تارا فایل

پاورپوینت تجزیه و تحلیل نسبت های مالی در مدیریت مالی


نسبت های مالی
نسبت های مالی، از ابزارهای سودمند در تعیین صورت های مالی شرکت ها به حساب می آید، که با در اختیار قرار دادن نسبت برخی از اقلام مهم حسابداری، درک درستی از واقعیت های مهم، در بازه نتایج عملیات و وضعیت مالی یک شرکت را بدست می دهند.

با بررسی و تحلیل نسبت های مالی می توان به آسیب شناسی فعالیت مالی یک شرکت نیز دست یافت. نسبت های مالی به چهار گروه عمده تقسیم می شوند:

نسبت های نقدینگی: این نسبت ها توانایی و قدرت شرکت در پرداخت بدهی های کوتاه مدت، در سر رسید را اندازه گیری می کنند.
نسبت های فعالیت: با این نسبت می توان میزان کارآیی یک شرکت را در کاربرد منابع خود اندازه گیری نمود.
نسبت های اهرمی: تامین نیازهای مالی از طریق ایجاد بدهی را نشان می دهد. در واقع این نسبت ها تعیین می کنند که شرکت تا چه حد نیازهای مالی خود را از منابع دیگران تامین نموده است.
نسبت های سودآوری: میزان موفقیت شرکت را در کسب سود و روش تامین آن از محل درآمد، فروش و سرمایه گذاری را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد.

مقدمه
برای تجزیه وتحلیل وضعیت مالی یک شرکت نمی توان فقط به صورت های مالی و ارقام آن اکتفا نمود. بلکه ایجاد ارتباط معنی دار میان مفاهیم و اقلام این صورت ها و مقایسه آن ها با یکدیگر، دیدگاه جامع و دقیق تری برای بررسی وضعیت فعلی شرکت و پیش بینی آینده آن به دست می دهد.

نسبت های مالی، اقلام موجود در صورت های مالی را بررسی کرده و آن ها را از مفهوم ریالی به نسبت های قابل مقایسه تبدیل می کند. این نسبت ها میان عوامل موثر صورت های مالی ارتباط معنی دار برقرار کرده و با ایجاد این ارتباط بین اطلاعات موجود در گزارش های مالی، به استفاده کنندگان قدرت تحلیل می دهد. نسبت های مالی ازجمله ابزار تحلیل بنیادی محسوب شده که در مطالب گذشته بآشگاه به آن اشاره شده است.

مقدمه :
یکی از مهمترین اهداف اقتصادی- مدیریتی کشور در سطح خرد و کلان افزایش بازدهی سرمایه گذاری های انجام شده در شرکت ها و سازمان ها و همچنین تلاش برای بالا بردن فرآوری سرمایه های ملی محسوب می شود . هدف تجزیه و تحلیل صورت های مالی و به طور کلی مدیریت مالی نیز چیزی جز این نیست. در حقیقت، تلاش مدیران و برنامه ریزان شرکت ها و موسسات اقتصادی بر این است که با مطالعه اطلاعات و آمار و ارقام موجود در صورت های مالی (که اصولا” با صرف انرژی و هزینه های فروان به دست می آیند)،

شمایی از عملکرد شرکت به دست آورند و بتوانند با بررسی وضعیت حاضر و در نظرگرفتن اهداف استراتژیک و بلند مدت سازمان، برای افزایش فرآوری،حداکثر کردن ثروت سهامداران و سود شرکت، از نقاط قوت و ضعف خویش آگاهی یافته و با اتخاذ راهبردهای شایسته، موجبات بهینه سازی فعالیت ها وساختار منابع موجود و به دنبال آن بهره جویی قابل قبول از سرمایه گذاری های انجام شده را فراهم آورند.
بر این اساس، تجزیه و تحلیل کارآمد صورت های مالی می تواند زمینه لازم را برای شناسایی مشکلات پیش روی شرکتها را ایجاد کند و راهگشای بسیاری ازتصمیم گیری ها و آینده نگری ها باشد.

نسبت های مالی چیست؟
به ارتباط منطقی و ریاضی که بین اقلام موجود در صورت های مالی وجود دارد و به صورت نسبت بیان می شود، نسبت مالی می گویند. از نسبت های مالی به منظور ارزیابی کیفی اطلاعات کمی، ارائه گزارش و طبقه بندی صورت های استفاده می شود.

نکته قابل توجه در بررسی نسبت های مالی این است که از هر نسبت مالی می توان به عنوان یک سیگنال خبری در کنار سایر نسبت ها، استفاده کرد و در تصمیم گیری نباید فقط یک نسبت مالی را به عنوان ملاک تصمیم گیری قرار داد. گزارش هایی که براساس نسبت های مالی ایجاد می شوند، نتایج عملیات و وضعیت مالی شرکت را در یک دوره مالی خاص بیان می کنند.

طبقه بندی کلی نسبت های مالی:
در یک طبقه بندی کلی و با توجه به ماهیت نسبت های مالی، هر یک از آن ها در یکی از گروه های زیر قرار می گیرند؛

گروه اول- نسبت های نقدینگی
گروه دوم- نسبت های سودآوری
گروه سوم-نسبت های کارایی
گروه چهارم- نسبت های سرمایه گذاری و اهرمی
گروه دیگری از نسبت های مالی، نشان دهنده وضعیت سهام شرکت در بازار هستند؛ به این نسبت ها، نسبت های بازار گفته می شود که در مطالب بعدی، به توضیح این گروه از نسبت ها خواهیم پرداخت.

گروه اول- نسبت های نقدینگی:
نسبت های نقدینگی، توانایی نقدی شرکت را بررسی کرده و به ارزیابی توانایی بازپرداخت بدهی های جاری و تعهدات کوتاه مدت شرکت می پردازد. از مهم ترین و رایج ترین نسبت های این گروه می توان، نسبت جاری و آنی(سریع) را نام برد.

نسبت جاری:
مفهوم نسبت جاری آن است که دارایی های جاری شرکت تا چه حد بدهی های جاری آن را پوشش می دهند. به بیان ساده این نسبت توانایی شرکت را در پرداخت بدهی های کوتاه مدت(جاری) از طریق دارایی های کوتاه مدت(جاری) نشان می دهد. برخی از تحلیلگران معتقدند عدد مناسب برای این نسبت یک است و اگر این نسبت کمتر از یک باشد، شرکت در پرداخت تعهدات کوتاه مدت خود دچار مشکل است.

نحوه محاسبه نسبت:
نسبت جاری حاصل تقسیم دارایی های جاری بر بدهی های جاری شرکت است.

بدهی جاری/ دارایی های جاری = نسبت های جاری

تجزیه وتحلیل نسبت:
بالا بودن نسبت جاری به این معناست که بستانکاران می توانند نسبت به دریافت اصل وام و سود خود از شرکت، اطمینان کافی داشته باشند. لذا شرکت به راحتی می تواند کمبود نقدینگی خود را از محل استقراض از بستانکاران تامین کند. از سوی دیگر به دلیل ارتباط معنادار میان ریسک و بازده، کاهش ریسک بستانکاران در مقابل کاهش بازده سهامداران قرار دارد. از طرفی تمرکز بیش ازحد بر دارایی های جاری که بخش غیر مولد شرکت محسوب می شود، به نوعی شرکت را دچار عدم مدیریت نقدینگی می کند. در تعیین حد مطلوب و مناسب برای نسبت جاری، نوع فعالیت شرکت، اوضاع کلان اقتصادی، ترکیب دارایی های جاری و موقعیت و اعتبار شرکت تاثیر به سزایی می گذارند.

چنانچه نسبت جاری بیش ازحد بالا باشد به این معناست که شرکت به نحو مطلوب از دارایی های جاری خود برای سودآوری استفاده نمی کند. از طرف دیگر پایین بودن این نسبت نشان دهنده وضعیت نامطلوب نقدینگی شرکت است و شرکت باید انواع دارایی های جاری ازجمله موجودی نقد، حساب ها و اسناد دریافتنی، اوراق بهادار کوتاه مدت و یا موجودی ها را افزایش دهد.

استفاده کنندگان از نسبت جاری:

اکثر استفاده کنندگان از نسبت های جاری، بستانکاران کوتاه مدت و اعتباردهندگان به شرکت ها هستند. چنانچه نسبت جاری بیشتر از یک باشد، اعتباردهندگان می توانند نسبت به پرداخت مطالباتشان در سررسیدهای مشخص شده اطمینان داشته باشند.

نسبت آنی / سریع:
اگر از دارایی های جاری، موجودی کالا و پیش پرداخت ها را کسر کنیم عدد حاصل شده مقدار دارایی های سریع شرکت را نشان می دهد. این نوع دارایی شامل وجوه نقد، سپرده های بانکی، اوراق بهادار کوتاه مدت و حساب های دریافتنی است. چون موجودی کالا و پیش پرداختی ها را نمی توان همیشه درکوتاه مدت به وجه نقد تبدیل کرد، این دو آیتم را از دارایی های جاری کم می کنیم. زیرا در صورت عدم حذف این دو آیتم، بستانکاران و اعتباردهندگان نمی توانند توانایی بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت شرکت را ارزیابی کنند. برای به دست آوردن نسبت آنی، باید میزان دارایی های سریع را نسبت به بدهی های جاری بسنجیم و نسبت فوق را به دست آوریم.

نحوه محاسبه نسبت:
بدهی های جاری/دارایی سریع = نسبت آنی

دارایی سریع: مجموع دارایی های جاری منهای موجودی کالا و پیش پرداخت ها

این نسبت ارتباط بین دارایی های جاری که به سرعت به وجه نقد تبدیل می شوند و بدهی های جاری را بیان می کند.

تجزیه وتحلیل نسبت:
از بالا بودن عدد نسبت سریع (آنی) دو برداشت می توان داشت:

۱-ایجاد اطمینان خاطر بیشتر برای اعتباردهندگان کوتاه مدت شرکت

۲-بیش ازحد بودن نقدینگی و یا مطالبات شرکت

هر دو عامل ذکر شده در بالا به دلیل ضعف مدیریت شرکت یا محافظه کاری بیش ازحد شرکت در تامین نقدینگی جاری، اتفاق می افتد.

پایین بودن این نسبت بیانگر احتمال وجود مشکلات آتی در پرداخت تعهدات کوتاه مدت برای شرکت است. گروهی از تحلیلگران معتقدند چنانچه نسبت آنی کمتر از یک باشد، شرکت در معرض خطر عدم توانایی پرداخت سریع بدهی ها، قرار دارد.

نسبت آنی شرکت معمولاً از نسبت جاری آن کوچک تر است. زیرا موجودی کالا و اسناد پرداختنی که در نسبت جاری وجود دارد در نسبت آنی لحاظ نمی شود.

از مقایسه نسبت جاری و آنی شرکت در یک دوره چندساله یکی از نتایج زیر حاصل می شود:

الف- ثبات نسبی: ممکن است اختلاف دو نسبت در طی سنوات گذشته ثابت باقی مانده باشد که در این حالت میان موجودی ها و حجم تولید و فروش شرکت تناسب برقرار است. به این معنا که شرکت تغییر اساسی در روند حال حاضر خود نسبت به گذشته ایجاد نکرده است.

ب- افت نسبی: چنانچه روند تفاضل نسبت جاری و آنی در طی چند سال نزولی باشد، به گونه ای که نسبت آنی کمتر از نسبت جاری باشد، افت نسبی به وجود آمده است. این موضوع بیانگر آن است که موجودی مواد اولیه و میزان تولید، هماهنگ با فروش رشد نکرده است. درصورتی که سایر اطلاعات تکمیلی نیز این موضوع را تایید کنند، شرکت باید در آینده نزدیک برای حفظ موقعیت خود برنامه های توسعه ای داشته باشد.

ج- رشد نسبی: این حالت زمانی اتفاق می افتد که اختلاف میان دو نسبت در طی سال ها، روند افزایشی داشته باشد. این امر می تواند نشان دهنده تراکم موجودی کالا در شرکت باشد که این موضوع می تواند به علت وجود مشکل در فروش محصولات، باشد.

صورتهای مالی اصلی
چون تجزیه و تحلیل نسبتهای مالی مستلزم داشتن یک سری اطلاعات مالی است که معمولا از صورتهای مالی مانند ترازنامه و صورت سود و زیان شرکت استخراج می شوند لذا در این فصل مرور گزارش های حسابداری به منظور درک بهتر نسبتهای مالی ضروری به نظر می رسد . به منظور نشان دادن این صورت های مالی اطلاعاتی از شرکت تولیدی واکر ویلسن گرفته شده است که روی آنها توضیحات داده می شود .

ترازنامه
ترازنامه عبارت از است صورت حسابی که دارائیها ، بدهیها و سرمایه مالک یک واحد اقتصادی را در یک تاریخ معین نشان می دهد.
داراییهای جاری : دارایی هایی هستند که انتظار می رود در مدت یک سال مالی به پول نقد تبدیل گردند . دارایی های شرکت به ترتیب کاهش درجه نقدینگی از بالا به پایین ثبت گردیده اند .
دارایی غیر جاری یا دارایی های ثابت : دارایی هایی که معمولا نمی توانند در مدت یک سال مالی به پول نقد تبدیل شوند نامیده می شوند. که در قسمت پائین ستون این صورت قرار دارند.

ترازنامه (ادامه)
طرف دیگر ترازنامه هم به وضع مشابهی تنظیم شده است .
بدهی های جاری : آن اقلام بدهی که می بایست درطول یک سال مالی پرداخت گردند نامیده می شوند . اقلام بدهی به ترتیب تاریخ سر رسید از بالا به پائین در ترازنامه ثبت می گردند . بقیه اقلام این ستون بدهی های بلند مدت و حقوق صاحبان سهام را تشکیل می دهند .

صورت سود و زیان
درصورت سود و زیان شرکت فروش در قسمت بالای صورت قرار گرفته است و سپس انواع هزینه ها منجمله مالیات بر درآمد از آن کسر می شود تا سود خالص قابل تقسیم بین سهامداران به دست آید.

ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎی ﻣﺎﻟﻲ:
ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺮان ﻣﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺤﻠﻴﻞ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎﻟﻲ ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ از ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎی ﻣﺎﻟﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ . ﻧﺴﺒﺘﻬﺎی ﻣﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮﺧﻲ از واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﻬﻢ را درﺑﺎره ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻴﺎت و وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎﻟﻲ ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ آﺷﻜﺎر و اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن را اراﺋﻪ ﻛﻨﺪ، ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﺪف و ﻣﻮارد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺗﻮان ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎی ﺧﺎص را ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮارداد .
نسبت های مالی به 4 گروه تقسیم می شوند :
1-نسبت های نقدینگی 2- نسبت های فعالیت 3- نسبت های اهرمی
4-نسبت های سود آوری

1- نسبت های نقدینگی
ﻧﻘﺪﻳﻨﮕﻲ : ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ پرداخت ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺭﺟﻮﺍﺑﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ بدهیهای ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ ﺧـﻮﺩ را اندازه گیری می کند .
نسبت های نقدینگی خود به دو دسته تقسیم می شود:
الف – نسبت جاری :
ﻋﺒﺎﺭﺗﺴﺖ ﺍﺯﺣﺎﺻﻞ ﺗﻘﺴﻴﻢ دارائیهای ﺟﺎﺭﯼ ﺑﻪ بدﻫﻴﻬﺎﯼ ﺟﺎﺭﯼ .ﺍﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨـﺪﻩ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ ﺑﺎﺯﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺪﻫﻴﻬﺎﯼ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺯﻣﺤﻞ دارائیهایﺟــﺎﺭﯼ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻓـــﺮﻣﻮﻝ ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ :
دارائیهایﺟﺎﺭی
——————— = ﻧﺴﺒﺖ ﺟﺎرﯼ
ﺑـﺪﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﺟﺎﺭﯼ

1- نسبت های نقدینگی (ادامه)
ب – ﻧﺴﺒﺖ ﺁﻧﯽ(ﺳﺮﻳﻊ ) :
ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﺯ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻧﻘﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﻗﻼﻡ ﺩﺍﺭﺍﺋﯽ ﺟﺎﺭﯼ(ﻭﺟﻮﻩ ﻧﻘﺪ ،ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﺑﺎﻧﻚ ﻭ ﺍﺳﻨــﺎﺩﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﯽ) ﺑﻪ ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﺟــﺎﺭﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﻣـﯽ ﺁ ﻳـﺪ . ﻣﻮﺟـﻮﺩﯼ ﻛـﺎﻻ ﺑـﻪ ﺩﻟﻴـﻞ اﻳﻨﻜـﻪ ﺑـﺮﺍﯼ ﻧﻘﺪ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮﯼ ﻧﻴاز ﺩﺭﺍند در این ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ لحاظ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ . در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ داراﻳﻲ ﻫﺎی آﻧﻲ، ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﻮاد و ﻛﺎﻻ، ﭘﻴﺶ ﭘﺮداﺧﺖ ﻫﺎ ، سفارشات و سپرده ها ازداراﻳﻲ ﻫﺎی ﺟﺎری ﻛﺴﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .
ﻓــﺮﻣﻮﻝ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﺴﺒﺖ سرﻳﻊ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺫﻳﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ :
( ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﻛﺎﻻو مواد+پیش پرداخت +سفارشات)- ﺩﺍﺭﺍﺋﻴﻬﺎﯼ ﺟﺎرﯼ ————————————————————————– = ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺮﻳﻊ
بدهیهای جاری

2- نسبت های فعالیت : (ادامه)

2- نسبت های فعالیت :
نسبت های فعالیت تعیین می کند که تا چه حد موسسه منابع خود را به نحو موثر بکار می گیرد .
این نسبت ها مربوط به مقایسه میان حجم فروش و سرمایه گذاری در دارایی های مختلف مانند موجودی ها ، دارایی های ثابت ، بدهکاران و غیره می باشد.

2- نسبت های فعالیت : (ادامه)

2- نسبت های فعالیت : (ادامه)

2- نسبت های فعالیت : (ادامه)

3- نسبت های اهرمی( باز پرداخت بدهیهای بلند مدت)
عبارت است از ﻗﺪﺭﺕ ﺟﻮﺍﺑﮕﻮﻳﻲ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺑـﻪ ﺑـﺪﻫﻴﻬﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪﻣـﺪﺕ ﺧـﻮﺩ ،درسر رسید آنها تحلیل این توانایی برساختار بلندمدت مالی و عملیاتی موسسه تاکید دارد .
این نسبت وجوهی را که توسط صاحبان شرکت تامین گردیده با وجوهی را که بصورت وام جهت سرمایه گذاری از طلبکاران شرکت تامین شده با هم مقایسه کرده و نسبت آنها را اندازه گیری می کنند.
تاﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻣﺎﻟﻲ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﺠﺎد ﺑﺪﻫﻲ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دهد. در واﻗﻊ اﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﺗﺎ ﭼﻪ حد منابع مالی خود را از منابع دیگران تامین نموده است   .

3- نسبت های اهرمی( باز پرداخت بدهیهای بلند مدت) (ادامه)
الف- ﻧﺴﺒﺖ کل بدهی به کل دارائیها( نسبت بدهی ) :
مجموع بدهیها
————– = ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﻲ
مجموع دارائیها
این نسبت جمع کل بدهیها را با جمع کل دارائیها مقایسه می کند . به عبارت دیگردرصد کل منابعی راکه ازطریق قرض گرفتن ازطلبکاران تامین شده است نشان می دهد .
طلبکاران ترجیح می دهند که این نسبت کوچکترباشد چون درصورت ورشکستگی شرکت ریسک کمتری رابرای ازدست دادن طلب خودتحمل خواهند کرد.
ﺑﻄﻮر ﻛﻠﻲ وام و اﻋﺘﺒﺎر دﻫﻨﺪﮔﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﻲ ﻧﺴﺒت ﻛﻢ را ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ . ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﻲ زﻳﺎد ﻣﻌﻤﻮﻻ به ﻣﻌﻨﺎی اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﺑﺮای ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از اﺳﺘﻔﺎده ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺷﺪه اﺳﺖ.

3- نسبت های اهرمی( باز پرداخت بدهیهای بلند مدت) (ادامه)

3 – نسبت های اهرمی( باز پرداخت بدهیهای بلند مدت) (ادامه)

4- نسبتهای سودآوری
فعالیت کلی مدیریت شرکت را از طریق احتساب سود حاصل از فروش و سرمایه گذاری مورد تجزیه وتحلیل قرار می دهد .
سودآوری نتیجه نهائی همه برنامه و تصمیمات مالی شرکت است . نسبتهای که تا کنون مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند اطلاعات جالبی را در مورد نحوه عملکرد شرکت نشان دادند، ولی نسبتهای سودآوری آخرین جوابها را در مورد اداره شرکت به ما می دهد.

4- نسبتهای سودآوری: ( ادامه)

4- نسبتهای سودآوری: ( ادامه)

4- نسبتهای سودآوری : ( ادامه)

4-نسبت پرداخت سود سهام:
در هر سال قسمتی از سود خالص شرکت (وگاهی از سود سالهای گذشته ) طبق تصمیم مدیریت و تصویب مجمع ، بین سهام داران به عنوان سود سهام توزیع میشود.بدیهی است که بسیاری از سهام داران نیز با انگیزه دریافت سود سهام مبادرت به خرید سهام میکنند.
این نسبت طبق فرمول زیر محاسبه میشود:

سود سهام پرداختی به هر سهم / سود هر سهم =نسبت پرداخت سود سهام

کاربرد نسبت های مالی در تجزیه و تحلیل اعتبارات
ممکن است یک نسبتی وضع شرکت را به خوبی نشان داده، ولی نسبت دیگر وضع را روشن نسازد .
معذالک در اغلب موارد می شود با محاسبه فقط چند نسبت از وضع مالی شرکت مطلع شد . برای مثال یک مدیر اعتباراتی که همه روزه به تعداد زیادی از فاکتورهای فروش مشتریان خود رسیدگی می نماید می تواند برای وضع رسیدگی به خریدارانش فقط توجه خود را به سه نوع نسبت معطوف نماید .
1- تجزیه تحلیل نسبت جاری یا آنی ( بررسی توانایی پرداخت بدهی های جاری را اندازه گیری نماید .
2- تجزیه وتحلیل نسبت بدهی به کل دارایی ( میزان سرمایه گذاری خریدار آینده اش را در دارایی های شرکت بسنجد ).
3-تجزیه وتحلیل هر یک ازنسبت های سود آوری

محدودیت های تجزیه وتحلیل نسبت های مالی
با اینکه نسبت های مالی وسیله ای بسیار مفیدی برای تجزیه تحلیل وضع موقعیت مالی شرکت ها است ، معذالک محدودیت های درآن مشاهده می شود که باید کمال احتیاط را در کاربرد نسبت ها رعایت کرد .
1- با توجه به اینکه نسبت های مالی برمبنای اطلاعات حسابداری تهیه می شوند و این اطلاعات در اکثر مواقع قابل تفسیر بوده و حتی در بعضی مواقع بر اثر حساب سازی به وجود می آیند .
2- دو شرکت مختلف ممکن است روشهای مختلفی برای محاسبه استهلاک وارزش یابی موجودی به کار برند درنتیجه سود آنها کمتر ویا بیشتر نشان داده می شود .
3- اختلافات موجود در نحوه منظورنمودن هزینه های قسمت تحقیق وتوسعه ، طرح های بازنشستگی ، ادغام وتولید و ذخیره مطالبات مشکوک الوصل

منبع
کتاب مرجع مدیریت مالی دکتر تقوی

با تشکر از توجه شما


تعداد صفحات : 40 | فرمت فایل : pptx

بلافاصله بعد از پرداخت لینک دانلود فعال می شود