پاورپوینت کنترل عفونت فنی

بسم الله الرحمن الرحیم
بسم

پیشگیری وکنترل عفونت های بیمارستانی

تعریف :
عفونت بیمارستانی که عفونت Nosocomialهم نامیده می شود (واژه ی انگلیسی Nosocomial از واژه ی یونانی Nosocomeion گرفته شده،و این هر دو واژه به معنای بیمارستان است )عفونتی است که 48 تا 72 ساعت بعد از پذیرش بیمار در بیمارستان ایجاد می گردد به شرط آنکه در زمان پذیرش فرد علائم آشکار عفونت را نداشته و بیماری در دوره کمون خود نبوده باشد.عفونت های میکروبی که در 48 ساعت اول بستری شدن در بیمار ظاهر شوند عفونت اکتسابی از جامعه در نظر گرفته می شوند .عفونت بیمارستانی می تواند از محیط اکتساب شود یا توسط فلور داخلی بیمار ایجاد گردد.

اهمیت :
منجر به افزایش مدت اقامت بیمار در بیمارستان می شود .
باعث افزایش هزینه های بیمارستان برای بیمارمی گردد .
بیمار روزهای کاری خود را از دست می دهد .
منجر به ازدست رفتن کارسازی بیمارستان ازلحاظ بهره گیری کیفی از تخت های بیمارستانی می شود .
پرسنل نیز در معرض خطر هستند .

عوامل گسترش عفونت در میان بیماران بستری:
ایمنی کاهش یافته در میان بیماران
افزایش تعداد روش های پزشکی و تکنیکی تهاجمی
انتقال باکتری های مقاوم به دارو در میان بیماران بستری
حساسیت بیشتر بیماران به دلیل بیماری اولیه خود
عمل های جراحی پیچیده و طولانی مدت و استفاده از جریان خون خارج بدنی
استفاده از داروهای فرونشاننده ی دستگاه ایمنی
تراکم بیماران در بیمارستان
کمبود کادر پیراپزشکی و پرستاری

به طور کلی عواملی که گسترش عفونت های بیمارستانی را تحت تاثیر قرار می دهند:
عامل میکروبی
استعداد و آمادگی بیمار
عوامل محیطی
مقاومت باکتریال

پس می توان نتیجه گرفت که :
برای انتقال عفونت در بیمارستان سه عنصر باید فراهم شوند :
1- منبع ارگانیسم های عفونت زا (بیماران ، پرسنل ، گاهی عیادت کنندگان و اشیاء )
2- میزبان حساس
3- راه انتقال : وسیله ی مشترک ، راه هوایی ، وکتور ( پشه و مگس )

مخازن عفونت (Reservoirs) :
محلی است که عامل عفونی می تواند در آنجا زنده مانده ، رشد و تکثیر یابد و منتظر بماند تا بتواند به میزبان حساس منتقل شود. مخازن شایع عفونت عبارتند از انسان ، حیوان ، گیاهان ، خاک ، آب ، مواد آلی ، وسایل بیجان (fomite) .
در بیمارستان مخازن شایع عفونت عبارتند از : بیماران ، پرسنل پزشکی ، تجهیزات و محیط

برای کاهش مخازن عفونت از دستورالعمل های زیر استفاده کنید :
به هنگام استحمام بیمار : برای پاک کردن و زدودن ترشحات ، درناژ ، عرق یا رسوبات بدن از آب و صابون استفاده کنید.
مواد پانسمان : پانسمان آلوده و خیس را تعویض کنید.
سوزن های آلوده : سرنگ ها و سوزن های بدون درپوش را در ظروف مقاوم به سوراخ شدن قرار دهید.
مواد آلوده : این مواد را در کیسه های نفوذناپذیر قرار دهید.
سطح میزی که در مجاورت تخت بیمار قرار دارد را پاک و خشک کنید (bedside unit) .
محلول های داخل بطری : وقتی درب بطری را باز کردید تاریخ آن را یادداشت کنید ؛ درب آن را محکم ببندید ؛ بیش از مدت زمان لازم ، درب آن را باز نگذارید.
زخم های جراحی : مسیر لوله های درناژ کننده و کیسه های جمع کننده مواد تخلیه شده ، باز باشند.
ظروف و کیسه های درناژ : ظروف را به صورت روتین تخلیه کنید ؛ سیستم درناژ را در سطحی پایین تر از محلی که درناژ می شود قرار دهید مگر این که سیستم کلامپ شده باشد .

منبع (Source) :
اشیاء ، اشخاص یا موادی که عوامل عفونی یا بیماری زا بلافاصله از آنها به پذیرنده منتقل می شود مانند آب برای تیفوئید ، خاک برای آنتراکس.

. ابتلا به عفونت می تواند به صورت متقاطع از بیماران دیگر ، از کارمندان بیمارستان – یعنی کارکنان پزشکی ، پرستاری ، و پیرا پزشکی – و از ملاقات کنندگان باشد .
دومین منبع عفونت محیط زیست بیجان ، ومستقل از آلودگی های جدید انسانی است. در ایجاد عفونت از محیط زیست تقریبا همه ی چیزهایی که در تماس با لوازم حمام و دستشویی ، وسایل بیمارستان ، ملحفه ها ، رختخواب ، تشک ، و … است می توانند منبع عفونت باشند .
سومین منبع عفونت بیمارستانی خود آلودگی از میکروب هایی ست که هنگام پذیرش در بیمارستان همراه بیمار بوده اند اما پس از ورود به بیمارستان به بافت های بدن بیمار یورش برده اند ، و این حالت بیشتر اوقات به دنبال انجام یک رویه ی اجرایی برای آزمایش یا عمل جراحی پیش می آید .

عوامل بیماریزای موثر در ایجاد عفونت های بیمارستانی :
تقریبا همه ی طیف عوامل بیماریزای زنده – از میکروب ها تا ویروس ها و تا تک یاخته های انگلی – در ایجاد عفونت های بیمارستانی متهم شناخته می شوند . سردسته ی این عوامل بیماریزا ، عوامل سنتی بیماریزایی اند که در اشخاص عادی در نبود ایمنی اختصاصی موجب بیماری می شوند (مانند استافیلوکوک طلایی ، استرپتوکوک های گروه A ، و سالمونلا ) ،

نزدیک به 25 تا 50 درصد از همه ی عفونت های بیمارستانی از نوع گرم ((Gram منفی و 10 درصد عفونت ها مربوط به استافیلوکوک ها است .
. سودوموناس به طور کلی موجب عفونت های ثانوی در سوختگی ها ، زخم ها ، و در دستگاه ادراری ست .

اشریشیا کلی ( Escherichia coli ) را مسوول ایجاد عفونت دستگاه تناسلی در رابطه با کاتتر (سوند) دستگاه ادراری می دانند .

سالمونلا از طریق مواد غذایی به وسیله ی افراد حامل (carrier) وارد بیمارستان می شود و از راه آلودگی های مدفوعی گسترش می یابد .

مناطق پر مخاطره ی بیمارستان :
بخش نوزادان
واحد ICU
واحد دیالیز
واحد پیوند اندام
واحد سوختگی
بخش جداسازی بیماران
بخش سرطان
اتاق های عمل
اتاق های زایمان
بخش مراقبت پس از عمل جراحی

انواع عفونت های بیمارستانی :

چهار نوع عفونت بیمارستانی براساس تعاریف استاندارد
عفونت ادراری علامت دار
عفونت های محل جراحی
پنومونی بیمارستانی
باکتریمی بیمارستانی )سپسیس)
سایر عفونت های بیمارستانی :
نقاط مستعد عفونت بسیاری وجود دارد . برای مثال :
عفونت های پوست وعضلات صاف زخم های باز ( اولسرها ، سوختگی ها و زخم های فشاری ) تجمع باکتری ها را تسهیل کرده و ممکن است منجر به عفونت سیستمیک شوند .
التهاب لوله ی گوارش شایع ترین عفونت بیمارستانی در اطفال است که روتا ویروس پاتوژن مهم و اصلی است . کلستریدیوم دیفیسیل علت اصلی التهاب لوله گوارش بیمارستانی در بالغین کشورهای توسعه یافته است .
التهاب سینوس و سایر عفونت های داخلی ، عفونت های چشم و کونژونکتیوا
التهاب اندومتر و سایر عفونت های اعضاء تناسلی به دنبال تولد نوزاد

پیشگیری از عفونت های بیمارستانی شایع آندمیک :

عفونت های دستگاه ادراری (UTI) :
اقدامات موثر در پیشگیری از عفونت های ادراری بیمارستانی عبارتند از :
پرهیز از کاتتر گذاری مجرای ادراری مگر اینکه اندیکاسیون وادارکننده ( اجباری ) وجود داشته باشد .
محدود کردن مدت درناژ ، اگر کاتتر گذاری ضروری است .
حفظ کارکرد ضدعفونی مناسب در طول وارد کردن کاتتر ادراری و دیگر روش های تهاجمی اورولوژیک.
قبل از وارد کردن کاتتر به طور بهداشتی دست را بشویید و کاتتر را وارد کنید و درناژ را به داخل کیسه ی ادرار انجام دهید .
استفاده ازدستکش های استریل برای وارد کردن کاتتر
قبل از وارد کردن کاتتر ، تمیز کردن ناحیه ی پرینه با یک محلول ضدعفونی کننده
وارد کردن کاتتر ادراری به صورت غیرتروماتیک با استفاده از یک نرم کننده مناسب
حفظ یک سیستم درناژ بسته

عفونت های زخم جراحی ( عفونت های محل جراحی ) :
عواملی که بر تکرار عفونت زخم جراحی تاثیر دارند ، عبارتند از :
تکنیک جراحی
زمینه آلودگی درون زاد زخم به هنگام جراحی ( برای مثال ، تمیز ، آلوده – تمیز )
مدت زمان عمل جراحی
وضعیت قبلی بیمار
محیط اتاق عمل
انتشار ارگانیسم ها توسط تیم اتاق عمل

جهت پیشگیری از عفونت زخم جراحی باید مراقبت ها قبل از جراحی شروع شود که این اقدامات شامل 3 دسته می باشند: 1- اقدامات قبل از جراحی 2- مراقبت در اتاق عمل 3- اقدامات پس از عمل جراحی
اقدامات قبل از جراحی:
ارزیابی از نظر وجود عفونت( قبل از جراحی عفونت های سایر قسنت های بدن تحت درمان قرار گیرد:کنترل قند بیماران دیابتی،ترک سیگار،مشخص کردن وضعیت بیمار از نظر هپاتیت B و HIV)
دوش گرفتن با آنتی سپتیک قبل از عمل
چیدن موی محل عمل
آماده نمودن پوست بیمار در اتاق عمل
درمان پرسنل آلوده یا عفونی
پیشگیری با آنتی بیوتیک قبل از عمل(تجویز اولین دوز آنتی بیوتیک در شروع جراحی،در عمل سزارین بعد از کلمپ بند ناف آنتی بیوتیک پروفیلاکسی را شروع کنید.)

مراقبت در اتاق عمل: 
شستشوی جراحی دست قبل از عمل توسط پرسنل اتاق عمل انجام شود.
تمام پرسنل اتاق عمل از ماسک جراحی،گان ضد آب و استریل،کلاه مخصوص اتاق عمل و محافظ چشم و صورت استفاده کنند.
استفاده از شان استریل
تعویض کفش انجام گیرد و در صورت احتمال آلودگی با خون از چکمه غیر قابل نفوذ آب پوشیده شود.
ناخن ها کوتاه شده و از آویزان کردن جواهرات به دست و انگشتان و ساعد اجتناب گردد.
دستکش لاتکس استریل جراحی توسط پرسنل پوشیده شود و در صورت آلودگی یا پاره شدن تعویض گردد.
کنترل خونریزی حین عمل و جابجایی آرام بافت محل عمل در کاهش عفونت بعد از عمل موثر خواهد بود.
محوطه و محل عمل را مشخص و تا پایان عمل استریل نگه دارید.
در جراحی های پیوند و جراحی بیماران HIV,HCV,HBS مثبت از 2 جفت دستکش استفاده شود

عفونت های بیمارستانی دستگاه تنفسی :
توصیه ها برای پیشگیری از این عفونت ها عبارتند از :
پنومونی ناشی از ونتیلاتور در بخش مراقبت ویژه :
ضدعفونی مناسب و مراقبت به هنگام استفاده از لوله ها ، رسپیراتور ها و مرطوب کننده ها جهت محدود کردن آلودگی
تعویض مرتب لوله های دستگاه
ساکشن تراشه به طور استریل
پرستار همیشه مراقب باشد .
بخش های داخلی :
دارو درمانی محدود در صورت اختلال در هوشیاری ( مسکن ها و مخدر ها )
قرار دادن بیماران در وضعیت کما جهت محدود کردن احتمال آسپیراسیون
پرهیز از تغذیه دهانی در بیمارانی که بلع طبیعی ندارند
پیشگیری از قرار گرفتن بیماران نوتروپنیک یا پیوندی در معرض اسپور های قارچی در طول مدت احداث و یا تعمیرات ساختمان یا نوسازی

بخش های جراحی :
تمام وسایل تهاجمی که در طول بیهوشی استفاده می شوند باید استریل باشند .
متخصصین بیهوشی باید دستکش و ماسک استفاده کنند وقتی که مراقبت تهاجمی اساسی از تراشه با ورید ها یا اپیدورال انجام می دهند . فیلتر های یک بار مصرف برای استفاده هر شخصی برای انتوباسیون داخل تراشه ای به طور موثر از انتقال میکروارگانیسم ها در میان بیماران از طریق ونتیلاتور ها جلوگیری می کنند .
فیزیوتراپی قبل از عمل ، از پنومونی بعد از عمل در بیماران با بیماری مزمن تنفسی جلوگیری می کند .
بیماران نورولوژیک با تراکئوستومی ( با یا بدون ونتیلاسیون ) :
ساکشن استریل مکرر و مناسب
تمیز کردن و ضدعفونی مناسب ماشین های تنفسی و دیگر وسایل
فیزیوتراپی از طریق تخلیه ترشحات

عفونت های ناشی از مسیرهای داخل عروقی :
این عفونت ها در بخش های مراقبت ویژه شایع تر هستند . فعالیت های کلیدی برای همه کاتتر های عروقی عبارتند از :
پرهیز از کاتترگذاری مگر اینکه اندیکاسیون پزشکی داشته باشد .
حفظ سطح بالای روش ضدعفونی به هنگام وارد کردن کاتتر و مراقبت از آن
محدودیت در استفاده از کاتتر ها ، و در صورت استفاده حداقل زمان ممکن
آماده کردن مایعات به روش ضدعفونی
آموزش پرسنل برای کاتتر گذاری و مراقبت از آن
پرسنل مرتبط با مایع درمانی باید آموزش کافی دیده و محل خاصی از بخش جهت تهیه سرم و مایعات وریدی در نظر گرفته شود.
پیش از تهیه سرم با مایعات وریدی دست ها شسته شود.

مسیر خروجی شیشه،اکسیدها و یا سایر ظروف حاوی محلول های داخل وریدی را با الکل 70% پیش از خارج کردن یا اضافه کردن سایر محلول ها ضد عفونی شود.
پس از درج مشخصات محلول و زمان آماده سازی محلول باید سریعا استفاده شده و یا در یخچال نگهداری شود.
قبل از گذاشتن کاتتر نافی محل را با بتادین ضد عفونی کنید و به محض عدم نیاز به کانترهای نافی باید آن ها را خارج نمود و طی استفاده از این کانترها از پمادهای موضعی آنتی بیوتیکی نباید استفاده کرد(خطر کلونیزاسیون ارگانیسم مقاوم و قارچ ها)
برای پیشگیری از عفونت کانترهای ورید مرکزی و کانترهای همودیالیز نیاز به تعویض روتین نمی باشد.
برای پانسمان با گاز هر 2 روز یک بار برای پانسمان های شفاف هر 7 روز یک بار تعویض محل پانسمان کانتر توصیه می شود.
 

پیشگیری از عفونت بیمارستانی :
پیشگیری از عفونت های بیمارستانی نیازمند یک برنامه به هم پیوسته کنترل شده است که شامل اجزای کلیدی زیر باشد :
محدود کردن انتقال ارگانیسم ها بین بیماران در مراقبت مستقیم از بیمار از طریق شستشوی کافی دست ها و استفاده از دستکش با تکنیک آسپتیک مناسب ، سیاست های جداسازی ، استریلزاسیون و فعالیت های ضدعفونی کردن و رختشویخانه
کنترل خطرات محیطی برای عفونت
محافظت بیماران با استفاده مناسب از ضدعفونی کننده های پیشگیری کننده ، تغذیه و واکسیناسیون
محدود کردن خطر عفونت های درون زاد از طریق به حداقل رساندن روش های تهاجمی و ترویج استفاده صحیح از آنتی میکروب ها
نظارت بر عفونت ها ، شناسایی و کنترل شیوع ها
پیشگیری از عفونت در پرسنل
افزایش تعداد پرسنل مراقبت کننده از بیمار و اجرای آموزش مداوم برای پرسنل
کنترل عفونت ها ، مسوولیت تمامی اساتید بهداشتی – درمانی و پزشکان ، پرستاران ، درمانگرها ، داروسازها ، مهندسان و دیگران است .

احتیاطات استاندارد کنترل عفونت شامل:
شستشوی دست
استفاده از وسایل حفاظت فردی
اجتناب از جراحات ناشی از فرو رفتن سرسوزن و لوازم نوک تیز
تمیز کردن صحیح محیط و مدیریت صحیح موادی که به اطراف می ریزند
انتقال صحیح زباله ها و پسماندها

تدابیر موثر برای مبارزه با عفونت بیمارستانی :
اشخاص – بیشتر اشخاص بیمارستان – و نه محیط بیمارستان – مخزن عفونت بیمارستانی اند . در مطالعه های مکرر کارکنان بیمارستان به عنوان حامل های پر اهمیت شناسایی شده اند . مهمترین عامل انتشار عفونت بیمارستانی نارسایی در کار شستن دست ها به اندازه ی کافی در کارکنان بیمارستان است .دست شستن آگاهانه و با احساس وظیفه در فاصله ی تماس های با بیماران به نحو موثری از انتشار عفونت متقاطع جلوگیری می کند . باید در همه ی جاهای بیمارستان تسهیلات شستشوی دست به اندازه ی کافی فراهم باشد .

فنون گندزدایی – رعایت دقیق فنون گندزدایی در رویه های گوناگون تهاجمی ضروری است .
تفکیک اسباب های آلوده – یکی از ساده ترین تدابیری که در بخش ها می توان انجام داد ، تفکیک لوازم و اقلام آلوده از لوازم دیگر است . باید برای جدا کردن تکه های پارچه ای آلوده ، خلط دان ، ظرف ادرار ، و اقلام مشابه نظامی ترتیب داده شود تا احتمال مخلوط شدن آن ها با اقلام تمیز به حداقل برسد .

 
به هنگام دست زدن به خون،مایعات بدن،ترشحات و مواد دفعی و لوازم آلوده از دستکش استفاده کنید.
قبل از تماس با مخاطات و پوست آسیب دیده بیمار بلافاصله بعد از انجام کار و قبل از دست زدن به وسایل غیر آلوده و سطوح محیطی و پرداختن به بیمار بعدی،دستکش را از دست خارج کنید و بلافاصله دست ها را بشویید تا از انتقال میکروارگانیسم ها به سایر بیماران یا محیط جلوگیری شود.
عدم استفاده مجدد از دستکش آلوده
تعویض دستکش در صورت پاره شدن
درآوردن دستکش در ظرف مناسب(سطل زباله عفونی)

شستشوی دست:
از بهداشت دست ها به تنهایی به عنوان مهم ترین روش جلوگیری از سرایت عوامل عفونی درپایگاه های مراقبت بهداشتی نام برده می شود و از عناصر اساسی در "هشدارهای پیشگیری "می باشد.

. بهداشت دست ها شامل شستشوی هردو دست باصابون های معمولی ویا صابون های ضد میکروبی همراه باآب، یا استفاده از محلول های حاوی الکل ( ژل،کف ومایعات) که نیاز به آب ندارند می باشد.
هنگامی که دست ها آلودگی واضح و قابل مشاهده ندارند، شستشو با این گونه محلول های الکلی تایید شده براستفاده از صابون و آب ارجحیت دارد، چرا که خاصیت ضد میکروبی آنها زیاد بوده ومانع خشکی پوست می شود.
.بهداشت دست بطور معمول شامل، ضدعفونی دست با استفاده ازمواد حاوی الکل یا شستن با آب وصابون و خشک کردن آن با حوله یکبار مصرف می باشد.

در موارد زیر باید دست ها را شست و ضدعفونی کرد:
-1 قبل و بعد از هر تماس با بیمار
-2 بعد از درآوردن دستکش و سایر وسایل حفاظت فردی
-3 در صورت کثیف بودن و آلودگی دستها به خون و سایر ترشحات بدن
-4 تماس باپوست دارای جراحت وخراش
-5 قبل از خوردن غذا وبعداز رفتن به دستشویی
6-قبل از پوشیدن دستکش استریل جهت کار گذاری کاتتر ورید مرکزی و محیطی وگذاشتن سوند ادراری

روش Hand rub:
مقدار کافی از محلول Hand rubرا در کف دست به منظور ضد عفونی دست با استفاده از محلولهای مایع با بنیان الکلی ریخته وتا زمانی که دستها کاملا“ خشک شوند آنها را بهم بمالید.
مزایای استفاده از محلولهای Hand rub:
1-فعالیت سریع و وسیع الطیف بودن
2-وی‍‍ژگیهای میکروب کشی عالی
3-عدم بروز مقاومت میکروبی
4-سهولت رعایت بهداشت دست در مواردی که محدودیت دسترسی به آب وسینک دستشویی وجود دارد.
5-نیاز به زمان کمتر نسبت به شستشوی دست با آب وصابون
6-عدم ضرورت استفاده از حوله و دستمال یکبار مصرف

گان وماسک ومحافظ چشم: 
گان:برای محافظت پوست و جلوگیری از آلوده شدن لباس در حین انجام بعضی از اعمال و فعالیت های مراقبت از بیمار که احتمال پاشیده شدن یا اسپری شدن خون،مایعات بدن،ترشحات یا مواد دفعی وجود دارد،گان تمیز بپوشید.در صورت امکان هر چه سریع تر گان آلوده را درآورید و دست های خود را بشویید تا از انتقال میکروبها به سایر بیماران یا محیط جلوگیری شود.

N95 ماسک هایی هستند که حساسیت کمی ایجاد می کنند و بیش از 95 درصد ذرات را فیلتر می کنند وسیله محافظت کننده دوطرفه است.
برای محافظت از مخاط چشم، بینی و دهان در حین انجام بعضی از اعمال و برای بعضی فعالیت های مراقبت از بیمار که احتمال پاشیده شدن یا اسپری شدن خون به مایعات بدن،ترشحات و مواد دفعی وجود دارد، از ماسک و محافظ چشم یا صورت استفاده می شود.

ماسکهای معمولی رایج برای فیلتر کردن ویروس ها مناسب نیستند. باید توجه شود ماسک ها نباید خیس گردد زیرا کارایی آن ها بسیار کاهش می یابد.

تزریقات ایمن
تزریقات یکی از روش های شایع در تجویز دارو ها و مشتقات دارویی می باشد و بدیهی است در صورت عدم رعایت استانداردهای درمانی، خطرات بالقوه و بالفعلی را برارائه کنندگان و مصرف کنندگان خدمات بهداشتی درمانی و نیز جامعه اعمال مینماید .
ازمهمترین صدمات شغلی در کادر پزشکی و پیراپزشکی صدمات ناشی از فرورفتن سر سوزن به دست کارکنان بهداشتی درمانی می باشد ، که در 61 % موارد با سوزن های توخالی 29 % موارد در اثرآنژیوکت های پروانه ای صورت می پذیرد.
به طور کلی جراحات ناشی ازسرسوزن.
(recapping ) -1 ضمن درپوش گذاردن
-2 انتقال مایعات بدن بیمار از سرنگ به داخل لوله های آزمایش.
-3 دفع نامناسب وسایل درمانی تیزو برنده مصرف شده
لازم به ذکر است که بر اساس نتایج بررسی آماری واکسیناسیون کارکنان خدمات بهداشتی درمانی ( شاغلین حرف پزشکی،دندانپزشک، پرستار، آزمایشگاه های تشخیص طبی- تحقیقاتی، گروه پیش بیمارستانی و گروه های پشتیبانی و خدماتی) بر علیه هپاتیت Bدرآنان بسیار موثر بوده است. در کاهش صدمات ناشی از Needle Stickدر آنان بسیار موثر بوده است

تزریقات ایمن به معنای تزریقی است که:
-1 به دریافت کننده خدمت (بیمار ) آسیب نزند.
-2 به ارائه کنندگان/ کارکنان خدمات بهداشتی درمانی صدمه ای وارد نسازد.
-3 پسماندهای آن باعث آسیب و زیان درجامعه نشود
ایمنی تزریقات بر 5 محور بنیادی ذیل صورت می پذیرد:
انجام تزریقات، فلبوتومی، زدن لانست ، تزریقات داخل وریدی و یا انفوزیون براساس استاندارد ها به منظورکنترل وپیشگیری از بروزعفونت و آسیب به بیماران.
کاهش رفتار پر خطر کارکنان بهداشتی به منظور پیش گیری از جراحات ناشی از وسایل تیز و برنده ( وسایل تیز و برنده شامل کلیه ی وسایل تیز مصرف شده و نشده ی تمیز نظیر بیستوری، آنژیوکت ها، شیشه های شکسته سرم، گایدهای جراحی، پنسهای شکسته ، سرسوزن و …می باشد)

– افزایش سطح ایمنی کارکنان درضمن کار با وسایل تیز و برنده درمانی.
– جمع آوری، نگهداری، انتقال و دفع مناسب و بهداشتی پسماندهای آلوده و پرخطر.
– تغییر رفتار و نگرش اجتماعی مددجویان و پزشکان نسبت به مقوله تقاضاو تجویز دارو به روش تزریقی.

2. بهترین روش مورد توصیه برای انجام تزریقات، فلبوتومی، زدن لانست و تزریقات داخل وریدی و یا انفوزیون جهت کنترل و پیشگیری از عفونت وصدمه به بیمار و کارکنان:
استفاده از وسایل استریل:
1 ) برای هر تزریق از یک سرنگ استریل یک بار مصرف جدید استفاده کنید.
2 ) درروی یک میز و یا سینی تمیز که مخصوص تزریقات می باشد و احتمال آلودگی سرنگ و سر سوزن با خون، مایعات بدن و یا سوآب های کثیف وجود ندارد وسایل تزریق را آماده نمایید.
3 ) هیچ گاه سر سوزن را در سر سرنگ بجای نگذارید.
4 ) حتی المقدور از ویال های تک دوزی دارو استفاده کنید.
5 ) در صورتی که ملزم به استفاده از ویال های چند دوزی دارو هستید برای هربار کشیدن دارو از ویال از سر سوزن استریل استفاده کنید.

6)در هنگامی که سر آمپول را اصطلاحا می شکنید، با قراردادن لایه نازک گاز تمیز مابین انگشتان دست خود و جدارآمپول، انگشتان را از آسیب و صدمه محافظت نمائید.
7) قبل از اقدام به تزریق به بیمار کلیه داروهای تزریقی محلول و سرم های وریدی را از لحاظ کدورت ، شکستگی جداره آنها و تاریخ انقضاء بررسی نموده و در صورت مشاهده هرگونه مغایرت آنها را به نحو صحیح دفع نمائید.
8) توصیه های اختصاصی کارخانه سازنده را در ارتباط با نحوه استفاده، ذخیره سازی ( به ویژه لزوم رعایت زنجیره سرد) وجابجایی دارو به کار گیرید.
9) در صورت تماس سر سوزن با سطوح غیر استریل آن را به نحو صحیح دفع نمایید .
10)قبل از آماده کردن دارو و تزریق آن دست ها را با آب و صابون بشوئید و یا با استفاده از محلول های ضد عفونی بابنیان الکل ضد عفونی کنید.
11) در صورتی که مابین تزریقات دست ارائه کننده خدمت کثیف یا آلوده به خون ومایعات بدن بیمار گردید، رعایت بهداشت دست ضروری است.

12)از تزریق به بیمار در نواحی ناسالم پوستی ( وجود عفونت موضعی ، ضایعات و درماتیت پوستی و یا بریدگی) اجتناب
نمائید.
13) استفاده از سوآب آغشته به ماده ضد عفونی یا آنتی سپتیک جهت پاک کردن سر ویال یا آمپول الزامی نمی باشد.در صورت نیاز از سوآب تمیز یک بار مصرف با توجه به زمان تماس مورد توصیه استفاده نمائید. از استفاده ازگلوله های پنبه آغشته به ماده ضدعفونی موجود درظرف پنبه الکل اجتناب نمائید.
14) از کاربرد ماده آنتی سپتیک در زمان آماده نمودن واکسن ویروس زنده ضعیف شده برای تلقیح اجتناب نمائید.

راهکارهای موثر جهت کاهش رفتار پرخطر کارکنان خدمات بهداشتی درمانی:
ارتقاء سطح آگاهی و کسب مهارت کارکنان بهداشتی درمانی به ویژه شاغلین حرف پزشکی، پرستاری، امورتشخیصی، خدمات درمانی پیش بیمارستانی،گروه های خدماتی پشتیبانی، در حین کار با وسایل تیز و برنده درمانی به منظور پیشگیری از بروز جراحات ناشی از سر سوزن و سایر وسایل تیز و برنده امری ضروری است. بنابراین کارکنان بهداشتی درمانی بایستی درخصوص چگونگی پیشگیری از صدمات ناشی از وسایل مزبور و نیز اقدامات درمانی و پیشگیرنده اولیه با مواد آلوده مطابق بادستورالعمل ایمنی" الف "و" ب "بصورت مداوم آموزش ببینند.

2.تشکیل پرونده بهداشتی و واکسیناسیون رایگان علیه HBVجهت کلیه پرسنل بهداشتی -درمانی

دستورالعمل ایمنی الف:
4.1 . اقدامات پیشگیرنده از بروز جراحات و صدمات ناشی از سرسوزن و وسایل تیز و برنده در کارکنان بهداشتی درمانی

با توجه به اینکه جراحات ناشی از فرورفتن سرسوزن و وسایل تیز و برنده از مهمترین موارد آلودگی کارکنان بهداشتی درمانی HIV/HCV/HBV می شود، رعایت نکات ذیل به منظور پیشگیری از جراحات و صدمات مزبور الزامی است:
1) جهت شکستن ویال های دارویی ترجیحاً از انواعی استفاده شود که احتیاج به تیغ اره نداشته باشد و در صورت نیاز ازتیغ اره استفاده شده و جهت رعایت اصول ایمنی در داخل یک محافظ مثل پد گرفته شوند.
2) پس از تزریق از گذراندن درپوش سرسوزن اکیداً خودداری نمائید مگر در شرایط خاص از جمله اخذ نمونه ABG یا کشت خون.
3) از شکستن و یا خم کردن سرسوزن قبل از دفع خودداری نمائید.
4) در موارد ضروری جهت گذراندن درپوش سرسوزن از وسیله مکانیکی جهت ثابت نگه داشتن درپوش استفاده نمائید ویا از یک دست جهت گذاردن در پوش سرسوزن استفاده کنید.
5)جهت حمل وسایل تیز برنده از رسیور استفاده نماییدواز حمل وسایل مزبور در دست یا جیب یونیفرم خود جدا“ خودداری فرمایید.
6)از دست به دست نمودن وسایل تیز وبرنده اجتناب نمایید.

احتیاطات عمومی در حین انجام هرگونه اقدام درمانی که احتمال آلودگی با ·
خون و سایر ترشحات بدن وجود دارد به شرح ذیل می باشد:
1) در صورتی که بریدگی و یا زخمی در دست ها وجود دارد، الزامی است از
دستکش استفاده شود و موضع با پانسمان ضدآب پوشانده شود.
2) جهت حفاظت بدن در قبال آلودگی با خون و یا ترشحات بدن، استفاده از
پیشبند پلاستیکی یکبار مصرف ضروری است.
3) در صورتی که احتمال ترشح خون و یا قطعاتی از نسوج و یا مایعات
آلوده به چشم و غشاء مخاطی وجود دارد، استفاده از ماسک و عینک
محافظ ضروری است.
4) در صورتی که بیمار دچار خونریزی وسیع است، استفاده از گان ضدآب
ضروری است.
5) در صورتی که کارکنان دچار اگزما و یا زخم های باز می باشند، معاینه
پزشک جهت مجوز شروع فعالیت در بخش ضروری است.

. کمک های اولیه فوری پس از تماس در کارکنان بهداشتی، درمانی:

با توجه به اینکه جراحات و اتفاقات عمده در حین انجام اقدامات و روش های درمانی شامل موارد ذیل است، کمکهای اولیه فوری مطابق با دستورالعمل جهت بهره برداری اعلام می شود:
– فرورفتن سرسوزن به دست کارکنان بهداشتی درمانی
– پاشیدن شدن خون و یا سایر ترشحات آلوده بدن بیمار به:
1) بریدگی های باز
2) ملتحمه (چشم ها)
3) غشاء مخاطی ( برای مثال داخل دهان)
4) گاز گرفتگی که منجر به پارگی اپیدرم شود.
– کمک های اولیه فوری
الف:
1) شستشوی زخم باصابون و آب ولرم
2) خودداری از مالش موضعی چشم
3) شستشوی چشم ها و غشاء مخاطی با مقادیر زیاد آب درصورت آلودگی

ب- گزارش فوری سانحه به سوپروایزر بالینی.
ج- ثبت رسمی مورد گزارش شده در گزارشات حین کار توسط سوپروایزر و تشکیل پرونده بهداشتی کارکنان و اطلاع به مدیرو مسئول مرکز و طرح در کمیته کنترل عفونت بیمارستانی و پی گیری از طریق مراجع مربوطه
د- تشکیل پرونده و پی گیری مورد.
ه- بررسی میزان خطر بیماری زایی ناشی از تماس در کارکنان :در صورتی که آلودگی منبع تماس ( بیمار-مددجو) با عفونت HIVمحرز شود، الزامی است فرد مزبور مورد تماس در حداقل زمان ممکن ترجیحاً در عرض ساعت اول تحت مراقبت های درمانی با نظر پزشک متخصص عفونی قرار گیرد.
10 و- در صورتی که منبع آلوده به عنوان مورد شناخته شده HBV/HIV باشد5-10سی سی گرفته و به منظور پی گیری آتی ذخیره می شود.
ز ) پس از تماس جهت تعیین عفونت منبع ، ۱۰-۵ میلی لیتر خون از منبع تماس جهت بررسی هپاتیت C/B و HIV اخذ و مورد آزمایش قرار می گیرد.

اگر به هر دلیلی با ویروس ایدز مواجه شدید چه اقداماتی را باید انجام داد ۱ -هر چه سریعتر با آب و صابون محل را شستشو بدهید ۲ -اگر مخاط آلوده شده بود با آب فراوان شستشو بدهید. ۳ – زمان وساعت تماس را یادداشت واطلاع دهید. ۴ – بلا فاصله درمان به مدت حداقل۴ هفته علیه ایدز شروع میگردد(حداکثر تا۷۲ ساعت پس از آلودگی اثر بخش است) HIV –5آزمایش در سه نوبت( هفته ششم وماه سوم وماه ششم ) ۶ – از اهداء خون واعضاء خوداری نمایند همچنین در خانمها علاوه بر موارد مذکور توصیه میگردد تا از بارداری وشیردهی پرهیز نمایند. ۷ – اگر جواب آزمایش مثبت بود ۱۲ ماه درمان انجام میگردد.

ارزیابی پرسنل بدنبال تماس شغلی با خون آلوده به ویروس:
توجه به نکات زیر لازم است:
گزارش تاریخ و زمان تماس- نوع ماده و شدت تماس – راه تماس – انجام تیتراژدر فرد تماس یافته
انجام آزمایشات آنتی ژن در فرد منبع
وضعیت واکسیناسون و سرولوژی فرد تماس یافته و همچنین وضعیت آنتی ژن فرد منبع اگر در دسترس باشد مهم است.
در صورت مثبت شدن جواب آزمایشات مشاوره با متخصص داخلی وانجام اقدامات و پیگیریهای لازم

اقدامات لازم در مواجهه بابیماری که مشخصات زیر را داشته باشد:

مواجهه در مورد هپاتیت C:
متاسفانه هیج اقدام پروفیلاکتیکی تا کنون موثر نبوده است

بر خلاف هپاتیت Bکه فقط در5%موارد مزمن می شود هپاتیت Cدر95%موارد منجر به بیماری مزمن کبدی خواهد شد .

اقدام لازم در مواجهه بابیماری که مشخصات زیر را داشته باشدHIV:

ایزولاسیونIsolation Precautions(IP)
ایزولاسیون : اتخاذ خط مشی های عملی برای جلوگیری از انتقال عفونت در بیمارستان ، براساس راه های انتقال عفونت .

هدف : پیشگیری از انتقال میکروارگانیسم ها از بیمار عفونی یا کلونیزه به سایر بیماران ، عیادت کنندگان و پرسنل پزشکی .

منافع و مضار : فرآیند جداسازی بیماران گران و وقت گیر است لذا باید در مواقع ضروری انجام شود . از طرف دیگر عدم جداسازی بیماری که به بیماری واگیر ( مسری )مبتلا است می تواند منجر به مرگ و میر و ایجاد بیماری در دیگران شود و گاهی باعث همه گیری ، طولانی شدن مدت اقامت در بیمارستان و افزایش هزینه ها گردد .

با رعایت اصول جداسازی مشتمل بر دو قسمت ”احتیاطهای استاندارد“و“احتیاط بر اساس راه انتقال بیماری ”میتوان از بروز مشکلات فوق جلوگیری نمود.

پوشیدن دستکش
شستن دست ها بلافاصله بعد از خروج دستکش،فواصل بین بیماران،قبل و بعد از تماس با بیماران صورت گیرد.
استفاده از گان،محافظ چشم همراه با ماسک یا محافظ صورت رعایت احتیاط های استاندارد برای تمام بیماران ضروری است.در صورت تماس با خون به تمام مایعات بدن ترشحات و مواد دفعی به جز عروق پوست آسیب دیده و مخاط ها رعایت موارد زیر ضروری است:

عدم دستکاری سوزن ها و عدم RECAP
دفع سر سوزن ها و وسایل نوک تیز در ظرف مقاوم به سوراخ شدگی

احتیاط براساس راه انتقال عفونت:
این نوع احتیاط ها باید با رعایت اصول احتیاط های استاندارد توام گردد.3 نوع احتیاط بر اساس راه انتقال عفونت وجود دارد:1- هوا 2)قطرات 3)تماس احتیاط هوایی برای جلوگیری از انتقال بیماری هایی که از طریق هسته قطرات با اندازه کوچکتر از 5 میکرون یا ذرات گرد و غبار حاوی عامل عفونی به کار می رود. بیماری هایی که رعایت احتیاط هوایی برای آن ها ضرورت دارد: 1- سل ریه یا هنجره 2- سرخک 3- آبله مرغان یا زونا هستند.

 
اصول احتیاط های هوایی:
بستری بیمار در اتاق خصوصی با فشار هوای منفی کنترل شده و حداقل 6 بار تعویض هوار در یک ساعت
بستن درب اتاق
خروج هوا از اتاق بیمار باید به طور مستقیم به فضای خارج باشد(نه داخل بخش)
تمام افرادیکه وارد اتاق بیمار می شوند از ماسک (N95) استفاده شود.
جابجایی بیمار محدود گردد و قبل از ترک اتاق باید یک ماسک جراحی استاندارد بپوشد

 اصول رعایت احتیاط قطرات

برای جلوگیری از انتقال آتروسل های درشت(قطره) از این نوع احتیاط استفاده می شود.
بستری کردن بیمار در اتاق خصوصی .اقدام خاصی برای کنترل هوای اتاق ضرورت ندارد.
درب اتاق می تواند باز بماند.
استفاده از گان و دستکش تابع اصول احتیاط های استاندارد است.
در صورت کار کردن کارکنان در فاصله 1 متری باید از ماسک استاندارد جراحی استفاده کنند.
در صورت انتقال و جابجایی بیمار به خارج از اتاق ایزوله باید ماسک جراحی استاندارد استفاده گردد.

 اصول احتیاط تماسی:
بستری بیمار در اتاق خصوصی
استفاده از وسایل محافظت شخصی برای محافظت پوست مواجهه دیده و لباس شامل:
پوشیدن دستکش در زمان ورود به اتاق – درآوردن دستکش قبل از ترک اتاق – رفع آلودگی دست ها بلافاصله بعد از درآوردن دستکش ها – جلوگیری از آلوده شدن دست ها قبل از ترک اتاق – استفاده از گان در صورت احتمال تماس قابل ملاحظه لباس پرسنل با بیمار یا سطوح محیطی پیرامون بیمار – استفاده از گان در صورات افزایش خطر تماس با مواد بالقوه عفونی بیمار – درآوردن گان قبل از ترک اتاق ایزوله – وسایل غیر بحرانی مراقبت از بیمار(گوشی،فشارسنج و ..) در اتاق ایزوله بماند – انتقال و جابجایی بیمار به خارج از اتاق ایزوله به حداقل ممکن برسد.

نظارت بر بکار گیری ضد عفونی کننده ها و گندزدا ها:
قبل از شروع عملیات گند زدایی به وسایل حفاظت فردی مناسب مجهز گردد و زدودن اجرام و کثافات از روی سطوح و وسایل ضروریست. نباید گندزداها را با هم و یا با مواد شوینده مخلوط کرد(به دلیل از بین رفتن اثرات گندزدایی آن ها)
از مواد گندزدا فقط در غلظت های توصیه شده استفاده گردد و برای تهیه محلول حتما از پیمانه استفاده گردد.
از غوطه ور نمودن بیش از مدت توصیه شده وسایل در محلول گندزدا جدا خودداری شود.
مواد گندزدا در مکان و دمای مناسب نگهداری شود.
از تهیه مقدار بیش از مورد نیاز روزانه گندزدا که برای روزهای بعد قابل استفاده نیستند جدا خودداری شود.
بعد ازانقضای مدت استفاده محلول های ساخته شده حتما آن ها را دور ریخته و محلول تازه تهیه گردد.
ثبت تاریخ ساخت محلول گندزدا و غلظت آن برای محلول هایی که قابلیت مصرف بیش از یک روز را دارند روی بطری آن ها الزامیست.

دکونکس 53 پلاس
از این محلول برای گندزدایی ابزار و وسایل مراقبت از بیماران که قابل غوطه وری در محلول های گندزدا بوده،استفاده می گردد.این محلول جهت گندزدایی نهایی آندوسکوپها استفاده نشود.
این محلول در 3 غلظت 2%(20 سی سی در لیتر) و1.5%(15 سی سی در لیتر) و 1%(10 سی سی در لیتر) قابل استفاده است و می تواند به ترتیب در مدت 15 دقیقه، 30 دقیقه، و 65 دقیقه اثر خود را اعمال کند.
محلول رقیق شده در صورت استفاده به مدت حداکثر 2 هفته و در صورت عدم مصرف به مدت یک ماه اثر خود را حفظ می کند.دقت کنید که وسایل کاملا در محلول غوطه ور شوند و پس از گذشت مدت زمان لازم ابزار و وسایل را از محلول خارج کرده و با آب شستشو و آب کشی گردد.
نحوه تهیه دکونکس1%:10 سی سی دکونکس +یک لیتر آب
نحوه تهیه دکونکس2%:20 سی سی دکونکس +یک لیتر آب

آب ژاول / وایتکس
دارای خاصیت ضد عفونی کننده با اثر سریع بر روی فعالیت میکروارگانیسمها میباشدمحلول بایستی بصورت تازه وروزانه تهیه ومصرف شده واز محلول رقیق شده پس از گذشت 24 ساعت خودداری شود .بدلیل اثر خورندگی از مصرف ان برای اشیا فلزی واستیل خودداری شود
در غلظت 250 سی سی در یک لیتر آب برای گندزدایی ترشحات خونی
در غلظت 50 سی سی در یک لیتر آب برای گندزدایی ظروف و لوله های آزمایشگاه
در غلظت 25 سی سی در یک لیتر آب برای گندزدایی سطوح،کف،توالت،حمام و روشویی ها
در غلظت 10 سی سی در یک لیتر آب برای گندزدایی البسه
در غلظت 5/2سی سی در یک لیتر آب برای گندزدایی ظروف آشپزخانه
قابل استفاده است و می تواند به مدت 30-15 دقیقه اثر خود را اعمال کند.

الکل :
این محلول علاوه بر اینکه جهت ضدعفونی پوست استفاده می شود، برای گندزدایی سطوح و وسایل و ابزارآلات پزشکی در قبیل انواع ترمومترها، گوشی ها، لاستیک روی درب ویالهای دارو و سایر ابزارآلات پزشکی در مواقع اورژانسی و فوری، نیز کاربرد دارد.
این محلول در غلظت 70% (730 سی سی الکل 96% در 270 سی سی آب مقطر)قابل استفاده است و می تواند در چند ثانیه اثر خود را اعمال کند.
درب بطری حاوی این محلول بلافاصله بعد از استفاده، حتماً بسته شود.
قبل از گندزدایی، زدودن اجرام و کثافت از روی سطوح و وسایل (برای افزایش تاثیر محلول گندزدا بر روی میکروبها) ضروریست.

نظارت بر دفع پسماندها:
 
پسماندهای توصیه شده در بیمارستان به 2 دسته تقسیم می شوند:
پسماندهای عادی(خانگی – معمولی)
پسماندهای خطرناک که به 9 دسته تقسیم می شوند و عبارتند از: عفونی – پاتولوژیک – برنده و تیز – دارویی – شیمیایی – ژنوتوکیک – فلزات سنگین – ظروف تحت فشار- پسماندهای پرتوزا

انواع زباله های غیر عفونی :
زباله های عادی:زباله های تحت اداری،آشپزخانه،پسماند های عیادت کنندگان،پرسنل و زباله های ناشی از نظافت، قوطی های حلبی (کنسرو – کمپوت) زوائد مواد غذایی آشپزخانه ، آبدارخانه و پسمانده غذاهای کارکنان و بیماران غیر عفونی ، انواع کاغذهای باطله ، پلاستیک ، مقوا ، کارتن ، نایلکس های روکش وسایل و تجهیزات پزشکی ، خاکروبه ، باکس های خالی سرم ، ویال ها و ماسک همکاران
زباله های معمولی یا شبه خانگی بایستی در کیسه زباله مشکی رنگ جمع آوری و نگهداری شده و روزانه توسط شهرداری به محل دفن زباله منتقل شود.

انواع زباله های عفونی :
زباله های عفونی و خطرناک در بیمارستان: به زباله هایی اطلاق می شود که می توانند حداقل یک بیماری عفونی را منتقل کند و در کیسه های زرد رنگ جمع آوری می شوند و در یک مکان محفوظ که دسترسی به آن محدود باشد انبار می شوند(دستگاه زباله سوز)
زباله های تیز و برنده مانند سوزن،تیغ جراحی و … باید در SAFTY BOX مخصوص جمع آوری و بعد از پر شدن استریل و بی خطر شده و همراه زباله های عفونی نگهداری می شود.نباید بیش از 4/3 حجم پر شود. از فشردن کیسه ها جهت کاهش حجم خودداری شود.

دفع اجسام تیز وبرنده:
سرنگ و سرسوزن را بلافاصله بعد از استفاده در Safely box بیندازید.  
بیش از  حجم Safely box را پر نکنید. درب Safely box های پر شده را قبل از حمل برای دفع ببندید.
Safely box های پرشده را در یک مکان مطمئن و خشک و دور از دسترس کودکان و مردم نگهداری کنید. تا مطابق دستورالعمل های موجود دفع شوند.
برای اجتناب از ایجاد صدمه در اثر سرسوزن هرگز Safely box پرشده را در دست نگیرید، تکان ندهید، فشار ندهید یا روی آن ننشیند یا نایستید .
Safely box.  باید برچسب حاوی اطلاعاتی مثل تاریخ شروع استفاده و نام بخش باید.
Safely box پر را دوباره باز نکیند، خالی نکنید یا مورد استفاده مجدد قرار ندهید.  

تشکیلات کنترل عفونت بیمارستانی :
کمیته کنترل عفونت (ICC) :
کمیته کنترل عفونت بیمارستان ، مسئولیت برنامه ریزی ، ارزیابی و انجام تمام موارد مرتبط با کنترل عفونت را بر عهده دارد و تصمیم گیری های عمده و مهم در این زمینه از وظایف این کمیته می باشد .
اهداف کمیته :
کاهش موارد عفونت های بیمارستانی ( بیماران – پرسنل – عیادت کنندگان ) ، و در نتیجه کاهش هزینه درمان و روزهای بستری بیماران در بیمارستان از طریق انتخاب روش های مناسب و برنامه ریزی جهت کنترل عفونت و پیشگیری از بروز و انتشار عوامل عفونت در بیمارستان و سایر مراکز درمانی براساس امکانات موجود .
اعضاء کمیته کنترل عفونت بیمارستان :
الف : هسته مرکزی کمیته :
پزشک کنترل عفونت (که مسئول کمیته نیز می باشد ) یا اپیدمیولوژیت بیمارستان
پرستار کنترل عفونت
میکروبیولوژیست بالینی یا متخصص علوم آزمایشگاهی
رئیس یا مدیر بیمارستان

ب : زیر گروه های کمیته (subcommittee):
مدیر پرستاری یا سوپروایزر یا نماینده آنها
پزشک متخصص طب کار یا نماینده وی
نماینده ای از معاونت بهداشتی ( بهداشت محیط ، روابط بهداشتی یا … )
روسای بخش های مختلف جراحی و داخلی ( ICU و … )
مسئول یا کارشناس تغذیه
مسئول امور دارویی
مسئول خدمات (کاخداری و … )
مسئول رختشویخانه
مسئول CSR
مسئول اتاق عمل

تیم کنترل عفونت :
اعضاء :
پزشک کنترل عفونت ( ICD )
پرستار کنترل عفونت ( ICN )
میکروبیولوژیست بالینی یا متخصص علوم آزمایشگاهی
نقش تیم کنترل عفونت :
نقش تیم کنترل عفونت عبارت است از اطمینان حاصل کردن از اینکه برنامه های کنترل عفونت به نحو موثری طرح ریزی شده و نیز همکاری در جهت تکمیل و انجام آن برنامه ها و ارزیابی تاثیرات آن ها

موفق باشید