پاورپوینت سندرم رایتر


موضوع :
سندرم رایتر

سندرم رایتر ( Reiter's disease )

آرتریت نوعی آرتریت غیر چرکی حاد بر اثر عفونت در نقطه دیگری از بدن است (معمولاً ادراری تناسلی یا روده ای) که ممکن است با علائم خارج مفصلی همراه گردد. سندرم رایتر ( Reiter's disease ) (نوعی از آرتریت راکتیو) را بعنوان مجموعه ای از علایم مختلف توصیف کرده اندو در این بین سه علامت عمده آرتریت ( Arthritis )اورتریت غیر گونوکوکی و التهاب چشم تشکیل تریاد مشخص این سندروم را میدهند.

آرتریت راکتیو و سندرم رایتر

سندرم رایتر تریادى از آرتریت، کونژنکتیویت و اورتیت غیرگونوکوکى را شامل مى شود. این اصطلاح عمدتاً اهمیت تاریخى دارد و هم اکنون قسمتى از طیف آرتریت راکتیو است. آرتریت راکتیو نوعى آرتریت غیر چرکى حاد بر اثر عفونت در نقطه دیگرى از بدن است (معمولاً ادرارى تناسى یا روده ای) که ممکن است با علائم خارج مفصلى همراه گردد.

پاتوژنز

تا ۸۵% بیماران داراى آلوآنتى ژن HLA-B27 هستند. گمان مى رود که در افرادى با پیش زمینه ژنتیکى مناسب، عفونت هاى روده اى با گونه هاى شیگلا، سالمونلا، یرسینیا و کامپیلوباکتر و یا عفونت هاى ادرارى تناسلى با کلامیدیا تراکوماتیس و احتمالاً عوامل دیگر مى توانند آغازگر آرتریت راکتیو باشند.

تظاهرات بالینى
به دنبال عفونت هاى روده اى نسبت جنسى ۱ به ۱ است ولى آرتریت راکتیو ناشى از عفونت هاى ادرارى تناسلى عمدتاً در مردان جوان دیده مى شود. در اکثر موارد در ۴-۱ هفته قبل از شروع علائم دیگر، علائم عفونت ادرارى تناسى یا روده اى وجود دارد.
– عمومى – خستگی، بى حال، تب، کاهش وزن
– آرتریت – معمولاً حاد، غیر قرینه، الیگوآرتیکولر، عمدتاً درگیرى اندام تحتانی. امکان وقوع ساکروایلئیت
– انتزیت – التهاب محل اتصال تاندون ها و لیگامان ها به استخوان. ”انگشت سوسیسى شکل“، فاسئیت پلانتار و تاندینیت آشیل شایع هستند.
– علائم چشمى – کونژنکتیویت (معمولاً خفیف)، یووئیت، کراتیت و نوریت اپتیک که به ندرت عرضه مى شوند.
– اورتریت – ترشحات متناوب. امکان دارد بدون علامت باشد.
– تظاهرات ادرارى تناسلى – پروستاتیت، سرویسیت، سالپنژیت.

– ضایعات مخاطى جدلى – ضایعات بدون درد بر روى گلانز آلت تناسلى مردانه (بالانیت Circinate Balanitis حلقه حلقه) و مخاط دهان در تقریباً یک سوم بیماران. کراتودرمان بلنوراژیکا (Keratoderma Blenorhagica): وزیکول هاى جلدى که هیپرکروتیک مى شوند و در پاشنه ها و کف دست و پا شایع تر است.
– تظاهرات غیر شایع – پلوروپریکاردیت، نارسائى آئورت، تظاهرات نورولوژیک، آمیلوئیدوز ثانویه
– سندرم رایتر مى تواند با HIV همراه گردد و علامتى از HIV باشد.

ارزیابى
– جستجوى کلامیدیا با کشت، DFA یا EIA ترشحات گلو، اورترا سرویکس.
– کشت مدفوع مى تواند تشخیص پاتوژن روده اى را فراهم کند.
– فاکتور روماتوئید و ANA منفى است.
– امکان کم خونى خفیف، لکوسیتوز، افزایش ESR
– در موارد غیر تیپیک ممکن است HLA-B27 مفید باشد.
– باید در تمام بیماران غربالگرى HIV انجام شود.
– آنالیز مایع مفصلى – اغلب بسیار التهابى است. از نظر کریستال و عفونت منفى است.
– رادیوگرافى – ممکن است اروزیون هائى همراه با ساخت مجدد استخوان از پریوست، استخوان سازى محل اتصال تاندون و لیگامان به مفصل و ساکروایلئیت (اغلب یک طرفه) دیده شود.

تشخیص افتراقى
آرتریت سپتیک (گرم + / -)، آرتریت گونوکوکی، آرتریت کریستالی، آرتریت پسوریاتیک.
درمان
جویز طولانى مدت آنتى بیوتیک ها ممکن است در بیمارى ناشى از کلامید یا مفید باشد.
– NSAIDs (مثل ایندومتاسین ۵۰-۲۵ mg خوراکى روزى ۳ بار) در اکثر بیماران مفید است.
– گلوکوکورتیکوئیدهاى داخل مفصلی
– سولفاسالارین حداکثر تا ۳g/d در دوزهاى منقسم مى تواند در بعضى از بیماران مبتلا به آرتریت پایدار کمک کند.
– ممکن است در یووئیت به گلوکوکورتیکوئیدهاى چشمى یا سیستمیک نیاز شود.

التهاب مفصلی ممکن است خفیف یا شدید باشد . معمولاً در مفاصل بزرگ پاها و در انگشتان پا به صورت غیرقرینه و حاد بروز می کند. علائم اولیه ۳ تا ۴ ماه طول می کشد. در برخی از بیماران، التهاب مفصلی ظرف چند سال عود می کند.
تشخیص سندرم رایتر در مرحله حاد، با وجود علائم چشمی ، مفصلی و اورتریت به سادگی انجام می گیرد ، ولی در مواردی که بیماری عود کرده و مزمن می شود، به علت فقدان مجموعه این علائم و غلبه داشتن دردهای مفصلی تشخیص های مختلفی مطرح می شود . در این مرحله توجه به چند علامت رادیولوژیکی جهت تشخیص بیماری و افتراق آن از سایر موارد مشابه کمک موثری می باشد.

علاوه بر علائم غیر اختصاصی نظیر تورم نسوج نرم ، کاهش فاصله مفصلی و خوردگی استخوانهای اطراف مفاصل ، وجود خارهای بزرگ و نامنظم در قسمت خلفی پاشنه همراه پریوستیت ، سطح کف پایی استخوان پاشنه و ضایعه مفصل بین متاتارس و شست پا در بسیاری از نوشتجات اختصاصی سندرم رایتر شناخته شده. مفاصل اندام تحتانی شایع ترین نقاط ابتلاء هستند و دانستن این نکته لازم است که زانو گر چه اغلب مبتلاست ولی علائم رادیولوژیک قابل توجهی ندارد وبرای بررسی تغییرات رادیولوژیک این سندرم لازم است رادیوگرافی از مفاصل مچ و کف پا به عمل آید. علاوه بر علائم یاد شده که در سندرم رایتر شایع تر از سایر موارد دردهای مفصلی است، شیوع ضایعات در مفاصل اندام تحتانی و عدم تقارن ضایعه در مفاصل ساکروایلیاک وجوه افتراق از آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت انکیلوزان می باشد. در این مقاله نمونه ای از تغییرات رادیولوژیک این بیماری ارائه شد.