روان درمانی گروهی


موضوع تحقیق:

روان درمانی
گروهی

فهرست مطالب

عنوان
صفحه
گروه درمانی
2
تاریخچه گروه درمانی
3
ویژیگی افرادی که تحت گروه درمانی قرار می گیرن
3
مراحل طبیعی در فرآیند گروه درمانی
4
روان درمانی گروهی
7
اطلاعاتی در مورد خدمات گروه درمانی
9
روان درمانی
14
بررسی نمونهای از روان درمانی
15
منابع
29

گروه درمانی
انسانها در گروههای اجتماعی متنوعی زندگی می کنند و فعال هستند. در این شرایط عجیب نیست که بسیاری از مسائل احساسی و عاطفی آنها از روابط مخدوش شده این گروهها ناشی می شود. با پی بردن به اهمیت روز افزون روابط اجتماعی و میان فردی در سالهای اخیر بجای توجه به عوامل درون شخصی توجه به عوامل حاکم میان افراد گروههای اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. و بر این اساس در محیط بیمارستانهای روانی ، کلینیکها ، دفاتر مشاوره و روان درمانی و … به شکل بندیهای گروهی توجه خاص مبذول می شود. امروزه انواع شیوه های گروه درمانی از جمله متداولترین شیوه های روان درمانی هستند. در مقابل گروه درمانی ، روان درمانی انفرادی قرار دارد.
تاریخچه گروه درمانی
استفاده منظم از گروه ها در روان درمانی پدیده نسبتا تازه ای است. هر چند التیام یابی گروهی سابقه ای به قدمت تاریخ دارد که نمونه های بارز آن را در تعالیم مذهبی می توان مشاهده کرد. ژوزف پرات (1974) پزشک اهل بوستون را اغلب پدر گروه درمانی می دانند، در آغاز قرن بیستم ژوزف پرات مساله گردهم آوری بیمارن معلول و آموزش جنبه های پزشکی بیماری آنها بطور دسته جمعی را مطرح ساخت. او صرف نظر از کار تعلیم ، فضایی گروهی بوجود آورد تا بیماران در سایه آن در مقام کمک متقابل به یکدیگر برآیند. چندین سال بعد ، تعدادی از روانپزشکان آمریکایی نقطه نظرهای پرات را در زمینه درمان روانی بکار بردند.

از جمله لازل و مارش که از یک شیوه آموزشی به صورت گروهی برای درمان ناخوشیهای دماغی استفاده می کردند. این شیوه به زودی منسوخ گردید و جای آنرا روان تحلیلی گران پر کردند. فروید شخصا به کار گروه درمانی نپرداخت، اما مقالاتی که در زمینه روان شناسی گروهی و تحلیل خود منتشر کرد، حاکی از اطلاع او از اهمیت پدیده گروهی بود. آدلر شخصا از برنامه های گروه درمانی در مراکز هدایت کودکان و نیز معتادان به الکل استفاده نمود. جنگ جهانی دوم به گروه درمانی وسعت تازه ای بخشید. گروه درمانی برای توده های عظیم بیماران روانی که به ارتش بریتانیا فرا خوانده شده بودند، نقش مهم درمانی ایفا نمود. بیمارستان نظامی نورت فیلد بخصوص مرکز مهمی برای ابداع شیوه های مختلف گروه درمانی بود. از جمله سایر بانیان گروه درمانی در آمریکا می توان به گروهی از روانشناسان اجتماعی به سرپرستی کورت لوین اشاره نمود. چه مشکلاتی با استفاده از گروه درمانی می توانند درمان شوند؟
مشکلات و مسائلی که با استفاده از گروه درمانی قابل هستند گسترش وسیعی دارند، از جمله مشکلات مرتبط به خود انگاره ، نداشتن احساس هویت ، عزت نفس و هدف و مقصود. مشکلات نشانه ای شامل اضطراب ، افسردگی روان تنی ، عملکرد ضعیف شغلی ، برخورد غیر موثر با فشارهای روانی ، مشکلات عاطفی ، ناتوانی در ابراز اهمیت ، ناتوانی در کنترل احساسات ، پرخاشگری ، روابط اجتماعی نامناسب ، ناراحتی در مجمع ، ناتوانی در اعتماد به دیگران ، وابستگی شدید به دیگران ، ابراز وجود بیش از حد ، ناتوانی در برقراری ارتباط با جنس مخالف ، اعتیاد ، مشکلات زنانشویی مثل اختلافات و مشاجرات همسران و … .
ویژیگی افرادی که تحت گروه درمانی قرار می گیرند.
بسیار باید از انگیزه لازم برخوردار باشد، میل به تغییر داشته باشد و در راستای رسیدن به این هدف بکوشد. ورود به برنامه گروه درمانی باید داوطلبانه باشد و بیمار به صرف توصیه دوستان و اقوام و مسئولین روان درمانی به این کار وادار نشود. بیمار باید به گروه درمانی معتقد باشد و آنرا یک شیوه درمانی درست و مناسب بداند. معتقد باشد که گروه نیازهای او را برآورده می سازد و مفید واقع می شود.
نظر به اینکه گروه درمانی اصولا فرآیند کلامی است، بیمار باید از مهارتهای کلامی و مفهومی کافی برخوردار باشد. در گروه درمانی برای بیماران شدیدا افسرده ، بیمارن مبتلا به اسکیزوفرنی حاد ، اختلال شخصیتهای پارانوئید ، اختلال شخصیت اسکیزوئید شدید ، اختلال شخصیت جامعه ستیز ، افراد مبتلا به بیمار انگاری و اختلال شخصیت خود شیفته در صورتی که گروه درمانی بلند مدت باشد، نمی توانند مفید باشند.
مراحل طبیعی در فرآیند گروه درمانی
در آغاز تشکیل گروه ، گروه هنوز کاملا روشن نشده است. به درمانگر وابسته است چرا که درمانگر را بوجود آورده و ادامه فعالیت گروه به نظر اعضاء گروه به درمانگر ارتباط دارد. اعضاء گروه در انتظار راهنمایی و دستور العمل درمانگر هستند. در نظر آنها درمانگر شخصی با معلومات و متخصص است و اعضاء خود را وابسته به درمانگر احساس می کنند و نیز تلاش می کنند رفتارهای مناسب داشته باشند تا بتوانند در گروه ماندگار شوند، هر چند آگاهی کامل از اهداف گروه ندارند. در مرحله دوم وابستگی تغییر شکل می دهد و گروه یاد می گیرد که وابسته به درمانگر نباشد و مسئولیت پذیر باشد.
در مرحله سوم صمیمت بیشتری بین گروه ایجاد می شود. احساسات خود را بیان می کنند و واکنشهای مناسب در مقابل احساسات دیگران نشان می دهند. درمانگر در جلسه درمان حضور دارد، اما تنها اداره کننده جلسه نیست. سعی می کند به عنوان یک عضو گروه انسجام جلسه را حفظ کند. و از تکنیکهای مختلف در مورد اعضاء گروه و واکنشهای آنها استفاده کند. ممکن است گروه درمانگر جلسه را با خطاب گروهی آغاز کند و ادامه جلسه را با تشویق و باز خورد به اعضاء تداوم بخشد.
روان درمانی گروهی
سابقه فرهنگی – تاریخی روان درمانی
بقراط روان درمانی علمی – تجربی را از پیش خبر داده بود. این روش از اواسط قرن هیجده بطور مستمر در دنیای غرب مورد استفاده قرار داشته است. آنتوان مسمر نخستین کسی بود که روش درمانی خود را استفاده علمی از خواب مصنوعی حیوان نامید. با آن که نظریه های او بی اعتبار قلمداد شدند، روان درمانی علمی – تجربی به شکل هیپنوتیزم ادامه یافت و بعد به لطف نبوغ فروید از شهرتی همگانی برخوردار گردید. در دهه های اخیر روان درمانی علمی – تجربی با استفاده از نظریه های پاولف و اسکنیر و نظریه های شناختی بیش از پیش گسترش یافته است.
انواع روان درمانی
روان درمانی انواع خاص بسیاری دارد و تقسیم بندیهای مختلفی بر مبناهای مختلف برای آن صورت گرفته است. از یک تقسیم بندی که طول زمانی روان درمانی مورد توجه بوده روان درمانی را به دو نوع بلند مدت و کوتاه مدت تقسیم بندی کرده اند. در تقسیم بندی دیگری بر حسب تعداد افراد شرکت کننده در روان درمانی دو نوع روان درمانی فردی و روان درمانی گروهی را معرفی کرده اند. مهمترین تقسیم بندی بر حسب نوع رویکرد مورد استفاده در طول درمان انجام گرفته است. در این دسته روان درمانی مبتنی بر رویکرد روانکاوی ، رفتار درمانی ، شناخت درمانی و روان درمانیهای مبتنی بر روند انسان گرایانه قرار می گیرند.
چه افرادی تحت روان درمانی گروهی قرار می گیرند؟
نظر به اینکه روان درمانی یک نهاد متکی بر فرهنگ است اشخاصی که مناسب آن تشخیص داده می شوند در جوامع مختلف متفاوتند. ولی بطور کلی افراد ذیل عمدتا از روان درمانی بهره می برند:
* روان پریشها: برای این که بتوانند با شناسایی تشویقهای خود در موقعیتی قرار گیرند تا با این استرسها برخورد موثرتری داشته باشند.
* روان رنجورها: اشخاصی که برای روبروشدن با فراز و نشیبهای زندگی تحت تاثیر تجربه های احتمالا ناخوشایند گذشته که به فرآیند رشد و یادگیری آنها لطمه زده است با دشواری روبرو می شوند. این اشخاص و همینطور اشخاصی که تحت تاثیر مشکلات موقت زندگی دچار واکنشهای روانی مثل داغ دیدگی شده اند بزرگترین میزان افرادی را تشکیل می دهند که تحت روان درمانی قرار می گیرند.
* گروه بعد افرادی را شامل می شود که رفتار و حالات روانی آنها برای خودشان بلکه برای دیگران آزار دهنده است و اغلب از طرف اطرافیان برای درمان هدایت می شوند.
اهداف روان درمانی گروهی
علیرغم تفاوتهای قابل ملاحظه کلیه روشهای روان درمانی شش هدف را مد نظر دارند.

1. رابطه درمانی را تقویت می کنند. ایجاد یک رابطه درمانی مناسب و قوی از الزامات اساسی در روان درمانی است. بدون بوجود آمدن چنین رابطه تداوم درمان میسر نخواهد شد.
2. ایجاد امیدواری در بیمار برای دریافت کمک و ادامه درمان
3. روشها و منطق درمانی به بیمار کمک می کند تا با کسب اطلاعات تازه درباره مسائل خود و راههای موجود برای کنار آمدن شناخت بیشتری پیدا کنند.
4. ایجاد انگیزش در بیمار
5. افزایش احساس تسلط بر خود و زندگی در بیمار
6. کاربرد آموخته ها در طول روان درمانی در زندگی واقعی
شرایط لازم برای روان درمانی گروهی
این شرایط را به سه دسته کلی می توان تقسیم بندی کرد: شرایط مربوط به موقعیت و مکان روان درمانی ، ویژگیهای روان درمانگر و نوع بیماری.
در شرایط مربوط به موقعیت و مکان روان درمانی اتاقی که روان درمانی در آن صورت می گیرد از حیث آرامش و به دور بودن از هر گونه مزاحمت ، آرایش و لوازم مورد نیاز مورد توجه بوده است. ویژگیهای مربوط به درمانگر در مرحله نخست آشنایی و تسلط او را بر روان درمانی شامل می شود. اغلب روان درمانگرها برای هدایت فعالیتهای خود از چارچوب خاصی استفاده می کنند و این چارچوب اغلب متناسب با شخصیت و علایق آنهاست.
برخی از درمانگرها در کار استفاده از هیپنوتیزم مهارت دارند. بعضی در گروه درمانی موفق ترند. برخی به اصلاح شناختهای فرد مبادرت می ورزند و جمعی دیگر معتقد به تغییرات رفتاری هستند. ارتباط محترمانه و در عین حال جدی ، سلامت روان و پختگی شخصیت روان درمانگر از دیگر ویژگیهای مهم آنهاست. انتخاب شیوه روان درمانی از سوی دیگر با نوع اختلال تحت درمان نیز مرتبط است. برخی اختلالات همچون ترسها عمدتا با رفتار درمانی بهبود سریعتر و بهتری می یابند و برخی همچون افسردگی با درمان شناختی.
مجریان روان درمانی
از دوران مسمر تا اواسط قرن بیستم روان درمانی از سوی پزشکان ، متخصصین اعصاب و بعدا روانپزشکان مورد استفاده قرار می گرفت. در دهه های اخیر باید به این گروه مددکاران اجتماعی دست اندرکار روانپزشکی و کمی دیرتر روان شناسان بالینی و پرستارهای روانی را اضافه کرد. اما بطور کلی مجریان روان درمانی بسته بر فرهنگ و شرایط دیگر موجود در هر جامعه با اندک تفاوتهایی همراه است.
در ایالات متحده کثرت تقاضا برای روان درمانی موجب گسترش مراکزی که خدمات روان درمانی ارائه می دهند شده است. در ایران این خدمات در بیمارستانهای روانی ، بخشهای اعصاب و روان سایر بیمارستانها ، مراکز دولتی از جمله بهزیستی و درمانهای اخیر در سایر ادارات و کارخانجات که بخشهای مشاوره و روان درمانی دایر کرده اند و همچنین در کلینیکهای خصوصی مشاوره و روان درمانی توسط روان شناسان ارائه می شود.

اطلاعاتی در مورد خدمات گروه درمانی
دفاتر مشاوره دانشگاهها, در اغلب مراکز , خدمات مشاوره گروهی نیز ارائه می دهند. هر گروه توسط یک روانشناس یا یک متخصص مشاوره هدایت می شود. بعضی از موضوعات ویژه این گروهها اضطراب امتحان یا اداره استرس می باشد. بعضی از گروههای مشاوره ای حالت عمومی داشته و به شرکت کننندگان کمک می کند تعداد زیادی از مشکلات شخصی, شامل احساس افسردگی, اضطراب افراطی, نگرانی, مشکلات مربوط به احساس ارزشمندی و مشکلات ارتباطی را حل و فصل نمایند.
چه چیزی در یک گروه مشاوره ای رخ می دهد؟
عموماً , گروهها از 4 الی 8 نفر که بطور منظم هفته ای یکبار به مدت 1 تا 5/1 ساعت دور هم جمع می شوند, تشکیل می شود. حضور کامل در تمام جلسات از آغاز تا پایان هر جلسه بسیار مهم است. در جلسات گروهی, شرکت کننده ها درباه علائق شان بحث می کنند. در بعضی از گروهها, مشاور ممکن است با هر شرکت کننده بصورت فردی کار کند در حالی که نظر تعداد معدودی از سایر افراد گروه را نیز جویا می شود. در صورتیکه گروههای دیگر عمدتاً بر مشاهدات و مباحث بین شرکت کنندگان و مشاور استوار هستند و مشاور در مواقع لزوم جهت تسهیل کار, مشاوره هایی را ارائه می دهد.
در حالی که مشکلات افراد متفاوت است چگونه گروه می تواند برایم مفید باشد؟
هر فرد موجودی منحصر بفرد است و بنابراین علائق اش نیز منحصر به فرد است. با این همه به عنوان موجودات انسانی ما اشتراکات فراوانی نیز داریم (ما همگی در خانواده ها رشد و تحول را آغاز می کنیم, همه ما به یک شیوه نسبت به ضربه ها واکنش نشان می دهیم, همه ما در اساس از توانایی رشد و تغییر یکسانی بخورداریم)و تجربیات ما نشان می دهد گرچه مشکلاتی که افراد با آنها وارد مشاوره می شوند, می توانند متفاوت باشند اما علل زیربنایی ایجاد کننده این مشکلات در اغلب موارد مشابه هستند.
عامل اساسی مشکلات ما در زندگی, ریشه در الگوها و عاداتی دارد که در طی رشد یاد گرفته ایم و اکنون در پیشامدهای فعلی زندگی موثر نیستند و یا موجب عقب ماندگی ما می شوند. (به عنوان مثال خانواده ممکن است به ما یاد داده باشد که از نشان دادن اشکال خاصی از بیان عواطف اجتناب کنیم, اما اکنون که با فشارهای طبیعی مربوط به زندگی بزرگسالی مواجه هستیم, احساسات سرکوب شده ناشی از این اجتناب علایمی همچون افسردگی, نگرانی یا واکنش افراطی را در ما برمی انگیزند.)
هدف مشاوره، یادگیری در مورد عادات و الگوهای احساسی و رفتاری و چگونگی نقش آنها در مشکلات می باشد. در نتیجه می توانیم عادات و رفتارهای جدیدی را یاد بگیریم که به موفقیت بیشتر ما کمک نمایند.
گرچه عجیب به نظر می رسد که فکر کنیم چیزهایی را که در مورد خود نمی دانیم ولی تجارب نشان می دهد که بسیاری از عادات و الگوهای رفتاری مشکل زای ما چیزهایی هستند که در زندگی خودمان انجام می دهیم ولی آنها آنقدر حالت خودکار پیدا کرده اند که حتی نمی توانیم فکر کنیم که شاید حاصل یادگیری بوده و اختیاری باشند.
گروه, شرایطی ویژه برای فهم و یادگیری درباره خودمان، دیگران و ما در رابطه با دیگران فراهم می کند. در نتیجه ما قادر می شویم در روابط خود با دیگران و نیز در رابطه با خودمان در خارج از گروه کارآمدتر عمل کنیم. گروه درمانی به ما فرصت می دهد تا از مشاهدات کمک کننده و حمایت دیگران جهت فهم و تغییر شیوه های زندگی استفاده کنیم.
آیا نمی توانم از روشهای (کمکی) فردی استفاده کنم؟
در حالی که مشاوره فردی در مورد مشکلات شدید خاص بسیار مفید است, تجارب نشان می دهد که گروه درمانی حتی در اغلب موارد درباره بسیاری از مشکلات مفیدتر است. در مشاوره گروهی ما این فرصت را پیدا می کنیم که بفهمیم بسیاری از رازهای وحشت زا و جنبه های نفرت انگیز خودمان در واقع تجارب معمول انسانی هستند و این باز شناسی بسیار کمک کننده است.
شرم و خجالت بسیاری از مردم را از منافع گروه درمانی محروم می کند. غلبه بر احساسات مربوط به این جنبه از خودمان بخش مهمی از زندگی و موفق تر شدن حیاتمان است. گروه درمانی در این رابطه بسیار سودمند است.
اعتماد و حرمت (رازداری)
هر چیزی که در گروه گفته می شود به صورت یک راز حفظ می شود. آنها به خارج از گروه منتقل نمی شوند و حتی در خارج از گروه یا سایر اعضای گروه نیز مطرح نمی شوند. هر عضو گروه موافقت خود را در التزام به این قاعده با امضا کردن (برگه توافق) اعلام میدارد. (اگر می خواهیداز فرصت های مشاوره گروهی برای شناخت خودتان و تغییر جنبه های مشکل زای رفتارتان استفاده کنید با کارشناسان دفاتر مشاوره تماس حاصل نمائید

روان درمانی
* روان درمانی چیست؟
* چگونه یک درمانگر انتخاب کنم؟
* چه نوعی از روان درمانی مورد استفاده قرار می گیرد؟
* روان درمانی چه مدت وقت می گیرد؟
روان درمانی چیست؟
روان درمانی به شیوه هایی گفته می شود که در آن مشکلات روانی و عاطفی از طریق بیان مشکلات به یک درمانگر و گفتگو با او درمان می گردد. روان درمانگر به شناخت شما از خود و بهتر شدن توانایی مقابله تان کمک می کند.
اهداف روان درمانی عبارتنداز:
* تغییر الگوهای آسیب زای رفتاری
* بهبود احساس ارزشمندی
* حل و فصل تعارض ها
روان درمانی به یاد گرفتن مسائلی در مورد خودتان کمک می کند. در بعضی از موارد، شما یاد می گیرید که چگونه گذشته را درک کرده و آن را با زمان حال تطبیق دهید. در موارد دیگر شما از آن دسته از پاسخ هایتان که مشکلاتی را در زندگی شما ایجاد می کنند آگاه شده و شیوه های تغییر آنها را یاد می گیرید.
چگونه یک درمانگر انتخاب کنم؟
درمانگر شما باید شخصی باشد که در حضور او احساس آرامش کنید. درمانگر ها شامل افراد زیر هستند:
روانپزشکان، روانشناسان، پرستاران روانپزشکی، مددکاران اجتماعی، مشاوران آموزش دیده. بسیاری از مردم از اشخاصی که عقیده آنها را می پذیرند، اسامی درمانگران را به دست می آورند. این اشخاص عبارتند از:
* دوستان
* اعضای خانواده
* پزشکان
حتی با وجود کمک گرفتن از دیگران هم، پیدا کردن یک درمانگر خوب امر بسیار شخصی می باشد. مراقب باشید روان درمانگران زیادی وجود دارند که صلاحیت کافی برای این کار را ندارند. مطمئن باشید شخصی که شما به عنوان یک درمانگر انتخاب می کنید، حتماً دارای مجوز کار باشد و اعتبار کافی برای این امر داشته باشد.
ممکن است که شما قبل از اینکه یک درمانگر انتخاب کنید، با درمانگران زیادی صحبت کنید. هنگامیکه با اولین درمانگر ملاقات می کنید، درباره مطالب زیر از او بپرسید:
* حق الزحمه
* نوع درمانی که او برای شما به کار می برد
* مجوز قانونی کار مخصوص درمانگران
به همان اندازه که شما مسائل شخصی خود را برای درمانگر بیان می کنید، انتظار دارید که به همان اندازه هم او در این رابطه با شما صحبت کند. به مسائل زیر با دقت توجه کنید:
* چگونه درمانگر با شما ارتباط برقرار می کند.
* به چه نحوی شنونده سخنان شماست.
* درجه راحت بودن شما یا درمانگر.
داشتن مقداری احساس تنش و عصبیت در جلسه اول طبیعی است. اگر درمانگر دارای صفاتی است که فکر می کنید آن صفات نخواهند گذاشت احساسات خود را به راحتی بیان کرده و یا به درمانگرتان اعتماد کنید، بهتر خواهد بود که درمانگر دیگری انتخاب نمائید.
در اولین جلسه به احساسات خود اعتماد کنید. از احساسات خودتان خود به عنوان یک راهنما جهت تصمیم گیری در مورد ادامه کار با آن درمانگر و یا تغییر او استفاده کنید.
به محض پیدا کردن شخصی که در حضور او احساس آرامش می کنید، ضمن گشودن دریچه های ذهن خود شرایط را برای اعتماد به درمانگر مهیا کنید. رک و صریح بودن در امر درمان نکته ای بسیار مهم است.
چه نوعی از روان درمانی مورد استفاده قرار می گیرد؟
امروزه انواع بسیاری از درمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. انواع درمانهایی که متداول تر است، عبارتند از:
رفتار درمانی شناختی:
درمانگر به شناختن نگرش غیر واقعی تان نسبت به خود، دنیا و آینده کمک می کند. این درمان به شما در تشخیص روش های فکری نادرست کمک می کند. شما الگوهای رفتاری و فکری جدیدی پیدا خواهید کرد که شما را به سوی زندگی سالم تری رهنمون می شود.
درمان متمرکز بر درمانجو (روان درمانی بی رهنمود):
درمانگر با هدف کشف تجارب و احساسات نیمه آگاه و عمیق مربوط به دوران کودکی به شما گوش می دهد. شما معمولاً درمانگرتان را هر هفته یک بار یا بیشتر و برای چندین سال باید ملاقات کنید.
روان درمانی پویشی:
در این روش درمانگر بدون استفاده از روانکاوی رسمی، احساسات ناخودآگاه شما را به آگاهی آورده و آن را تعبیر و تفسیر می کند.
این نوع درمان، اغلب متضمن این است که هر چه به ذهنتان می آید، بگویید. (تداعی آزاد)
پسیکودرام (نقش گذاری روانی):
از این نوع درمان برای بیان احساسات پنهان استفاده می شود. از شما خواسته می شود که در نقش مردم مختلفی که در زندگیتان وجود دارند، بازی کنید و خود را به جای آنان قرار دهید. این روش هم می تواند به صورت گروهی انجام شود و هم به صورت دو نفره.
مشاوره زناشوئی:
درمانگر زن و شوهر را به بهبودی روابطشان تشویق می کند و به آنها در فائق آمدن بر مشکلات زندگیشان کمک می کند. هر دو نفر (زن و شوهر)، برای یاد گرفتن الگوهای رفتاری جدید، تلاش می کنند. گاهی اوقات زوج پیمان یا توافق نامه ای را مبنی بر چگونگی تغییر رفتارشان می نویسند.
روان درمانی خانواده:
این شکل روان درمانی به جای توجه به تک تک اعضا، خانواده را به عنوان یک کل مورد توجه قرار می دهد. این روش بر این عقیده استوار است که شخص مشکل دار را جدای از محیط خانوادگی اش، نمی توان شناخت.
درمانگر بیان آزاد احساسات را در بین افراد خانواده تشویق می کند. روان درمانی خانواده اغلب برای خانواده هایی که دارای بچه هایی با مشکلات رفتاری هستند و نیز برای خانواده هایی که با سوء استفاده جنسی، بیماری های خطرناک و سایر حوادث آسیب زا مواجهند، مناسب می باشد.
گروه درمانی (روان درمانی گروهی):
یک گروه حدوداً از هشت نفر که مشکلات یکسانی دارند به طور منظم با درمانگر ملاقات می کنند، تشکیل می شود. آنان در مورد مشکلاتشان با یکدیگر و با درمانگر مذاکره می کنند. گروه درمانی بیشتر برای مسائل رفتاری مانند مشکلات شخصیتی، استفاده از الکل و مواد مخدر، اختلالات در خوردن و انواع مشخصی از افسردگی کاربرد دارد.

روان درمانی چه مدت وقت می گیرد؟
ممکن است روان درمانی جلسات محدودی وقت بگیرد و یا سالیان زیادی طول بکشد. این مسئله بستگی به وسعت مشکلات شما و اهدافی که در معالجه تان مدنظر است، دارد. هم شما و هم درمانگر لحظه به لحظه پیشرفتتان را تشخیص می دهید. شما باید به طور جدی در مورد اینکه چه مدت تحت درمان قرار بگیرید، تصمیم بگیرید. شما، (نه درمانگر)، تصمیماتی که می گیرید، بر روی زندگیتان تاثیر مهمی دارد.
روان درمانی فردی
منظور از روان درمانی فردی آن شکلی است که فرد با روان درمانگر خود در جلسات ملاقاتی که فقط آن دو در آن شرکت می کنند حضور می یابد. در روان درمانی فردی این امکان فراهم می آید که فرد با احساسات و افکار خود آشنایی عمیق بیابد، به علت وجود آنها پی ببرد، روابط فردی خود را با دیگران و با چیزهایی که زندگی جمعی را می سازند آشکارتر درک کرده و آنها را بهتر بشناسد و در نگاه کلی شخصیت خود را بهتر درک کند. تنها بعد از این مرحله است که فرد می تواند برای رفع مشکلاتی که وی را فرسوده کرده اند اقدام کند، بدون اینکه مانند گذشته دائما حالت ضعف، ناتوانی، درد، خودخوری، سرکشی، پرخاش و خشونت و غیره جلوی رفع مشکلاتش را بگیرند.
سرعت و شکل رفع مشکلاتی که هر شخصی برای کنارآمدن با آنها به روانشناس رجوع می کند از فرد تا فرد متفاوت است. ولی بصورت کلی می توان گفت که رهایی از مشکلات یعنی یادگیری جدید، یعنی یادگیری چیزها و روابط به نوعی دیگر، به نوعی که دیگر فرد دست وپابسته اسیر مسائلش نباشد. این یادگیری روندی است که سرعت و کیفیت آن در جریان روان درمانی کاملا بعهده خود فرد است و روان درمانگر بحکم کسی است که تشریح این راه، نحوه شروع آن، پیش بردن آن و به سرانجام رساندن آنرا حمایت می کند.
روان درمانی گروهی
روان درمانی گروهی شکل دیگری از روان درمانی است که برای مسائل معینی برقرار می گردد. و معمولا شکل پیشرفته تری نسبت به روان درمانی فردی دارد. برای تشخیص اینکه روان درمانی گروهی بدرد چه کسی می خورد هر فردی تعدادی جلسات روان درمانی فردی را پشت سر می گذاردو سپس می تواند به جمعی از کسانی که همان مشکلات را دارند بپیوندد. در این حال اعضاء شرکت کننده در گروه رفته رفته به شکل روابط نزدیک هر عضو دیگر درآمده و هر عضو گروه از حمایت کنترل شده اعضای گروه برخوردار شده و تمام نقش های جدید و چیزهایی را که می خواهد یادبگیرد تا به رابطه بهتری با دنیای درون و دنیای بیرون خود دست بیابد در تمرین با دیگران آنها را در خود درونی کند.
درمانهای روان‏شناختی معمولاً نیاز به دانش و خلاقیت بالا و صرف زمانی نسبتاً طولانی دارد. در کشور ما بسیاری از افراد از پس هزینه‏های یک درمان روان‏شناختی موثر برنمی‏آیند
بررسی نمونهای از روان درمانی
بررسی تاثیر روان درمانی گروهی بر افسردگی واضطراب زنان نازا
مقدمه :
با وجود افزایش بی رویه جمعیت در دنیای امروز ، عده ای از زنان ((بدون بچه)) باقی می مانند.حدود 50 الی 80 میلیون نفر از زنان دردنیا مسئله نازایی رنج می بردند(1). در آمریکا حدود 8/6 میلیون نفر از زنان درگیر مسئله نازایی هستند(2). تعداد زنان نازا در انگلیس حدود 600000 نفر می باشد (3). در ایران با جمعیتی حدود 60 میلیون نفر، چنانچه آمار جهانی 15 درصد نازایی را در نظر بگیریم ، حدود 5/1 میلیون زن نازا وجود دارد(4).
تجربه حاملگی ، زایمان ، مادر شدن وابراز عشق از طریق مراقبت وتغذیه یک موجود انسانی دیگر ، یکی از نیازهای طبیعی زن محسوب می گردد . داشتن فرزند مرحله ای از رشد وتکامل و ورود به مرحله بالغ شدن محسوب می شود. زنان مادر شدن را نقش اولیه خود می دانند ومسئله نازایی موجب احساس ناتوانی وبی کفایتی در آنان می گردد . از طرفی زنان نازا بیشتر در گیر درمان های طبی از نظر صرف وقت وتحمل درد می باشند. استفاده از داروهای قوی ، روشهای درمانی خطرناک ، صرف هزینه بالا، کنترل دوره ای ومرتب وطولانی بودن دوره درمان موجب واکنشهای روانی ـ اجتماعی در زنان نازا میگردد(5). در این راستا دخالتهای بی مورد اقوام نزدیک زوجین احساس بی ثباتی ازدواج وفزونی طلاق نیز زنان نازا را تحت فشار قرار می دهد وموجب بروز افسردگی واضطراب می گردد که این حالات روانی خود جنبه های فردی ، اجتماعی وروانی زندگی زن را تحت تاثیر قرار می دهد. در بعد فردی ، کیفیت زندگی وسلامت جسمی وروانی ، نگرش فرد نسبت به محیط فیزیکی واجتماعی وافرادی که با وی مرتبط هستند را تحت تاثیر قرار می دهد وموجب کاهش علائق وغرایز می گردد وبدنبال آن روابط فردی وخانوادگی به مخاطره می افتد(6) در بعد اجتماعی موجب فقدان انگیزش وناتوانی در انجام کار گشته وتوانائیهای فرد در زمینه اجتماعی وحرفه ای تنزل می یابد. فرد افسرده ومضطرب نسبت به مسائل اجتماعی ، تفریحات وامور معمول زندگی بی میل ودلسرد می گردد واز طرفی زمینه شیوع اعتیاد به مواد مخدر والکل ونیز اقدام به خودکشی فراهم می گردد(7).
بکارگیری روشهای درمانی درجهت کاهش افسردگی واضطراب برای بیمار، همسر وی وتیم درمانی مفید وسودمند است وموجب بهبود کیفیت زندگی زوج نازا وبالا بردن سازگاری آنان در برخورد با مشکل موجود می گردد وتاثیر بسزایی در پیگیری، درمان وپیش آگهی آن نیز دارد(8). بررسی های انجام شده بیانگر این مسئله است که روان درمانی گروهی توام با استفاده از تکنیک آرامش عضلانی موجب کاهش افسردگی واضطراب در زنان نازا می گردد. در روان درمانی گروهی بیماران همگون از نظر تشخیصی در یک گروه 9 تا 12 نفری گذاشته می شوند وروان درمانگر نقش راهنمائی کننده دارد واین راهنمایی به منظور کمک یک بیمار به دیگری است که تغییرات خاصی از جهت تشخیصی ، شناختی، بصیرت به خود وآنچه مورد نظر درمان است صورت گیرد(9). استفاده از روان درمانی گروهی بعنوان یک روش درمانی جهت کاهش افسردگی واضطراب زنان نازا در کشور ما متداول نبوده ونتایج تحقیقاتی وآماری دراین زمینه در دسترس نمی باشد . امید است یافته های این پژوهش بتواند نتایج آماری در جهت اثر بخشی این شیوه درمانی ارائه نماید وموجبات استفاده گسترده تر از آن را درجهت بهبود وضعیت روانی زنان نازا فراهم نماید.
روش بررسی :
پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی است که در آن پژوهشگر با ایجاد وضعیت خاص یعنی روان درمانی گروهی ،چگونگی تاثیر آن را بر اضطراب وافسردگی زنان نازا مورد بررسی قرار داده است.
جامعه پژوهش در این مطالعه شامل جمعیت زنان نازای مراجعه کننده به درمانگاههای زنان و زایمان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده است. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری مبتنی بر هدف بوده است . تعداد 60 خانم نازا که همگی متاهل وباسواد بوده ، سن آنها بین 18 تا42 سال بوده، تشخیص نازایی اولیه را توسط پزشکان متخصص زنان وزایمان در درمانگاههای مذکور داده شده است. همچنین سابقه بیماری روانی را قبل از تشخیص نازایی ونیز سابقه بیماری جسمی را نداشته اند ، درزمان پژوهش تحت درمان نازائی بوده ودرجاتی از اضطراب وافسردگی را نیز دارا بوده اند ، انتخاب وبا استفاده از روش تصادفی به دوگروه آزمایش وکنترل تقسیم گردیده اند.
جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش، از فرم اطلاعاتی وپرسشنامه استفاده گردیده است .فرم اطلاعاتی توسط پژوهشگر تهیه گردیده وحاوی سوالاتی پیرامون خصوصیات جمعیت شناسی ونیز برخی متغیرها بوده است . پرسشنامه حاوی دو آزمون استاندارد بک1 وهامیلتون2 جهت سنجش میزان افسردگی واضطراب بوده است پژوهشگر به کلیه خانمهای نازا مراجعه کننده به درمانگاهها که مایل به شرکت در پژوهش بودند،فرم اطلاعاتی وپرسشنامه را ارائه وپس از تعیین نمره افسردگی واضطراب وخصوصیات جمعیت شناختی ،60 نفر از نمونه های واجد شرایط را انتخاب وبا استفاده از گمارش تصادفی ، 30 خانم نازا را بعنوان گروه کنترل و30 خانم نازا را به عنوان گروه آزمایش تعیین نموده است . خانمهای نازا در گروه آزمایش به منظور روان درمانی گروهی در سه گروه 10 نفری قرار گرفتند. برنامه درمان شامل 12جلسه روان درمانی گروهی بوده است. فاصله جلسات 5 روز ومدت هر جلسه 2 ساعت بوده است . هرجلسه با آموزش وتمرین آرامش عضلانی شروع وپس از آن از فرآیند گروه وروشهای حمایتی وشناختی ، جهت کاهش افسردگی واضطراب استفاده شده است . پژوهشگر مراحل مختلف گروه شامل :مرحله قبل از شروع ،مرحله شروع،مرحله کار ومرحله اختتام را درگروه تسهیل ودرجهت اهداف هرمرحله ،گروه راسازماندهی نموده است . همچنین اوقاتی را به بحث وآموزش پیرامون علل وروشهای تشخیصی ودرمانی متداول در نازایی ،جنبه های روانی نازایی وتاثیر افسردگی واضطراب بر سیستم تولید مثل وفرآیند بحران اختصاص داده وبرای هرگروه یک جلسه اضافی جهت نمایش فیلم در زمینه سیستم تولید مثل وفرآیند لقاح وبرخی درمانهای متداول در نازایی در نظرگرفته شده بود. پس از اتمام جلسات روان درمانی گروهی مجددا پرسشنامه دراختیار زنان نازا در گروه آزمایش وکنترل قرار گرفته ونمرات افسردگی واضطراب تعیین ومورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفته است . جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس 1 استفاده گردیده است و روشهای آماری مجذور خی 2 ، رگرسیون 3 ، آزمون تی 4 وآزمون فیشر5 ، مورد استفاده قرار گرفته است .
نتایج :
یافته های پژوهش بیانگر آن است که میانگین سن زنان در گروه آزمایش 1/27 ودرگروه کنترل 6/26 بوده است . اکثریت زنان خانه دار بودند ومیزان تحصیلات اکثریت زنان وهمسران آنان در هر دوگروه در حد دیپلم وبالاتر می باشد . همچنین اکثریت واحدهای مورد پژوهش بیش از یک نوع درمان را در مدت کمتراز 6 سال تجربه کرده بودند . بررسی خصوصیات جمعیت شناختی در دو گروه آزمایش وکنترل از نظر متغیرهای :سن، سن زمان ازدواج، میزان تحصیلات زن وشوهر، شاغل بودن زن ، شغل همسر، درآمد زن وشوهر ، نحوه واکنش همسر وخانواده همسر ، بیانگر آن است که بین دوگروه تفاوت آماری معنی داری وجود نداشته است وتنها واکنش خانواده همسر در دوگروه متفاوت بوده است ودر گروه کنترل 50 درصد واکنش مطلوب و50 درصد واکنش نامطلوبی نسبت به نازایی

————
1)Beck
2)Hamilton
داشته اند .مربی خی تفاوت معنی داری بین دو گروه (0 00/0= p ) را نشان می دهد باتوجه به آنکه میانگین کاهش نمره اضطراب وافسردگی بعد از روان درمانی گروهی در گروه آزمایش رابطه معنی داری با نحوه واکنش خانواده همسرشان نشان نداده است و بنابراین تفاوت مذکور تاثیری در نتایج پژوهش نداشته است .
نمرات افسردگی واضطراب قبل از روان درمانی گروهی در دو گروه آزمایش وکنترل با استفاده از آزمون آماری تی مورد مقایسه قرار گرفته است ونتایج بیانگر عدم وجود تفاوت معنی دار آماری بین دوگروه بوده است . یافته های تحقیق نشان داد که میانگین نمره اضطراب زنان در گروه آزمایش قبل از روان درمانی گروهی 1/45 بوده است که به 2/28 بعد از روان درمانی گروهی کاهش یافته است . آزمون تی تفاوت آماری معنی داری را در سطح ( 000/0=p )نشان می دهد. درحالی که میانگین نمره اضطراب گروه کنترل 6/43 بوده است که دوماه بعد به 6/45 افزایش یافته است . آزمون تی تفاوت معنی داری را دربین آن دو نشان نمی دهد (جدول 1).همچنین میانگین نمره افسردگی قبل از روان درمانی گروهی در گروه آزمایش 5/21 بوده است که با انجام روان درمانی گروهی به 6/7 کاهش یافته است .آزمون تی تفاوت آماری معنی داری رابین آن دو نشان نمی دهد.(جدول 2).
میانگین کاهش نمرات افسردگی واضطراب در گروه آزمایش رابطه ای با شغل ، میزان تحصیلات ، درآمد زن وشوهر ، نحوه سکونت ، مدت درمان ، تعداد درمانهای انجام شده ، تشخیص نازایی بر اساس آگاهی زن ، نحوه واکنش همسر وخانواده همسر نداشته است وتنهامیانگین کاهش نمره افسردگی با سن زن رابطه آماری معنی داری داشته است بطوریکه میانگین کاهش نمره افسردگی بعد از روان درمانی گروهی در خانمهای جوانتر بیشتر بوده است . همچنین میانگین کاهش نمره افسردگی واضطراب بعد از روان درمانی گروهی در زنان شاغل نسبت به زنان خانه دار ونیز زنانی که درآمد ماهیانه خود وهمسرشان بیشتر از 1000000 ریال بوده است ونیز زنانی که مستقل وجدا از خانواده همسر زندگی می کردند ونیز زنانی که کمتر از 6 سال از درمان نازائی آنان گذشته است نسبت به آنان که بیشتر از 6 سال تحت درمان بوده اند، بیشتر بوده است ولی این تفاوتها ازنظر آماری معنی داری نبوده است.
نتایج مبین این نکته است که روان درمانی گروهی را می توان برای کلیه زنان نازا با خصوصیات جمعیت شناختی متفاوت به شیوه ای موثر بکار برد.

بحث ونتیجه گیری :
روشهای درمانی در نازایی اعم از جراحیها واستفاده از داروها مستلزم صرفه هزینه بالا ،کنترل دوره ای و مرتب ومداخلات وسیع پزشک وپرسنل بهداشتی می باشد که در بعضی موارد 3الی 5 سال به طول می انجامد ومعمولا توام با عوارض متعددی می باشد که نهایتا می تواند به بروز خستگی روحی وجسمی و واکنشهای روانی از جمله افسردگی واضطراب منجر شود .
بطوریکه تحقیقات متعدد نشان می دهد، علائم افسردگی دربین زنان نازا از شیوع بالائی برخوردار است .درپژوهشی که در سال (1992) انجام شده ، 338 زن نازاو39 زن سالم توسط آزمون استاندار بک وآزمون سی ای اس دی 1 مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج آزمون نشاندهنده آن است که 37 درصد زنان نازا و18 درصد زنان سالم افسرده بوده اند که بین این دو گروه (025 /0= p ) تفاوت آماری معنی داری وجود داشته است . پژوهشگر جهت کاهش افسردگی ، روان درمانی گروهی، گروههای رفتار درمانی وگروههای حمایتی را پیشنهاد می نماید(9) .
در پژوهش حاضر نیز در گروه آزمایش 7/36 درصد افسردگی خفیف ،7/16 درصد نیازمند مشاوره ، 3/33 درصد نسبتا افسرده و3/13 درصد افسردگی شدید داشتند وگروه کنترل 3/33 درصد افسردگی خفیف،7/16 درصد نیازمند مشاوره ،30 درصد نسبتا افسرده،7/16 درصد افسردگی شدید و3/3 درصد افسردگی بیش از حد داشته اند .
به منظور تایید تاثیر مشاوره بر کیفیت زندگی زوج 62 نازا طی مدت یک سال درماساچوست2 مورد مشاوره قرار گرفته اند. نتایج نشان داده است که بدنبال مشاوره طولانی مدت علائم احساس گناه، خشم ،محرومیت وانزوا در
78 تا100 درصد زنان کاهش یافته بود. این میزان در مورد همسرانشان 33 تا67 درصد بوده است . مشاوره کوتاه مدت درمورد 35 تا65 درصد زنان ومردان موثر بوده وموجب کاهش احساسات منفی درآنان گردیده است (10) .
گزارشات متعددی در زمینه بهبود وضعیت روانی زنان نازائی که در گروههای حمایتی وگروههای روان درمانی شرکت کرده اند ، ارائه گردیده است. مطالعه دیگری در سال 1991 با هدف بررسی رفتار درمانی گروهی بر جنبه های عاطفی نازائی بر روی 54 زن نازا در ماساچوست ارائه گردیده است. برنامه گروه شامل 10 جلسه هفتگی

1)C.E.S.D
بوده است .تمام جلسات با تمرینات گروهی آرامش عضلانی شروع وبدنبال آن آموزش نحوه رویاروئی با عوامل تنش زا ، ورزش وبحث پیرامون مسائلی چون تغذیه ونیز حمایت گروهی انجام می شده است . نتایج حاصل از پژوهش قبل وبعد از گروه درمانی نشانگر کاهش معنی دار میزان افسردگی (000/<0P ) دلهره وتنش (0001/0P< )، خستگی (0006/0< P ) ونیز افزایش فعالیت ونیرو (0003/0< P ) نیز بوده است (11).
در پژوهش حاضر پس از انجام روان درمانی گروهی در 6/.76 درصد از نمونه های مورد پژوهش در گروه آزمایش ، افسردگی وجود نداشته است ، 4/13 درصد افسردگی خفیف و7/6 درصد درصد نیازمند مشاوره و3/3 درصد افسردگی شدید داشته اند در حالی که در گروه کنترل نمره افسردگی پس از دوماه کاهش آماری نشان نمی دهد. مقایسه گروه آزمایش وکنترل بعد از دوران درمانی گروهی تفاوت آماری معنی داری (000/0P< )،را بین دو گروه نشان می دهد . در حالی که قبل از روان درمانی گروهی تفاوت آماری معنی داری بین نمره افسردگی در دوگروه آزمایش وکنترل وجود نداشته است . همچنین میانگین نمره اضطراب در گروه آزمایش قبل از روان درمانی 1/45 ودر گروه کنترل 6/43 بوده است که تفاوت معنی داری نمی باشد (272/.=P ) در حالی که بعد از روان درمانی گروهی میانگین نمره اضطراب در گروه آزمایش به 2/28 کاهش یافته ولی در گروه کنترل به 6//45 افزایش یافته است. مقایسه دو گروه بعد از روان درمانی گروهی نشاندهنده تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه(000/0P< )می باشد . بنابراین نتایح بدست آمده در جهت تایید نتایج پژوهش های قبلی در این زمینه می باشد وحاکی از تاثیر قابل ملاحظه روش روان درمانی گروهی در بهبود وضعیت روحی وروانی زنان نازا وافزایش موفقیت در درمان نازایی می باشد ولزوم توجه به روان درمانی گروهی در درمان زنان نازا پیشنهاد می گردد . امید است نتایج این پژوهش زمینه ای برای تاسیس مراکز مشاوره وگروه درمانی در محل درمانگاههای زنان ونازایی باشد.

جداول :
جدول شماره 1: مقایسه میانگین نمره اضطراب زنان نازا مراجعه کننده به درمانگاههای زنان وزایمان قبل وسپس بعد از روان درمانی گروهی در گروه آزمایش وکنترل
زمان
گروه
قبل
بعد

میانگین
انحراف معیار
مقدار پی
میانگین
انحراف معیار
مقدارپی
گروه آزمایش
1/45
6/14

707/.
2/28
9/7

000/0
گروه کنترل
6/43
4/15

6/45
8/15

همانگونه که در جدول بالا مشاهده می شود. بین میانگین نمره اضطراب زنان نازا در گروه آزمایش و کنترل قبل از روان درمانی گروهی تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. در حالی که بعد از روان درمانی گروهی در گروه آزمایش ، تفاوت معنی دار می باشد.
جدول شماره 2: مقایسه میانگین نمرات افسردگی زنان نازا مراجعه کننده به درمانگاههای زنان وزایمان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز قبل وسپس بعد از روان درمانی گروهی درگروه آزمایش و کنترل .

زمان
گروه
قبل
بعد

میانگین
انحراف معیار
مقدار پی
میانگین
انحراف معیار
مقدارپی
گروه آزمایش
5/21
73/7
876/.
6/7
6/6
000/0
گروه کنترل
3/21
75/8

9/22
11

چنانچه در جدول فوق نشان می دهد، بین میانگین نمرات افسردگی زنان نازا درگروه آزمایش وکنترل قبل از روان درمانی گروهی تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد درحالی که بعد از روان درمانی گروهی در گروه آزمایش تفاوت آماری معنی دار می باشد.

فهرست منابع مورد استفاده :
1.Row PJ. Infertility .World health . 1978;Nov:20-21.
2.Speroff L, Glass RH, Kase NG. Clinical gynecologic endocrinology and infertility. 5th edition: William and Wilkins.1994;2.
3.Leep .The mother of all questions . Nursing Times ,1998;Jun 24;96(25):36-7.
4- مرکز آمار ایران ، سالنامه آماری ایران ، تهران ، چاپ مرکز آمار،1376،55.
5. Abbey A, Halman Lj, Andrews FM .Psychosocial treatment and demographic predictors of the stress associated with infertility . Fertility and sterility . 1992;57:122-127.
6-Abraham LL.Depression. Nursing clinics of North America ,1991;52:527-535.
7-دوپاولوجی ریموند،ابلاوکیت راسل ،درمان افسردگی راهنمای کامل برای همه خانواده ها، چاپ اول ،ترجمه مهدی قراچه داغی ،تهران نشر البرز ،1371 ،66.
8.Neville k .Fertilty treatment-Mind matters . Nursing Times ,1998;Oct : 14-20 :94(41):40-1.
9.Blenner JL. strees and mediators :Patients perception of infertility treatment.Nursing Research .1992;41:92-97.
10.Domar AD , Broom A.,. Zuttermeister P .The prevalence and predictability of infertile women . fertility and sterility .1992 ;58:1158-1163.
11.Doamr AD. Zuttermeister P. seible M .psychological improvement in infertile women after behavioral treatment in infertile women :A replication fertility and sterility .1992; 58:144-148.

چکیده :
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بوده است که با هدف بررسی تاثیر روان درمانی گروهی بر میزان افسردگی واضطراب زنان نازا مراجعه کننده به درمانگاههای زنان وزایمان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفته است .
آبستنی وتولید مثل یکی از عمیق ترین امیال زنان بشمار می رود وموجب احساس تمامیت وکمال در زن می گردد. نازایی و برآورده نشدن این نیاز اثرات اجتماعی ، بیولوژیکی ، اقتصادی وروانی بسیار دارد که منجر به بحران وبروز دوره هایی از افسردگی واضطراب می گردد. توجه به جنبه های روانی نازائی موجب بهبود کیفیت زندگی زوج نازا وبالا بردن سازگاری آنان با مشکل موجود خواهد شد وتاثیر بسزایی بر پیگیری درمان وپیش آگهی آن نیز دارد .
در این پژوهش از طریق نمونه گیری مبتنی برهدف 60 زن نازا انتخاب شدندکه 30 نفر آنان بعنوان گروه آزمایش در 12 جلسه روان درمانی گروهی شامل : آموزش وتمرین آرامش عضلانی ، آموش ونیز استفاده از فرآیند گروه جهت حل بحران شرکت نمودند. بااستفاده از پرسشنامه وآزمون استاندارد بک وهامیلتون اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده است . یافته های پژوهش نشان داد که در گروه آزمایش میانگین نمره افسردگی بعد از روان درمانی گروهی از 5/21 به 6/7 ومیانگین نمره اضطراب از 1/45به2/28 کاهش یافته است در حالی که میانگین نمره افسردگی واضطراب در گروه کنترل دوماه بعد از پیش آزمون تغییر آماری معنی داری را نشان نداده است . همچنین میانگین کاهش نمرات افسردگی واضطراب رابطه ای با شغل میزان تحصیلات ودرآمد زن وشوهر، نحوه سکونت ، مدت درمان ،تعداد درمانهای انجام شده ، تشخیص نازائی بر اساس آگاهی زن ، نحوه واکنش همسر وخانواده همسر نداشته است وتنها میانگین کاهش نمرات افسردگی با سن زن رابطه نداشته است بطوریکه درخانمهای جوانتر بیشتر بوده است . نتایج حاکی از آن است که روان درمانی گروهی را می توان برای کلیه زنان نازا با خصوصیات جمعیت شناختی متفاوت به شیوه ای موثر بکار برد.

واژه های کلیدی : روان درمانی گروهی ، افسردگی ، اضطراب ،نازائی

The effect of group psychotherapy on anxious and depressed in fertile women
Yektatalab,sh.,MSC1* .Parsanezhad , M.E. 2* ,Jahanmiri , Sh., M.SC.3*
Abstract:
This is a quasi- experimental study of assessing the effect of group psychotherapy on anxious and depressed infertile women seen at out patient departments of shiraz university of medical sciences .
The study subjects in the project were 60 infertile women. They were selected by objectiveoriented sampling and were randomly divided into two groups of treatment and control .A questionnaire was filled out , in two parts , as to the gathering criteria on the degree of anxiety and depression .
The first part was prepared by the researcher and the second was adopted from Hamilton scale and beck depression inventory test. All the research samples were evaluated by pre- tests. 30infertile women were divided into 3 groups of 10 and they attended a 12- session group psychotherapy was a cause of decrease in infertile women's anxiety and depression the man decrease of anxiety of her husband's woman's job, the of and his family to her infertility Yet there

منابع:
http://addiction-clinic.persianblog.com
http://barbadrafteha.bigestblog.com
http://mind.schoolnet.ir/test/news.htm
http://www.tsir.ir/signIn%5CProfessionals.aspx
http://ashena.com/modules.php?name=News&file=article&sid=
http://iranpa.org/Page.asp?T_Pages=63
http://www.novinclinic.com/page.asp?id=5
http://alzahra.mui.ac.ir/farsi/wards/psychiatry/default.asp
http://www.spasdi.org/far-pages/about.htm
http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php
http://www.jdmpress.com/ensani/more6.htm
http://4one.blogfa.com
http://moshavereh.tsch.ir/RavanDarmani.htm
http://www.jums.ac.ir/maghalat/45.htm
http://www.iransco.org/Br_GOrOhdarmAnI.asp
http://matinmusic.mihanblog.com/Cat/20.aspx
http://navid116.persianblog.com/1384_2_navid116_archive.htm

6