بررسی مکانیزم های سوییچینگ در سیستم های مخابرات
فصل اول مقدمه ای بر شبکه های مخابراتی
1-1 تعریف شبکه های مخابراتی و بررسی یک شبکه تلفی ساده
شبکه های مخابراتی جهت انتقال سیگنال ها از نقطه ای به نقطه دیگر بکار می روند. بهترین مثال یک شبکه مخابراتی، شبکه تلفن است و ساده ترین شبکه تلفن از یک تلفن به ازای هر مشترک تشکیل شده است. مسیر ارتباطی بین این دو تلفن را یک رابط (link) می گوییم.
در صورتی که هر دو مشترک فوق بتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند، آن را خط دوطرف می نامیم. هرگاه بخواهیم این شبکه را گسترش دهیم، برای هر مشترک جدید نیاز به یک رابط جدید داریم شکل 2 یک شبکه تلفن با چهار مشترک به همراه تجهیزات موردنیا آ ن را توصیف می کند.
2-1 مرکز تلفن
در شبکه های عملی مبنای تمرکز تمام سوئیچ ها در یک محل به نام مرکز سوئیچینگ و تخصیص دادن تنها یک رابط به ازای هر مشترک گذاشته شده است.
هر سه کلمه مرکز سویئیچینگ و مرکز تلفن اشاره به یک مفهوم دارند. هر کدام از رابطه ها که به مرکز متصل می گردد، تشکیل یک حلقه (LOOP) بین مرکز و مشترک ایجاد می کند. رابط های مشترکین از طریق کابل وارد مرکز تلفن می شود. جهت افزایش قابلیت انعطاف اتصال بین رابط ها در کابل و تجهیزات مرکز تلفن از وسیله ای به نام Main Distribution Frame (MDF) استفاده می شود. از طرفی MDF محلی مناسب برای تست نیز می باشد.
در MDF تجهیزات حفاظتی ولتاژ و فیوز نیز بکار رفته است. هر مرکز تلفن تعداد رابط های محدودی را شامل می شود. مثلاً یک مرکز تلفن با ظرفیت 100 شماره تنها می تواند به 100 مشترک سرویس دهد. بنابراین با گسترش شبکه های تلفنی و بالا رفتن تعداد مشترکین بایستی بین مراکز تلفن نیز از طریق مراکز دیگر ارتباط برقرار کنیم. در این حال به مراکزی که به تعداد محدودی از مشترکین مثلاً 10000 تا سرویس می دهند، مراکز محلی (Local Exchange) و به مراکزی که بین مراکز محلی ارتباط برقرار می کند. مراکز اولیه (Primary center) و به مراکزی که بین مراکز محلی ارتباط برقرار می کنند، مراکز ثانویه (Secondary center) و نهایتاً به مراکزی که بین مراکز ثانویه ارتباط برقرار می کنند، مراکز بین المللی (International exchanges) می گویند.
3-1 تقسیم بندی شبکه های تلفنی و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر
می توان در یک طبقه بندی کلی شبکه ها را به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم کرد. شبکه های عمومی قابل استفاده توسط مردم می باشد، ولی شبکه های خصوصی به شرکت ها یا افراد جهت استفاده خصوصی آن ها تخصیص داده می شود. شبکه های خصوصی را Private Branch Exchange (PBX) می نامند. گاهی اوقات به PABX, PBX نیز می گویند. شبکه های خصوصی تمام وظایف شبکه های عمومی را دارند. به رابط های بین یک شبکه خصوصی و عمومی یا دو شبکه خصوصی، ترانک (Trunk) به واسطه ای گفته می شود که ارتباط دهنده محیط درون و برون PBX است)، می گویند.
همانطور که از جمله فوق استنباط می شود، سه نوع ترانک وجود دارد:
ترانک شهری یا O.C ترانک که جهت ارتباط PBX با مراکز تلفن شهری است.
ترانک خصوصی به یا Tie Trunk (Tie به معنای گره زدن می باشد. خطوطی هستند که دو مرکز را به طور خصوصی به هم وصل می کنند) که جهت ارتباط بین مراکز خصوصی بدون واسطه قرار گرفتن C.O است.
ترانک متصل کننده دو C.O به یکدیگر که از لحاظ سخت افزاری با Tie Trunk تفاوتی نمی کنند. در این حالت از دیدگاه PABX مرکز تلفن محلی، یک مرکز تلفن شهری C.O (Central Office) است. PABX بر حسب نیاز می تواند یک یا چند ترانک متصل شونده به مرکز تلفن شهری را به خود
شکل بالا که صرفاً یک مثال از PBX است، نشان می دهد که این مرکز خصوصی چهار خط C.O ترانک و مثلاً 100 مشترک داخلی دارد. مثال دیگری است که در طی آن سه مرکز PBX از طریق خطوط Tie Trunk به طور خصوصی به یکدیگر مرتبط می شوند و با مراکز شهری خود نیز توسط رابط های C.O ترانک در ارتباط اند.
4-1 انواع ترانک
در تقسیم بندی دیگری ترانک ها می توانند به صورت یک جهته یا دو جهته عمل کنند. در ترانک دو جهته هم امکان برقراری تماس از سمت مرکز فرضی A به سمت مرکز فرضی B (خارج شونده Out Going) و هم امکان تماس از سمت مرکز B به سمت مرکز A (وارد شونده In Comming) است. در مثال زیر، ترانک های بکار رفته در دو مرکز A و B هر دو به صورت بیرون رونده (Out Going) و وارد شونده (In Coming) عمل می کند.
مثالی از ترانکی که می تواند به صورت دو طرفه عمل کند، CEPT و E&M است. این ترانک ها به صورت یک جهته یا دوجهته، و در حالت یک جهته به صورت In Coming و Out Going می توانند برنامه ریزی شوند. مثالی از حالت یک طرفه از ترانک دیگری به نام D.O.D Trunk هم می توان استفاده کرد. البته ترانک D.O.D به صورت دو طرفه هم استفاده می گردد، منتها در EC512 یک طرفه آن استفاده شده است. شکل زیر تا حدی مطلب را روشن می کند.
5-1 آنالیز یک مکالمه
برای معرفی سیستم های سوئیچینگ در ابتدا لازم است که مراحل یک مکالمه تلفنی مورد بررسی قرار گیرد. به طور کلی یک مکالمه تلفنی از 10 مرحله تشکیل شده است. در شکل زیر یک مکالمه از دید مشترک و مرکز بررسی شده است.
حال توضیح مختصری راجع به مراحل می دهیم:
با برداشتن گوشی توسط مشترکین سیگنال Off Hook ساخته می شود. این سیگنال به مرکز اطلاع می دهد که باید آماده اداره کردن یک مکالمه تلفنی باشد.
در مرحله دوم باید مشترک مربوطه در مرکز شناسایی شود. هر مشترک شماره خاصی دارد که در حافظه ذخیره شده و توسط آن شناخته می شود.
هنگامی که سیگنال تقاضای مکالمه توسط مرکز دریافت شد ، بایستی یک سری تجهیزات عمومی به این مشترک اختصاص داده شود. این تجهیزات به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) تجهیزات دائمی
ب) تجهیزات موقتی
فصل دوم اساس سیستم های سوئیچینگ دیجیتال
1-2 تکنیک مالتی پلکسینگ
برای درک راحت سیستم های سوئیچینگ دیجیتال ابتدا بایستی مفاهیم پایه شرح داده شود. از این توجه شما را معطوف به روش مالتی پلکس (Multiplex) می کنیم. فرض کنید که قصد داریم n سیگنال را از مبدا A به مقصد B برسانیم. ابتدایی ترین روشی که ممکن است به ذهن برسد، استفاده از n رابط می باشد.
استفاده از روش فوق هنگامی که تعداد سیگنال ها افزایش می یابد، مناسب نیست، چرا که تعداد رابط ها افزایش می یابد و به دنبال آن هزینه ها و فضای اختصاصی جهت انجام این کار بیشتر می شود. استفاده از سیستم مالتی پلکس این مشکل را حل می کند. با استفاده از این روش انتقال یک گروه از سیگنال ها روی یک مسیر واحد تحقق می پذیرد. یک سیستم مالتی پلکس شامل این سیگنال ورودی است که با یکدیگر ترکیب شده و یک سیگنال مالتی پلکس را می سازد. این سیگنال روی مسیر انتقال منتقل شده و سپس n سیگنال در انتهای مسیر از یکدیگر تفکیک می شوند. یه عمل تفکیک کردن سیگنال ها از یکدیگر دی مالتی پلکس (De Multiplex) گویند.
2-2 معرفی باس استاندارد
در روش فوق اطلاعات مربوط به هر n سیگنال در فاصله زمانی که به آن یک کانال می گویند، روی مسیر انتقال می گردند. زمان اشغال شده توسط هر کانال را یک شکاف زمانی (Time Slot) می گویند. در هر لحظه نیز اطلاعات مربوط به یک سیگنال از طریق کانال آن سیگنا، بین مبداء و مقصد منتقل می گردد. تعداد کانال های مالتی پلکس شده جهت سیگنال های صوتی عموماً 24 (استاندارد آمریکایی) یا 32 (استاندارد اروپایی)تایی است. بنابراین سیگنال مالتی پلکس شده حاوی 24 کانال یا 32 کانال است که به آن یک Setial Telecom –Bus (ST-BUS) می گویند. به دلایلی که در ادامه بحث خواهیم داشت، مدت زمان هر ST-BUS در هر دو روش امریکایی (T1) و اروپایی (E1)، معادل 125MSe است.
3-2 پروسه نمونه برداری
پروسه نمونه برداری مطابق شکل زیر است:
در واقع نمونه های موردنظر از سیگنال ورودی با استفاده از یک قطار پریودیک از پالس های زمانی که سیستم نمونه بردار ر ا On و Off می کنند، تشکیل شده است. نمونه ها به شکل پالس هایی هستند که دامنه آن مساوی مقدار دامنه سیگنال موردنظر در زمان نمونه برداری است.
4-2 استفاده از تکنولوژی دیجیتال
معمول ترین رویه تبدیل سیگنال های آنالوگ به دیجیتال PCM می باشد. در این مرحله به هر نمونه، عددی باینری متناسب با دامنه و جهت آن نسبت داده می شود. این تبدیل که نسبت به سیستم های مالتی پلکس کامل تر می باشد، شامل سه مرحله است:
نمونه برداری
کوانتیزه کردن
کدگذاری (En Coding)
در شکل زیر پروسه یک PCM در مورد یک کانال ترسیم شده است.
اولین مرحله، نمونه برداری از سیگنال ورودی صحبت می باشد. در نتیجه Sequenای از نمونه های آنالوگ که به آنها Pulse Amplitude Modulation (PAM) می گوییم، تولید می شود. در مرحله بعدی دامنه ها به فواصل محدودی تقسیم می شوند. به نمونه هایی که دامنه آنها در یک فاصله مشخص قرار گرفته اند، یک مقدار تعلق می گیرد. به این مرحله کوانتیزه کردن می گویند. در مرحله کدگذاری مقادیر نمونه های کوانتیزه شده به کدهای باینری تبدیل می شود. پس پروسه PCM، یک Stream از رقم های باینری تولید می کند که بیانگر شکل موج صحبت است. این رقم های باینری روی خط انتقال منتقل می شود. در انتهای مسیر کد باینری به یک سری نمونه های PAM تبدیل و سرانجام با استفاده از یک فیلتر پایین گذر شکل موج ورودی از نمونه های PAM ساخته می شود.
5-2 روش های کنترل
همانطور که قبلاً توضیح دادیم به نمونه هایی که دامنه آنها در یک فاصله مشخص قرار می گیرند، همگی یک مقدار متعلق می گیرد که به آن کوانتیزه کردن می گویند. اگر فواصل نمونه مساوی باشد، اعوجاج کوانتیزه کردن برای سیگنال های کوچک بدتر از سیگنال های بزرگ است. این مشکل با لگاریتمی کردن فواصل کوانتومی کاهش می یابد، در نتیجه برای سیگنال ها با دامنه بزرگتر، خطا بیشتر و برای سیگنال های با دامنه کوچک خطا کمتر می شود. با این روش محدوده وسیع تری از دامنه های پایین تر با تعداد محدود مقدار کوانتومی، En Code می شوند.
6-2 ساختارشبکه سوییچ نرم افزاری
شبکه سوییچ نرم افزاری مانند شبکه PSTN شامل اجزای اصلی شبکه دسترسی (Access)، سوئیچ و شبکه ارتباطی است.
1-6-2 شبکه دسترسی
2-6-2 بخش سوئیچینگ
3-6-2 شبکه ارتباطی
فصل سوم اساس شبکه های مخابراتی
1-3 مقدمه
شبکه های مخابراتی جهت انتقال سیگنالهای مخابراتی از یک نقطه به نقطه دیگرمی باشند. اجزا اصلی یک شبکه نودها یا مراکز سوئیچ ولینکهای انتقال می باشند. پیچیدگی یک شبکه تابعی از حجم ترافیک مخابراتی منتقل شده، تعداد نودها وتعداد لینکها می باشد اما یک شبکه تلفنی تسهیلاتی را برای مخابرات صوتی فراهم می کند. چنین ارتباطی با شبکه های کوچک محلی صدسال پیش آغاز گردید. با پیشرفتهای بوجود آمده تغییرات بسیارزیادی دراین شبکه ها ایجاد گردید. هدف از این دوره آشنایی مقدماتی با اصول سوئیچینگ می باشد.
2-3 شبکه های مخابراتی (Telecommunication network)
شبکه های مخابراتی برای انتقال سیگنال های مخابراتی از یک نقطه به نقطه دیگربکارمی روند واجزاء اصلی آن شامل موارد زیر می باشد:
شبکه دسترسی access
شبکه سوئیچ
شبکه انتقال
3-3 مفهوم سوئیچ
طبق توصیه نامه اتحادیه جهانی مخابرات کتاب آبی سال 1988 و ITUT سوئیچ برآوردن درخواستهای ارتباطی کاربران از طریق برقرارکردن هرورودی به هرخروجی مطلوب از میان تعداد زیادی ورودی وخروجی های سیستم برقرارکننده ارتباط به منظورانتقال پیام درمدت مورد نظرگفته می شود.
1-3-3 ضرورت احداث مراکز سوئیچ
در شکل 1-2 چگونگی ارتباط چهارمشترک را بدون شبکه سوئیچینگ نشان می دهد. همانطورکه از شکل مشخص است برای ارتباط تمامی مشترکین با هم نیاز به 6 کابل ارتباطی مجزا می باشد. با یک محاسبه ساده به این نتیجه می رسیم که برای n مشترک نیازمند کابل ارتباطی می باشیم که این امربا افزایش مشترکین مقرون به صرفه نیست ومشکلات متعددی دارد.
4-3 دلایل ایجاد مراکزسوئیچ
اهداف اقتصادی وکم کردن هزینه ها
لزوم ایجاد امکانات ارتباط برای همه
عدم نیاز به ارتباط برای همه بصورت همزمان
کنترل ونحوه ارتباط
متمرکز کردن همه امکانات دریک نقطه
شبکه های سوئیچ به سه دسته ذیل تقسیم می شوند:
1-4-3 سوئیچ مداری
2-4-3 سوئیچ پیامی
3-4-3 سوئیچ بسته ای packet switching
5-3 ارتباط شبکه ها
ارتباط شبکه ها با هم به دو طریق امکان پذیراست:
بصورت مش
در این روش ارتباط، هرمرکز با مرکز مقابل خودارتباط مستقیم دارد و در سطح شبکه های کوچک مطرح است.
ارتباط شبکه بصورت ستاره
در این روش کاربران یک شهربه مرکز local متصل هستند وارتباط بین مرکز محلی به یکی از سه روش زیر امکان پذیر است:
الف) با استفاده از ارتباط بصورت مش هردومرکز با یک یا چند لینک ارتباطی بهم متصل می شوند، این روش برای شهرهایی که تعداد مراکز محلی زیاد وشهروسیع می باشد امکان پذیرنیست واز لحاظ اقتصادی مقرون بصرفه نیست.
ب) ارتباط مراکز محلی از طریق شبکه ستاره که دراین روش همه مراکز به یک مرکز transit متصل می شوند و ارتباط برای مراکز بین شهری نیز از طریق مرکز transit صورت می گیرد.
ج) روش مختلط compound دراین روش مراکز محلی بصورت ستاره بهم وصل شده وهردویا چند مرکز مجاوربصورت مش نیز با همدیگرارتباط خواهند داشت، دراین روش هردومرکز یک ارتباط مستقیم ویک یا چند مسیرغیرمستقیم خواهند داشت.
6-3 کد شناسایی (Office code)
فرض کنید کد شناسایی مرکز یک رقمی باشد این کد می تواند شامل ارقام 2 تا 8 باشد لازم بذکراست که 0 مخصوص بین الملل، 1 مخصوص مرکز خدمات و9 نیز استفاده نمی گردد. پس فرضاً برای یک مرکز 4 شماره ای با کد یک رقمی می توان 7 مرکز 10000 شماره ای داشت.
اکنون مرکز 4 رقمی با کد شناسایی دورقمی را بصورت زیردرنظرمی گیریم:
AB ****
رقم B می تواند شامل بازه 1 تا 8 باشد پس حداکثرمشترکین
7 * 8 * 10000 = 560000
اگرکد سه رقمی باشد
ABC ****
7 * 8 * 10 * 10000 = 5600000
و برای کد چهاررقمی
7*8*10*10*10000 = 56000000
1-6-3 مراکز خصوصی
مراکز خصوصی به دوصورت مطرح می باشند:
1- PBX = Private branch exchange
در این حالت شارژینگ بصورت محلی صورت می گیرد وارتباط از طریق خط تلفنی صورت می گیرد.
2- PABC = private auto branch exchange
دراین حالت ارتباط می تواند از طریق یک لینک PCM باشد وبصورت اتومات عمل می کند.
2-6-3 مراکز remote
ELU حداکثر720 شماره دارد.
RLU حداکثر3200 شماره دارد.
RSU زیر10k می باشد.
لازم بذکراست که درموارد یک ودوشارژینگ گیری درlocal است ودرRSU شارژینگ local یا خود مرکز صورت می گیرد. در تهران برای هرمنطقه یک ترانزیت داریم.
پس از گرفتن کد، سیستم سراغ rout block (که مجموعه روتهایی است که مکالمه را از مبدا به مقصد می رساند) میرود درداخل روت بلاک روت مستقیم alternative , diret roure (معولاً 16 عدد) بررسی می گردد.
3-6-3 کارت مشترک Subscriber Line Unit
کلاً دونوع مشترک آنالوئگ ودیجیتال داریم. وظایف کارت مشترک آنالوگ بصورت کلمه borscht می باشد که داریم:
B – تغذیه باتری
O – حفاظت درمقابل اضافه ولتاژ
R – زنگ با فرکانس 25HZ
S – نظارت که قسمت کنترلی خط است وکارش نظارت برگذاشتن وبرداشتن گوشی می باشد.
C – کدینگ
H – هایبرید
T – تست
7-3 کارت مشترک دیجیتال
بصورت کلمه borset می باشد که تفاوتش با مشترک آنالوگ دراین است که هایبرید لازم ندارد ولی نیازمند مدارecho canceller است ومداربالاسینگ دارد تا دامنه ولتاژ درمسیرارسال ودریافت یکسان باشد تا اکو بوجود نیاید.
1-7-3 دیاگرام کابل کشی تا مرکز
8-3 تجهیزات مراکز سوئیچ
مدارات ورودی وخروجی (مشترک وترانک)
رابط بین دو مرکز سوئیچ را ترانک گویند که شامل تران های ورودی، خروجی و دو طرفه می باشد. ترانک آنالوگ 4 سیمه است ولی درترانک دیجیتال از روش PCM استفاده می گردد.
مدارات مربوط به سیگنالینگ
مدارات تولید منابع (زنگ، فرکانسهای خاص و…)
مدارات مربوط به کنترل
مدارات ایجاد کننده سوئیچینگ
مدارات تست ونگهداری سیستم
9-3 نحوه ارتباط مشترک با سوئیچ
12-3 روند مکالمه بین مراکز
گوشی برداشته می شود (سیگنال زنگ از طرف گوشی به مرکز ارسال می گردد) درمرکز مبدا اطلاعات مشترک استخراج وبررسی می گردد (نوع مشترک ونوع شماره گیری و….)
مقصد dial tone را می فرستد.
مبدا address digit را می فرستد شماره ذخیره وپردازش می گردد.
تصرف ترانک برای برقراری مکالمه (Sieze trunk)
مقصد address digit را دریافت می کند وپردازش صورت می گیرد. درپردازش min وmax تعداد ارقام جهت تعیین صحت آنها بررسی می گردد. ومسیرخروج از مرکز (route block) ونحوه شارژینگ (نوع Zoning یا تعرفه) مشخص می گردد.
14-3 فریم های ماژول ورگهای شبکه سوئیچ
هر رگ SN(B) همیشه شامل دورگ فریم ماژول SN می باشد. اینها می توانند در بالا و یا پایین رگ نصب شوند. فضای باقی مانده داخل رگ برای LTG ویا MB استفاده می شود. یک رگ همیشه شامل یکی از انواع فریم های ماژول زیراز SN1 , SNO برای واحدهای اضافی می باشند:
فریم TSG(B) با یک TSG
فریم SSG(B) با یک یا دو SSG متعلق به صفحه SN مشابه
فریم TSG(B) با یک صفحه SN مشابه
15-3 SND
با SND یک نوع جدید D900/1800/1900/SN پیشنهاد می شود که عملیات SNB را اتخاذ می کند:
اتصال بیش از 1800 LTGS
هرالگو می تواند درهرزمان بدون وابستگی به سایرالگوها استفاده شود.
سازگاربرای تمام انواع LTG
سرپرستی همیشگی الگوی ترافیکی توسط بیت توازن
مناسب برای استفاده درجابه جایی کوچک وبزرگ درمراکز کوچک قابل توسعه
SND بطورچشمگیری با ضرائب امنیتی درSN1, SNO طراحی شده است. هراتصال همیشه روی بخش های SND بطورهمزمان سوئیچ می کند، اگر یک بخش از SND از کاربیفتد سوئیچ اضافی مربوط به اتصال دربخش دو SND اطمینان می دهد که هیچ اطلاعاتی از بین نرفته و SND تمام فانکشن های خودرا انجام می دهد.
1-15-3 طبقات ظرفیتی
درنتیجه طراحی گفته شده SND قابل استفاده می تواند درسایت فراتراز محدودیت خود درطبقات ظرفیتی ساختاراصلی توسعه یابد، اگر تغییرات طرح ها مطابق وهمسان توسعه یابند.
مراحل گوناگون ظرفیت SN19 توسط شماره مالتی پلکسراستفاده شده درشبکه سوییچ مشخص می شود.
SND برای حداکثر LTG126
تنها یک مالتی پلکسرشبکه سوئیچ در SND برای حداکثر LTG126 لازم است، دراین ساختار SNMUX دارای فانکشن های سوئیچ است.
SND برای حداکثرLTG 256
دو مالتی پلکسر شبکه سوئیچ (SNMUX2, SNMUX1) در SND برای حداکثر LTG256 استفاده می شود. در این ساختار1SNMUX فانکشن های سوئیچ را اجرا می کند و 2SNMUX فانکشن های مالتی پلکسرودی مالتی پلکسر را.
هر دو SNMUX بوسیله امواج نوری وبا سرعت Mbps920 ارتباط مستقیم با هم دارند.
SND برای حداکثر LTG 1008
مالتی پلکسراضافی شبکه سوئیچ (بیش از 8 تا SNMUX) و ماتریس شبکه سوئیچ (SNMAT) در مراحل ظرفیتی برای بیش از 252 LTG استفاده می شوند. تمام SNMUX ها با SNMAT توسط امواج نوری با سرعت Mbps 920 ارتباط مستقیم دارند. دراین حالت SNMUX فانکشن های مالتی پلکسر را اجرا می کند و SNMAT فانکشن های سوئیچ را.
2-15-3 آرایش سخت افزاری SND
دیاگرام زیرتنها واحدهای عملیاتی ماژول مربوط به ماژول SND را توضیح داده است. واسط بسیارساده شده و بسیاری از SND ها نشان داده نشده اند.
16-3 مالتی پلکسرشبکه سوئیچ (SNMUXA)
مالتی پلکسرشبکه سوئیچ شامل بخش های زیراست:
ماژول واسط نوع D برای LTG (LTGD)
ماژول کنترلی مالتی پلکسر(MUXC)
ماژول گیرنده فرستنده برای اتصالات نوری (OML 920)
MUXC , LILD با هم شامل مالتی پلکسرودی مالتی پلکسربرای اتصال LTG ها است.
با توجه به ظرفیت SND و MUXC می تواند فانکشن های سوئیچ را اجرا کند.
واسط بین SNMAT، OML 920 را به عنوان لینکهای نوری مورد استفاده قرار می دهند. بیش از دو OML 920 می تواند به ادامه فریم ماژول برای هریک از SNMUX وصل شود. حداکثر16 تا OML 920 برای ساختارحداکثر8 تا SNMUXS امکان پذیرمی باشد. ارتباط نوری مسیری دوطرفه است ودیتا با سرعت 920Mbps درهرمسیرانتقال داده می شود.
OFC واسط نوری را به LTGP: F با سرعت Mbps184 تبدیل می کند. LILD و MUXC با هم شامل مالتی پلکسر ودی مالتی پلکسربرای اتصال به LTGها می باشند. MUXC و OML 920 دارای فانکشن مشابه در SNMUXA است.
17-3 ماتریکس شبکه سوئیچ (SNMAT)
ماتریکس شبکه سوئیچ شامل بخش های زیراست:
ماژول ماتریکس (MATM)
ماژول کنترل ماتریکس (MATC)
ماژول گیرنده فرستنده برای اتصالات نوری (OML 920)
هر ماژول ماتریکس (MATM) چهارماژول گیرنده فرستنده را تعیین می کند. هرکدام از اینها سیر اطلاعاتی آمده از مالتی پلکسرشبکه سوئیچ را به چهارسیگنال دیتا با سرعت Mbps184 تبدیل می کنند.
هریک از این چهارسیگنال به هشت سیگنال خروجی تقسیم می شوند وبه هریک از هشت MATMS مرتبط می شوند.
دریافت دستورات ماتریکس شبکه سوئیچ بلوک های آزاد دراین مسیردرANMAT توسط MATM , MATC کنترل ونظارت می شوند.
SNMAT به MBD بوسیله HDLC با سرعت Mbps8 به ماژول MATC وصل می شود.
18-3 فریم SND
SNMUXA:F شامل ماژول زیراست:
LILD:M ماژول واسط سوئیچ LTG نوع D
M:LILD واسط را به شکل LTG و MBDH درمی آورد برای این منظور16 تا SDC با سرعت Mbps8 داخل LTGها به یک اتصال ATM سرعت بالا Mbps 32/184 تبدیل می شود. سپس، با این 16*128 کانال کاربر(بارمفید) سایر256 کانال سنکرون اضافه می شود. داخل SND هرهشت تایم اسلات بوسیله دوبیت توازن داده می شوند.
1-18-3 M:MUXC: ماژول کنترل مالتی پلکسر
M:MUXC هشت تا LILD:M ودوتا OML 920:M را توسط اتصالات 2Mbps , HDLC کنترل می کند.
با توجه به ساختار SND، MUXC به عنوان سوئیچ ویا مالتی پلکسراستفاده می گردد.
M:MUXC اطلاعات را به ماژول با سرعت Mbps 32/184 ارسال (دریافت) می کند.
در SND برای حداکثر256 تا LTG، ماژول MUXC توسط OML 920:M به MUXC سایر SNMUXها وصل می شود. در SND برای بیش از 252 تا LTG توسط دوتا OML 920:M به SNMAT وصل می شود.
2-18-3 M:OML920: ماژول سوئیچ مالتی پلکسرنوری برای دیتا با سرعت Mbps920
در SND با بیش از 126 تا LTG، OML 920 ارسال دیتا را توسط کابل های فیبرنوری بین فریم ها فعال می کند.
OML 920 یک ماژول فرستنده گیرنده برروی صفحه فریم ماژول می باشد که امکان دسترسی به دیتا انتقال یافته را فراهم می سازد.
چهار مسیر دیتا الکتریکی با سرعت Mbps32/184 متحد شده واز یک ماژول OML 920 به یک ماژول دیگر OML 920 توسط کابل فیبرنوری فرستاده شوند. این اتصال دوطرفه دیتا می تواند درمسیرهای بیش از 200 متراستفاده شود. بنا به دلایل تکنیکی، بیت سرعتی با نسبت 4/5 وسرعت Mbps32/184 اضافه می گردد.
SNMUXB: F شامل ماژول زیراست:
3-18-3 M:OFC اتصال فیبرنوری
M:OFC نقطه مقابل M:SNOP می باشد وسیگنال Mbps184 متعلق به F:LTOP را به سیگنال الکتریکل Mbps184 برای M:LILE تبدیل می کند.
4-18-3 M:LILE: ماژول واسط شبکه LTG نوع E
M:LILE واسط برای یک محیط جدید LYGP شکل می دهد. همچنین باعث ارسال (دریافت) اطلاعات تا حد 15 تا LTGS بصورت الکتریکی برای 5-1 LTG واسط نوری بخوبی آماده می شود. اما اگرواسط الکتریکی وصل شود وجایگزین واسط نوری می گردد.
علاوه برهشت واسط نوری دوطرفه با سرعت Mbps32/184 هرلینگ SDCS با سرعت Mbps192 آماده است.
این تنظیمات را به کمک همزمان سازی وتفاوت طول کابل ها تنظیم می کنند وبه لینکهای رابط با سرعت Mbps32/184 تقسیم می کنند. علاوه برآن دوبیت توازن برای هرتایم اسلات وارد شده وارزیابی می گردد.
5-18-3 M:MUXC ماژول کنترلی مالتی پلکسر
با توجه به ساختار SND، MUXC به عنوان سوئیچ ویا مالتی پلکسراستفاده می گردد. M:MUXC اطلاعات را به ماژول M:LILD با سرعت Mbps32/184 ارسال (دریافت) می کند.
در SND برای حداکثر256 تا LTG، ماژول MUXC توسط OML 920:M به MUXC سایرSNMX ها وصل می شود. در SND برای بیش از 252 تا LTG هرماژول MUXC توسط دوتا OML 920: M به SNMAT وصل می شود.
6-18-3 OML920 : M: ماژول سوئیچ مالتی پلکسرنوری برای دیتا با سرعت Mbps920
در شکلهای بعد نحوه نمایش این لایه ها همراه با آرایش شلفها دریک راک psm نشان داده شده است.
19-3 یونیت مشترکین: (subscriber line unit) = SLU
اولین ودومین شلف موجود در راک از پایین مربوط به مشترکین میباشد که درشلف اول کارتهای Aslc – Mtt – sp power A ودرشلف دوم نیز همین کارتها فقط با این تفاوت که بجای کارت sp کارت اینترفیس spi وجود دارد. نام back plan شلف مشترکین Bslc میباشد.
20-3 وظایف برد مشترکین
طبق قانون BORSCHT عبارت است از:
B=Batry
O=over voltage protjection
R=Ringing
S=supervisory
C=coding
H=hibride
T=test
21-3 شلف سوئیچ
این شلف نیز مانند مشترکین دارای 27 اسلایت بوده وبسته به نوع سوئیچ بکار گرفته دارای نامهای مخصوص به خود میباشد که بشرح زیرنام گذاری شده است و همیشه بصورت active/standby میباشد:
DDSN=16K DSN=8K ET=4K
CPSN=64K CDSN=32K
بهمین ترتیب Back plan مربوط به هریک نیز متفاوت نام گذاری گردیده است:
BNEN=16K T=8K L=4K
با توجه به ظرفیتهای فوق تعداد کابلهای HW متصل به پشت شلف سوئیچ جهت ارتباط با شلف کنترلی و مشترکین متفاوت میباشد که با توجه به تعداد زیاد کابلها، اینترفیس هایی را درنظرگرفته اند که برای ارتباط با مشترکین DSNIS وبرای ارتباط با بخش کنترلی بنام DSNIC میباشد که آرایش آنها برای psm هشت K بشرح زیر میباشد:
1-21-3 FBI
برای ارتباط بین ماژولهای PSM از HW های 0تا3 وبردهای FBI استفاده می شود که درصورت عدم استفاده از PSM دوم جای FBI میتوان DSNI/S استفاده کرد قابل ذکراست که دونوع FBI وجوددارد که یکی با برد یک کیلومترودیگری با برد 30 کیلومتر میباشد.
3-21-3 DTI (دیجیتال ترانک)
هر یونیت DTI دارای 4 ساب یونیت است که به چهار pcm یا چهار EI معروف است وبا توجه به اینکه به هر یونیت DTU یک HW وارد می شود لذا هرEI دارای دو مگا میباشد.
وظایف DTI عبارت است از:
فراهم آوردن لینک NO.7(ccs7)
فراهم آوردن CAS
فرهم آوردن لینکهای ISDN(PRA)
فراهم آوردن لینک V5/2
جهت ارتباطات module connection
جهت ارتباطات remote connection
4-21-3 ASIG
این کارت بطورمعمول از سمت راست شلف چیده ومیتواند جای کارت DTI بنشیند هر کارت ASIG نیز یک یونیت محسوب میگردد ودوساب یونیت بنام DSP را شامل میگردد و وظایف آن عبارت است از:
TONE تولید تن
DTMF شماره گیری
CALLER ID نمایشگرشماره
CONF کنفرانس
5-21-3 MFC
برای هر کارت دو قابلیت فوق را میتوان فراهم کرد وبه هر ASIG یک HW و دارای 128 تایم اسلایت است و در نتیجه هرDSP شامل 64 تایم اسلایت یا دقیق تر 60 تایم اسلایت بوده که در نتیجه می تواند 60 مشترک را همزمان پوشش دهد وبا توجه به اینکه برای هرمشترک caller id یک تایم اسلایت و برای هر دو مشترک DTMF تایم اسلایت نیاز است. فرمولهای زیربرای آنها تعریف شده است:
برای sub/100*16 = caller id وبرای dtmf = sub/32*120
6-21-3 انواع ASIG
هرکارت ASIG دارای دو dsp بوده که درروی هریک از این dsp ها دو IC مربوط به RAM وجوددارد که مجموع حافظه آن 64 مگا میباشد وتفاوت ASIG ها مربوط به همین RAM ها میگردد:
نوع یک = هردو DSP آن دارای ram با 64 مگا تون میباشد.
نوع دو = دارای 64 مگا تون نبوده وRAM خالی است.
نوع سه = دارای یک DSP شصت وچهارمگا تون میباشد.
7-21-3 ODT – MDT
ODT یا optical digital trunk که برای ریموتهایی است که ارتباط آنها با فیبراست وجای DTI می نشیند واز جلوی آن یک زوج فیبررفت وبرگشت وارد می شود.
MDT یا multi digital trunk که 16 تا 1 E را میتواند به ما دهد البته بجای DTI نمیتواند بنشیند وباید Back bord عوض شود.
درصورتی که ارتباط دوماژول با ODT یا DTI باشد به آن RSM واگر با فیبرباشد PSM میگویند.
23-3 نحوه برقراری ارتباط ساده تلفنی بین دومشترک
در یک ارتباط تلفنی ابتدا باید مسیرپیام برقرارشده سپس مسیرصحبت برقرارمی شود. فرض کنیم مشترک A قصد تماس با مشترک B را دارد قسمتهای درگیربه صورت کلی درشکل زیرنشان داده شده است:
قسمتهای درگیربرقراری مسیرپیام (Message Channel) به شکل زیرمی باشد:
قسمت های درگیربرقراری مسیرصحبت (Voice Channel) به شکل زیرمی باشد:
نحوه ارتباط MP با شبکه سوئیچ به صورت زیربا پروتکل HDLC است:
24-3 طرز ON نمودن Power شلفها
به دلیل اینکه کارت ASIG از همه کارت های راک دیرتر Loud می شود (40-30 ثانیه طول می کشد) از این رو برای روشن نمودن راک از شلف 6 شروع کرده به پایین می آییم. طبق توصیه ZTE کارت های POWER دوطرف شلف باید با هم روشن شوند. برای خاموش کردن آنها برعکس از پایین خاموش می کنیم.
1-24-3 PSM: 4K
در این سوئیچ شلف ششم ترکیب شلف کنترلی، سوئیچ وترانک می باشد. نام بک بورد شلف ششم TNET است. بقیه شلفها (5-1) مشترکین عادی هستند نام بک بورد مشترکین BCTN است.