1
عنوان:
داراییها و شیوه تعیین ارزش آنها
2
ارزش اقلام ورودی
ارزش اقلام خروجی
بهای تمام شده تاریخی
هزینه های واقعی
هزینه های استاندارد
هزینه های اولیه
هزینه جاری
ارزش برآوردی
ارزش منصفانه بازار
معیار ارزش خالص بازیافتنی
ارزش فعلی
معیار ارزش خالص بازیافتنی
معادل نقد جاری
ارزش انحلال
ارزش فعلی دریافت های نقدی آینده
هدفهای تعیین ارزش داراییها
هدفهای ساختاری
هدفهای تفسیری
هدفهای رفتاری
تعیین ارزش اقلام
3
آنچه در این ارائه خواهیم آموخت
تعیین ارزش اقلام ورودی
مشخص کردن دارایی های خریداری شده در بازارهای سازمان بر اساس معیارهای رایج در بازارهای گذشته ، کنونی یا آینده است.
تعیین ارزش اقلام خروجی
تعیین ارزش فروش دارایی ها در بازارهای سازمان بر اساس معیارهای بازارهای گذشته ، کنونی یا آینده است.
معیار مبتنی بر اقل بهای تمام شده یا بازار
نمی تواند تعیین کننده معیار سنجش اقلام ورودی یا خروجی باشد ، ولی دارای تاریخچه دیرپاست و فرض شده است برای استفاده کنندگان دارای ارزش است
4
درحسابداری منظور از فرایند سنجش یا اندازه گیری این است که برای یک رویداد متعلق به یک واحد تجاری بتوان مبلغ پولی تعیین کرد که از نظر کمی معقول باشد و بتوان جمع اقلام را تعیین کرد و در صورت لزوم هم بتوان آن را تفکیک کرد.
معیار سنجشی که برای همه پذیرفته است برحسب مقدارپولی است. اما داده های غیرپولی هم وجود دارد مثل ظرفیت تولید ، تعدادکارکنان ، عمر مفید دارایی که در یادداشتهای پیوست صورتهای مالی افشا می شود.
فرآیند سنجش (تعیین ارزش اقلام ):
5
تعیین ارزش اقلام :
قیمت مبادله:
قیمت مبادله را از بازار می گیرند ولی معمولا یک شرکت در دو بازار فعالیت می کند و به همین دلیل دو قیمت مبادله وجود دارد :
1)ارزش اقلام ورودی: که نشان دهنده معیاری از مابه ازایی است که شرکت برای بدست آوردن دارایی ها (برای انجام عملیات) از دست می دهد.
2)ارزش اقلام خروجی: نشان دهنده وجوهی است که شرکت دریافت می کند و به ویژه قیمت آن بر مبنای قیمت مبادله ای قرار دارد که درباره محصول یا کل تولید شرکت منظور می شود .
6
بنابراین، شش طبقه عمده از قیمت مبادله وجود دارد. باید تصور بر این باشد که روش مطلوب و آرمانی این است که در حسابداری فقط از یکی از این شش گروه استفاده کرد . در دنیای عمل ، در حسابداری ، در زمانهای مختلف از همه اینها استفاده می شود .
7
تعیین مجدد ارزش دارایی ها:
نقطه آغاز ارزش یک دارایی زمانی شروع می شود که ما آن را می خریم و زما نی هم که بهای تمام شده اقلام خروجی تعیین می شود فرآیند تعیین ارزش پایان می یابد بین این دو نقطه چندین مسیر وجود دارد که می توانیم دارایی ها را تعیین ارزش کنیم:
1: در زمان تحویل دارایی به خریدار
2:وصول وجوه نقد
3:یا اینکه ارزش دارایی را در طی دوره و به طور مستمر و پیوسته تعیین کرد.
4:هنگام امضای قرارداد با خریدار (حتی اگر دارایی به وی تحویل نشود )
مسئله مهم این است که ما باید دارایی را در چه زمانی تعیین ارزش کنیم .
8
9
هنگامی که ارزش داراییها دوباره، (هنگام مبادله) تعیین میشود، باید از مبناهای اندازه گیری جدید استفاده کرد. حسابداری بر حسب سنت، به رویدادهای مالی یا مبادله هایی توجه کرده است که به صورت مستقیم ، بر واحد تجاری (از نظر قیمت مبادله) اثر می گذارد . ولی اگر مشخص شود که هزینه هایی غیر از هزینه معامله ها (رویدادهای مالی) دارای اهمیت هستند، شاید لازم شود که برای تعیین ارزش کالاها و خدمات مورد مبادله دو واحد تجاری از قیمت های مبادله بین واحدهای تجاری دیگر استفاده کرد .
10
معیار سنجش اقلام ورودی
نشان دهنده مبلغ نقد یا ارزش ما به ازای دیگری است که زمان ورود دارایی یا خدمت به شرکت (از بابت مبادله یا تبدیل ) پرداخت می شود و بر 3پایه ی زیر قرار دارد:
11
اقلام ورودی :
الف) بهای تمام شده تاریخی :
کل قیمتی که شرکت باید بپردازد تا مالک دارایی شود و از آن استفاده کند. این قیمت شامل همه ی پرداخت های لازم برای تملک دارایی در محل می شود تا دارایی در وضعی قرار گیرد که خدمات لازم برای تولید یا عملیات دیگر انجام دهد.
اگر در ازای این دارایی ، داراییهای دیگری غیر از پول نقد پرداخت شود بهای تمام شده دارایی مزبور برابر است با قیمت کنونی فروش دارایی داده شده و نه ارزش دفتری آن
1-عدد آن قابل تاییداست زیرا قیمت مورد مبادله در یک معامله تحقق یافته.
2-بهای تمام شده ناشی از یک معامله در بازار آزاد و نشان دهنده کمترین ارزش دارایی است.
12
نقطه قوت:
1: این امکان وجود دارد که با گذشت زمان ارزش دارایی برای شرکت تغییرمی کند . بعد از دوره زمانی بلند مدت این دارایی برای شرکت اهمیت ندارد حتی اگر قیمت ها ثابت بمانند عمرمفید دارایی کوتاه می شود یا به سبب تغییر در فناوری و یا تغییر در شرایط اقتصادی انتظارات نسبت به دارایی تغییر می کند و در نتیجه تغییر قیمت می تواند بر اهمیت و قابل مقایسه بودن بهای تمام شده تاریخی که در مورد دارایی غیر جاری به کار می رود اثر بگذارد .
2: اغلب بهای تمام شده نشان دهنده یک قیمت مبادله منحصر به فرد نیست بلکه آن در برگیرنده چندین منبع اقتصادی است که شرکت باید از دست بدهد تا یک قلم دارایی در زمان مشخص ، محل معین و شکل خاصی قرار گیرد و شرکت بتواند از آن استفاده کند .و برای تعیین بهای تمام شده دارایی باید همه اقلامی که شرکت از دست می دهد به حساب آورد و تفکیک این هزینه کار ساده ای نیست برای مثال هزینه ای که برای مسطح کردن زمین برای ساختمان سازی انجام می شود جزء بهای تمام شده ساختمان است یا زمین ؟
نقاط ضعف بهای تمام شده تاریخی :
13
انواع بهای تمام شده تاریخی اقلام ورودی :
14
1) هزینه واقعی :
هزینه هایی که به وسیله یک مدیریت آگاه و معقول به مصرف برسد و برای تعیین بهای تمام شده یک قلم دارایی یا یک فعالیت فقط باید این هزینه ها را منظور کرد .
برای تولید یک محصول هم از این روش استفاده می شود برای مثال هزینه هایی که برای یک محصول منظور می شود : مواد اولیه، دستمزد مستقیم و سربار که باید بر مبنای منطقی به محصول تخصیص داده شود و هزینه ضایعات و زمان عادی بیکاری تا حدی معقول را می توان جزء بهای تمام شده منظور کرد ولی ضایعات بیش از حد را نمی توان جزء بهای تمام شده منظور کرد باید آن را به حساب زیان هایی منظور نمود که شرکت متحمل می شود .
فقط به این دلیل که هزینه ای به مصرف رسیده است نمی توان آن را به صورت بخشی از بهای تمام شده اولیه دارایی منظور کرد.
15
16
2) هزینه استاندارد :
این روش برای ارزش اقلام ورودی با درنظر گرفتن مفروضات مشخصی درباره میزان بهره وری و سطح مطلوب تولید و همچنین بر پایه ی قیمت مناسب مبادله کالا و خدمات لازم برای تولید محصول قرار دارد.
هزینه های عدم کارایی حذف می شود به سبب وجود ظرفیت بلااستفاده نمی توان گفت که محصول تولیدی دارای ارزش است. هزینه های عدم کارایی و ظرفیت بلااستفاده زیان هایی هستند که شرکت در دوره های جاری یا گذشته متحمل می شود . نباید آنها را به دوره های بعد منتقل کرد و از درآمدهای آینده کم کرد و نیز نمیتوان انها را به جریانهای وجوه آینده تبدیل کرد.
این روش تا حد زیادی به نوع هزینه استاندارد منتخب وشیوه کاربرد آن بستگی دارد. از دیدگاه آرمانی مدیریت احتمالا استانداردهای آرمانی مفید باشند ولی امکان دارد که با استفاده ازاین استانداردها ارزش دارایی کمتر از مقدار واقعی گزارش شود چون با این استانداردها برخی از هزینه های عادی مربوط به عدم کارآیی و ظرفیت بلااستفاده شرکت حذف می شود .
نقطه قوت
نقطه ضعف
17
طبق مقررات شرکتهای عام المنفعه (در امریکا آب و برق ) عبارت است از بهای تمام شده اموال و دارایی ها برای شرکتی که هدف اولیه آن ارائه خدمت به عموم مردم است . هر مبلغ پرداختی مازاد بر بهای تمام شده اولیه منهای استهلاک انباشته را که شرکت دیگری برای خرید شرکت نخست بدهد باید به صورت جداگانه طبقه بندی شود و به روش هایی که شورای شهر تعیین می کند منظور گردد. نمی توان این هزینه ها را به عنوان هزینه های عملیاتی عادی منظور کرد، زیرا برای تعیین نرخ محصول از این مقادیر استفاده می شود.
در موردی که یک معامله عادی وجود ندارد و یا جایی که از روش تجمیع منافع (ونه روش خرید ) استفاده نمایند می توان از بهای تمام شده اولیه استفاده کرد.
3)بهای تمام شده اولیه :
18
برای ارائه اطلاعات درباره اثر تورم بر شرکت از هزینه جاری استفاده می کنند .
ب) هزینه جاری اقلام ورودی :
19
نقاط ضعف هزینه جاری اقلام ورودی :
20
انواع هزینه های جاری :
21
1) ارزش برآوردی:
ارزش برآوردی هزینه های جاری یا ارزش جاری اقلامی است که ازطریق روشهای سیستماتیک انجام می شود.با توجه به هدف موردنظر (برای ارزیابی) اقدام به برآورد یا تعیین ارزش اقلام ورودی یا خروجی می نمایند.اگر ارزش داراییهای ثابت یک واحد تجاری با در نظر گرفتن فرض تداوم فعالیت ارزیابی شود نشان دهنده ارزش جاری یا هزینه تولید مجدد (منهای استهلاک تا تاریخ ارزیابی) خواهد بود .
22
23
2) ارزش منصفانه (بازار) :
اصولا برای شرکتهای عام المنفعه (آب و برق در امریکا )مورد استفاده قرار می گیرد و بیانگر کل مبلغی است که سرمایه گذاران می توانند بر آن اساس یک بازده منصفانه داشته باشند و این ارزش همه واقعیت ها مثل هزینه های موجه گذشته و هزینه های تولید مجدد گنجانده شود . به همین خاطر باید از چند مبنا برای تعیین ارزش اقلام استفاده کرد.
24
3) معیار ارزش خالص بازیافتنی:
هنگامی که نتوان هزینه های جایگزینی بدست آورد باید سود ناویژه عادی را از خالص ارزش بازیافتی کم کرد. (قیمت برآوردی فروش منهای هزینه های تفاضلی و اضافی مورد انتظار). برای مثال اگر شرکت کالایی را به سبب اینکه فروشنده آنها را حراج کرده است زیر قیمت بخرد، در آن صورت هزینه جایگزینی جاری در بازار اهمیتی ندارد. در یک چنین حالتی، خالص ارزش قابل تحقق به قیمت فروش مورد انتظار بستگی دارد و این عدد در مقایسه با هزینه جاری، اهمیت بیشتری دارد و همچنین تفاوت بین قیمت فروش مورد انتظار و هزینه جایگزینی نمی تواند برای شرکت و نیز برای خوانندگان صورتهای مالی هیچ اهمیتی نداشته باشد .
25
4) ارزش فعلی هزینه اقلام ورودی آینده
اگر طبق شرایط قرارداد، شرکت خریدار قیمت محصول را در تاریخ دیگری پرداخت کند ، بهای تمام شده دارایی برابر خواهد بود با ارزش فعلی مبلغی که طبق قرار داد در آینده پرداخت خواهد شد . ولی برای دوره های زمانی کوتاه تر چون نرخ تنزیل ناچیز است و زمان هم معمولا کوتاه مدت است این ارزش را محاسبه نمی کنند .
موارد استفاده از روش ارزش فعلی :
نکته : مفهوم ارزش فعلی مبالغ آینده دارای همه نقاط ضعف متعلق به بهای تمام شده تاریخی
به اضافه نقاط ضعفی است که به صورت بالقوه در ارزش فعلی مبالغ اینده وجود دارد.
26
زمانی که یک قلم دارایی ازطریق مبادله یا تبدیل از شرکت خارج می شود قیمت اقلام خروجی برابر با وجوه نقد یا مبلغ ما به ازای دیگری که شرکت دریافت می کند . حساب های دریافتنی نمونه ای از یک قلم دارایی غیر پولی است که مقدار آن را بر حسب ارزش مبادله اقلام خروجی تعیین می نمایند برای تعیین ارزش اوراق قرضه دریافتنی از ارزش فعلی جریانهای نقد آینده استفاده می نمایند . به طور کلی اگر دارایی دارای قیمت مبادله در زمان مشخص و براحتی قابل تحقق باشد باید در مورد آن از قیمت اقلام خروجی استفاده کرد مثل فلزات گران بها ، محصولات کشاورزی و اوراق بهادار آماده برای فروش
27
تعیین ارزش اقلام خروجی :
1) معیار ارزش خالص بازیافتنی:
اگر برای تعیین ارزش موجودی ها از قیمت اقلام خروجی استفاده شود و اگر انتظار بر این باشد که باید از بابت تولید یا فروش هزینه های دیگری تحمل کرد، در آن صورت باید این هزینه ها را از قیمت فروش کم کرد تا ارزش کنونی کالا به دست آید. این عدد را خالص ارزش قابل تحقق گویند. یا به عبارتی قیمت کنونی اقلام خروجی منهای ارزش جاری هزینه های تفاضلی مورد انتظار و هزینه های جاری مربوط به تکمیل کردن ، به فروش رساندن و تحویل کالا .
نمی توان براحتی هزینه های اضافی لازم برای تکمیل کرد ، به فروش رساندن و تحویل دادن محصول را برآورد کرد. باید درصدی از سود ناویژه را از قیمت فروش کم کرد تا مطمئن شد هزینه های اضافی منظور شده است و این درصد تقریبی است.
همچنین در این روش سود حاصل از معامله پیش از فعالیت های شرکت و تکمیل شدن فرایند فروش گزارش می شود.
معایب :
28
2) معادل نقد جاری:
اگر قیمت اقلام خروجی را از بازاری به غیر از بازاری که برای داد و ستد رایج است گرفت، از معادل نقد جاری استفاده می شود .
معادل نقد جاری نشان دهنده قیمت کنونی و قابل تحقق یک قلم دارایی است که نشان دهنده مبلغ نقد یا قدرت خریدی است که می توان از طریق فروش هر یک از اقلام دارایی تحت شرایط انحلال در یک سیستم سازمان یافته بدست آورد.
نقطه ضعف :
از آنجا که همه اقلام ترازنامه مثل یک دستگاه بسیار ویژه که قابل فروش نیست، بعضی از دارایی های نامشهود را نمی توان در بازارهای دیگر تعیین ارزش کرد پس باید از ترازنامه حذف شوند که این کار با توجه به روش معادل نقد جاری قابل توجیه است .
29
3) ارزش انحلال:
مشابه قیمت اقلام خروجی و معادل نقد جاری است با این تفاوت که بر اساس شرایط متفاوتی از بازار تعیین می شود. در قیمت کنونی و اقلام خروجی فرض بود که عملیات فروش به صورت عادی انجام می شود و در معادل نقد جاری فرض بر این بود که فروش در بازار دارای نظم انجام می شود .
شرایط استفاده ازروش ارزش انحلال :
30
4) ارزش فعلی دریافت های نقدی یا خدمات بالقوه آینده :
اگر قرار باشد برای دریافت وجوه نقد مدتی منتظر ماند در آن صورت ارزش کنونی مبالغ دریافتی از مبلغ واقعی مورد انتظار که دریافت خواهد شد کمتر است.
هرچه دوره انتظار طولانی تر باشد ارزش فعلی کمتر خواهد شد از دیدگاه نظری از طریق محاسبه تنزیل میتوان ارزش فعلی وجوه نقدی را که در اینده دریافت خواهد شد تعیین کرد ولی محاسبه ارزش فعلی نه تنها مستلزم براورد هزینه فرصت از دست رفته پول میشود بلکه باید احتمال دریافت مبلغ مورد انتظار را هم تعیین نمود.
31
معایب روش ارزش فعلی دریافت های نقدی یا خدمات بالقوه آینده :
: به دلایل زیر نمی توان ارزش یکایک اقلام دارایی را با این روش محاسبه کرد :
1:معمولا دریافت وجوه نقد مورد انتظار بر پایه احتمالی قرار دارد که بر اساس قضاوت ذهنی تعیین می شود و نمی توان ماهیت مبالغ را تضمین کرد .
2:شاید بتوان نرخ تنزیل را تعیین کرد اما ریسک براساس دیدگاه مدیریت متفاوت است.
3:زمانی که چند عامل (منابع انسانی و فیزیکی) برکالا یا جریان های نقد اثر بگذارد نمی توان از یک مبنای معقول و منطقی استفاده کرد.
4:ارزش فعلی جریانهای نقدی مختلف متعلق به یکایک داراییهای شرکت را نمیتوان با هم جمع زد تا کل ارزش شرکت بدست آید. تا حدی این به سبب ناپیوستگی نقشی است که یکایک داراییها در ایجاد وجوه نقد ایفا می کنند .
32
اقل بهای تمام شده نه روش مبتنی بر تعیین ارزش اقلام خروجی و نه روش مبتنی تعیین ارزش اقلام ورودی است ،بلکه آن ترکیب یا امیزه ای از این دو روش میباشد. مقصود از بازار، قیمت اقلام ورودی یا قیمت خروجی است هنگامی که ارزش موجودی کالا را بدین گونه تعیین میکنند معمولا مقصود از واژه بازار هزینه جایگزینی است ولی تحت شرایط مطمئن مفهوم آن میتواند قیمت فروش یا خالص ارزش باز یافتنی باشد.
اقل بهای تمام شده یا بازار :
33
معایب روش اقل بهای تمام شده یا بازار :
34
هیئت استانداردهای حسابداری مالی با ارائه اعلامیه زیر روش بهای تمام شده یا بازار را پذیرفت :
1:اگر بهره وری یک قلم کالا به اندازه بهای تمام شده آن نباشد. میتوان روش مبتنی بر بهای تمام شده (برای تعیین قیمت موجودی کالا)را رعایت نکرد.
2:به سبب وارد آمدن خسارت، ناباب یا منسوخ شدن دارایی ،تغییردرسطح عمومی قیمت ها، بهره وری کاهش یابد می توان با استفاده از این روش زیان را از درآمد دوره ای که چنین وضعی رخ داده کسر کرد. محاسبه این نوع زیان را باید در اجرای قاعده تعیین قیمت موجودی کالا بر مبنای بهای تمام شده یا بازار، هر کدام کمتر است،تعیین کرد. روش مزبور یکی از راههای عملی برای تعیین بهره وری کالا و بدان وسیله تعیین مقدار زیانی است که باید در دوره جاری شناسایی و منظور کرد .
35
هدفهای تعیین ارزش دارایی ها :
36
هدف های ساختاری: بر تعیین ارزش دارایی ها و رعایت اصل تطابق تاکید دارد و همچنین بر تعیین افزایش ارزش اقلام توجه می نماید.
تعیین ارزش داراییها ورعایت اصل تطابق:
حسابداری متعارف کماکان به روش درامد-هزینه به اجرا در می اید .در اجرای این روش هدف از تعیین ارزش دارایها این است که به مبنایی دست یافت و بدان وسیله سود ناویژه عملیاتی وسود حاصل از همه رویدادهای مالی را محاسبه کرد.سود را بدین گونه تعریف میکند : تفاوت بین کل درامدها و ارزش اقلام ورودی در رابطه با این درامدها و یا در رابطه با این دوره.
رعایت اصل تطابق باعث می شود که بتوان کاربرد بهای تمام شده تاریخی را در ترازنامه توجیه کرد.
37
تعیین افزایش ارزش اقلام :
از دیدگاه اصل مبتنی برافزایش ارزش اقلام هنگامی که هیچ نوع معامله انجام نشود افزایش ارزش داراییها باعث میشود که سود به شرکت تعلق بگیرد (سود تعلق گرفته ولی پرداخت یا ثبت نشده است ).وام با بهره یک نمونه از این مقوله است.
هدف تفسیری :
تشکیل هیئت اصول حسابداری توانست صورتهای مالی که ارائه کننده معیارهای قابل تفسیر از داراییها و بدهی های شرکت در یک زمان خاص هستند و نیز معیارهای قابل تفسیر در مورد تغییرات وضع مالی (در طول زمان) را تایید و تقویت نمایند . به ویژه یک احساس یا دیدگاه بسیار قوی وجود داشت که تعیین ارزش اقلام برحسب بهای تمام شده تاریخی باعث می شود که نتوان آنها را تفسیر کرد .
یکی از راههای دست یابی به هدفهای تفسیری حسابداری (هدفهای مبتنی بر مفهوم لغوی واژه) این است که به خوانندگان صورت های مالی اطمینان داد که مقادیر ارائه شده یا مورد استفاده قرار گرفته در حسابداری بیانگرصداقت هستند. یعنی بین عدد یا معیار سنجش ارائه شده و پدیده ای که عدد مزبور مدعی نمایندگی ان است یک رابطه معقول وجود داشته باشد .
38
هدفهای کرداری (عملگرایی) :درراستای تامین هدفهای کرداری بر جنبه های مفید بودن، مهم (اثربخش)بودن اطلاعات حسابداری تاکید می شود. در چارچوب نظری اطلاعات مهم و اثر گذار بدین گونه تعریف شده است. توان اطلاعات در کمک به استفاده کنندگان از صورتهای مالی به اتخاذ تصمیمی متفاوت و پیش بینی درباره نتیجه رویدادهای گذشته، تایید (یا تصحیح) انتظارات پیشین با توجه به چارچوب نظری بستانکاران در زمره نخستین استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری قرار می گیرند و تمایل دارند که مقدار، زمان و میزان عدم اطمینان دریافتهای نقدی اینده را براورد نمایند.
هدف رفتاری(کرداری):
39
اهمیت اطلاعات برای بستانکاران :
بستانکاران به جریان های نقدی آینده توجه می کنند مخصوصا زمانی که شرکت در حال ورشکستگی باشد. به سبب نبودن اطلاعات معتبر ، بستانکاران ناگزیر بودند به هر نوع اطلاعاتی که در مورد تضمین وام بود توجه زیادی بنمایند از این رو ارزش انحلال بیش از سایر مفاهیم ارزش مورد توجه قرار می گرفت و فلسفه یا دیدگاه محافظه کارانه اثری ژرف بر فرایند گزارشگری می گذاشت. زمانی که ادامه فعالیت شرکت با ابهام روبه رو است ارزش انحلال حائز اهمیت است و زمانیکه ادامه فعالیت شرکت حتمی باشد ارزش جاری اقلام خروجی اهمیت پیدا می کند.
اهمیت اطلاعات برای استفاده کنندگان صورتهای مالی :
40
با توجه به مفاهیم حسابداری سنتی مبلغ سرمایه گذاری شده در حسابداری با خالص ارزش دارایی های شرکت برابر است. این عدد نمی تواند نشان دهنده کل ارزش شرکت (برای سهامداران) باشد. ولی این امکان وجود داردکه صورت حسابها برخی از اطلاعات مربوط به ریسک و حقوق نسبی سهامداران را ارائه نمایند. در بخش ساختار سرمایه شرکت چند طبقه سهامدار گزارش می شود، که از آن جمله است امکان دارد کسانی اوراق قرضه را به سهام یا یک طبقه از سهام را به سهام دیگر تبدیل کنند. با یک معیار منحصر به فرد نمیتوان این روابط را نشان داد. ولی با استفاده از روشهای تعیین ارزش اقلام میتوان به برخی از این اطلاعات دست یافت. مانند مبلغ نسبی متعلق به سهامدارن.
41
42
به خاطر توجیه پذیری بهای تمام شده تاریخی و به دلیل قابل اتکا بودن, ارزش اقلام ورودی بر ارزش اقلام خروجی برتری دارد. باور بر این است که این اطلاعات را بهتر می توان تایید کرد. شاید بدان سبب که شرکت ناگزیر نمی شود درامد را پیش از تحقق یافتن گزارش کند. به بیان دیگر، میتوان تصدیق کرد که قیمت مبادله (قیمت بازار) نسبت به گزارشاتی که برای خارج از سازمان تهیه می شود اهمیت بیشتری دارد زیرا تصمیمات اقتصادی نه تنها می توانند بر نتایج کنونی و آینده سازمان اثر بگذارند، بلکه قیمت کنونی بازار و قیمت آینده نسبت به قیمت گذشته اثر گذارترند .
قابل اتکا بودن اطلاعات :
43
44
با تشکر از توجه شما