تحلیل ساختمان دانشکده پزشکی دانشگاه استلن بوش
موقعیت، گروه طراحی، مساحت
طراحی ساختمان دانشکده پزشکی ؛ کارفرمای این پروژه مدیریت مجموعه ی دانشگاه استلن بوش بود و کاربران اصلی در واقع کارکنان و دانشجوهای دانشکده پزشکی دانشگاه استلن بوش هستند. به طور خلاصه دو سالن کنفرانس 450 نفره، با حوزه های خدماتی جانبی درخواست شد.
Stellenbosch University Faculty of Medicine
معماری: شرکت معماری MLB
محل: بلویل، کیپ تاون، آفریقای جنوبی
معمار مسئول: اریکجانس ون رنسبورگ، پیتر کراوس، سیکو میرلش
مساحت: 10000 فوت مربع
سال اتمام پروژه: 2014
این ساختمان می بایست نزدیک مرکز آموزشی قرار می گرفت، و روی پارکینگ محوطه دانشگاه و منظر دانشگاه تاثیر نمی گذاشت. با توجه به سه گزینه ای که برای ساخت این ساختمان وجود داشت، این سایت به دلیل داشتن قابلیت انطباق با پیش نیازهای بالاتر، و ارائه امکانات بیشتر انتخاب شد.
ارتباط فضاها
به کمک ارتباط فیزیکی با مرکز آموزشی و سالن های کنفرانسی که نسبت به محورشان با فرم گسترده و باز طراحی شدند، فرصت خلق یک ورودی نمادین ایجاد شد. این مدل طراحی باعث تقویت محورها، ارتباط واحد دانشجویی با مرکز آموزشی و تدریس، قراردادن سالن ها در داخل ساختمان، و تبدیل ردیف درخت ها به مثابه ستون شد.
مقیاس و حجم از ملاحظات مهم طراحی شهری بودند. برش عرضی کم ارتفاعی طراحی شد، تا ارتباط بصری با ساختمان مرکز آموزشی در پشت، بسته نشود. با این حال، 4.5± متر ارتفاع سقف داخلی حفظ شد تا اندازه های مناسب فضای عمومی داخلی حفظ شود.
دسترسی ها
پردیس تایگر برگ و مسیر پله های جیمسون در دانشگاه استلن بوش فاقد فضای مرکزی در محوطه بیرونی بود. بنابراین پله های ورودی جدید برای ایجاد فضایی مشترک و نمادین طراحی شد. مسیر راه بیرون این پله ها، منحنی است. همچنین به عنوان نیمکت مورد استفاده قرار می گیرد و محلی برای کاشت درختان دارد.
بررسی ارتفاع
ارتفاع کم برش جانبی، به ساختمان مقیاس انسانی می دهد. بازشدگی های بادبزنی حول محور هر دو سالن کنفرانس، فرصتی برای ترکیب باز حجم ها را فراهم می آورد. این سالن ها در روبرو با فضایی به شکل ارگانیک و بی نظم مواجه می شود، عدم تقارن به کمک محور برش عبوری این دو سالن را به هم وصل می کند.
بررسی نما
جداره ی غربی مانند “جام ماهی” از فضاهای جنبی سالن ها تشکیل شده و مشکلات خاص خودش را دارد. که به نوبه ی خود باعث راه حل های طراحی شد. در مرحله اول نیاز به کنترل دقیق میزان نور خورشید بود. و بعد داشتن ظاهر مناسب بیرونی برای باغ های پردیس دانشگاه مد نظر بود.
نورگیری ساختمان
لایه ای از تیغه های عمودی برای کنترل آفتاب در نمای غربی بکار رفت، که از پانل های ساندویچ هولابند (Hulabond) ساخته شده اند و با الگوی مشابه DNA سوراخ شده اند. الگو و علامت ها با همکاری طراح گرافیست مشهور، رابین لنکستر طراحی شدند.
ویژگی های طراحی
تلاش قابل توجهی برای طراحی سالن از جمله: اندازه، شکل، اختلاف تراز داخلی، صندلی، پرداخت، روشنایی و بخش های خدمات صورت گرفت. پلان با وجوه صاف جهت کارآمدی خطوط دید، آکوستیک و فاصله از سخنران طراحی شد، در حالی که خطوط دقیق هندسی برای خدمات و آرایش بصری به کار رفت.
آرایش پیچیده ی روابط، کنترل شرایط اقلیمی، برق، روشنایی، امکانات صوتی و تصویری، آکوستیک و امکانات تشخیص آتش سوزی، در طراحی ساختمان لحاظ شدند. برای رسیدن به عملکردی کارآمد و فضای داخلی منظم بصری، تیم مشاوره در حد بسیار بالایی از هماهنگی مدیریت می شد.
مصالح و ساختار
مهمترین مصالح مورد استفاده در پروژه صفحه های آلومینیومی هولابند است. بخشی از نظر کارفرما، داشتن فضاهای استراحت در بخش سالن های کنفرانس بود که ارتباط بصری با محیط اطراف محوطه دانشگاه داشته باشد.
به منظور جانمایی موقعیت ساختمان جدید در رابطه با ساختمان قدیمی، طراحی نمای غربی ساختمان به صورت شفاف و بدون سایه اندازی امکان پذیر نبود. در پاسخ به این مانع اقلیمی، معمار ها تصمیم به استفاده از تیغه های ضد آفتاب عمودی کردند که روی محور خود می چرخند و راه حلی برای جلوگیری از ورود نور آفتاب به داخل ساختمان است و دید خیلی کمی ایجاد می کند.
از آلومینیوم با دلایل متعددی استفاده شد. محصولی سبک است که باعث می شد ساختن این پانل های بزرگ به سادگی امکان پذیر شود. با توجه به اینکه سایت در منطقه ی ساحلی قرار دارد و امکان خوردگی مصالح بالاست، آلومینیوم مصالحی با دوام به شمار می آید. از نقطه نظر زیبایی شناختی، آلومینیوم دارای ظاهر تمیز و مدرنی است و با یک الگوی DNA سوراخ شده در فیلتر کردن نور اضافی کمک می کند.
https://pooyano.com/%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%A9%D8%AF%D9%87-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C/