اثرات تیروئید بر هیپوفیز

اثرات تیروئید بر هیپوفیز
هورمون های غدّه تیروئید تیروکسین (T4) و T3 هستند. در این حالت علائمی از بیماری از جمله تپش تند قلب، کاهش وزن، تعریق، عدم تحمّل گرما، لرزش و بیقراری نمایان می شود. از جمله بیماری هایی که موجب پرکاری تیروئید می شوند بیماری گریوز یا بیماری بازدو است.

تشخیص با اندازه گیری سطح خونی هورمون های غده تیروئید صورت می گیرد و در موارد خواص از طریق تست ید رادیواکتیو. هم چنین اغلب به دلیل فیدبک منفی هورمون های تیروئید بر هیپوفیز سطح خونی TSH (هورمون محرکه تیروئید) کاهش می یابد.

نقش های زیستی
افزایش میزان سوخت وساز پایه اثر اصلی هورمون های تیروئید است. این هورمون ها سوخت وساز قندها و چربی ها را افزایش می دهند. آن ها باعث افزایش ساختن پروتئین نیز می شوند. بنابراین هورمون های تیروئید برای رشد طبیعی ضروری هستند. از نقش های دیگر آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش تعداد و اندازه ی میتوکندری ها و افزایش فعالیت آنزیم هایی که در سوخت وساز درگیرند.
• افزایش جذب گلوکز از دستگاه گوارش
• تحریک روند نوسازی گلوکز
• تقویت اثر کاتکول آمین ها و انسولین
• افزایش برون ده قلب و گاهی افزایش نیروی انقباظ ماهیچه قلب
• نمو طبیعی دستگاه عصبی مرکزی به ویژه میلین دار شدن رشته های عصبی و افزایش توانایی های ذهنی

چگونگی کارکرد
هورمون های تیروئید چربی دوست هستند و به آسانی از غشای سلول ها می گذرند. گیرند های این هورمون ها درون سلول و در هسته جای دارند. اتصال آن ها به گیرنده هایشان بر رونویسی از ژن ها و در نتیجه ساختن پروتئین اثر می گذارد. البته، شواهدی در دست است که از اثر مستقیم هورمون های تیروئید بر میتوکندری ها و پروتئین های ناقل غشاء حکایت می کنند.

عوامل اثرگذار بر ترشح
تولید و ترشح هورمون های تیروئیدی را هورمون تحریک کننده ی تیروئید (TSH یا تیروتروفین) تنظیم می کند. خود این هورمون از غده ی هیپوفیز ترشح می شود و ترشح آن با هورمون آزادکننده ی تیروتروفین (TRH) افزایش می یابد که در هیپوتالاموس ساخته می شود. سوماتوستاتین و بازخورد هورمون های تیروئیدی، اثرات TSH را کاهش می دهند. هورمون های تیروئید نیز با اثرگذاشتن بر هیپوتالاموس می توانند ترشح TRH را کاهش دهند.

نارسایی ها
عوارض ناشی از اختلالات تیروئید به صورت کم کاری یا پرکاری بروز می کند. کم کاری تیروئید به کندی خود را نشان می دهد. کم کاری به دلایل زیر ممکن است رخ دهد:

• ناتوانی غده ی تیروئید در ساختن هورمون های تیروئید؛ به علت کمبود ید یا فقدان آنزیم های مورد نیاز برای تولید هورمون
• اختلال در ترشح TSH از غده ی هیپوفیز
• اختلال در ترشح TRH از هیپوتالاموس
• نوعی بیماری خود ایمنی که به تخریب سلول های غده ی تیروئید می انجامد و به بیماری هاشیموتو مشهور است.
• مقاومت بافت هدف به هورمون های تیروئید به علت نقص مادرزادی در گیرنده های هورمون های تیروئید

معمول ترین علت پرکاری تیروئید بیماری گریوز است. این بیماری نوعی بیماری خودایمنی است که به علت تولید پادتن علیه گیرنده TSH ایجاد می شود. این پادتن باعث تحریک بیش از اندازه ی این گیرنده ها و بنابراین تقویت تولید و ترشح هورمون های تیروئید می شود. از عوامل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سلول های سرطانی تولیدکننده ی TSH در غده ی هیپوفیز
• سلول های سرطانی ترشح کننده TRH در هیپوتالاموس
• تجویز بیش از اندازه ی ید

پرکاری
کم کاری
افزایش دمای بدن
خشکی پوست
افزایش فشار خون
ریزش مو
کاهش وزن
کندی رشد
افزایش اشتها
سفتی ماهیچه ها
تعرق فراوان
خواب آلودگی، احساس خستگی
پریشانی و نگرانی
کاهش ضربان قلب
قطع قاعدگی
یبوست
گواتر