ویژگی های یک رئیس جمهور خوب


ویژگی های یک رئیس جمهور خوب
مقدمه:
به طبقات پایین جامعه بیشتر توجه کنه، باید بتونه کاراشو بلدوزری انجام بده و زیاد توجه نکنه که مصالح چی هست، یک معمار اقتصاد باشه یعنی جدی جدی معمار باشه (خیلی جدی)!، سعی کنه همیشه تراز مالیش بالاباشه، تو تصمیم گیری هاش از گچ کم استفاده کنه، تاسیساتش خوب باشه یعنی اینکه کارخونه های زیادی تاسیس کنه، فونداسیون فرهنگی جامعه رو درست بریزه به قول معروف "خشت اول چون نهد معمار کج می کند با تو جوان بیکار لج!"، سیم کشی هاش اصولی باشه و با هم قاطی نشه، با دور بودن از مردم باعث ایجاد شکاف های زیاد بین مردم و مسوولین نشه، میخ خودشو همون دوره اول محکم بکوبونه، بیل به دست باشه و خودش بتونه همه کارا رو نظارت کنه و ترجیحا فوق تخصص همه امور ساختمانی باشه( باز هم خیلی جدی)، به کارگرا احترام بذاره و حقوقشونو به طور کامل رعایت کنه، برای هر مرحله از کار تهویه مناسب بذاره، نخاله ها رو بیرون نریزه و ازشون استفاده کنه، یه جوری اقوام رو با هم جوش بده که همه شون در شرایط مساوی زندگی کنند، همانطور که به استحکام پایه ها اهمیت میده نمای داخلی و بیرونیش هم خوب باشه، باید تا قبل از اتمام دوره مدیریتش پایان کار داشته باشه، در واگذاری امور به بخش خصوصی از مشاعات کم کنه، عایق صوتی داشته باشه یعنی همینجوری اظهارنظرهایی نکنه که دردسرساز بشه، لطفا مافیای مسکن رو هم معرفی کنه.
یک رئیس جمهور خوب
"ملت سرافراز ایران در سایه همبستگی و پس از پیشرفت های چشمگیر در عرصه های گوناگون در آستانه ورود به دهه چهارم انقلاب اسلامی، با امور مهم و تعیین کننده ای روبرو است که احساس تکلیف و تعهد در مقابل خدا و اسلام و امام راحل (ره) و شهدا و ایثارگران ایجاب می کند که مردم بیش از زمان های دیگر حساس باشند.

بحران های اقتصادی فعلی، تغییرات ساختاری جهان و آغاز افول اسطوره لیبرال دمکراسی جهان به سرکردگی شیطان بزرگ آمریکا و در سیاست داخلی برنامه پنجم توسعه، در چنین فضایی دهمین دوره انتخابات مهم ریاست جمهوری پیش روست که نباید مسائل فرعی، حاشیه ای و تبلیغات انحرافی، مردم را از مسیر اصلی و حساس کنونی باز دارد از علما دینی واساتید دانشگاهی، اصحاب هنر و اندیشه و رسانه ها درخواست می نماید با مقابله با هرگونه اباحه گری، تحجر و واپس گرایی، فضا را برای یک انتخاب آزاد و آگاهانه، غرورآفرین و شورانگیز مهیا سازد.

نامزدهاو طرفداران آنان با تاسی به اخلاق اسلامی و آموزه های دینی و رهنمودهای امام (ره) و رهبری، نکات مثبت و برنامه ها و نظرات خود را برای اداره کشور و تصدی مسئولیت قوه مجریه با پرهیز از هرگونه تخریب فضای انتخاباتی به خصوص رقبا و ناامید کردن مردم به وظیفه و تکلیف انقلابی، دینی و ملی خود بپردازند و از هرگونه بزرگ نمایی غیرواقعی و ایجاد انتظارات بیش از توان کشور خودداری نمایند.

1- جمهوری اسلامی و مردم سالاری دینی که به عنوان محوری ترین شعار انقلاب در قانون اساسی مترقی ایران تبلور یافته است، به اسلام و آراء مردم تکیه دارد و این اصل را ثابت و لایتغیر می داند.

2- مشارکت حداکثری مردم در انتخابات همواره تضمین کننده مردم سالاری دینی بوده است و این مشارکت متعهدانه و آگاهانه مردم سرافراز ایران در سرنوشت خود و نظام جمهوری اسلامی تعیین کننده بوده و خواهد بود.

هنر همه دست اندرکاران و صاحب نظران در رسانه ها و احزاب و تشکل ها در عرصه های سیاسی و فرهنگی در این است که با حفظ هویت اسلامی و انقلابی، تکلیف خود را در برقراری زمینه مشارکت حداکثری ادا کنند.

3- باید پیشرفت و عدالت و گفتمان انقلاب اسلامی همچنان در دهه چهارم انقلاب اسلامی گفتمانی غالب و فراگیر باشد لذا نامزدهای این دوره انتخاباتی که صلاحیت عمومی آنان را شورای نگهبان قانونا احراز نموده است بیش از همه التزام خود را به این امر اساسی به منصه ظهور برسانند و با مرزبندی دقیق با مخالفین و معارضین نظام جمهوری اسلامی از هرگونه سوءاستفاده بدخواهان و دشمنان مردم جلوگیری نمایند.

4- پاسداری از حقوق اساسی نظام و مردم و حفظ کرامت انسانی آنان که در سوگند رئیس جمهور که در قانون اساسی تصریح شده است بایستی قولا و عملا مورد توجه جدی رئیس جمهور منتخب قرار گیرد و بدان پایبند باشد.

5- حفظ توامان استقلال و آزادی به عنوان شعارهای مبنایی انقلاب اسلامی بایستی همواره در همه ابعاد سیاسی، فرهنگی، اقتصادی مورد توجه وعمل رئیس جمهور و دولت وی قرار گیرد.

6- برای ساختن ایرانی الهام بخش برای مسلمانان، مستضعفان و حق طلبان جهان و تحقق چشم انداز 20 ساله نظام، سیاست خارجی فعال و تعامل سازنده با جهان با ح فظ اصول و ارزش های انقلاب اسلامی در راس برنامه دولت دهم قرار گیرد.

7- تبیین و تحلیل مقام معظم رهبری در آغاز سال جاری در مواجهه و تعامل با دولت آمریکا در صورت تغییر واقعی و دست برداشتن از برخوردهای مستکبرانه و قیم مابانه با ملت ایران می بایست دقیقا مدنظر و در محور تصمیمات عملی دولت دهم واقع گردد.
8-پایبندی به توسعه متوازن کشور و تحقق عدالت و استقلال و اعتماد به نفس ملی، با جهاد علمی، اصلاح و تصحیح روش ها و شکوفایی اقتصادی و اهتمام به معیشت مردم و خودکفایی کشور حفظ گردد.
9- حفظ وحدت کلمه و یکپارچگی مردم تحت ولایت مقام معظم رهبری و پرهیز از دوقطبی کردن کشور باید از سیاست های اصولی دولت دهم باشد.
10- استفاده از استعدادهای نیروی انسانی توانمند به ویژه مدیران ورزیده انقلاب با بهره گیری جوانان در کنار آنان در اداره کشور از اهم امور است که موجب پیشرفت و توسعه همه جانبه و پایدار شده و نشاط ملی و عدالت را به ارمغان خواهد آورد.
11- رئیس جمهور می بایست به دور از افراط و تفریط برنامه های عملی خود را برای ارتقای سلامت فضای فرهنگی، اجتماعی کشور و مقابله با تهاجم فرهنگی ارائه نماید.
12- بار اصلی پیروزی و تداوم انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به دوش محرومان و پابرهنگان و طبقات متوسط جامعه بوده است. لذا محرومیت زدایی، توانمندسازی و خودکفایی، توام با عزت و کرامت انسانی آنان مورد تاکید است.

13- کاهش اتکا به درآمدهای نفتی و خروج از اقتصاد تک محصولی، استفاده بهینه و حفظ ذخایر و منابع اساسی کشور و توازن منطقه ای، تعادل بین نسلی و تولید ثروت و توزیع عادلانه آن و جلوگیری از شکاف فاحش طبقاتی،

افزایش بهره وری و صادارت غیرنفتی، ایجاد غرور تولید و جلوگیری از شیفتگی مصرف و مقابله با تجمل گرایی و اسراف و فرهنگ مصرفی و حرکت درجهت اصلاح الگوی مصرف از مهمترین مح
ورهایی است که رئیس جمهور ودولت هم باید آنها را وجهه همت خود قرار دهند.

14- با اصلاح ساختار نظام اداری و اجرایی، تصمیم گیری و نظارتی وکوچک کردن ساختار اقتصادی دولت و گسترش فرهنگ نظم پذیری و قانون گرایی، با ایجاد انگیزش و تقویت باورها در کارکنان و خدمتگزاران نظام اسلامی برای افزایش بهره وری زمینه مبارزه با فساد اقتصادی و اداری را فراهم نمود.

15- مدیریت مبتنی بر عقلانیت و خرد جمعی و بهره گیری از توان کارشناسی و پرهیز از خودمحوری باید از ویژگی های رئیس جمهور منتخب باشد.
رئیس جمهور خوب من
برای اغلب مردم، توضیح این که چه دولتی می خواهند بر آنها حکم براند، چندان آسان نیست. آنها فقط می دانند که دولت مطلوبشان به جای آن که فرمانروای ایشان باشد، باید به خدمتگزاری شان افتخار کند.
درباره رئیس جمهور خوب چطور؟ بهترین رئیس جمهور، چه مشخصاتی باید داشته باشد؟ سوال سختی است ؛ از آن قبیل سوال ها که گویا چون زیادی آسان است، مشکل می نماید! با این همه اکثر مردم معتقدند کسی باید رئیس جمهور شود که به دل آدم بنشیند. از این بیشترش را کمتر کسی می تواند به طور مفصل، توضیح دهد. چرا که اساساً بسیاری از مردم نمی دانند از رئیس جمهورشان چه توقعاتی می توانند داشته باشند.
کدام کارها در عهده و اختیار اوست؟ چه گره هایی قاعدتاً به دست او باز می شود؟ چه برکتی از سرپنجه تدبیر و عمل او در سفره ایشان می تواند قرار گیرد؟ اصلاً رئیس جمهور در این مملکت، چه کاره است؟ او به چه کسانی دستور می دهد و چه مقاماتی حرف او را می خوانند؟ نسبت او با مجلس چیست؟ با قوه قضائیه چگونه است؟ با هیئت وزیران چطور؟ وقتی از مردم پرسش می شود که به نظر شما مشخصات یک رئیس جمهور مطلوب چیست؟ اغلب یک نشانی بیشتر نمی دهند و آن این است: کسی باید انتخاب شود که مشکلات موجود را برطرف کند. این پاسخ، کامل ترین جوابی است که در آستانه هر انتخابات ریاست جمهوری می توان از مردم شنید.
آنها آیا هرچه رئیس جمهور بگوید، اجرا می کنند؟ اگرنه، چرا؟
این پرسش ها و ده ها سوال مشابه، چون پاسخ های نقد و روشن و به تبع نتیجه مشخصی برای عامه مردم ندارد، بیشتر مردم حوصله چندانی برای دانستن آنها به خرج نمی دهند، برای آنها دغدغه اصلی، گذران زندگی و معیشتی است که برای تامین روزمره آن باید بی وقفه دوید.
به خاطر همین، وقتی از مردم پرسش می شود که به نظر شما مشخصات یک رئیس جمهور مطلوب چیست؟ اغلب یک نشانی بیشتر نمی دهند و آن این است: کسی باید انتخاب شود که مشکلات موجود را برطرف کند. این پاسخ، کامل ترین جوابی است که در آستانه هر انتخابات ریاست جمهوری می توان از مردم شنید. به عبارت دیگر، جواب بالا، در آستانه انتخابات خرداد 84 به همان اندازه معتبر و جدی است که در آستانه انتخابات سال 76 و 80 بوده است و اگر باز هم به عقب بازگردیم، خواهیم دید که در سال 72 و 68 نیز پاسخ هایی از همین دست را از مردم شنیده ایم. در یک کلام، مردم منتظر گره گشایی از کارهای بسته خویش هستند.
به گذشته ها بازگردیم. آن روز که در پس جنگی ناجوانمردانه و با برقراری آتش بس میان ایرا ن و عراق، فرصت تازه ای پیش روی کشور و ملت قرار گرفت، انتظار برحق مردم این بود که از رهگذر روزگار جدید گشایشی در معیشت تنگ و بسته آنان فراهم شود تا مگر نفس راحتی بکشند.

روزها و ماه ها سپری شد و سالیانی چند بر این نمط گذشت، اما با وجود کارهای خوب بسیار، مردم در حالی سر از سال 76 و هنگامه انتخابی دیگر برآوردند که همچنان منتظر تحول و تغییری اساسی در تقدیر معیشت فرومانده خود بودند. در این سال، تورم 49 درصدی گریبان اقتصاد کشور را می فشرد، کمر نظام زیر بار بدهی چهل میلیارد دلاری خم شده بود و افزون بر آنها فاصله طبقاتی بالا گرفته ، مانور تجمل و رفاه جمع محدودی نوکیسه و صاحب ثروت های بادآورده، حسرت پولدار شدن یک شبه را بر دل بسیاری از مردم، نشانده بود. در چنین حال و هوایی، ایرانیان وارد انتخابات 76 شدند و به امید تحول اوضاع، رای خود را به صندوق انداختند.
اکنون از آن تاریخ، 8 سال گذشته است. این که مردم ردای ریاست جمهوری را بر قامت چه کسی می پسندند، معلوم نیست اما یک چیز روشن است و آن این که در سال 84، ملت همان احساسی را دارد که در سال 76 داشت. او باز می اندیشد که باید اوضاع عوض شود. چیزی باید تغییر کند. کسی باید گره از انبوه مشکلات زندگی اش بگشاید. همان گره که از دیرباز بسته مانده است و ملت یک بار در انتخاب سال 68 به امید گشودنش رای خود را به صندوق انداخت، اما 4 سال بعد، گره را پیچیده تر یافت. لابد با خود گفت، به چهار سال دوم دوره سازندگی امید بیشتری می توان بست، بگذار همان کسانی را برگزینم که تازه راه و چاه را آموخته اند، اکنون شاید نوبت ثمردهی شان رسیده باشد. اما 4 سال دیگر هم افاقه نکرد و او این بار به امید تحول و فردای بهتر به مرد دیگری دل بست و به هزار امید رای خود را به صندوق انداخت. یک دوره گذشت، با هیاهوی بسیار، اما در پایان 4 ساله اول دوره اصلاحات نیز گره ها محکم تر شده بودند و کسب معیشت حلال، دشوارتر.
در آستانه دور دوم اصلاحات، گرچه وسوسه رجوع به مدلی دیگر و شخصی تازه با روشی نو در دل ملت، وارد شد، اما هم آنها که خوش بین تر بودند گفتند، بگذار کار را به همان قبلی ها بسپاریم که تازه تجربه کسب کرده اند و زمان بهره دهی شان فرا رسیده است و هم آنان که با عینک بدبینی به قضایا می نگریستند، به طعنه گفتند، اینها به قدر کافی برده و خورده اند، دیگر اشتهایی برای چاپیدن ندارند؛ همان بهتر که خودشان را دوباره برگزینیم! و چنان شد که 4 سال دیگر، ملت باز مقدرات کشورش را به کسانی سپرد که درباره شان گمانه هایی چنین و چنان- به صواب و ناصواب- روا می داشت.
حال از آن زمان انتخاب نخستین پس از روزگار جنگ، 16 سال سپری شده است؛ به قدر چهار دوره چهارساله و هر دوره با هزاران امید و آرزوی ناکام مانده. این بار، باز هم ملتی پای صندوق آمده است ؛ با امید بسیار و انتظاراتی بیشتر از بسیار! و صد البته تجربه هایی از چهار دوره ریاست جمهوری و مردان رئیس جمهور. مردم ایران در این چهار دوره، بسیاری از نیازموده ها را آزموده و گمانه های گوناگون خود را محک زده اند. اینک کارنامه خوش بینی ها و بدبینی ها را مرور می کنند و در آخر، به یک ارزیابی قطعی می رسند که گویا : گره ها همچنان، بسته مانده است.
هنوز هم احتمالاً بسیاری از مردم نمی دانند رئیس جمهور مطلوبشان کیست. اما این را می دانند که دیگر چه چیزهایی را نمی خواهند. بنابراین، مجبور نیستند برای مداوای درد امروز خود، عمل به نسخه هایی را تکرار کنند که پیش از این آنها را تا آستانه بیهوشی و اغما پیش برده است!

بر طبق اندیشه‏های امام و مقام معظم رهبری، رئیس جمهور باید دارای ویژگی‏های ذیل باشد:

1. صالح و دیندار: یک رئیس جمهور باید "صد در صد مسلمان و معتقد به احکام اسلامی و معتقد به اجرای احکام اسلام و مخالف با مکتب‏های انحرافی و معتقد به جمهوری اسلامی باشد" علت چنین شرطی این است که با این

مقدمه، بسیاری از مشکلات یا پیش نمی‏آید یا اگر پیش بیاید، نماینده در صدد رفع آن برمی‏آید: "اگرشایسته و متعهد به اسلام و دلسوز برای کشور و ملت باشد، بسیاری از مشکلات پیش نمی‏آید و مشکلاتی اگر باشد، رفع می‏شود".

2. اخلاص در عمل:مراد از اخلاص آن است که کارها به انگیزه الهی و برای رضای خداوند باشد. از نظر رهبری انقلاب اسلامی، کار یک مسئول باید نه فقط رضای مردم، بلکه کسب رضای خداوند باشد. کار مسئول امور و صاحب منصب در نظام اسلامی، فقط مواجهه با مردم نیست، اگر با خدا متصل نباشد، کار برای مردم و خدمت به آنها، یعنی همان مسئولیت اصلی‏ای که دارد، معطّل خواهد ماند. ایشان معتقد است "هنر مردم شهرهای مختلف کشور این است که از میان این نامزدها، بهترین افراد را از لحاظ ایمان، اخلاص، امانت، دینداری و آمادگی برای حضور در میدانهای انقلاب انتخاب کنند و به کسانی رای دهند که نسبت به نیازهای مردم دردشناس ترین و دردمندترین افراد باشند."

3. جدایی از جریان نفاق: بر طبق اندیشه رهبران ما، یک رئیس جمهور واقعاً باید به اسلام معتقد باشند؛ نه فقط در ظاهر به آن اظهار نمایند. امام خمینی در این باره می‏فرماید: "همه چیز ما باید روی موازین اسلامی باشد. افرادی که تعیین می‏شوند، باید کسانی باشند که به درد اسلام و جمهوری اسلامی بخورند و عقیده‏شان هم این باشد که اسلام خوب است، نه فقط اظهار کنند، ولی عقیده نداشته باشند، کما اینکه در اول انقلاب، خیلی‏ها اظهار اسلام می‏کردند".
4. دلسوز باشد:از نظر مقام معظم رهبری بیشتر مشکلات ملت‏ها در هر جا که رنجی برده‏اند، این بوده که مسئولان دلسوزی که تنها همتشان بر طرف کردن مشکلات مردم باشد در میان آنها یا نبوده‏اند یا کم بوده‏اند: "امید آن دارم که با وحدت کلمه و کوشش، در راه التیام بین قشرهای مختلف، موفق شوید که نمایندگانی متعهد، متفکر، دلسوز به ملت و به خصوص طبقه مستضعف و خدمتگزار به اسلام و مسلمین [باشید]".

5. معتقد به اسلام، جمهوری اسلامی و قانون اساسی: این حساسیت به اندازه‏ای است که امام خمینی(ره) می‏فرماید: "من متواضعانه از شما می‏خواهم که حتی الامکان در انتخاب اشخاص با هم موافقت نمایید و اشخاص اسلامی، معتقد، غیر منحرف از صراط مستقیم الهی را در نظر بگیرید و سرنوشت اسلام و کشور خود را به دست کسانی دهید که به اسلام و جمهوری اسلامی و قانون اساسی معتقد و نسبت به احکام نورانی الهی متعهد باشند و منفعت خود را بر مصلحت کشور مقدم ندارند".

6. شجاع باشد: بسیاری از ملت‏ها به این دلیل پیشرفت نکرده‏اند که روسا و مسئولانشان، شجاعت نداشته‏اند، پس "کسانی را که انتخاب می‏کنید، باید مسائل را تشخیص دهند، نه افرادی باشند که اگر روس یا آمریکا یا قدرت دیگری تشری زد بترسند، باید بایستند و مقابله کنند".مقام معظم رهبری معتقد است: "این ملت، چون ملت شجاع و آزاده‏ای است، ملتی است که تهدید قدرت های مستکبر جهانی او را به عقب نمی‏نشاند، بنابراین نماینده او هم باید شجاع باشد و نترسد، شجاعت در مقابل دشمن، شجاعت در مقابل باطل، شجاعت در پذیرش حرف حق".

1