باسمه تعالی
تحقیق
کارآفرینان برتر کشور در بخش صنعت
کارآفرینان برتر کشور در بخش صنعت :
* احمد ساکی
* شهرام مقصودی
* محمد باقر حسن زاده
* الم مسلم بی
* مسعود ولی نیا
* علی صادقی
* فرهاد افشار فر
در این متن به زندگینامه 2 تن از این کارآفرینان موفق پرداخته شده است:
احمد ساکی:
احمد ساکی، کارآفرین برگزیده ملی سال گذشته در حوزه صنعت، متولد سال 1348 و دارای مدرک تحصیلی دیپلم تجربی است.
او 14 سال است که مدیرعامل شرکت گوهر شفا، تولید کننده لوازم پزشکی یک بار مصرف است. این شرکت که هم اکنون 27 نفر را به کار مشغول به کار کرده، توانسته محصولات پزشکی منحصر به فردی را که برخی از آن ها پیش از این تنها در انحصار آمریکا بوده است، تولید کند که از جمله آن ها می توان به نوعی سوند ضد رسوب، لوله رابط تزریق آنژیوگرافی قلب، سوند حالب با گاید استینلس استیل و ست تزریق داروهای شیمی درمانی اشاره کرد.
ساکی در گفت وگو با خبرنگار کار و اشتغال خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با بیان اینکه همواره می خواسته مثمرثمر باشد و به جای مصرف کننده صرف، به فکر تولید هم باشد، گفت: منطقه خرم آباد که محل زندگی ماست، منطقه ای محروم و مظلوم است و من اگرچه پیش از ورود به عرصه تولید در زمینه فروش فرش مشغول بودم و درآمد خوبی هم داشتم، اما با دیدگاه رفع محرومیت و کمک به تولید داخلی به این عرصه وارد شدم.
او با اشاره به این که در آن زمان محصولات پزشکی با نیاز زیاد در جامعه همراه بوده و واردات آن نیز با قیمت گزاف صورت می گرفته است، ادامه داد: ست تزریق سرم به عنوان اولین تولید کارخانه ما در آن زمان به شدت مورد تقاضا بود و ما تصمیم گرفتیم این تقاضا را با تولید داخل حل کنیم. اگر چه این کار در عمل با مشکل ناکارشناسی ها در راه اندازی خط تولید مواجه شدیم و این موضوع باعث شد علاوه بر افزایش شدید هزینه تولید، محصول نهایی زمانی تولید شود که بازار دیگر با کمبودی مواجه نبود.
وی افزود: همین اتفاقات باعث شد که ما به فکر تولید محصولات جدید بیافتیم و بخش تحقیق و توسعه شرکت را گسترش دهیم. ما با این کار توانستیم کمبودهای بازار را شناسایی کنیم و متوجه شدیم که نیاز بازار هم در کمبودها و هم در قیمت های پایین تر است. برای این کار در زمینه پلیمرها و تهیه مواد اولیه فعالیت کردیم و با استفاده از مشاورانی که هر کدام متخصص یا فوق متخصص در رشته های پزشکی بودند، توانستیم تولید آزمایشی محصولاتی آغاز کنیم که رضایت پزشکان و بازار را تامین کند.
او با اشاره به این که تا کنون دو گواهی نامه ایزو 9001 و ایزو 13485 مخصوص تولیدکنندگان لوازم پزشکی را دریافت کرده است، ادامه داد: در حال انجام مراحل دریافت گواهی CE هستیم تا بتوانیم تولیداتمان را به آسیا و اروپا صادر کنیم.
ساکی با اشاره به این که همچنان به دنبال پویایی مجموعه تولیدی خود است، افزود: همچنان می خواهیم محصولاتی متنوع تولید کنیم که ارزش افزوده قابل توجهی داشته باشد.
کارآفرین برگزیده ملی سال گذشته، البته دل خوشی از برخی مسوولان دست اندرکار تولید نداشت و به خبرنگار ایسنا گفت: مسوولان مرتبط هنگام فعالیت ما هیچ گونه حمایتی صورت ندادند و در حالی که سالانه حدود پنج میلیارد تومان فقط برای واردات لوله آنژیوگرافی در ایران هزینه می شود و ما این محصول را با قیمت بسیار پایین تر در کشور تولید می کنیم، اما هیچ کس حتی از ما نپرسید که چه کمکی بتواند به ما بکند.
او با اشاره به سرمایه گذاری 56 میلیون تومانی خود به هنگام راه اندازی کارخانه، گفت که هم اکنون این سرمایه به حدود دو میلیارد تومان افزایش یافته است و ادامه داد: یک نوع سوند که در کارخانه ما هم اکنون تولید می شود، با قیمت 80 هزار تومان از آمریکا وارد می شود، در حالی که قیمت محصول تولیدی ما حدود 12 هزار تومان است و این نشان می دهد تولید ما تا چه اندازه می تواند جلوی واردات کالا و خروج ارز از کشور را بگیرد.
وی با بیان این که معرفی کارآفرینان و کمک به تولید داخلی و ایجاد شغل برای جوانان جویای کار از ارزش افزوده های ناشی از فعالیت اوست، افزود: ازسوی دیگر تولید ما توانست به دلیل وجود نیاز اساسی در بازار، با سرعت زیادی سرمایه اولیه را بازگرداند. در واقع ما در شرکت برای فکر و توجه به موقعیت و نیاز جامعه، درآمد داریم و در حالی که توانسته ایم محصولات با کیفیت ایرانی را جایگزین محصولات خارجی کنیم، درآمد خوبی نیز نصیب شرکت می شود.
مسعود ولی نیا:
مسعود ولی نیا، کارآفرین برتر ملی سال گذشته در حوزه صنعت، هم اکنون 24 ساله و دانشجوی رشته کارشناسی کامپیوتر است. مدیریت شرکت زیگورات را که در سال 1384 تاسیس شده و در زمینه بازیافت نخاله های ساختمانی فعالیت می کند، بر عهده دارد. این شرکت با ابتکاری خاص، از بازمانده سنگ های ساختمانی، سنگ های تزیینی درست می کند. در حالی که پیش از این باقی مانده سنگ های ساختمانی دور ریخته می شد، او توانسته با استفاده از روشی منحصر به فرد، خرده سنگ ها را به هم چسبانده و محصولی تولید کند که برای استفاده در نمای ساختمان ها کاربرد دارد.
ولی نیا در گفت وگو با خبرنگار کار و اشتغال خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره چگونگی حرکت خود به سمت کارآفرینی گفت: همه دوران کودکی من در خانواده ای سپری شد که دست در ساخت و ساز داشتند. همیشه با پدر سر ساختمانها می رفتم و با چشم خود روند کارهای آنها را دنبال می کردم. از همان سال ها یکی از دغدغه های اصلی پدرم، از بین بردن و جابجایی نخاله های ناشی از ساخت این سازهای سنگ و گچی بود. نوجوان بودم که تصمیم گرفتم این مشکل را هر طور شده حل کنم. به قول پدرم، در کار ساخت و ساز ساختمان، همه سختی کار ساختمانی یک طرف و خلاص شدن از دست نخاله ها طرف دیگر. به همین دلیل از نوجوانی به این فکر افتادم که برای نخاله های ساختمانی و راحت تر کردن کار پدرم و سایر افرادی که در این عرصه زحمت می کشند، فکری بکنم. وقتی این فکر را با پدرم مطرح کردم، ایشان بسیار مشتاقانه استقبال کرد و بعدها بزرگترین حامی من در اجرای طرح بود.
او با بیان این که از وقتی تصمیم گرفت روی این طرح کار کند و مطالعاتش را شروع کرد، با وجود آن که رشته تحصیلی بسیار متفاوتی را برای ادامه انتخاب کرده، اما از فکر طرح خود هم خارج نشده است، ادامه داد: در این راه به بن بست های زیادی رسیدم، اما بالاخره طرحم در رابطه با بازیافت سنگ های ساختمانی جواب داد و بعد از سالها به نتیجه رسید. البته از زمان اجرایی شدن طرح تا به نتیجه رسیدن آن نیز نزدیک به چهار سال وقت و انرژی از من و سایر افراد خانواده ام صرف شد. البته حضور در انواع نمایشگاه های داخلی و خارجی که در این حوزه برگزار می شد نیز بسیار راهگشا بود و ایده های بسیار خوب و مطلوبی را نیز در اختیار من قرار داد.
او تاکید کرد که به رغم مشکلات و گرفتاری ها، موفق شده محصولی را تولید کند که در هیچ جای دنیا تولید نمی شود و بازار بسیار خوبی را نیز در اختیار دارد و افزود: میزان استقبال از سنگ های تولید کارخانه های ما به حدی زیاد است که چیزی از محصول تولیدی برای صادرات باقی نمی ماند. در این رابطه اگر وامهای وعده داده شده محقق شود، قادر خواهیم بود کارخانه را گسترش داده و بازارهای خارجی را نیز از آن خود کنیم.
وی در ادامه صحبتهایش به این موضوع اشاره کرد که کارهای تولیدی در کشور ما بسیار هزینه بر است و کمتر هم از آنها حمایت می شود. او گفت که کارش با خطرات و ریسک های زیادی همراه بوده، اما چون به حل مساله علاقه داشته، کار را پیگیری کرده و افزود: تهیه وسایل این طرح بسیار هزینه بر بود، در حالی که تسهیلاتی هم به من اختصاص نمی یافت و تا امروز تمام هزینه های شرکت و کارخانه را از هزینه شخصی خود و به کمک خانواده پرداخت کرده ام. متاسفانه کارخانه ها در کشور ما سند ندارند تا تولیدکننده بتواند از آن برای دریافت وام استفاده کند. البته به تازگی تغییراتی در این شیوه اعمال شده و در این صورت امکان دارد بتوانیم مبالغی را دریافت کنیم، اما ای کاش بعد از این وقفه طولانی، نیاز سنجی شده و مبلغی به ما اختصاص بیابد که در حداقل میزان ممکن نباشد.
ولی نیا نداشتن نمایندگی در استانها و کشورهای دیگر برای عرضه محصول تولیدی اش را از دیگر موانع بر سر راه توسعه فعالیتش دانست و خاطرنشان کرد: خیلی این اتفاق افتاده که خریدار مبلغ جنس خریداری شده را به ما پرداخت نکرده و ما برای دریافت حقمان مدتهای زیادی وقت گذاشته ایم. ضمن این که اگر صادرات خود را گسترش دهیم، به طور حتم به نمایندگی هایی نیاز پیدا می کنیم تا حقوق ما را از طرف مقابل مطالبه کنند!
او تاکید کرد که نمونه کارش در کشور وجود ندارد و از روشی منحصر به فرد با فن آوری روز دنیا در آن استفاده می کند. البته در سالهای اول برای تاسیس کارخانه مجبور بوده تعدادی از دستگاها را وارد کند، اما به مرور این نیاز برطرف شده و در حال حاضر با همان تکنولوژی داخلی، محصولی تولید می شود که در دنیا بی نظیر است.
کارآفرین برتر ملی سال گذشته قابل استفاده شدن نخاله های ساختمانی را مهمترین ارزش ناشی از فعالیتش دانست و گفت: قبل از اینکه این فناوری توسط من ارائه شود، در همه معادن و سنگ بری های کشور، حجم قابل ملاحظه ای از سنگهای تولیدی دور ریخته می شد. به طور مثال برای استحصال یک قطعه سنگ یک متری، باید چند تن سنگ تراشیده شود و به عبارتی چندین تن نخاله برای یک متر سنگ به دست می آید. با این کار هزاران دلار پول دور ریخته شده و قیمت سنگ بالا می رود. با این وجود فناوری ایجادی ما درست از همان نخاله ها استفاده کرده و دورریز سنگ را به صفر می رساند.
او تاکید کرد: این امر سبب صرفه جویی قابل ملاحظه به همراه تولید این کالای باارزش شده و قیمت سنگ را نیز به نرخ های منطقی نزدیک تر می کند. با همین روش و با توجه به سوددهی این علم، ما موفق شدیم طی یک سال میزان دارایی شرکت را از یک و نیم میلیارد تومان به هشت میلیارد تومان برسانیم. از سوی دیگر مسلما با صادرات انبوه این محصول، علاوه بر ایجاد شغل، ارز قابل ملاحظه ای نیز نصیب کشور می شود.
ولی نیا این را هم گفت که در حال حاضر تولیدش در حدی نیست که با صادرات آن ارز وارد کشور شود و ادامه داد: البته به میزان بسیار کم از تولید ما به کشور های حاشیه خلیج فارس و همسایه صادر می شود، اما با کمی مساعدت می توانیم بازار تولید سنگهای مصنوعی جهان را از آن خود کنیم.
2