موضوع: منگنز و کروم
برای اولین بار در سال 1972 کمبود منگنز در انسان گزارش شد و ضرورت آن در انسان تعیین گردید. علایم کمبود شامل کاهش وزن ، درماتیت موقتی ، تهوع و استفراغ متناوب ، تغییرات رنگ مو و رشد آهسته آن می باشد. کمبود منگنز در حیوانات روی تولید مثل ، عملکرد پانکراس و جنبه های متعدد متابولیسم کربوهیدرات نیز اثردارد.
منگنز
جذب ، انتقال ، ذخیره و دفع
جذب :منگنز در سراسر روده باریک جذب می شود. آهن و کبالت با منگنز برای جایگاه های اتصال معمول برای جذب رقابت می کنند . مردان کمتر از زنان منگنز جذب می کنند. در زنان جوان ، آهن هم اثری روی وضعیت منگنز نداشت ، ولی رژیم های غذایی با آهن غیر هم بالا با کاهش منگنز سرم ، افزایش دفع ادراری آن و کاهش فعالیت آنزیم سوپراکسید دیس موتاز که وابسته به منگنز است ، ارتباط داشتند .
حمل: منگنزدر پیوند با یک ماکرو گلوبولین ، ترانسفرین و ترانس منگانین حمل می شود.
دفع :منگنز بعد از ترشح اسیدهای صفراوی به روده به طور عمده از طریق مدفوع صورت می گیرد .
عملکرد
محتوای منگنز بدن بزرگسال mg20-10 است که به طور عمده در بافت های غنی از میتوکندری تجمع می یابد . منگنز جزئی از آنزیم های متعدد شامل گلوتامین سنتتاز، پیرووات کربوکسیلاز و سوپراکسید دیس موتاز میتو کندریایی است. منگنز در ارتباط با تشکیل بافت های هم بند و اسکلتی ، رشد و تولید مثل و متابولیسم کربوهیدرات و لیپید است.
DRI
AI منگنز /23 میلی گرم در روز برای مردان و 1/8میلی گرم در روز برای زنان است . برای کودکان 9 ساله و بالاتر این مقدار 2/2 -1/9 میلی گرم در روز برای پسران و 1/6 میلی گرم در روز برای دختران است. AI برای کودکان 1/5 – 1/2 میلی گرم در روز است که بستگی به سن آنها دارد.
منابع غذایی و دریافت
غنی ترین منابع
دانه های کامل غلات
حبوبات
مغزها
چای
منابع متوسط
میوه و سبزیجات
منابع فقیر
بافت های حیوانی
غذاهای دریایی
محصولات لبنی
کمبود
مطالعه کل رژیم غذایی توسط FDA نشان داد که دریافت منگنز در دختران نوجوان کمتر از مقدار توصیه شده می باشد، ولی شواهد فیزیولوژیکی ناکافی بودن مقدار دریافتی گزارش نشده است. داده های اثرات فیزیولوژیکی کمبود منگنز محدود به مطالعات حیوانی می باشد. این مطالعات ضرورت منگنز برای تولید مثل را در حیوانات نشان داده اند . کمبود منگنز در حیوانات سبب ناباروری هر دو جنس و اختلالات شدید اسکلتی و ناهماهنگی در حرکت عضلات نوزادان که مادران آنها کمبود منگنز داشتند می گردد.
مسمومیت
مسمومیت منگنز در کارگران معادن رخ می دهد که ناشی از جذب منگنز از طریق دستگاه تنفس می باشد. منگنز اضافه که در کبد و سیستم عصبی مرکزی تجمع می یابد سبب بروز علایمی شبیه پارکینسون می شود مسمومیت در بیمارانی که تغذیه وریدی کامل حاوی منگنز دریافت می کنند نیز گزارش شده است. علایم شامل سردرد، گیجی و نتایج غیر طبیعی MRI و اختلال عملکردی کبدی می باشد. تعیین حد بالای قابل تحمل دریافت منگنز مشکل می باشد.
کروم
برای اولین بار در اسل 1954 نقش زیستی برای کروم پیشنهاد شد. تا سال 1977 که با مکمل کروم اختلالات متابولیسم گلوکز در بیماران با تغذیه وریدی بر طرف شد، کروم به عنوان ماده مغذی ضروری شناخته نشده بود.
جذب ، انتقال ، ذخیره و دفع
جذب:
شکل های کروم آلی و معدنی مانند املاح دیگر به طور متفاوت جذب می شوند . کروم آلی به خوبی جذب می شود ولی به سرعت از بدن عبور می کند. جذب کروم با اگزالات افزایش می یابد و در حیوانات با کمبود آهن بیشتر از حیوانات با وضعیت کافی آهن است . این مسئله نشان دهنده مسیر مشترک جذب کروم با آهن است .جذب کروم از کلرید کروم با نوع کربوهیدرات مصرف شده غذایی تغییر می کند. به طوری که نشاسته در مقایسه با شکر جذب کروم را افزایش می دهد .
حمل:
و آهن توسط ترانسفرین حمل می شوند . در صورت بالا بودن اشباع ترانسفرین با آهن ، آلبومین نیز می تواند کروم را حمل کند . آلفا و بتا گلوبولین ها و لیپوپروتئین نیز می توانند به کروم متصل شوند.
دفع : کروم معدنی عمدتاً از طریق کلیه دفع می شود. مقدار کمی از آن نیز از طریق مو، عرق و صفرا دفع می گردد. کروم آلی از طریق صفرا دفع می شود. ورزش سنگین ، ترومای جسمی یا افزایش دریافت قندهای ساده سبب افزایش دفع کروم می گردند.
عملکرد
کروم سبب تقویت عمل انسولین شده و به این ترتیب روی متابولیسم کربوهیدرات ، لیپید و پروتئین اثر دارد. کروم ممکن است اثر مفیدی روی سطوح تری گلیسرید سرم در بیماران NIDDM داشته باشد.
یک ترکیب احتمالی کروم – اسید نیکوتینیک مشخص شده است، کروم ممکن است سبب تنظیم سنتز مولکولی شود که این مولکول عمل انسولین را تقویت می کند. نقش احتمالی دیگر کروم عبارت است از تنطیم بیان ژن که شییه به عمل روی است .
DRI
AI کروم 35-25 میکروگرم در روز برای مردان 9 سال و بالاتر و 25 – 21 میکروگرم در روز برای زنان همان سن می باشد . بسته به سن کودک 15- 11 میکرو گرم در روز برای کودکان 8-1 سال مشخص شده ات
منابع غذایی و دریافت
مخمر آب جو، صدف ، جگر و سیب زمینی کروم بالایی دارند . غذاهای دریایی ، غلات کامل ، پنیر ، مرغ ، گوشت و سبوس محتوای کرئم متوسطی دارند . تصفیه گندم سبب برداشت کروم همراه با جوانه و سبوس می شود و با تصفیه شکر ، کروم وارد بخش ملاس می گردد. محصولات لبنی ، میوه جات و سبزیجات کروم کمی دارند.
محتوای کروم برخی غذاها
دریافت معمول کروم مردان و زنان به ترتیب 25 و 35 در روز است . شیر مادر که براساس شرایط کنترل شده و استانداردهای مناسب اندازه گیری گردید محتوای کرو 3-8NMOL در لیتر را نشان داد، که کمتر از دریافت توصیه شده برای شیر خواران است .
کمبود
کمبود کروم سبب مقاومت به انسولین و بعضی اختلالات لیپیدی می شود که با مکمل یاری کروم بهبود می یابند.
کمبود کروم در حیوانات شامل اختلال رشد ، افزایش کلسترول و تری گلیسرید سرم ، افزایش بروز پلاک های آئورتی ، جراحات قرنیه و کاهش باروری و تعدا اسپرم است.
ادعای اخیر که مصرف مقادیر بالای کروم ( به صورت پیکولینات کروم ) سبب افزایش قدرت بدنی ، بهبود ترکیب بدن ، مقاومت یا خصوصیات دیگر سلامت جسمی می شود ضد و نقیض است .
مسمومیت
مسمومیت کروم از طریق غذا گزارش نشده است ولی مکمل پیکولینات کروم در مقادیر بالا توسط ورزشکاران و وزنه برداران سبب ایجاد عوارض سوء شده است عمده ترین این عوارض جراحات پوستی می باشد.