بسم لله الرحمن الرحیم
اتیسم
افرادى که در طبقه بندى اختلالات نافذ رشد قرار مى گیرند،دربرقرارى ارتباط اجتماعى دچار مشکل هستند ولى شدت آن متفاوت است.
اختلال اتیستیک
اختلال آسپرگر
اختلال رت
انواع اختلالات نافذ رشد:
اُتیسم(درخودماندگی) یک بیماری روانی است که مانع از ارتباط فرد با دنیای خارج می شود.این بیماری، نوعى اختلال رشدى است که مشخصه اصلی آن از طریق اختلال در رفتارهاى ارتباطى و کلامى غیر طبیعى مشخص مى شود.علایم این اختلال در سه سال اول زندگى بروز مى کند. علت اصلى اختلال ناشناخته و در پسران شایعتر از دختران است.
معرفی اتیسم:
تاریخچه بیماری:
این بیماری اولین بار در سال ۱۹۴۳ میلادی نام گذاری شد.
اتیسم نخستین بار توسط دانشمندی به نام کانر معرفی شد و به همین علت به نشانگان کانر نیز شهرت دارد. در ابتدا این بیماری در هر پانصد کودک گزارش شده بود ،اما پژوهش های تازه نشان می دهد که از میان هر ۱۵۰ کودکی که متولد می شوند یک تن امکان ابتلاء به این نشانگان را دارند .
اولین کسی که این سندرم را معرفی کرد لئو کانر بود او در چهار حوزه این سندرم را بررسی کرد .
1. محور ژنتیکی
2. محور عصبی – فیزیولوژیکی
3. محور زیست – شیمیایی
4. محور شناختی
میزان شیوع اتیسم :
براساس آمار سازمان بهداشت جهانی آمریکا در سال ۲۰۰۷ از هر یکصد تولد ،یک کودک مبتلا به اتیسم است. البته این آمار در کشور ما فرق می کند، طبق آخرین تحقیقات ،سازمان کودکان استثنایی براساس میزان ثبت نام خود، این آمار را یک در هزار اعلام کرده است. نسبت اتیسم در پسرها ۳ تا ۴ برابر بیشتر از دخترهاست.
علل بروز اتیسم:
* علل و عوامل به وجود آورنده این ناهنجاری هنوز کاملاً و به درستی مشخص نیست. با این وجود، مسئله ژنتیکی بودن این بیماری، فرضی قوی به نظر می رسد. تحقیقات فراوانی، بر منشاء زیست شناختى و عصب شناختى در مغز تاکید دارد .واقع مشکلات ژنتیکى باعث ایجاد اختلال در بخش هاى گوناگون مغز مانند بخش کنترل، درک و بروز احساسات، یادآورى و فراگیرى، ضبط و ثبت خاطرات و … می شود و کودک با اختلال اوتیسم متولد می شود.
* همچنین می توان گفت مواد سمی تاثیر مخربی روی ژن ها دارند و نمی توانند پروتئین های خاص مورد نیاز را تولید کرده و در نتیجه به مغز آسیب می رسد. حتی مواد نگهدارنده ای که به مواد غذایی اضافه می شوند هم ممکن در این زمینه موثر باشند
*وضعیت اقتصادى، اجتماعى سبک زندگى و تحصیلات والدین نقشى در بروز اتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعى مغز در حیطه تعاملات اجتماعى و مهارتهاى ارتباطى تاثیر مى گذارد.
.
علائم اتیسم چیست؟
بطور معمول افراد مبتلا به اتیسم حداقل نصف علائمى را که در زیر عنوان شده است، نشان مى دهند. این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند.
اصرار به یکسانى داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.
دوست ندارند درآغوش گرفته شوند یا دیگران را در بغل گیرند.
تماس چشمى ندارند یا تماس آنها اندک است.
مشکلات شدید تکلمى دارند.
کلمات از اشارات و حرکات استفاده مى کنند.
کلمات و جملات دیگران را تکرار مى کنند.
با اسباب بازى درست بازى نمى کنند.
چرخیدن و تاب خوردن را خیلى دوست دارند.
احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.
درمان :
درمان قطعى براى این مشکل وجود ندارد. اما مشکلات کودکان مبتلا به اوتیسم با کمک روان پزشک، روان شناس، مددکار، آموزگار یا والدین، تا حد زیادى برطرف مى شود. اگر درمان سریع تر آغاز شود، نتیجه بهترخواهد بود. آموزش هاى ویژه، حمایت خانواده و در بعضى موارد درمان دارویى به بسیارى از کودکان مبتلا به اتیسم در رسیدن به تجربه زندگى هرچه طبیعى تر کمک خواهند کرد. برنامه هاى توانبخشی مى توانند ظرفیت کودکان را در یادگیرى، برقرارى ارتباط با دیگران و تعاملات اجتماعى افزایش دهد و همزمان مى تواند شدت رفتارهاى مخرب را کاهش دهد. درمان دارویى نیز در کاهش شدت علائم موثر است.
دارو درمانی
رفتار درمانی
گفتار درمانی
کار درمانی
آموزش تربیت شنیداری
آموزش یکپارچگی حسی
روش هاى درمانى – توانبخشى
پایان