آنچه هر کودک احتیاج دارد
* گرچه داشتن احساس حسادت یا عصبانیت ایرادی ندارد و منطقی است ، ولی اجازه ندارد موقعی که چنین احساساتی دارد به خود یا دیگران صدمه بزند
5- هدایت
هر کودکی محتاج داشتن :
* کمک دوستانه در یادگیری این که چطور با اشخاص و اشیا رفتار کند می باشد
* کمک بزرگسالانی که دراطراف او هستند می باشد تا به وسیله مثال نشان دهند که چطور خودش را بادیگران همراه و هماهنگ کند
6- استقلال
هر کودکی احتیاج دارد بداند:
* که برای سعی و کوشش او د رجهت بزرگ شدن از طریق برخورد با چیزهای جدید و تازه تشویق به عمل می آید
* که به او و توانایی هایش برای انجام کارهایی که شخصا انجام می دهد اعتماد و اطمینان وجود دارد
7- حمایت
هر کودکی احتیاج دارد که احساس کند:
* که از صدمه خوردن و اذیت شدن محافظت می شود
* که وقتی او با موقعیتهای عجیب ، ناشناخته و ترسناک روبرو شود کسی آنجا خواهد بود که به اوکمک کند
8- ایمان
هر کودکی احتیاج دارد که :
* یکسری معیارهای اخلاقی برای اینکه با آنها زندگی کند داشته باشد
* باوری در ارزشهای انسانی شامل : مهربانی ، شهامت ، صداقت ، جوانمردی و عدالت داشته باشد
کودک برای برخورداری از بهداشت روانی بهتر ، احتیاج به چه دارد؟
برای اینکه کودک قوی و سالم رشد کند ، می باید غذای خوب ، خواب کافی و هوای تازه داشته باشد.
کودکان همچنین نیازهای اساسی و عاطفی دارند .
برای برخورداری از سلامتی کافی جسمی و روانی ، تمام کودکان محتاج داشتن مواردی هستند که باعث احساس سالم بودن و خوشحالی آنها گردد.
1- دوست داشتن
هر کودکی احتیاج دارد احساس کند :
* که دوستش داشته و دارند و او را می خواسته اند
* وجودش برای کسی یا کسانی مهم و با ارزش است
* افرادی د راطرافش هستند که او را از حوادث یا خطراتی که ممکن است برایش رخ دهد حمایت می کنند.
2- امنیت
هر کودکی احتیاج دارد بداند:
* که خانه اش مکانی امن می باشد
* که والدین یا بزرگسالانی که از او حمایت می کنند همیشه در دسترس خواهند بود ، خصوصا در مواقع بحرانی که احتیاج بیشتری به آنها دارد
* که متعلق به گروهی بوده و جایی مناسب برای وی در آنجا وجود دارد
3- مورد قبول بودن
هر کودکی احتیاج دارد باور کند:
* که او را به خاطر خودش دوست دارند، درست همانطوری که هست
* که او را همیشه و در تمام ایام دوست دارند ، نه فقط زمانی که مطابق خواسته و ایده آل دیگران رفتار کند
* که او همیشه مورد پذیرش می باشد ، حتی اگر چیزهایی که انجام می دهد مورد تایید دیگران نباشد
* که او می تواند به روش خودش رشد و تکامل یابد
4- کنترل
هر کودکی احتیاج دارد بداند :
* که برای آنچه او اجازه یافته انجام دهد محدودیت هایی وجود دارد و اینکه این محدودیت ها می باید رعایت گردد
خودارضایی در کودکان پیش دبستانی
نکاتی را درباره خودارضایی کودکان مرور کنیم:
1- اهداف و نگرش واقعی داشته باشید، خاتمه بخشیدن به خودارضایی غیرممکن است. این واقعیت را بپذیرید که کودک شما این عمل را فرا گرفته است.
2- خودارضایی را در هنگام چرت زدن و خوابیدن نادیده بگیرید. در چنین زمان هایی کودک خود را تنها بگذارید. کودک را از دمر خوابیدن منع نکنید و اگر دستانش میان پاهایش است او او پرس و جو نکنید.
3- در سایر وضعیت ها توجه کودک خود را به امر دیگری منعطف سازید یا در مورد او انضباط مقرر را انجام دهید.
ابتدا سعی کنید حواس او را به یک وسیله بازی یا فعالیت دیگر معطوف نمایید.
4- این روش را با پرستار یا مربی مهد کودکتان در میان بگذارید. از مراقب یا مربی کودکتان بخواهید مانند شما ابتدا سعی کنند حواس کودک را پرت نمایند. اگر این مسئله کارساز نبود، آنها باید با گفتن توصیه هایی مانند تو باید الان به ما ملحق شوی، توجه او را به خودشان جلب نمایند. خودارضایی در مهد فقط در زمان خواب قابل چشم پوشی می باشد.
5- تماس فیزیکی خود را با کودکان افزایش دهید. برخی کودکان وقتی در طول روز بیشتر در آغوش گرفته میشوند و مورد نوازش قرار می گیرند کمتر دست به خودارضایی می زنند. سعی کنید مطمئن شوید کودکتان حداقل یک ساعت از زمان اختصاصی برای بودن با شما و دریافت عواطف به شکل تماس جسمی برخوردار می باشد.
6- اشتباهات شایع. شایع ترین اشتباهی که والدین انجام می دهند سعی در خاتمه بخشیدن کامل به خودارضایی است. این امر منجر به جنگ قدرتی می گردد که در نهایت والدین بازنده آن خواهند بود. کودکان نباید به خاطر خودارضایی کتک بخورند، سخنرانی بشنوند یا مورد عتاب قرار بگیرند. خودارضایی را با صفاتی مانند بد، کثیف، شیطانی یا گناه آلود ملقب نفرمایید. دستان کودک را نبندید، هیچ نوع بند و بستی به کار نبرید. تمام این روش ها تنها به مقاومت کودک و احتمالاً به مهار جنسی او در آینده منجر خواهد گشت.
تعریف
خودارضائی یک رفتار خود تحریکی است که به منظور کسب لذت صورت می پذیرد. کودکان ممکن است خود را با دست یا شئی دیگری مالش دهند. آنها هنگام انجام این عمل معمولاً مشغول، برافروخته و مبهوت به نظر می رسند. ممکن است یک کودک این عمل را چندین بار در روز یا فقط یک بار در هفته انجام دهد. خودارضایی به طور شایع زمانی رخ می دهد که کودک خواب آلود، خسته و تحت فشار است یا مشغول دیدن تلویزیون می باشد.
علل:
بروز خودارضایی به صورت گهگاه رفتاری طبیعی در بسیاری از نوپایان و کودکان پیش دبستانی است. قریب به یک سوم کودکان در این محدوده سنی وقتی مشغول کاوش درباره اندام خویش هستند پدیده خودارضایی را کشف می کنند و اغلب این عمل را ادامه می دهند چون احساس خوبی نسبت به آن پیدا می کنند. برخی از کودکان به کرات خود را ارضا می کنند چرا که از چیزی ناراحت هستند، مثل وقتی که پستانک از آنها گرفته شده است. برخی دیگر در واکنش به تنبیه یا فشار برای متوقف کردن کامل خودارضایی، آن را ادامه می دهند. خودارضایی هیچ دلیل پزشکی مشخصی ندارد. تحریک نواحی تناسلی (مثلاً در اثر عفونت) منجر به درد یا خارش میشود، نه خودارضایی.
سیرقابل انتظار:
وقتی کودک شما به پدیده خودارضایی پی می برد، به ندرت آن را به صورت کامل کنار می گذارد و ممکن است هر زمان ناراحتی یا منازعه ای در منزل رخ دهد به آن روی آورد. تا سن 5 یا 6 سالگی، اکثر کودکان برخی ملاحظات را درنظر می گیرند و ممکن است فقط در خلوت خود به آن اقدام نمایند. در زمان بلوغ در پاسخ به جهش ناگهانی هورمون ها و سائق های جنسی خودارضایی به شکل پدیده ای عمومی در می آید.
سوءتعبیرهای رایج:
خودارضائی به هیچ نوع آسیب یا صدمه جسمی منجر نمی گردد. این پدیده غیرطبیعی یا شدید محسوب نمی شود مگر آنکه به شکل ارادی و پس از 5 یا 6 سالگی در ملاء عام انجام شود. به خاطر داشته باشید خودارضایی بدین معنی نیست که کودک شما انحراف جنسی دارد، بی مبالات است یا میل جنسی در او بیش از حد افزایش یافته است. فقط در مواردی که بزرگسالان در پاسخ به خودارضایی یک کودک واکنش شدید _06;شان دهند و آن را پدیده ای کثیف یا پلید معرفی نمایند، ممکن است کودک از نظر هیجانی لطمه ببیند و مثلاً دچار احساس گناه شود.
زمینه:
در آمریکا از هر هفت کودک و نوجوان یک نفر چاق است، در حالی که رابطه چاقی با کیفیت زندگی به خوبی شناخته نشده است.
موضوع:
بررسی کیفیت زندگی در ارتباط با سلامت کودکان و نوجوانان چاق در مقایسه با کودکان و نوجوانانی که سالمند یا به یک اختلال بدخیم مبتلا می باشند.
طرح:
در یک مطالعه مقطعی cross-sectional، 106 کودک و نوجوان (57 پسر) در گروه سنی 5 تا 18 ساله (میانگین 12/1 سال) که برای ارزیابی چاقی در ماه های ژانویه تا ژوئن 2002 به یک بیمارستان دانشگاهی ارجاع داده شده بودند تحت ارزیابی قرار گرفتند. میانگین نشانگر توده بدن BMI- Body Mass Index در آنان 34/7 و BMI- T Score در آنان 2/6 بود.
Main Outcome Measure: گزارشات کودکان و والدینشان در پرسشنامه کیفیت زندگی QOL Quality of Life (با طیف نمرات 0 تا 100) ثبت می شد. پرسنامه برای کودکان 5 تا 7 ساله توسط مصاحبه گر پر می شد. یافته های مطالعه با نتایج منتشر شده قبلی در کودکان و نوجوانان سالم و سرطانی مقایسه شد
نتایج:
در مقایسه با بچه های سالم، کودکان و نوجوانان چاق به طور قابل ملاحظه ای (0/001 >P) در تمامی زمینه ها از کیفیت زندگی پایین تری برخوردار بودند میانگین نمره کلی در کودکان چاق 67 با انحراف معیار 16/3 و در کودکان سالم 83 با انحراف معیار 14/8 و نمرات کودکان سرطانی مشابه با کودکان چاق بود. همچنین کیفیت زندگی در کودکان و نوجوانان دچار آپنه انسدادی در خواب نسبت به بچه های چاق بدون آپنه در خواب پایین تر بود. براساس گزارشات والدین و کودکان و نوجوانان BMI Score به طور قابل توجهی با نمره کلی عملکرد فیزیکی )0/01=P)، اجتماعی (0/03=P) و روانی اجتماعی (0/001=P) رابطه معکوس داشت.
بحث:
کودکان و نوجوانان شدیداً چاق نسبت به بچه های سالم کیفیت زندگی ناسالم تری داشتند و کیفیت زندگی در آنان مشابه کودکان مبتلا به سرطان بود. لازم است پزشکان، والدین و آموزگاران از خطرات این مسئله آگاه شوند تا مداخلات لازم برای افزایش و بهبود سلامتی کودکان چاق درنظر گرفته شود.
تهیه شده توسط:
" انجمن روانپزشکی کودک ونوجوان ایران