تحلیل معماری دانشکده علوم سیاسی بلاواتنیک
گروه طراحی، موقعیت
گروه معماری:Herzog & de Meuron
مکان:آکسفورد، انگلستان
سال:2015
موقعیت پروژه
معرفی پروژه
نقطه آغاز این پروژه برای طراحان آن، قلب ساختمان یا همان “آتریوم ” مرکزی آن بود. این فضا که ساختمان را از میانه برش زده است، فضایی عمومی است که تمام طبقات را به یکدیگر مرتبط می سازد و آن ها را تحت یک جزء واحد در می آورد. فضایی مرکزی در یک دانشکده علوم سیاسی بایستی متضمن باز بودن، ارتباط و شفافیت باشد.
آتریوم مرکزی دقیقا همین نقش را با متصل ساختن طبقات به یک دیگر انجام می دهد. در نگاه اول، آتریوم تنها ارتباط بصری میان فضا ها را تامین می کند. اما نقش مهم تر آن، این است که زمینه را برای اجتماعات، ملاقات ها و فضاهای اجتماعی پدید می آورد.
آتریوم مرکزی
بررسی فرم
در نظر طراحان این بنا، سازماندهی این معماری در بسیاری از جهات شبیه سالن های کنسرت یا تالار های کنفرانسی است که دارای تراس های به هم پیوسته و تکرار شونده تا طبقه آخر هستند. هر تراس می تواند عهده دار یک فضای مجزا -مثلا یک فضای مطالعه و یا قسمتی از یک فضای یکپارچه بزرگ تر برای ارائه های رسمی تر باشد.
این میدان فضایی است که اجازه ارتباط برقرار کردن را می دهد و چه بحث ها و ملاقات ها رسمی باشند و چه دوستانه، چه از قبل برنامه ریزی شده باشند و چه بر حسب اتفاق، صوت بگیرند.
ایده اصلی طراحی این مدرسه دولتی ایجاد فضای باز ، برقراری ارتباط و شفافیت است.
از راهروها برای فضایی برای گردهمایی استفاده می شود
دانشکده علوم سیاسی بلاواتنیک فضا هایی آکادمیک را در خود جای می دهد. این فضا ها دارای بخش هایی برای ملاقات ها، امور اداری، تحقیقات و سرویس هستند و همه آن ها توسط میدان به یک دیگر مرتبط شده اند. در طبقات پایین تر، ساختمان کاربری های بزرگ جمعی و آموزشی را که به جوّی آرام تر برای تمرکز نیاز دارند در خود جای داده است.
دور تا دور این دانشکده مملو از فضاهای آکادمیک است، به طوری که از تراس خارجی مشرف به مجموعه رصدخانه ای رادکلیف و تمام ساختمان های آکسفورد در سوی دیگر است. این ساختمان طیفی گسترده از فضا های تدریس را –از اتاق های سمینار کوچک گرفته تا کلاس های بزرگ درس به فرم نعل اسبی- ارائه می دهد.
مدرسه دولتی بلاواتنیک فضاهای آموزشی و دانشگاهی را در خود جای داده است که توسط جلسات ،فضای اداری ، تحقیقات و خدمات پشتیبانی می شود ، که همه آنها به همایش متصل هستند.
در سطوح پایین تر ، این ساختمان برنامه های بزرگ آموزشی و عمومی را در خود جای داده است.
آتریم مرکزی فضاهایی برای گردهمایی
کفپوش پارکت
از آن جا که این بنا مشخصا در سمت جنوب غربی رصدخانه رادکلیف قرار گرفته است، اولین ساختمانی است که عابرین، بازدیدکنندگان و دانشجویانی که می خواهند از سمت جنوب به آن رصدخانه بروند با آن مواجه می شوند. این دانشکده پتانسیل این را دارد که دروازه ای به این بخش جدید از دانشگاه و نمادی از توسعه آن باشد. همسایگی این بنا دارای موقعیتی پیچیده شامل کلیسای سنت پائول و کالج سامرویل از دو طرف و انتشارات آکسفورد در خیابان والتون است.
کانسپت طرح
کانسپت میدان در فضای داخلی کل معماری را به سوی تعریف اتاق ها سوق می دهد. این گودال عریض و گرد همچنین ظاهر خارجی دانشکده را نیز تعریف می کند. فرم استوانه ای این بنا به فرم ساختمان های دولت و دانشکده های علوم سیاسی در نقاط مختلف جهان شباهت دارد.
این مدرسه به طور برجسته در گوشه جنوب غربی محله رصدخانه (ROQ) واقع شده است.
این فضای توخالی دایره ای همچنین شکل ظاهری مدرسه را مشخص می کند. اشکال استوانه ای آن شباهت هایی با ساختمان های دولتی و دانشگاه ها در مکان های مختلف در سراسر جهان دارد.
فضای توخالی طرح
ویژگی طراحی
وجود یک سری صفحات انتقال یافته به فرم دایره های خالص هندسی، برگرفته از پارامتر های سایت و خطوط نقشه آن است. طبقات انتقال یافته یک سری احجام بیرون زده و فرورفته خلق می کنند و به وسیله حس انتقال توده ساختمان از سمت شمال غرب به مرکز سایت رصدخانه رادکلیف، نمایانگر جهت گیری خطوط اساسی پلان به آن سمت هستند.
نجره های نما به صورت دو لایه اجرا شده است
این میدان فضایی است که اجازه ارتباط برقرار کردن برای بحث ها و ملاقات ها گوناگون را به دانشجویان می دهد.
بحث ها و ملاقات ها
پوست داخلی دو جداره ، که توسط پیمانکار نمای ویژه اتریشی Waagner-Biro ساخته شده است ، به عنوان نمای اصلی عمل می کند ، ساختمان را عایق بندی می کند و پوشش حرارتی آن را فراهم می کند. این در خارج از سایت به عنوان یک سیستم پنلیزه ساخته شده است.
مصالح
هر طبقه از ساختمان به صورت یک دیسک جداگانه از بتن و شیشه طراحی شده است ، طبقه اول به شکل D ؛ بالای طبقه همکف ، هر یک از دیسک ها در یک پوسته دوتایی پیچیده شده است که از دو نمای تشکیل شده است و با فاصله 750 میلی متر از هم جدا شده اند.
براساس گفته گروه معماری؛ پیشنهاد ما از یک سری دیسک های جابجا شده ، دایره های هندسی خالص ، از پارامترهای سایت شروع شده است.
بکارگیری شیشه در نما سبب بهره گیری نور طبیعی در فضای داخلی شده است.
بررسی ورودی
ورودی اصلی در اواسط خیابان والتون و به شیوه ای کلاسیک، در زیر اولین طبقه اصلی آموزشی(طبقه اول) قرار دارد که فرم هندسی دایره ای آن، در راستای خیابان والتون به مستطیل تغییر شکل یافته است.
این فرم راست گوشه با ادامه دادن خطوط ایوان کلیسای سنت پائول و تکرار تقارن ورودی ساختمان انتشارات آکسفورد، نشان از زمینه و سایت تاریخی این ساختمان دارد.
ورودی مجموعه
دسترسی بین طبقات از طریق پلکان گرد صورت می گیرد
هدف طراحی
هدف تیم طراحی این پروژه، خلق بنایی با قابلیت ایفای نقش به عنوان نقطه عطفی هم برای ساختمان رادکلیف و هم برای فعالیت های آکادمیک دانشکده علوم سیاسی بوده است.
بهره گیری از شیشه باعث بهره گیری از نور طبیعی شده است
با این پیشنهاد ، هدف ما ارائه پروژه ای است که بتواند به عنوان یک نقطه کانونی برای رصدخانه رادکلیف و فعالیت علمی مطالعه دولت و سیاست های عمومی عمل کند. یک ساختمان برجسته است.
نورپردازی
سیستم تهویه
این ساختمان برای کمک به گردش هوا قصد دارد اکثریت تهویه خود را به طور طبیعی انجام دهد. مجمع مرکزی شش طبقه نقش اصلی را در ترسیم هوای گرم و ایجاد جریان طبیعی هوا از داخل ساختمان ایفا می کند.
برای کمک به خنک نگه داشتن ساختمان در تابستان ، در طول روز ، پرده های هوشمند به موقعیت و شدت خورشید واکنش نشان می دهند تا اطمینان حاصل شود که ساختمان بیش از حد گرم نشده است.
ورودی مجموعه
در شب ، بتن در معرض جذب و ذخیره گرمای روز قرار می گیرد تا هنگام قرار گرفتن در معرض هوای خنک تر ، این گرما را در ساختمان آزاد کند.
پوست شیشه ای بیرونی ساختمان؛ بین شیشه ها شکاف دارد تا بتواند هوای تازه را در اطراف نمای داخلی بچرخاند و یک اقلیم خرد ایجاد کند که در گرم شدن ساختمان کمک می کند.
آتریوم مرکزی
اتاقهای محیطی در اواسط فصل از طریق شکافهای خودکار در نمای داخلی تهویه ساختمان را انجام می دهند و از طریق تهویه جابجایی مکانیکی در تابستان خنک نگه داشته می شوند. برای حفظ محیطی راحت و سالم در طول سال ، اتاقهای داخلی با تهویه مکانیکی جابجا می شوند. بازیابی گرما در هوای خنک به کار گرفته می شود و تهویه مکانیکی بصورت هوشمند کنترل می شود تا به دمای داخلی هوا و کیفیت هوا پاسخ دهد.
ساختمان با استفاده از آرایه ای از 72 سوراخ در زیر ساختمان توسط سیستم پمپ حرارتی منبع زمینی گرم و سرد می شود. پیش بینی می شود این سیستم در حدود 15٪ از گرمایش فضا و تقاضای آب گرم و کل خنک سازی در طول سال را تامین کند.
این سیستم برای تامین گرمایش زمستانی ساختمان گرما را از زمین جذب می کند. در تابستان ، گرما را به زمین منتقل می کد تا خنک شود .
بهره گیری از پنل فتوولتایک
این ساختمان دارای حداکثر آرایه پنل فتوولتائیک مجاز در پشت بام است. انتظار می رود بیش از 27 مگاوات ساعت در سال تولید شود. این آرایه معادل برق بیش از 14 تن CO2 در سال را که به شبکه ارائه می شود ، در خود ذخیره کند.
این آرایه معادل برق بیش از 14 تن CO2 در سال را که به شبکه ارائه می شود ، ذخیره خواهد کرد.
روشنایی در ساختمان کم انرژی است و دارای کنترل های حسگر حرکت هوشمند است: وقتی اتاق خالی بماند ، چراغ به صورت اتوماتیک خاموش می شود تا مصرف به حداقل برسد.
صفحات فتوولتائیک
ساختمان دانشگاه توسط معماران ژاک هرتزوگ و پیر دو مورون به عنوان مکانی برای گشودگی ، برقراری ارتباط و شفافیت تصور شده است. از این رو مرکز آتریوم به سطح باز می شود. از فضاهای حاصل برای جلسات خودجوش یا از قبل هماهنگ ، تعاملات اجتماعی و اجتماعات استفاده می شود.
فرم ساختمان به صورت مجموعه ای از دیسک های انباشته شده بیان می شود که در سطح طبقه اول شکل D وجود دارد
https://pooyano.com/blavatnik-school-of-government-herzog-and-de-meuron/
http://iarchitect.me/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%A9%D8%AF%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D9%84%D8%A7%D9%88%D8%A7%D8%AA%D9%86%DB%8C%DA%A9/
http://www.designcurial.com/news/forum-for-change-herzog-de-meurons-blavatnik-school-of-government-4872551/
https://www.archdaily.com/783390/blavatnik-school-of-government-herzog-and-de-meuron
https://www.bsg.ox.ac.uk/our-building
https://davidkohn.co.uk/files/pdfs/1264/005-160323-at-blavatnik-sm.pdf
https://www.g-u.com/en/DE/company/reference-projects/details/blavatnik-school-of-government.html
https://www.bimplus.co.uk/projects/laing-orourke-co4urse-oxfor7d-uni7versity/
https://www.constructionmanagermagazine.com/politic4al-correctness-oxfo5rd-unive4rsity/