یک زین کوچک هم بر روی آن قرار داد. دوچرخه های فون دریاس به زودی در چند پایتخت اروپایی به مردم معرفی شد و شخصی به نام دنیس جانسون یکی از آنها را با خود به انگلستان برد تا از روی آن بسازد و بفروشد.
دنیس جانسون کلاسهایی برای آموزش فن دوچرخه سواری ترتیب داد و با این کار مشتاقان بسیاری برای کالای خود به وجود آورد. به این ترتیب، کار و بار دنیس جانسون به قدری گرفت که دوچرخه سواری تبدیل به یکی از تفریحات محبوب و متداول روز شد.
در سال 1818، شخصی به نام بارون ساوربرن در فرانسه دوچرخه ای ساخت که دارای چرخ بسیار بزرگی در جلو و چرخ کوچکی در عقب بود. به چرخ جلو این دوچرخه عجیب، طنابی دایره وار (به صورت حلقه) بسته می شد که راننده باید آن را با دست می کشید تا چرخ جلو به حرکت درآید و دستگاه را به جلو ببرد. چنین کاری فقط از عهده بندبازها و دوچرخه سوارهای بسیار ماهر بر می آمد. از روی این دستگاه عده زیادی افتادند و مجروح و مصدوم شدند.
در سال 1834، آهنگری اسکاتلندی به نام مک میلان برای دوچرخه پنجه رکاب اختراع کرد تا دیگر احتیاجی به فشار پا بر روی زمین نباشد. مک میلان دوچرخه خود را به تدریج و طی پنج سال چنان کامل کرد که می توانست تا 22 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد. خود مک میلان نمایشهایی هم برپا می کرد تا به مردم ثابت کند که وسیله نقلیه او چه اندازه مطمئن و بی خطر است. دوچرخه مک میلان اکنون در موزه لندن نگهداری می شود.
در سال 1860 در فرانسه، کارخانه داری به نام میشو به دوچرخه علاقمند شد و تصمیم گرفت تغییراتی در آن به وجود بیاورد. برای این کار، میشو مهندس جوان و مبتکری به نام پی یر لالمنت را به استخدام کارخانه خود درآورد.
لالمنت، قسمتهایی از دوچرخه را که قبلاً از جنس چوب بود، با لوله های آهنی ساخت و سپس سطح خارجی چرخهای چوبی را با نوارهای لاستیکی پوشانید. در سال 1962 لالمنت دوچرخه ای ساخت که دارای رکاب بر روی چرخ جلو بود. وقتی لالمنت به آمریکا مهاجرت کرد، دوچرخه ابداعی خود را هم در آنجا ساخت و به بازار فرستاد. دوچرخه های لالمنت در ایالات متحده به بون شیکر معروف شدند.
در سال 1871 در انگلستان دوچرخه ای به بازار آمد که کم و بیش شبیه بون شیکر بود. این دوچرخه را شخصی به نام جیمز استانلی چنان ساخته بود که چرخی بزرگ در جلو و چرخی کوچک در عقب داشت و با یک پدال که در مرکز چرخ جلو کار گذاشته شده بود، حرکت می کرد.
در سال 1873 مهندسی به نام هاردی لاوسون برای نخستین بار زنجیر چرخ را به دوچرخه افزود. این زنجیر به چرخ عقب وصل می شد و با گردش آن توسط فشار پا، دوچرخه به حرکت در می آمد. با این همه، چون تایر دوچرخه سنگین بود و از لاستیک توپر ساخته می شد، سرعت دوچرخه چندان زیاد نبود. اما، در سال 1879 در مرکز چرخه بلبرینگ قرار گرفت و این ابداع که توسط شخصی به نام توماس صورت پذیرفته بود، بر سرعت دوچرخه بسیار افزود. در سال 1881 یک شرکت سازنده چرخ خیاطی دوچرخه هایی تولید کرد که هر دو چرخ جلو و عقب آن به یک اندازه بود.
در سال 1889 میلادی دانلپ از تایرهای هوادار برای دوچرخه استفاده کرد. نخستین تایری که دانلپ ساخت، اکنون در موزه «ادینبورد» در انگلستان نگهداری می شود. این تایر پیش از آنکه باز نشسته شود، حدود پنج هزار کیلومتر کار کرده بود. در اواخر سال 1888، گروهبان بلفست برای کمپانی دانلپ لاستیک تویی و رویی دوچرخه را ساخت و از آن تاریخ تاکنون دوچرخه را به صورتی که امروز معمول است می سازند. در سال 1896 با شروع نخستین دوره بازیهای المپیک نوین، مسابقات دوچرخه سواری به عنوان یک رشته ورزشی مستقل و پرطرفدار در برنامه بازیها گنجانده شد.
نخستین مسابقه دوچرخه سواری در سال 1868 در محلی به نام هندون در انگلستان انجام شد. در همین سال یک کارخانه سازنده دوچرخه در فرانسه، مسابقه ای نمایشی به مسافت 1200 کیلومتر (دور فرانسه) ترتیب داد تا برای محصولات خود تبلیغ کند.
فواید دوچرخه سواری
سلامت روان را تقویت می کند
مطالعه ای در وای ام سی ای (YMCA) نشان داده افرادی که سبک زندگی فعالانه ای از نظر بدنی دارند، نسبت به کسانی که فعالیتی ندارند، از ۳۲ درصد سلامت بیشتری برخوردارند.
ورزش با روش های گوناگونی حال شما را بهتر می کند؛ از جمله آدرنالین (adrenalin) و اندورفین (endorphins) آزاد می کند، و اعتماد به نفس ناشی از دستیابی به موفقیت های جدید را افزایش می دهد.
دوچرخه سواری، فعالیت بدنی را با بیرون رفتن و تماشای مناظر جدید ترکیب می کند. می توانید تنهایی دوچرخه سواری کنید و به نگرانی ها و دغدغه های ذهنی خود برسید، یا گروهی دوچرخه سواری کرده و با افراد بیشتری معاشرت کنید.
گریم اوبری (Graeme Obree) رکورددار سابق دوچرخه سواری یک ساعته، بیشتر عمرش دچار افسردگی بوده است. اوبری می گوید: «بیرون زدن و دوچرخه سواری، [به کسانی که دچار افسردگی هستند] کمک می کند… نمی دانم اگر دوچرخه سواری نبود، چه بلایی سرم می آمد.»
به کاهش وزن کمک می کند
وقتی پای کاهش وزن به میان می آید، ساده ترین معادله این است: «مقدار کالری خروجی باید از مقدار کالری ورودی بیشتر باشد». یعنی برای وزن کم کردن، کالری ای که می سوزانید باید بیشتر از کالری ای باشد که مصرف می کنید. دوچرخه سواری بسته به شدت آن و وزن دوچرخه سوار، بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ کالری در ساعت می سوزاند.
البته عوامل دیگری هم هستند؛ آرایش و نوع ترکیب کالری هایی که مصرف می کنید و کیفیت خواب تان، بر تعداد دفعات سوخت گیری شما تاثیر می گذارند؛ و البته زمانی را که صرف سوزاندن کالری می کنید، به لذتی بستگی دارد که از انجام آن فعالیت می برید.
با فرض اینکه از دوچرخه سواری لذت می برید، کالری هم می سوزانید. و اگر تغذیهٔ خوبی هم داشته باشید، حتما وزن کم می کنید.
عضله ها را می سازد
عنصر مقاومت در دوچرخه سواری، یعنی فقط چربی نمی سوزاند، بلکه عضله هم می سازد، به ویژه ماهیچهٔ سرینی بزرگ، ماهیچهٔ همسترینگ، ماهیچهٔ چهارسر ران و ماهیچه های پشت پا. کسانی که درصد عضلهٔ بالاتری دارند، حتی وقتی تحرکی ندارند هم کالری بیشتری می سوزانند.
البته باید توجه داشته باشید که اگر می خواهید ماهیچه های چهارسر ران تان مثل دونده های سرعت بشود، دوچرخه سواری کافی نیست و باید حسابی وزنه بزنید.
می توانید دو بار صبحانه بخورید
اگر می خواهید مسیر خانه تا محل کار را با دوچرخه طی کنید، می توانید میان وعده ای هم به برنامهٔ روزانهٔ خود اضافه کنید.
نیم ساعت دوچرخه سواری تا محل کار، بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ کالری می سوزاند؛ بنابراین اجازه دارید میان وعدهٔ سبکی پشت میزتان صرف کنید.
اگر واقعاً به دنبال چربی سوزی هستید، می توانید ناشتا دوچرخه سواری کنید، البته این توصیه برای کسانی است که حسابی می خواهند لاغر کنند.
سلامت ریه ها را تقویت می کند
مطالعات اخیر نشان داده اند کسانی که دوچرخه سواری می کنند، نسبت به آن هایی که با خودرو تردد می کنند، کمتر در معرض دودهای خطرناک هستند.
در این مطالعه، رانندگان خودرو، کسانی که از اتوبوس استفاده می کنند، کسانی که پیاده می روند، و دوچرخه سوارها، که همگی از مسیر شلوغی در مرکز لندن تردد می کردند، با نصب آشکارساز آلودگی هوا وضعیت شان آزمایش و بررسی شد.
نتیجه این شد که راننده ها پنج برابر دوچرخه سوارها، سه و نیم برابر پیاده روها، و دو و نیم برابر اتوبوس سوارها در معرض آلودگی قرار می گیرند؛ خلاصهٔ کلام اینکه، دوچرخه سوارها برنده شدند.
خطر ابتلا به بیماری قلبی و سرطان را کاهش می دهد
دوچرخه سواری ضربان قلب را بالا می برد؛ یعنی کمک می کند تا خون به تمام نقاط بدن برسد و کالری هم می سوزاند. در واقع، احتمال اضافه وزن را کاهش می دهد. در نتیجه دوچرخه سواری جزو ورزش هایی است که معمولا برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سرطان توصیه می شوند.
محققان دانشگاه گلاسگو (University of Glasgow) طی پنج سال روی بیش از ۲۶۰۰۰۰ نفر مطالعه کردند و متوجه شدند که دوچرخه سواری در مسیر خانه تا محل کار، احتمال ابتلا به بیماری قلبی یا سرطان را به نصف می رساند.
دکتر جیسن گیل (Jason Gill) از موسسهٔ بیماری های قلبی عروقی و علوم پزشکی (Institute of Cardiovascular and Medical Sciences) بریتانیا این طور توصیه می کند: «دوچرخه سواری در مسیر محل کار، رابطهٔ نزدیکی با کاهش خطر شرایط نامطلوب برای سلامت انسان دارد.»
خواب بهتری به همراه دارد
همه می دانیم که فعالیت بدنی، باعث خواب بهتر می شود. محققان دانشگاه جورجیا در دوره ای ۳۵ ساله، مردان و زنان ۲۰ تا ۸۵ ساله را مورد مطالعه قرار دادند، و متوجه شدند ۲ درصد کاهش تناسب در مردان و ۴ درصد در زنان موجب مشکل در خواب می شود.
دکتر رادنی دیشمن (Rodney Dishman) که یکی از محققان پیشروی این مطالعه بود گفته: «شدیدترین افت در تناسب قلبی و عروقی بین سنین ۴۰ تا ۶۰ سال رخ می دهد. مشکلات مربوط به طول و کیفیت خواب هم در همین دوره به اوج می رسند.»
ورای این ارتباطی که دانشمندان عنوان کردند، شاید بتوان کاهش اضطراب را علت اصلی دانست که ورزش به همراه دارد و باعث بالا رفتن کیفیت خواب می شود. ورزش از افزایش وزن با بالا رفتن سن هم که دلیل دیگری برای اختلال خواب است جلوگیری می کند.
قدرت مغز را افزایش می دهد
همیشه ورزش را با سلامت مغز ارتباط داده اند؛ و همین طور، با کاهش تغییرات شناختی که می توانند ما را در سال های آینده در مقابل زوال عقل (Dementia) آسیب پذیر کنند.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد که جریان خون مغزی افراد حین دوچرخه سواری تا ۲۸ درصد افزایش پیدا می کند و این افزایش در برخی بخش ها به ۷۰ درصد هم می رسد. نه تنها این، بلکه جریان خون در برخی بخش ها حتی پس از ورزش هم تا ۴۰ درصد بالاتر باقی ماند.
بهبود جریان خون تاثیر زیادی در سلامت دارد، چون خون، همهٔ آن چیزهایی را که ما را سالم نگه می دارند، به نقاط مختلف بدن می رساند. مطالعهٔ مربوط به سال ۲۰۱۳ در نهایت نتیجه گرفت که باید چهار بار در هفته، هر بار به مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه با ۷۵ تا ۸۵ درصد از حداکثر ذخیرهٔ ضربان قلب (یعنی حداکثر ضربان قلب منهای ضربان قلب پایه) رکاب بزنیم. البته این مقدار حداقلی است و اگر می خواهید بیشتر رکاب بزنید، چیزی جلودارتان نیست!
دوچرخه سواری چقدر کالری می سوزاند؟
قانون کلی این است: هر چه سرعت دوچرخه سواری بیشتر باشد به احتمال زیاد کالری سوزی نیز افزایش خواهد یافت زیرا بدن در سرعت بالا به انرژی بیشتری نیاز دارد.
به گفته متخصصان دانشگاه هاروارد زمانی که یک فرد با وزن 70.3 کیلوگرم با سرعت متوسط 19.3 تا 22.3 کیلومتر در ساعت دوچرخه سواری می کند در مدت 30 دقیقه 298 کالری می سوزاند، در حالی که همین فرد در سرعت های بالاتر 22.5 تا 25.5 کیلومتر در ساعت حدود 372 کالری می سوزاند
نیم ساعت دوچرخه سواری چند کالری می سوزاند؟
مقدار کالری سوزی ممکن است بین دوچرخه سواری ثابت داخل سالن و دوچرخه سواری در محوطه باز کمی متفاوت باشد اگرچه هر دو عالی هستند.
دوچرخه سواری خارج از منزل پویاتر از دوچرخه سواری ایستا می باشد زیرا نیاز به توجه و دقت به محیط اطراف دارد و عبور از جاده ها و مسیرهای مختلف تحرک بیشتری می طلبد، مواردی همچون مقاومت باد و فراز و نشیب هایی مانند تپه ها نیز ممکن است وجود داشته باشد که می توانند سطح کالری سوزی را نسبت به میزان کالری سوزی در دوچرخه سواری ایستا و داخل باشگاه افزایش دهند.
دوچرخه سواری ایستا یا ثابت
طبق گفته متخصصان دانشگاه هاروارد مقدار کالری سوزی در دوچرخه سواری ایستا با سرعت متوسط به وزن هر فرد بستگی دارد.
کالری سوزانده شده با سرعت متوسط حدود 19.3 تا 22.3 کیلومتر در ساعت به مدت 30 دقیقه به صورت زیر می باشد:
56.7 کیلوگرم: 210 کالری
70.3 کیلوگرم: 260 کالری
دوچرخه سواری در محیط بیرون
با توجه به آن چه گفتیم احتمالا کالری سوزی با دوچرخه سواری خارج از منزل کمی بیشتر است، گفته شده کالری سوزانده شده طی دوچرخه سواری با سرعت متوسط در فضای باز در مدت 30 دقیقه به صورت زیر می باشد:
56.7 کیلوگرم: 240 کالری
70.3 کیلوگرم: 298 کالری
83.9 کیلوگرم: 355 کالری
دوچرخه سواری کوهستان
بعضی افراد ممکن است دوچرخه سواری کوهستان یا BMX را انتخاب کنند که کالری سوزی بیشتری به دنبال دارد زیرا نیاز به بالا رفتن از تپه ها و پیمودن زمین های صخره ای و ناهموار دارد.
طبق گفته متخصصان دانشگاه هاروارد، مقدار کالری سوزی با دوچرخه سواری در کوهستان طی مدت زمان 30 دقیقه به صورت زیر می باشد:
56.7 کیلوگرم: 255 کالری
70.3 کیلوگرم: 316 کالری
83.9 کیلوگرم: 377 کالری
میزان کالری سوزی یک ساعت دوچرخه سواری چقدر است؟
دوچرخه سواری ایستا یا ثابت
کالری سوزانده شده با سرعت متوسط حدود 19.3 تا 22.3 کیلومتر در ساعت به مدت یک ساعت به صورت زیر می باشد:
58.9 کیلوگرم: 413 کالری
70.3 کیلوگرم: 493 کالری
81.6 کیلوگرم: 572 کالری
دوچرخه سواری در محیط بیرون
گفته شده کالری سوزانده شده طی دوچرخه سواری با سرعت متوسط در فضای باز در مدت یک ساعت به صورت زیر می باشد:
58.9 کیلوگرم: 472 کالری
70.3 کیلوگرم: 563 کالری
81.6 کیلوگرم: 654 کالری
دوچرخه سواری کوهستان
کالری سوزی طی دوچرخه سواری کوهستان با سرعت متوسط در مدت یک ساعت به صورت زیر می باشد:
58.9 کیلوگرم: 502 کالری
70.3 کیلوگرم: 598 کالری
81.6 کیلوگرم: 695 کالری
دوچرخه سواری و کاهش وزن
مدت زمان و شدت دوچرخه سواری از عوامل تاثیرگذار اصلی روی میزان کالری سوزی در فرد می باشد. اگر فردی هستید که فعالیت ورزشی چندانی ندارید دوچرخه سواری روزانه 15 دقیقه یا 30 دقیقه (چند بار در هفته) روشی عالی برای بهبود سلامتی می باشد و به احتمال زیاد وزن را کاهش می دهد.
پس از مدتی که بدن شما با دوچرخه سواری شدت متوسط سازگار می شود می توانید شدت آن را افزایش دهید تا کالری سوزی افزایش یابد.