به نام خدا
موضوع تحقیق :
ارتباط زنده میان فضای باز و بسته و نیمه بسته
(معماری سنتی ایران – معماری جهان )
اعضای گروه : راضیه رضایی
زینب طاهری پور
فاطمه طباطبایی
فضا
یک فضا در معماری وقتی زیباست که صفت های ویژه فضا با عملکردهای فضا هماهنگی داشته باشد(هماهنگی فرم وعملکرد) واین اصلی است که در بررسی معماری سنتی و قدیمی کاملا مشهود است.
هر فضایی در معماری بدون در نظر گرفتن شکل و اندازه اش قابلیت انتقال و انعکاس مفاهیمی را دارد.
بررسی فضا در معماری
فضای معماری را میتوان از نظر فرم به سه دسته تقسیم کرد:
فضای باز
نیمه باز
بسته
فضای باز
فضای باز در معماری سنتی ایران در دو مقیاس بزرگ و کوچک تقسیم میشود.
اول فضاهای باز و بزرگ که بیشتر جوابگوی تجمع های بزرگ ، تشریفات مذهبی و نظامی… و دوم فضای باز کوچک که بیشتر با کاربردهای روزمره زندگی در مکمل فضای زندگی در بخش سرپوشیده محسوب میشده.
عناصر تشکیل دهنده فضای باز
1) کف 2) مبلمان 3)پوشش گیاهی4) جداره ها
معماری سنتی ایران
معماری جهان
فضای نیمه باز
حد فاصل بین فضای باز وبسته محاط بر ان که در بررسی یک تحلیلی می تواند به عنوان فضای ارتباط دهنده ان دو شناخته شود
معماری سنتی ایران
معماری جهان
فضای بسته
در معماری سنتی ایران فضای بسته بیشتر در جوابگویی به نیازهای کاربردی قابل لمس عرضه می شود.فضای معماری سنتی در طول حرکت شخص در فضا تغییر شکل فضای معماری را به گونه ای تعریف می کند که از انچه شخص یک لحظه بعد در پیش روی خواهد داشت مطلع بوده وشناخت داشته باشد.
عناصر تشکیل دهنده فضای بسته
منظور از فضای بسته چیزی نیست به جز همان احجام و ساختمان هایی که موضوع اصلی معماری می باشند و عناصر تشکیل دهنده آن عبارتند از: ۱) سقف ۲) کف 3) جداره ها