بسمه تعالی
قانون بیمه بیکاری
ماده 1 :کلیه مشمولین قانون تامین اجتماعی که تابع قوانین کار وکار کشاورزی هستند مشمول مقررات این قانون می باشند. تبصره :گروه های زیر از شمول مقررات این قانون مستثنی هستند: 1:بازنشستگان و از کار افتادگان کلی. 2:صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری. 3:اتباع خارجی. ماده 2:بیکاراز نظر این قانون بیمه شده ای است که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده کار باشد . تبصره 1: بیمه شدگانی که به علت تغییرات ساختار اقتصادی واحد مربوطه به تشخیص وزارت خانه ذیربط و تایید شورای عالی بیکار موقت شناخته شوند نیز مشمول مقررات این قانون خواهند بود. تبصره 2: بیمه شدگانی که به علتبروز حوادث قهریه و غیر مترقبه از قبیل سیل ،زلزله،جنگ،آتش سوزی و…بیکار میشوند با معرفی واحد کار و امور اجتماعی محل از مقرری بیمه بیکاری استفاده خواهند کرد.
ماده 3: بیمه بیکاری بعنوان یکی از حمایت های تامین اجتماعی است و سازمان تامین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه مقرر،به بیمه شدگانی که طبق مقررات این قانون بیکار میشوند مقرری بیمه بیکاری پرداخت نماید.
ماده 4: بیمه شده ی بیکار با معرفی کتبی واحد کارو امور اجتماعی محل از مزایای این قانون منتفع خواهد شد.
تبصره: بیکاران مشمول این قانون کلیه حقوق و مزایا و خسارات مربوطه (موضوع قانون کار) را دریافت خواهند نمود .
ماده 5: حق بیمه بیکاری به میزان (3%) مزد بیمه شده میباشد که کلا توسط کار فرما تامین و پرداخت خواهد شد.
تبصره:مزد بیمه شده و نحوه تشخیص تعیین حق بیمه بیکاری ،چگونگی وصول آن ، تکلیف بیمه شده و کارفرما و همچنین نحوه رسیدگی به اعتراض ،تخلفات و سایر مقررات مربوطه در این مورد بر اساس ضوابطی است که برای حق بیمه ی سایر حمایت های تامین اجتماعی در قانون و مقررات تامین اجتماعی پیش بینی شده است.
ماده 6:بیمه شدگان بیکار در صورت احراز شرایط زیر استحقاق دریافت مقرری بیمه ی بیکاری را خواهند داشت:
الف – بیمه شده قبل از بیکار شدن حداقل 6ماه سابقه ی پرداخت حق بیمه را داشته باشد.مسوولین تبصره 2 ماده ی 2 این قانون از شمول این بند مستثنی میباشند .
ب – بیمه شده مکلف است ظرف 30 روز از تاریخ بیکاری با اعلام مراتب بیکاری به واحد های کار و امور اجتماعی آمادگی خود را برای اشتغال به کار تخصصی و یا مشابه آن اطلاع دهند.مراجعه بعد از 30 روز با عذر موجه و با تشخیص هیات حل اختلاف تا 30ماه امکان پذیر خواهد بود.
ج – بیمه شده ی بیکار مکلف است در دوره های کار آموزی و سواد آموزی که توسط واحد کار و امور اجتماعی و نهضت سواد آموزی و یا سایر واحد های ذیربط با تایید وزارت کار و امور اجتماعی تعیین میشود شرکت نموده و هر 2ماه یکبار گواهی لازم در این مورد را به شعب تامین اجتماعی تسلیم نماید .
تبصره 1: کار گرانی که در زمان در یافت مقرری بیمه بیکاری به شغل یا مشاغلی گمارده شود که میزان حقوق و مزایای آن از مقرری بیمه بیکاری متعلقه کمتر باشد مابه التفاوت دریافتی بیمه شده از حساب صندوق بیمه بیکاری پرداخت خواهد شد.
تبصره 2: مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری جزء سوابق پرداخت حق بیمه ی بیمه شده از نظر بازنشستگی،از کار افتادگی و فوت محسوب خواهد شد.
ماده 7: مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری و میزان آن به شرح زیر است:
الف – جمع مدت پرداخت مقرری از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری اعم از دوره ی اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای مجردین حد اکثر (36)ماه و برای متاهلین یا متکفلین حداکثر ( 50 ) ماه براساس سابقه ی کلی پرداخت حق بیمه و به شرح جدول زیر میباشد:
تبصره: افراد مسن مشمول این قانون که دارای 55 سال سن و بیشتر میباشند مادامی که مشغول به کار نشده اند میتوانند تا رسیدن به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری باقی بمانند.
ب – میزان مقرری روزانه ی بیمه شده ی بیکار معادل ( 55% ) متوسط مزد یا حقوق ویا کارمزد روزانه ی بیمه شدگان میباشد. به مقرری افراد متاهل یا متکفل ، تا حداکثر 4 نفر از افراد تحت تکفل به ازای هر یک از آن ها به میزان ( 10% ) حداقل دستمزد افزوده خواهد شد . در هر حال مجموع دریافتی مقرری بگیر نباید از حداقل دستمزد کمتر و از ( 80% ) متوسط مزد یا حقوق وی بیشتر باشد.
ج – مقرری بیمه بیکاری از روز اول بیکاری قابل پرداخت است .
تبصره 1 – متوسط مزد یا حقوق روزانه ی بیمه شده ی بیکار به منظور محاسبه ی مقرری بیمه بیکاری عبارت است از جمع کل دریافتی بیمه شده که به ماخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین (90) روز قبل از شروع بیکاری تقسیم بر (90) در صورتی که بیمه شده ی کارمزد ،ظرف (3) ماه مذکور مدتی از غرامت دستمزد استفاده نموده باشد متوسط مزدی که مبنای محاسبه ی غرامت دستمزد قرار گرفته به منزله ی دستمزد ایام بیکاری تلقی و در محاسبه ی منظور خواهد شد.
تبصره 2 – افراد تحت تکفل موضوع این ماده عبارتند از :
1- همسر (زن یا شوهر )
2- فرزندان اناث مادام که ازدواج ننموده و فاقد حرفه و شغل باشند.
3 – فرزندان ذکور که سن آنان کمتر از 18سال تمام باشد و یا منحصراً به تحصیل اشتغال داشته و یا طبق نظر پزشک معتمد سازمان تامین اجتماعی ، از کار افتاده کلی باشند .
4 – پدر مادر که سن پدر از(60) سال متجاوز باشد ویا طبق نظر پزشک معتمد سازمان تامین اجتماعی از کار افتاده کلی باشند و در هر حال معاش آنان منحصراً توسط بیمه شده تامین گردد.
5 – خواهر و برادر تحت تکفل در صورت داشتن شرایط مربوط به فرزندان اناث و ذکور ، مذکور در بند های (2) و (3) این تبصره .
تبصره 3 : دریافت مقرری بیمه بیکاری مانع از دریافت مستمری جزئی نمیگردد.
تبصره 4 : در صورت بیکاری زوجین فقط یکی از آنان ( زن یا شوهر ) محق به استفاده از افزایش مقرری به ازاء هر یک از فرزندان خواهد بود.
تبصره 5 : بیمه شده ی بیکار و افراد تحت تکفل ، در مدت دریافت مقرری بیمه ی بیکاری از خدمات درمانی موضوع بند های ( الف ) و ( ب ) ماده ی ( 3) قانون تامین اجتماعی استفاده خواهد کرد .
تبصره 6 : مقرری بیمه بیکاری مانند سایر مستمری های تامین اجتماعی از پرداخت هرگونه مالیات معاف خواهند بود.
ماده ی 8 : در موارد زیر مقرری بیمه بیکاری قطع خواهد شد:
الف – زمانی که بیمه شده مجدداً اشتغال به کار یابد.
ب – بنا به اعلام واحد کار و امور اجتماعی محل ویا نهضت سواد آموزی و سایر واحد ذیربط از طریق وزارت کار و امور اجتماعی ، بیمه شده ی بیکار بدون عذر موجه از شرکت در دوره های کا آموزی یا سواد آموزی خودداری نماید .
ج – بیمه شده ی بیکار از قبول شغل تخصصی خود ویا شغل مشابه پیشنهادی خودداری ورزد .
د – بیمه شده ی بیکار ضمن دریافت مقرری بیمه بیکاری مشمول استفاده از مستمرری بازنشستگی و یا از کار افتادگی کلی شود.
ه – بیمه شده به نحوی از انحاء با دریافت مزد ایام بلاتکلیفی به کار مربوطه اعاده گردد.
تبصره 1 : در صورتی که پس از پرداخت مقرری بیمه بیکاری محرز شود که بیکاری بیمه شده ، ناشی از میل و اراده او بوده است کارگر موظف به استرداد وجود دریافتی به سازمان تامین اجتماعی خواهد بود. مشمولین بند (ه ) این ماده نیز مکلف به باز پرداخت مقرری بیمه بیکاری درییافتی ،به سازمان مذکور میباشند.
تبصره 2 : چنانچه بیمه شده بیکار اشتغال مجدد خود را مکتوم داشته و مقرری بیمه بیکاری را دریافت کرده باشد ، ملزم به بازپرداخت مقرری دریافتی از تاریخ اشتغال خواهد بود.
تبصره 3 : دریافت کمک هزینه حین کارآموزی مانع استفاده از مقرری بیمه بیکاری نخواهد بود.
ماده 9 : کارفرمایان موظف اند با هماهنگی شوراهای اسلامی و با نمایندگان کارگران فهرست محل های خالی شغل را که ایجاد میشوندبه مراکز خدمات اشتغال محل اعلام نمایند. محل های شغلی مذکور ( به استثنای رده های شغلی کارشناسی به بالا ) منحصراً توسط مراکز خدمات اشتغال و با معرفی بیکاران تامین میگردد.
تبصره 1 : دولت مکلف است همه ساله از طریق سیستم بانکی و منابع اعتباری سازممان تامین اجتماعی و با استفاده از اعتبارات قرض الحسنه ، طرح های اشتغال زای مشخصی را جهت اشتغال به کار بیکاران مشمول این قانون در بودجه سالانه کشور پیش بینی و راساً یا از طریقشرکت های تعاونی و یا خصوصی و با نظارت وزارت کار و امور اجتماعی به مورد اجرا گذارد.
تبصره 2 : بیکاران مشمول این قانون در اخذ پروانه های کسب و کار و موافقت اصولی و تاسیس واحد های اقتصادی از وزارت خانه های صنعتی کشاورزی و خدماتی با معرفی وزارت کار و امور اجتماعی در اولویت قرار خواهند داشت .
تبصره 3 : سازمان آموزش فنی و حرفه ای وزارت کار و امور اجتماعی مکلف است همزمان با اجرای قانون بیمه بیکاری ، آموزش مهارت های مورد نیاز بازار کار و نیز باز آموزی و تجدید مهارت کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری موضوع بند (ج) ماده 6 این قانون را در مراکز آموزش فنی و حرفه ای و یا مراکز آموزش جوار کارخانجات فراهم نماید. هزینه های مربوط از محل اعتبارات حساب صندوق بیمه بیکاری مطابق آیین نامه که به پیشنهاد سازمان های آموزش فنی و حرفه ای کشور و تامین اجتماعی تهیه و به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی خواهد رسید قابل پرداخت است.
ماده 10 : سازمان تامین اجتماعی مکلف است حساب های درآمد حق بیمه بیکاری و پرداخت مقرری بیمه بیکاری موضوع این قانون را جداگانه نگهداری و در صورت های مالی خود منعکس نماید و گزارش عملکرد مالی خود را هر سال یک بار به وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و وزیر کار و امور اجتماعی و شورای اقتصاد ارائه نماید.
ماده 11 : وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی مجری این قانون خواهند بود .
ماده 12 : سازمان تامین اجتماعی مکلف است هزینه های موضوع این قانون را منحصراً از محل درآمد های ناشی از آن تامین نماید.
هزینه های اداری و پرسنلی هردو دستگاه مجری قانون به طوری که از (10%) میزان مقرری پرداختی به بیمه شدگان تجاوز ننماید با تایید وزیر بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی ووزیر کار و امور اجتماعی تعیین و تخصیص داده میشود.
ماده 13 : زمان اجرای این قانون از زمان اتمام قانون آزمایشی بیمه بیکاری 1369/5/6 لازم الاجراء است.
ماده 14 : آئین نامه اجرائی این قانون ظرف یک ماه توسط وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل بر 14 ماده و 21 تبصره در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ بیست و ششم شهریور ماه یکهزاروسیصد و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1369/7/10 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
آئین نامه اجرائی قانون
بیمه بیکاری
ماده 1 : قانون بیمه بیکاری مصوب 1369/6/26 در این آئین نامه اختصاراً قانون نامیده میشود.
ماده 2 : کلیه مدیران و کارفرمایان کارگاه ها ، موسسات تولیدی ( صنعتی و کشاورزی ) ، خدمات فنی و خدماتی دارای کارکنان مشمول قانون تامین اجتماعی که تابع قوانین کار یا کشاورزی هستند موظف به اجرای مقررات این آئین نامه میباشند.
ماده 3 : بیکار از نظر این آئین نامه بیمه شده ای است که بدون میل و اراده بیکار شده و آمار کار باشد . تشخیص بیکاری بدون میل و اراده و تاریخ وقوع بیکاری به عهده واحد کار و اموراجتماعی محل است.
ماده 4 : هرگونه تغییر یا بازسازی خط تولید ، جابجائی کارگاه و ماشین آلات به منظور کاهش وابستگی و بهینه کردن تولید که در راستای سیاست های اقتصادی و اجتماعی دولت صورت گیرد تغییر ساختار اقتصادی تلقی میگردد و تصمیم گیری در مورد کارکنان این قبیل کارگاه ها که موقتاً بیکار شناخته شده و در چارچوب بند (الف) ماده (7) قانون از مقرری بیمه بیکاری استفاده خواهند نمود ، به عهده شورای عالی کار میباشد.
تبصره 1 : مدیران و کارفرمایان کارگاه های موضوع این ماده موظفند طرح تغییر ساختار اقتصادی واحد خود را که به تصویب وزارتخانه ذیربط ( واحد های تابعه در استان ها ) رسیده است، همراه با تقاضای کتبی ، تعهدات لازم و فهرست اسامی کارکنان مشمول طرح که موقتاً بیکار خواهند شد با ذکر مدت زمان استفاده از مقرری بیمه بیکاری به واحد کار و امور اجتماعی محل تسلیم نمایند و پس از تایید طرح توسط شورای عالی کار نسبت به اجرای آن اقدام کنند .
تبصره 2 : واحد های کار و امور اجتماعی مکلفند حداکثر ظرف 15 روز پس از دریافت طرح و تقاضای کتبی ، مدارک مربوط را همراه گزارش بازرسی کار جهت اتخاذ تصمیم به شورای عالی کار ارسال نمایند.
شورای عالی کار ظرف یک ماه پس از دریافت مدارک مربوط تصمیم خود را اعلام خواهد نمود.
ماده 5 : کلیه مدیران و کارفرمایان و مجریان پروژه ها مکلفند حق بیمه بیکاری مشمولین قانون را به ترتیب مذکور در قانون تامین اجتماعی ،از تاریخ 1369/5/6 به شعب مربوط سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمایند.
تبصره 1 : مبنای پرداخت حق بیمه بیکاری ، مزد بیمه شده میباشد.
تبصره 2 : سازمان تامین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه بیکاری طبق ضوابط قانون تامین اجتماعی به بیمه شدگانی که با توجه به مقررات این آئین نامه بیکار شناخته شده و از طریق واحد های کار و امور اجتماعی معرفی میشوند ، مقرری بیمه بیکاری پرداخت نماید.
ماده 6 : بیمه شدگانی که به علت بروز حوادث قهریه و غیر مترقبه از قبیل سیل ، زلزله، جنگ ، آتش سوزی و…بیکار میشوند ،در صورتی که سابقه پرداخت حق بیمه آنان کمتر از ( 6) ماه باشد ، مطابق با مشمولینی که دارای (6) ماه سابقه پرداخت حق بیمه می باشند از مقرری بیمه بیکاری استفاده خواهند نمود.
ماده 7 : بیمه شده بیکار موظف است ظرف (30) روز از تاریخ بیکاری فرم تقاضای استفاده از مقرری بیمه بیکاری را تکمیل و به واحد کار و امور اجتماعی محل ارائه نماید.
تبصره 1 : چنانچه بیمه شده ی بیکاردر فاصله زمانی (30) روز بعد از بیکاری امکان مراجعه و یا اعلام بیکاری به واحد کار و امور اجتماعی و ارائه یا ارسال تقاضای استفاده از مقرری بیمه ی بیکاری را پیدا نکند تا (3) ماه از تاریخ وقوع بیماری فرصت دارد مدارک خود را مبنی بر عذر موجه ، همراه با تقاضای کتبی به واحد کار به امور اجتماعی محل به منظور طرح در هیات حل اختلاف ارائه نماید .در صورتی که هیات حل اختلاف استان مربوط عذر متقاضی را موجه تشخیص دهد مراتب را اعلام خواهد نمود .
تبصره 2 : بیمه شده ی بیکار از تاریخ ارائه ی تقاضای استفاده از مقرری بیمه بیکاری آماده ی خود را برای اشتغال به کار تخصصی یا مشابه آن اعلام نموده است وموظف است در فاصله ی زمانی های معینی که توسط واحد کار و امور اجتماعی تعیین میگردد در اداره کار و امور اجتماعی محل حضور یافته و دفاتر مربوط را امضاء نماید.
ماده 8 : واحد های کار و امور اجتماعی موظفند حداکثر ظرف (30) روز پس از اخذمدارک تکمیل شده ( موضوع ماده 7 این آئین نامه ) نسبت به غیر ارادی بودن بیکاری متقاضی اظهار نظر نموده و در صورت تایید ، وی را کتباً به سازمان تامین اجتماعی معرفی نمایند.واحد های اجرائی سازمان تامین اجتماعی مکلفند ظرف (10) روز پس از ثبت معرفی نامه ی فرد بیکار ، نسبت به احراز شرایط مندرج در بند (الف) ماده (6) قانون اظهار نظر و متعاقب آن مقرری بیمه بیکاری وی را بر قرار نمایند .
ماده 9 : بیکارانی که در زمان دریافت مقرری بیمه بیکاری با معرفی واحد های کار و امور اجتماعی به شغل یا مشاغلی گمارده شوند که میزان حقوق و مزایای آنان کمتر از مقرری بیمه بیکاری باشند ، مابه التفاوت حقوق و مزایای دریافتی تا میزان مقرری بیمه بیکاری متعلق توسط سازمان تامین اجتماعب به آنان پرداخت خواهد شد . در اینگونه موارد اشتغال بیمه شده بیکار و میزان حقوق و مزایای وی توسط واحد کار و امور اجتماعی محل به شعبه تامین اجتماعی پرداخت کننده مقرری بیمه بیکاری ، اعلام خواهد شد.
ماده 10 : پرداخت مقرری بیمه بیکاری به مقرری بگیران دارای (55) سال سن و بیشتر در صورت عدم امکان اشتغال به کار آنان ، بدون رعایت بند (الف ) ماده 7 این قانون تا رسیدن به سن بازنشستگی موضوع ماده (76) قانون تامین اجتماعی ادامه میابد .
ماده 11 : مقرری بیمه شدگانی که در حین استفاده از مقرری بیمه بیکاری به خدمت وظیفه عمومی اعزام میگردند در صورتی که متاهل نباشند قطع میگردد و پس از خدمت وظیفه عمومی در صورت عدم اشتغال ، یا معرفی واحد کار و امور اجتماعی مجدداً نسبت به مدت استحقاقی ، مقرری آنان بر قرار خواهد شد .
ماده 12 : در مورد کارگرانی که در حین استفاده از مقرری بیمه بیکاری بر اساس حکم صادر شده از سوی مراجع ذیصلاح بازداشت یا زندانی میگردند در صورت صدور رای مراجع مذکور مبنی بر مجرمیت آنان مشروط بر آن که متاهل نباشند پرداخت مقرری بیمه بیکاری متوقف میگردد و پس از گذراندن دوره محکومیت به شرط عدم اشتغال ، با معرفی واحد کار و امور اجتماعی مجدداً برقرار خواهد شد.
ماده 13 : چنانچه دریافت کننده ی مقرری بیمه بیکاری حائز شرایط استفاده از مستمری های بازنشستگی و یا از کار افتادگی کلی گردد ، مقرری بیمه بیکاری وی قطع و مستمری های مذکور طبق قانون تامین اجتماعی برقرار میگردد.
تبصره : ملاک انجام حمایت های موضوع قانون تامین اجتماعی در ایام دریافت مقرری بیمه بیکاری حقوق و مزایای مبنای کسر حق بیمه زمان اشتغال بیمه شده ی بیکار خواهد بود.
ماده 14 : در صورتی که در طول مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری در تعداد افراد تحت تکفل بیمه شده تغییراتی حاصل شود ،میزان مقرری وی طبق مقررات بند (ب) ماده (7) قانون محاسبه و پرداخت خواهد شد .
بیمه شده مکلف است تغییرات تعداد عائله ی خود را با ارائه ی مدارک مثبته به شعبه ی پرداخت کننده ی مقرری و واحد کار و امور اجتماعی محل اطاع دهند.
تبصره : احراز کفالت خواهر و برادر بیمه شده بیکار به عهده وزارت کار و امور اجتماعی خواهد بود .
ماده 15 : دریافت کننده مقرری بیمه بیکاری در صورت اشتغال مجدد مکلف است حداکثر ظرف 15 روز از تاریخ اشتغال مراتب را به واحد کار و امور اجتماعی و شعبه پرداخت کننده مقرری کتباً اعلام نماید .
ماده 16 : واحد های کار و امور اجتماعی مکلفند مشخصات مقرری بگیرانی را که بدون عذر موجه از شرکت در دوره های کار آموزی یا سواد آموزی و یا قبول شغل تخصصی یا شغل مشابه پیشنهادی خودداری مینمایند با ذکر تاریخ امتناع ، به سازمان تامین اجتماعی اعلام نمایند .
سازمان تامین اجتماعی موظف است مقرری بیمه بیکاری این قبیل افراد را از تاریخ امتناع ، قطع نماید .
ماده 17 : واحد کار و امور اجتماعی مکلف است در صورت اطلاع از اشتغال به کار بیمه شده که مقرری بیمه ی بیکاری دریافت مینماید ، فوراً بررسی نموده و پس از احراز اشتغال به کار مقرری بگیر مراتب را به شعبه ی پرداخت کننده ی مقرری جهت قطع مقرری اعلام نماید.
چنانچه سازمان تامین اجتماعی نیز به نحوی از انحاء از اشتغال به کار مقرری بگیر مطلع گردد، لازم است ضمن قطع مقرری بیمه شده مراتب را به واحد کار و امور اجتماعی محل اعلام نماید .
تبصره : در صورت اعتراض کارگر نسبت به قطع مقرری توسط سازمان تامین اجتماعی قطعی و لازم الاجراء است .
ماده 18 : مقرری بیمه بیکاری بیمه شدگانی که با دریافت مزد ایام بلاتکلیفی به کار احاده میگردند قطع میشود و این قبیل افراد مکلف اند مقرری دریافتی در دوران مذبور را طبق اعلام سازمان تامین اجتماعی مسترد نماید.مدیران و کارفرمایان بیمه شدگان موضوع این ماده و واحد های کار و امور اجتماعی مکلفند مراتب اعاده به کار مقرری بگیر را کتبتاً به شعبه ی پرداخت کننده ی مقرری اطلاع دهند .
تبصره : مدیران و کار فرمایان بیمه شدگان موضوع این ماده مکلفند حق بیمه های موضوع ماده ی (28) قانون تامین اجتماعی و ماده ی (5) قانون بیکاری مربوط به ایام بلاتکلیفی را طبق ضوابط مقرر به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمایند.
ماده 19 : در مواردی که بیمه شده ی بیکار تحت هر عنوان من غیر حق مبالغی را از صندوق بیمه بیکاری دریافت نموده باشد ملزم به پرداخت وجوه دریافتی مذکور خواهد بود.
سازمان تامین اجتماعی با استفاده ازاختیارات اجرائی ناشی از قانون تامین اجتماعی نسبت به وصول وجوه موضوع این ماده اقدام مینماید.
ماده 20 : در اجرای ماده (9) قانون کلیه ی کارفرمایان و مدیران موظفند فرصت های اشتغال واحد خود را با هماهنگی شوراهای اسلامی کار یا نمایندگان کارگران به مراکز خدمات اشتغال محل اعلام نمایند .
تبصره : مراکز خدمات اشتغال مکلفند ظرف 30 روز نسبت به تامین و معرفی نیروی کار مورد نیاز که از طرف مدیران و کار فرمایان به آنان اعلام میشود اقدام نمایند و در غیر اینصورت مراتب عدم امکان تامین نیروی مذکور را کتباً به واحد درخواست کننده اطلاع دهند .
ماده 21 : کلیه ی وزارت خانه ها وسازمان های دولتی که به نحوی از انحاء پروانه کسب و کار و موافقت اصولی و اجازه ی تاسیس واحد های تولیدی و صنعتی و کشاورزی و خدمات فنی را صادر مینمایند موظفند بیمه شدگانی را که مقرری بیمه بیکاری دریافت مینمایند بر اساس معرفی واحد های کار و امور اجتماعی جهت اخذ مجوز های کسب و کار و موافقت اصولی ، در اولویت قرار دهند.
تبصره : مقرری بیمه شدگان بیکاری که با استفاده از مزایای قانون بیمه بیکاری و این آئین نامه موفق به اخذ پروانه کسب و کار و یا موافقت اصولی میشوند از تاریخ بهره برداری و کسب و کار طبق اعلام وزارت کار و امور اجتماعی قطع میگردد .
ماده 22 : آن دسته از بیمه شدگانی که تاریخ وقوع بیکاری آنان قبل از تاریخ 1396/5/6 باشد ا هر حیث مشمول قانون و مقررات و دستورالعمل های مربوط به قانون دوره ی آزمایشی بیمه بیکاری خواهند بود .
ماده 23 : در اجرای ماده (12) قانون،اعتبار لازم جهت هزینه های اداری و پرسنلی وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی در اجرای قانون بیمه ی بیکاری و این آئین نامه بر اساس توافق وزرای بهداشت ،درمان اموزش پزشکی و کار امور اجتماعی از محل در آمدهای ناشی از قانون بیمه ی بیکاری تعیین میگردد و به مصرف میرسد.
ماده 24 : مقررات این آئین نامه از تاریخ اتمام دوره ی قانون آزمایشی بیمه ی بیکاری 1369/5/6 لازم الاجراء است.
پایان