موضوع : دایناسور ها دقیقا چه شکلی بوده اند
رنگ پوست و شکل دایناسور ها چه شکلی بوده است
محققان موفق به ارائه شیوه ای شده اند که می تواند در تعیین خصوصیات رنگی دایناسورها موثر واقع شود.
چیزهای بسیاری در مورد دایناسورها بوده که گمان می کردیم هرگز نخواهیم دانست. مثلا اینکه چه رنگی بوده اند، یا اینکه دقیقا چه شکلی داشته اند؛ به غیر از شکلی که در فیلم های تخیلی برای آنها تصویر می شود؟
خوشبختانه علم توانسته است به این گونه پرسش ها پاسخ دهد:حداقل به یکی از آنها.
مشخص است که نمی توان از روی استخوان های فسیل شده، رنگ سبز و نارنجی را تشخیص داد. همچنین نقش آنها بر روی گل و لای خشک شده به ما می گویند که این موجودات بدنی زبر و زمخت داشته یا بالدار بوده اند. اما قطعا نمی توان گفت که دایناسورها دقیقا چه شکلی بوده اند.
ادامه تحقیق
اما در سال 2010 آزمایشی بر روی خزهای یک دایناسور به کشفی شگفت انگیز منجر شد. این دایناسور، نخستین و آخرین دایناسوری بوده که با موهایی روی تنش در سال 1996 یافت شد. هنگامی که پوست این دایناسور زیر میکروسکوپ بررسی و مطالعه، روی آن، اندامک های ریز و سلولی تولید کننده ی رنگ های پوستی دیده شد.
بنا بر این گزارش، این اندامک ها تقریبا درون سیستم بدن تمامی حیوانات موجودند. البته این علم وقتی به دست آمد که در سال 2008 تیمی از دانشمندان دانشگاه ییل انگلستان برای مشاهده ی این اندامک ها، پرندگان فسیل شده را مطالعه کردند؛ این کار به منظور مقایسه ی دایناسورهای خزدار با پرندگان امروزی انجام گرفت.
اما پرسش این است:دایناسورها در نهایت چه رنگی بوده اند؟ پاسخ این پرسش درمورد همه انواع آنها صدق نمی کند، ولی پازل در مورد این خزدار کوچک مطالعه شده تقریبا تکمیل شده است.
این هیولای کوچک که حدود یک متر قد دارد، کمری تیره و متمایل به قرمز و شکمی رنگ پریده و دمی دراز و خط خطی داشته است.
نام این موجود کوچک، «سینوسوروپتریکس» است و در فارسی به چینی خزنده بال شناخته می شود.
می توانیم دایناسورها و نئاندرتالها را دوباره به زندگی برگردانیم
برخی از دانشمندان معتقدند که در حال حاضر با تکنولوژی سلول بنیادی و توالیِ کامل ژنوم نئاندرتال ها پتانسیل آن را داریم که یک نئاندرتال را تولید مثل غیرجنسی کنیم. هرچند، اخلاق پزشکی در مورد اخلاقیاتِ تولید مثل غیرجنسی نئاندرتال ها بحث می کند – و بعضی بر این باورند که حتی تلاش برای انجام این کار خیلی غیرانسانی است.
تولید مثل غیرجنسی یکی از نئاندرتال ها با استفاده از DNA به اندازه ی کافی تاثیرگذار است
با شیوعِ بحث هایی در مورد رستاخیز کامل ماموت، دنیای علمی به آتش کشیده شد. می دانم به چه چیزی فکر می کنید:پارک ژوراسیک. خب کاملا به این شکل نیست – اما شاید خیلی هم دور از آن نباشد. دکتر میچیو کاکو، استاد فیزیک نظری در سیتی کالج نیویورک در مصاحبه با بیگ تینک می گوید:چه می شود اگر بتوانیم نئاندرتال ها یا دایناسورها را فقط بر اساس ژنوم هایشان تولید مثل غیرجنسی کنیم؟
فقط بخاطر اینکه می توانیم نباید بگوییم که باید این کار را انجام دهیم
وقتی نوبت به تولید مثل غیرجنسی ماموت ها یا دایناسورها می رسد، محدودیت ها غالبا فنی هستند. هرچند، در مورد نئاندرتال ها یک مورد اضافی وجود خواهد داشت:اخلاقیات. دکتر کاکو سئوالات مهمی مطرح می کند مبنی بر اینکه دانشمندان پس از زنده کردن یک بچه نئاندرتال چه کاری باید انجام دهند:آیا باید شبیه حیوانات باغ وحش در اسارت به سر ببرند؟ آیا تمام طول عمر خود را باید تحت مطالعه قرار بگیرند؟ چه می شود اگر نئاندرتال طبیعتا تهاجمی باشد –آیا باید دارو مصرف کند یا تمام مدت در زندان باشد؟ بسیاری از متخصصان اخلاق پزشکی درباره ی اخلاقیاتِ انقراض زدایی بحث می کنند، اما همچنین کسانی هستند که از تنوع ژنتیکی طرفداری می کنند. بقیه معتقدند که حتی تلاش برای انجام این کار خیلی غیرانسانی است.
عکس ها