داستان نتفلیکس
در روزگاری که گجت های موبایل و بالاخص گوشی های هوشمند حرف اول را در ارتباطات می زنند، نتفلیکس با زیرکی و درک این موضوع، تلویزیون را در قالب سرویس استریم به گجت های موبایل آورده است.
نتفلیکس در میان بی توجهی غول های عرصه تلویزیون و کانال های تلویزیونی پرمخاطب به روش های نوین انتقال اطلاعات و جذب مخاطب رشد کرد و امروز به عنوان تهدیدی برای تولیدکنندگان سنتی محتوای ویدیویی تبدیل شده است؛ به طوری که بسیاری از کانال های سنتی انتقال محتوا که شناخته شده ترین آن ها، کانال های تلویزیونی هستند، از رشد چشمگیر نتفلیکس اظهار نگرانی می کنند.
انقلاب گوشی های هوشمند که با معرفی آیفون در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، روش های جدیدی برای انتقال محتوا ایجاد کرد. پیشرفت روزافزون گوشی های هوشمند در کنار افزایش ظرفیت شبکه های ارتباطی باعث شد نتفلیکس مفهومVideo On Demand را با نیازهای روز پرورش دهد و مفهوم جدیدی را به عنوان سرویس استریم ویدیو ارائه کند.
نتفلیکس بر خلاف سرویس های تلویزیونی کابلی یا سایر روش های انتقال محتوای ویدیویی، با درک اهمیت زمان برای مخاطبانش، دسترسی به برنامه های ویدیویی را در هر زمان و با استفاده از هر گجتی در هر مکان فراهم کرده است.
ویلموت رید هستینگ، مدیرعامل و یکی از بنیان گذاران نتفلیکس است که پیش از آن به عنوان توسعه دهنده نرم افزار، شرکتی با نام Pure Software تاسیس کرده بود. هستینگ در ابتدا به عنوان کارمندی در کمپانیAdaptive Technology مشغول به کار بود. در این کمپانی هستینگ ابزاری برای دیباگ کردن نرم افزار توسعه داد. وی سپس در سال ۱۹۹۱، کمپانی خود را با نام Pure Software تاسیس کرد که نرم افزار هایی برای پیدا کردن باگ و مشکلات نرم افزاری توسعه می داد.
رشد چشمگیر Pure Software و نبود تجربه مدیریتی باعث شد هستینگ از هیئت مدیره کمپانی درخواست کند تا فرد دیگری را برای مدیرعاملی و هدایت کمپانی انتخاب کنند. درآمدPure Software برای چهار سال متوالی شاهد رشد سالیانه دو برابری بود و همین موضوع در کنار بزرگ شدن کمپانی، هستینگ را به صرافت رها کردن مدیریت انداخت. پس از ادغام Pure Software با Atria، این دو کمپانی در سال ۱۹۹۶ توسط Rational Software تصاحب شدند. هستینگ از فروش کمپانی خود ثروت بسیار زیادی کسب کرد؛ چراکه Rational Software برای تصاحب Pure Atria بیش از ۷۰۰ میلیون دلار پرداخت کرده بود.
پس از آنکه Pure Software به زیر پرچم Rational رفت، هستینگ دو سال به تحقیق و مطالعه در زمینه مدیریت پرداخت تا در آینده درگیر مشکلاتی که همزمان با رشد کمپانی اش شاهد آن ها بود، نباشد.
در سال ۱۹۹۷، هستینگ به دلیل یک مشکل شخصی به فکر ایجاد سرویسی افتاد که اکنون با عنوان نتفلکیس می شناسیم. هستینگ به علت اینکه فراموش کرده بود فیلمی که اجاره کرده بود به فروشگاه بازگرداند، ۴۰ دلار جریمه شد و از این رو تصمیم گرفت سرویسی جایگزین تاسیس کند که دیگر هیچ یک از کاربران به دلیل فراموش کردن بازگرداندن فیلم، مجبور به پرداخت جریمه نباشند.
داستان دیگری وجود دارد که می گوید ایده تاسیس نتفلیکس، از باشگاه ورزشی که هستینگ عضو آن بود، به وی الهام شد. هستینگ در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است :
ایده باشگاه ورزشی بسیار جالب بود. اعضا می توانستند با پرداخت ۳۰ تا ۴۰ دلار به صورت ماهیانه، تا هر میزان که می خواهند از خدمات باشگاه استفاده کنند. مارک رندولف، تنها شریک هستینگ در نتفلیکس نیز با تحسین فعالیت های آمازون به این نتیجه رسیده بود که می توان از طریق ارسال پستی، سرویس خود را آغاز کنند
مارک رندولف
آغاز کار نتفلیکس با سرویس اجاره دی وی دی از طریق پست
نتفلیکس با سرمایه اولیه ۲.۵ میلیون دلاری که توسط هستینگ پرداخت شده بود، کار خود را آغاز کرد. هستینگ و راندولف ابتدا تحقیقاتی در مورد نوارهای VHS انجام دادند؛ اما هزینه نگهداری بالا در کنار هزینه های پستی زیاد برای ارسال این کاست ها باعث شد از این کار منصرف شوند. با توجه به اینکه دستگاه های پخش دی وی دی در سال ۱۹۹۷ به بازار آمریکا راه یافته بود، دو بنیان گذار نتفلیکس به سراغ این دیسک ها رفتند. هستینگ پس از ارسال بیش از ۲۰۰ بسته پستی حاوی دی وی دی در بسته بندی های مختلف، بالاخره بسته بندی مطمئنی که امکان ارسال دی وی دی به صورت سالم در آن وجود داشت، پیدا کرد.
هستینگ و رندولف پس از انجام آزمایش های متعدد و پیش بینی هزینه ها، در ۱۴ اکتبر ۱۹۹۸ کار خود را با ۳۰ کارمند و بیش از ۹۲۵ عنوان فیلم آغاز کردند. مدل کسب و کار نتفلیکس که مبتنی بر دیسک های دی وی دی بود، مدرن و آینده نگرانه بود؛ اما کمبود و قیمت بالای پخش کننده های دی وی دی این کمپانی را با مشکلاتی روبه رو کرده بود. دور اندیشی هستینگ و انتظار چندساله وی بعدها نتیجه داد و تعداد مشتریان نتفلیکس افزایش پیدا کرد. نتفلکس در سپتامبر ۱۹۹۹ مدل عضویت با پرداخت هزینه ماهیانه ۱۶ دلار را معرفی کرد که با عضویت در آن، امکان اجاره چندین دی وی دی در یک ماه وجود داشت. البته کاربر نمی توانست همزمان چهار دی وی دی را به صورت آنی در اختیار داشته باشد؛ اما محدودیتی برای تعداد دی وی دی هایی که در ماه می توانست در اختیار بگیرد، وجود نداشت.
بلاک باستر، غول کرایه فیلم در آمریکا، در سال ۱۹۹۹ پیشنهادی ۵۰ میلیون دلاری برای تصاحب نتفلیکس ارائه کرد؛ اما این پیشنهاد رد شد.
نتفلیکس در سال ۲۰۰۲ با عرضه بیش از ۵.۵ میلیون سهم وارد تالار بورس شد و سرمایه ای ۸۲ میلیون دلاری از این راه به دست آورد. نتفلیکس پس از سال ها ضرردهی، در سال ۲۰۰۳ میلادی همزمان با افزایش تعداد کاربرانش به یک میلیون، اولین سوددهی خود را نیز تجربه کرد. این کمپانی در سال ۲۰۰۳ سودی ۶.۵ میلیون دلاری به دست آورد.
نتفلیکس در سال ۲۰۰۵ بیش از ۳۵ هزار عنوان فیلم در اختیار داشت و روزانه بیش از یک میلیون دی وی دی را به صورت کرایه در اختیار کاربرانش قرار می داد. موفقیت این سیستم به اندازه ی زیاد بود که سه تولیدکننده بزرگ پخش دی وی دی که شامل سونی، توشیبا و اچ پی بودند، قراردادی با نتفلیکس برای اعطای عضویت رایگان به خریداران محصولات این سه برند به امضا رساندند.
انقلاب گوشی های هوشمند، سرآغاز سرویس استریم ویدیویی نتفلیکس
نتفلیکس در فوریه ۲۰۰۷ یک میلیاردمین دی وی دی خود را نیز برای کاربرانش فرستاد و اعلام کرد که با ارائه سرویس Video On Demand از هسته اصلی کسب و کار خود که همان کرایه دی وی دی به صورت پستی بود، فاصله می گیرد. نتفلیکس با تغییر سیاست نشان داد که بسیار هوشمندانه عمل می کند؛ چراکه این کمپانی تغییر رفتار کاربران را پیش بینی کرده بود. با معرفی گوشی های هوشمند و همچنین افزایش دسترسی به اینترنت پرسرعت، نتفلیکس پیش بینی کرده بود که سرویس استریم می تواند موفقیت آینده این کمپانی را تضمین کند. بر اساس آمارهای ارائه شده، نرخ کرایه دی وی دی های نتفلیکس از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ روندی نزولی در پیش گرفته بود.
پس از آنکه نتفلیکس در سال ۲۰۰۷ سرویس استریم خود را عرضه کرد، مجموعه های تلویزیونی و فیلم های سینمایی که توسط این سرویس ارائه می شد، بسیار محدود بود. اما نتفلیکس در اکتبر ۲۰۰۸ با امضای قراردادی با Starz که یک یک کمپانی رسانه ای با داشتن چندین کانال تلویزیونی کابلی و شبکه توزیع گسترده است، به محتوای ویدیویی گسترده ای شامل محصولات سونی و دیزنی دست یافت. قرارداد منعقدشده تنها ۲۰ میلیون دلار ارزش داشت.
در سال ۲۰۱۰، نتفلیکس برای استفاده از محصولات پارامونت، لاینزگیت و مترو گلدوین مایر، قرار جدیدی به ارزش یک میلیارد دلار امضا کرد. پس از آنکه نتفلیکس سرویس کرایه دی وی دی خود را از سرویس استریمش جدا کرد، انتقادات زیادی از سوی کاربران به این سرویس وارد شد و از این رو نتفلیکس پس از آنکه شماری از کاربرانش را از دست داد دوباره تصمیم به ادغام این دو سرویس گرفت.
البته نتفلیکس در سال ۲۰۱۲ با ثبت دامنه DVD.com به آرامی سرویس کرایه دی وی دی خود را به وب سایت جدیدی انتقال داد.
با افزایش هزینه گواهی استفاده از محتوای ویدیویی تولیدشده توسط استودیوهای مختلف، نتفلیکس از سال ۲۰۱۱ تصمیم به تولید محتوای اختصاصی خود گرفت. سرمایه گذاری گسترده در این حوزه باعث شده است رقبای سنتی نتفلیکس از افزایش هزینه های تولید محتوا اظهار نگرانی کنند
نتفلیکس در ژانویه ۲۰۱۳ اعلام کرد که طی سه ماهه چهارم سال ۲۰۱۲ میلادی، دو میلیون مشترک به سرویس استریم این کمپانی پیوسته اند و در نتیجه تعداد مشتریان سرویس استریم نتفلیکس در مجموع به بیش از ۲۹.۴ میلیون رسیده است.
سال 2015: اولین فیلم سینمایی نفلیکس با نام Beasts of No Nation عرضه شد.
سال 2016: امکان دسترسی به سرویس های نتفلیکس در همه جای دنیا فراهم شد.
البته به غیر از سرزمین اصلی چین، سوریه، ایران کره شمالی و کریمه در حال حاضر در سایر نقاط
دنیا استفاده می شود.
از اولین مجموعه های اختصاصی تولیدشده توسط نتفلیکس باید به مجموعه تلویزیونی خانه ی پوشالی به کارگردانی دیوید فینچر و حضور کوین اسپیسی اشاره کرد که کار تولید آن از سال ۲۰۱۱ آغاز و از فوریه ۲۰۱۳ از طریق سرویس استریم پخش آن آغاز شد. همچنین باید به تولید مجموعه های دیگری نظیر Lilyhammer و تولید فصل چهارم از مجموعه Arrested Development اشاره کرد که پیش از این توسط فاکس تولید می شد.
با موفقیت مجموعه های اختصاصی نتفلیکس، این کمپانی سرمایه گذاری را افزایش داد که از جمله آن ها باید به همکاری با دریم ورکز برای تولید انیمیشن Turbo Fast اشاره کرد. Orange is the New Black از جمله دیگر مجموعه هایی است که موفقیت بزرگی برای نتفلیکس به ارمغان آورده و به گفته دست اندرکاران این سرویس استریم، جزو پربیننده ترین مجموعه های نتفلیکس است. نتفلیکس در سال ۲۰۱۳ قراردادی نیز با مارول به امضا رساند که براساس آن، این دو کمپانی مجموعه ای پنج فصلی براساس داستان ابرقهرمانان مارول تولید خواهند کرد.
نتفلیکس بودجه ای ۸ میلیارد دلاری برای تولید محتوای اختصاصی در سال ۲۰۱۸ در نظر گرفته بود که بزرگی این رقم لرزه بر تن سایر استودیوها و تولیدکنندگان محتوا انداخت؛ چراکه دست و دلبازی این سرویس استریم باعث افزایش بسیار زیاد هزینه های تولید می شود. همین ولخرجی نتفلیکس باعث شده است تعداد برنامه های اختصاصی تولیدشده توسط آن، از ۴ برنامه در سال ۲۰۱۲ به بیش از ۱۲۶ برنامه در سال ۲۰۱۶ افزایش یابد که رشد ۳۰۰۰ درصدی نشان می دهد
سال 2020 با شروع همه گیری ویروس کرونا و آغاز قرنطینه ها در سراسر جهان، کسب و کارهای بسیاری با تعطیلی موقت مواجه شدند و افراد بسیاری ناچار به خانه نشینی اجباری شدند. با تعطیلی مراکز تفریحی و رستوران ها نیز تفریحی جز تماشای آنلاین فیلم و سریال های متعدد برای مردم جهان باقی نماند و میزان عضویت در شبکه های پخش آنلاین فیلم و سریال و در صدر آنان نتفلیکس افزایش چشمگیری پیدا کرد و مهمترین دلیل این رکورد شکنی نتفلیکس نیز همین خانه نشینی و قرنطینه اجباری مردم در سراسر جهان بود. به عبارت دیگر ویروس کرونا برای هر کسب و کاری اگر زیان آور بوده باشد برای نتفلیکس سود چشمگیری را به ارمغان آورد.
با عملکرد فوق العاده در سال ۲۰۲۰، تعداد کاربران اشتراکی نتفلیکس به ۲۰۰ میلیون نفر رسید
دانلود نتفلیکس در گوگل پلی مرز یک میلیارد بار را رد کرد
آمار نشان می دهد که در یک چهارم سال 2021 تنها 6 میلیون مشترک به این شبکه پخش آنلاین افزوده شده اند که این رقم در مقایسه با یک چهارم ابتدایی سال 2020 حدودا 50 درصد کاهش یافته است.
نتفلیکس در سال 2021 تایید کرد که حضور در صنعت بازی های ویدئویی را با انتشار بازی برای گجت های قابل حمل شروع خواهد کرد
نتفلیکس در کنار افزایش محتوایی که در اختیار کاربرانش قرار داد، راه های دسترسی به سرویس خود را نیز گسترش داد؛ به طوری که این کمپانی با انعقاد قرارداد همکاری با تولیدکنندگان سخت افزار و توسعه اپلیکیشن برای تمام پلتفرم های ممکن، دسترسی به نتفلیکس را از طریق تلویزیون های هوشمند، گوشی های هوشمند و تبلت ها، ستاپ باکس ها و حتی کنسول های بازی امکان پذیر ساخت.
یکی از بهترین دستاوردهای نتفلیکس، ایجاد سیستم پیشنهاد هوشمندی است که از اولین روز راه اندازی نتفلیکس مورد استفاده قرار گرفته است. این سیستم بر اساس انتخاب کاربران، به آن ها از میان عناوین موجود فیلم هایی را پیشنهاد می داد که البته سیستم مورد نظر اکنون در سرویس استریم نتفلیکس مورد استفاده قرار می گیرد. نتفلیکس برای بهبود هر چه بیشتر سیستم پیشنهاد هوشمند خود، جایزه ای یک میلیون دلاری نیز در نظر گرفته است که به توسعه دهندگانی که بتوانند بر سیستم پیشنهاد هوشمند نتفلیکس غلبه کنند، اعطا می کند. نتفلیکس با استفاده از این روش، سیستم هوش مصنوعی خود را تقویت می کند.
نتفلیکس در حال حاضر یکی از موفق ترین سرویس های استریم ویدیویی است؛ اما در این حوزه تنها نیست و رقبایی نظیر آمازون پرایم و دیزنی را در کنار خود می بیند. نتفلیکس در مجموعه ۱۰۰ برند برتر از نگاه فوربز در رتبه ۷۱ قرار داشت. درآمد سال 2020 نتفلیکس 25 میلیارد دلار گزارش شده که 2 میلیارد دلار از این میزان به عنوان سود خالص عاید نتفلیکس شده است. نتفلیکس با داشتن بیش از 12000 کارمند، در بیش از ۱۹۰ کشور جهان سرویس دهی می کند.
منابع اینترنتی
ویکیپدیای انگلیسی کمپانی نتفلیکس
www.zoomit.ir
www.plaza.ir