پیشینه ومبانی نظری تحقیق خودکارآمدی اجتماعی

خودکارآمدی اجتماعی
اجتماعات امروزی تحت تاثیر تغییرات سریع تکنولوژیکی، اجتماعی و انفجار اطلاعات قرار دارند. این تغییرات لزوماً جدید نیستند، ولی سرعت آنها بسیار بالا است و آنچه در این میان حائز اهمیت است، نقش انسـان در این تغییرات و چگونگـی برخورد با آنها است. انسانها همیشه به دنبال کنترل و تاثیرگذاری بر وقایع زندگی خویش هستند. در زمان های قدیم که افراد از دنیای اطراف خویش آگاهی محدودی داشتند، برای کنترل زندگی خود از نیروهای فوق طبیعی درخواست کمک می نمودند. رشد و گسترش دانش در انسان، توانایی او را برای پیش بینی وقایع و کنترل بر آنها افزایش داد و باوری که به نیروهای فوق طبیعی وجود داشت، جای خود را به قدرت انسـان برای شکل دادن به سرنوشتـش داد. به عبـارت دیگر، دیـدگاه انسـان از کنتــرل نیروهای فوق طبیعی به کنترل شخصی تغییر یافت. از آنجاکه کنترل، هسته ی مرکزی و اساسی زندگـی انسان است، نظـریه های زیادی درباره ی آن ارائه شده است. در بیشتر این نظریه ها اعتقاد بر این است که حالات عاطفی و رفتارهای انسانی بیشتر تحت تاثیر باورها و عقاید آنان در مورد خـودشان است. موثرترین این باورها، باورخــودکارآمـدی1 است (فولاد چنگ، 1382). خودکارآمدی از نظریه شناخت اجتماعی آلبرت بندورا ( 1977)، نشات گرفته است و موضوع مورد توجهی است که نزدیک به سه دهه توسط روانشناسان نظریه پرداز مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است (لین2، 2006).
نظریه شناخت اجتماعی مبتنی بر الگوی علّی سه جانبه رفتار، محیط و فرد است. این الگو به ارتباط متقابل بین رفتار، اثرات محیطی و عوامل فردی (عوامل شناختی، عاطفی و بیولوژیک) که به ادراک فرد برای توصیف کارکردهای روان شناختی اشاره دارد، تاکید می کند. بر اساس این نظریه، افراد در یک نظام علیّت سه جانبه بر انگیزش و رفتار خود اثر می گذارند. بندورا (1997)، اثرات یک بعدی محیط بر رفتار فرد که یکی از فرضیه های مهم روانشناسان رفتارگرا بوده است را رد کرد. به نظر بندورا داشتن دانش، مهارتها و دستاوردهای قبلی افراد پیش بینی کننده های مناسبی برای عملکرد آینده آنها نیستند بلکه باور انسان در باره ی تواناییهای خود در انجام آنها بر چگونگی عملکردشان موثر است. به گفته بندورا (1997)، منظور از خودکارآمدی و یا خودبسندگی، میزان اطمینانی است که هر فرد به توانایی خود در زمینه ی اجرای یک رشته امور یا انجام یک تکلیف خـاص ابراز می نماید. او همچنین خودکارآمدی را یکی از فرایندهای شناختی می داند که ما از طریق آن بسیاری از رفــتارهای اجتـماعی و خصوصیات شخصی را بسط می دهیم. اینکه افــراد به آزمایش یا کنارآمدن با موقعیت های مشـکل خواهند پرداخت یا نه، تابعی از میزان اطمینان آنها به کارآمـدی خــود است.
باور کارآمدی عاملی مهم در نظام سازنده شایستگی انسان است. انجام وظایف توسط افراد مختلف با مهارتهای مشابه در موقعیتهای متفاوت به صورت ضعیف، متوسط و یا قوی و یا توسط یک فرد در شرایط متفاوت به تغییرات باورهای کارآمدی آنان وابسته است. مهارتها می توانند به آسانی تحت تاثیر خود تردیدی3 قرار گیرند و در نتیجه حتی افراد خیلی مستعد در شرایطی که باور ضعیفی نسبت به خود داشته باشند از موقعیت های تهدیدکننده ای که معتقدند توان کنارآمدن با آن را ندارند می ترسند و از این موقعیت ها اجتناب می ورزند (بندورا، 1997). به بیان دیگر، اگر فردی باور داشته باشد که نمی تواند نتایج مورد انتظار را به دست آورد و یا به این باور برسد که نمی تواند مانع رفتارهای غیرقابل قبول شود، انگیزه او برای انجام کار کم خواهد شد. خودکارآمدی ادراک شده، بیانگر اعتقاد فرد به دارا بودن توانایی در مورد انجام تکالیف جدید یا دشوار و همچنین مقابله با حوادث ناگوار می باشد (شوارزر4، 1992). در واقع میزان خـودکارآمـدی بیانگرآن است که فـرد تـا چه اندازه به توانایی خود برای دستیابی به یک هدف مشخص و یا به طور کلی کنترل حیاتش اطمینان دارد (بندورا، 1996). بدین ترتیب افراد با خودکارآمدی پایین دارای گرایش کمی به ایجاد تغییرات محدود حتی در محیطی که آزادی انتخاب دارند، هستند (بندورا و وود5، 1989). اگرچه عوامل دیگری وجود دارند که به عنوان برانگیزاننده های رفتار انسان عمل می کنند اما همه آنها تابع باور فرد هستند (عبداللهی، 1385). خـودکـارآمدی ادراک شده، نه تنها ترس ها و بازداری های انتظاری را کاهش می دهد، بلکه از طریق انتظار موفّقیت احتمالی، بر میزان تلاش برای کنارآمدن اثر می گذارد (بندورا، 1996).
خودکارآمدی به عمق اطمینان افراد راجع به کارآیی شخصی خود اشاره دارد؛ افراد چنانچه خود را در موقعیت های گوناگو ن ناتـوان ببینند، ممـکن است مشکلات را سخت تر از آنچـه که واقعاً هست تصـور نمایند. رفتـار نامناسب یا ناسـازگار در این موقعیت ها ممکن است ادراک فـرد را از خود مبنی بر اینکه نالایق، ناتوان و منفعل است، تاییدکند. این امر موجب می شود که فرد از موقعیت های مشکل زا اجتناب نماید و یا از تلاش برای رفــع آن بکاهد. به این ترتیب دور باطلی ایـجاد خواهدشدکه همــواره ادامه دارد (حکمتی نژاد،1380).
خودکارآمدی تحت تاثیر منابع مختلفی شکل می گیرند که بندورا (1997) مهمترین آنها را مشتمل بر تجارب تسلط، حالات عاطفی و فیزیولوژیک، تجارب جانشینی، و اقناع اجتماعی می داند. در ادامه به شرح مختصر هریک از این منابع مبادرت شده است.
تجارب تسلط 6: تجارب تسلط، مهمترین منبع خودکارآمدی به حساب می آیند و ناشی از عملکرد هدفمند فـرد اسـت. در الگوی علیّت سه جانبه، این منبع به تاثیر رفتار بر باور خودکارآمدی مرتبط می باشد. افـراد به طور مداوم به برآورد تاثیر اعمال خـود می پردازند و بر اساس تفسیرهایی که از تاثیر رفتـارهای خـود به عمل می آورند، باورهای خودکارآمدی در آنها شکل می گیرد. موفقیتهای قبلی که بر تسلط شخصی مبتنی هستند، شواهد فوری و ملموس فرآهم می کنند مبنی بر اینکه آیا شخص می تواند در انجام یک تکلیف خاص موفق شود یا خیر؟ موفقیت سبب افزایش و شکست سبب کاهش خودکارآمدی می گردد. عملکردهایی که به نتایج مورد انتظار ختم نشوند می توانند کارآمدی پایین تری ایجاد کنند. وقتی احساس خودکارآمدی ایجاد می شود که فرد قادر باشد با پشتکار و تلاش مداوم بر موانع غلبه یابد. هنگامیکه افراد باور کنند الزامات کسب موفقیت را دارند در مواجهه با ناملایمات و سختی ها پشتکار بیشتر به خرج می دهند و با تحمل سختی ها، قوی تر و تواناتر می شوند. البته لازم به ذکراست که موفقیت های اتفاقی در تغییر قضاوت افراد از توانایی هایشان چندان موثر نمی باشد.
حالات عاطفی و فیزیولوژیکی افراد: اضطراب، استرس، برانگیختگی و خستگی، اطلاعاتی درباره خودکارآمدی فـرد در اختیار او می گذارند. قضاوت افراد در مورد توانمندیهای خود تابع حالات جسمانی است که آنها به نوبه خود متاثر از حالات عاطفی و فیزیولوژیک شخصی هستند. برانگیختگی هیجانی به معنی دور کردن احساسات منفی از قبیل ترس، نگرانی، خلق بد، ایجاد احساسات مثبت مانند محبت، هیجان و سبقت جویی است. بازخوردهای ناشی از وضعیت عاطـفی و فیـزیولوژیکی فـرد، ضعـیف ترین منبع خـودکارآمدی محـسوب می شوند.
تجارب جانشینی7: افراد در ارزیابی خودکارآمدی خویش تنها به موفقیتهای قبلی خود متکی نیستند، بلکه تحت تاثیر تجربه های جانشینی از طریق الگوسازی یا سرمشق گیری نیز قرار می گیرند. الگوسازی که با عوامل محیطی مرتبط است، ابزاری موثر برای ارتقاء و تقویت کیفیت احساس خودکارآمدی شخصی است. الگوسازی به مشاهده رفتار دیگران به عنوان الگو در حین انجام تکالیف اشاره دارد. در بسیاری از فعالیتها، افراد توانایی های خود را در مقایسه با پیشرفت دیگران ارزیابی می کنند. الگوسازی از طریق تلاشهای موفقیت آمیز، مبنایی برای مقایسه اجتماعی و قضاوت در مورد تواناییهای شخصی فراهم می کند و این باور را در مشاهده گر تقویت می کند که علی رغم موانع، می تواند با تلاش فراوان تکالیف را به طور موفقیت آمیز انجام دهد. مقایسه های اجتماعی به عنوان اولین عامل خودارزیابی تواناییها محسوب می شوند. در اکثر اوقات افراد در اجتماع خود را با همکاران، هم کلاسی ها، رقبا و یا افرادی که در سایر موقعیتهای مشابه در تلاشند، مقایسه می کنند. همکاران یا رقبا که کار بهتری انجام می دهند، باورهای کارآمدی را افزایش می دهند. مقایسه های اجتماعی و پیشرفتهای دیگران دیگران که در فعالیتهای مشابه کار می کنند، مبنایی برای قضاوت در مورد تواناییهای شخصی است. معمولا ً مشاهده افرادی که تکالیفی را به طور موفقیت آمیز انجام داده اند، باورهای خودکارآمدی را در مشاهده گر افزایش می دهد. مشاهده گران خود را متقاعد می سازند که اگر دیگران توانسته اند وظایف را انجام دهند، ما هم می توانیم افزایش عملکرد داشته باشیم. همچنین مشاهده افرادی که علی رغم تلاش زیاد در انجام وظایف، موفق نشده اند، باورهای کارآمدی مشاهده گران در مورد توانایی های خود را پایین می آورد و میزان تلاش برای انجام وظایف را کاهش می دهد. سرمشق گیری، به عنوان روشی محسوب می شود که می تواند سطح لازم خودکارآمدی را در افراد ایجاد نماید. گرچه این منبع ضعیـف تر از تجارب تسلط است، امّا وقتی افــراد در باره ی توانایی های خــود مطمئن نیستند و یا اینکه تجربه قبلی اندکی دارند، نسـبت به این منبع حسـاس تر می شــوند.
اقناع اجتماعی8: اقناع اجتماعی، حاصل قضاوت های کلامی دیگران در مورد فرد است. اقناع کنندگان می توانند نقش مهمی در رشد خـودکارآمدی فـرد داشته باشند. قانع سـازی کلامی اغلب به منظور متقـاعدکردن افـــراد در این مورد که آنها توانایـی لازم برای به اجرا رساندن اهدافشان را دارند، مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال، بسیاری از والدین کودکانشان را تشویق می کنند که باور کنند می توانند در حوزه های مختلف زندگی موفق شوند تا آنجا که چنین تشویق هایی بچه ها را ترغیب می کند که به اندازه کافی تلاش کنند تا موفق شوند و همچنین باعث ارتقاء و رشد حس کارآمدی شخصی می گردند. برعکس، والدینی که به طور مداوم تلاش های فرزندانشان را با تمسخر، انتقاد و تحقیر، مایوس می کنند، احتمالاً انتظارات کارآمدی پایینی را در فرزندانشان ایجاد می نمایند. اقناع اجتماعی با عوامل محیطی مرتبط و بر این هدف استوار است که افراد برای انجام وظایف به طور موفقیت آمیز توانایی های خود را به کار گیرند نه اینکه انتظارات غیر واقعی که ممکن است بر فرد اثر منفی داشته باشد، ایجاد کند.
انتظارات کارآمدی به نوبه خود رفتارهای گرایش- اجتنابی9، تداوم10 و کیفیت عملکرد 11را تحت تاثیر قرار می دهند. منظور از رفتارهای گرایش – اجتنابی، تمایل فرد به گرایش یا اجتناب شخصی از رفتار خاص؛ و منظور از تداوم، تلاش فرد در مورد پیگیری و ابقای زمانی رفتار است، و کیفیت عملکرد ناظر به چگونگی انجام تکالیف است. به بیان دیگر، در مورد پیامدهای رفتاری، خودکارآمدی به عنوان واسطه ای مهم ایفای نقش می کند (اسمیت و بتز12، 2002).
به طور خلاصه، خودکارآمدی به داشتن مهارت یا مهارتها مربوط نمی شود، بلکه به داشتن باور به توانایی انجام کار در موقعیتهای مختلف زندگی اشاره دارد (ساوولاینن13، 2002). امروزه، باورهای خودکارآمدی به عنوان یکی از مهمترین و اصلی ترین عامل در تبیین رفتارهای انسانی محسوب می شوند، زیرا افـراد زندگی خود را بر اساس باورهایشان از کـارآمـدی خویش هدایت می کنند و کلید اصلی فعالیّت انـسان، همین باورهای خــودکارآمدی او است (بندورا،1997).
در خصوص پیدایش مفهوم خودکارآمدی، لازم به ذکر است که رفتارگرایان، روان شناسان اجتماعی، روانشناسان شخصیت و شناخت گرایان نقش عمده ای در گسترش نظریه یادگیری اجتماعی و پس از آن نظریه شناخت اجتماعی ایفا کردند. رفتارگرایی که در سال 1913 بوسیله جان واتسن14مطرح شد، رویکردی بسیار مکانیکی به رفتار داشت و شخصیت و رفتار انسان را حاصل پاداش ها و تنبیهات محیطی می دانست. اندیشه اصلی در مکتب رفتارگرایی این بود که بین محرک و پاسخ رابطه ای وجود دارد و این رابطه تعیین کننده احتمال وقوع یادگیری است. این نگرش، اساس نظریه یادگیری اجتماعی را تشکیل داد (فولادچنگ، 1383).
ویلیام جیمز15 (1884) برخلاف آنچه در رفتار گرایی رایج بود، اعتقاد داشت که در برابر محرک خاص، هرکسی واکنش مخصوص خود را داراست و روان شناسی نباید فردیت انسانها را نادیده بگیرد. عقیده خویشن اجتماعی16 او سبب شد که تعامل بین فرد و محیط مطرح شود. بعداً کورت لوین تمرکز روان شناسی را از فرد به تعامل بین افراد تغییر داد. این اندیشه ها نیز پایه دیگری برای نظریه یادگیری اجتماعی محسوب می شوند.
آدلر17 (1937) در روانشناسی شخصیت، هدفمند بودن رفتار انسان ها را مطرح کرد. وی بر اهمیت ادراکات فرد از محیط به عنان یک عامل موثر در رفتار تاکید ورزید. این نگرش آدلر مبنی بر تعامل بین افکار، احساسات، و رفتارها با محیط فیزیکی و اجتماعی مبنای مفهوم جبر تقابلی18 آلبرت بندورا شد.
تولمن19(1955) نیز بیان کرد که متغیرهای غیرقابل مشاهده یا شناخت ها واسطه بین محرک ها و پاسخ ها هستند و انسان یا حیوان می تواند از محیط خود یک تصویر ذهنی ایجاد کند. او نشان داد که موش با یک بار عبور در ماز می تواند فضای آن را مجسم کند. با معرفی شدن مفهوم شناخت به عنوان نیروی سوق دهنده رفتار، سه مفهوم اصلی برای تدوین نظریه یادگیری اجتماعی، یعنی رفتار، محیط و شخص فراهم شده بودند. وجه مشترک دیدگاه های مختلف نظریه یادگیری اجتماعی تاکید بر اصل تقویت20، یادگیری مشاهده ای21 و سرمشق گیری22 است (فولادچنگ، 1383).
جولیان راتر23(1966)، از صاحب نظران یادگیری اجتماعی معتقد است احتمال انجام یک رفتار تابع دو عامل انتظار پیامد24 و ارزش تقویتی25 پیامد است. یعنی اگر انتظار پیامد و ارزش تقویتی آن پیامد هر دو بالا باشند، احتمال وقوع رفتار بالا خواهد بود. اما اگر یکی از این دو پایین باشد، پتانسیل رفتاری نیز پایین است. انتظار بر اساس تجارب گذشته شکل می گیرد و درضمن، بیانگر برآورد ذهنی فرد است، یعنی ممکن است بین برآورد ذهنی فرد از احتمال یک تقویت و احتمال واقعی وقوع ان تقویت کننده در عمل رابطه ای وجود نداشته باشد (فولادچنگ، 1383).
بندورا با معرفی چند مفهوم جدید، نظریه یادگیری اجتماعی را گسترش داد و نظریه شناخت اجتماعی را مطرح کرد. او در سال 1986 مطرح کرد که افراد دارای باورهایی هستند که با کمک آن می توانند بر افکار، احساسات و اعمال خود کنترل داشته باشند. بندورا (1986) تصویری از رفتار و انگیزش انسانی را ترسیم کرد که در آن باورهای افراد در باره خودشان عنصر اصلی محسوب می شود.
در نظریه شناخت اجتماعی، رفتار انسان ها حاصل تعامل پویا و سه جانبه بین عوامل شخصی، محیطی و رفتار است. انسان ها نه تابع صرف محیط و نه محصول مطلق نیروهای درونی هستند (بندورا، 1986). در این نظریه، بر اساس پیامدهای یک رفتار است که انتظار شکل می گیرد و انسان به دلیل این ظرفیت است که می تواند پیامدهای یک رفتار را پیش بینی کند.
بندورا (1986)، منحصر به فردترین ویژگی انسان را توانایی خود اندیشی می داند، زیرا از راه این نوع تفکر متمرکز بر خود است که تحلیل تجارب شخصی، تفکر در باره تفکر و در نتیجه اصلاح تفکر شخصی میسر می شود. از راه این توانایی است که باورهای خودکارآمدی شکل می گیرند. خودکارآمدی مهمترین و آخرین سازه نظری دیدگاه شناخت اجتماعی است و امروزه تبدیل به یکی از مهمترین محورهای تحقیقاتی شده است (فولادچنگ، 1383).
بندورا (2000) بیان می کند که افراد با خودکارآمدی بالا از منابع زیاد شناختی، انعطاف پذیری در راهبردها، توانایی در اداره محیط پیرامون و تعیین اهداف انگیزشی برای خود برخوردارند. در مقابل افراد با حس خودکارآمدی پایین از فعالیتهای دشوار اجتناب می ورزند، و آنها را به عنوان یک تهدید در نظر می گیرند. آنها نوعاً از خلاقیت کم و تعهد ضعیف نسبت به اهدافشان برخوردارند.
خودکارآمدی بر رفتار فرد تاثیرگذار است و در شروع و ادامه یافتن تغییرات رفتاری بسیار موثر است. خودکارآمدی به فرد کمک می کند که با شرایط پر استرس مانند تغییرات زندگی و محرک های محیطی انطباق بهینه یابد. علاوه براین به فرد کمک می کند که هنگامی که در انجام کارهای دشوار به مشکلاتی برخورد می کنند بر انجام آن کار پافشاری ورزد، و از شایستگی هایش به نحو مناسبی استفاده کند (بندورا، 1986، به نقل از بیلگین26، 2011).
علاوه بر این از نظر بندورا، انطباق انسان با تغییرات، ریشه در سیستم های اجتماعی انسان دارد و عاملیت انسانی در شبکه وسیع تاثیرات ساختار اجتماعی عمل می کند (بندورا، 1999). بنابراین خودکارآمدی جمعی با تاثیرپذیری از تفاوتهای فرهنگی، تلاشهای گروهی و عملکرد افراد را تحت تاثیر خود قرار داده، زمینه را فراهم می کند تا افراد بتوانند با درک قابلیتهای همدیگر از پذیرش اجتماعی در گروه و در نهایت جامعه بهره مند شده و به عنوان عضوی مفید و تاثیرگذار در گروه پذیرفته شوند.
بندورا (1999) معتقد است خودکارآمدی اجتماعی یکی از مهمترین عوامل تنظیم رفتار انسان در موقعیت های اجتماعی است، به طوری که هیچکدام از مکانیزم های روانی انسان بانفوذتر از باورهای خودکارآمدی افراد درباره ظرفیت هایشان برای اعمال کنترل بر سطوح عملکرد و رویدادهای موثر زندگی نیست. رودباخ27 (2006) درباره خودکارآمدی اجتماعی می گوید: چنانچه افراد خودشان را در به دست آوردن پیامدهای ارزشمند و یا کنترل موقعیت های تهدیدکننده در شرایط اجتماعی پیروز ببینند، احساس غرور و اعتماد به نفس می کنند.
سازه خودکارآمدی اجتماعی در نظریه شناختی اجتماعی و درک خودکارآمدی در موقعیت های اجتماعی ریشه دارد. خودکارآمدی اجتماعی یک بعد از خودکارآمدی است که به تخمین کودک از میزان توانایی اش در شروع و نگهداری روابط بین فردی تاکید دارد (هاگدورن و مولمن، 2006). بندورا (1997) خودکارآمدی اجتماعی را به صورت درک یک فرد از شایستگی اش در روابط بین فردی تعریف می کند. از نظر کونولی (1989)، خودکارآمدی اجتماعی به جسارت اجتماعی، نوع عملکرد در روابط اجتماعی، شرکت در فعالیتها و گروههای اجتماعی، دیدگاه های دوستانه و دریافت و دادن کمک اشاره دارد. بیلگین (2011) اشاره دارد که خودکارآمدی اجتماعی در زمانی که فرد می خواهد از مهارتهایش در روابط بین فردی استفاده کند مطرح می شود.
استرن (1991) و جرج هربرت مید (1934)، روانشناس اجتماعی آمریکایی، در کتاب "خود، ذهن و اجتماع" نظریه ای را گسترش دادند که در آن ذهن هر فرد، و درک فرد از خودش بوسیله روابط اجتماعی بین فردی و محیط اجتماعی وی شکل می گیرد. فرایند پردازش اجتماعی رشد هیجانی فرد، مهارت های عملی، درک فرد از خود و پذیرش دیگران را افزایش می دهد. با نگاهی به چهارچوب نظری دیدگاهی چون یادگیری تقلیدی و الگوبرداری می توان به این نتیجه رسید که خودکارآمدی اجتماعی درک فرد از تسلط بر مهارت هایش در موقعیت های اجتماعی را نشان می دهد (به نقل از بیلگین، 2011).
در موقعیت های اجتماعی درک فرد از توانایی هایش در موفقیت در تعاملات اجتماعی بسیار متفاوت است. به عبارت دیگر اعتقادات خودکارآمدی اجتماعی سطح اطمینان اجتماعی فرد را از مطلوب و مناسب عمل کردن در موقعیت های اجتماعی، و اطمینان به خود در برخوردهای بین فردی نشان می دهد و منجر به ایجاد حس اعتماد به خود، خوشکوفایی، و افرایش تمایل فرد برای کارهای گروهی و روابط بهتر با اعضا می شود. بنابراین خودکارآمدی اجتماعی به اطمینان فرد از توانایی هایش در مهارت های تعاملی اجتماعی، شروع و نگهداری روابط بین فردی اشاره دارد؛ خودکارآمدی اجتماعی انتظارات، ادراکات و دیدگاههای فرد را در تعاملات اجتماعی منعکس می سازد (اسمیت و بتز28، 2000).
شرر29 و همکاران (1982) برای اولین بار خودکارآمدی اجتماعی را به عنوان حوزه جداگانه مقیاس خودکارآمدی مطرح کردند. آنها مقیاسی را به عنوان مقیاس خودکارآمدی عمومی ساختند اما در تحلیل عامل آن 6 گویه یک زیرمقیاس را ایجاد کرد که به تعاملات اجتماعی مربوط می شد و آنها این زیر مقیاس را خودکارآمدی اجتماعی نامیدند.
به این علت که تحقیقات اولیه در مورد خودکارآمدی اجتماعی روی گروه کودکان و نوجوانان صورت گرفت، اندازه های به دست آمده از این سازه در ابتدا مربوط به این گروه نمونه بود (ویلر30 و لاد31، 1982؛ کونولی32، 1989). مقیاس کودکان موجود شامل زیر مقیاس برای موقعیت های دارا و یا فاقد تعارض بود. این مقیاس برای گروه نمونه کودکان (گروه سوم، چهارم و پنجم) ساخته شد.
سپس کونولی (1989) مقیاسی برای ارزیابی خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان ساخت و این مقیاس، سطوح پایین خودکارآمدی اجتماعی در افراد روان پریش و ارتباط مثبت خودکارآمدی اجتماعی، سلامت روان و سازگاری را تایید کرد. ماتسوشیما33 و شیومی34 (2003) مقیاسی را برای اندازه گیری خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان ساختند و دریافتند که در حقیقت خودکارآمدی اجتماعی، کاهش استرس بین فردی و افزایش مهارت های انطباقی را به همراه دارد.
تحقیق در مورد خودکارآمدی اجتماعی در گروه نمونه بزرگسالان و در دانشگاه، به زیر مقیاس ساخته شده خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) باز می گردد. اسمیت و بتز (2000) در تلاشی برای ساختن مقیاسی کامل تر، مقیاسی بر پایه نظری و نه فقط تحلیل عامل ، مقیاس خودکارآمدی اجتماعی ادراک شده را ایجاد کردند. این مقیاس اعتماد به نفس را در موقعیت های اجتماعی مختلف می سنجد و شامل مواردی چون جرات مندی است و از پایایی خوبی برخوردار است (اسمیت و بتز، 2002).
در حالی که در ارتباط با سازه خودکارآمدی تحقیقات گسترده ای وجود دارد، در مورد متغیر خودکارآمدی اجتماعی، تحقیقات بسیار محدود و اندک وجود دارد. اگرچه نوعاً به سازه های مشابهی چون شایستگی اجتماعی و حل مساله اجتماعی پرداخته شده است (مک دوئل35 و پارک36، 2009). اما این سازه ها به دانش و توانایی فرد در موقعیت های اجتماعی اشاره دارند، در حالی که خودکارآمدی اجتماعی به اعتقادات ارزیابی خود اشاره دارد.
تحقیقات انجام شده در حوزه خودکارآمدی نشان می دهند که خودکارآمدی یک سازه پویاست و در فرایند رشد تغییر می کند (بالدوین و هوفمن37، 2002). خودکارآمدی عامل مهمی در فرایند رشد است که در اثر چالش و تجارب جدید به وجود می آید (شانک38 و میک39، 2006). عوامل موثر بر خودکارآمدی به سن، جنسیت و فرهنگ و عوامل خانوادگی تاکید دارند (ویگفیلد40 و همکاران، 1997؛ شانک و لیلی41، 1984؛ شانک و مک42، 2006).
خودکارآمدی کودک تحت تاثیر محیط های مختلف و روابط معنی دار و مهم با دیگرانی چون والدین، معلم ها و همتایان می باشد (فلسون43 و زیلینسکی44، 1989؛ نیلسن و متا، 1994؛ پاتریک45، هیکز46 و ریان47، 1997؛ شانک و مک ، 2006). تحقیقات گذشته در مورد خانواده بر تاثیر عوامل والدینی بر خودکارآمدی کودک تاکید داشته اند (شانک و مک، 2006). این پژوهشها نشان می دهند که رفتارهای فرزندپروری از طرق گوناگون بر رشد شایستگی اجتماعی کودکان اثر می گذارد (مک دوئل و پارک، 2009). به عقیده شانک و مک (2006) محیط خانواد گی ایجاد شده بوسیله والدین بر خودکارآمدی کودک به روشهای مختلف تاثیر گذار است. والدین در محیط خانواده چالش ها، تجارب جدید، نقش های مثبت و اهداف و انتظاراتی را برای کودکان فراهم می آورند که همگی بر خودکارآمدی کودک تاثیر گذارند. همینطور انتظارات و درک والدین از توانایی های فرزندانشان بر شکل گیری خودکارآمدی کودکان نقش دارد (شانک و مک، 2006). والدین انتظارات خود را در قالب بازخوردهای کلامی، انواع تجاربی که فرزندانشان را به انجام آنها تشویق می کنند، به کودکانشان منتقل می کنند (اکلس48، ویگفیلد49 و شیفل50، 1998). تشویق کودکان برای شرکت در تجارب چالش دار و جدید میزان خودکارآمدی کودک را افزایش داده و کودک را به سمت تسلط بر مهارت ها سوق می دهند (اکلس و همکاران، 1998). بازخوردهای کلامی و تشویق کودکان به تعاملات اجتماعی و روابط بین فردی بر رشد خودکارآمدی اجتماعی تاثیر می گذارد، اما این روابط تا کنون به صورت تجربی آزمایش نشده است (گاردنر51، 2011). بر اساس نظریه یادگیری اجتماعی، مدلهای رفتاری و دیدگاههای افراد مهم و حتی تجارب جانشینی در زندگی بر خودکارآمدی کودک موثر است (باندورا، 1977). حمایت والدین و اعطای خود مختاری، حس ارزشمندی و شایستگی را به کودک انتقال می دهد و خودکارآمدی را در کودک افزایش می دهد (گاردنر، 2011).
تحقیقات زیادی بر تاثیر عوامل مختلف والدگری بر شایستگی های اجتماعی فرزندان تاکید داشتند (بیلگین، 2011). در مروری بر روی تحقیقات تجربی انجام شده بر متغیرهای دلبستگی و سازگاری های بزرگسالان، رایس52 (1990) بین شایستگی های اجتماعی فرزندان با والدینی که عملکرد اجتماعی فرزندان را مورد تشویق قرار می دادند، ارتباط قوی پیدا کرد. علاوه بر این رایس، کانینگام53 و یانگ54 (1997) نشان دادند که دلبستگی به مادر و پدر بر احساس شایستگی های فرزندانشان در موقعیت های اجتماعی تاثیرگذار است و احساس شایستگی اجتماعی نیز بر تنظیم هیجانی آنها در موقعیت های مختلف اثر دارد. علاوه براین مالینکروت55 (1992) نشان داد که پاسخگویی مادر و پدر به نیازهای فرزندانشان با خودکارآمدی اجتماعی ارتباط مثبت دارد. مزایای والدگری مثبت (پاسخگویی، حمایت و عشق) به احساس شایستگی اجتماعی کودکان در موقعیت های اجتماعی بسیار مربوط است (پاتالاز، 1987، به نقل از بیلگین، 2011). ملبی56، کونگر57، کونگر و لورنز58 (1993) نشان دادند که سخت گیری والدین و فقدان انعطاف پذیری در تربیت فرزندان به رفتارهای انحرافی و تخریب رشد مهارت های اجتماعی در فرزندان می انجامد.
رشد احساس خودکارآمدی اجتماعی به تعاملات والد-فرزند بسیار مربوط است، مخصوصاً هنگامی که والدین کودکانشان را به علت حل مستقلانه مسئله مورد تشویق و حمایت قرار می دهند (کورکوران59 و ملینکورت، 2000 و گیانینو60 و ترونیک61، 1988، به نقل از بیلگین، 2011). اولین ادراک از خودکارآمدی در خانواده به دست می آید و سپس در زندگی اجتماعی کودک توسعه می یابد و در تعاملات اجتماعی افزایش می یابد (بیلگین، 2011). در تحقیقاتی نیز نشان داده شده روابط مثبت والد فرزندی، استقلال و ایجاد و حفظ روابط بیرون خانه را در کودکان افزایش می دهد (برترتون، گولبی62 و چو63، 1997؛ فیلد64، دیگو65 و ساندرز66، 2001). دیدگاههای والدین نسبت به فرزندان تعیین می کند که چقدر کودکانشان می توانند صاحب کارآمدی های اجتماعی شوند و چقدر از آنها استفاده کنند (بیلگین، 2011). والدین مقتدر که دلبستگی ایمنی با فرزندانشان دارند، رشد مهارتهای فرزندانشان را مورد تشویق قرار می دهند، بنابراین کودک زودتر به درکی از خود می رسد و سریعتر به احساس استقلال می رسد (کاراوالیس67، دویل68 و مارکیویس69، 2003). هر چه که فرد احساس استقلال بیشتری کند به احساس خودکارآمدی بیشتری دست می یابد.
انواع سبکهای دلبستگی به والدین بر روابط بین فردی کودکانشان تاثیرگذار است (بارتولومیو70 و هورووتز71، 1991؛ هازان و شیور، 1994). به عقیده آربانو72 و پاور73 (2003) نوجوانانی که به والدینشان دلبستگی ایمن دارند از سطح بالای خودکارآمدی اجتماعی برخوردار هستند. علاوه براین کلمن74 (2003) رابطه ی معناداری بین دلبستگی دانش آموزان به والدینشان و خودکارآمدی اجتماعی آنها یافت. لمپرز75 و کلارک-لمپرز (1992) دریافتند که دلبستگی به دوستان به طور معناداری با روابط اجتماعی ارتباط دارد. فنی76 و نولر77 (1990) رابطه مثبت و معناداری را بین سبک دلبستگی ایمن و روابط عاشقانه گزارش کردند.
در تحقیقی لیبرمن78، دویل79 و مارکیویس (1999) نشان دادند که هنگامی که تضاد بین نوجوانان و والدینشان کم می شود، کیفیت روابط نوجوانان با دوستانشان افزایش می یابد؛ مک دونالد80 (1998) نیز به همین نتیجه دست یافت. به عقیده هووارد81 و مدوی82 (2004) افراد دلبسته ایمن در روابط بین فردی از خودکارآمدی اجتماعی بالایی برخوردارند. بالبی (1969) و برترتون (1985) بین سبک های دلبستگی و مهارت های حل مسئله رابطه معناداری گزارش کردند. بیلگین (2011) نیز بر رابطه بین دیدگاه والدین و دلبستگی به والدین و خودکارآمدی اجتماعی فرزندان آنها تاکید داشته است.
الگوی فرزند پروری مقتدر با خودکارآمدی مثبت، اعتماد به نفس بیشتر و پیشرفت تحصیلی در ارتباط است (آنج83، 2006). حمایت بیشتر والدین و اجبار های کمتر در تربیت با شایستگی اجتماعی بیشتر در کودکان در ارتباط است (مک دوئل و پارک ، 2009). الگوی فرزند پروری سبک مستبد و سهل گیر با ادراک از خود منفی، مصرف مواد و مشکلات تحصیلی ارتباط مثبت دارد (آنج، 2006). در کل تعامل والد فرزند، مثل نوع حمایت، نوع اجبار و نوع بازخورد بر خودکارآمدی کودک تاثیر دارد (گاردنر، 2011).
بندورا (1999) نشان داد که سطح پایین خودکارآمدی اجتماعی و تحصیلی، افسردگی کودکان را در درازمدت پیش بینی می کند. همچنین افرادی که باور دارند می توانند به وسیله اعمالشان به نتیجه دلخواه برسند، در مواجهه با مشکلات، احساس صلاحیت بیشتری می کنند (بندورا، 1997؛ موریس، 2002). نتایج پژوهشهای مختلف نشان داده اند که سطح پایین خودکارآمدی با سطح بالای نشانه های اختلالات اضطرابی و نشانه های افسردگی و نیز رگه اضطرابی-روان آزرده گرایی84 همراه بوده است و خودکارآمدی عمومی با بعضی از مولفه های سلامت روان نظیر افسردگی، اضطراب، حساسیت بین شخصی، خصومت، شکایت های جسمانی و پرخاشگری رابطه منفی دارد (موریس، 2002؛ کیم، 2005).
در مطالعه ی جنکینز85 و همکاران (2002) رابطه ای معنادار بین ابعاد خاص خودکارآمدی اجتماعی (مخصوصا حمایت های صمیمانه و اداره مشکلات) و نشانه های افسردگی یافت شد. در این مطالعه سطح پایین تر خودکارآمدی اجتماعی ادراک شده در حمایت صمیمانه و اداره مشکلات با نشانه های افسردگی در زنان و مردان همراه است.
تحقیقات نشان داده اند که افراد با سطح پایین خودکارآمدی عموماً مکان کنترل بیرونی دارند و اتفاقات را تحت کنترل خود نمی دانند (زیمرمن و کلیری، 2006). سیلور86، میتچل87 و جیست88 (1995) در مطالعه خود دریافتند که افراد با سطح خودکارآمدی پایین تمایل دارند که شکست خود را به عوامل غیر قابل کنترل نسبت دهند که این خود به احساس افسردگی و درماندگی می انجامد.
سلیگمن و همکاران (1984) رابطه ای را بین خود کارآمدی اجتماعی و سبک های اسنادی پیدا کردند. نوجوانانی که از سبک اسنادی ثابت، کلی و درونی نسبت به سبک اسنادی بیرونی، خاص و قابل تغییر استفاده کنند نمره افسردگی بالاتر و نمره خودکارآمدی اجتماعی پایینتری می گیرند.
تحقیقات نشان داده اند که احساس خودکارآمدی در تنظیم هیجان و اداره روابط بین فردی با رفتارهای نوعدوستانه ارتباط دارد (کاپرارا و استکا، 2007). نه تنها خودکارآمدی رفتارهای نوعدوستانه را افزایش می دهد بلکه توانایی افراد را در مقاومت در برابر رفتارهای ضداجتماعی که منجر به روابط ضعیف می شود کاهش می دهد (کاپرارا و همکاران، 1998؛ کاپرارا، باربارنلی و زیمباردو، 2002؛ کاپرارا، باربارانلی، پاستورلی و کرون89، 2004). در هنگام بوجود آمدن مشکلات در روابط بین فردی خودکارآمدی بالاتر احتمال درگیر شدن فرد در کارهای خلاف کارانه و مصرف مواد (کاپرارا و همکاران، 1998، 2002) را کاهش می دهد. در مطالعه کاپرارا و استکا (2007) دریافتند که افراد با خودکارآمدی اجتماعی بالاتر سطوح پایین تری رفتارهای مشکل آفرین، را تجربه می کنند. در همین تحقیق نشان داده شد که خودکارآمدی اجتماعی نسبت به پنج بعد شخصیت پیش بینی کننده قوی تر رفتارهای مشکل آفرین می باشد.
خودکارآمدی اجتماعی بطور گسترده ای در سازگاری روانشناختی و سلامت روان کاربرد دارد و با عزت نفس، اضطراب اجتماعی و نشانگان افسردگی ارتباط دارد (اسمیت و بتز، 2000؛ اسمیت و بتز، 2002). اهرنبرگ90، کوکس91 و کوپمن92 (1991) رابطه بین نشانگان افسردگی با خودکارآمدی اجتماعی را مورد بررسی قرار داد. در این تحقیق خودکارآمدی اجتماعی با نشانه های افسردگی در زنان در اوایل، اواسط و اواخر بزرگسالی ارتباط منفی و در مردان در اواسط و اواخر بزرگسالی رابطه منفی داشت.
در تحقیق مک فارلن93، بلیسیمو94 و نورمن95 (1995) بین خودکارآمدی اجتماعی و تاب آوری و سخت رویی ارتباط مثبت و معناداری پیدا شد. رابطه ی معنادار اما کوچک هم بین حمایت همسالان و خانواده و خودکارآمدی اجتماعی پیدا شد. علاوه بر این در این تحقیق بین استرس، حمایت خانواده و خودکارآمدی اجتماعی با نشانه های افسردگی رابطه معناداری پیدا شد.
در تحقیق بندورا (1999)، مدل ارتباط بین خودکارآمدی اجتماعی و رفتار نوعدوستانه، رفتار مشکل دار، دستاوردهای تحصیلی و افسردگی بررسی شد. بین خودکارآمدی اجتماعی و رفتار نوعدوستانه، و دستاوردهای تحصیلی و افسردگی ارتباط معنادار پیدا شد و این یافته ها به این معناست که خودکارآمدی اجتماعی نتایجی بیش از فقط نتایج اجتماعی دارد. علاوه بر این در این تحقیق بین خودکار آمدی اجتماعی و نشانه های افسردگی ارتباط معنی داری پیدا شد.
رابطه بین خودکارآمدی عمومی و تنهایی در مطالعه داسالت96 و دودلین97 (2001) منفی گزارش شده است، به این معنا که خودکارآمدی، احساس تنهایی را کاهش می دهد. در سال 2002، چنج98 و فرنهام99، رابطه منفی متوسطی بین احساس اعتماد به نفس عمومی و احساس تنهایی بدست آوردند.
پونزتی100 (1990) در تحقیقی به این نتیجه رسید که کاهش اعتماد در موقعیت های اجتماعی در افراد تنها کاهش می یابد. در تحقیق گالانکی101 و کالانتزی-عزیزی102 (2002)، کودکان با سطح بالای خودکارآمدی اجتماعی، هم در موقعیت های همراه با تعارض یا بدون تعارض، بطور معناداری سطح پایین تر تنهایی را نشان دادند. درگروه نمونه دانشجویان، افراد با سطح پایین خودکارآمدی اجتماعی، احساس تنهایی بیشتری نسبت به دیگران صمیمی و هم دیگران دورتر نشان دادند (چنج و فرنهام، 2002).
در تحقیق ولف103 و استیتز104 (1999) بین خودکارآمدی عمومی و عزت نفس ارتباط معناداری پیدا کردند، بتز و کلین105 (1996) همبستگی 52/0 را برای مردان و 43/0 را برای زنان بین خودکارآمدی عمومی و عزت نفس گزارش کردند. اسمیت و بتز (2002) همستگی مثبت و معناداری را بین خودکارآمدی اجتماعی و عزت نفس پیدا کردند. تحقیقات در حوزه عملکرد اجتماعی نشان داده است که خودکارآمدی قوی هم در پرورش و هم در نگهداری و بهبود روابط اجتماعی موثر است (بندورا، 1997).
خودکارآمدی اجتماعی به عنوان یک متغیر مهم و تاثیرگذار در روابط اجتماعی به حساب می آید و با بسیاری از نتایج حاصل از روابط اجتماعی ارتباط دارد (کاپرارا و همکاران، 2004؛ کاپرارا و استکا ، 2007، باندورا، پاستورلی، باربرانلی و کاپرارا، 1999؛ کاپرارا، رگالیا106 و باندورا، 2002).
کاپرارا و استکا (2005) نشان دادند که خودکارآمدی اجتماعی مستقیماً بر رفتار نوعدوستانه تاثیرگذار است. ماتسوشیما و شیومی (2003) بیان می کنند که خودکارآمدی اجتماعی بر کاهش استرس در روابط بین فردی بسیار تاثیرگذار است.
به عقیده بندورا، خودکارآمدی از مهمترین عوامل در رشد ارتباطات سالم اجتماعی است که زندگی فرد را لذت بخش کرده، او را قادر می سازد با فشارهای طولانی مدت مقابله کند. حس ایمن از خودکارآمدی، باعث ایجاد ارتباطات اجتماعی مثبت و سالم می شود؛ در حالی که عدم خودکارآمدی، فرد را به رفتارهای اجتنابی (مانند فرار)، پرخطر (ارتباطات جنسی نامشروع) و طرد جامعه می کشاند و این خود باعث محرومیت فرد از تقویت کننده های مثبت اجتماعی می شود (بندورا، 1999).
در حوزه عملکرد تحصیلی نیز مطالعات زیادی اهمیت خودکارآمدی را در پیشرفت مورد بررسی قرار داده اند. دانش آموزانی که خودکارآمدی بالایی دارند، در مورد تکالیف درسی احساس آمادگی بیشتری می کنند، بهتر کار می کنند، پشتکار بیشتری دارند و بیشتر پیشرفت می کنند (حجازی، فارسی نژاد و عسکری، 1386). مطالعات متعدد نشان داده اند که بهبود خودکارآمدی می بایست به عنوان موضوعی پایه و بنیادی در حوزه روان درمانگری، مدنظر رواندرمان گران قرار گیرد. اصغرنژاد، خداپناهی و حیدری (1383) در پژوهش خود به بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی، مسند مهارگذاری با موفقیت تحصیلی پرداخته و دریافتند که خودکارآمدی با موفقیت تحصیلی و مسند مهارگذاری درونی رابطه معنی دار دارد. در همین زمینه حجازی و همکاران (1386) پس از تحقیق خود در مورد سبک های هویت و پیشرفت تحصیلی، نقش باورهای خودکارآمدی در موفقیت تحصیلی را مهم ارزیابی کردند.
در مجموع تحقیقات گذشته بر تاثیر خودکارآمدی بر کارکردهای رفتاری، شناختی و هیجانی نوجوانان تاکید دارند (زیمرمن و کلیری، 2006). خودکارآمدی بصورت شناختی ساخته می شود و بر افکار، انتظارات و رفتارها تاثیر می گذارد. باندورا (1997) و شانک (1995) فرض کرده اند که خودکارآمدی بر انتخاب مهارت، تلاش و پافشاری بر آن تاثیر دارد (شانک و مک، 2006). مطالعات متعددی بر رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی مطلوب در دختران و پسران نوجوان تاکید دارند (کاپرارا و همکاران، 2004؛ داویس کین 107و همکاران، 2008). همچنین در تحقیقات دیگری رابطه بین خودکارآمدی و خلاقیت شغلی تایید گردیده است (باندورا، 1997؛ بتز و هکت108، 1986؛ هکت، 1995).
منابع فارسی

اصغرنژاد، طاهره؛ خداپناهی، محمدکریم، و حیدری، محمود. (1383). بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی ، مسند مهارگذاری با موفقیت تحصیلی. مجله روانشناسی، 8، 3، 227- 218.
بشارت، محمدعلی. (1388). سبک های دلبستگی و نارسایی هیجانی. پژوهشهای روانشناختی، دوره 12، شماره 3 و 4، صص 80-63.
حجازی الهه؛ فارسی نژاد، معصومه و عسگری، علی. (1386). سبکهای هویت و پیشرفت تحصیلی: نقش خودکارآمدی تحصیلی. مجله روانشناسی، 11، 4، 413-394.
حکمتی نژاد، اقبال. (1380). بررسی تعامل جنسیت و خودکارآمدی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال سوم راهنمایی. دانشگاه شیراز، پایان نامه کارشناسی ارشد.
رحیمی، مهدی. (1391). پیش بینی فرایند تصمیم گیری توسط انگیزش، هیجانات و ارزیابی های شناختی هیجانات با واسطه گری تمایلات فراشناختی: رویکردی یکپارچه در تصمیم گیری. دانشگاه شیراز، پایان نامه منتشر نشده دکتری.
عبدی، سلمان؛ باباپور خیرالدین، جلیل، و فتحی، حیدر. (1389). رابطه سبک های تنظیم هیجان شناختی و سلامت عمومی دانشجویان .مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 8، 4، 264-258.
فولاد چنگ، محبوبه. (1383). بررسی تاثیر آموزش مهارت های خودگردانی و افزایش باورهای خود بسندگی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی. دانشگاه شیراز، پایان نامه منتشر نشده دکتری.
هومن، حیدرعلی. (1391). مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل (با اصلاحات). تهران نشر: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی .
یوسفی، فریده. (1385). بررسی رابطه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان با افسردگی و اضطراب در دانش آموزان مراکز راهنمایی استعدادهای درخشان. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 6، 4، 871-892.

منابع انگلیسی

Adler, A. (1937). Position in family constellation influences life style. Journal of individual psychology, 3, 211-227.
Ainsworth, M. D. S. (1967). Infancy in Uganda: Infant care and the growth of love. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
Ainsworth, M. D. S. (1991). Attachment and other affectional bonds across the life cycle. In C. M. Parkes, J. Stevenson-Hinde, & P.Marris (Eds.), Attachment across the life cycle (pp. 33-51). New York: Routledge.
Ainsworth, M. D. S., Blehar, M. C., Waters, E., & Wall, S. (1978). Patterns of attachment: Assessed in the Strange Situation and at home. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Aldwin, C., Revenson, T. A. (1987). Does coping help? A reexamination of the relationship between coping and mental health. Journal of Personality and Social Psychology, 53, 337-348.
Aldao, A., & Nolen-Hoeksema, S. (2012). When are adaptive strategies most predictive of psychopathology? Journal of Abnormal Psychology, 121, 276-281.
Altman, I., & Taylor, D. A. (1973). Social penetration: The development of interpersonal relationships. New York: Holt, Rinehart & Winston.
Ang, R. P. (2006). Effects of parenting style on personal and social variables for Asian Adolescents. American Journal of Orthopsychiatry, 76(4), 503-511.
Appleton, A.A., Buka, S.L., Loucks, E.B., Gilman, S.E., Kubzansky, L.D. (2013). Divergent associations of adaptive and maladaptive emotion regulation strategies with inflammation. Health Psychology, 32(7), 748-756.
Archer, R. L., Berg, J. H., & Runge, T. E. (1980). Active and passive observer's attraction to a self-disclosing other. Journal of Experimental Social Psychology, 16, 130- 145.
Aron, A., & Aron, E. N. (2006). Romantic relationships from the perspectives of the self-expansion model and attachment theory. In M. Mikulincer & G. S. Goodman (Eds.), Dynamics of romantic love: Attachment, caregiving, and sex (pp. 359-382). New York: Guilford Press.
Arbano, C., & Power, T. (2003). Parental attachment, self-esteem and antisocial iors among African American, European American, & Mexican American adolescents. Journal of Counseling Psychology, 40-51.
Baldwin, M. W. (1992). Relational schemas and the processing of social information. Psychological Bulletin, 112, 461-484.
Baldwin, S. A., & Hoffmann, J. P. (2002). The dynamics of self-esteem: A growth-curve anal-
ysis. Journal of Youth and Adolescence,31, 101-113.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. New York: General Learning Press.
Bandura, A. (1996). Regulation of cognitive processes through perceived self-efficacy. In G. H. Jennings & D. Belanger (Eds.), Passages beyond the gate: A Jungian approach to understanding the nature of American psychology at the dawn of the new millennium (pp. 96-107). Needham Heights, MA: Simon & Schuster.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy: the exercise of control. New York: Freeman.
Bandura, A. (2000). Self-efficacy. In A.C.E. Kazdin (Ed.), Encyclopedia of psychology Vol 7 New York: Oxford University Press, pp. 212-213.
Bandura, A., Caprara, G. V., Barbaranelli, C., Gerbino, M., & Pastorelli, C. (2003). Role of affective self-regulatory efficacy on diverse spheres of psychosocial functioning. Child Development, 74, 769-782.
Bandura, A., Pastorelli, C., Barbaranelli, C., & Caprara, G. V. (1999). Selfefficacy pathways to childhood depression. Journal of Personality and Social Psychology, 76, 258-269.
Bandura, A., & Wood, R. E. (1989). Effect of perceived controllability and performance standards on self-regulation of complex decision-making.Journal of Personality and Social Psychology, 56, 805-814.
Bargh, J.A., & Williams, L.E. (2007). On the nonconscious regulation of emotion. In J. Gross (Ed.), Handbook of emotion regulation (pp. 429-445). New York: Guilford.
Bartholomew, K. (1990). Avoidance of intimacy: An attachment perspective. Journal of Social and Personal R elationshivs, 7, 147-178.
Bartholomew, K, & Horowitz, L. M. (1991). Attachment styles among young adults: A test of a four-category model. Journal of Personality and Social Psychology, 6, 1, 226-244.
Bauman, G., Bustillos, L., Bensimon, E., Brown, M. C., & Bartee, R. (2005). Achieving equitable educational outcomes with all students: The institution's role and responsibilities. Washington, DC: Association of American Colleges and Universities.
Bavelas, J. B., Coates, L., & Johnson, T. (2000). Listeners as co-narrators. Journal of Personality and Social Psychology, 79, 941-952.
Bechara , A., damasio, H., & damasio,A. R. (2000). Emotion, Decision Making and the Orbitofrontal Cortex. life span and medicines, vol, 10, issue 3, 295-307.
Berant, E., Mikulincer, M., & Florian, V. (2001a). The association of mothers' attachment style and their psychological reactions to the diagnosis of infant's congenital heart disease. Journal of Social and Clinical Psychology, 20, 208-232.
Berant, E., Mikulincer, M., & Florian, V. (2001b). Attachment style and mental health: A 1-year follow- up study of mothers of infants with congenital heart disease. Personality and Social Psychology Bulletin, 27, 956-968.
Berg, J. H. (1987). Responsiveness and self-disclosure. In V. J. Derlega, & J. H. Berg (Eds.), Self-disclosure: Theory, research, and therapy (pp. 101-130). New York: Plenum Press.
Berman, W. H., & Turk, D. C. (1981). Adaptation to divorce: Problems and coping strategies. Journal of Marriage and family, 43, 179-189.
Berridge, K. C., & Winkielman, P. (2003). What is an unconscious emotion: The case for unconscious 'liking'. Cognition and Emotion, 17, 181-211.
Berscheid, E., & Walster, E. H. (1978). Interpersonal attraction. Reading, MA: Addison Wesley.Mehmet
Betz, N. E., & Klein, K. L. (1996). Relationships among measures of career selfefficacy, generalized self-efficacy, and global self-esteem. Journal of Career Assessment, 4, 285-298.
Betz, N.E., & Hackett, G. (1986). Applications of self-efficacy theory to understanding career choice behavior. Journal of Social and Clinical Psychology, 4, 279-289.
Bilgin, M. (2011). Relation among proposed predictors and outcomes of social self efficacy Turkish late adolescents. Eğitim Fakültesi Dergisi: 40, 01-18.
Billings, A., & Moos, R. (1984). Coping, stress, and social resources among adults with unipolar depression. Journal of Personality and Social Psychology 46, 877-891.
Boden, J. M., & Baumeister, R. F. (1997). Repressive coping: Distraction using pleasant thoughts ad memories, Journal of Personality and Social Psychology, 73, 45-62.
Bower, G. H. (1991). Mood congruity of social judgments. In J. P. Forgas (Ed.), Emotion and social judgments (pp. 31-53). Oxford, England: Pergamon Press.
Bowlby, J. (1969). Attachment and loss: Attachment. New York: Basic Books.
Bowlby, J. (1973). Attachment and loss: Vol. 2. Separation: Anxiety and anger.NewYork: Basic Books.
Bowlby, J. (1979). The Making and Breaking of Affectional Bonds. London: Tavistock.
Bowlby, J. (1980). Attachment and loss: Vol. 3. Sadness and depression. New York: Basic Books.
Bowlby, J. (1982/1969). Attachment and loss: Vol. 1. Attachment (2nd ed.). New York: Basic Books.
Bowlby, J. (1988). A secure base: Clinical applications of attachment theory. London: Routledge.
Brennan, K. A., Clark, C. L. & Shaver, P. R. (1998). Self-report measurement of adult attachment: An integrative overview. In J.A. Simpson & W. S. Rholes (Eds.), Attachment theory and close relationships (pp.46-76). New York: Guilford Press.
Brennan, K. A., Shaver, P. R., & Clark, C. A. (2000). Specifying some mediators of attachment-related anxiety and avoidance. Unpublished manuscript, State University of New York, Brockport, NY.
Brenning, K., & Braet, C. (2013). The emotion regulation model of attachment : an emotion-specific approach. Personal Relationship. , 20, 107-123.
Bretherton, I. (1991). Pouring new wine into old bottles: The social self as internal working model. In M. Gunnar & L. A. Sroufe (Eds.), Minnesota symposia on child development (Memory and affect in development, Vol. 26, pp. 237-263). Hillsdale: Erlbaum.
Bretherton, I. (1993). From dialogue to internal working models: The co-construction of self in relationships. In C. A. Nelson (Ed.), Memory and affect in development (pp. 237-263). Hillsdale: Erlbaum.
Bretherton, I., Golby, B., & Cho, E. (1997). Attachment and the transmission of values. In J. Grusec and L. Kucszynski (Eds.). Parenting and childrens internalization of values (pp. 103-134). New York: Wiley.
Bretherton, I., & Munholland, K. A. (1999). Internal working models in attachment: A construct revisited. In J. Cassidy and P. Shaver (Eds.), Handbook of Attachment: Theory, research and clinical application (pp. 89-111). New York: Guilford.
Brown, K.W., Ryan, R.M., & Creswell, J.D. (2007). Mindfulness: Theoretical foundations and evidence for its salutary effects. Psychological Inquiry, 18, 211-237.
Buck, R. (1984). The communication of emotion. New York: Guilford.
Buelow, S. A., Lyddon, W. J., & Johnson, J. T. (2002). Client attachment and coping resources. Counseling Psychology Quarterly, 15, 145-152.
Cahill, L., Prins, B., Weber, M., & McGaugh, J. L. (1994). Beta-adrenergic activation and memory for emotional events. Nature, 371(6499), 702-704.
Calkins, S.D. & Fox, N.A. (2002). Self-regulatory processes in early personality development: A multilevel approach to the study of childhood social withdrawal and aggression. Development & Psychopathology, 14, 477-498.
Campell-sills, l., & Barlow, D. H. (2007). Incorporating emotion regulation into conceptualization and treatment of anxiety and modal disorders. In J. J. Gross (ED.), handbook of emotion regulation (542-559). New York:Guilford press.
Campos, J., Campos, R., & Barrett, K. (1989). Emergent themes in the study of emotional development and emotion regulation. Developmental Psychology, 25, 394-402.
Cannon, W. B. (1939). The wisdom of the body (2nd ed.). New York: Simon. (First edition published 1932)
Caprara, G. V., Giunta, L. D., Eisenberg, N., Gerbino, M., Pastorelli, C., & Tramontano, C. (2008). Assessing regulatory emotional self-efficacy in three countries. Psychological Assessment, 20(2), 227-237.
Caprara, G. & Steca, P. (2007). Prosocial agency: the contribution of values and self-efficacy beliefs to prosocial behavior across ages. Journal of Social and Clinical Psychology, 26(2): 218-239.
Caprara G.V. & Steca P. (2005). Self-efficacy beliefs as determinants of prosocial behavior conducive to life satisfaction across ages. Journal of Social and Clinical Psychology 24, 191-217.
Caprara, G.V., Barbaranelli, C., Pastorelli, C., & Cervone, D. (2004). The contributions of self
efficacy beliefs to psychosocial outcomes in adolescence: Predicting beyond global disposition tendencies. Personality and Individual Differences, 37, 751-763.
Caprara, G. V., Barbaranelli, C., & Zimbardo, P. G. (2002). When parsimony subdues distinctiveness: Simplified public perception of politicians' personality. Political Psychology, 23, 77-96.
Caprara, G.V., Regalia, C., & Bandura, A. (2002). Longitudinal impact of perceived self regulatory efficacy on violent conduct. European Psychologist, 7, 63-69.
Caprara G.V., Scabini E., Barbaranelli C., Pastorelli C., Regalia C. & Bandura A. (1998). Impact of adolescents' perceived self-regulatory efficacy on familial communication and antisocial conduct. European Psychologist 3, 125-132.
Carpenter, E. M., & Kirkpatrick, L. A. (1996). Attachment style and presence of a romantic partner as moderators of psychophysiological responses to a stressful laboratory situation. Personal Relationships, 3, 351-367.

Carter, C. S., Ahnert, L., Grossmann, K. E., Hrdy, S. B., Lamb, M. E., Porges, S. W., et al. (Eds.). (2005). Attachment and bonding: A new synthesis. Cambridge, MA: MIT Press.
Carver, C. S. (1997). Adult attachment and personality: Cognitive evidence and a new measure. Journal of Personality and Social Psychology, 23, 865-883.
Carver, C. S., & Scheier, M. F. (1981). Attention and self-regulation: A control-theory approach to human behavior. New York: Springer-Verlag.
Carver, C. S., Scheier, M. F., & Weintraub, J. K. (1989). Assessing coping strategies: A theoretically based approach. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 267-283.
Carver, C. S., & White, T. L. (1994). Behavioral inhibition, behavioral activation, and affective responses to impending reward and punishment: The BIS/BAS scales. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 319-333.
Cassidy, J. (1994). Emotion regulation: Influences of attachment relationships. Monographs of the Society for Research in Child Development, 59, 228- 283.
Cassidy, J., & Kobak, R. R. (1988). Avoidance and its relationship with other defensive processes. In J. Belsky & T. Nezworski (Eds.), Clinical implications of attachment (pp. 300-323). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Cicchetti, D., Ackerman, B. P, & Izard, C. E. (1995). Emotions and emotion regulation in developmental psychology. Development and Psychopathology, 7, 1-10.
Cheng, H., & Furnham, A. (2002). Personality, peer relations, and self-confidence as predictors of happiness and loneliness. Journal of Adolescence, 25, 327-339.
Chung, C. K., & Pennebaker, J. W. (2007). The psychological functions of function words. In K. Fiedler (Ed.), Social communication (pp. 343-359). New York: Psychology Press.
Clark, M. S. & Isen, A. M. (1982). Toward Understanding the Relationship Between Feeling States and Social Behavior. Cognitive Social Psychology. Hastrof, A. H., & Isen, A. M. (Eds.). Elsevier: New York, pp. 73-108.
Cohen, F., & Lazarus, R. S. (1973). Active coping processes, coping disposition, and recovery from surgery. Psychosomatic Medcine, 35, 375-389.
Cole, S. W. , Kemeny, M. E. , Taylor, S. E. , & Visscher, B. R. (1996). Elevated physical health risk among gay men who conceal their homosexual identity. Health Psychology, 15, 243-251.
Coleman, K. P. (2003). Perceptions of parent-child attachment, social self-efficacy, and peer relationships in middle childhood. Journal of infant and child development, 12, 351- 368.
Collins, N. L. (1996). Working models of attachment: Implications for explanation, emotion, and behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 71, 810-832.
Collins, N. L., & Feeney, B. C. (2004). Working models of attachment shape perceptions of social support: Evidence from experimental and observational studies. Journal of Personality and Social Psychology, 87, 363-383.

Collins, N. L., & Read, S. J. (1990). Adult attachment, working models, and relationship quality in dating couples. Journal of Personality and Social Psychology, 58, 644-663.
Collins, N. L., & Read, S. J. (1994). Cognitive representations of attachment: The structure and function of working models. In K. Bartholomew & D. Perlman (Eds.), Advances in personal relationships: Attachment processes in adulthood (Vol. 5, pp. 53-92). London: Jessica Kingsley.
Collins, N., & Miller, L. (1994). Self-disclosure and liking: a meta-analytic review. Psychological Bulletin, 116(3), 457-75.
Connolly J. (1989). Social self-efficacy in adolescence: Relations with self-concept, social adjustment, and mental health. Canadian Journal of Behavioral Science, 21, 258-269.
Cozby, P. C. (1972). Self-disclosure, reciprocity and liking. Sociometry, 35, 151-160.
Cozby, P. C. (1973). Self-disclosure: A literature review. Psychological Bulletin, 79,
73-91.
Cramer, P. (1991). The development of defense mechanisms. New York: Springer-Verlag.
Crowell, J. A.; Fraley, R. C.; and Shaver, P. R. (1999). "Measurement of Individual Differences in Adolescent and Adult Attachment." In Handbook of Attachment: Theory, Research, and Clinical Applications, ed. J. Cassidy and P. R. Shaver. New York: Guilford Press.
Davidson, R. J. (1998). Affective style and affective disorders: Perspectives from affective neuroscience. Cognition and Emotion, 12, 307-320.
Davis-Kean, P.E., Huesmann, L.R., Jager, J., Collins, W.A., Bates, J.E., & Lansford, J.E. (2008). Changes in the relation of self-efficacy beliefs and behaviors across development. Child Development, 79, 1257-1269.
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2002). Handbook of self-determination research. Rochester, NY: University of Rochester Press.
Derakshan, N., Eysenck, M., & Myers, L. B. (2007). Emotional information processing in repressors: The vigilance-avoidance theory. Cognition and Emotion, 21, 1585-1614.
Derlega, V. J., & Grzelak, J. (1979). Appropriateness of self-disclosure. In G. J. Chelune (Ed.), Self-disclosure. Origins, patterns, and implications of openness in interpersonal relationships (pp. 151-176). San Francisco: Jossey-Bass.
Derlega, V., Metts, S., Petronio, S., & Margulis, S. (1993). Self-disclosure. Newbury
Park, CA: Sage.
Derryberry, D., & Rothbart, M. K. (1988). Arousal, affect, and attention as components of temperament. Journal of Personality and Social Psychology, 55, 958-966.
Desivily, H. S., & Eizen, D. (2005). CONFLICT MANAGEMENT IN WORK TEAMS: THE ROLE OF SOCIAL SELF EFFICACY AND GROUP IDENTIFICATION. The International Journal of Conflict Management, 16, 2, 183-208.

DeSteno, D., Gross, J. J., & Kubzansky, L. (2013). Affective science and health: The importance of emotion and emotion regulation. Health Psychology, 32, 5, 474-486.
Dindia, K. (1988). A comparison of several statistical tests of reciprocity and self-disclosure. Communication Research, 15(6), 726-752.
Dion, K. K., & Dion, K. L. (1985). Personality, gender, and the phenom- 612 WEI, RUSSELL, AND ZAKALIK enology of romantic love. In P. R. Shaver (Ed.), Self, situations and behavior: Review of personality and social psychology (pp. 209-239). Thousand Oaks, CA: Sage.
Dozier, M., & Kobak, R. R. (1992). Psychophysiology in attachment interviews: Converging evidence for deactivating strategies. Child Development, 63, 1473-1480.
Dussault, M., & Deaudelin, C. (2001). Loneliness and self-efficacy in educations majors. Psychological Reports, 89, 285-289.
Eccles, J. S., Wigfield, A., & Schiefele, U. (1998). Motivation. In N. Eisenberg (Ed.), Handbook of child psychology (Vol. 3, 5th ed.). New York: Wiley.
Edelstein, R. S., Ghetti, S., Quas, J. A., Goodman, G. S., Alexander, K. W., Redlich, A. D., & Cordon, I. M. (2005). Individual differences in emotional memory: Adult attachment and long-term memory for child sexual abuse. Personality and Social Psychology Bulletin, 31, 1537-1548.
Ehrenberg, M. F., Cox, D. N., & Koopman, R. F. (1991). The relationship between self-efficacy and depression in adolescents. Adolescence, 26, 361-374.
Eichenbaum, H. (2004). Hippocampus: Cognitive processes and neural representations that underlie declarative memory. Neuron, 44, 109-120.
Eisenberg, N., Hofer, C., & Vaughan, J. (2007). Effortful control and its socioemotional consequences. In J. J. Gross (Ed.), Handbook of emotion regulation. New York: Guilford Press.
Eisenberg, N., Smith, C.L., & Spinrad, T.L. (2011). Effortful control: Relations with emotion regulation, adjustments, and socialization in childhood. In R. F. Baumeister & K. D. Vohs (Eds.), Handbook of self-regulation: Research, theory, and applications (2nd ed., pp. 263-283). New York: Guilford Press.
Ekman, P., & Davidson, R. J. (1994). The nature of emotion: Fundamental questions. New York: Oxford University Press.
Epstein, S., & Meier, P. (1989). Constructive thinking: A broad coping variable with specific components. Journal of Personality and Social Psychology, 57, 332-350.
Erber, R., & Erber, M.W. (2000). The self-regulation of moods: Second thoughts on the importance of happiness in everyday life. Psychological Inquiry, 11, 142-148.
Esch, T., Fricchione, G. L., & Stefano, G. B. (2003). The therapeutic use of the relaxation response in stress-related diseases. Medical Science Monitor, 9, 2, 23-34.
Estrada, C.A., Isen, A.M., & Young, M.J. (1994). Positive affect improves creative problem solving and influences reported source of practice satisfaction in physicians. Motivation and Emotion, 18, 285-299.

Estrada C. A., Isen, A. M., & Young, M. J. (1997). Positive affect facilitates integration of information and decreases anchoring in reasoning among physicians. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 72,117-135.
Fan, J., McCandliss, B. D., Fossella, J., Flombaum, J. I., & Posner, M. I. (2005). The activation of attentional networks. NeuroImage, 26, 471-479.
Feeney, J.A., & Noller, P. (1990). Attachment Styles as a Predictor of Adult Romantic Relationships. Journal of Personality and Social Psychology,58, 281-291.
Felson, R. B., & Zielinski, M. A. (1989). Children's self-esteem and parental support. Journal of Marriage and the Family, 48, 1, 37-46.
Felton, B. J., Revenson, T. A., Hinrichsen, G. A. (1984). Stress and coping in the explanation of psychological adjustment among chronically ill adults. Social science and medicine, 18, 889-898.
Field, T., Diego, M. & Sanders, C. (2001). Adolescent depression and risk factors. Adolescence, 36, 492-498.
Fletcher, A. C., Steinberg, L., & Williams-Wheeler, M. (2004). Parental Influences on Adolescent Problem Behavior: A Response to Stattin and Kerr. Child Development, 75, 781-796.
Florian, V., Mikulincer, M., & Bucholtz, I. (1995). Effects of adult attachment style on the perception and search for social support. Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 129, 665-676.
Florian, L. 1998. 'Inclusive practice: What, why and how.' In C. Tilstone, L. Florian and R. Rose (Eds.) Promoting Inclusive Practice. London, Routledge: 13-26.
Fraley, R. C. (2002). Attachment Stability From Infancy to Adulthood: Meta-Analysis and Dynamic Modeling of Developmental Mechanisms. Personality and Social Psychology Review, 6, No. 2, 123-151.
Fraley, R. C., & Brumbaugh, C. C. (2007). Adult attachment and preemptive defenses: Converging evidence of the role of defensive exclusion at the level of encoding. Journal of Personality, 75, 1033-1050.
Fraley, R. C., Garner, J. P., & Shaver, P. R. (2000). Adult attachment and the defensive regulation of attention and memory: The role of preemptive and postemptive processes. Journal of Personality and Social Psychology, 79, 816-826.
Fraley, R. C., & Shaver, P. R. (1997). Adult attachment and the suppression of unwanted thoughts. Journal of Personality and Social Psychology, 73, 1080-1091.
Fraley, R. C., & Shaver, P. R. (2000). Adult romantic attachment: Theoretical developments, emerging controversies, and unanswered questions. Review of General Psychology, 4, 132-154.
Forsyth, C. J., & Compas, B. E. (1987). Interaction of cognitive appraisals of stressful events and coping: Testing the goodness of fit hypothesis. Cognitive Therapy and Research, 11, 473-485.
Frazier, P. A., Tix, A. P., & Barron, K. E. (2004). Testing moderator and mediator effects in counseling psychology research. Journal of Coun-seling Psychology, 51, 115-134.

Frijda, N. H. (1986). The emotions. Cambridge: Cambridge University Press.
Gable, S. L., Reis, H. T., Impett, E., & Asher, E. R. (2004). What do you do when things go right? The intrapersonal and interpersonal benefits of sharing positive events. Journal of Personality and Social Psychology, 87, 228-245.
Galla, B. M., & Wood, J. J. (2012). Emotional self-efficacy moderates anxiety-related impairments in math performance in elementary school-age youth. Personality and Individual Differences, 52, 2, 118-122.
Garber, J., & Dodge, K.A. (1991). The development of emotion regulation and dysregulation. New York: Cambridge University Press.
Gardner, P (2011). High stakes internships (White Paper). East Lansing: Collegiate Employment research Institute (CERI).
Gecas, V. (1989). The social psychology of self-efficacy. Annual Review of Sociology, 15, 291-316.
George, C., Kaplan, N., & Main, M. (1985). The Adult Attachment Interview. Unpublished protocol, Department of Psychology, University of California, Berkeley.
Gillath, O., Bunge, S. A., Shaver P. R., Wendelken, C., & Mikulincer, M. (2005). Attachment-style differences in the ability to suppress negative thoughts: Exploring the neural correlates. Neuroimage, 28, 835-847.
Gillath, O., Shaver, P. R., Mendoza, S. P., Maninger N., & Ferrer E. (2006, January). Changes in salivary cortisol concentration as a function of attachment style and attachment-related emotional states. Talk presented in a symposium entitled "Attachment, stress, and physiological/endocrine responses," chaired by Markus Quirin and Omri Gillath, at the annual meeting of the Society for Personality and Social Psychology, Palm Springs, CA.
Gjerde, P. F., Onishi, M., & Carlson, K. S. (2004). Personality characteristics associated with romantic attachment: A comparison of interview and self-report methodologies. Personality and Social Psychology Bulletin, 30, 1402-1415.
Gottman, J. M., & Declaire, J. (1998). Raising an emotionally intelligent child. New York: Simon & Schuster.
Garnefski, N., Kraaij, V., & Spinhoven, P. (2001). Negative life events, cognitive emotion regulation and emotionalproblems. Personality and Individual Differences, 30, 1311-1327
Garnefski, N., Van Den Kommer, T., Kraaij, V., Teerds, J., Legerstee, J., & Onstein, E. (2002). The relationship between cognitive emotion regulation strategies and emotional problems, Comparison between a clinical and non-clinical sample. European Journal of Personality, 16, 403-42
Galanaki, E. P., & Kalantzi-Azizi, A. (1999). Loneliness and social dissatisfaction: Its relation with children's self-efficacy for peer interaction. Child Study Journal, 29, 1-22.
Greene, K., Derlega, V. J., & Mathews, A. (2006). Self-disclosure in personal relationships. In A. Vangelisti & D. Perlman (Eds.), Cambridge handbook of personal relationships (pp. 409-427). Cambridge, England: Cambridge University Press.

Greene, K., & Faulkner, S. L. (2002). Expected vs. actual responses to disclosure in relationships of HIV-positive African-American adolescent females. Communication Studies, 53, 297-31
Greene, T. R., & Noice, H. (1988). Influence of positive affect upon creative thinking and problem solving in children. Psychological Reports, 63, 895-898.
Greenhalgh, P. (1994). Emotional growth and learning. London: Routledge.
Gross, J.J. (2001). Emotion Regulation in Adulthood: Timing is Everything. Current directions in psychological science, 10, 6, 214-219.
Gross, J. J., & Munoz, R. F. (1995). Emotion regulation and mental health. Clinical Psychology: Science and Practice, 2, 151-164.
Gross,]. J. (Ed.). (2007). Handbook ofemotion regulation. New York: Guilford Press.
Gross, J. J., & Thompson, R. A. (2007). Emotion regulation: Conceptual foundations. In J. J. Gross (Ed.), Handbook of emotion regulation (pp. 3-24). New York: Guilford Press.
Gross, J.J. (1998). The Emerging Field of Emotion Regulation: An Integrative Review. Review of General Psychology, vol. 2, No. 3, pp. 271-299.
Gross, J.J. (1999). Emotion Regulation: Past, Present, Future. Cognition & Emotion, 13, 551- 573.
Gross, J. J., John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes: Implications for affect, relationships, and well-being. Journal of Social Psychology, 85, 348-362.
Gunnar, M. R. (2005). Attachment and stress in early development: Does attachment add to the potency of social regulators of infant stress? In C. S. Carter, L. Ahnert, K. E. Grossmann, S. B. Hrdy, M. E. Lamb, S. W. Porges, et al. (Eds.), Attachment and bonding: A new synthesis (pp. 245-256). Cambridge, MA: MIT Press.
James,W. (1884). What is an emotion? Mind, 9, 188-205.
Hackett, G. (1995). Self-efficacy in career choice and development. In A. Bandura (Ed.), Self efficacy in changing societies (pp. 232-258). New York: Cambridge University Press.
Hart, J., Shaver, R. P., & Goldenberg, J. L. (2005). Attachment, self-esteem worldviews, and terror management: Evidence for tripartite security system. Journal of Personality and Social Psychology, 88, 999-1013.
Hazan, C., & Shaver, P. R. (1987). Romantic love conceptualized as an attachment process. Journal of Personality and Social Psychology, 52, 511-524.
Heinonen, K., Raikkonen, K., Keltikangas-Jarvinen, L., & Strandberg, T. (2004). Adult attachment dimensions and recollections of childhood family context: Associations with dispositional optimism and pessimism. European Journal of Personality, 18, 193-207.
Hesse, E. (1999). The Adult Attachment Interview: Historical and current perspectives. In J. Cassidy & P. R. Shaver (Eds.), Handbook of attachment: Theory, research, and clinical applications (pp. 395-433). New York: Guilford Press.

Higgins, E. T. (1998). Promotion and prevention: Regulatory focus as a motivational principle. In M. P. Zanna (Ed.), Advances in experimental social psychology (Vol. 30, pp. 1-46). New York: Academic Press.
Hindy, C. G., & Schwarz, J. C. (1994). Anxious romantic attachment in adult relationships. In M. B. Sperling & W. H. Berman (Eds.), Attachment in adults: Clinical and developmental perspectives (pp. 179-203). New York: Guilford Press.
Holmbeck, G. N.(1997).Toward terminological, conceptual, and statistical clarityin the study of mediators and moderators: Examples from the child-clinical and pediatric psychology literatures. Journal of Consulting and Clinical Psychology,4, 599 -610.
Holodynski, M. & Friedlmeier, W. (2006). Development of emotions and emotion regulation. New York: Springer.
Hoyle, R. H., & Smith, G. T. (1994). Formulating clinical research hypotheses as structural equation models: A conceptual overview. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 62, 429 -440.
Howard, M. S. & Medway, F. J. (2004). Adolescents' attachment and coping with stress.
Psychology in Schools, 41(3), 391-402.
Hwang, J. (2006). A processing model of emotion Regulation: insights from the attachment system. Unpublished doctoral thesis, Georgia State University.
Isen, A. M., Rosenzweig, A. S., & Young, M. J. (1991). The influence of positive affect on clinical problem solving. Medical Decision Making, 11, 221-227.
Izard, C. E. (1993). Four systems for emotion activation: Cognitive and non-cognitive processes. Psychological Review, 100, 60-69.
Jourard, S. M. (1971). Self – disclosure: An experimental analysis of the transparent self. Oxford, England: John Wiley.
Jenkins, S.R., Goodness, K., & Burhmester, D. (2002). Gender differences in early adolescents' relationships: Qualities, self-efficacy, and depression symptoms. Journal of Early Adolescence, 22, 277-308.
Judge, T.A., & Bono, J.E. (2001) Relationship of core self-evaluations traits-self-esteem, generalized self-efficacy, locus of control, and emotional stability-with job satisfaction and job performance: A meta-analysis. Journal of Applied Psychology, 86, 80 -92.
Kagan, J. (1994). Galen's Prophecy: Temperament in Human Nature. Basic Books.
Kahn, J. H., & Hessling, R. M. (2001). Measuring the tendency to conceal versus disclose psychological distress. Journal of Social and Clinical Psychology, 20, 41-65.
Kahn, J. H., Lamb, D. H., Champion, D., Eberle, J. A., & Schoen, K. A. (2002). Disclosing versus concealing distressing information: Linking self-reported tendencies to situational behavior. Journal of Research in Personality, 36, 531-538.
Karavasilis, L., Doyle, A. B., & Markiewicz, D. (2003). Associations between parenting style and attachment to mother in middle childhood and adolescence. International Journal of Behavioral Development, 27(2), 153-164.

Kerr, M., & Stattin, H. (2000). What parents know, how they know it, and several forms of adolescent adjustment: Further support for a reinterpretation of monitoring. Developmental Psychology, 36, 366 – 380.
Ketelaar, T. (2004). Ancestral Emotions, Current Decisions: Using Evolutionary Game Theory to explore the role of Emotions in decision-making. Crawford, C. & Salmon, C. (Eds). Darwinism, Public Policy and Private Decisions, (pp145-168). Lawrence Erlbaum Associates.
Kim, Y. (2005). Emotional and cognitive consequences of adult attachment: The mediating effect of the self. Personality and Individual Differences, 39, 913-923.
Kobak, R., & Hazan, C. (1991). Attachment in marriage: Effects of security and accuracy of working models. Journal of Personality and Social Psychology, 60, 861-869.
Kobak, R., & Sceery, A. (1988). Attachment in late adolescence: Working models, affect regulation, and representations of self and others. Child Development, 59, 135-146.
Kochanska, G. (2001). "The development of self-regulation in the first four years of life. Child Development, 72, 4, 1091-1111.
Kohut, H. (1971). The analysis of the self. New York: International Universities Press.
Kohn, J. L., Rholes, W. S., & Schmeichel, B. J. (2012). Self-regulatory depletion and attachment avoidance: Increasing the accessibility of negative attachment-related memories. Journal of Experimental Social Psychology, 48, 375-378.
Koole, S. L., & Kuhl. J. (2007). Dealing with unwanted feelings: The role of affect regulation in volitional action control. In J. Shah & W. Gardner (Eds.), Handbook of motivation science. New York: Guilford.
Kuhl, J. (2000). A functional-design approach to motivation and self-regulation: the dynamics of personality systems interactions. In M. Boekaerts, P. R. Pintrich, & M. Zeidner (Eds.). Handbook of Self-regulation (pp. 111-169). San Diego, CA: Academic Press.
Kunda, Z. (2002). Social cognition: making sense of people. Cambridge, MA: MIT Press.
Lang, p. J. (1984). Cognition in emotion: Concept and action. In C. E. Izard, J. Kagan, & R.B. Zajonk (Eds.), Emotion, Cognition, and behavior (pp. 192-226). Cambridge, England: Cambridge University Press.
Larose, S., Bernier, A., Soucy, N., & Duchesne, S. (1999). Attachment style dimensions, network orientation, and the process of seeking help from college teachers. Journal of Social and Personal Relationships, 16, 225-247.
Larsen, R. J. (2000). Toward a science of mood regulation. Psychological Inquiry, 11, 129-141.
Larson, D. G., & Chastain, R. L. (1990). Self-concealment: Conceptualization, measurement, and health implications. Journal of Social and Clinical Psychology, 9, 439-455.

Laurenceau, J.-P., Feldman Barrett, L., & Pietromonaco, P. R. (1998). Intimacy as an interpersonal process: The importance of self-disclosure, partner disclosure, and perceived partner responsiveness in interpersonal exchanges. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 1238- 1251.
Lazarus, R. S. (1991). Cognition and motivation in emotion. American Psychologist, 46, 4, 352-367.

Lazarus, R. S., & Folkman, S. (1984). Stress, appraisal, and coping. New York: Springer.
Lempers, J. D., & Clark-Lempers, D. S. (1992). Young, middle, and late adolescents' comparisons of the functional importance of five significant relationships. Journal of Youth and Adolescence, 21, 54-96.
Lerner, J. S., & Keltner, D. (2001). Fear, anger, and risk. Journal of Personality and Social Psychology, 81, 1, 146- 159.
LeDoux, J.E. (1992). Emotion as memory: Anatomical systems underlying indelible neural traces. In S-A. Christianson (Ed.), the handbook of emotion and memory: Research and theory. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates Inc.
Lepore, S.J., Ragan, J.D. and Jones, S. (2000). Talking facilitates cognitive-emotional processes of adaptation to an acutestressor. Journal of Personality and Social Psychology, 78, 499-508.
Lin, S. P. (2006). An exploration of Chinese international students' social self-efficacy. Unpublished Ph. D. Thesis. Ohio State University.
Linehan, M., Bohus, M., & Lynch, T. (2007). Dialectical Behavior Therapy for pervasive emotion dysregulation: Theoretical and practical underpinnings. In J. Gross (Ed.) Handbook of Emotion Regulation.
Lieberman, M., Doyle, A. B., and Markiewicz, D. (1999). Developmental patterns in security of attachment to mother and father in late childhood and early adolescence: Associations with peer relations. Child Development, 70, 202-213.
Littrell, J., & Beck, E. (2001). Predictors of depression in a sample of African- American homeless men: Identifying effective coping strategies given varying levels of daily stressors. Community Mental Health Journal, 37, 15-29.
Lopez, F. G., & Brennan, K. A. (2000). Dynamic processes underlying adult attachment organization: Toward an attachment theoretical perspective on the healthy and effective self. Journal of Counseling Psychology, 47, 283-301.
Lopez, F. G., Melendez, M. C., Sauer, E. M., Berger, E., & Wyssmann, J. (1998). Internal working models, self-reported problems, and help-seeking attitudes among college students. Journal of Counseling Psychology, 45, 79-83.
Lyons-Ruth, K., & Jacobvitz, D. (1999). Attachment disorganization: Unresolved loss, relational violence, and lapses in behavioral and attentional strategies. In J. Cassidy & P. R. Shaver (Eds.), Handbook of attachment: Theory, research, and clinical applications (pp. 520-554). New York: Guilford Press.

Main, M., Kaplan, N. & Cassidy, J. (1985). Security in infancy, childhood, and adulthood: A move to the level of representation. In I. Bretherton & E. Waters (Eds.), Growing points in attachment theory and research. Monographs of the Society for Research in Child Development, 50, 66-106.
Main, M. (1990). Cross-cultural studies of attachment organization: Recent studies, changing methodologies, and the concept of conditional strategies. Human Development, 33, 48-61.
Main, M., & Weston, D. R. (1982). Avoidance of the attachment figure in infancy: Descriptions and interpretations. In C. Parkes & J. Stevenson-Hinde (Eds.), The place of attachment in human behavior (pp. 31-59). New York: Basic Books.
Main, M., & Solomon, J. (1990). Procedures for identifying infants as disorganized/disoriented during the Ainsworth Strange Situation. In M. T. Greenberg, D. Cicchetti, & M. Cummings (Eds.), Attachment in the preschool years: Theory, research, and intervention (pp. 121-160). Chicago: University of Chicago Press.
Main, M., & Goldwyn, R. (1988). Adult attachment scoring and classification system. Unpublished manuscript, University of California, Berkeley.
Mallinckrodt, B. (1992). Client's representations of childhood emotional bonds with parents, social support and formation of the working alliance. Journal of Counseling Psychology, 38, 401-409.
Mallinckrodt, B. (2000). Attachment, social competencies, social support and interpersonal process in psychotherapy. Psychotherapy Research, 10, 239-266.
Matthews, k., Siegel, J., Kuller, L., Thompson, m., Varat, M. (1983). Determinants of decision to seek medical treatment by patient with acute myocardial infarction symptoms. Journal of personality and social psychology, 6, 1144-1156.
Matsushima, R., & Shiomi, K., (2003). Social self-efficacy and interpersonal stress in adolescence. Social Behavior and Personality: an international journal, 31, 4, 323-332.
Mauss, I. B., Bunge, S. A., & Gross, J. J. (2007). Automatic emotion regulation. Social and Personality Psychology Compass, 1, 146-167.
Mauss, I. B., & Robinson, M. D. (2009). Measures of emotion: A review. Cognition and Emotion, 23, 209-237.
Mayer, J. D., & Gaschke, Y. N. (1988). The experience and meta-experience of mood. Journal of Personality and Social Psychology, 55, 102-111.
Mayseless, O. (2004). Home leaving to military service: Attachment concerns, transfer of attachment functions from parents to peers, and adjustment. Journal of Adolescent Research, 19, 533-558.
Melby, J. N., Conger, R. D., Conger, K. J., & Lorenz, F. O. (1993). Effect of parental behavior on tobacco use by young male adolescents. Journal of Marriage and the Family, 55, 439-454.
McCrae, R. R., & Costa, P. T. (1986). Clinical assessment can benefit from recent advances in personality psychology. American Psychologist, 41, 1001-1003.

McDowell, D.J., & Parke, R.D. (2009). Parental correlates of children's peer relations: An empirical test of a tripartite model. Developmental Psychology, 45, 224-235.
McFarlane, A. H., Bellissimo, A., & Norman, G. R. (1995). The role of family and peers in social self-efficacy: Links to depression in adolescence. American Journal of Orthopsychiatry, 65, 402-410.
McGowan, S. (2002). Mental representations in stressful situations: The calming and distressing effects of significant others. Journal of Experimental Social Psychology, 38, 152-161.
Mikulincer, M. (1995). Attachment style and the mental presentation of the self. Journal of Personality and Social Psychology, 69, 1203-1215.
Mikulincer, M. (1998a). Adult attachment style and individual differences in functional versus dysfunctional experiences of anger. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 513-524.
Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2004). Securitybased self-representations in adulthood: Contents and processes. In W. S. Rholes & J. A. Simpson (Eds.), Adult attachment: Theory, research, and clinical implications (pp. 159-195). New York: Guilford Press.
Mikulincer, M., Gillath, O., & Shaver, P. R. (2002). Activation of the attachment system in adulthood: Threat-related primes increase the accessibility of mental representations of attachment figures. Journal of Personality and Social Psychology, 83, 881- 895.
Mikulncer, M. (1998b). Adult attachment style and affect regulation: Strategic variations in self-appraisals. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 420-435.
Mikulincer, M., Birnbaum, G., Woddis, D., & Nachmias, O. (2000). Stress and accessibility of proximity-related thoughts: Exploring the normative and intraindividual components of attachment theory. Journal of Personality and Social Psychology, 78, 509-523.
Mikulincer, M., Florian, V., Cowan, P. A., & Cowan, C. P. (2002). Attachment security in couple relationships: A systemic model and its implications for family dynamics. Family Process, 41, 405-434.
Mikulincer, M., Dolev, T., & Shaver, P. (2004). Attachment-related strategies during thought suppression: Ironic rebounds and vulnerable self-representations. Journal of Personality and Social Psychology, 8, 940-956.
Mikulincer, M. & Florian, V. (2000). Exploring individual differences in reactions to mortality salience: Does attachment style regulate terror management mechanisms? Journal of Personality and Social Psychology, 79, 260-273.
Mikulincer, M., Florian, V., & Weller, A. (1993). Attachment styles, coping strategies, and posttraumatic psychological distress: The impact of the gulf war in Israel. Journal of Personality and Social Psychology, 64, 817-826.
Mikulicer, M., Florian, V., & Tolmacz, R. (1990). Attachment styles and fear of personal death: A case study of affect regulation. Journal of Personality and Social Psychology, 58, 273-280.
Mikulincer, M., & Florian, V. (1995). Appraisal of and coping with a real-life stressful situation: The contribution of attachment styles. Personality and Social Psychology Bulletin, 21, 406-414.

Mikulincer, M., & Florian, V. (1998). The relationship between adult attachment styles and emotional and cognitive reactions to stressful events. In J. A. Simpson & W. S. Rholes (Eds.), Attachment theory and close relationships (pp. 143-165). New York: Guilford Press.
Mikulincer, M., Florian, V., & Weller, A. (1993). Attachment styles, coping strategies, and posttraumatic psychological distress: The impact of the Gulf War in Israel. Journal of Personality and Social Psychology, 64, 817-826.
Mikulincer, M., Hirschberger, G., Nachmias, O., & Gillath, O. (2001). The affective component of the secure base schema: Affective priming with representations of proximity maintenance. Journal of Personality and Social Psychology, 81, 305-321.
Mikulincer, M., & Horesh, N. (1999). Adult attachment style and the perception of others: The role of projective mechanisms. Journal of Personality and Social Psychology, 76, 1022-1034.
Mikulincer, M. & Orbach, I. (1995). Attachment styles and repressive defensiveness: The accessibility and architecture of affective memories. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 917-925.
Mikulincer, M., Shaver, P. R., & Pereg, D. (2003). Attachment theory and affect regulation: The dynamics, development, and cognitive consequences of attachment-related strategies. Motivation and Emotion, 27, 77-102.
Mikulincer, M., Shaver, P. R., & Horesh, N. (2006). Attachment bases of emotion regulation and posttraumatic adjustment. In D. K. Snyder, J. A. Simpson, & J. N. Hughes (Eds.), Emotion regulation in families: Pathways to dysfunction and health (pp. 77-99). Washington, DC: American Psychological Association.
Mikulincer, M., Orbach, I, & Iavnieli, D. (1998). Adult attachment style and affect regulation: Strategic variations in subjective self-other similarity. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 436-448.
Mikulincer, M., & Nachshon, O. (1991). Attachment styles and patterns of self-disclosure. Journal of Personality and Social Psychology, 61, 321-332.
Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2003). The attachment behavioral system in adulthood: Activation, psychodynamics, and interpersonal processes. In M. P. Zanna (Ed.), Advances in experimental social psychology (Vol. 35, pp. 53-152). New York: Academic Press.
Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2007). Attachment in Adulthood: Structure, Dynamics, and Change. The Guilford Press.
Miller, L. C., Berg, J. H., & Archer, R. L. (1983). Openers: Individuals who elicit intimate self-disclosure. Journal of Personality and Social Psychology, 44, 1234-1244.
Moller, N. P., McCarthy, C. J., & Fouladi, R. T. (2002). Earned attachment security: Its relationship to coping resources and stress symptoms among college students following relationship breakup. Journal of College Student Development, 43, 213-230.
Moller, N. P., Fouladi, R. T., McCarthy, C. J., & Hatch, K. D. (2003). Relationship of attachment and social support to college students' adjustment following a relationship breakup. Journal of Counseling and Development, 81, 354-369.

Morris, A. S., Silk, J. S., Steinberg, L., Myers, S. S., & Robinson, L. R. (2007). The role of the family context in the development of emotion regulation. Social Development, 16, 361-388.
Mullen, B., & Suls, J. (1982). The effectiveness of attention and rejection as coping styles: A meta-analysis of temporal differences. Journal of Psychosomatic Research, 26, 43-49.
Muraven, M., Tice, D. M., & Baumeister, R. F. (1998). Self-control as a limited resource: Regulatory depletion patterns. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 774-789.
Muraven, M., & Baumeister, R. F. (2000). Self-regulation and depletion of limited resources: Does self-control resemble a muscle? Psychological Bulletin, 126, 247-259.
Muris, P. (2001). A bnef questionnaire for measuring self efficacy in youth. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 23, 145-152.
Muris, P. (2002). Relationships between self-efficacy and symptoms of anxiety disorders and depression in a normal adolescent sample. Personality and Individual Differences, 32(2), 337-348.
Muris, P., Mayer, B., van Lint, C. & Hofman, S. (2008). Attentional control and psychopathological symptoms in children. Personality and Individual Differences, 44(7), 1495-1505.
Nesse, R. S., & Ellsworth, P. C. (2009). Evolution, Emotions, and Emotional Disorders, American Psychological Association ,. 64, No. 2, 129-139.
Nolen-Hoeksema, S. (1991). Responses to depression ad their effects on the duration of depressive episodes. Journal of Abnormal Psychology, 100, 569-582.
Ochsner, K. N., & Gross, J. J. (2005). The cognitive control of emotion. Trends in Cognitive Sciences, 9(5), 242-249.
Ochsner, K. N. & Gross, J. J. (2008). Cognitive emotion regulation: Insights from social cognitive and affective neuroscience. Currents Directions in Psychological Science, 17(1), 153-158.
Ortony, A., Clore, G. L., & Collins, A. (1988). The cognitive structure of emotions. New York: Cambridge University Press.
Palfai, T.P. & Salovey, P. (1993). The influence of depressed and elated mood on deductive and inductive reasoning. Imagination, Cognition and Personality, 13, 57-71.
Panksepp, J. (1994). Six short essay on various emotion topics. In R. Davidson & P. Ekman (eds). Questions about Emotions, pp. 86-88. New York: Oxford.
Papsdorf M, Alden L. (1998). Mediators of social rejection in social anxiety: Similarity, self-disclosure, and overt signs of anxiety. Journal of Research in Personality, 32, 351-369.
Parkinson, B., & Totterdell, P. (1999). Classifying affect regulation strategies. Cognition and Emotion, 13, 277-303.
Patrick, H., Hicks, L. & Ryan, A.M. (1997). Relations of perceived social efficacy and social goal pursuit to self-efficacy for academic work. Journal of Early Adolescence, 17, 109-128.
Pekrun, R., Goetz, T., & Perry, R.P. (2005). Academic Emotions Questionnaire (AEQ). User's manual. Department of Psychology, University of Munich.

Pekrun, R. (2006). The control-value theory of achievement emotions: Assumptions, corollaries, and implications for educational research and practice. Educational Psychology Review, 18, 315-341.
Pennebaker, J. W. (1997). Writing about emotional experiences as a therapeutic process. Psychological Science, 8, 162-166.
Pennebaker, J.W., & Keough, K.A. (1999). Revealing, organizing, and reorganizing the self in response to stress and emotion. In R. Ashmore and L. Jussim (Eds.), Self and Social Identity: Vol. II (pp 101-121). New York: Oxford.
Pereg, D., & Mikulincer, M. (2004). Attachment style and the regulation of negative affect: Exploring individual differences in mood congruency effects on memory and judgment. Personality and Social Psychology Bulletin, 30, 67-80.
Petronio, S. (2002). Boundaries of Privacy: Dialetics of disclosure. Albany, NY: State
Uinversity of New York.
Peyrot, M.(1996). Causal analysis: Theory and application. Journal of Pediatric Psy-chology, 21, 3-24.
Philippot, P., Baeyens, C., Douilliez, C., & Francart, B. (2004). Cognitive regulation of emotion. In P. Philippot & R.S. Feldman (Eds.). The regulation of emotion. New York: Laurence Erlbaum Associates
Pietromonaco, P. R., & Barrett, L. F. (2000). The internal working models concept: What do we really know about the self in relation to others? Review of General Psychology, 4, 155-175.
Ponzetti, J. J. (1990). Loneliness among college students. Family Relations, 39, 336-340.
Posner, M. I., Rothbart, M. K. (2007). Educating the human brain. Washington DC: APA Books.
Power, M., & dalgleish, T. (2007). Cognition and emotion: from order to disorder . Psychology press, hove (p439).
Preacher, K. J., & Hayes, A. F. (2004). SPSS and SAS procedures for estimating indirect effects in simple mediation models. Behavior Research Methods, Instruments, & Computers, 36, 717-731.
Reis, H. T, Sheldon, K. M., Gable, S. L., Roscoe, J., & Ryan, R. M. (2000). Daily well-being: The role of autonomy, competence, and relatedness. Personality and Social Psychology Bulletin, 26, 419-435.
Rice, K. G. (1990). Attachment in adolescence: A narrative and meta-analytic review. Journal of Youth and Adolescence, 19, 511 – 537.
Rice, K. G., Cunningham, T. J., & Young, M. B. (1997). Attachment to parents, social competence, and emotional well-being: A comparison of black and white late adolescents. Journal of Counseling Psychology, 44, 89 – 101.
Rodebaugh, T. L. (2006). Self-efficacy and social behavior. Behaviour Research and Therapy,
44, 1831-1838.
Rosenfeld, R. (2000). Tracing the Brady Act's Connection to Homicide and Suicide Trends. JAMA, 284, 616-618.
Rotter, J. B. (1966). Generelized expectancies for internal versus external control of reinforcement. Psychological monographs, 80 (whole No. 609).
Roisman, G. I., Tsai, J. L., & Chiang, K. H. S. (2004). The emotional integration of childhood experience: Physiological, facial expressions, and self-reported emotional response during the Adult Attachment Interview. Developmental Psychology, 40, 776-789.
Roth ,G. , & Ron, T ., & Benita, M. (2009). Mothers' parenting practices and adolescents' learning from their mistakes in class: The mediating role of adolescent's self-disclosure. Learning and Instruction 19, 506-512.
Rothbard, J. C., & Shaver, P. R. (1994). Continuity of attachment across the life span. In M. B. Sperling & W. H. Berman (Eds.), Attachment in adults: Clinical and developmental perspectives (pp. 31-71). New York: Guilford.
Rothermund, K., Voss, A., & Wentura, D. (2008). Counter-regulation in affective attentional biases: A basic mechanism that warrants flexibility in emotion and motivation. Emotion, 8, 34-46.
Sakiz, G. (2007). Does Teacher Affective Support Matter? An Investigation of the Relationship among Perceived Teacher Affective Support, Sense of Belonging, Academic Emotions, Academic Self-efficacy Beliefs, and academic Effort in the Mddle School Mathematics Classroom, Doctoral Dissertation of Philosophy, Ohio State University.
Savolainen, R. (2002). Network competence and information seeking on the internet. From definitions toward a social cognitive model. Journal of Documentation, 58, 211-226.
Scharf, M., Mayseless, O., & Kivenson-Baron, I. (2004). Adolescents' attachment representations and developmental tasks in emerging adulthood. Developmental Psychology, 40, 430-444.
Scheff, T. J. 1979. Catharsis and Healing in Healing, Ritual, and Drama. Berkeley: U. of California Press.
Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1977). Self-focused attention and the experience of emotion:
Attraction, repulsion, elation, and depression. Journal of Personality and Social Psychology, 35, 625-636.
Scherer, K, R. (1994). Toward a concept of " model of emotion". In P. Ekman & R. J. Davidson (Eds), The nature of emotion: Fundemental question (pp. 25-31). New York: Oxford University Press.
Scherer, K. R. (1997). Profiles of emotion-antecedent appraisal. Cognition and Emotion, 11, 2, 113-150.
Scherer, K. R. (2000b). psychological model of emotion. In J. Borod (Ed.), The neuropsychology of emotion (pp.137-162). Oxford: Oxford University Press.
Scherer, K. R. (2004). Feelings integrate the central representation of appraisal-driven response organization in emotion. In A. S. R. Manstead, N. H. Frijda, & A. H. Fischer (Eds.). Feelings and Emotions: The Amsterdam Symposium (pp. 136-157). Cambridge, Cambridge University Press.
Scherer, K. R., Schorr, A. & Johnstone, T. (Eds.). (2001). Appraisal processes in emotion: Theory, Methods, Research. New York and Oxford: Oxford University Press.
Sherer, M., Maddux, J. E., Mercadante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B., & Rogers, R. W. (1982). The Self-Efficacy Scale: Construction and validation. Psychological Reports, 51, 663-671.
Schmidt, S., Nachtigall, C., Wuethrich-Martone, O., & Strauss, B. (2002). Attachment and coping with chronic disease. Journal of Psychosomatic Research, 53, 763-773.
Schwarzer, R. (Ed.) (1992). Self-efficacy: Thought control of action. Washington, DC: Hemisphere.
Seiffge-Krenke, I., & Beyers, W. (2005). Coping trajectories from adolescence to young adulthood: Links to attachment state of mind. Journal of Research on Adolescence, 15, 561-582.
Seligman, M. E., Peterson, C., Kaslow, N. J., Tanenbaum, R. L., Alloy, L. B., & Abramson, L. Y. (1984). Attributional style and depressive symptoms among children. Journal of Abnormal Psychology, 93, 235- 238.
Silver, W. S., Mitchell, T. R., & Gist, M. E. (1995). Responses to successful and unsuccessful performance: The moderating effect of self-efficacy on the relationship between performance and attributions. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 62, 286-299.
Simpson, J. A., & Rholes, W. S. (2004). Anxious attachment and depressive symptoms: An interpersonal perspective. In W. S. Rholes & J. A. Simpson (Eds.), Adult attachment: Theory, research, and clinical implications (pp. 408-437). New York: Guilford Press.
Shaver, P. R. & Hazan, C. (1993). Adult romantic attachment: Theory and evidence. In D.Perlma & W.Jones (Eds.), Advances in personal relationships (pp.29-70). London: Jessica Kingsley.
Shaver, P. R., & Mikulincer, M. (2002). Attachment-related psychodynamics. Attachment and Human Development, 4, 133-161.
Shaver, P. R., & Mikulincer, M. (2007). Adult attachment strategies and the regulation of emotion. In J. J. Gross (Ed.), Handbook of emotion regulation (pp. 446-465). New York: Guilford Press.
Shaver, P., & Tancready, C. (2001). Emotion, attachment and bereavement: a conceptual commentary. In M. S. Stroebe, R. O. Hansson, W. Stroebe, & H. Schut (Eds.), Handbook of bereavement research: Consequences, coping and care (pp. 63-88). Washington, DC: APA.
Shaver, P. R., & Clark, C. L. (1994). The psychodynamics of adult romantic attachment. In J. M. Masling & R. F. Bornstein (Eds.), Empirical perspectives on object relations theories (pp. 105- 156). Washington, DC: American Psychological Association.
Shaver, P. R., Collins, N. L., & Clark, C. L. (1996). Attachment styles and internal working models of self and relationship partners. In G. J. O. Fletcher & J. Fitness (Eds.), Knowledge structures in close relationships: A social psychological approach (pp. 25-61). Mahwah, NJ: Erlbaum.
Schunk, D. H., & Lilly, M. W. (1984). Sex differences in self-efficacy and attributions: Influence of performance feedback. Journal of Early Adolescence, 4, 203-213.
Schunk, D. H., & Meece, J. L. (2006). Self-efficacy development in adolescence. In F. Pajares & T. Urdan (Eds.), self-efficacy beliefs of adolescents (pp. 71-96). Greenwich, CT: Information Age.
Smart, L. & Wegner, D. L. (1999). Covering up what can't be seen: Concealable stigma and mental control. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 3, 474-486.
Smith, H., & Betz, N.E. (2000). Development and evaluation of a measure of social self-efficacy in college students. Journal of Career Assessment, 8, 232-302.
Smith, H. M., & Betz, N. E. (2002). An examination of efficacy and esteem pathways to depression in young adulthood. Journal of Counseling Psychology, 49, 438- 448.
Smith, C.A., & Lazarus, R.S. (1993). Appraisal components, core relational themes, and the emotions. Cognition and Emotion, 7, 233-269.
Sobel, M. E. (1982). Asymptotic intervals for indirect effects in structural equations models. In S. Leinhart (Ed.), Sociological methodology 1982 (pp.290-312).
Soenens, B., Vans0.2teenkiste, M., Duriez, B., & Goossens, L. (2006). In search of the sources of psychologically controlling parenting: The role of parental separation anxiety and parental maladaptive perfectionism. Journal of Research on Adolescence, 16, 539-559.
Solano, C.H., Batten, P.B., & Parrish, E. (1982). Loneliness and patterns of self – disclosure. Journal of Personality and Social Psychology, 43, 524- 531.
Southam-Gerow, M. A. & Kendall, P. C. (2002). Emotion regulation and understanding: Implications for child psychopathology and therapy. Clinical Psychology Review, 22, 189-222.
Sroufe, L. A., & Waters, E. (1977). Attachment as an organizational construct. Child Development, 48, 1184-1199.
Stattin, H., & Kerr, M. (2000). Parental monitoring: A reinterpretation. Child Development, 71, 1072 – 1085.
Stroebe M., Schut H., Stroebe, W. (2007). Health outcomes of bereavement. Lancet, 8, 1960-73.
Thompson, R. A. (1991). Emotional regulation and emotional development. Educational Psychology Review, 3(4), 269-307.
TOLMAN, E C (1955). "Principles of performance". Psychological review, 62 (5), 315-26,
Van den Berg, A.E., Hartig, T., & Staats, H. ( 2007). Preference for nature in urbanized societies: Stress, restoration, and the pursuit of sustainability. Journal of Social Issues, 63(1), 79-96.
Van Emmichoven, I. A., van IJzendoorn, M. H., de Ruiter, C., & Brosschot, J. F. (2003). Selective processing of threatening information: Effects of attachment representation and anxiety disorder on attention and memory. Development and Psychopathology, 15, 219-237.
Vangelisti, A., & Perlman, D. (Eds.). (2006).Cambridge Handbook of personal relationships. New York: Cambridge University Press.
Verschueren, K., Buyck, P., Marcoen, A. (2001). Self-representations and socioemotional competence in young children: a 3-year longitudinal study. Developmental Psychology, 37, 126-34.
Vogel, D. L., & Wei, M. (2005). Adult attachment and help-seeking intent: The mediating roles of psychological distress and perceived social support. Journal of Counseling Psychology, 52, 347-357.
Wranik, T., Barrett, L. F., & Salovey, P. (2007). Intelligent emotion regulation. In J. J. Gross (Ed.), Handbook of emotion regulation (p. 393-428). New York: Guilford.
Washburn, D. A. & Putney, R. T. (1998). Stimulus movement and the intensity of attention. Psychological Record, 48, 555-570.
Waters, H. S., Rodrigues, L. M., & Ridgeway, D. (1998). Cognitive underpinnings of narrative attachment assessment. Journal of Experimental Child Psychology, 71, 211-234.
Waters, E., Merrick, S., Treboux, D., Crowell, J., & Albersheim, L. (2000). Attachment security in infancy and early adulthood: A twenty-year longitudinal study. Child Development, 71, 684-689.
Watson, J. B. (1924). Behaviorism. New York: People's Institute Publishing Company.
Wearden AJ, Isabel Peters, Berry KKL, Barrowclough C, Liversidge T. (2008). Adult attachment, parenting experiences and core beliefs about self and others. Personality and Individual Differences, 1246-1257.
Weber, H., Weidig, M., Freyer, J. & Graller, J. (2004). Social anxiety and anger regulation. European Journal of Personality, 18(7), 573-590.
Wegner, D. M., Erber, R., & Zanakos, S. (1993). Ironic processes in the mental control of mood and mood-related thoughts. Journal of Personality and Social Psychology, 65, 1093-1104.
Wegner, D.M. (1994). Ironic processes of mental control. Psychological Review, 101, 34-52.
Wegner, D. M., & Gold, D. B. (1995). Fanning old flames: Emotional and cognitive effects of suppressing thoughts of a past relationship. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 782-792.
Wei, M., Heppner, P., & Mallinckrodt, B. (2003). Perceived coping as a mediator between attachment and psychological distress: A structural equation References 559 modeling approach. Journal of Counseling Psychology, 50, 438-447.
Wei, M., Russell, D. W., & Zakalik, R. A. (2005). Adult attachment, social self-efficacy, self-disclosure, loneliness, and subsequent depression for freshmen college students: A longitudinal study. Journal of Counseling Psychology, 52, 602-614.
Wei, M., Mallinckrodt, B., Russell, D. W., & Abraham, T. W. (2004). Maladaptive perfectionism as a mediator and moderator between attachment and negative mood. Journal of Counseling Psychology, 51, 201- 212.
Wei, M., Shaffer, P. A., Young, S. K., & Zakalik, R. A. (2005). Adult attachment, shame, depression, and loneliness: The mediation role of basic psychological needs satisfaction. Journal of Counseling Psychology, 52, 591-601.
Weiner, B. (1986). An attributional theory of motivation and emotion. New York: Springer-Verlag.
Wheeler, V. A., Ladd, G. W. (1982). Assessment of children's self-efficacy for social interactions with peers. Developmental Psychology, l 18(6), Nov 1982, 795-805.
Wigfield, A., Eccles, J.S., Yoon, K.S., Harold, R.D., Arbreton, A., Freedman-Doan, K., Blumenfeld, P.C. Changes in children's competence beliefs and subjective task values across the elementary school years: A three-year study. Journal of Educational Psychology, 89 (1997), pp. 451-469.

Williams, N. L., & Riskind, J. H. (2004). Adult romantic attachment and cognitive vulnerabilities to anxiety and depression: Examining the interpersonal basis of vulnerability models. Journal of Cognitive Psychotherapy, 18, 7-24.
Wulff, M. B., & Steitz, J. A. (1999). A path model of the relationship between career indecision, androgyny, self-efficacy, and self-esteem. Perceptual and Motor Skills, 88, 935-940.
Wyland, C.L., Kelley, W.M., Macrae, C.N., Gordon, H.L., & Heatherton, T.F. (2003). Neural correlates of thought suppression. Neuropsychologia, 41, 1863-1867.
Zimmerman, B.J., & Cleary, T.J. (2006). Adolescents' development of personal agency: The role of self-efficacy beliefs and self-regulatory skill. In F. Pajares & T. Urdan (Eds.), Self efficacy beliefs of adolescents (pp. 45-69). Greenwich, CT: Information Age.

1 . Self-Efficacy
2 . Lin
1.Self -Doubt
4 . Schwarzer
5 . Wood
6. Mastery Experiences
7. Vicarious Experiences
8. Social Persuasion
9 . Approach versus Avoidance
10 . Persistence
11 . Quality of Performance
12 . Smith & Betz
13 Savolainen
14. John Watson
15. James
16. Social Self
17. Adler
18. Reciprocal Determinism
19. Tolman
20. Reinforcement
21. Observational Learning
22. Modeling
23. Julian Rotter
24. Outcome Expectancies
25. Reinforcement Value
26 Bilgin
27 Rodebaugh
28 Betz
29 Sherer
30 Wheeler
31 Ladd
32 Connolly
33 Matsushima
34 Shiomi
35 Mc Dowell
36 Park
37 Hoffman
38 Schunk
39 Meece
40 Wigfield
41 Lilly
42 Meece
43 Felson
44 Zielinski
45 Patrick
46 Hicks
47 Ryan
48 Eccles
49 Wigfield
50 Schiefele
51 Gardner
52 Rice
53 Cunnigham
54 Young
55 Malinckrodt
56 Melby
57 Conger
58 Lorenz
59 Corcoran
60 Gianino
61 Tronick
62 Golby
63 Cho
64 Field
65 Diego
66 Sanders
67 Karavalis
68 Doyle
69 Markiewicz
70 Bartholomew
71 Horowotz
72 Arbano
73 Power
74 Coleman
75 Lempers
76 Feeny
77 Noller
78 Lieberman
79 Doyle
80 Mc Donald
81 Howard
82 Medway
83 Ang
84 Anxity/neuroticism trait
85 Jenkins
86 Silver
87 Mitchell
88 Gist
89 Cervone
90 Ehrenberg
91 Cox
92 Koopman
93 Mc Farlane
94 Bellissimo
95 Norman
96 Dussault
97 Deaudelin
98 Cheng
99 Furnham
100 Ponzetti
101 Galanaki
102 Klantzi-Azizi
103 Wulff
104 Steitz
105 Klein
106 Regalia
107 Davis Kin
108 Hackett
—————

————————————————————

—————

————————————————————