موضوع:
آسیب شناسی ورزش شنا
ﻓﻮاﯾﺪ ورزش ﺷﻨﺎ از دﯾﺮﺑﺎز ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ . ﺷﻨﺎ از ﻣﻌﺪود ورزش ﻫﺎی ﻫﻮازی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ آن ﺑﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎیﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺑﺪن اﺳﺖ و اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮی ﮐﻤﺘﺮی ﺑﺮای آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﻔﺎﺻﻞ ، ﻋﻀﻼت و ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎ وﺟﻮد دارد . ﻣﺪت زﯾﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ از آب درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﯾﻞ اﺧﺘﻼﻻت روﻣﺎﺗﻮﻟﻮژی ، ﻧﻮروﻟﻮژی و اﺳﮑﻠﺘﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد . ورزش ﺷﻨﺎ ﻧﯿز ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻗﺪرت در ﻣﺤﺪوده وﺳﯿﻌﯽ از ﺣﺮﮐﺎت ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه در ﺷﺎﻧﻪ دارد.اﯾﻦ ورزش ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮی ، ﮐشش و ﺗﮑﻨﯿﮏ اﺳﺖ . اﮔﺮ ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺨﺘﻞ ﮔﺮدد ﻓﺮد ﻣﺴﺘﻌﺪ آﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺷﻮد . ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺧﻮب و ﺣﻔﻆ آن در ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﯾﺠﺎد آﺳﯿﺐ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ .
آسیب شناسی در ورزش شنا
ﯾﮏ ﻣﺮﺑﯽ آﮔﺎه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺑﺮوز ﻣﺴﺎﺋﻞ و آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ ﺑﮑﺎﻫﺪ . ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﯾﮏ و ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﻣﮑﺎن ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ درﻣﺎن ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ وﻗﻔﻪ را در ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺷﻨﺎﮔﺮ ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزد . ﺷﺎنه ، زانو ، ساق پا ، آرنج و پشت ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺤﻞ ﻫﺎی ﺑﺮوز آﺳﯿﺐ در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ ﺻﺪﻣﺎت و ﻧﺤوه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ آﻧﻬﺎ آﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺎﯾﺮ وﺿﻌﯿﺖ ﻫﺎی ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ دﯾﮕﺮ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از آﺳﻢ، ﻓﻮﻟﯿﮑﻮﻟﯿﺖ و اﻟﺘﻬﺎی ﮔﻮش ﺧﺎرﺟﯽ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻬﺎی درﻣﺎﻧﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﺸﻮد زﻣﺎن ﺑﯿﺮون ﺑﻮدﻧﺎز آب را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و درﻣﺎن آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﻋﻀﻼت اﺳﮑﻠﺘﯽ اﻏﻠﺐ ﺑﺮ روی اﺟﺮای ﺣﺮﮐﺎت ﺻﺤﯿﺢ ﺷﻨﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ، درد ﺷﺎﻧﻪ در ﯾﮏ ﺷﻨﺎﮔﺮ ﻋﻠﻞ ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐ در زﯾﺮ ذﮐﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ:
درد ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺷﺎﻧﻪ ای در ﺷﻨﺎﮔﺮان و ﻋﻠﻞ اﯾﺠﺎد آن
ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ﻣﻬﻢ درد ، ﮐﺸﺶ ، ﻧﺎاﺳﺘﻮاری و آرﺗﺮﯾﺖ اﺳﺖ . ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ درد در ﺟﻠﻮی ﺷﺎﻧﻪ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮐﺸﺶ اﺳﺖ . در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎی ﻣﺠﺎور ﻧﯿﺰ دﭼﺎر اﻟﺘﻬﺎب ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺮای درک ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ آﺳﯿﺐ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎی ﺷﺎﻧﻪ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻧﺤﻮه ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺧﻮﻧﯽ ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎی ﮔﺮد و ﭘﻬﻦ و ﺗﻔﺎوت آﻧﻬﺎ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ . ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎی ﮔﺮد ﮐﻪ ﻋﺮوق ﺧﻮﻧﯽ ﻣﺠﺎور ﺗﺎﻧﺪون در ﻓﻮاﺻﻠﯽ آن را ﺳﻮراخ ﮐﺮده و ﺑﻪ آن ﺧﻮن ﻣﯽ رﺳﺎﻧﻨﺪ در ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎی ﭘﻬﻦ اﯾﻦ ﻋﺮوق در داﺧﻞ ﺧﻮد ﺗﺎﻧﺪون ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﻮﺟﺐ آﺳﯿﺐ و اﻟﺘﻬﺎب در ﻣﻮارد ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر واﻗﻊ ﺷﺪن ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎی ﭘﻬﻦ ﻣﯽ ﮔﺮدد . ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮدن ﺑﺎزو ﺑﻪ ﻣﺤﻮر ﺑﺪن ، اﯾﻦ ﻋﺮوق در ﺳﺮ اﺳﺘﺨﻮان ﺑﺎزو ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ . ﻓﺸﺎر اﺑﺘﺪا در ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺎﻧﺪون اﻋﻤﺎل ﻣﯽ ﺷﻮد . ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻮﻧﺮﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺮﮐﺰی ﺗﺎﻧﺪون ﻣﺮگ ﺳﻠﻮﻟﯽ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ آن واﮐﻨﺶ اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
اﻟﻒ) ﺳﺎﺧﺘﺎر اﺳﮑﻠﺘﯽ ﻋﻀﻼﻧﯽ :
1-درد اﺳﺘﺨﻮان ﺷﺎﻧﻪ
2-درد اﺳﺘﺨﻮان ﺗﺮﻗﻮه
3-ﻧﺎﻫﻨﺠﺎری ﻣﺎدرزادی
4-ﺑﯿﻤﺎری دﯾﺴﮏ
5-ﺗﻮﻣﻮر رﯾﻪ
6-ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻮدن ﻋﺼﺐ
7-ﺗﻮﻣﻮرﻫﺎی اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ در آن ﻧﺎﺣﯿﻪ
8-آﺳﯿﺐ ﻧﺨﺎع
9-ﭘﺎرﮔﯽ ﻋﻀﻼت – ﺗﻮﻣﻮرﻫﺎی اﺳﺘﺨﻮانی
10-اﻟﺘﻬﺎب ﻣﻔﺼﻞ ﺗﺮﻗﻮه – ﮐﺘﻒ
11-اﻟﺘﻬﺎب ﻣﻔﺼﻞ ﺗﺮﻗﻮه – ﺟﻨﺎغ
ﻋﻠﻞ اﯾﺠﺎد درد در ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮان
ب )اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ
1-اﻟﺘﻬﺎب ﺑﻮرس
2- اﻟﺘﻬﺎب ﺗﺎﻧﺪون
3- اﻟﺘﻬﺎب ﺳﯿﻨﻮوﯾﻮم
ج)ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ
1-ﻧﯿﻤﻪ در رﻓﺘﮕﯽ
2-در رﻓﺘﮕﯽ
3-ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ای
4- ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﮐﭙﺴﻮﻟﯽ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺮاﺣﻞ اﯾﺠﺎد آﺳﯿﺐ در ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﮐﺸﺶ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ .
مرﺣﻠﻪ اول :
ورم و ﺧﻮﻧﺮﯾﺰی درون ﻋﻀﻼت ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ . درد ﻣﺒﻬﻢ اﺑﺘﺪا ﭘﺲ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ وﺟﻮد دارد . ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮی اﺣﺴﺎس درد ﺣﯿﻦ ورزش ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ . اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ وﻋﻤﻮﻣﺎً در ورزﺷﮑﺎران زﯾﺮ 25 ﺳﺎل دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد .
مرﺣﻠﻪ دوم :
ﺗﺪاوم اﻟﺘﻬﺎب و ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑﻪ ﺿﺨﯿﻢ ﺷﺪن ﺑﻮرس ﻣﻔﺼﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد . درد در ﺗﻤﺎم اوﻗﺎت وﺟﻮد دارد وﻟﯽ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺷﺪت ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ . ﺑﯿﻦ 25 ﺗﺎ 40 ﺳﺎﻟﮕﯽ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷود.
مرحله ﺳﻮم :
ﭘﺎرﮔﯽ ﻋﻀﻼت رخ ﻣﯽ دﻫﺪ . درد ﻣﺪاوم ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺐ ﻓﺮد را از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﮐﻨﺪ وﺟﻮد دارد . درد می ﺗﻮاﻧﺪ در ﺧﺎرج ﺑﺎزو ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آرﻧﺞ اﻧﺘﺸﺎر ﯾﺎﺑﺪ . ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺿﻌﻒ ﻧﯿﺰ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎﻻی 41ﺳﺎل دیده می شود .
ﻧﮑﺘﻪ 1 :
درد ﭘﺸﺖ ﺧﺼﻮﺻﺎً اﻃﺮاف اﺳﺘﺨﻮان ﮐﺘﻒ اﻏﻠﺐ ﻧﺎﺷﯽ از ﺧﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ.
نکته 2 :
ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﺗﺐ دار ، ﻣﺜﻞ آﻧﻔﻠﻮاﻧﺰا ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎی وﯾﺮوﺳﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ درد اﻃﺮاف ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ 6-3 هفته تا بهبودی کامل طول می کشد .
راه ﻫﺎی ﺗﺸﺨﯿﺺ آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﺷﺎنه:
ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ارزﯾﺎﺑﯽ در ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮ،ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺮاﺣل دردﻧﺎک اﺳﺘﺮوک ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و درﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ.ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺗﺤﺮﯾﮏ در ﻃﻮل ﻓﺎز ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺶ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﻫﺮ اﺳﺘﺮوک اﯾﺠﺎد ﻣﯿﺸﻮد.ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ اﺑﺪاﮐﺸﻦ در ﻃﻮل ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ ﻧﯿﺰ ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت ان را ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯿﮑﻨﺪ در ﺳﻨﺪرم ﻗﻮس دردﻧﺎک درد در اﺑﺪاﮐﺸﻦ ﻓﻌﺎل داﻣﻨﻪ 45 ﺗﺎ 120 درﺟﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﻟﺘﻬﺎب ﺗﺎﻧﺪون ﻓﻮق ﺧﺎری اﺳﺖ ﭘﺰﺷﮏ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮارد ذﯾﻞ را ازرﯾﺎﺑﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
1- ﮔﯿﺮ اﻓﺘﺎدﮔﯽ (ﮔﯿﺮ ﮐﺮدن ﮐﺘﻒ)
2- ﺿﻌﻒ ﻋﻀﻼت ﮔﺮداﻧﻨﺪه داﺧﻠﯽ ﯾﺎ ﺧﺎرﺟﯽ
3- ﺷﻠﯽ و ﺑﯽ ﺛﺒﺎﺗﯽ ﻗﺪاﻣﯽ،ﺧﻠﻔﯽ، ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ و ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﺟﻬﺘه
4-ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﻟﻤﺲ در ﻣﺤﻞ ﺗﺎﻧﺪون ﻋﻀﻼت ﻓﻮق ﺧﺎری ﯾﺎ دوﺳﺮ ﺑﺎزو
مراﺣﻞ درﻣﺎن ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮان :
مراﺣﻞ درﻣﺎن درد در ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع و درﺟﻪ آﺳﯿﺐ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪی می گردد اﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮان ﺑﻪ 4 ﻣﻮرد اﺻﻠﯽ درﻣﺎن ﮐﻪ در اﮐﺜﺮ آﺳﯿﺐ ﻫﺎ راﯾﺞ می باﺷﺪ اﺷﺎره داﺷﺖ .
اﻟﻒ) ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداری:
در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺣﺮﻓﻪ ای زﯾﺮ 2 ﺳﺎل و ﺳﺎﻟﻢ ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی رادﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻣﻌﻤﻮل ، ارزش اﻧﺪﮐﯽ در ﻋﻠﺖ ﯾﺎﺑﯽ درد ﺷﺎﻧﻪ دارﻧﺪ . ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد در ﺻﻮرت ﺷﮏ ﺑﻪ آﺳﯿﺐ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ ﯾﺎ در ﺻﻮرت ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﺣﺎد اﺧﯿﺮ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺣﺘﻤﺎل آﺳﯿﺐ از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداری ﻧﻈﯿﺮ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮاﻓﯽ، آرﺗﺮوﮔﺮاﻓﯽ آرﺗﺮوﺳﮑﻮﭘﯽ ، CT اﺳﮑﻦ و MRI اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد .در ﯾﮏ ورزﺷﮑﺎر ﺑﺎ درد ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺪون ﻋﻼﻣﺖ و ﺷﮑﺎﯾﺖ دﯾﮕﺮ اﻏﻠﺐ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی اوﻟﯿﻪ رادﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺿﺮوری ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ وﭘﺰﺷﮏ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﺑﺎ ﺷﺮح ﺣﺎل و ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ دﻗﯿﻖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺗﺸﺨﯿﺺ و درﻣﺎن ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﺪ . در شراﯾﻂ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی رادﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻻزم ﻣﯽ ﺷﻮد.
ب) ﺗﻮان ﺑﺨﺸﯽ:
صدﻣﺎت ﺷﺎﻧﻪ در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺣﺎﺻﻞ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﻣﮑﺮر اﺳﺖ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در دوره ﺣﺎد آﺳﯿﺐ ﺗﻮﺟﻪ و رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ آن در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ . ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در زاﻧﻮی ﭘﺮﺷﮕﺮان ( Jumper,sknee ) ﺑﺮای ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮان ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺑﺮد دارد .
ﻣﺮﺣﻠﻪ اول : ﺑﺮوز درد ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ از ﺷﻨﺎ
ﻣﺮﺣﻠﻪ دوم : درد ﻫﻤﺰﻣﺎن و ﭘﺲ از ﺷﻨﺎ ﺑﺪون ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻧﺎﺗﻮان ﮐﻨﻨﺪه
ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮم : درد ﻫﻤﺰﻣﺎن و ﭘﺲ از ﺷﻨﺎ ، ﺑﺎ ﺷﺪت ﻧﺎﺗﻮان ﮐﻨﻨﺪه
مرﺣﻠﻪ ﭼﻬﺎرم : درد ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﮐﺮدن ﻣﻐﺎﯾﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ( ﯾﺎ دردی ﮐﻪ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ روزاﻧﻪ ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد) اﺻﻮل درﻣﺎن در ﻣﺮاﺣﻞ اول و دوم ، اﺳﺘﺮاﺣﺖ ، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ، اﺻﻼح ﺗﮑﻨﯿﮏ و داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب ﻏﯿﺮاﺳﺘﺮوﺋﯿﺪی است . در ﻣﺮاﺣﻞ ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرم ، اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
ج) استراحت :
در ﺷﻨﺎﮔﺮان زﯾﺮ 12 ﺳﺎل ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺷﺪه ﺗﺎ ﻓﺮوﮐﺶ ﮐﺮدن ﮐﻠﯿﻪ ﻋﻼﯾﻢ از ﺷﻨﺎﮐﺮدن ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﻧﺪ . اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺣﺮﻓﻪ ای ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﺸﮑﻞ اﺳت .
د) ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت:
برﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﻣﺮاﻋﺎت ﺷﺎﻧﻪ آﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎﺑﺪ . در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻫﻤﮑﺎری ﻣﺮﺑﯽ ﺑﺴﯿﺎر ارزﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﮐﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﺑﺪ . ﭘﺮﻫﯿﺰ از ﺣﺮﮐﺎت ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰاﻧﻨﺪه درد و ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن ﻣﺴﺎﻓﺖ در ﺻﻮرت درد ، اﺟﺎزه ﺑﻬﺒﻮد آﺳﯿﺐ را ﺑﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺷﻨﺎﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﺘﺪ ﻣﯽ دﻫﺪ . ﻗﺒﻞ از ﺷﻨﺎ وﻗﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت کششی ﺑﺎﯾﺪ ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد . ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻏﻠﻂ و ﮐﺸﺶ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ در ﻧﻘﻄﻪ درد ﻋﻼﯾﻢ را ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯿﮑﻨﺪ . ﮔﺮم ﮐﺮدن 20-30 دﻗﯿﻘﻪ ای در آب ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻣﺘﻨﻮع ﭘﯿﺶ از ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺳﺨﺖ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد .
در آب ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻣﺘﻨﻮع ﭘﯿﺶ از ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺳﺨﺖ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد .
ﻫﺮ ﭼﻪ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮی ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﺮﺧﺶ ﺑﺪن در ﻣﻮاردی ﻣﺜﻞ ﺷﻨﺎی ﮐﺮال ﺳﯿﻨﻪ ﯾﺎ ﭘﺸﺖ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ . ﻣﯿﺰان ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮔﺮدش ﭘﻬﻠﻮ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ 70-100 درﺟﻪ اﺳﺖ . ﮔﺮدش ﺑﺪن اﻣﮑﺎن ﺣﺮﮐﺖ آﺳﺎن ﺗﺮ ﺑﺎزو را ﺿﻤﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ از آب ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آﯾﺪ.
و وﺿﻌﯿﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎزوی ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﺿﻤﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ داﺧﻞ آب ﻣﯽ رود ، ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ ﺳﺎزد .ﺑﺎ ﮔﺮدش ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺪن ، ﺣﺮﮐﺖ دو شدن ﺑﯿﺸﺘﺮی در ﺷﺎﻧﻪ رخ ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل آﺳﯿﺐ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﺷﻨﺎی ﭘﺮواﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺪن ﮔﺮدشی ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺷﯿﻮع درد ﺷﺎﻧﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ.
پیدا نمی کند شیوع درد شانه بیشتر
ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻮﻗﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ، ﯾﮏ دوره ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ داروی ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب ﻏﯿﺮاﺳﺘﺮوﺋﯿﺪی و اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﺦ ، ﯾﮏ ﺷﻨﺎﮔﺮ ﻋﻼﻣﺖ دار را در ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻣﯽ ﺳﺎزد . ﻣﺎﺳﺎژ ﺑﺎ ﯾﺦ در ﻧﺎﺣﯿﻪ دردﻧﺎک ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ 10 دﻗﯿﻘﻪ ﮔﺮدد از ﻃﺮﻓﯽ ﮐﻤﭙﺮس ﯾﺦ ﺗﺎ 20 دﻗﯿﻘﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ . اﯾﻦ ﮐﺎر ﭘﺲ از ﺗﻤﺮﯾﻦ و ﭼﻨﺪ ﺑﺎر در روز اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﯿﺮد . ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﺦ ﺣﺮﮐﺎت ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد . ﺑﺎﻧﺪاژ اﻧﺪام ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﻧﻈﯿﺮ آﻧﭽﻪ در آرﻧﺞ ﺗﻨﯿﺲ ﺑﺎزان اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ . اﺳﺘﻔﺎده از اوﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﺪ و در ﻣﻮارد ﻣﻘﺎوم ، ﺗﺤﺮﯾﮏ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ اﻋﺼﺎب ﺳﻄﺤﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در اﻟﺘﯿﺎم درد ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ . اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪﻫﺎ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ اﺳﺖ . ﺧﻮاص ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب آﻧﻬﺎ از درد و ﺗﻮرم ﺑﺎﻓﺖ آﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﻣﯽ ﮐﺎﻫﺪ . اﻣﺎ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ آﻧﻬﺎ و ﺿﻌﻒ ﻋﻀﻼت ، ﺑﺴﯿﺎری از ﭘﺰﺷﮑﺎن را در اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﻬﺎ ﻣﺤﺘﺎط ﻣﯽ ﺳﺎزد .
درد زانو در شناگران و علل ایجاد آن :
زاﻧﻮ درد ، ﻋﻠﻞ ﻣﺘﻌﺪدی در ﺷﻨﺎﮔﺮان دارد . ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﯿﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻢ ﺷﺪن زاﻧﻮ در ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺎﻧﻮرﻫﺎ ، ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻔﺼﻞ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد . در ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻣﻮﺿﻌﯽ روی زاﻧﻮ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻓﺸﺎر روی ﮐﺸﮑﮏ ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ درد ﻣﯽ ﺷﻮد و ﮐﺮﭘﯿﺘﺎﺳﯿﻮن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .از ﻃﺮﻓﯽ ﻣﻔﺼﻞ زاﻧﻮ از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻔﺎﺻﻞ ﭘﺮﺗﺤﺮک ﺑﺪن اﺳﺖ، ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻣﻌﺮض آﺳﯿﺐ ﻗﺮار دارد و ﭼﻮن وزن ﺑﺪن را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﯿﺰ ﻗﺮار دارد. در اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ورزش ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺑﺎزﺗﻮاﻧﯽ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎی اﻃﺮاف زاﻧﻮ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﻬﺒﻮد ﭘﺎﯾﺪا دردﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ، ﺑﺎزﺗﻮاﻧﯽ و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎ ﺿﺮوری اﺳﺖ.
ﻋﻠﻞ اﯾﺠﺎد درد در زاﻧﻮ ﺷﻨﺎﮔﺮان:
ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﻪ آﺳﯿﺐ ﻫﺎی زاﻧﻮ در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺿﺮﺑﻪ ﭘﺎزدن داﯾﺮه ای ﺷﻨﺎی ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯿﺸﻮد زاﻧﻮی ﺷﻨﺎﮔ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ رو اﺳﭙﺮﯾﻨﻤﺰﻣﻦ رﺑﺎط ﺟﺎﻧﺒﯽ داﺧﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺳﺘﺮس ﻣﮑﺮر ﺑﺮ روی mclاﺳـﺖ ﻋﻼﺋـﻢ زاﻧـﻮی شناﮔﺮ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ رو وﺟﻮد ﻧﻘﻄﻪ ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﻟﻤﺲ در ﻃﻮل mcl و درد ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﭼﺮﺧﺶ ﺧﺎرﺟﯽ اﺳـﺖ. اﮔـﺮ ﭼـﻪ زاﻧـﻮی شناﮔﺮ ﻗﻮر ﺑﺎﻏﻪ رو ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺳﺘﺮس اﺳﺖ ﺗﺎ ﺧﻄﺎ ﻫﺎی ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ، اﻣﺎ ﻫﻢ راﺳﺘﺎ ﻧﻤﻮدن زاﻧﻮ ﺑﺎ ﻟﮕﻦ اﺳﺘﺮس را ﮐﺎهش داده و ﮐﺎرای ﺿﺮﺑﻪ ﭘﺎ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺪﻫﺪ. را ﭼﺎره ﮐﺎﻫﺶ دادن ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺗﻤـﺮﯾﻦ درﻣﺴﺎﻓﺖ ﻫﺎس ﮐﻮﺗﺎه ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮض اﺳﺘﺨﺮ، وارد ﮐﺮدن ﻓﺸﺎر ﮐﻤﺘﺮ ﺑـﺮ زاﻧـﻮ ﻫﺎ،اﻃﻤﯿﻨـﺎن از ﮔـﺮم ﮐﺮدﻧﺼـﺤﯿﺢ و اﻓـﺰاﯾﺶ ﺗﺪرﯾﺠﯽ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ اﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯿﺘﻮان ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ: اﯾﻦ درد ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻏﻠﻂ در ﺣـﯿﻦ ﺣﺮﮐـﺖ زاﻧـﻮ اﯾﺠﺎد ﻣﯿﺸﻮد. ﺷﻨﺎﮔﺮ در ﺣﯿﻦ اﺟﺮای ﺷﻨﺎی ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ زاﻧﻮی ﺧﻮد را در ﺣﺎل ﭼﺮﺧﺶ ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﮕﻪ ﻣﯿﺪارد و در اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ زاﻧﻮی ﺧﻮد را ﺧﻢ و راﺳﺖ می کند. زاﻧﻮ ﺑﺮای اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﭘﺲ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺣﯿﻦ اﺟﺮای اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ رﺑﺎط ﺟﺎﻧﺒﯽ داﺧﻠﯽ زاﻧﻮ ﮐﺸﺶ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪی وارد ﺷﻮد و اﯾﻦ ﮐﺸﺶ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز در آن ﻣﯿﮕﺮدد. ﺑـﺮای ﭘﯿﺸـﮕﯿﺮی از اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻀﻼت ﻫﻤﺴﺘﺮﯾﻨﮓ و ﻋﻀﻼت ﭼﻬﺎرﺳﺮ ران را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﺮده و ﻧﺮﻣﺶ ﻫﺎی ﮐﺸﺸﯽ اﯾﻦ ﻋﻀﻼت و زاﻧﻮ را ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ و ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ اﻧﺠﺎم داد.
مراﺣﻞ درﻣﺎن زاﻧﻮ ﺷﻨﺎﮔﺮا :
اﻟﻒ)ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﺮداری
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺣﺘﻤﺎل آﺳﯿﺐ از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداری ﻧﻈﯿﺮ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮاﻓﯽ، آرﺗﺮوﮔﺮاﻓﯽ آرﺗﺮوﺳﮑﻮﭘﯽ ، CT اﺳﮑﻦ و MRI اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد.
ب) ﺗﻮان ﺑﺨﺸﯽ:
ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﺎﻧﻪ درﻣﺎن ﻣﺸﮑﻼت زاﻧﻮ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﺗﺤﻤﯿﻞ و اﺻﻼح ﺗﮑﻨﯿﮏ ، ﺗﻌﺪﯾﻞ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت و داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب ﻏﯿر اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪی اﺳﺖ . ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺷﻨﺎ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮔﺮدد . ﭘﯿﺶ از ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺻﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪن را ﮔﺮم ﮐﺮد . ﺑﺮﺧﯽ ﺣﺪاﻗﻞ 2 ﻣﺎه اﺳﺘﺮاﺣﺖ در ﺳﺎل را ﺑﺮای ﺷﻨﺎﮔﺮان ﮐﺮال ﺳﯿﻨﻪ ﺣﺮﻓﻪ ای ﺗﻮﺻﯿﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ . ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺻﻼح ﺣﺮﮐﺖ ﮔﺮدش ﺑﻪ داﺧﻞ ران ﻧﯿﺰ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ . ﯾﮏ دوره ﮐﻮﺗﺎه داروی ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب ﻏﯿﺮاﺳﺘﺮوﺋﯿﺪی ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﺦ ، ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﺦ ﭘﺲ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺪت 10 دﻗﯿﻘﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد . درﻣﺎن ﺑﺎ دوره ﻫﺎی اوﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﺪ ﻫﺮ ﯾﮑﯽ دو ﻣﺎه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد . ﺗﺰرﯾﻖ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻮارد ﺧﺎﺻﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ . ﺑﺮای ﻣﻮارد ﻣﻘﺎوم درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﯿﺮد .
تمرینات جهت زانو آسیب دیده شناگران :
ﺟﻬﺖ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ و ﺑﻬﺒﻮد زاﻧﻮی آﺳﯿﺐ دﯾﺪه در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت زﯾﺮ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯿﮕﺮدد.
1- روی زﻣﯿﻦ دراز ﺑﮑﺸﯿﺪ. دﺳﺖ ﻫﺎ را ﮐﻨﺎر ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ زﯾﺮ ﯾﮏ زاﻧﻮﯾﺘﺎن ﺑﺎﻟﺸﯽ ﻗﺮار داده اﯾﺪ، زاﻧـﻮی دﯾﮕﺮ را ﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﺘﺎن روی زﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎﻻ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﭘﺎ را ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﮑﺸﯿﺪ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ در ﻋﻀﻼت ﺳﺎق ران اﺣﺴﺎس ﮐﺸﺶ ﮐﻨﯿﺪ. اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ داﺧﻞ ﺑﮑﺸﯿﺪ. 10 ﺛﺎﻧﯿﻪ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را 20 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﭘﺎی دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ.
2.ﺑﻪ ﭘﺸﺖ روی زﻣﯿﻦ دراز ﺑﮑﺸﯿﺪ. دﺳﺖ ﻫﺎﯾﺘﺎن را ﮐﻨﺎر ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. ﺣﺎﻻ زاﻧﻮﻫﺎﯾﺘﺎن را ﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﭘﺎﯾﺘﺎن ﺑﺎ ﮐﻒ زﻣﯿﻦ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎﺷﺪ. 10 ﺛﺎﻧﯿﻪ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را 20 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ، ﺑﺎﯾﺪ در ﻋﻀﻼت ﻫﻤﺴﺘﺮﯾﻨﮓ و ﭘﺸﺖ ران اﺣﺴﺎس ﮐﺸﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ.
3.ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دراز ﺑﮑﺸﯿﺪ. دﺳﺖ ﻫﺎﯾﺘﺎن را ﮐﻨﺎر ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. زاﻧﻮﻫﺎﯾﺘﺎن را ﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ. ﺣﺎﻻ ﯾﮏ زاﻧﻮﯾﺘﺎن را ﺑﺎﻻ ﺑﯿﺎورﯾﺪ و اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ را ﺑﻪ داﺧﻞ ﺑﮑﺸﯿﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر اﺣﺴﺎس ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ در ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ران ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد. در ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﭘﺎﯾﺘﺎن را ﮐﻤﯽ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺒﺮﯾﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را 20 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﭘﺎی دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ را ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ.
4 – درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ روی زﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دراز ﮐﺸﯿﺪه اﯾﺪ و دﺳﺖ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﮐﻨﺎرﺗﺎن اﺳﺖ، زاﻧﻮﻫﺎﯾﺘﺎن را ﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ و ﮐﻒ ﭘﺎﻫﺎ را وی زﻣﯿﻦ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. ﺑﯿﻦ دو زاﻧﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﻟﺸﯽ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﺘﺎن از زﻣﯿﻦ ﺟﺪا ﺷﻮد، ﮐﻤﺮ و ﺑﺎﺳﻨﺘﺎن از زﻣﯿﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮد. ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ، ﺑﺮای ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﺑﺎﻟﺶ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎی زاﻧ ﻓﺸﺎر وارد ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. 10 ﺛﺎﻧﯿﻪ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻌﺎدﻟﺘﺎن را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﺪ.
ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اول ﺑﺎزﮔﺮدﯾﺪ و دوﺑﺎره اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را 6 ﺗﺎ 8 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ. اﮔﺮ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ، ﻓﻘﻂ 10 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ زاﻧﻮﻫﺎﯾﺘﺎن اﺳﺖ، ﻓﺸﺎر وارد ﮐﻨﯿﺪ.
5 – روی ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺻﺎف ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﺪ و ﻟﺒﻪ ﻫﺎی ﺻﻨﺪﻟﯽ را ﺑﺎ دﺳﺘﺘﺎن ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ. ﭘﺎﯾﺘﺎن ﺑﺎﯾﺪ آوﯾﺰان ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﭘﺎ را درا ﮐﻨﯿﺪ و اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ را ﺑﻪ داﺧﻞ ﺑﮑﺸﯿﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ﭘﺎ دﭼﺎر ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻋﻀﻼت و ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎی ﻧﺎﺣﯿﻪ زاﻧﻮ ﻧﯿﺰ ﻣﻨﻘﺒﺾ ﻣﯽ ﺷﻮد.
6 – اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻋﻀﻼت اﻃﺮاف زاﻧﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را 6ﺗﺎ 8ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ.
7 – ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﯾﺴﺘﺎده اﯾﺪ، دﺳﺘﺘﺎن را روی ﻟﺒﻪ ﻣﯿﺰ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ و روی اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎﯾﺘﺎن ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﺪ. ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ وزﻧﺘﺎن را ﺑﻪ ﮐﻤﮏ دﺳﺘﺘﺎن ﮐﻪ روی ﻣﯿﺰ اﺳﺖ، ﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺮای 2 ﺗﺎ 3 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﻌﺎدﻟﺘﺎن را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﺪ.
8- ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﺣﺎﻟﺖ اﯾﺴﺘﺎده دﺳﺘﺘﺎن روی ﻟﺒﻪ ﻣﯿﺰ ﻗﺮار دارد، ﯾﮏ ﭘﺎ را از زاﻧﻮ ﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ و اﻧﮕﺸﺘﺎن آن را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﺑﮑﺸﯿﺪ. ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ، در ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ران اﺣﺴﺎس ﮐﺸﺶ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد. درﺿﻤﻦ در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﭻ ﭘﺎ ﻧﯿﺰ اﺣﺴﺎس ﻓﺸﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. 20ﺑﺎر اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ. ﻫﺮ ورزﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺧﻢ ﮐﺮدن ﺷﺪﯾﺪ زاﻧﻮﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ زاﻧﻮ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﺰﻧﺪ. اﮔﺮ ﺧﻢ ﮐﺮدن ﻫﻤﺮاه ﺑﻠﻨﺪﮐﺮدن وزﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻓﺸﺎر ﻣﻀﺎﻋﻔﯽ ﺑﻪ زاﻧﻮﻫﺎ وارد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ زاﻧﻮ آﺳﯿﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.
درد ﺳﺎق ﭘﺎ در ﺷﻨﺎﮔﺮان و ﻋﻠﻞ اﯾﺠﺎد آن :
ﺳﺎق و ﭘﺎ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ آﺳﯿﺐ در ﺷﻨﺎﮔﺮان اﺳﺖ ﺷﺎﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ آﺳﯿﺐ ﭘﺎو ﻣﭻ ﭘﺎ اﻟﺘﻬﺎب ﺗﺎﻧﺪون ﺑﺎز ﮐﻨﻨﺪه در رﺗﯿﻨﺎ ﮐﻮﻟﻮم اﮐﺴﺘﻨﺴﻮر ﺑﻮده ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻢ ﮐﺮدن ﮐﻒ ﭘﺎﯾﯽ ﻣﮑﺮر ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﭘﺎ زدن دﻟﻔﯿﻨﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯿﺸﻮد ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﻣﯿﺘﻮان صدای ﻗﺮچ ﻗﺮچ و ﺑﻬﻢ ﺧﻮردﮔﯽ را ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﭘﺎ ﺑﻄﻮر ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺧﻢ ﻣﯿﺸﻮد اﺣﺴﺎس ﮐﺮده و ﺷﻨﯿﺪ.. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎی ﺑﺎزﮐﻨﻨﺪه ﭘﺎ درﮔﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه ﺣﺮﮐﺎت ﭘﺎ اﯾﻦ ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎ را ﻣﺴﺘﻌﺪ اﻟﺘﻬﺎب در زﯾﺮ ﻏﻼف ﺧﻮد ﻣﯽ ﺳﺎزد . درد ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮐﺮﭘﯿﺘﺎﺳﯿﻮن در ﯾﺦ ﻣﺸﺨﺼﻪ آﺳﯿﺐ ﺗﺎﻧﺪون ﻫﺎی ﺑﺎزﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ . ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻮﻗﺖ ﺷﺪت ﻟﮕﺪﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد آن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ .
ﯾﺦ ، اوﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﺪ ، داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب ﻏﯿﺮاﺳﺘﺮوﺋﯿﺪی ﺑﺮای درﻣﺎن ﻋﻼﻣﺘﯽ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ . ﺑﺎﻧﺪاژ ﻣﭻ ﭘﺎ در وﺿﻌﯿﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﺷﺐ روﻧﺪ ﺑﻬﺒﻮد را ﺗﺴﺮﯾﻊ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ . ﺗﺰرﯾﻖ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺑﯿﺶ از آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﺷﺎﻧﻪ ﯾﺎ زاﻧﻮ ﻣﻮﺟﻪ اﺳﺖ . ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﮔﺎه 10 ﻣﺎه در ﺳﺎل را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﺷﻨﺎ اﺧﺘﻼﻻت ﺑﯿﺶ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ ﺑﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﻣﮑﺮر ﻣﺰﻣﻦ اﺳﺖ .ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و ﺗﺸﺨﯿﺺ اوﻟﯿﻪ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ آﺳﯿﺐ ﻫﺎ اﺳﺎس درﻣﺎن اﺳﺖ . اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺪرﯾﺠﯽ ﺷﺪت ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ، ﺣﻔﻆ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮی و ﮐﺸﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺻﺤﯿﺢ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از آﺳﯿﺐ اﻫﻤﯿﺖ دارد . ﺷﻨﺎﺧﺖ زودرس ﻋﻼﯾﻢ وﮐﺎﺳﺘﻦ از اﺛﺮات آن ﺑﺮ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺷﺎﻧﺲ ﻋﻮد آﺳﯿﺐ را ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ . ﯾﮏ ﻣﺮﺑﯽ آﮔﺎه اوﻟﯿﻦ ﺧﻂ دﻓﺎﻋﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ آﺳﯿﺐ اﺳﺖ . ارﺗﺒﺎط ﺗﺰدﯾﮏ و ﻣﺆﺛﺮ ﭘﺰﺷﮏ ، ﻣﺮﺑﯽ و واﻟﺪﯾﻦ در ﺗﺸﺨﯿﺺ و درﻣﺎن ﺳﺮﯾﻊ آﺳﯿﺐ ﻫﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ .
ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﮑﻼﺗﯿﮑﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺣﯿﻦ ﺷﻨﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ و اﺳﭙﺎﺳﻢ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ﺳﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ درد ﺷﺪﯾﺪی اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮑﻨﺪ. اﯾﻦ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻋﻀﻼﻧﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﻋﻀﻠﻪ اﯾﺠﺎد ﻣﯿﺸﻮد. ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮدن ﻋﻀﻼت ﺳﺎق و اﻧﺠﺎم ﻧﺪادن ﻧﺮﻣﺶ ﻫﺎی ﮐﺸﺸﯽ ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز ﺷﻨﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ. در صورت ﺑﺮوز اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ، ﺷﻨﺎﮔﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ و ﺳﺎق را ﺑﺎﻻ آورده و ﺑﺎ ﯾﮏ دﺳﺖ ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ آن را ﻣﺎﺳﺎژ دﻫﺪ. ﺑﺎ دﺳﺖ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﭘﺪال زده ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ درد در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺟﻠﻮی ﺳﺎق ﭘﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﯿﻦ اﺳﭙﻠﯿﻨﺖ (shin splint) ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺿﻌﻒ در ﻋﻀﻼت ﻗﺪاﻣﯽ ﭘﺎ واﻧﻘﺒﺎض و ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ در ﻋﻀﻼت ﺧﻠﻔﯽ ﭘﺎ اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮕﺮدد.
ﻋﻠﻞ اﯾﺠﺎد درد ﺳﺎق ﭘﺎ ﺷﻨﺎﮔﺮان:
ﻓﯾزﯾوﺗراﭘﯽ و ﺗوانبخشی:
درﻣﺎن ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ اﺳﺖ:
ﻓﺎز 1 :
اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﺦ ﺑﻪ ﻣﺪت 30 ـ 20 دﻗﯿﻘﻪ، 2 ﺗﺎ 3 ﺑﺎر در روز داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ: ﻣﺜﻞ دﯾﮑﻠﻮﻓﻨﺎک، ﭘﯿﺮوﮐﺴﯿﮑﺎم و…
ﻓﺎز 2 :
ﮐﻔﺶ ﻫﺎی ﻃﺒﯽ و ﯾﺎ ارﺗﺰﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ؛ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﮐﻔﺶ ﯾﺎ وﺳﯿﻠﻪ ای ﮐﻪ ﻗﻮس ﮐﻒ ﭘﺎی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد آورد.
ﮐﺸﺶ در ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ﭘﺎ (ﺷﮑﻞ 1 و 2) و ﮐﺸﺶ ﻋﻀﻼت ﺟﻠﻮی ﭘﺎ (ﺷﮑﻞ 3)
ﺗﻘﻮﯾﺖ و ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ ﮐﺮدن ﻋﻀﻼت ﻗﺪاﻣﯽ ﭘﺎ (ﺷﮑﻞ4)
مراﺣﻞ درﻣﺎن ﺳﺎق ﭘﺎ آﺳﯿﺐ دﯾﺪه در ﺷﻨﺎ ﮔﺮان:
شکل ﺷﻤﺎره 1: ﮐﺸﺶ ﻋﻀﻠﻪ ﮔﺎﺳﺘﺮو ﺳﯿﻨﻤﻮس (زﯾﺮ ﺳﺎق) : ﭘﺎی آﺳﯿﺐ دﯾﺪه را ﻋﻘﺐ ﺑﮕﺬارﯾﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ زاﻧﻮی آن صاف و ﮐﺸﯿﺪه و ﭘﺎﺷﻨﻪ ی ﭘﺎ روی زﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ آراﻣﯽ زاﻧﻮی ﭘﺎی ﺳﺎﻟﻢ (ﺟﻠﻮﯾﯽ) راﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﯾﻮار ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ شوید ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﺸﺶ در ﺳﺎق ﭘﺎی ﻣﺼﺪوم ﮐﻨﯿﺪ. 20 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﮑﺚ ﮐﻨﯿﺪ و ﺣﺮﮐﺖ را 5 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ.
شکل ﺷﻤﺎره 9-2 : ﮐﺸﺶ ﻋﻀﻠﻪ ی ﺳﻮﻟﺌﻮس (ﻋﻀﻠﻪ ی روی ﺳﺎق) : ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﻗﺒﻞ اﻣﺎ در اﯾﻨﺠﺎ ﻫﺮ دو زاﻧﻮ را ﺧﻢ ﮐﻨﯿﺪ و ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ ﮐﻒ دو ﭘﺎ روی زﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﯾﻮار ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺷﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ اﯾﻨﺒﺎر اﺣﺴﺎس ﮐﺸﺶ در ﻗﺴﻤﺖﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﺳﺎق ﮐﻨﯿﺪ. 20 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﮑﺚ ﮐﻨﯿﺪ و ﺣﺮﮐﺖ را 5 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ.
شکل ﺷﻤﺎره 9-3 : در ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﭘﺎی دردﻧﺎک را روی ﭘﺎی ﺳﺎﻟﻢ ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﺪ. اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ را ﻃﻮری ﺑﮑﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آرامی اﺣﺴﺎس ﮐﺸﺶ در ﻗﺴﻤﺖ روی ﭘﺎ ﮐﻨﯿﺪ. 20 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﮑﺚ و 5 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ.
شکل ﺷﻤﺎره 9-4 : ﺿﺮﺑﺎت آﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﭘﺎ: روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﺪ، دﺳﺘﻬﺎ را ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎدی روی ﭘﺎﻫﺎﯾﺘﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﺷﻨﻪ ی ﺷﻤﺎ روی زﻣﯿﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ. اﻧﮕﺸﺘﺎن ﻗﺴﻤﺖ ﻗﺪاﻣﯽ ﭘﺎﻫﺎ را از زﻣﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﯿﺪ و ﺳﺮﯾﻌﺎً ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺑﯿﺎورﯾﺪ. ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ در اﻧﻘﺒﺎض ﻋﻀﻼت ﻗﺪاﻣﯽ ﭘﺎﯾﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺻﻮرت 5 ﺗﮑﺮار 20 ﺛﺎﻧﯿﻪ ای اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ.
ﻓﺎز 3 :
دوﯾﺪن ﺧﻮد را (روی ﺗﺮﯾﺪﻣﯿﻞ و ﯾﺎ زﻣﯿﻦ دو ) ﻣﺤﺪود ﮐﺮده و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺴﺎﻓﺖ و ﺷﺪت ﮐﻤﺘﺮ ﮐﻤﺘﺮی ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺧﻮد به وﯾﮋه دوﯾﺪن را اﻧﺠﺎم دﻫﯿد.
اﻃﻼع ﺑﺮای ﺑﯿﻤﺎران: ﻧﺤﻮه ی ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺷﯿﻦ اﺳﭙﻠﯿﻨﺖ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﺗﺎ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺑﺮوز ﻣﺠﺪد و ﯾﺎ ﺧﻮد درﻣﺎﻧﯽ در صورت ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻋﻼوم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ .
ﻓﺎز 4 :
بازگشت به ورزش
ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ و ﮐﺸﺸﯽ ﻋﻀﻼت ﻣﭻ و ﺳﺎق را اداﻣﻪ دﻫﯿﺪ.
اﮔﺮ ﻋﻼﺋﻤﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ داﺷﺘﯿﺪ. ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ و در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺗﺸﺨﯿﺺ shin splint ﺑﺮای ﺷﻤﺎ داده ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻓﻮق را در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ﮔﺮم ﮐﺮدن و ﻧﺮﻣﺶ روﺗﯿﻦ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﯿﺪ.
درد آرنج در شناگران و علل ایجاد آن :
شایعترین ﻋﻠﺖ درد آرﻧﺠﺎﻟﺘﻬﺎب ﺗﺎﻧﺪون در ﻗﺴﻤﺖ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺳﻨﺪروم آرﻧﺞ ﺗﻨﯿﺲ ﺑﺎزان ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻣﻄﺮح ﺷﺪ.اﯾﻦ ﺳﻨﺪروم در اﺛﺮ ﻓﺸﺎر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ و ﯾﺎ ﺗﺪرﯾﺠﯽ روی آرﻧﺞ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ آﯾﺪ.درد آرﻧﺞ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﻊ اﺳﺖ.اﯾﻦ درد ﺑﻨﺪرت در اﺛﺮ ﻓﺸﺎر روی ﻋﺼﺐ رادﯾﺎل دﺳﺖ اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد .درد آرﻧﺞ در اﺛﺮ در رﻓﺘﮕﯽ اﺳﺘﺨﻮان و ﯾﺎ ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ ﻋﻀﻼت ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮوز ﮐﻨﺪ.
ﺑﻮرﺳﯿﺖ و آرﺗﺮوز ﻧﯿﺰ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﻪ ﭼﻨﺪان ﺷﺎﯾﻊ درد آرﻧﺞ اﺳﺖ.ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻠﺖ درد آرﻧﺞ و داﺷﺘﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺻﺤﯿﺢ در درﻣﺎن آن از ﻣﺰﻣﻦ ﺷﺪن درد آرﻧﺞ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﻏﺎﻟﺒﺎ اﯾﻦ درد ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﺪه وﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺰﻣﻦ ﻣﯽ ﻮد.ﮐﺎر ﺑﺎ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ درد در ﻧﺎﺣﯿﻪ داﺧﻠﯽ را اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﻏﻠﺐ روی ﻋﺼﺐ اوﻟﻨﺎر در ﻧﺎﺣﯿﻪ آرﻧﺞ ﻣﺸﮑﻞ اﯾﺠﺎد می کند .
ﻣﺮاﺣﻞ درﻣﺎن آرﻧﺞ آﺳﯿﺐ دﯾﺪه در ﺷﻨﺎﮔﺮان:
ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ 80 ﺗﺎ 95 درﺻﺪ از ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺎ ﮐﻤﮏ درﻣﺎن ﻫﺎی ﺑﺪون ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ.اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم ﺑﺮای درﻣﺎن درد آرﻧﺞ اﺳﺘﺮاﺣﺖ دادن ﺑﻪ ﻣﻔﺼﻞ ﺑﺎزو اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﻣﺪت ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ از اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎ وورزش ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﻓﺸﺎر روی آرﻧﺞ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺧﻮدداری ﮐﻨﯿﺪ.ﻣﺼﺮف داروﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ: آﺳﭙﯿﺮﯾﻦ واﯾﺒﻮﭘﺮوﻓﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ درد واﻟﺘﻬﺎﺑﺎت ﻣﯽ ﺷﻮد.درﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ ﺷﻤﺎ ورزش ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ازراﮐﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد، اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﯿﺪ ﭘﺰﺷﮏ از ﺷﻤﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺮای ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن راﮐﺖ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺣﺘﻤﺎ آن را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از راﮐﺖ ﻫﺎی ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﯾﺠﺎد ﻓﺸﺎر ﺑﺮوی ﺳﺎﻋﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎده از راﮐﺖ ﻣﺎﻫﯿ ﻫﺎی ﺳﺎﻋﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ. در ﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ از راﮐﺖ ﻫﺎﯾﯽ در اﻧﺪازه ﺑﺰرگ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺑﺮوز ﻋﻼﺋﻢ آن را ﺑﺎ راﮐﺖ ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﮐﻨﯿﺪ.
1- یخ درمانی
کیسه محتوی قطعه یخ های کوچک را بمدت 15 تا 20 دقیقه سه بار در روز بر روی محل دردناک آرنج قراردهید /
استفاده بیشتر از مدت زمان یاد شده از یخ ، به بافتها آسیب وارد می کند .
2- کمپرسیون
ﯾﮏ ﺑﺎﻧﺪاژ ﻓﺸﺎری ﺑﺮای ﮐﻢ ﺷﺪن ﺗﻮرم آرﻧﺞ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﺪ.
3- ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن آرنج
ﺑﺎزوی ﺧﻮد راﺑﺎﻻ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺗﻮرم آرﻧﺞ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﺑﺪ.
مراﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ
درد آرﻧﺞ ﺑﻌﺪاز ﭼﻨﺪ روز ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺧﻮب ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
دردی ﮐﻪ در زﻣﺎن اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﮐﺎر ﻧﮑﺮدن ﺑﺎ آرﻧﺞ ﻫﻢ وﺟﻮد دارد.
اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﺮﻣﺰی،ﺗﻮرم ﯾﺎدرد در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺿﺮب دﯾﺪه آرﻧﺞ و درد آرﻧﺞ
در ﻣﺎﻗﻊ ذﯾﻞ ﺑﻪ اورژاﻧﺲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ:
1- ﺑﺪ ﺷﮑﻠﯽ اﺷﮑﺎری در ﻣﻔﺼﻞ آرﻧﺞ ﯾﺎ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد.
2- اﺳﺘﺨﻮان ﺑﯿﺮون زده و درد آرﻧﺞ
3- دردآرﻧﺞ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﯿﺎزﺑﻪ ﻋﮑﺴﺒﺮداری اﺷﻌﻪ اﯾﮑﺲ ، ام ار ای ﯾﺎ ﺳﯽ ﺗﯽ اﺳﮑﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ ان ﺑﻌﻬﺪه ﭘﺰﺷﮏ اﺳﺖ.
ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ درد آرﻧﺞ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای درﻣﺎن درد آرﻧﺞ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﺎﻣﻊ ارﺗﻮﭘﺪی و ﻓﻮق ﺗﺨﺼﺺ زاﻧﻮ در ﺗﻬﺮان )دﮐﺘﺮ ورﯾﺎﻧﯽ( ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده واز ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ و ﺟﺪﯾﺪ ﺗﺮﯾﻦ و ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﯾﻦ روش ﻫﺎی درﻣﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ.
درد پشت در شناگران و علل ایجاد آن :
ﻋﻮاﻣﻞ درد ﮐﻤﺮی در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از:اﺳﺘﺮس ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ در ﮐﻤﺮ، اﺳﭙﻮﻧﺪﯾﻠﻮﻟﯿﺰﯾﺲ،اﺳﭙﻮﻧﺪﯾﻠﻮﻟﯿﺴﺘﺰ ﯾﺲ و ﮐﺎﯾﻔﻮز ﺷﻮﺋﺮ ﻣﻦ.ﺿﺎﯾﻌﺎت ﮐﻤﺮ در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺳﺘﺮس ﻣﮑﺮر در ﻃﻮل ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺗﺤﺖ ﮐﺸﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺿﻌﯿﻒ ﺳﺮ و ﺗﻨﻪ در آب اﺳﺖ درﻣﺎن ﺷﺎﻣﻞ اﯾﻦ ﻣﻮارد اﺳﺖ: اﺟﺘﻨﺎب از ﭘﺮش و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻫﺎی ﺳﺮﯾﻊ ،ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻋﻀﻼت ﺷﮑﻢ و ﺑﻬﺒﻮد اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮی ﻋﻀﻼت ﻫﻤﺴﺘﺮﯾﻨﮓ و ﭘﺸﺖ.
ﭘﺸﺖ ﺷﻨﺎﮔﺮ ﻓﺮد ﺑﺎﻟﻎ،ﮐﺎﯾﻔﻮز ﺷﻮﺋﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺧﻢ ﮐﺮدن ﻣﮑﺮر ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات ﺳﯿﻨﻬﺎی ﺣﺎدث ﻣﯿﺸﻮد ﺑﻄور ﻣﻌﻤﻮل ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻨﺎی ﭘﺮواﻧﻪ اﯾﻦ ﺿﺎﯾﻌﻪ را ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮای درﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ از اﯾﻦ اﺳﺘﺮوک ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﺮد.ﺷﻨﺎی ﭘﺮواﻧﻪ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﻫﺎﯾﭙﺮ اﮐﺴﺘﻨﺴﯿﻦ ﻣﮑﺮر ﭘﺸﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﺨﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﻨﺎﮔﺮ را ﻣﺴﺘﻌﺪ اﺑﺘﻼ ﺑه اﺳﭙﻮﻧﺪﯾﻠﻮﻟﯿﺰﯾﺲ ﮐﻨﺪ.ﺿﺮﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﺼﺎدﻣﺎت ﺷﯿﺮﺟﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺎﺷﺎﯾﻊ اﺳﺖ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺳﮑﻮﻫﺎی اﺳﺘﺎرت ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل در اﻧﺘﻬﺎی ﻋﻤﯿﻖ ﻗﺮار داده ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ. در ﻫﻤﻪ اﻧﻮاع ﺷﻨﺎ ﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻧﻪ ﺳﻌﯽ ﺷﻨﺎﮔﺮ در ﺑﯿﺮون آوردن ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺳﺮ از آب ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﻮس ﮐﻤﺮ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ وارد ﺷﺪن ﻓﺸﺎر ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﺮ و ﺑﺮوز ﮐﻤﺮدرد ﻣﯿﺸﻮد. ﺣﺮﮐﺎت ﺷﺪﯾﺪ و ﭘﺮﻗﺪرت ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﮐﻤﺮ ﺑﺨﺼﻮص ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ آن ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ وارد ﺷﺪن ﻓﺸﺎر زﯾﺎد ﺑﻪ آﻧﻬﺎشده و ﻣﻮﺟﺐ ﮐﻤﺮ درد ﮔﺮدد.
ﻋﻠﻞ اﯾﺠﺎد درد ﭘﺸﺖ در ﺷﻨﺎﮔﺮان:
اﻟﻒ) ﻋﻠﺖ ﮐﻤﺮ درد در ﺑﺮﺧﯽ ﺷﻨﺎﮔﺮان:
ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﮐﻤﺮ درد ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﺰاﯾﻨﺪه ای در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺷﯿﻮع ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ . اﯾﻦ ﺷﯿﻮع، ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺷﻨﺎ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻟﻮردوز ) اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﻮس ﮐﻤﺮ ( ﻧﺎﺷﯽ از ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺸﺸﯽ ﺑﺎ آرﻧﺞ ﺑﺴﺘﻪ و اﻓﺰاﯾﺶ اﺑﺪوﮐﺴﯿﻮن ﺑﺎزو ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﻃﯽ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن آرﻧﺞ ﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺳﺮ وﺳﯿﻨﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﮐﻤﺮی ، ﻓﺸﺎری در ﻧﻮاﺣﯽ اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﮐﻤﺮی اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ درﺻﻮرت ﺗﮑﺮار و ﻋﺪم ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﻣﻨﺠﺮﺑﻪ ﺷﮕﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎی ﺗﻨﺸـﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد.
ب) اسکولیوز(خمیدگی جانبی ستون مهره ها ) در شناگران :
اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺣﺪودا در 7% ﺷﻨﺎﮔﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﺎﺷﯽ از ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﯿﻦ ﻋﻀﻼت ﻗﺪاﻣﯽ و خلفی شناﮔﺮ، ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺎی ﻣﮑﺮر ﺑﺪن درﻃﯽ ﺷﻨﺎ و ﻏﺎﻟﺐ ﺑﻮدن ﯾﮏ دﺳﺖ در ﺷﻨﺎﮔﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺤﺮاف ﺳﺘﻮن ﻣﻬﺮه ﻫﺎ از ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮔﺮدد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ درد در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﺸﺘﯽ ﺑﻪ دﻻﯾﻞ زﯾﺮ رخ دﻫﺪ:
1- اﺳﺘﻔﺎده ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ و ﯾﺎ ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ و ﯾﺎ آﺳﯿﺐ ﻋﻀﻼت، رﺑﺎط ﻫﺎ و دﯾﺴﮏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات را ﻧﮕﻪ ﻣﯽ دارﻧﺪ. 2-ﻓﺸﺎر روی اﻋﺼﺎب ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات در اﺛﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺜﻞ ﻓﺘﻖ دﯾﺴﮏ
4-ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات
5-اﺳﺘﺌﻮآرﺗﺮﯾﺘﺪر اﺛﺮ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﻏﻀﺮوف ﻣﻔﺎﺻﻞ ﺳﻄﻮح ﮐﻮﭼﮏ ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات
6-درد ﻣﯿﻮﻓﺎﺳﯿﺎل(Myofascial) ﮐﻪ ﺑﺎﻓﺖ ﭘﯿﻮﻧﺪی ﯾﮏ ﻋﻀﻠﻪ و ﯾﺎ ﮔﺮوﻫﯽ از ﻋﻀﻼت را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ.
مراحل درمان درد در پشت شناگران :
الف) روش صحیح نرمشها جهت درمان کمر درد
1- پیاده روی و دویدن آرام :
2_ ﺷﻨﺎ و اﻧﺠﺎم ﺣﺮﮐﺎت در آب:
3_ اﻧﺠﺎم ﺣﺮﮐﺎت روی ﺻﻨﺪﻟﯽ
4_ اﻧﺠﺎم ﺣﺮﮐﺎت ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ دراز ﮐﺶ:
روش صحیح درمان اسکولیز و در پشتی :
اﻟﻒ) ورزش ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ ﺑﺮای درﻣﺎن اﺳﮑﻮﻟﯿﻮز
ب) ورزش ﮐﺸﺸﯽ و درﻣﺎن اﺳﮑﻮﻟﯿﻮز
ج)ورزش ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ و درﻣﺎن اﺳﮑﻮﻟﯿﻮز
ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎی وﯾﮋه ﭘﺰﺷﮑﯽ:
آﺳﻢ :
آﺳﻢ در ﺑﯿﻦ ﺷﻨﺎﮔﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ رﺷﻪ ﻫﺎی ورزﺷﯽ ﺷﺎﯾﻊ ﺗﺮ اﺳﺖ ﭼﺮا ﮐﻪ ﻋﺪه زﯾﺎدی از ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای درﻣﺎن ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻨﻔﺴﯽ ﺷﺎن ﺑﻪ ﺷﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻤﺮﯾﻦ ورزﺷﯽ ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮﻧﺪ.دﯾﮕﺮ ورزﺷﮑﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ آﺳﻢ، ﺷﻨﺎ را ﭘﺲ ازاﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﯽ ﺑﺮدﻧﺪ در ﻣﺤﯿﻂ ﮔﺮم و ﻣﺮﺑﻮط آب ،ﺗﻨﻔﺲ از ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﺳﺮد و ﺧﺸﮏ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ورزش ﻫﺎ در آن ﻫﺎ اﺟﺮا ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ راﺣﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ،ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺷﻨﺎ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﺧﻮد ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺘﺨﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آﺳﻢ را ﺗﺸﺪﯾﺪ ﮐﻨﺪ،ﺑﻪ وﯾﮋه در اﺳﺘﺨﺮ ﻫﺎی ﺑﺎ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﺿﻌﯿﻒ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آﻟﻮدﮔﯽ ﮐﻠﺮﯾﻦ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﻮد ﺷﻨﺎﮔﺮان آﺳﻤﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮﺑﯿﺎن و ﮐﺎدر ﭘﺰﺷﮑﯽ را از وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮد ﻣﻄﻠﻊ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و از اﺳﺘﻨﺸﺎق ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﮐﻪ در اﺳﺘﺨﺮ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده اﺳﺖ.
ﻣﺸﮑﻼت ﭘﻮﺳﺘﯽ :
ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﭘﻮﺳﺘﯽ در ﻣﺎﺗﻮﻟﻮژﯾﮏ در ﺷﻨﺎﮔﺮان دﯾﺪه ﻣﯿﺸﻮد ﻋﺪه زﯾﺎدی ﮐﻞ ﻣﻮﻫﺎی ﺑﺪﻧﺸﺎن را ﻗﺒﻞ از دﯾﺪار ﻫﺎی رﻗﺎﺑﺘﯽ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ﺗﺎ اﺣﺴﺎس آب در آن ﻫﺎ ﻓﺰوﻧﯽ ﯾﺎﺑﺪ .ﺗﺮاﺷﯿﺪن ﻣﮑﺮر ﻣﻮﻫﺎ ﻻﯾﻪ ﻫﺎی اﭘﯿﺪر ﻣﺎ زﯾﺮﯾﻦ را در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﻗﺮار داده و اﻧﻬﺎ را ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻓﻮﻟﯿﮑﻮﻟﯿﺖ ﻧﺎﺷﯽ از ارﮔﺎﻧﯿﺴﻢ ﭘﺴﻮدوﻣﯿﻨﺎ ﯾﺎ اﺳﺘﺎﻓﯿﻠﻮ ﮐﻮﮐﻮس ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪوﻣﻮارد ﺧﻔﯿﻒ ﻓﻮﻟﯿﮑﻮﻟﯿﺖ را ﻣﯿﺘﻮان ﺑﺎ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﻫﺎی ﻣﻮﺿﻌﯽ در ﻣﺎن ﻧﻤﻮد، در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﻮارد ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آنتی ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﻨﺪرم ﺳﺒﺰ ﻣﻮﯾﯽ:
در ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺑﻠﻮﻧﺪﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ آﻟﮕﺎﺋﺴﯿﺪ ﻫﺎ ﮐﻪ در ﺑﺮﺧﯽ اﺳﺘﺨﺮ ﻫﺎ ﺑﮑﺎر ﺑﺮده ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻼه ﺷﻨﺎ ،ﺷﺎﻣﭙﻮ زدن ﻣﻨﻈﻢ و ﻟﻮﺳﯿﻮن ﭘﺮ اﮐﺴﯿﺪ ﻫﯿﺪروژن ﻣﯿ ﺸﻮد 3 درﺻﺪی در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از اﯾﻦ ﺳﻨﺪرم ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ.
ﻋﻔﻮﻧﺖ ﭘﺎ :
ﭘﺎی ورزﺷﮑﺎران رﺷﺘﻪ ﺷﻨﺎ و ﮐﻔﯽ ﻫﺮ دو ﭘﺎی آﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﺤﻮﻃﻪ اﺳﺘﺨﺮ و ﮐﻒ ﺳﺮوﯾﺲ ﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و رﺧﺘﮑﻦ ﻫﺎ در ﺗﻤﺎس اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان از اﯾﻦ ﻣﻮارد ﺑﺎ ﭘﻮﺷﯿﺪن دﻣﭙﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﯾﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻫﺎی ﭘﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻧﻤﻮد.ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارد ﻋﻔﻮﻧﺖ ﭘﺎی ورزﺷﮑﺎران را ﻣﯿﺘﻮان ﺑﺎ ا ﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻮاﻣﻞ داروﯾﯽ آﻧﺘﯽ ﻓﻮﻧﮕﺎل ﻣﻮﺿﻌﯽ درﻣﺎن ﻧﻤﻮد.ﻗﺎرچ ﻫﺎ را ﻫﻢ ﻣﯿﺘﻮان ﺑﺎ دارو ﻫﺎی ﻣﻮﺿﻌﯽ ﯾﺦ درﻣﺎﻧﯽ و ﻻﯾﻪ ﺑﺮداری ﻟﯿﺰری ﯾﺎ ﺑﺮش ﺟﺮاﺣﯽ درﻣﺎن ﻧﻤﻮد.
گوش شناگران :
اﻟﺘﻬﺎب ﮔﻮش ﺧﺎرﺟﯽ ﯾﺎ ﮔﻮش ﺷﻨﺎﮔﺮ ﻓﻤﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﭘﺴﻮ دو ﻣﻮ ﻧﺎس آﺋﺮوﺟﯿﻨﻮﺳﺎ ﯾﺎ ﮔﺎﻫﯽ ارﮔﺎﻧﯿﺴﻢ آﺳﭙﺮ ﺟﯿﻠﻮس اﯾﺠﺎد ﻣﯿﺸﻮد. ﻋﻼﺋﻢ آﺷﮑﺎر ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺷﺎﻣﻞ درد و ﯾﺎ اﻟﺘﻬﺎب ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ اﻟﺘﻬﺎب وارﯾﺘﻬﺎی ﮐﺎﻧﺎل ﮔﻮش ،ﺣﺴﺎﯾﺖ ﺑ ﻟﻤﺲ و درد ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دﺳﺘﮑﺎری اورﯾﮑﺎل ﻧﯿﺰ ﺿﻤﻦ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ دﯾﺪه ﻣﯿﺸﻮد .ﺑﺮای درﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ از ﮐﻮﻟﺴﯿﺘﯿﻦ ﺳﻮﻟﻔﺎت ﯾﺎ ﭘﻠﯽ ﻣﯿﮑﺴﯿﻦ ﺑﺘﺎ-ﻧﺌﻮﻣﺎﯾﺴﯿﻦ-ﻫﯿﺪروﮐﻮرﺗﯿﺰون اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
ﺗﺠﻤﻊ اﺿﺎﻓﯽ ﻟﻮﮐﻮﺳﯿﺖ ﻫﺎ ﺗﮏ ﻫﺴﺘﻪ ای در ﺧون :
شناﮔﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺑﻬﺒﻮدی از ﻣﻮﻧﻮﻧﻮﮐﻠﺌﻮ زﯾﺲ اﻧﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﻧﺪﺗﻤﺮﯾﻦ از ﺳ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ. از ﺷﯿﺮﺟﻪ زدن ،ﻫﻤﭽﻮن ﺷﯿﺮﺟﻪ ﻫﺎی ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ای ،ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی اﺳﭙﻠﻨﻮ ﻣﮕﺎﻟﯽ ازﺑﯿﻦ ﻣﯽ روﻧﺪ ﺧﻮدداری ﻧﻤﻮد.
ورم ملتحمه چشم :
اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻠﺮﯾﻦ اﯾﺠﺎد می شود اﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ دارو ﺿﺪ ﺑﺨﺎر ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻋﯿﻨﮑﯽ ﻫﺎ ﺑـﻪ ﮐﺎر ﺑﺮده ﻣﯽ شود. ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ در اﺛﺮ انتشار ادنو و ویروس های نوع 3 و 4 نیز در استخر ها گزارش شده است . درست کردن صحیح عینک ها برای درمان و پیشگیری الزامی بوده و قطره های چشمی مانند سدیم کرومولین نیز اغلب عفونت بیمار را از بین می برد .
سندروم تمرین بیش از حد :
شناﮔﺮان ﺑﻪ دﻟﯿﻞ حرﮐﺖ در ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت و شدﯾﺪ دو ﺑﺎر در روز در ﺗﻤﺎم فصل و هم ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﻀﻮﯾﺖ درﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﺗﯿﻢ در ﻣﻌﺮ ﺧﻄﺮ ﺑﯿﺶ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ اﻧﺪ.ﺑﯿﺶ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ در 10 ﺗﺎ 21 در شناﮔﺮان در ﻃﻮل دوره فصل ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺣﺎدث ﻣﯽ شود.ﺳﻨﺪروم درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ و ﺑﯿﺶ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ از رﯾﮑﺎوری پیشی ﺑﮕﯿﺮد ﯾﺎ اینکه ورزشکار از ﺳﺎزﮔﺎری ﺑﺎ اﺳﺘﺮس و فشار ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﻤﺘﺪ و ﺑﺎ شدت ﺑﺎﻻ ﺑﺎز ﺑﻤﺎﻧﺪ.ﺗﺤﻤﻞ شناﮔﺮان ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ که در ﺑﺮﺧﯽ شناﮔﺮان اﺟﺮا را ﺗﺮﻓﯿﻊ بخشد ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ شناﮔﺮ را درﻣﺎﻧﺪه ﯾﺎ دﭼﺎر ﭘﺮ ﺗﻤﺮینﮐﻨﺪ.