ysiotherapy
PH
مطالعات بخش فیزیوتراپی
مقدمه
انواع روش درمان
حیطه های فعالیت
تعیین محل فیزیوتراپی
تعیین ظرفیت فیزیوتراپی
تفکیک فضاها
فضاهای درمانی
دیاگرام روابط درون بخشی
پیشنهاد های طراحی
همجواری ها
چینش فضاهای داخلی
فیزیوتراپی بیمارستان میلاد
فهرست مطالب
فیزیوتراپی درلغت به معنای درمان فیزیکی بوده و به علم استفاده از عواملی نظیر گرما ، سرما، آب ، امواج الکترو ماگنتیک (نور، امواج مادون قرمز ، ماورائ بنفش، لیزر ، …) و حرکت درمانی وقتی که جهت بازتوانی و توانبخشی به بیماران و معلولین قرار میگیرد گفته میشود
فیزیوتراپی
انواع روش درمان
تمرین درمانی: انجام و آموزش ورزشـــــــهای درمانی خاص؛ ماســـــاژ؛ ورزش در آب (آب درمانی)؛ اقدام به درمان بیمار یا افزایش سطح سلامت می کند.
برق درمــــانی (الکتروتراپی): درمان به وسیله دستگاههای ویژه انجام می شود این دستــــــگاهها معمولاً امواج خاصی را (امواج مایکرو ویو؛ امواج کوتاه رایویی؛ امـواج مافوق صوت؛ امواج الکتریکی) که همگی توسط دستگاه به شکل خاصی تولیدشده و تغییر می یابند.
درمان با دست
لبب
مهمترین حیطه های فعالیت فیزیوتراپی در پزشکی شامل درمان موارد زیر است:
۱-بیماریهای دستگاه حرکتی (ارتوپدی)
۲-بیماریهای دستگاه قلبی و تنفـــسی
۳-بیماریهای دستــــــــگاه اعصـــــاب
۴-بیماریـهای پوســـــتـی و سوختگیها
۵-درد و کنترل درد.
اکثر مراجعین با واکر یا صندلی چرخدار و برانکارد و تردد مینـمایند طبقه همکف ،نزدیک آسانســور
ارجاع بیماران از بیمارستان های دیگر و آسایشگاه معلولین و … سهولت دسترسی،بعد مسافت کم
وجود آلودگی در این بخش )نظیر امواج و پرتوها) ایجادفاصله با بخشهای ویژه و …
بحث آرامش و سکوت و نیز مناظر بصــــری مناسب ایجادفاصلـــه با موتورخانه و …
نکات موثر در تعیین محل فیزیوتراپی در یک بیمارستان
نکات موثر در تعیین ظرفیت فیزیوتراپی
الف) مبنای جمعیت تحت پوشش : بر اساس پوشش جمعیتی بیمارستانها ، معمولا برای هر 30 هزار نفر یک واحد فیزیوتراپی منظور میگردد. ب) مبنای تخت بیمارستانی : اگر چه معمولا برای بیمارستانها اجباری به داشتن فیزیوتراپی منظور نشده است ، ولی معمولا تمامی بیمارستانهای بالای یکصد تختخوابی میبایستی بخش فیزیوتراپی را در خدمات خود گنجانده باشند . اگر چه بسته به تخصص و گرایش بیمارستان امکان دارد در یک بیمارستان 15 تختخوابی نیز وجود فیزیوتراپی لازم باشد(مثل مراکز جراحی ارتوپدی و …) ولی در یک بیمارستان یکصدتختخوابی دیگری نیاز به فیزیوتراپی نباشد(مثل مراکز تخصصی چشم و …) ج) مبنای وسعت بیمارستان: برای بیمارستانهایی که به نوعی مرکز ارجاع بیماران بخش دولتی و یا محل ریفر بیماران از مطبها در بخش خصوصی باشند ، دو قاعده بالا جوابگو نخواهد بود . در چنین حالتی ، برحسب تجربه منطقه ای بیمارستانسازان ، معمولا حدود 1% از کل زیربنای بیمارستان را برای بخش فیزیوتراپی لحاظ مینمایند. در این روش سالن فیزیوتراپی در کوچکترین بیمارستانها نیز بایستی حداقل 55 مترمربع بوده و شامل 4 کابین و 2 سالن حرکت درمانی باشد که به ازای هر صد تخت ظرفیت بیمارستان ، حداقل 2 کابین نیز به آن اضافه خواهد شد .
تفکیک فضاها
فضاهای درمانی
پشتیــــبانی
فضاهای عمومی
•فضای هیدروتراپی باید مستقل از دیگر بخش ها طراحی گردد.
•بسته به نوع تخـــــــصص های موجود در بیمارستان کابین های دیگری ماننـــد: ریلکسیشــن،قلب و عروق،لیزر درمانی،فراصوت و …. اضافه گردد.
فضاهای درمانی
اینترفرنشیال
دیاترمی
تنــــس
پارافین
بیو فیدبک
فضاهای درمانی
دیاگرام روابط درون بخشی فیزیوتراپی
همجواری ها
MRI
رادیولوژی
پزشکی هسته ای
فیزیوتراپی
نکات موثر در چینش فضاهای داخلی فیزیوتراپی
در طراحی فضاهای داخلی فیزیوتراپی ها بخصوص فیزیوتراپی های بیمارستانی ابتدا بایستی به این نکته اساسی توجه نمود که بدلیل شرایط خاص زیست محیطی موجود در این بخش ، از قبیل تاریکی ، رطوبت ، گرما ، تعویض بیماران در هر تخت بسیار بیشتر از سایر بخشها ، و امثالهم ، ریسک لانه گزینی عفونتها و آلودگی های بیمارستانی بسیار بالاتر از حد تصور فعلی عموم مردم میباشد . به همین خاطر در هر نوع تصمیم گیری معماری و تاسیساتی و اجرای نازک کاریهای ساختمانی ، توجه به لانه گزینی این آلودگی ها از یک طرف و خطر انتشار آنها از طرف دیگر بایستی بعنوان محور تصمیمات طراحی مدنظر قرار گیرد.
1) نوع کاربرد هر کابین و روابط درون بخشی و برون بخشی مختص آن کابین
2) تعداد کارکنان تعریف شده برای خدمات دهی در هر کابین و شرح وظایف آنها
3) تجهیزات تعریف شده در هر کابین با ویژگی های مربوطه
4) حجم ساعات اشغال فضا و طول زمان درمان هر بیمار در آن کابین
5) رعایت بهره وری اقتصادی و توجه به محدودیت بودجه و هزینه در طراحی کابین ها
6) پیش بینی هوای تازه و سرعت و تعداد جابجایی آن (از 6 تا 10 بار درساعت) برای هر یونیت
7) تعبیه سیستمهای خروج بوی بد ، تعریق بیمار ، گازها و بخارات مطابق با نیاز هر یونیت
8) پیش بینی نور و روشنایی کافی و استاندارد برای فرآیند درمانی تعریف شده در هر کابین
9) دقت در رنگهای کف و دیوارها و منسوجات و تجهیزات پیرامون بیمار ، برای جلوگیری از بروز آلودگی نور و آلودگی رنگ و ایجاد خطا در تشخیص دقیق رنگ پوست بیمار
10) رعایت جنبه های روانشناسی رنگها در طراحی فضاها هم برای کارکنان و هم برای مراجعین
11) قابلیت انعطاف در تغییر کاربری و یا توسعه فضاهای داخلی بخش فیزیوتراپی در آینده
در طراحی فضاهای داخلی و چیدمان کابینهای فیزیوتراپی توجه به نکات ذیل و رعایت آنها ضروری میباشد:
در طراحی فضای راهروهای داخلی فیزیوتراپی بایستی توجه شود که امکان گردش تخت در آن موجود بوده و هیچ نوع عارضه ای از قبیل ستون یا پله در عرض و طول آن وجود نداشته باشد . البته در حال حاضر حداقل عرض راهروهای داخلی مابین کابینها 2 متر مفید میباشد. همچنین جنس مصالح کف این راهروها بایستی از نوع پوشش غیرلغزنده و با قابلیت شستشوی مناسب طراحی و اجرا گردد.
در طراحی دیوارهای داخلی و فضاهای مختلف داخل بخش فیزیوتراپی ، بایستی دقت شود که این دیوارها قابلیت نصب تجهیزات تعریف شده در آن فضا را با استحکام و ایمنی کافی داشته باشد . همچنین ارتفاع و عرض مناسب برای دیوارهای محل نصب تجهیزات فیزیوتراپی در ابتدای طراحی بایستی لحاظ گردد.
1- ادغام فضای سالن برق درمانی و حرکت درمانی به علت تعامل بیماران
2- سیستـــــم خـــــــروج بوی بد ( تعریق و … )
3- جابجــــــــایی هوا زیاد ( 6 تا 10 بار در ساعت )
4-دقت در رنگ کف و دیوارها و وسایل جهت جلوگیری از آلودگی رنگ و ایجاد خطا در تشخیـــــــض دقیق رنگ پوست و نور طبیعی
5-مسیر دسترسی به فیزیوتراپی: حداقل چرخش و کمترین مسافـــت
6-حداقل عرض موثر راهرو 2.25 متر و ارتفاع سقف کاذب 2.4 متر
میتواند باشد.
7-در نظر گرفتن تخت برای بیمارانی که درمان انها به زمان بیشتری نیاز دارد.
پیشنهادهای طراحی
بیمارستان میلاد
موقعیت بخش فیزیوتراپی
پلان بخش فیزیوتراپی
تصاویر
خروجی اضطراری
راهرو اصلی
کابین پارافین
کابین الکتروتراپی
اتاق وسایل کثیف
اینتر فرنشیال و تنس
مکاتراپی
فضای بین کابین ها
تنس
کابین های ماساژ
THE END