عملیات آمبولانس
بسیاری از بیماران اذعان داشته اند که یکی از وحشتناکترین بخشهای بروز ناگهانی بیماری یا جراحت ؛ سوار شدن در آمبولانس برای رسیدن به بیمارستان می باشد حرکت آمبولانس در مسیر های ناهموار و آژیری روشن می تواند بر نگرانی و اضطراب بیمار بیفزایید در اغلب موارد این نوع رانندگی سریع می تواند حیات بخش جان بیماران باشد ولی در بعضی موارد سرعت فوق العاده زیاد آمبولانس ضرورتی ندارد و خطرناک است انچه لازم و مهم می باشد این است که بیمار در ایمنی کامل و در کوتاهترین زمان عملیات به مناسبترین مرکز مراقبت پزشکی انتقال داده شود که این امر مستلزم مهارتهای رانندگی تدافعی و تشخیص صحیح است و سرعت نمی تواند جایگزین ان شود
طراحی وسیله نقلیه امدادی
آمبولانس وسیله نقلیه ای است که برای انتقال بیماران نیازمند به مراقبتهای پزشکی فوری و اضطراری به بیمارستان مورد استفاده قرار می گیرد اولین آمبولانس موتوری در سال 1906 معرفی شد و تا چندین دهه بعد از این تاریخ از نعش کش به عنوان آمبولانس استفاده می شد چون نعش کش تنها ماشینی بود که فضای کافی برای خواباندن یک نفر در اختیار داشت و با اتکای به نیروی اسب انجام وظیفه می نمود
آمبولانس های مدرن
آمبولانس مدرن وسیله ای برای مراقبتهای پزشکی اورژانس با ویژگی های زیر است
اتاقک راننده
اتاق بیمار که می تواند دو امدادگر و دو بیمار خوابیده برروی برانکار را در خود جای دهد به طوری که حداقل یکی از بیماران بتواند در طول انتقال به بیمارستانCPRدریافت نماید
تجهیزات و لوازم مربوط به مراقبتهای پزشکی در صحنه و در طول انتقال به بیمارستان که جهت حفظ کارکنان و بیماران در شرایط خطرناک و اجرای روشهای ازاد سازی سبک به کار می روند
دو راه برقراری ارتباط رادیوئی به طوری که کارکنان آمبولانس بتوانند با مرکز اعزام ؛ بیمارستان ؛ مراجع عمومی ایمنی و مرکز کنترل پزشکی صحبت نمایند
طراحی و ساخت آمبولانس به گونه ای که حداکثر ایمنی و راحتی را فراهم نماید
نشان ستاره حیات
نشان ستاره شش گوشه حیات برای وسایلی در نظر گرفته می شود که تحت عنوان آمبولانسهای مجوز دار یا معتبر معرفی می شوند . این نشان باید به پشت ؛ کناره ها و سقف آمبولانس چسبانده شود
آمبولانسهای مجوز دار
بنز اسپرینتر
کاروان
تویوتا هایس
مزدا 2000
سرانزا
ایساکو
مراحل فراخوانی آمبولانس
اماده سازی آمبولانس
اعزام
در طول مسیر اعزام به صحنه حادثه
رسیدن به صحنه حادثه
انتقال بیمار به آمبولانس
در طول مسیر رسیدن به بیمارستان ( انتقال )
در مرکز درمانی پذیرش دهنده ( تحویل)
در طول مسیر بازگشت به پایگاه مربوطه
بعد از ماموریت
مرحله آماده سازی
وسایل و تجهیزات را مطابق با وضعیت کاربری آنها در داخل خودرو قرار دهید بدین معنا که نحوه قرار گیری آنها داخل آمبولانس بر اساس اینکه با چه فوریت و یا چندین بار مورد استفاده قرار می گیرند متفاوت خواهد بود مثلا تجهیزات مربوط به برقراری راه هوایی ؛ تهویه مصنوعی و ارائه اکسیژن باید در جای قرار گیرند که به راحتی در دسترس باشند بخش جلویی برانکار بهترین محل قرار دادن این تجهیزات است . ابزار مربوط به مراقبتهای قلبی ؛ کنترل خونریزی خارجی و پایش فشار خون باید در کنار برانکارد قرار داده شوند. قفسه ها و محفظه های داخل امبولانس باید به راحتی باز و به طور مطمئنی بسته شوند تا در حین حرکت آمبولانس باز نشوند بخش رویی قفسه ها و محفظه ها باید به رنگ روشن باشد تا محتویات آنها سریعا شناسایی شود در غیر این صورت محتویات هر یک از محفظه ها را باید با برچسب مشخص کرد
تجهیزات پزشکی تجهیزات معمول و متداول(پایه) موجود در آمبولانس
فشار سنج و گوشی پزشکی
گارو یا تورنیکت
ترمومتر
قیچی
ظرف مخصوص مواد تیز کوچک
پتو و بالش و حوله دستمال کاغذی
لگن و رسیور و کیسه استفراغ یکبار مصرف
لوازم حفاظتی ( دستکش ؛ عینک ایمنی ؛ ماسک و روپوش ضد آب
تجهیزات پزشکی
تجهیزات مربوط به کنترل راه هوایی که باید در آمبولانس موجود باشد
ایروی در سایز های مختلف لوله تراشه
نازال ایر وی
ماسک جیبی و امبوبگ ( ماسکها باید شفاف باشند بطوری که شما بتوانید وضعیت تنفسی بیمار را کنترل کنید و هر گونه تغییر رنگ را در بیمار مورد توجه قرار دهید و متوجه استفراغ بیمار بشوید امبوبگ ها باید در 2 سایز اطفال و بزرگسال به همراه ماسکهای با اندازه مناسب مورد استفاده قرار گیرند تا حجم مناسبی از هوای مخلوط شده با اکسیژن در اختیار بیمار قرار گیرد
هرآمبولانس باید حداقل دارای دو دستگاه مکش ؛ یک دستگاه ثابت و یک دستگاه قابل حمل در اختیار داشته باشد .قدرت مکش باید برای کاربری ویژه شیر خواران و کودکان تنظیم شود این دستگاهها باید دارای لوله مکش بدون تاب وکتتر های مکش قابل انحنا و سخت و شیشه جمع اوری نشکن قابل شستشو باشند. ساکشن باید زمانی که بالای سر بیمار نشسته اید به راحتی در دسترس باشد و کلیه اجزای آن باید یکبار مصرف بوده یا اینکه از موادی ساخته شوند که به راحتی تمیز و آلودگی زدایی شوند
اکسیژن رسانی
هر آمبولانسی باید حداقل دو دستگاه تامین اکسیژن ؛ یکی قابل حمل و دیگری ثابت و نصب شده به همراه داشته باشد دستگاه قابل حمل باید نزدیک درب یا داخل جعبه وسایل قرارب داشته باشد تا به راحتی در خارح از آمبولانس مورد استفاده قرار گیرد کپسول اکسیژن بایسد مجهز به پیچ تنظیم ؛ درجه فشار ؛ جریان سنج ؛ لوله تامین اکسیژن ؛ ماسک یک طرفه و کانال بینی باشد و بتواند عملیات اکسیژن رسانی را با سرعت 2تا 15 لیتر در دقیقه انجام دهد کپسول اکسیژن باید بالای سر بیمار قرار داشته باشد و جهت ایمنی بیشتر باید به بدنه آمبولانس فیکس و یا داخل محفظه ای جداگانه نگهداری شود ماسکهای اکسیژن با یا بدون کیسه ذخیره باید کاملا شفاف و یکبار مصرف و در اندازه های مختلف باشند اگر قرار است بیمار بیشتر از یک ساعت از اکسیژن استفاده کند حتما باید از مرطوب کننده اکسیژن استفاده کرد در غیر این صورت خطر عفونت افزایش می یابد.
نکته : هرگز با دست چرب شیر کپسول اکسیژن را باز و بست نکنید چون به دلیل قابلیت اشتعال اکسیژن در مجاورت روغن احتمال انفجار کپسول اکسیژن وجود دارد
اکسیژن محیط 21 درصد ؛ اکسیژن هوای بازدمی 16 درصد
با استفاده از بگ رزرو اکسیژن می توان اکسیژن 100 درصد جهت بیمار فراهم کرد
هر 1 لیتر اکسیژن با ماسک 4 درصد غلظت اکسیژن خون را بالا می برد و هر یک لیتر اکسیژن با کانول بینی 3 درصد غلظت اکسیژن خون را بالا می برد
مزایا و معایب ماسک و کانول بینی
مزایای ماسک :
درصد اکسیژن بیشتری جهت بیمار فراهم می شود
بر خلاف کانول بینی تا 10لیتر در دقیقه می توان اکسیژن به بیمار داد
معایب ماسک
بیمار احساس حبس می کند
ماسک مزاحم خوردن و آشامیدن و صحبت کردن بیمار می شود و در این مواقع باید جریان اکسیژن قطع شود
غالبا توسط بیمار تحمل نمی شود بخصوص در افرادی که دچار دیس پنه شدید وسوختگی و صدمات صورت هستند
جریان اکسیژن باید بیشتر از 5 لیتر در دقیقه باشد تا از تجمع هوای بازدمی در زیر ماسک و استنشاق مجدد ان جلوگیری شود
باید دقت شود که بر صورت فشار زیاد وارد نکند و باعث کاهش خونرسانی شود
مزایا و معایب کانول بینی
مزایای کانول بینی
استفاده از آن اسان است
توسط بیمار راحتتر تحمل می شود
در حین فعالیتهای چون غذا خوردن و صحبت کردن و …. نیاز به قطع اکسیژن نیست
معایب کانول بینی
درصد اکسیژن کمتری جهت بیمار فراهم می کند
غلظت اکسیژن داده شده را نمی توان دقیقا کنترل کرد
جریان اکسیژن تجویز شده نباید بیشتر از 6لیتر در دقیقه باشد چون باعث تحریک ؛ خشکی و آزردگی مخاط بینی می شود
تجهیزات CPR
تخته CPR سطح محکمی را زیر تنه بیمار ایجاد می کند به طوری که شما می توانید فشار موثر و مناسبی بر روی قفسه سینه بیمار وارد نمایید علاوه بر آن این تخته می تواند درجه مناسبی از شیب را برای سر بیمار فراهم کند اگر تخته CPR مخصوص در اختیار ندارید می توانید از تخته پشتی بلند یا کوتاه در زیر بیمار استفاده کنید برای بالا آمدن شانه های بیمار به اندازه 7تا 10 سانتی متر می توانید از ملافه یا حوله لوله شده استفاده کنید اگر مشکوک به صدمه نخاعی هستید نباید از این روش استفاده کرد
لوازم اتل گیری مورد نیاز در آمبولانس
یک مجموعه از آتل های بازو و پا نظیر اتل های چوبی ؛ اتلهای مقوایی ؛ اتل های خلا و اتل های سیمی
اتل کششی بزرگسال و اطفال
اتل های ثابت سازی ستون فقرات ( لانگ بک بورد و شورت بک بورد)
کلار گردنی در سایزهای مختلف
انواع بانداژ سه گوش
لباس بادی ضد شوک یا شلوارک ضد شوک (PASG)
لوازم اصلی مراقبت از زخم
باند و گاز به مقدار کافی
نوار چسب با عرضهای مختلف
پانسمان استریل
گاز استریل
انواع چسب زخم
ملافه استریل
سنجاق و گیره های بزرگ ایمنی
جعبه وسایل
هر آمبولانسی باید به یک جعبه وسایل ضد آب ؛ قابل حمل و بادوام مجهز باشد و شما بتوانید آن را به کنار بیمار ببرید جعبه وسایل را جعبه 5 دقیقه اول می گویند زیرا هر وسیله ضروری که ممکن است در 5 دقیقه اول برای بیمار نیاز باشد در آن وجود دارد البته دفیبریلاتور نیمه خودکار خارجی و احتمالا کپسول اکسیژن و دستگاه ساکشن قابل حمل دراین جعبه جا نمی گیرند
لوازم جعبه وسایل
دستکش
باند وگاز
پانسمان استریل
قیچی
چسب با عرض های مختلف
گوشی پزشکی و فشار سنج
گارو
ترمومتر
چراغ قوه قلمی
ایروی در سایز های مختلف
آمبوبگ با ماسکهای مختلف و در صورت امکان کپسول اکسیژن
جعبه وسایل مربوط به زایمان
پوار پلاستیکی
کلمپ بند ناف یا گیره های استریل
هموستات یا گیره های سیمی مخصوص
قیچی جراحی(نسج)
گازهای اسفنجی
دستکش استریل
حوله یا ملافه ( خشک کردن نوزاد در دو نوبت )
وسیله گرمایی
نکته همیشه جعبه ابزار استریل مامایی اورژانس باید در آمبولانس وجود داشته باشد
تجهیزات انتقال بیمار
برانکارد ساده چرخدار امبولانسی
برانکارد تا شو
صندلی پلکانی برای استفاده در فضاهای باریک
تخته پشتی بلند
پتو
برزنت
خصوصیات برانکارد ها
برانکارد های تا شو و پلکانی را می شود با هم ترکیب کرد
برانکارد ها باید به راحتی حرکت کنند و به اسانی نگهداری ؛ تمیز و ضد عفونی شوند
برانکارد های چرخدار باید از نظر ارتفاع قابل تنظیم باشند سر برانکارد در پایینترین وضعیت باید حدودا 30تا 40 سانتی متر بالاتر از بستر یا کف آمبولانس قرار داسته باشد به منظور مراقبت از راه هوایی و سهولت تنفس در بیماران با مشکل تنفسی سر برانکارد باید متحرک باشد بهتر است انتهای بر انکار جهت پوزیشن ضد شوک نیز قابل تنظیم باشد طول برانکارد باید حداقل 190 سانتی متر و عرض آن 60 سانتی متر باشد و باید به کمربند یا نوارهایی مجهز باشد تا بشود بیمار را روی آن فیکس کرد برانکارد باید دارای نگهدارنده ای باشد تا بتوان آن را به کف یا طرفین امبولانس محکم نمود
تجهیزات ایمنی و عملیاتی
در هر آمبولانس تجهیز شده مناسب علاوه برتجهیزات پزشکی باید تجهیزات متعددی در ارتباط با ایمنی امدادگر و استقرار در صحنه حادثه نیز وجود داشته باشد ازجمله :
ماسک و دستکش
کلاه و عینک ایمنی
گان و روکش کفش و کلاه
نور افکن دستی
خاموش کننده آتش ازنوع پودر خشک و به اندازه حداقل 4 کیلوگرم
تجهیزات آزاد سازی
اره آهن بر
چکش حداقل 2 کیلو گرمی
یکسری آچارجات
تبر
دیلم
بیل تا شو
قیچی حلب
دستکش کار با پوشش چرمی
پتو محافظ
چسب پهن و ضربه زن به شیشه
طناب
چاقو یا تیغ کمر بند بر
بازرسی روزانه
در هر آمبولانس در زمان اعزام بیمار باید حداقل یک امدادگر در کابین بیمار حضور داشته باشد
همیشه آماده بودن بدان معنا که شما و گروه باید آمبولانس و تجهیزات را به صورت روزانه مورد بررسی قرار دهید تا مطمئن شوید که هر چیز در جای مناسب خود قرار دارد ؛ تعداد آن کافی ؛ سالم و آماده به کار می باشد
بازرسی روزانه آمبولانس
سطح سوخت
روغن موتور آمبولانس
روغن ترمز
روغن هیدرولیک
باطری(کلیپها و سطح آب باطری )
سطح مایع شیشه شور
برف پاکن
وضعیت کولر و بخاری (در زمستان همان ابتدا بخاری روشن شود )
کلیه لامپهای داخل و خارج آمبولانس بخصوص خطر های عقب و گردان
سیستم تهویه
اژیر و بلند گو و بوق
سیستمهای ارتباطی ( بیسیم و ایفون و میکروفون )
چرخها و تایر ها و زاپاس (کنترل باد و جستجوی علایم غیر طبیعی یا فرسایشی)
پنجره ها و آینه و بدنه و سالم و تمیز بودن آنها
مرحله اعزام
در این مرحله باید پس از معرفی واحد خودمان حداقل اطلاعات زیر جمع اوری و ثبت شود
آدرس دقیق محل حادثه (آدرس مشابه )
نوع حادثه
شماره تلفن معکوس (در صورتی که تلفن کالر ای دی نداشته باشد )
تعداد بیماران
وضعیت بیماران(وجود بیمار بد حال یا فوتی )
هرنوع مشکل و مسائل خاص دیگر و اطلاعات مهم مربوط به شرایط خطرناک و شرایط جوی
در بسیاری از مناطق ؛ مرکز اعزام پزشکی تا قبل از رسیدن آمبولانس آموزشهایی را به تماس گیرنده در جهت مراقبت از بیمار ارائه میدهند
در طول مسیر اعزام به صحنه حادثه
قبل از حرکت آمبولانس کمر بندهای ایمنی بسته شود
زمان حرکت خود را به مرکز اعلام کنید
این مرحله زمان بسیار خوبی برای پرس و جوی هر گونه اطلاعات قابل دستیابی در مورد وضعیت و موقعیت بیمار است مثلا ایا بیمارهوشیار است یا خیر ؛ در طبقه سوم است یا جایی دیگر
در طول مسیر اعزام به صحنه حادثه باید خود را برای ارزیابی و مراقبت از بیمار آماده کرده وظایف مقدماتی را مشخص و با تعیین وظایف هر یک از اعضا مدیریت صحنه را انجام دهید و تعیین کنید که چه تجهیزاتی در ابتدا باید مورد استفاده قرار گیرد
مرحله مسیر اعزام یا امدادرسانی می تواند خطر ناکترین بخش یک فراخوان باشد چون احتمال تصادف در این مرحله بسیار زیاد است
مشخصات راننده آمبولانس
دارا بودن گواهینامه معتبر ( گواهینامه ب2)
گذشت حداقل 3 سال از تاریخ اخذ گواهینامه
دارا بودن حداقل 23 سال سن تمام (ازنظر بیمه 25 سال)
تبحر در رانندگی در شرایط اضطراری
تایید رانندگی با آمبولانس توسط نقلیه واحد مربوطه
قوانین و مقررات
زمانی که برای امدادرسانی به یک فراخوان اورژانس اعزام می شوید وسیله نقلیه امدادی از عملکرد های عادی خودروها مستسنی می گردند و به شرط استفاده از چراغهای هشدار و آژیر در انجام 6 خلاف مجاز هستند و پلیس در این مواقع جریمه نخواهد کرد ولی اگر حادثه ای به وجود آمد راننده آمبولانس مقصر شناخته می شود
موارد مجاز یرای آمبولانس
پارک کردن یا ایستادن در یک موقعیت غیر قانونی
عبور از چراغ قرمز یا علامت ایست با یک توقف ابتدائی
راننگی با سرعت بیشتر از محدوده سرعت تعیین شده
گردش و دور زدن در جای غیر معمول و غیر قانونی
حرکت به سمت چپ میدان برای عبور در خلاف جهت
حرکت در مسیر های یک طرفه در خلاف جهت
دستورالعملهای مربوط به رانندگی آمبولانس
کوتاهترین و خلوتترین مسیر رسیدن به صحنه را در زمان اعزام انتخاب کنید
از مسیر های با حجم ترافیک کمتر استفاده کنید
تا حد امکان وارد خیابانهای یک طرفه نشوید
در محل حادثه آمبولانس را در موقعیتی بی خطر پارک کنید
اگر آمبولانس قسمتی از جاده را مسدود کرده است چراغهای هشدار دهنده را روشن کنید
تا حد امکان کمتر از آژیر استفاده کنیدمخصوصا مقابل بیمارستانها و مناطق مسکونی
همیشه در حالت تدافعی رانندگی کنید
همیشه فرض کنید سایر رانندگان صدای آژیر شما را نمی شنوند و چراغهای هشدار را نمی بینند
همیشه فاصله ایمنی را رعایت کنید و از قانون 4 ثانیه تبعیت کنیدیعنی با ماشین جلویی در حد 4 ثانیه فاصله داشته باشید
سعی کنید تا فضای بازی را در مسیر کناری برای خود حفظ کنید تا چنانچه ماشین جلویی به طور ناگهانی توقف کرد قادر به گذر از آن جا باشید
در هنگام ماموریت باید در خط سرعت حرکت کرد مگر اینکه شرایط خاصی وجود داشته باشد(بیماران زایمانی و شکستگی ها)
رسیدن به محل حادثه
زمانی که به محل حادثه رسیدید باید به مرکز اعزام رسیدن خود را اعلام کنید و گزارش مختصری از وضعیت صحنه ارائه دهید در صورت نیاز به یگانهای دیگر بالافاصله اعلام شود اگر خطری در محل بود نباید وارد صحنه شوید
از رعایت جوانب احتیاطی BSIمطمئن شوید
اگر اولین گروه هستید که به محل حادثه می رسید به سرعت تعداد بیماران را تخمینبزنید و به مرکز اعزام اطلاع دهید که حضور واحد پشتیبانی در محل ضروری است و تریاژ را شروع کنید
پارک کردن بی خطر
امبولانس را خیلی نزدیک به محل حادثه نباید پارک کرد فاصله حدودا 30متر بعد از صحنه حادثه و در همان سمت جاده توصیه می شود اگر دود یا سایر مواد خطرناک در صحنه وجود دارد آمبولانس را در سربالایی و یا خلاف جهت باد پارک کنید(فاصله 600 متر) اگر مجبور به پارک در پشت تپه یا پیچ هستید چراغهای هشدار دهنده را روشن بگذارید
همیشه طوری پارک کنید که فضای کافی بین آمبولانس و صحنه حادثه وجود داشته باشد
امبولانس را دورتر از آتش ؛ خطرات انفجاری ؛سیم های روی زمین افتاده یا ساختمانهای در حال ریزش قرار دهید
انتقال بیمار به امبولانس
بیمار باید حتما روی برانکارد ثابت شود
جهت حرکت دادن برانکارد حتما از دو یا چهار نفر استفاده شود
از همان ابتدا به بیمار پوزیشن مناسب داده شود
ترجیحا بیمار با ملافه ای پوشیده شود(مخصوصا اگر خانم است)
جهت ایمنی امدادگر بیمار با اصول صحیح حرکت داده شود
مرحله انتقال به بیمارستان
زمانی که برای انتقال آماده شدید مراتب را به مرکز اعزام اطلاع دهید تعدادبیماران و بیمارستان پذیرش دهنده را گزارش کنید علایم حیاتی بیماران با شرایط پایدار را هر 15 دقیقه یک بار و بیماران با شرایط نا پایدار را هر 5 دقیقه یک بار کنترل کنید در هنگام حضور بیمار در آمبولانس حتما باید یک امدادگر در کابین عقب بالای سر بیمار باشد
مرحله تحویل
به محض رسیدن به بیمارستان مرکز اعزام را در جریان بگذارید
گزارش شفاهی کاملی به پرستار یا پزشک تحویل گیرنده ارائه دهید
گزارش کتبی دقیقی را در اختیار یکی از کارکنان بیمارستان قرار دهید و یک کپی از آن را دریافت کنید(فرم خود کاربن)
بعد از انتقال بیمار و ارائه اطلاعات مربوط به بیمار به کارکنان بیمارستان باید مجددا تمامی لوازمی را که در طول مسیر مورد استفاده قرار گرفته است آماده و جاسازی کنید
مرحله در طول مسیر بازگشت به پایگاه
زمانی که بیمارستان را ترک می کنید به مرکز اعلام کنید که ماموریت به اتمام رسیده است (جهت ماموریتهای بعدی)
در صورت نیاز آمبولانس به سوخت گیری این کار را انجام دهید
در طول مسیر برگشت چون ماموریت به اتمام رسیده است باید دقت بیشتری در رانندگی داشته و با سرعت مناسب رانندگی کرد (وسیله نقلیه شخصی)
مرحله بعد از ماموریت
در این مرحله باید موارد ذیل را انجام دهیم
شستشو و گندزدایی کف ؛ دیوارها و سقف از خون و مواد استفراغی و سایر مواد با آب و صابون(وظیفه تکنیسن )
شستشوی بیرون آمبولانس در صورت لزوم
جایگزین کردن یا تعمیر تجهیزات شکسته یا خراب شده
جایگزین کردن هر گونه تجهیزات و لوازم استفاده شده در طول ماموریت
شستشو کردن : فرایند برداشت و رفع گرد و خاک و خون یا سایر مواد آلوده کننده قابل مشاهده از سطح است
گندزدایی: کشتن عوامل پاتوژنیک با استفاده از مواد شیمیایی است (مایع ساولن ؛محلول دکونکس)
استریل سازی : فرایندی مثل استفاده از گرما برای رفع آلودگیهای میکروبی است