بررسی معماری کارهای ریچارد میر
ریچارد مه یر(ریچارد میر)، معمار آمریکایی (نیویورکی) ملقب به شوالیه سفید پست مدرنیسم در سال ۱۹۳۴ در شهر نیوجرسی متولد شد. وی در سال ۱۹۵۷ از دانشگاه معتبر کرنل در رشته معماری فارغ التحصیل شد. او پیش از تاسیس دفتر کار خود در نیو یورک در سال ۱۹۶۳ با مور- اوینگز- مریل ومارسل بروئر همکاری می کرد.پس از کارهای کوتاه با شرکت های مختلف، معمار جوان توانست دفتر کار خود را در شهر نیویورک و در آپارتمان خود افتتاح کند. اولین پروژه خود را به عنوان یک معمار جوان با نمایش و طراحی، قطعه ای از خانه ای که برای پدر و مادر خود طراحی کرده بود آغاز کرد.
معرفی ریچارد میر
در سال ۱۹۶۹ به عضویت گروه پنج نیویورک “New York Five” درآمد که به واسطه نمایشگاه ۱۹۶۹ در موزه هنر مدرن Modern Art به کسب برتری نائل شد. اعضای دیگر این گروه مایکل گریوز، پیتر آیزنمن ، چارلز گواتمی و جان هجداک بودند. تمامی طراحی های آنها عموماً خانه هایی از چوب بود که به روش لوکوربوزیه و سبک مدرن بین المللی International Modern پیش از جنگ طراحی شده بودند.بسیاری از کارهای اولیه مه یر، شامل خانه های مجللی بود سرشار از خط های هنری و معماری که طراحی های هندسی جسورانه داشتند. درکارهای او به کارگیری خطوط شکننده (ترد) و شیشه ای در کنار هم، همانند قرار گرفتن انسان در برابر طبیعت است در حالی که استفاده آنها به طور همزمان تفاوت شگرفی ایجاد می کند. ریشه و اصل این طراحی ها نه تنها چشم های قوی علاقمندان معماری بلکه منتقدان نیویورک را نیز به خاطر این حرکت جسورانه گرفتار سبک خود می کرد.
فعالیت ها
در همه ساختمان ها خصوصاً طرح های مه یر برتری رنگ سفید کاملا غالب نمایش داده شده که به خلوص و بی نقصی این سبک کمک می کند. از همین رو گروه آنان به نام مستعار معماران سپید نامیده شدند. خانه های سفید مه یر در زمینه ای از فضاهای سبز با لایه بندی های افقی وعمودی به چشم می خورد. مزیت کارهای مه یر از نظر اجتماعی این است که ساختمان های او٬ به سرعت قابل شناسایی است. وی در آفریدن تندیس در فضا نیز دستی چیره دارد.اعضای گروه five خیلی زود از هم جدا شدند اما نمایشگاه به ماموریتهای بزرگتر بعدی هدایت شد که در مورد مه یردر تعدادی از موزه های معتبر همچون موزه هنر بالا: High Museum of Art در آتلانتا – جورجیا (1983) و مرکز گتی Getty Center در لس آنجلس(1984-97) به اوج خود رسید تا اینکه در انتهای قرن بیستم او تبدیل به یکی از موفق ترین معماران بین المللی شد.
ویژگی طراحی
در سال ۱۹۸۴ با دریافت جایزه بزرگ معماری Pritzger ، توانست به جوانترین معمار شایسته تبدیل شود. مه یر در آنجا گفت: " تشکر از خداوند به خاطر پدر و مادرم و ایمانی که به ما داده است." او همچنین مدال طلای AIA در سال ۱۹۹۷ و جایزه( Brunner برای معمار جوان) را در سال ۱۹۷۶ دریافت نمود.موزه بالا High Museum که بخشی از مرکز بین المللی هنر وودرو Woodrow Art Center است، شاید بارزترین نمونه دلگرمی و آرامش در ساختمانهای مه یر است. قابل توجه ترین قسمت، چشم انداز نیرومندی است که ایجاد شده، صفت” High ” ممکن است بیانگر حالتی معنوی باشد. مه یر اینگونه بر احساس ماورایی که نهفته در فرمهای معمارانه است تاکید می کند.
افتخارات
پنج عامل محوطه٬ برنامه، رفت و آمد (سیرکولاسیون)٬ ورودی و سازه است که در تحلیل معماری به او کمک می کند. ریچارد میر به خاطر معماری و طرح هایش در تمام جهان شناخته شده و قابل احترام است وی جوایز کمیسیون های ارشد در ایالات متحده و اروپا شامل: کاخ دادگستری، تالارهای شهر، موزه ها، خانه سازی و اقامتگاه های شخصی را دریافت نموده است. از آنجا که مایر تا به اوج شهرت رسیدن خود در ساحل غربی کالیفرنیا بود، بسیاری از آموخته های حرفه ای خود را توسط ساختمان هایی در نیویورک و انگلستان به نمایش گذاشته است.
سفید رنگ بی نظیری است که شما می توانید تمام رنگ ها را در پس آن مشاهده کنید. سپیدی سفید، هرگز سفید نیست. بلکه همواره با تاثیر از نور و سایه در حال تغییر مداوم است. به عنوان مثال: آسمان، ابرها،خورشید و ماه دارای طیفی از سفیدی های مختلفی هستند.از بزرگ ترین خصوصیات ساختمان های ریچارد میر، لذتی است که فضا به جسم و کالبد القاء می کند. ساختمان های وی یک تجربه واحد از احجام توپر، توخالی،و بافت های متنوع است که ترکیب منظم و ساده ای خلق کرده اند. هر کدام از ساختمان های ریچارد میر دارای بعد بصری است که عمیقاً زیبا هستند.ریچارد مه یرمعماری را به عنوان بهترین تجربه ، و تغذیه روح و ذهن خود می داند. معماری مادر هنرها است و باور دارم که این هنر به طور ملموس با گذشته و آینده در ارتباط است. ویژگی اصلی کارهای میر شفافیت و روشنی است. چون او معتقد است استفاده از این سبک بهترین گزینه برای معرفی معماری آمریکا است.معماری مه یر، توجه به فضاست: البته فضایی دارای نظم و در نظر گرفتن نور، معیارهای انسانی و فرهنگ معماری: نه فضایی بی تناسب.معماری، حیاتی و جاودان است. زیرا انسان را دربر می گیرد و فضا را توصیف می کند: فضایی که در آن حرکت و زندگی می کنیم .ریچارد میر با حجم و سطح کار می کند، شکل ها را با نور تغییر داده و در ابعاد، نما، حرکت و سکون، تغییراتی به وجود می آورد.ارتباط بین فضای بیرون و درون و یک حس سیالیت در کارهای میر دیده می شود، او همیشه سعی می کند با قراردادن ساختمان سفید خودش در لند اسکیپ سبز، ساختمان هایش را به عنوان نگینی در دل طبیعت قرار دهد.
ویژگی های کار ریچارد مه یر:
سفارت آمریکا در لندن (2009-2010)
برج تجاری Reforma – مکزیکو سیتی، مکزیک (2012- 2016)
معمار / معماران: Richard Meier و همکاران موقعیت پروژه: Paseo de la Reforma Ciudad de México ، مکزیک کاربری پروژه: آسمان خراش طراح پروژه: Richard Meier, Bernhard Karpf مدیر پروژه: Ringo Offermann معمار پروژه: David Ricardo Davila تیم طراحی پروژه: Techan Abe, Kevin Browning, Amy DeDonato, John Jourden, Aung Thu Kyaw, Chris Layda, Christopher Lewis, Ian Lotto, Sharon Oh, Giorgio Villa معمار همراه: معماران Diametro مهدس سازه پروژه: WSP Group مساحت پروژه: 120000 متر مربع سال طراحی پروژه: سال 2015 میلادی
استودیو معماری Richard Meier و همکاران، از طرح برج های reforma رونمایی نمودند. این برج 40 طبقه، با کاربری های گوناگون برای ناحیه ی تاریخی Paseo de la Reforma در شهر مکزیکوسیتی طراحی شده است. این پروژه متشکل از دو برج بلند مرتبه با بهره گیری از بتن سفید به نوعی امضایRichard Meier به شمار می آید؛ این مجموعه ی توسعه یافته ی جدید شامل دفاتر، هتل و واحدهای تجاری لوکس به همراه رستوران ها و یک مرکز پرورش اندام می باشد که تا پایان سال 2015 میلادی آماده ارائه ی خدمت به مردم این شهر خواهد بود.
Bernhard Karpf ، همکار طراحی در این پروژه می گوید: " در میانه ی مجموعه، یک وُید قرار گرفته است؛ یک حیاط شهری، که در برج اصلی، ترکیب زیبایی از نور، فرم و فضا را به وجود می آورد. نور طبیعی از طریق ُید، میان دفاتر اداری فیلتر شده و با شرایط ویژه ای پخش می گردد. ما سطح ها و حجم های این پروژه را برای ایجاد یک تنوع خاص در نور فضا، تغییر مقیاس ها و چشم انداز شهری آن طراحی نموده ایم!" با ایجاد این وُید در حجم برج ها، طرح، باز توزیعی غیر متعارف اما بسیار کارآمد را معرفی می نماید؛ و نه تنها به مشخص نمودن این برج ها به واسطه ی انعکاس اجزای درونی آن ها بر روی سطح خارجی آن ها کمک کرده است، که به پیکره بندی مجدد فضاها با استفاده از به حداکثر رساندن شفافیت، نور طبیعی و نمایش بی سابقه ای از چشم انداز شهری می پردازد. همانطور که Richard Meier توصیف می نماید: " طراحی برج های reforma ، بر مبنای ساخت فضا بوده است؛ نه فضاهایی انتزاعی و فاقد مقیاس؛ بلکه ساخت فضاهایی که به واسطه ی نور، مقیاس انسانی و فرهنگ معماری نظم یافته و تعریف شده اند. هر جزء این پروژه با در نظر گرفتن فضاهای عمومی، شهر و نور طبیعی، به دقت طراحی شده است. معماری حیاتی و پایدار است، زیرا ما جزئی از آن هستیم؛ معماری فضا را توصیف می کند، فضایی که ما درون آن حرکت می کنیم، زندگی می کنیم و استفاده می نماییم. ما امیدواریم که این مجموعه ی جدید با کاربری های متنوع، بتواند با غنای تاریخی باغ منطقه ی Paseo de la Reforma ادغام گردد و بتواند یک مرکز جدید شهری برای فعالیت های تفریحی و کار ایجاد نماید."
دادگاه آمریکا-سن دیگو (2003-2012)
.بیمارستان OCT شنزن – چین (2008-2012)
در این کلیسا نماد تثلیث مقدس(خدا و عیسی و روح القدس) در یک فضای سه گوش و در سه گنبد بتونی این کلیسا به صورت برجسته در شبستان طراحی شده است. این کلیسا، در شهر رم واقع شده است. ساختمان کلیسای جوبیلی در بلوکی از ساختمانهای دهه ۷۰ احاطه شده است.
کلیسای جوبیلی (کلیسای سالگرد) – رم،ایتالیا (1996-2003)
ساختار هر یک از سه پوسته، به شکل دو لایه بوده و این دو لایه، به وسیله یک دیافراگم به یکدیگر متصل می شوند. سطح مقعر لایه داخلی پوسته، با لایه ای از عایق پلی استایرن با نام تجاری استایروفوم، پوشیده شده تا از انتقال حرارتی کم آن، اطمینان حاصل شود.
سه سطح یاد شده را به سه بادبان عظیم تشبیه کرده اند که بلندترین آن ها، ارتفاعی برابر با 36 متر دارد و با اینحال، دید و منظر فضای شهری پیرامونی را مختل نمی کند. بتن پیش بینی شده برای پوسته های این کلیسا، از نوع متراکم پیش ساخته ی پس کشیده می باشد، که به طرح اختلاط آن، سنگ های مرمر معروف ایتالیا و دی اکسید تیتانیوم افزوده شده است. افزوده شدن این ذرات، با توجه به خاصیت خود تمیز شوندگی، این امکان را فراهم می کند تا معمار، بتواند امضای خود را که، رنگ سفید یک دست نما در فضای شهری آلوده و آکنده از دود ناشی از اگزوز خودروها بود، متبلور سازد.
موزه هنر آتلانتا که از آن با عنوان «موزه عالی هنر» آتلانتا نیز یاد می شود، یکی از چندین موزه هنر پیشرو واقع در ایالت متحده امریکا به شمار می رود که طراحی آن به عهده «ریچارد مه یر» بوده است. نمای سنتی شهر آتلانتا که موطن این ساختمان پیشرفته به شمار می آید و نیز نقش این شهر به عنوان یک از مهم ترین مراکز فرهنگی در حال توسعه، توانسته است تاثیر به سزایی بر این طراحی خارق العاده بگذارد و زیبایی دو چندانی را برای آن به ارمغان بیاورد.
موزه هنر آتلانتا – (1980-1983)
در چند که شکل گیری «معماری سفید» حاصل نظریات و آثار پنج معمار نیویورکی در دهه شصت و هفتاد میلادی بوده است، اما در این میان وفاداری «ریچارد مه یر» به این نوع از معماری، مهم ترین عامل تداوم و ماندگاری معماری سفید است.
گالری ها نیز با ارائه چشم اندازهای چندگانه و هم چنین نمایش صمیمانه آثار در مقیاس وسیع، به برآورده نمودن نیازهای وسیع این مجموعه کمک می کنند.
نوری که به صورت مستقیم و یا فیلتر شده، تمام فضای این مجموعه را درنوردیده است، جدا از جنبه عملکردی، نمادی از نقش موزه در تجلی زیبایی شناختی و آشکار نمودن ارزش های فرهنگی نیز به شمار می رود و هدف اولیه این معماری که کشف ارزش ها و پرورش فهم تفکری مجموعه موزه از طریق تجربه فضای آن است را تامین می کند.
«ریچارد مه یر» که از او با عنوان شوالیه سفید پست مدرنیسم نیز یاد می شود؛ از میان انواع کاربری ها و موضوعاتی که به وی ارجاع شده است، معماری برای هنر و فضاهای فرهنگی را ترجیح داده و مراکز فرهنگی و موزه های بسیاری را طراحی کرده است که ساختمان موزه عالی هنر در آتلانتا که بخشی از مرکز هنری وودرو (Woodrow) است، از جمله موفق ترین و شاخص ترین آثار وی به شمار می آید.
پل ارگ (Citadella)، الساندریا ،ایتالیا (1996)
طرح مسابقه اوری فیشر برای سالن مرکزی لینکلن (2002)
طراحی خانه داگلاس در میشیگان توسط ریچارد مه یر و در سال 1973 تکمیل شد. این خانه ی سه طبقه، به سفارش آقا و خانم داگلاس طراحی شد که روی شیب تند و مشرف به دریاچه میشیگان بنا شده است. همچنین اطراف ساختمان را انبوهی از درختان احاطه کرده است که طبق ویژگی های منحصر به فرد این خانه، جزو اماکن ملی تاریخی به رسمیت شناخته و به خانه داگلاس معروف شده است.
خانه داگلاس – میشیگان، آمریکا (1971-1973)
در واقع، به دلیل شیب تند زمین، ورودی ساختمان از پلی میان جاده و ساختمان امکان پذیر می باشد و فضاهای خانه، دارای دید پانوراما به مناظر اطراف می باشند.
دیاگرام اصلی خانه به اندازه ی کافی ساده است، یک مکعب سه طبقه که در روی سکویی تو پر قرار گرفته و در مقطع به دو قسمت.یکی خصوصی،شامل محدوده ی اتاق خواب ها که رو به شیب هستند و دیگری عمومی که در برگیرنده ی زون نشیمن است و رو به دریاچه دارد،تقسیم شده است.این دیوار تقسیم کننده ی فضا صفحه ای ساده است که از پایین تا بالا کشیده شده و دارای نورگیر سقفی بزرگی در بالا و پنجره های افقی می باشد که برای دید از کریدور اتاق خواب ها به نشیمن آن را سوراخ کرده اند.
این خانه در شهر دارین ،کانستیکات ، در یک محل مسکونی قرار دارد که منظره لانگ آیلند از آن مشاهده می شود.عمارت در سال ۱۹۶۷، برای فرد و کارول اسمیت ساخته شده است، و امروز متعلق به پسرانشان، چاک و هابی اسمیت می باشد.
خانه ساحلی کالیفرنیا (1999-2001)
در یک مکان شیب دار به اندازه ۰.۶ هکتار واقع شده است، این خانه دارای ارتفاع رو به خیابان ساده است با پنجره های کوچک در نمای خارجی . پشت این دیوار مجموعه ای از “فضاهای بسته، بافت سلولی” وجود دارد.یک دودکش آجری سفید رنگی در قسمت پشت و بالای سقف وجود دارد.
خانه ساحلی یکی از مهم ترین آثار ریچارد مه یر می باشد. سایت این پروژه مربع است و چنان چه از نامش پیداست در حاشیه ساحل قرار دارد. ساختار حجمی ویلا حاصل از کنارهم قرار گرفتن سه حجم شاخص است که در سایت پلان مجموعه قابل تشخیص می باشند. مستطیل کشیده که فضاهای خصوصی در آن قرار دارند، حجمی با دیوارهای منحنی که فضای مطالعه و دفتر کار خانگی را در خود جای داده و مکعبی که در کنج سایت قرار دارد و شامل سوئیت های مهمان می باشد. طبقه همکف شامل نشیمنی عمومی به ارتفاع دو طبقه، غذاخوری، آشپزخانه، سوئیت خواب مهمان و پارکینگ می باشد. در طبقه اول بنا نیز دو اتاق خواب فرزندان، خواب والدین به همراه اتاق تعویض لباس و سرویس بهداشتی می باشد. سقف راهروهای ارتباطی در این طبقه شفاف بوده و سبب می شوند تا نور طبیعی به فضاهای داخلی راه پبدا کند.
.خانه Freisen – لس آنجلس، کالیفرنیا (1998-2000)
خانه Montagnola – لوگانو، سوئیس (2011)
ریچارد مه یر، معمار آمریکایی (نیویورکی) ملقب به شوالیه سفید پست مدرنیسم از طرح مجتمع مسکونی رونمایی کرد که در هامبورگ طراحی شده است. این مجتمع 16 طبقه با مساحت 6800 متر مربع، دارای 66 واحد مسکونی لوکس و واحدهای اداری می باشد. به طوری که در طبقات بالایی ساختمان، سوئیت های پنت هاوس و یک باشگاه ورزشی خصوصی در نظر گرفته شده و از نمایش پانوراما به هامبورگ برخوردار هستند.
مجتمع مسکونی- اداری هامبورگ، طراحی ریچارد مه یر
معماری: richard meier & partners موقعیت: گانگنئونگ، کره جنوبی ریچارد میر به تازگی طراحی هتل SeaMarq را در کنار شهر ساحلی گانگنئونگ در کره جنوبی را به اتمام رساند. این پروژه از 2 ساختمان اصلی تشکیل می شود و تعدادی امکانات دیگر در بین فضای سبز اطراف و مشرف به دریا قرار خواهد گرفت. طراحی هتل SeaMarq در نزدیکی شهر پیونگ چانگ، برای مسابقات زمستانی المپیک 2018 انجام شده است.
هتل SeaMarq توسط ریچارد میر
در قسمت برج این هتل، اتاق های اقامتی آن قرار می گیرند و بخش های عمومی و لابی ها در ساختمان کناری چیده می شوند. مسافران برای رفتن به سمت اتاق ها باید از یک راهروی شفاف که در میان فضای سبز طبیعی قرار گرفته است، عبور کنند. زوایایی که برای هر قسمت هتل در نظر گرفته شده در جهت مخالف با زوایای خود سایت است و به این صورت از هر قسمت منظره ای جذاب به طبیعت اطراف و یا به سمت دریا به وجود می آید.
برنارد کارف، همکار طراحی این اثر می گوید: "در میانه مجموعه، یک وُید قرار دارد؛ یک حیاط شهری، که در برج اصلی، ترکیب زیبایی از نور، فرم و فضا به وجود می آید. نور طبیعی از طریق وید، میان دفاتر اداری فیلتر شده و با شرایط ویژه ای پخش می گردد. ما سطح ها و حجم های این پروژه را برای ایجاد یک تنوع خاص در نور فضا، تغییر مقیاس ها و چشم انداز شهری آن طراحی نموده ایم."
برج تجاری ریفرما، "فضاسازی با نور طبیعی"
با ایجاد این وُید به پیکره بندی مجدد فضاها با استفاده از به حداکثر رساندن شفافیت، نور طبیعی و نمایش بی سابقه ای از چشم انداز شهری کمک فراوانی میکند.
همانطور که ریچارد مِیر توصیف می نماید: "طراحی برج های ریفرما، بر مبنای ساخت فضا بوده است؛ نه فضاهایی انتزاعی و فاقد مقیاس؛ بلکه ساخت فضاهایی که به واسطه ی نور، مقیاس انسانی و فرهنگ معماری نظم یافته و تعریف شده اند. هر جزء این پروژه با در نظر گرفتن فضاهای عمومی، شهر و نور طبیعی، به دقت طراحی شده است."
موزه هنرهای معاصر بارسلونا : موزه هنرهای معاصر که البته به آن MACBA نیز می گویند، در سال 1995 به دست یک معماری آمریکایی به نام ریچارد میر و چند منتقد هنری ساخته شد. دلیل ساخت این موزه نیز کالکشنی بود که منتقد نقاشی و گروهی از هنرمندان معاصر برای ایجاد اینچنین موزه ای ارائه دادند، بود. این موزه در پلازا دلز انجلز ال راوال، سیوتات ولای شهر بارسلونا و در کاتالونیا قرار دارد. شخصی که در سال 2015 مدیریت این موزه را بر عهده داشته و همچنان مدیریت می کند، فران بارنبیلت نام دارد
موزه هنرهای معاصر بارسلونا
درواقع هدف ابن موزه و گالری ایجاد فرصت و شانس برای نسل جدید هنرمندان بوده تا بتوانند آثار خود را در معرض دید عمومی و تمام اعضای جامعه جهانی هنر قرار دهند.
تاریخچه موزه هنرهای معاصر بارسلونا
این موزه در سال 1995 با مساحتی به اندازه 21500 متر مربع افتتاح شد. البته بوجود اوردن یک گروه از هنرمندان معاصر توسط منتقد هنری به اسم الکساندر سریچی پلیسر نیز در افتتاح این موزه بی تاثیر نبود. این گروه کارشان را با 23 نمایشگاه شروع کردند تا بلکه یک روزی یک کالکشن برای موزه هنرهای معاصر جدید در شهر بارسلونا ایجاد شود. هنگامی که شورای این شهر در سال 1986 به دست معمار امریکایی ریچارد میر و همکاران او بین سال های 1987 تا 1995 سپرده نشده بود، به این صورت نبود. بعد از این معمار امریکایی، منتقدین هنری به اسم فرانسسک میرالس و روزا کرالت نیز برای نوشتن بیانیه ماموریت موزه، استخدام شدند و سرانجام بنیان MACBA بوجود آمد. سال بعد نیز این بنیان با پیوستن به دولت کاتالونیا و شورای شهر بارسلونا، ساخت موزه را باهم ادامه دادند. کنسرسیوم نیز معمار ریچارد میر را مسئول ساخت موزه هنرهای معاصر کرد.
مجموعه های موزه هنرهای معاصر بارسلونا
این موزه مجموعه های دائمی که حدودا پنج هزار اثر را شامل می شود داراست. همینطور 1100 اثر دیگر در هنگام افتتاحیه در سال 1995 در این موزه از قبل بودند. قدمت این آثار از اوایل قرن بیستم تا امروز را شامل می شود.
تالار شهر سن خوزه، با طراحی ریچارد میر و همکاران، در مرکز مجموعه ای در حال توسعه از هفت بلوک متشکل از ساختمان های جدید و موجود می باشد که به طور یکپارچه در میان خیابان ها، میادین، پیاده روها، فضاهای باز و فواره ها تشکیل شده اند. ساختمان های اطراف شامل یک سالن تئاتر چدید، یک مدرسه، یک کلیسای بازسازی شده، یک کتابخانه ی مشترک میان شهر و دانشگاه و دو پارکینگ اتومبیل عمومی می باشد.
این پروژه از یک ساختمان هجده طبقه تشکیل شده است که ادارات شهر، سالن شورای شهر و پلازایی در فضای باز را در خود جای داده است. نقطه ی کانونی پلازای عمومی، گنبدی شیشه ای ست که همچون نمادی قابل مشاهده از حکومت، نقش ورودی را نیز ایفا می نماید. این ساختملن شیشه ای مدور، با وجود استفاده از فرم ها و متریال های معاصر، یادآور گنبدهای سنتی حکومتی می باشد که از ساختمان های مهم عمومی به شمار می روند.
تالار شهر سن خوزه از ریچارد میر
این سازه ی زیبا می تواند علاوه بر این، می تواند پذیرای جشن ها، مراسم، رویدادهای اجتماعی و کنسرت های بزرگ باشد. دیوار کِرو تعیین کننده ی پلازای اصلی، با همخوانی این سازه ی گنبدی، به مجموعه وحدت بیشتری می بخشند. ساختمان گنبد شیشه ای، در سمت شرق به برج اداری و دپارتمان های شهری متصل می گردد و از سمت غرب، با ساختمانی سه طبقه، به بخش دولتی مجموعه که شامل سالن شورای شهر، اتاق های ملاقات عمومی و فضاهای تجاری می باشد، راه می یابد.
https://www.arel.ir/fa/Pages-View-566.html
https://www.arel.ir/fa/News-View-5111.html?utm_source=Pages&utm_medium=notify&utm_campaign=lead
https://pickcad.com/%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84-2000-%D9%85%D9%87/
http://patoghememaranejavan.blogfa.com/post/10
https://www.arel.ir/fa/News-View-3887.html?utm_source=Pages&utm_medium=notify&utm_campaign=lead
http://www.arganmemari.com/article/Richard-Rogers.html
http://archigate.ir/story/135
http://raafegroup.com/%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%85%DB%8C%D8%AA/
https://www.arel.ir/fa/News-View-4126.html
https://www.oorchin.com/p/soo50n
https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=4481