عنوان:
نقش گروههای ذی نفوذ ( فشار ) و احزاب در خط مشی گذاری دولتی
2
تعریف گروه های ذی نفوذ
گروههای ذی نفوذ یا فشار به گروههایی اطلاق می شود که هدف و مقصود مشترکی را دنبال می کنند و از نفوذ و قدرت مسلطی در یک زمینه برخوردارند و می توانند در به جریان انداختن ، توقف و تصویب قوانین دخالت داشته باشند.
گروهی که بر فرایند خط مشی گذاری و قانونگذاری بدون داشتن مقام رسمی و قانونی در آن تاثیرگذار است .
ویژگی های گروه های ذی نفوذ
صور گوناگون فعالیت های گروه های ذی نفوذ
این فعالیت ها گاهی آشکار و همگانی است و گاهی محرمانه و پنهانی
گاهی از وسایل و ابزارهای درست ، شرافتمندانه و قانونی استفاده می شود و زمانی از شیوه های فسادانگیز ، خشن و غیر قانونی
طبقه بندی انواع گروه های ذی نفوذ ( گابریل آلموند )
گروهای ذی نفوذ فردی Individual Interest Groups
گروههای ذی نفوذ بی هنجار Anomic Interest Groups
گروههای بی انجمن Nonassociational Groups
گروههای نهادینه Institutional Groups
گروههای انجمنیAssociational Groups
طبقه بندی گروه های ذی نفوذ از لحاظ سازمان یافته بودن از دیدگاه گابریل آلموند
فردی بی هنجار بی انجمن نهادینه انجمنی
کم متوسط زیاد
گروههای ذی نفوذ
سازمان یافته بودن
طبقه بندی گروه های ذی نفوذ بر اساس ابعاد محلی – انجمنی
گروههای ذی نفوذ انجمنی
گروههای ذی نفوذ محلی
طبقه بندی گروههای ذی نفوذ براساس ابعاد میزان سیاسی بودن و نحوه عضویت از دیدگاه ووتن
نحوه عضویت
میزان سیاسی بودن
طبقه بندی گروههای ذی نفوذ براساس معیارهای چندگانه
طبقه بندی گروههای ذی نفوذ برحسب کارکردهای چندگانه نظام اجتماعی ( تطبیق با شرایط نو، حل منازعه ، حفظ همبستگی ارزشی و نیل به اهداف )
گروههای اقتصادی ( منطبق با کارکرد تطبیق با شرایط جدید ) مانند اتحادیه ها و شرکت ها
گروههای مبتنی بر کارکرد حفظ همبستگی مانند نهادهای حقوقی و کانون وکلا
گروههای فرهنگی ( عامل حفظ همبستگی ارزشی ) مثل گروههای روشنفکری و انجمن های مطبوعاتی
گروههای مجری که کارکرد سیاسی نیل به اهداف و نیز گروههای داخلی در آنها ، از جمله دسته های پارلمانی و نهادهای حکومتی
ممکن است بخشی از سازمانهای عمومی یا بوروکراسی های دولتی به عنوان گروه نفوذ عمل کنند . از همین رو می توان از این حیث گروههای ذی نفوذ را به گروههای ذی نفوذ رسمی و گروههای ذی نفوذ غیر رسمی تقسیم کرد.
گروههای ذی نفوذ رسمی مرکب ازکارمندان و کارگزاران رسمی سازمان های عمومی هستند.
گروههای ذی نفوذ غیر رسمی شامل افرادی که خارج از سازمان های عمومی بوده و صاحب مشاغل غیر دولتی هستند.
ارتباطات شخصی
رسانه های جمعی ( مطبوعات )
ائتلاف
احزاب سیاسی
حضور در مراکز خط مشی گذاری
تظاهرات اعتراض امیز
اقدامات خشونت آمیز و نامشروع
استفاده از روش اقناع
نفوذ از طریق کنترل آرا
حمایت مالی و معنوی ازنامزدهای انتخاباتی
از طریق عضو نمودن نخبگان سیاسی
نفوذ از طریق قانون ومقررات
روش های تاثیرگذاری ( نفوذ ) گروههای ذی نفوذ
کانالها یا راههای تاثیرگذاری ( نفوذ ) گروههای ذی نفوذ
تعریف احزاب سیاسی :
تعریف احزاب سیاسی را می توان به مدد 4 صفت یا شرطی که ”لاپالامبارا“ و ”واینر“ برای حزب قائل شده اند بیان داشت :
داشتن یک سازمان دائمی که دوام آن به حیات رهبران فعلی آن نباشد.
حزب سازمانی است که درسطح ملی فعالیت داشته باشد.
قصد آگاهانه سازمان حزب تصاحب قدرت می باشد و نه نفوذدر قدرت.
حزب در پی کسب حمایت عمومی از طریق انتخابات یا هر شیوه دیگر می باشد.
مهمترین عوامل شکل گیری احزاب سیاسی
طبقه بندی احزاب بر حسب عقاید و گرایش های عقیدتی(لارنس لاول)
اعتدالیون
افراطیون
راضی ها
ناراضی ها
مخالف تغییر
و تحول وضع
موافق تغییر
و
تحول
وضع
لیبرالها
مرتجعین
رادیکالها
محافظه کاران
حاکمیت هر کدام ازگرایش های عقیدتی احزاب در جامعه می تواند چهار حالت به صورت زیر ایجاد کند :
طبقه بندی احزاب در نظام های مختلف سیاسی
طبقه بندی احزاب در نظام های مختلف سیاسی
مقایسه گروه های ذی نفوذ و احزاب
با تشکر از توجه شما