تحلیل فرودگاه بین المللی کویت

تحلیل فرودگاه بین المللی کویت

معمار بنا، بررسی ابعاد ، بررسی سقف
طراحی جاه طلبانه، فضای داخلی رویایی و محیطی هیجان انگیز، این ها واکنش ها و القابی است که به پروژه جدید دفتر طراحی فاستر و همکارانش داده شده. البته مانند هر پروژه ی دیگری مخالفانی هم وجود دارند، اما این طور که پیداست همکاری وزارت کار عمومی کویت با نورمن فاستر در قدم اول بسیاری از نگاه ها را به سوی خود معطوف کرده.
ابعاد ترمینال ها حکایت از بلند پروازی تیم طراحی دارد. طول هر کدام از بال های این ساختمان سه پره 1200 متر یا 1.2 کیلومتر است. وقتی به داخل ترمینال وارد شوید ارتفاع سقف در بلندترین نقطه به 25 متر می رسد. سقفی که با ستون های بتونی بر افراشته شده و در بعضی از قسمت ها با سایبان هایی از مواد جدید می تواند نور طبیعی روز را به صورت غیر مستقیم به داخل هدایت کند.

فرودگاه بین المللی کویت با هدف افزایش ظرفییت حمل و نقل در منطقه حوزه خلیج فارس با ارائه بالاترین سطح آسایش و راحتی برای مسافران و باتوجه به معیارهای زیست محیطی جدید طراحی شده است. طرح فاستر به خوبی پاسخگوی مکان و شرایط آب و هوایی این منطقه به عنوان یکی از داغ ترین مناطق مسکونی دنیا و الهام گرفته از شکل های محدوده ی پپروژه و ساخته شده از مصالح محلی و بومی است.

، بهره گیری از صفحات فتولتائیک،ویژگی های طراحی، بررسی سازه
ساختمان ترمینال طرح یک سازه سه پر متشکل از سه بال متقارن است که در های خروجی را شکل می دهند. طول هر دهانه ی میان این بال ها ۱٫۲ کیلومتر و ارتفاع سقف در بالاترین نقطه ۲۵ متر در نظر گرفته شده است. به منظور ایجاد یک سایبان و فضای واحد در زیر ساختمان ترمینال سقف ان به شکل یکپارچه طراحی شده است. درون سقف منافذ و بازشوهایی تعبیه شده که نورخورشید را به صورت فیلتر شده وارد فضای ترمینال می کنندو از تابش مستقیم ان جلوگیری می نمایند.
با ساخت این مجموعه ترمینال فرودگاه بین المللی کویت به عنوان نخستین تزمینال مسافربری در جهان با این سطح توجه به محیط زیست و بهره گیری از خواص حرارتی بتن و پانل های فتوولتائیک برای برداشت انرژی خورشیدی معرفی خواهد شد.

بررسی فرم
حجم جامد ستون های بتونی و حرکت های مواج روی سقف در کنار طراحی قسمت هایی که با این سایبان ها پوشیده شده، الهام بخش نوعی قایق سنتی کویتی به نام «داو» است. نکته ای که شاید در تلطیف هر چه بیشتر این فضای داخلی، که در یکی از گرم ترین نقاط قابل سکونت کره زمین واقع شده، موثر باشد.

فاستر در ادامه طراحی خود یک ابشار برای خنک سازی محیط ترمینال در نظر گرفته است. سایت فرودگاه نیز با کاشت گیاهان بومی سازگار با آب و هوای بیابانی تزئین شده است.
در مجموع فرودگاه کویت به دلیل طراحی منطبق با شرایط منطقه موفق به تحقق معیارهایی گردیده است که امروزه بخشی از ضرورت های یک طراحی پایدار محسوب می شود. هر چند که طراحی معماری فرودگاه می توانست با بهره گیری از جریان دائمی هوا در کنار حرکت اب در درون ساختمان در ارتباط کامل با فضای مطلوب سایت فرودگاه و گیاهان بومی آن قرار گیرد.

ظرفیت مسافران
اما طراحی این فضای بسیار بزرگ برای این کشور بسیار کوچک برای چه هدفی صورت گرفته؟ موژان مجیدی مدیر اجرایی دفتر طراحی فاستر و همکاران "مقیاس طراحی این فرودگاه را نشان دهنده نگرش و دیدگاه آینده نگر برای سرمایه گذاری در زیرساخت ها و طراحی جاه طلبانه فضاها را به همان اندازه موثر و گیرا می داند."
این فرودگاه به طور سالیانه ظرفیت پذیرش 13 تا 25 میلیون مسافر را داراست، اما نقشه های طراحی شده این امکان را می دهند تا با طرح های توسعه، این پروژه در آینده توانایی میزبانی 50 میلیون مسافر در سال را داشته باشد. نکته ای که می تواند مقصد بسیاری از مسافران را تغییر دهد و یا محلی برای تجدید قوای خطوط هوایی و مسافران آن ها باشد.

https://civil808.com/gallery/picture/%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84%DB%8C-%DA%A9%D9%88%DB%8C%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%85%D9%86-%D9%81%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%875/12269
https://www.arthut.ir/passenger/674-kuwait-international-airport.html