آیا دایناسورها "احساساتی" بوده اند!
دایناسورها را باید مرموزترین و جذابترین بخش سیر اکتشافات بشر در گذشته دهها میلیون سال پیش زمین برشمرد. گرچه عصر حیات دایناسورها با دوران فعلی فاصله زیادی داشته اما دانش نوین توانسته است دنیای پر رمز آنها را بار دیگر زنده کند.در دهه های گذشته و به لطف تحقیقات وسیعی که بر روی فسیل و آثار حیات دایناسورها در میلیونها سال پیش انجام شده است، بر بار دانش نوین بشری درباره مرموزترین و در عین حال هیجان برانگیزترین موجودات زنده تاریخ گذشته زمین افزوده شده است اما در سالهای اخیر و با استفاده از پیچیده ترین فناوریهای نوینی که ابداع شده است، جنبه های جذاب دیگری از زندگی آنها همچون رقص دسته جمعی این موجودات برملا شده است.چندی پیش گروهی از زمین
شناسان دانشگاه یوتا در جریان تحقیقات اکتشافاتی خود در مرز آریزونا و یوتا به شواهد خیره کننده ای دست یافتند که نشان می دهد گروههای پرجمعیت برخی گونه های دایناسوری در میلیونها سال پیش و تحت شرایط خاص محیطی حرکات "رقص گونه ای" را در کنار یکدیگر تجربه می کرده اند.این شواهد و مدارک خیره کننده به آثار ردپای دایناسورهایی تعلق دارد که با اجتماع در نقطه ای واحد و البته به دلیلی که هنوز علت آن مشخص نشده است به پایکوبی و جنب و جوشی خارج از حالت عادی می پرداخته اند. این ردپاها و جذابیت نهفته در آن موجب شده است تا دانشمندان عنوان"طبقه رقص دایناسوری" را به این مکان اطلاق کنند.دانشمندانی همچون مارژوری چان از دانشگاه یوتا از کنار این مدارک که هر از گاهی کشف و دریچه ای نوین بر دنیای مرموز دایناسورها می گشایند، بی تفاوت نمی گذرند.وی می گوید: مطالعاتی از این دست می تواند تاکیدی جدی بر این نکته باشد که "احساسات" در دایناسورهای 100 میلیون سال پیش و حتی بیشتر، مقوله ای جدی و قابل بحث است. اینکه گونه های عظیم و عمدتا درنده ای از جانوران در ده ها میلیون سال پیش به نوعی به ابراز احساسات می پرداخته اند می تواند سرنخی ارزشمند برای بررسی دنیای نه چندان روشن دایناسورها تلقی شود.به گزارش مهر، دانشمندان دایناسورها را جانورانی ارزشمند و حیرت انگیز می دانند. شاید مهمترین علت برای چنین دیدگاهی، حیات آنها برای حدود 165 میلیون سال بر روی زمین بوده است. در حالی که نزدیک به 65 میلیون سال پیش تمام گونه های دایناسورها منقرض شده اند و تنها پرندگان به عنوان تنها همزیستان آنها در بیش از 100 میلیون سال پیش، همچنان به حیات خود ادامه می دهند با این حال حیات طولانی مدت آنها ذهن بشر را محصور خود کرده است.فاصله بسیار طولانی میان حیات دایناسورها و انسانها موجب نشده تا توانایی خیره کننده ای همچون بویایی بسیار قوی در برخی گونه های درنده دایناسورها بر دانش امروزی بشر پوشیده بماند. به عنوان مثال گونه ای از دایناسورها موسوم به Tyrannosaurus rex که به عنوان یکی از خونخوارترین دایناسورها شناخته شده است با استفاده از قدرت خیره کننده بویایی خود به شناسایی شکار حتی در شب هنگام می پرداخته است.با توجه به چنین ویژگیها و قابلیتها و توانمندیهایی که با توجه به توسعه دانش نوین بشری، کشف آنها در آینده ای نزدیک دور از ذهن نخواهد بود، باید منتظر برملا شدن گوشه های جذاب تری از دنیای پر رمز و راز این حیوانات بود.
رد پای دایناسورها در کرمان در حال نابودی است
شمال استان کرمان به عنوان موزه ای جامع از فسیل و آثاری از دایناسورها مورد بی توجهی قرار گرفته و ردپای دایناسورهای عصر "ژوراسیک" در روستای"ده علیرضا" در حال تخریب است.
به گزارش مهر، استان کرمان از دیرباز به علت شناسایی آثاری از فسیل مهره داران از دوره های مختلف به بهشت فسیل شناسی کشور مشهور بوده است.
در جریان پى جویى دایناسورها توسط تیم مشترک ایران- برزیل در نواحى شمال کرمان نخستین آثار اسکلتى دایناسورها شامل یک دندان دایناسور گوشت خوار و قطعاتى از استخوانهاى نا معین در روستاهای اطراف زرند مورد شناسایى قرار گرفت که بخشی از ردپای این دایناسور متعلق به 180 میلیون سال پیش در عصر "ژوراسیک" در شمال شهرستان زرند به دلیل بی توجهی از بین رفته است.
بررسى ردپاهاى دایناسور موجود در ناحیه زرند کرمان مشخص ساخت که این آثار توسط دایناسورهاى گوشت خوار"تروپود" ایجاد شده است.
تا کنون آثار دایناسورها در ایران محدود به تعدادى ردپا بوده است که در "دره نیزار" در شمال زرند کرمان، "بیدو" در شمال کرمان، از نواحى البرز، کرکوه یافت شده است.
در جریان دومین پى جویى دایناسورها در ایران که توسط تیم مشترک ایران – برزیل در اواخر تابستان 1381 در نواحى شمال کرمان صورت پذیرفت نخستین آثار اسکلتى دایناسورها در ایران مورد شناسایى قرار گرفت.
کارشناسان تا کنون توانسته اند در این منطقه آثار فسیلهای ماهی های "زره دار" متعلق به 365 میلیون تا 395 میلیون سال پیش مربوط به دوره اول زمین شناسی، آثار متعلق به دایناسورها، آثاری مربوط به دوره دوم 65 میلیون تا 195 میلیون سال پیش و فسیل پستانداران مربوط به دوره سوم زمین شناسی متعلق به 2تا 7 میلیون سال پیش را شناسایی کنند.
کاوشهای مجدد کارشناسان در این مناطق سبب شد 2 رد پای جدید متعلق به دوره ژوراسیک زیرین با قدمت 65 تا 495 سال پیش نیز در این منطقه کشف شود.
با توجه به اینکه رد پای جدید نسبت به ردپایی که در گذشته کشف شده بود در لایه های زیرین زمین قرار گرفته است محققان معتقدند ردپای جدید دارای قدمت بیشتری است.
وجود فسیلها در ضخامتهاى مختلف و ترکیبهای سنگ شناسى متنوع در شمال کرمان گسترش دارد و شمال استان کرمان را به بهشت دیرینه شناسان مبدل کرده است که متاسفانه تاکنون مورد توجه مسئولین مربوطه قرار نگرفته است.
با پیداشدن رد پای این دایناسورها به همراه فسیل استخوان و تخم دایناسورها کارشناسان امیدوار به پیدا کردن راز زندگی این موجودات در شمال استان کرمان شدند و هم اکنون بررسی ها در این زمینه ادامه دارد.
این در حالی است که در چند روز گذشته خبر تخریب برخی از این آثار به خصوص "ردپای دایناسورها" در روستای "ده علیرضا" موجب نگرانی در زمینه نحوه نگهداری از این آثار تاریخی و علمی شده است که در صورت اهمیت دادن به آنها می تواند در زمینه اکوتوریسم و توریسم علمی از این آثار به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی کشور استفاده کرد.
معاون فنی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان در این خصوص در گفتگو با مهر اظهار داشت: در گذشته فقط ابنیه و مواریث تاریخی مورد اهمیت بود اما در سالهای اخیر اکوتوریسم نیز از جایگاه ارزنده ای در بحث گردشگری برخوردار شده است.
وحید موحدی تصریح کرد: در سال جاری با توجه ویژه مسئولان به این آثار قرار شده است تاپایان سال جاری 22 اثر طبیعی از مناطق گردشگری استان ثبت ملی شود که یکی از این اثار ردپای داینوسورها در شهرستان زرند استان کرمان است.
وی عنوان کرد: آثاربه جای مانده از دایناسورها در استان کرمان به دلیل ارزش تاریخی میلیون سالی از جایگاه ویژه علمی و تاریخی برخوردار هستند اما به دلیل قرار گرفتن در معرض تغییرات جوی و بارش باران و برف و همچنین تخریبهای ناخواسته توسط برخی از بازدید کنندگان دچار آسیب شده اند.
وی با اشاره به لزوم مستند سازی این آثار عنوان کرد: برخی از افراد فرصت طلب و سود جو نیز همیشه در کمین آثار تاریخی قرار دارند اما به دلیل اینکه این آثار هنوز به ثبت نرسیده اند تحت حفاظت قرار نگرفته اند.
موحدی ابراز امیدواری کرد با به ثبت رسیدن این آثار اقدامات امنیتی لازم برای حفظ این مواریث تاریخی و علمی انجام شود.
مسئول اکوتوریسم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان نیز با اشاره به منحصر به فرد بودن این آثار گفت: در چند روز گذشته که جهت بازدید از این ردپا برای ساخت یک مستند از نقاط گردشگری استان کرمان به محل ردپای دایناسورها سفر کرده بودیم متاسفانه شاهد تخریب یکی از رد پاها بودیم که به نظر می رسد توسط افراد سود جو انجام شده بود.
محمد جهانشاهی افزود: بخش عمده ای از پتانسیلهای استان کرمان در زمینه مسائل زمین شناسی و جلوه های حیات بر روی کره زمین در گذشته است.
وی عنوان کرد: استان کرمان به خصوص در مناطق شمالی یک موزه و ویترین بزرگ از انواع پدیده های زمین شناسی است.
جهانشاهی افزود: در بحث فسیل شناسی مهمترین آثار به جای مانده از دایناسورها در کشور و خاورمیانه در استان کرمان وجود دارد که حدود 4 دهه پیش توسط یک زمین شناس فرانسوی شناسایی شد و درسالهای اخیر 2 مرتبه نیز توسط یک گروه ایرانی – برزیلی مورد کنکاش قرار گرفته است.
وی گفت: متاسفانه یکی از این رد پاها به صورت قابل توجهی تخریب شده و فقط رد 2 انگشت دایناسور باقی مانده است.
وی اضافه کرد: امیدوار هستیم با ثبت این اثر، این آثار مورد محافظت قرار بگیرند زیرا که هم اکنون به دلیل ثبت نشدن این آثار هیچ اقدام قانونی نمی توان درجهت حفاظت از آنها انجام شود.
مرگ یک دوره زمین شناسی با دستان ویرانگر انسان
سازمان زمین شناسان انگلیس در گزارشی اعلام کرد که انسان به دلیل دخالتهایی که در طبیعت داشته موجب شده است که عصر زمین شناسی "اولوسن" تغییر کند و عصر جدیدی آغاز شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، تنها در مدت 200 سال 5/4 میلیارد حیات در زمین شکل گرفت و به این ترتیب انسان تغییرات زیادی در سیاره سبز ایجاد کرد.
با ایجاد این تغییرات یک عصر زمین شناسی کشته شد. به طوری که دانشمندان سازمان زمین شناسان انگلیسی در مقاله ای که در مجله علمی انجمن زمین شناسی آمریکا (Gsa Today) منتشر کرده اند، رسما پیشنهاد دادند که عصر "اولوسن" پایان یافته است و جای آن را عصر جدیدی که می تواند عنوان "آنتروپوسن" (Anthropocene) داشته باشد، گرفته است. در حقیقت Anthropocene می تواند به معنی "عصر زمین شناسی انسان" باشد.
این دانشمندان در این مقاله نوشته اند: "از آغاز انقلاب صنعتی، زمین تغییرات زیادی را از جنبه های خاک و بیولوژی پشت سر گذاشته است. حتی اگر هنوز در فاز آغازین این تغییرات باشیم، آنقدر این دگرگونیها قابل ملاحظه هستند که عنوان تازه ای برای یک دوره جدید زمین شناسی برگزینیم. تاریخ زمین شناسی سیاره ما با تغییر در ترکیبات رسوبی طلسم شده است. برای مثال عبور از دوره "پلیستوسن" به "اولوسن" در حدود 10 هزار سال قبل، با پایان عصر یخبندان اتفاق افتاد. نتیجه این عبور از یک دوره به دوره دیگر، تغییر گیاهان و ترکیبات خاک بود."
سالها است که انسان تبدیل به "مامور ژئولوژیکی" کره زمین شده است و دیگر به راحتی فعالیتهای صنعتی سطح زمین را دستخوش تغییر می کند. پیشنهاد نامگذاری عصر جدید زمین شناسی می تواند بر مباحثاتی که از سالها قبل در خصوص این تغییرات انجام می شود، مهر تائید بزند و به همین دلیل از ارزش زیادی برخوردار است.
در این مقاله، زمین شناسان انگلیسی تاثیر فعالیت انسان را بر چهار پدیده زمین شناسی مورد بررسی قرار داده اند که عبارتند از :
1- خاک – انسان با کشاورزی، ساخت و ساز و به خصوص تغییر مسیر رودخانه ها موجب افزایش غم انگیز فرسایش و شستشوی قاره ها شده است.
2- سیکل کربنی – سطوح دی اکسید کربن از عصر پیش از صنعتی شدگی سه برابر شده است. پیامدهای این پدیده، افزایش دما و بازگشت به تغییرات دیگر زمین شناسی است که در گذشته اتفاق افتاده است. برای مثال بین دو دوره "پالئوسن" و "ائوسن" در 56 میلیون سال قبل افزایش دما به اندازه عصر حاضر بود.
3- تغییرات بیولوژیکی – افزایش انقراض که به اندازه دوره ای است که در آن دایناسورها و بسیاری دیگر از جانواران منقرض شده اند، مهاجرت گونه های جانوری از خاستگاه اصلی و جایگزینی گیاهان زیر کشت با گیاهان خودروی طبیعی که منجر به نابودی بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری شده است، از تبعات این تغییرات است.
4- اقیانوس – با دخالت انسان دو تغییر اصلی در اقیانوسها ایجاد شده که اولی در سطح آبها است. در حقیقت سطح آب به طور کنترل نشده ای در حال افزایش است و دومین تغییر اقیانوسی در این عصر، پدیده اسیدی شدن است.
هرچند تاکنون مباحثات زیادی در خصوص احتمال مهاجرت انسان به سیارات دیگر انجام شده است ولی باید پذیرفت که در حال حاضر زمین تنها نقطه ای از گیتی است که می تواند محل زندگی انسان باشد. پس نابودی زمین به منزله نابودی حیات انسان است.
کشف اثر رد پای دایناسور توسط دانشجویان زمین شناسی دانشگاه آزاد
دانشجویان زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز که به همراه تنی چند از
عکس تزئینی است
دانشجویان واحد زرند کرمان مشغول انجام عملیات زمین شناسی ایران بودند دو اثر ردپای دایناسورها را مربوط به دوره ژوراسیک کشف کردند.
به گزارش پایگاه ملی داده های علوم زمین، دکتر وحید احمدی عضو هیات علمی رشته زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در گفت وگوی کوتاهی با ایسکانیوز افزود: تاکنون یک مورد ردپای دایناسور در حدود 40 سال پیش توسط زمین شناسان فرانسوی که در جستجوی معدن ذغال سنگ بودند به ثبت رسیده بود که متاسفانه براثر عوامل انسانی این اثر ارزشمند از بین رفته است.
اما در جستجویی که در هفته گذشته تیم زمین شناسی واحد شیراز به همراه تنی چند از دانشجویان واحد زرند که به سرپرستی دکتر محمدرضا قطبی عضو هیات علمی واحد زرند به منطقه اعزام شده بودند موفق به کشف ۲ اثر ردپای دایناسور متعلق به دوره ژوراسیک در حوالی شمال زرند شدند.
دکتر وحید احمدی افزود: این آثار را به جرات می توان جزء ارزشمندترین موارد زمین شناسی در ایران و کشورهای همجوار دانست.
اسرار دایناسورها
PDF | Print | E-mail
مقالات مرتبط:
دایناسور چیست؟ – دایناسورهای گیاهخوار، گوشتخوار و همه چیزخوار – بزرگ ترین، بلندترین و کوچک ترین دایناسورها اسرار دایناسورها – تکامل دایناسورها – دلایل انقراض دایناسورها (قسمت اول) – دلایل انقراض دایناسورها (قسمت دوم) – نحوه تولید مثل دایناسورها – دایناسورها خونگرم بودند یا خونسرد؟ – دایناسورها چه قدر عمر می کردند؟ – آیا دایناسورها سریع راه می رفتند؟ – رنگ و شکل پوست دایناسورها – مذکرها و مونث های دایناسورها – مغز دایناسورها و هوششان – فایده دم دایناسورها – اسکلت دایناسورها – آیا دایناسورها فشار خون بالا و قلب بزرگی داشتند؟ – چگونگی دفاع دایناسورها از خودشان – سلاح های تهاجمی دایناسورها – آیا دایناسورها در گله زندگی می کردند؟ – شکل دندان های دایناسورها – ساختمان بدن دایناسورها
آیا جواب این پرسش ها را درباره دایناسورها می دانید؟ آن چیزهایی را که از دایناسورها در فیلم ها یا کارتون ها می بینید باور نکنید! آنها معمولاً اشتباه اند.
1. آیا همه حیوانات عظیم الجثه ماقبل تاریخ دایناسور بودند؟
2. آیا دایناسوری پیدا می شد که شنا یا پرواز کند؟
3. آیا همه دایناسورها عظیم الجثه بودند؟
4. آیا انسان غارنشین همزمان با دایناسورها زندگی می کرد؟
5. آیا همه دایناسورها همزمان با هم زندگی می کردند؟
6. آیا همه دایناسورها مرده اند؟
7. آیا دایناسورها ناقص و بی عرضه بودند؟
1-نه همه حیوانات عظیم الجثه ماقبل تاریخ دایناسور نبودند.
تعداد زیادی از حیوانات در طول دوره مزوزوئیک همزمان با دایناسورها وجود داشتند. بعضی از حیوانات مثل پتروسورها pterosaurs بستگی خیلی نزدیکی با دایناسورها داشتند. (این حیوانات به رده آرچوسوریا Archosauria تعلق داشتند. چنان که دایناسورها هم در این رده بودند). پرندگان هم دایناسور هستند! حیوانات دیگری مثل دایمترودون Dimetrodon که در عهد پالئوزوئیک قبل از به وجود آمدن دایناسورها زندگی می کرد, در مقایسه با دایناسورها بستگی نزدیک تری با ما دارد.
2-هیچ دایناسوری که پرواز یا شنا کند وجود نداشته.
همه دایناسورها روی خشکی زندگی می کردند. هیچ یک از آنها در دریاها زندگی نمی کردند یا پرواز نمی کردند (تا پرندگان)! نه پتروسورها pterosaurs که پرواز می کردند و نه آیچتایوسورها ichthyosaurs که شنا می کردند دایناسور نبودند. اگرچه همه وابستگی نزدیکی با دایناسورها داشتند.
در بعضی از دایناسورهای گوشت خوار پیشرفته پر ظاهر شد و به سمت پرنده شدن تکامل پیدا کردند.
3-نه همه دایناسورها عظیم الجثه نبودند.
تعداد زیادی از دایناسورهای با اندازه کوچک و متوسط وجود داشتند. کوچک ترین دایناسوری که تا به حال کشف شده کمپسوگناتوس Compsognathus است که به اندازه یک جوجه بود!
4-انسان ها همزمان با دایناسورها نبودند (به جز پرندگان).
اگرچه تصویر انسان غارنشین در حال شکار دایناسورها خیلی در افسانه ها جا افتاده, اما این موضوع دور از واقعیت است. انسان تا حدود 65 میلیون سال قبل و بعد از انقراض نسل دایناسورها به وجود نیامد. به استثنای پرندگان که تنها بازماندگان دایناسورها هستند, دایناسورها و انسان ها از نظر زمان زمین شناسی کاملاً از هم جدا شده اند.
5-تمام دایناسورها در یک زمان زندگی نمی کردند.
دایناسورها برای حدود 165 میلیون سال در زمین فرمانروایی کردند. انواع مختلف دایناسورها در زمان های متفاوتی به وجود آمدند. گونه های دایناسور در سراسر دوره مزوزوئیک تکامل پیدا کردند و منقرض شدند.
در دوره تراسیک, دایناسورها ابتدا کوچک بودند و بیشتر گونه ها در پایان دوره تراسیک در یک انقراض مردند. در دوره ژوراسیک, بسیاری از گونه های جدید دایناسورها از بازماندگان دایناسورهای دوره تراسیک تکامل پیدا کردند. این دایناسورها شامل سوروپودهای sauropods غول پیکر (مثل اپاتوسوروس Apatosaurus و سیسموسوروس Seismosaurus), الوسوروس Allosaurus و استگوسوروس Stegosaurus بودند. دایناسورها در طول دوره کرتاسه بیشترین تنوع را پیدا کردند. تروپودهایtheropods غول پیکر وحشت انگیز (مثل تی رکس T. rex و گیگانوتوسوروس Giganotosaurus), انکیلوسوروس Ankylosaurus, مایاسورا Maiasaura و بسیاری از دایناسورهای دیگر در طول این دوره زندگی می کردند. علی رغم نمایش های مردم پسند, استگوسوروس Stegosaurus هرگز با تی رکس به هم بر نخوردند و با هم نبرد نکردند.
6- همه دایناسورها همان 65 میلیون سال قبل مردند.
بیشتر گروه های دایناسورها مدت ها قبل از انقراض دسته جمعی 65 میلیون سال قبل منقرض شدند. دایناسورهای باقی مانده در همان 65 میلیون سال قبل در زمان انقراض دسته جمعی مردند. اما بسیاری از گونه های پرنده (که از نظر تکنیکی دایناسورها هستند) به زندگی ادامه دادند.
7- دایناسورها حیوانات بی عرضه ای نبودند.
دایناسورهای مختلفی برای حدود 165 میلیون سال در سراسر زمین زندگی کردند. در حالی که انسان ها تنها در حدود یک میلیون سال است که زندگی می کنند. در دوره های زندگی در ساعت زمین شناسی, دایناسورها حیواناتی بودند که مدت طولانی دوام آوردند. شاید پرندگان از بازماندگان آنها باشند.
http://www.enchantedlearning.com/subjects/dinosaurs/ :منبع
تخریب رد پای دایناسورها؛ نظر یکی از خوانندگان
در خبرهای سایت خواندم که رد پای دایناسورها در کرمان رو به نابودی است.اشکال نداره در عوض رد پای دایناسورهای حوزه علمیه قم در تمامی بلاد ایران اسلامی به خوبی روئیت می شود.دایناسورهایی چون نوری همدانی و مکارم شیرازی وجنتی وخزعلی ومصباح کاملترین دایناسورهایی هستند که مردم ایران از نزدیک این جانوران را روئیت کردند.
————————————————————
پنجشنبه، 9 آبان ماه 1387 برابر با 2008 Thursday 30 October
تخریب رد پای دایناسورها در استان کرمان
خبرگزاری مهر: شمال استان کرمان به عنوان موزه ای جامع از فسیل و آثاری از دایناسورها مورد بی توجهی قرار گرفته و ردپای دایناسورهای عصر "ژوراسیک" در روستای "ده علیرضا" در حال تخریب است.
استان کرمان از دیرباز به علت شناسایی آثاری از فسیل مهره داران از دوره های مختلف به بهشت فسیل شناسی کشور مشهور بوده است.
در جریان پى جویى دایناسورها توسط تیم مشترک ایران- برزیل در نواحى شمال کرمان نخستین آثار اسکلتى دایناسورها شامل یک دندان دایناسور گوشت خوار و قطعاتى از استخوانهاى نا معین در روستاهای اطراف زرند مورد شناسایى قرار گرفت که بخشی از ردپای این دایناسور متعلق به 180 میلیون سال پیش در عصر "ژوراسیک" در شمال شهرستان زرند به دلیل بی توجهی از بین رفته است.
بررسى ردپاهاى دایناسور موجود در ناحیه زرند کرمان مشخص ساخت که این آثار توسط دایناسورهاى گوشت خوار"تروپود" ایجاد شده است.
تا کنون آثار دایناسورها در ایران محدود به تعدادى ردپا بوده است که در "دره نیزار" در شمال زرند کرمان، "بیدو" در شمال کرمان، از نواحى البرز، کرکوه یافت شده است.
در جریان دومین پى جویى دایناسورها در ایران که توسط تیم مشترک ایران – برزیل در اواخر تابستان 1381 در نواحى شمال کرمان صورت پذیرفت نخستین آثار اسکلتى دایناسورها در ایران مورد شناسایى قرار گرفت.
کارشناسان تا کنون توانسته اند در این منطقه آثار فسیلهای ماهی های "زره دار" متعلق به 365 میلیون تا 395 میلیون سال پیش مربوط به دوره اول زمین شناسی، آثار متعلق به دایناسورها، آثاری مربوط به دوره دوم 65 میلیون تا 195 میلیون سال پیش و فسیل پستانداران مربوط به دوره سوم زمین شناسی متعلق به 2تا 7 میلیون سال پیش را شناسایی کنند.
کاوشهای مجدد کارشناسان در این مناطق سبب شد 2 رد پای جدید متعلق به دوره ژوراسیک زیرین با قدمت 65 تا 495 سال پیش نیز در این منطقه کشف شود.
با توجه به اینکه رد پای جدید نسبت به ردپایی که در گذشته کشف شده بود در لایه های زیرین زمین قرار گرفته است محققان معتقدند ردپای جدید دارای قدمت بیشتری است.
وجود فسیلها در ضخامتهاى مختلف و ترکیبهای سنگ شناسى متنوع در شمال کرمان گسترش دارد و شمال استان کرمان را به بهشت دیرینه شناسان مبدل کرده است که متاسفانه تاکنون مورد توجه مسئولین مربوطه قرار نگرفته است.
با پیداشدن رد پای این دایناسورها به همراه فسیل استخوان و تخم دایناسورها کارشناسان امیدوار به پیدا کردن راز زندگی این موجودات در شمال استان کرمان شدند و هم اکنون بررسی ها در این زمینه ادامه دارد.
این در حالی است که در چند روز گذشته خبر تخریب برخی از این آثار به خصوص "ردپای دایناسورها" در روستای "ده علیرضا" موجب نگرانی در زمینه نحوه نگهداری از این آثار تاریخی و علمی شده است که در صورت اهمیت دادن به آنها می تواند در زمینه اکوتوریسم و توریسم علمی از این آثار به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی کشور استفاده کرد.
معاون فنی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان در این خصوص اظهار داشت: در گذشته فقط ابنیه و مواریث تاریخی مورد اهمیت بود اما در سالهای اخیر اکوتوریسم نیز از جایگاه ارزنده ای در بحث گردشگری برخوردار شده است.
وحید موحدی تصریح کرد: در سال جاری با توجه ویژه مسئولان به این آثار قرار شده است تاپایان سال جاری 22 اثر طبیعی از مناطق گردشگری استان ثبت ملی شود که یکی از این اثار ردپای داینوسورها در شهرستان زرند استان کرمان است.
وی عنوان کرد: آثاربه جای مانده از دایناسورها در استان کرمان به دلیل ارزش تاریخی میلیون سالی از جایگاه ویژه علمی و تاریخی برخوردار هستند اما به دلیل قرار گرفتن در معرض تغییرات جوی و بارش باران و برف و همچنین تخریبهای ناخواسته توسط برخی از بازدید کنندگان دچار آسیب شده اند.
وی با اشاره به لزوم مستند سازی این آثار عنوان کرد: برخی از افراد فرصت طلب و سود جو نیز همیشه در کمین آثار تاریخی قرار دارند اما به دلیل اینکه این آثار هنوز به ثبت نرسیده اند تحت حفاظت قرار نگرفته اند.
موحدی ابراز امیدواری کرد با به ثبت رسیدن این آثار اقدامات امنیتی لازم برای حفظ این مواریث تاریخی و علمی انجام شود.
مسئول اکوتوریسم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان نیز با اشاره به منحصر به فرد بودن این آثار گفت: در چند روز گذشته که جهت بازدید از این ردپا برای ساخت یک مستند از نقاط گردشگری استان کرمان به محل ردپای دایناسورها سفر کرده بودیم متاسفانه شاهد تخریب یکی از رد پاها بودیم که به نظر می رسد توسط افراد سود جو انجام شده بود.
محمد جهانشاهی افزود: بخش عمده ای از پتانسیلهای استان کرمان در زمینه مسائل زمین شناسی و جلوه های حیات بر روی کره زمین در گذشته است.
وی عنوان کرد: استان کرمان به خصوص در مناطق شمالی یک موزه و ویترین بزرگ از انواع پدیده های زمین شناسی است.
جهانشاهی افزود: در بحث فسیل شناسی مهمترین آثار به جای مانده از دایناسورها در کشور و خاورمیانه در استان کرمان وجود دارد که حدود 4 دهه پیش توسط یک زمین شناس فرانسوی شناسایی شد و درسالهای اخیر 2 مرتبه نیز توسط یک گروه ایرانی – برزیلی مورد کنکاش قرار گرفته است.
وی گفت: متاسفانه یکی از این رد پاها به صورت قابل توجهی تخریب شده و فقط رد 2 انگشت دایناسور باقی مانده است.
وی اضافه کرد: امیدوار هستیم با ثبت این اثر، این آثار مورد محافظت قرار بگیرند زیرا که هم اکنون به دلیل ثبت نشدن این آثار هیچ اقدام قانونی نمی توان درجهت حفاظت از آنها انجام شود.
علت مرگ دایناسورها چه بود؟
دایناسورها ان حیوانات عظیم الجثه 65 میلیون سال قبل نابود شدند ولی هنوز علت واقعی این حادثه مکشوف نگردیده عده ای بر این باورند که سرمای شدید عامل ان بوده عده ای برخورد شهاب سنگ را به زمین علت ان می دانند و عده ای خشکسالی را بهانه قرار میدهند ولی ایا واقعا علت نابودی انها این بوده است؟ اخرین دایناسور روی زمین رو میتوان ارکئو پتریکس نامید که بعدها تغییر شکل داد و به پرندگان امروزی تبدیل شد دیگر جانداران که تغییر کرده اند عبارتند از: لاک پشتها میمونها مارمولک ها مارها افتاب پرست ها و…
ایا میدانید مخوف ترین موجودات روی زمین کدام جانور است؟ در دوران کنونی اژدهای کمودور و در دوران ما قبل تاریخ 2 دایناسور به نامهای : تیرانوزروس و داینو نیکوس دوستانی که بازی داینو کریسیس 1 رو روی پلی استیشن 1 انجام داده اند با داینو نیکوس اشنایی دارند برادر بزرگتر این جانور داینو کایروس نام دارد و به دست خوفناک مشهور است چرا که چنگالهایی به بلندی کارد قصابی داشته است.
دایناسورها همگی خونسرد بودهاند ولی دانشمندان اکنون سنگواره ای را یافته اند که ثابت کرده 1 نوع دایناسور بر خلاف بقیه خونگرم بوده است به هرحال هگی نابود شدند و علت ان کشف نشد.
درباره انواع دایناسورها فردا باز هم خواهم نوشت
داینو نیکوس
ملقب به : چنگال خوفناک قد: 4 متر اندازه ساعدها : 3 متر بعد از تیرانوزروس و الو زروس جزو وحشی ترین دایناسورهای دوران کرتاسه(عصر زمین شناسی سوم) میباشد به این علت به چنگال خوفناک معروف شد که در پاهایش 3 انگشت داشت که انگشت وسط را بالاتر از سطح زمین نگاه میداشت سرعت او در ان دوران باور نکردنی بود شاید چیزی مثل سرعت پلنگ چیتا او به پشت قربانیان خود خیز بر میداشت گلویشان را میدرید یا تکه ای گوشت از بدنشان جدا میکرد ان هم با سرعتی باورنکردنی چنگال وسط رو برای خیز برداشتن به سوی قربانی استفاده میکرد و برای این بالاتر از سطح زمین بود که یکوقت در اثر اصطکاک کند نشود این بود زندگینامه داینو نیکوس فردا درباره داینو کایروس مطلب خواهم داشت
تیرانو زروس
ملقب به:رکس قد:13 الی 14 متر اندازه دندانها: هرکدام 5 سانتیمتر این دایناسور پادشاه عصر کرتاسه(عصر زمین شناسی سوم) میباشد و مخوف ترین دایناسور روی کره زمین نام گرفته است چرا که هیچ جانداری قدرت و توان مقابله با ان را نداشت تی رکس به هیچ کدام از جانداران رحم نمیکرد وبرای همین جانداران ان دوره یا درون اب زندگی میکردند یا زرهی سخت بر پشتشان داشتند ولی امان از زمان تخم گذاری که مجبور بودند از اب خارج شوند تیرانوزروس ها اغلب به دایناسورها حمله میکردند و گلویشان را می دریدند و با دندانهای محکم خود استخوانهای قربانی را خرد میکردند و بعد از خوردن غذا اندکی چرت میزدند تا غذا هضم شود این دایناسور ساعد های کوچکی داشت که ذه درد نمی خوردند چرا که چنگالهای پاها به اندازه کافی تیز و مقاوم بودن این دایناسور در حدود 60 میلیون سال پیش از بین رفت و اینک پژوهشگران با استفاده از فسیل این دایناسور که در مغولستان یافت شده درباره این جانور اطلاعات زیادی رو برای ما قرار داده اند
__________________
توضیح مترجم : نسل دایناسورها ۶۵ میلیون سال پیش در زمین منقرض شد.
هنوز کسی به درستی و با اطمینان صد در صد نمی داند که علت نابودی آنها چه بوده است .
در طول پنجاه سال اخیر دانشمندان مختلف نظریات گوناگونی را مطرح کرده اند .
یکی از مهمترین آنها فرضیه اصابت یک شهابسنگ عظیم به کره زمین و به دنبال آن از بین رفتن شرایط زیستی و نهایتا مرگ دایناسورها بوده است .
اما این دسته از دانشمندان در تعیین محل دقیق اصابت این شهابسنگ به کره زمین و نیز زمان تقریبی اصابت آن با یکدیگر اختلاف نظر دارند .
شبکه نشنال جیوگرافیک اخیرا در برنامه ای تلوزیونی یکی ازمهمترین فرضیات مربوط به برخورد شهابسنگی عظیم به کره زمین را بررسی کرده است .
در اصطلاح علم زمین شناسی به این شهابسنگ فرضی " شهابسنگ دایناسورها یا دینو متیرو " گفته می شود .
خلاصه ای ازاین فیلم و نیز ترجمه آن به شما تقدیم می گردد ( پایان توضیح مترجم) ع.ع
شاید تصویر دایناسوری بنام " تی رکس" برایتان آشنا باشد. موجودی هراسناک با شش هزار کیلو وزن .
تی رکس به همراه دیگر انواع دایناسورها ۶۵ میلیون سال پیش برای همیشه از روی زمین محو گردید .
تا دهها سال علت نابودی دایناسورها رازی ناشناخته بود . اما بیست و هفت سال پیش یعنی در سال ۱۹۸۰ دانشمندان به هنگام شناسایی سنگهای زمین که عمری ۶۵ میلیون ساله داشتند به لایه هایی از ماده ای بنام " اریدیوم" برخورد کردند .
شگفت این بود که اریدیوم در حالت عادی فقط در فضا وجود دارد و نه کره زمین .
اینجا بود که دانشمندان به این فکر فرو رفتند تا بفهمند که این " عنصر" چگونه وارد زمین شده است؟
احتمالی که داده شد این بود که وجود اریدیوم در زمین می توانست به دلیل سقوط یک شهابسنگ آسمانی باشد .
کشف تکان دهنده این بود که با توجه به وسعت منطقه شناسایی شده برخورد یک چنین سنگ آسمانی در آن سطح گسترده که شناسایی شده بود می توانسته است انفجاری با قدرتی هولناک یعنی ده میلیارد بار قوی تر از انفجار اتمی هیروشیما بپا کند .
دانشمندانی که به این نظریه اعتقاد دارند می گویند انفجار ناشی از برخورد شهابسنگ دایناسورها باعث رخ دادن فاجعه ای جهانی در کره زمین شد به گونه ای که بر اثر نتایج بعدی آن هفتاد درصد از انواع موجودات زنده روی این کره از بین رفتند و دایناسورها نیز از آن جمله بودند .
ده سال پس از ارائه این نظریه یعنی در سال ۱۹۹۰ دانشمندان منطقه ای به وسعت ۱۱۲ مایل را در ساحل " یوکوتاون" مکزیک یافتند که می توانست سندی برای اثبات نظریه سقوط یک شهابسنگ و نابودی دایناسورها باشد .
یکی از این دانشمندان خانمی شیمیدان از دانشگاه کالیفرنیای آمریکا بود بنام " بلو ان دکر" . وی در سال ۱۹۹۶ به همراه یکی از همکاران شیمیدان کانیشناس خود بنام" رابرت پریدا" به این نتیجه رسیدند که "شهابسنگی که از فضا به کره زمین برخورد کرده بود دوازده مایل قطر داشته است .
آنها نتیجه گرفتند که با اصابت این شهابسنگ به زمین انفجاری مهیب رخ داد و پس از آن درجه هوا و فشار بروی این کره خاکی به شدت افزایش یافت و بتدریج انواع بسیاری از موجودات روی زمین از بین رفتند . منطقه ای که این دو دانشمند در آن تحقیق کرده اند مملو از سنگهایی است که از آن انفجار باقی مانده اند.
منبع: نشنال جیوگرافیک فارسی