نمودارهای UML

نمودارهای UML
UML به افراد اجازه می دهد تا چندین نوع مختلف از نمودارهای بصری را به وجود آورند که جنبه های مختلف سیستم را نمایش می دهد . Rational Rose از ایجاد اکثر این مدلها ، همانطور که در زیر آمده ، پشتیبانی می کند .
– نمودار Use Case
– نمودارهای Sequence(توالی)
– نمودار Collabration(همکاری)
– نمودار Class (کلاس)
– نمودار State Transition (حالت)
– نمودار Deployment
این نمودارهای مدل ، جنبه های مختلف سیستم را نشان می دهند . مثلاً نمودار Collaboration (همکاری محاورات ضروری میان آبجکت ها را نشان می دهد ، به این منظور که تعدادی از توابع سیستم را به انجام برساند . هر نمودار یک هدف و یک شنونده در نظر گرفته شده دارد .

نمودارهای Use Case :
نمودارهای Use Case محاورات میان Use Case ها را نشان می دهند ، که عملیات سیستمی و عامل ها (Actor) که نشان دهنده افراد یا سیستم هایی که اطلاعات را برای سیستم فراهم کرده و یا از آن دریافت می کنند را نمایش می دهند . مثلاً نمودار Use Case سیستم Automated Teller Machine در شکل نشان داده شده است .

نمودار Use Case محاورات میان Use Case ها و عامل ها را نشان می دهند ،
Use Case ها درخواستهای سیستم را از دید کاربرد نشان می دهند ، بنابراین
Use Case ها عملیاتی هستند که سیستم فراهم می کند . عامل در واقع نگهدارنده پول (بانکدار) یک سیستم هستند . این نمودارها نشان می دهند که چه عامل هایی به
Use Case ها مقدار اولیه می دهند . همچنین آنها نشان می دهند که چه موقع یک عامل ، اطلاعات را از یک Use Case دریافت می کند .
نمودار Use Case محاورات میان Use Case ها و عامل های یک سیستم Automate Teller (ATM)Machine را نشان می دهد . بر این اساس ، نمودار Use Case می تواند درخواستهای سیستم را نشان دهد . در این مثال مشتری بانک تعدادی از
Use Case ها را مقداردهی می کند : برداشت پول (withdraw Money) ، واریز (Deposit Fands) ، انتقال از حساب (Transfer Fands) ، پرداخت (Make Payment) ، مشاهده تراز (موجودی) (View Balance) و تغییر PIN (Change PIN) .
تعدادی از ارتباطات این ارزش را دارند که بیشتر به آنها اشاره شود . کارمند بانک همچنین به Use Case تغییر PIN مقدار اولیه می دهد . Use Case پرداخت ، فلشی را نشان می دهد که به سیستم اعتباری می رود . سیستم های خارجی ممکن است عامل هایی باشند و در این مورد ، سیستم اعتباری بعنوان یک عامل نشان داده شده است ، زیرا خارج از سیستم ATM ، است . فلشی که از یک Use Case به یک عامل می رود نشان می دهد که Use Case اطلاعاتی را تولید می کند که یک عامل از آن استفاده می کند . در این مورد Use Case پرداخت ، اطلاعات پرداختی کارت اعتباری را برای سیستم اعتباری آماده می کند . اکثر اطلاعات از دیدن نمودارهای Use Case قابل فهم می باشد زیرا این نمودار همه عملیات سیستم را نشان می دهد . کاربران ، مدیران پروژه ، تحلیلگران ، برنامه نویسان ، مهندسین تضمین کیفیت و هر شخص دیگری که به سیستم وابسته است ، می تواند مانند همه ، این نمودارها را ببیند و بفهمد که چه سیستم قرار است به انجام برسد .

ایجاد نمودارهای Use Case
در Rose ، نمودارهای Use Case در نمای Use Case ساخته می شوند . Rose یک نمودار Use Case پیش فرض به نام Main را برای شما می سازد . می توانید هر تعداد نمودارهای اضافی که برای مدل دهی به سیستم خود نیاز دارید را بسازید .
برای دستیابی به نمودار Main Use Case ، مراحل زیر را انجام دهید :
1-بر روی علامت + کنار نمای Use Case موجود در مرورگر کلیک نمایید .
2-نمودار Main Use Case ظاهر خواهد شد . دقت کنید که در Rose علامت زیر در کنار نمودار Use Case وجود دارد .
3-بر روی نمودار Main دوباره کلیک کنید تا باز شود . میله عنوان به این عنوان تغییر می نماید :
[Use Case Diagram: Use Case View / Main]
برای ایجاد یک نمودار Use Case جدید مراحل زیر را انجام دهید :
1-در مرورگر بر روی نمای Use Case کلیک راست نمایید .
2-از منوی باز شده گزینه New و سپس فرمان Case Diagram را به صورت آنچه در شکل زیر نشان داده شده است انتخاب کنید .
3-در نمودار جدید ، نام مورد دلخواه را برای نمودار جدید بنویسید .
4-در نمودار جدید . نام مورد دلخواه را برای نمودار جدید بنویسید .
برای باز کردن یک نمودار Use Case که از قبل موجود است ، مراحل زیر را طی کنید:
1-مکان نمودار Use Case را در نمای Use Case موجودی در مرورگر بیابید .
2-بر روی نام نمودار Use Case دو بار کلیک کنید تا آن را باز نمایید .
یا به روش زیر کار کنید :
1-به ترتیب گزینه Browse و سپس Use Case Diagram را انتخاب کنید .
2-در لیستی که در قسمت Package وجود دارد ، بسته نرم افزاری که نمودار موردنظر شما در آن وجود دارد را انتخاب کنید .
3-در لیستی که در قسمت Use Case Diagram باز شده ، نموداری که می خواهید باز کنید را انتخاب نمایید .
4-بر روی Ok کلیک کنید .
از دکمه های نوار ابزار به صورتی که در بخش زیر توضیح داده شده ، برای افزودن Use Case ، عامل و ارتباطات به نمودار Use Case ، استفاده می شود .
دو راه برای حذف یک آیتم از یک نمودار Use Case وجود دارد . روش اول ، مورد حذف شدنی را از نمودار باز شده حذف می کند ، ولی به موقعیت آن بر روی مرورگر یا نمودارهای دیگر کاری ندارد . روش دوم آن آیتم را از تمام مدل ، تمام نمودارها و همچنین مرورگر حذف می کند . برای اینکه یک آیتم را فقط از نمودار جاری حذف کنید ، آن را در نمودار انتخاب کنید (high light) و سپس دکمه Delete را بفشارید .
برای حذف یک آیتم در سرتاسر مدل ، آن را در مرورگر انتخاب کرده و روی آن کلیک راست کنید تا یک منو باز شود . از منوی باز شده Delete را انتخاب کنید یا آیتم را در نمودار انتخاب کرده و Ctrl+D را فشار دهید .

حذف نمودارهای Use Case
ممکن است بخواهید برخی از نمودارهای Use Case که ساخته اید را حذف کنید . غیرعادی نیست که در ابتدای پروژه برای فهمیدن محدوده پروژه نمودارهای
Use Case زیادی را ایجاد نمایید .
برخی از نمودارها ممکن است Use Case ها را نگهداری کنند ، برخی دیگر عامل ها را نشان دهند ، در حالی که برخی از آنها زیر مجموعه ای از Use Case و عامل ها را نشان می دهند . در روند پیشرفت پروژه ، ممکن است نیاز باشد که برخی از این نمودارهای قدیمی را حذف کنید . شما می توانید یک نمودار Use Case را مستقیماً در مرورگر حذف کنید . توجه داشته باشید که اگر یک نمودار را حذف کنید هیچ راهی برای برگرداندن آن وجود نخواهد داشت .
برای حذف یک نمودار Use Case :
1-مرورگر ، بر روی نمودار موردظر کلیک راست کنید .
2-از منوی باز شده گزینه Delete را انتخاب کنید .

الصاق فایل ها و URL به یک Use Case
Rose به شما امکان الصاق یک فایل یا URL به یک نمودار Use Case را می دهد . تمام اسناد ضمیمه مانند مشخصات نیازمندیهای سطح بالا ، سند مربوط به حوزه دید پروژه یا چهارچوب تجارت (business case) ، و یا حتی طرح پروژه را می توان به نمودار Use Case متصل کرد . شما می توانید هر کدام از فایل ها و یا URL های الصاقی که در مرورگر و در زیر نمودار Use Case لیست شده اند را ببینید . می توانید در مرورگر مستقیماً بر روی فایل یا URL دو بار کلیک کنید تا به طور خودکار برنامه کاربردی مناسب را سریعاً اجرا کنید و فایل یا URL را بارگذاری نمایید .
برای الصاق یک فایل به یک نمودار Use Case مراحل زیر را دنبال کنید :
1-در مرورگر بر روی نمودار Use Case کلیک راست کنید .
2-ابتدا گزینه New و سپس File را انتخاب کنید .
3-با استفاده از کادر محاوره Open، فایلی که می خواهید الصاق نمایید را بیابید .
4-Open را انتخاب کنید تا فایل به نمودار Use Case متصل شود .
برای اتصال یک URL به یک نمودار Use Case مراحل زیر را دنبال کنید :
1-در مرورگر بر روی نمودار Use Case کلیک راست کنید .
2-ابتدا گزینه New و سپس URL را انتخاب کنید .
3-نام URL را تایپ کنید تا به نمودار متصل شود .
باز کردن یک فایل الصاق شده :
1-فایل موردنظر را در مرورگر مکان یابی کنید .
2-بر روی نام فایل دو بار کلیک کنید . Rose برنامه کاربردی مربوطه را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند .
یا
1-روی نام فایل در مرورگر کلیک راست کنید .
2-از منوی باز شده گزینه Open را انتخاب کنید . Rose برنامه کاربردی مناسب را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند .
باز کردن یک URL الصاقی بدین صورت است :
1-URL را در مرورگر مکان یابی کنید .
2-بر روی نام URL دو بار کلیک کنید . Rose به طور خودکار برنامه مرورگر وب موردنظر شما را به جریان می اندازد و URL را بارگذاری می کند .
یا
1-در مرورگر روی URL موردنظر کلیک راست کنید .
2-از منوی باز شده ، گزینه Open را انتخاب کنید . Rose به طور خودکار برنامه مرورگر وب را راه اندازی کرده URL را بارگذاری می کند .
روش حذف یک فایل یا URL الصاقی به صورت زیر است :
1-بر روی نام فایل یا URL در مرورگر ، کلیک راست کنید .
2-از منوی باز شده گزینه Delete را انتخاب کنید .

نوار ابزار برای نمودار Use Case
وقتی که نمودار Use Case باز می شود ، نوار ابزار مربوط به نمودار به نحوی تغییر می کند کمه آیکون های استفاده شده در نمودار Use Case را نشان دهد . Rose تمام میانبرهای استفاده شده برای عملیات های معمول ، که در نمودار Use Case زیاد استفاده می شوند را در نوار ابزار مهیا کرده است . برخی از دکمه هایی که آنها را در دسترس خواهید داشت در جدول زیر نشان داده شده اند . در باقی مانده این فصل ، درباره نحوه استفاده از دکمه ها نوار ابزار برای افزودن Use Case ها ، عامل ها و دیگر جزئیات مربوط به نمودار Use Case صحبت خواهیم کرد .

کار با Use Case ها
Use Case بخش سطح بالایی از عملیاتی است که سیستم مهیا می کند . به عبارت
دیگر ، Use Case ، اینکه شخص چگونه از سیستم استفاده می کند را شرح می دهد .
بیایید با نگاه به یک مثال کار را شروع کنیم . یک ماشی ATM ، یک سری عملیات اصلی را برای مشتری انجام می دهد . به مشتری اجازه می دهد تا پول به حساب بریزد ، نقداً از حساب برداشت کند ، پول را از یک حساب به حساب دیگر منتقل نماید ، مقدار و موجودی را مشاهده کند ، PIN را تعویض نماید و یا توسط کارت اعتباری پول پرداخت نماید . هر کدام از این Transaction ها روش متفاوت استفاده مشتری از سیستم می باشد . به هر حال هر کدام از آنها یک Use Case متفاوت هستند . در UML یک Use Case با استفاده از علامت زیر نمایش داده می شود :

Use Case
یک مزیت نگاه به سیستم با استفاده از Use Case این است که می توان پیاده سازی سیستم را از دلیل ایجاد سیستم در ابتدا ، جدا نمود . ذهنتان را بر آنچه که مهم است متمرکر کنید – یعنی برطرف کردن نیازها و توقعات مشتری بدون نیاز به درگیر شدن با جزئیات پیاده سازی . با نگاه کردن به Use Case ها ، مشتری خواهد فهمید که چه عملیاتی مهیا خواهد شد و قبل از اینکه پروژه به مراحل جلوتر برود ، می تواند خودش را با سیستم وفق دهد .
Use Case ها به صورت دیگری به متدهای سنتی نزدیک می شوند . شکستن پروژه به Use Case ها ، یک روش نگاه کردن به پروژه به صورت پردازش گرا است و نه به صورت عملگرا . البته با تجزیه عملیاتی که گاهی اوقات انجام می شود ، تفاوت دارد . تجزیه عملیاتی بر اینکه چگونه باشد مشکلات سیستم را برای حل شدن به قطعات کوچک و کوچکتر تبدیل کرد ، تمرکز دارد ، در حالی که Use Case تمرکز کار را بر روی آنچه مشتری از سیستم توقع دارد ، قرار می دهد . وقتی در حال شروع یک پروژه هستید ، یک سوال طبیعی این است : چگونه باید Use Case ها را پیدا کرد؟
یک راه خوب برای شروع این است که سندی که مشتری تهیه کرده است را در نظر بگیرید . اغلب اوقات ، یک سند که دارای نسخه یا محدوده سطح بالایی است می تواند به شما در شناسایی Use Case ها کمک کند . هر کدام از بانکدارهای موجود در پروژه را در نظر بگیرید . از خودتان بپرسید که هر بانکداری چه توقعی از سیستم دارد . برای هر بانکدار ، این سوالها را مطرح کنید :
– بانکدار چه کاری را باید با سیستم انجام دهد؟
– آیا نیاز است که بانکدار اطلاعاتی را نگهداری کند (ساختن ، خواندن ، بروز رسانی، حذف) ؟
– آیا بانکدار باید سیستم را درباره اتفاقاتی که در خارج از سیستم رخ می دهد ، آگاه نماید؟
– آیا سیستم باید بانکدار را از تغییرات و یا رویدادهایی که در سیستم رخ می دهد ، آگاه نماید؟
همان گونه که قبلاً متذکر شدیم ، Use Case ها مستقل از پیاده سازی هستند و یک دید سطح بالا از آنچه کاربر از سیستم انتظار دارد می باشند . بیایید هر بخش از این تعریف را جداگانه در نظر بگیریم .
اولاً Use Case ها به طور مستقل عمل می کنند . در حالی که Use Case را تعریف می کنید ، فکر کنید که در حال ساخت یک سیستم دستی هستید که مکانیزه نشده است . Use Case شما باید قابل ساخت در Java ، C++ ، Visual Basic و یا حتی روی کاغذ باشد . Use Case بر آنچه سیستم باید انجام بدهد متمرکز می شود ، نه بر اینکه سیستم چگونه آن را انجام می دهد . بعداً در پردازش به چگونگی کار سیستم می رسیم .
دوماً Use Case ها یک دید سطح بالا از سیستم هستند . اگر سیستم شما 3000 مورد Use Case دارد . شما سادگی و روان بودن را از دست داده اید . وقتی که مجموعه ای از Use Case ها را می سازید ، باید یک دید کلی سطح بالا از تمام سیستم را به صورت ساده و روان ، برای مشتریان ایجاد کند .
نباید آنقدر زیاد Use Case داشته باشید که مشتری به زحمت بتواند سند را بررسی کند ، فقط در این حد باشد که بفهمد سیستم چه کاری انجام می دهد . در همین حال باید به اندازه کافی Use Case داشته باشید تا آنچه که سیستم انجام می دهد را دقیقاً شرح نماید یک سیستم در حد معقول باید بین 20 تا 50 ، Use Case داشته باشد . همان گونه که بعداً خواهید دید ، می توانید رابطه های متفاوتی که رابطه های extends و uses نامیده می شوند را استفاده کنید . تا در صورت نیاز کمی Use Case را تجربه نمایید . همچنین می توانید Use Case ها را به صورت یک بسته نرم افزاری جمع آوری کنید تا گروه هایی از Use Case ها را داشته باشید که در سازماندهی کردن آن راحت تر باشید . در فرصت دیگری در این مورد صحبت خواهیم کرد .
نهایتاً تمرکز Use Case باید بر آنچه که کاربر از سیستم به دست می آورد ، باشد . هر Use Case باید یک داد و ستد کاملی بین کاربر و سیستم ارائه دهد که نتیجه آن مقداری مختص کاربر خواهد بود . Use Case باید از دیدگاه تجاری نامگذاری شود و نه از دیدگاه تکنیکی و این نام باید برای مشتری مفهوم باشد . در ATM ، ما هیچ رابطه ای با Use Case ای که به این صورت تعریف شده است نداریم : سیستم بانکی که پول را از یک کارت اعتباری به صورت چک منتقل می کند . در عوض ما یک Use Case خواهیم داشت که برای مشتری مفهوم تر است : پرداخت پول توسط کمارت اعتباری . در نامگذاری Use Case ها معمولاً از افعال و یا اصطلاحات کوتاه دارای فعل استفاده می شود که باید آنچه که مشتری به صورت نتیجه دریافت می کند را توضیح دهد . برای مشتری اهمیتی ندارد که شما با چند سیستم دیگر ارتباط دارید ، و چه مراحل مشخصی باید اجرا شوند ، و یا چند خط کد باید برای پرداخت پول گذرنامه نوشته شود . تمام آن چیزی که برای آنها اهمیت دارد این است که پرداختی انجام شده است . مجدداً به سمت آنچه کاربر از سیستم توقع دارد ، (و نه مراحلی که باید طی شوند تا نتیجه بدست آید) ، متمرکز شوید .
وقتی که لیست نهایی تمام Use Case ها را بدست آوردید ، چگونه خواهید فهمید که آیا همه آنها را پیدا کرده اید یا نه ؟ برخی پرسشهایی که باید مطرح کنید ، بدین شرح اند :
– آیا هر نیاز عملکردی حداقل در یک Use Case وجود دارد یا نه ؟ اگر ی نیاز در هیچ Use Case وجود نداشته باشد ، اجرا نخواهد شد .
– آیا در نظر گرفته اید که هر بانکدار چگونه از سیستم استفاده می کند؟
– هر بانکدار چه اطلاعاتی را از سیستم دریافت می کند ؟
– ورود و خروج به سیستم را چگونه در نظر گرفته اید؟ کسی باید باشد که سیستم را راه اندازی کند و در انتها آن را متوقف نماید .
– آیا تمام سیستم های خارجی که سیستم باید در تماس با آنها باشد را تعریف کرده اید؟
– چه اطلاعاتی از یک سیستم خارجی گرفته می شود و یا به آن داده می شود ؟

نمودارهای Sequence (توالی)
نمودارهای Sequence برای نشان دادن جریان عملیات در یک Use Case استفاده شده اند مثلاً ، Use Case برداشت پول چند توالی (Sequences) دارد مانند برداشت پول ، تلاش برای برداشت پول از حساب بدون موجودی ، تلاش برای برداشت پول از PIN اشتباه و غیره . طرح معمولی برداشت 20 دلار پول (بدون هیچ مشکلی مانند وارد کردن PIN اشتباه یا وجود ناکافی در حساب) در شکل زیر نشان داده شده است .
نمودار Sequence جریان پردازش را در use case برداشت پول نشان می دهد . عامل های وابسته در بالای نمودار نشان داده شده اند ؛ عامل مشتری در مثال بالا نشان داده شده است . همچنین آبجکت هایی که سیستم نیاز دارد تا use case برداشت پول را به نتیجه برساند در بالاترین نقطه نمودار نشان داده شده است . هر فلش یک پیغام ارسالی بین عامل و آبجکت ، یا آبجکت و آبجکت را نمایش می دهد تا عملیات مورد نیاز را به انجام برساند . نکته دیگر درباره نمودارهای Sequence این است که آنها آبجکت ها را نمایش می دهند و نه کلاسها . کلاسها انواع آبجکت ها را نمایش می دهند . آبجکت ها مشخص هستند ، نمودار Sequence به جای مشتری (customer) (که یک کلاس است) ، Joe را نشان می دهد .

use case بدین ترتیب شروع می شود که مشتری کارتش را وارد کارت خوان می کند، یک آبجکت در بالای نمودار با مستطیلی نشان داده شده است . سپس کارت خوان شماره کارت را می خواند ، آبجکت حساب Joe را باز می کند و صفحه نمایش ATM را مقداردهی می نماید . صفحه نمایش از Joe می خواهد که PIN را وارد نماید . او 1234 را وارد می کند . صفحه PIN را با آبجکت حساب تائید می کند و آنها را به هم جفت و چور می کند . صفحه انتخابهایش را برای Joe آماده می کند و او 20 دلار را انتخاب می کند . سپس صفحه وجوه را از حساب بر می دارد . این یک سری از پردازشهایی که آبجکت حساب (account) به انجام می رساند را مقداردهی می کند .
ابتدا ، حساب Joe تایید می کند که حساب ، حداقل شامل 20 دلار است . سپس وجوه را از حساب کسر می کند . بعداً به صندوق اطلاع می دهد که 20 دلار را آماده کند . همچنین حساب Joe به صندوق اطلاع می دهد تا یک رسید را آماده کند . سرانجام به کارت خوان اطلاع می دهد تا کارت را باز پس دهد . بنابراین این نمودار Sequence تمام جریان پردازشی use case برداشت پول را با نشان دادن یک مثال مشخصی از اینکه Joe 20 دلار از حسابش بر می دارد را توضیح می دهد . کاربران می توانند به این نمودارها نگاه کنند و مشخصات پردازش تجاریشان را ببینند . تحلیلگران جریان پردازش را در نمودار Sequence می بینند . برنامه نویسان آبجکت هایی که کدنویسی نیاز دارند را به همراه عملگرهای آن آبجکت ها می بینند . مهندسین تضمین کیفیت می توانند جزئیات پردازش و تولید Test case مبتنی بر پردازش را ببینند . نمودارهای Sequence برای همه کسانی که در پروژه مسئول نگهداری پول هستند ، مفید می باشند .

نمودارهای sequence
بیایید نگاهی به نمودارهای sequence بیاندازیم ، نمودارهای sequence نمودارهای intraction هستند که بر مبنای زمان تنظیم می شوند؛ شما نمودار را از بالا به پایین مشاهده می کنید. همان گونه که در بالا متذکر شدیم، هر use case تعدادی جریان متوالی خواهد داشت. هر نمودار sequnce. یک روند را در usecase نمایش می دهد. به طور مثال شکل زیر یک نمودار sequnce است که Joe، مشتری یک بانک را در حال برداشت 20 دلار از ATM نشان می دهد.
می توانیم این نمودار را با نگاه به آبجکت ها و پیغام ها، بخوانیم. آبجکت هایی که در روند شرکت می کنند، با مستطیل هایی در بالای نمودار نشان داده می شوند. در این مثال، پنج آبجکت وجود دارد: Joe، کارت خوان(دستگاه) صفحه نمایش ATM، حساب Jou و دستگاه پرداخت کننده پول. آبجکت عاملی با نام joe که آغازگر
use case است در بالاترین قسمت نمودار و در سمت چپ نشان داده مس شود.

پردازش وقتی شروع می شود که Joe کار خویش را در دستگاه کارت خوان قرار می دهد. کارت خوان، شماره قرار گرفته کارت joe را می خواند و به صفحه نمایش ATM می گوید که کار خویش را آغاز نماید.
ATM به joe اجازه ورود PIN را می دهد. Joe، PIN را وارد می کند(1234) و ATM حساب او را باز می کند. اعتبار PIN متعلق به joe بررسی می شود و ATM به او اجازه برداشت از حساب را می دهد. joe برداشت پول از خساب (withdraw) را انتخاب خواهد کرد. ATM به Joe اجازه برداشت از حساب را می دهد. joe مقدار 20 دلار را وارد می کند. ATM حساب joe را برای بررسی مقدار موجودی، بررسی می کند و مقدار 20 دلار را از حساب خارج می کند. ATM این 20 دلار را پرداخت کرده و کارت joe را از دستگاه خارج می کند.
هر آبجکت برای خودش یک خط عمر دارد که به صورت خطوط عمودی خط چین در زیر آبجکت کشیده می شود. یک پیام بین دو خط عمر موجود بین دو آبجکت قرار داده می شود تا ارتباط بین آبجکت ها را نشان دهد. هر پیغامی نشان دهنده یک آبجکت است که توسط تابع آبجکت دیگر صدا زده می شود. در قسمت های بعدی پردازش، هنگامی که برای کلاس ها عملیاتی را تعریف می کنیم، هر پیغام تبدیل به یک عملیات خواهد شد. پیغامها همچنین می توانند بازتابی باشند که نشان دهنده این خواهد بود که آبجکتی یکی از عملیات خویش را صدا می زند.
در این مثال، پیغام شماره دو نشان دهنده این است که کارت خوان از خودش درخواست خواندن شماره کارت را می کند.

ساخت یک نمودار sequence:
نمودار های sequence می توانند در نمای use case و یا در نمای منطقی (logical) ساخته شوند. نمودارهای sequence باید مستقیماً درون یک use case قرار بگیرد و یا مستقیماً در یک بسته قرار بگیرند.

برای ایجاد یک نمودار sequnce:
1-در مرورگر بر روی بسته و یا use case مناسب کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده، گزینه New و سپس فرمان sequence Diagram را انتخاب کنید.
3-نمودار sequence جدید را نامگذاری کنید.
4-در مرورگر بر روی نمودار sequence دوبار کلیک کنید تا باز شود.
برای باز کردن یک نمودار sequence موجود:
1-نمودار sequence را در نمای use case درون مرورگر، مکان یابی کنید.
2-بر روی نمودار sequence دوبار کلیک کنید تا باز شود.
یا
1-Browse و سپس interaction Diagram را انتخاب کنید. پنجره ای که در شکل نشان داده شده است، ظاهر خواهد شد.
2-در کادر لیست package، بسته ای که نمودار مورد نظر شما در آن قرار دارد را انتخاب کنید.
3-در کادر لیست interaction Diagram نموداری که می خواهید باز کنید را انتخاب کنید.
4-ok را بفشارید.
برای افزودن یک آیتم به یک نمودار sequence:
از دکمه های نوار ابزار به گونه ی که در بخش زیر آمده، برای افزودن آبجکت ها و پیغام ها به نمودار استفاده کنید.
یک عامل یا کلاس را از مرورگر به نمودار sequence بکشید.
برای حذف یک آیتم از نمودار sequence:
1-آیتم را از نمودار sequence انتخاب کنید.
2-از منوی Edit گزینه Delete from model را انتخاب کنید با ctrl+D را بفشارید.

حذف یک نمودار sequemce:
در حالی که کاربر بر روی پروژه را ادامه می دهید، ممکن است با نمودارهای sequence برخورد کنید که قدیمی شده اند و یا در سیستم اضافه می باشند. برای اینکه مدل خویش را بی نقس کنید، یک ایده خوب این است که تمام نمودارهای sequence که از آنها استفاده نمی کنید و یا تاثیری در سیستم شما ندارند را حذف کنید. می توانید با استفاده از مرورگر در Rose، نمودار sequence را حذف کنید.
برای حذف یک نمودار sequence مراحل زیر را انجام دهید:
1-در مرورگر بر روی نمودار sequence کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده گزینه Delete را انتخاب کنید.

الصاق URL و فایل ها به یک نمودار sequence:
در Rose می توانید یک URL یا فایل را به یک نمودار sequence مشخص الصاق کنید. به طور مثال، ممکن است یک سند داشته باشید که سناریویی را که نمودار interaction را مدل سازی می کند، شرح دهد. ممکن است فایل دارای کدی که منطق را در نمودار پیاده سازی می کند، الصاق کنید. یا، ممکن است یک سند نیازمندی ها را که برخی نیازهای مشخص نمودار را در بر دارد، الصاق کنید. هر سندی را که الصاق می کنید، مطمئن شوید که اطلاعات فایل یا URK فقط به نمودار interaction مربوط می شود و نه به تمام use case . اگر به تمام use case مربوط باشد، ممکن است بخواهید آن را به خود use case متصل کنید.

برای الصاق فایل به نمودار sequence:
1-در مرورگر بر روی نمودار sequence کلیک راست کنید.
2-از منوی New، گزینه File را انتخاب کنید.
3-با استفاده از کادر محاوره ای open فایلی را که می خواهید الصاق نمایید، انتخاب کنید.
4-open را انتخاب کنید تا فایل را الصاق نمایید.

برای افزودن یک URL مراحل را طی کنید:
1-در مرورگر بر روی نمودار sequence کلیک راست کنید.
2-از منوی New، URL را انتخاب کنید.
3-نام URL را برای الصاق، تایپ کنید.

برای اینکه یک فایل الصاق را باز کنید:
در مرورگر بر روی فایل دوبار کلیک کنید. Rose برنامه کاربردی مناسب را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند.
یا
1-مرورگر بر روی فایل کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده، گزینه open را انتخاب کنید. Rose، برنامه کاربردی مناسب را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند.
برای اینکه یک URL الصاقی شده باز کنید:
در مرورگر بر روی URL، دوبار کلیک کنید. Rose به طور خودکار، برنامه کاربردی مرورگر وب شما را راه اندازی کرده و URL را بارگذاری می نماید.
یا
1-در مرورگر بر روی URL، کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده، open را انتخاب کنید. Rose به طور برنامه کاربردی مرورگر وب شما را راه اندازی کرده و URL را بارگذاری می نماید.

برای حذف یک فایل یا URL الصاقی:
1-در مرورگر بر روی فایل یا URL کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده، گزینه Delete را انتخاب کنید.

نوار ابزار نمودار sequence:
هنگامی که یک نمودار sequence باز می شود، نوار ابزار Diagram به گونه ای تغییر می کند که به شما اجازه افزودن آبجکت ها، پیغام ها و دیگر آیتم ها را به نمودار بدهد. گزینه های موجود در نوار ابزار، در زیر تعریف شده اند. در بخش های بعدی، افزودن هر یک از این آیتم ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد. جدول زیر دکمه های موجود در نوار ابزار، در زیر تعریف شده اند. در نوار ابزار نمودارهای sequence را لیست کرده و هدف عر یک را شرح می دهد.

نمودارهای Collaboration
نمودارهای Collaboration دقیقاً همان اطلاعات نمودارهای Sequence را نشان می دهند . اگرچه ، نمودارهای Collaboration اطلاعات را به روشی متفاوت و با یک هدف متفاوت نشان می دهد . نمودار Sequence که در شکل قبل توضیح داده شد در شکل زیر به صورت یک نمودار Collaboration نشان داده شده است .
در این نمودار Collaboration مانند قبل ، آبجکت ها بشکل مستطیلهایی نمایش داده شده اند و عامل ها به شکلهای آدمک می باشند .

در حالی که در نمودار Sequence آبجکت ها و ارتباطات عامل ها به ترتیب زمان توضیخ داده شده اند ، نمودار Collaboration آبجکت ها و فعل و انفعالات عامل ها را بدون توجه به زمان نشان می دهد . مثلاً در این نمودار می بینیم که کارت خوان به حساب Joe اطلاع می دهد تا باز شود و حساب Joe به کارت خوان اطلاع می دهد تا کارت را بازپس دهد . همچنین آبجکت هایی که مستقیماً با دیگری ارتباط برقرار می کنند با خطوطی که بین آنها کشیده شده نشان داده شده اند . اگر صفحه نمایش ATM و کارت خوان مستقیماً با یکدیگر رابطه داشته باشند ، باید یک خط بین آنها کشیده شده باشد . نبودن این خط به این معنی است که هیچ ارتباط مستقیمی بین این دو آبجکت وجود ندارد .
بنابراین نمودارهای Collaboration همان اطلاعات نمودارهای Sequence را نشان می دهند . اما افراد به دلایل متفاوتی به نمودارهای Collaboration مراجعه می کنند . مهندسین تضمین کیفیت و معماران سیستم به این نمودارها نگاه می کنند تا توزیع شدن پردازشهای بین آبجکت ها را ببینند . فرض کنید که نمودار Collaboration به شکل یک ستاره که در آن چند آبجکت که با یک آبجکت مرکزی ارتباط دارند ، باشد . یک معمار سیستم ممکن است نتیجه بگیرد که سیستم خیلی به آبجکت مرکزی وابسته است و آبجکت ها را دوباره طراحی نماید تا نیروی پردازش کردن را به طور یکنواخت توزیع کند . دیدن این نوع محاورات در یک نمودار Sequence بسیار مشکل است .

نمودارهای collaboration:
مانند نمودارهای sequence، نمودارهای colaboration برای نشان دادن جریان در سناریوی مشخص یک use case، استفاده می شوند. نمودارهای sequence برحسب زمان منظم می شوند. نمودارهای collaboration بیشتر بر روی رابطه بین آبجکت ها متمرکز می شوند.

همان گونه که می بینید، اطلاعات موجود در نمودار sequence بالا، در نمودار collanoraton دارد، ولی این نمودار، دید متفاوتی را از این روند ارائه می کند. در این نمودار، مشاهده ارتباط بین آبجکت ها آسانتر است. با وجود این، مشاهده اطلاعات sequence بسازید و برای این کار یا کلید F5 را فشار دهید یا Browser و سپس
(create (sequence/collaboration) diagram را انتخای کنید.

ساختن یک نمودار collaboration
مانند نمودارهای sequence، نمودارهای collaboration نیز در مرورگر و تحت یک use case یا بسته ساخته می شوند. شکل زیر چگونگی ایجاد یک نمودار collabboration جدید را برای مدل شما نشان می دهد همانگونه که در بالا متذکر شدیم روشی کمه برای ساختن نمودار collabboration زیاد استفاده می شود، ساختن یک نمودار sequence و سپس فشار بر روی کلید F5 است. Rose به طور خودکار از نمودار sequence موجود یک نمودار collaboration را می سازد.

برای ایجاد یک نمودار collaboration روش زیر را دنبال کنید:
1-در مرورگر بر روی use case مناسب کلیک راست کنید.
2-از منوی میانبر، گزینه New و سپس نمودار collaboration را انتخاب کنید.
3-نمودار collaboration جدید را نامگذاری کنید.
4-در مرورگر بر روی نمودار collaboration دوبار کلیک کنید تا باز شود.

حذف یک نمودار collaboration
در حین اینکه سیستم خود را می سازید، ممکن است نمودارهای collaboration را بیابید که دیگر در جایی ظاهر نمی شوند و مورد استفاده قرار نمی گیرند. برای نظم بخشی به مدل، می توانید در Rose این نمودارهای collaboration را در مرورگر حذف کنید. برای حذف collaboration مراحل زیر را انجام دهید:
1-در مرورگر بر روی نمودار collaboration کلیک راست نید.
2-از منوی باز شده، Delete را انتخاب کنید.

الصاق URL و فایل ها به بک نمودار collaboration
مانند نمودارهای sequence، می توانید یک URL یا فایل را به یک نمودار cillaboration متصل کنید. فایل یا URL الصاقی ممکن است اطلاعات مربوط به جریان رخدادهایی که نمودار آنها را شرح می دهد، نیازهای مشخص که نمودار آنها را پیاده سازی می کند، یا مستند سازی مناسب با نمودار، دیگری را در بر داشته باشد. اگر URL یا فایل الصاقی به جای اینکه فقط اطلاعاتی درباره یک سناریو داشته باشد، درباره تمام use case اطلاعات داشته باشد، باید به جای الصاق به نمودار colaaboraton به usecase الصاق شود.
هنگامی که یک فایل یا URL یکبار به یک نمودار collaboration الصاق شود، می توانید در مرورگر بر روی آن دوبار کلیک کنید تا برنامه کاربردی مناسب اجرا شده و فایل یا URL بارگذاری شود.
برای الصاق یک فایل به نمودار Collaboration:
1-در مرورگر بر روی نمودار Collaboration کلیک راست کنید.
2-از منوی New، گزینه File را انتخاب کنید.
3-با استفاده از کادر محاوره ای open. فایلی که می خواهید الصاق کنید را انتخاب کنید.
4-open را انتخاب کنید تا فایل الصاق شود.
برای افزودن یک URL به یک مرورگر Collaboration:
1-در مرورگر بر روی نمودار Collaboration کلیک راست کنید.
2-در New، گزینه URL را انتخاب کنید.
3-نام URL الصاقی را تایپ نید.
برای باز کردن فایل الصاقی:
در مرورگر بر روی فایل دوبار کلیک کنید. Rose به طور خودکار برنامه کاربرری مناسب را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند.
یا
1-در مرورگر بر روی فایل کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده، Open را انتخاب کنید. Rose به طور خودکار برنامه کاربردی مناسب را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند.
برای بازکردن یک URL الصاقی:
در مرورگر بر روی نام URL، دوبار کلیک کنید. Rose به طور خودکار برنامه کاربردی وب را راه اندازی کرده و URL را بارگذاری می کند.
یا
1- در مرور گر بر روی URL، کلیک راست کنید.
2-در منوی باز شده، open را انتخاب کنید. Rose به طور خودکار برنامه کاربردی مناسب وب را راه اندازی کرده و URL را بارگذاری می کند.

روش حذف یک URL یا فایل الصاقی:
1-در مرورگر بر روی URL یا فایل کلیک راست کنید.
2-از منوی باز شده گزینه Delete را انتخاب کنید.

نوار ابزار نمودار Collaboration:
نوار ابزار Collaboration بسیار مشابه نوار ابزار sequence است. در اینجا چندین زینه اضافه تر وجود دارد که در نمودار sequence وجود ندارد، مثل object link و Date Flow بخش های بعدی چگونگی استفاده از دکمه های نوار ابزار را رای افزودن آیتم ها به نمودار شرح می دهند. جدول زیر دکمه های نوار ابزار موجود بر نوار ابزار Collaboration را نشان می دهد.

نمودارهای Class (کلاس)
نمودارهای Class (کلاس) ارتباطات بین کلاسها را در سیستم نشان می دهد . کلاسها می توانند بعنوان طرحی کلی برای آبجکت ها دیده شوند کلاسها شامل اطلاعات و رفتاری هستند که بر روی اطلاعات عمل می نمایند . کلاس حساب(account) شامل PIN کشتری و رفتاری که PIN را کنترل می کند می باشد . در نمودار Class برای هر نوع آبجکتی در نمودار Sequence و Collaboration یک کلاس ایجاد شده است. نمودار Class در use case برداشت پول در شکل زیر توضیح داده شده است .

نمودار Class بالا ، ارتباطات بین کلاسهایی را نشان می دهد که use case برداشت پول را به انجام می رسانند . این کار با چهار کلاس انجام شده است . Card Reader (کارت خوان) ، Account (حساب) ، ATM Screen (صفحه نمایش ATM) و Cash Dispenser (صندوق) ، در یک نمودار Class هر کلاس با مستطیلی نشان داده شده که به سه بخش تقسیم شده است . بخش اول نام کلاس را نشان می دهد .
بخش دوم صفات کلاس (sttributes) را نشان می دهد . یک صفت قطعه ای از اطلاعاتی است که با یک کلاس مرتبط می باشد . مثلاً کلاس حساب (account) شامل سه صفت است . Account Number (شماره حساب) ، PIN و Balance (تراز) . آخرین بخش شامل عملگرهای کلاس (Operations) می باشد . یک عملگر تعدادی رفتار است که توسط کلاس آماده خواهد شد . کلاس حساب (account) شامل چهار عملگر است . Open (باز کردن) ، Withdraw Funds (برداشت وجوه) Deduct Funds (واریز وجوه) و Verify Funds (تایید موجودی) .
خطوط بین کلاسها وابستگی ارتباطات بین کلاسها را نشان می دهد . برای نمونه ، کلاس حساب (Account) به کلاس ATM Screen وصل شده است . زیرا هر دو مستقیماً با دیگری ارتباط دارند . Card Reader (کارت خوان) به Cash Dispenser وصل نشده است زیرا این دو با هم ارتباطی ندارند . نقطه قابل توجه دیگر این است که تعدادی از صفتها و عملگرها ، قفلهای کوچکی در سمت چپشان دارند . قفل ، یک صفت یا عملگر Private (خصوصی) را نشان می دهد . صفات و عملگرهای Private (خصوصی) فقط می توانند از طریق کلاسی که شامل آنهاست قابل دستیابی باشند . Account Number (شماره حساب) ، PIN , Balance همه صفات Private (خصوصی) کلاس حساب (Account) هستند . به علاوه عملگرهای Deluct Funds (واریز پول) و Verify Funds (تایید موجودی) برای کلاس حساب (Account) ، Private (خصوصی) هستند .
برنامه نویسان از نمودارهای Class استفاده می کنند تا که کلاسها را به طور واقعی تولید نمایند . ابزارهایی مانند Rose چارچوب کلاسها را تولید می کنند ، سپس برنامه نویسان جزئیات را در زبان انتخابی خود نشان می دهند . تحلیلگران از نمودارهای کلاس استفاده می کنند تا جزئیات سیستم را نشان دهند . همچنین طراحان به نمودارهای Class نگاه می کنند تا طرح سیستم را ببینند .
اگر یک کلاس شامل چند تابع باشد ، یک معمار می تواند این را در نمودار Class دیده و توابع را به چند کلاس بشند . نباید هیچ وابستگی بین کلاسهایی که با یکدیگر ارتباط دارند وجود داشته باشد . یک طراح یا برنامه نویس نیز می تواند این را ببیند . نمودارهای Class برای این ایجاد شده اند تا کلاسهایی را نشان دهند که با هم در هر use case کار می کنند و نمودارهای جامعه (Comprehensive) شامل کل سیستم یا زیرسیستم را می توان به همین ترتیب ایجاد نمود .

نمودارهای Class
یک نمودار class برای نمایش تعدادی از کلاس ها و بسته های کلاس در سیستم شما استفاده شده است. این نمودار یک تصویر ایستا دارد از قطعات سیستم و ارتباطات بین آنها را به شمی می دهد. در Rose، یک نمودار کلاس سمبل زیر را در کنارش دارد:
شما معمولاً برای یک سیستم واحد چندین نمودار Class را ایجاد خواهید کرد. برخی از اینها زیر مجموعه ای از کلاس ها و روابط آنها را نمایش خواهند داد. بقیه ممکن است زیر مجموعه ای از کلاس ها را نمایش دهند که شامل صفات و عملگرهای آنها می باشد. ممکن است گروه دیگری فقط بسته های کلاس را نمایش دهند و ارتباطاتی که بین بسته ها وجود دارد. شما می توانید بسیاری از نمودارهای Class را که نیاز دارید، بسازید تا یک تصویر کاملی را از سیستم خود بدست آورید.
به طور پیش فرض، یک نمودار Class وجود دارد که Main(اصلی) نامیده شده و مستقیماً زیر نظر نمای Logical است. این نمودار Class، بسته های کلاس های موجود در مدلتان را نمایش می دهد. داخل هر بسته ای نمودار دیگری است که main(اصلی) نامیده می شود، کخ شامل همه کلاس های داخل آن بسته است. در Rose، با دوبار کلیک بر روی یک بسته در یک نمودار Class به طور خودکار نمودار Main class باز خواهد شد.
نمودارهای Class یک ابزار طراحی خوب برای تیم می باشند. آنها به برنامه نویسان کمک می کنند تا ساختار سیستم را قبل از اینکه کدی نوشته شود، ببینید و طراحی کنند و کمک می کنند تا مطمئن شوند که سیستم از ابتدا خوب طراحی شده است. یک مثال از نمودار کلاس در شکل زیر نشان داده شده است.
سیستم هایی با این ایده پیشنهاد شده است که ما اطلاعاتی را در پایگاه داده داریم و از طرفی رفتار در سمت برنامه کاربردی است. یکی از تفاوت ها با روش شیء گرایی این است که وصل کردن تعداد کمی از اطلاعات با رفتار، روی اطلاعات تاثیر می گذارد. ما تعداد کمی از اطلاعات و تعداد کمی از رفتار را می گیریم و آنها را در چیزی به نام یک کلاس قرار می دهیم.
مثلاً، در یک سیستم شخصی، ممکن است کلاسی به نام Emploee داشته باشیم. این کلاس شامل اطلاعاتی مانند یک شماره استخدام، نام، آدرس و شماره تلفن خواهد بود. کلاس Emploee همچنین تعدادی رفتار خواهد داشت. یک کلاس Empoee می داند چگونه یک کارمند را استخدام یا اخراج نماید، یا یک ترفیع به کارمند بدهد.

در UML، یک کلاس با استفاده از نماد زیر نشان شده است:
در بالاترین بخش کلاس، نام کلاس قرار دارد و به طوری اختیاری، Stereotype آن را نگه می دارد. بخش میانی، صفات یا اطلاعاتی که یک کلاس دارد را نگهداری می کند. بخش پایین، صفات و یا عملگرهای یک کلاس را نگه می دارد تا نمودارهای شما را توضیح دهد.
همچنین می توانید Visibility هر صفت و عملگر، نوع داده ای هر صفت و علامت مشخصه هر عملگر روی این نمودارها را نشان دهیدو ما این گزینه را در فصل بعدی شرح خواهیم داد. این کلاس Employee یک الگو برای آبجکت های Employee(کارمند) خواهد شد. یک آبجکت، نمونه ای از یک کلاس است. مثلاً ممکن است آبجکت های کلاس کارمند Fred smith, john Doe و دیگر کارمندان شرکت باشند. کلاس Employee نشان می دهد که آبجکت کارمند چه اطلاعات و رفتاری را خواهد داشت. در ادامه مثال بالا، یک آبجکت john Doe می تواند اطلاعات زیر را نگه دارد: نام john Doe ، آدرسش، شماره تلفن اش و حقوق ماهیانه اش. همچنین آبجکت john Doe خواهد فهمید که چگونه john Doe را استخدام، john Doe را اخراج نماید و یک ترفیع به john Doe بدهد. آبجکت، اطلاعات و رفتاری دارد که در کلاسش مشخص شده است.

ساختن نمودارهای Class
در Rose، نمودارهای کلاس در نمای Logical ساخته شده اند. و مجدداً، شما می توانید بسیاری از نمودارهای Class که نیاز دارید را بسازید، تا تصویر کاملی را از
سیستم خود بدست آورید.
وقتی که شما یک مدل جدید را می سازید، Rose به طور خودکار یک نمودار class به نام Main (اصلی) را در زیرنمای logical ایجاد می کند. به ویژه، شما از این نمودار برای نمایش دادن بسته های کلاس های مدل تان استفاده می کنید. شما می توانید نمودارهای کلاس اضافه ای را مستقیماً در زیر نمای logical یا در محدوده هر بسته موجود ایجاد کنید.

برای دستیابی به نمودار Class به نام Main(اصلی):
1-مرورگر بر روی علامت + کنار نمای logical کلیک کنید تا باز شود.
2-نمودار Class به نام Main(اصلی ظاهر خواهد شد. دقت کنید که در Rose نمودارهای Class آیکون زیر را در سمت راستشان ندارد.
3-بر روی نمودار Class به نام Main دوبار کلیک کنید تا باز شود.

برای ساختن یک نمودار Class جدید:
1-در مرورگر بر روی نمای Logical کلیک راست کنید.
2-از منوی میانبر گزینه NewClass Diagram را انتخاب کنید.
3-نام نمودار جدید را وارد کنید.
4-در مرورگر بر روی نمودار دوبار کلیک کنید تا نمودار باز شود.
برای باز کردن نمودار کلاس موجود:
1-در نمای Logical مرورگر، نمودار Class را شناسایی کنیدو
2-روی نمودار دوبار کلیک کنید تا باز شود.
یا
1-گزینه browseClass Diagram را انتخاب کنید. پنجره نمایش داده شده در شکل زیر ظاهر خواهد شد.
2-در کادر Package list، بسته ای را انتخاب کنید که شامل نموداری که می خواهید باز شود، می باشد.
3-در کادر Class Diagram list ، نموداری را انتخاب کنید که می خواهید باز شود.
4-ok را فشار دهید.
برای اضافه کردن یک آیتم به یک نمودار Class:
از دکمه های نوار ابزار متعلق به class Diagram استفاده کنید تا آیتم هایی را به نمودار اضافه کنید. یا می توانید گزینه Create را از منوی Tools انتخاب کنید و آیتم هایی را انتخاب کنید که می خواهید بسازید. در بخش های بعدی، توضیح خواهیم داد که چگونه آیتم های مختلف را به یک نمودار Class اضافه کنید.
دو راه برای حذف یک آیتم از نمودار وجود دارد. برای حذف یک آیتم از نمودار جاری:
1-آیتم روی نمودار را انتخاب کنید.
2-دکمه Delete را فشار دهید.
برای حذف یک آیتم از مدل:
1-آیتم روی نمودار را انتخاب کنید.
2-گزینه Delete from model را از منوی Edit انتخاب کنید یا کلیدهای CTRL+D را فشار دهید
یا
1-روی آیتم مرورگر، کلیک راست کنید.
2-از منوی میانبر گزینه Delete را انتخاب کنید.

حذف نمودارهای Class:
هنگامی که کلاس هایی را به مدلتان اضافه یا از مدل تان حذف می کنید، ممکن است نیاز داشته باشید تا تعدادی از نمودارهای Class را که ساخته اید، حذف نمایید. در Rose، شما می توانید با استفاده از مرورگر نمودارهای Class را حذف کنید. وقتی یک نمودار را حذف می کنید، کلاس هایی که در آن نمودار وجود دارند پاک نخواهند شد. آنها هنوز در مرورگر و بر روی نمودارهای دیگر وجود خواهند داشت.

برای حذف یک نمودار Class:
1-در مرورگر بر روی نمودار Class کلیک راست کنید.
2-از منوی میانبر گزینه Delete را انتخاب کنید.

سازماندهی آیتم های روی یک نمودار Class:
هنگامی که کلاس ها و روابط زیادی به یک نمودار اضافه شده اند، این باعث به هم ریختگی شده و خواندن نمودار مشکل می شود. در Rose گزینه ای را فراهم می کند که به طور خودکار همه کلاس های روی نمودار را مرتب می کند.
هنگامی که شما صفات و عملگرهایی را به یک کلاس اضافه می کنید، یا اندازه کلاس های روی نمودار را تغییر می دهید، ممکن است کار شما به جایی برسد که یک کلاس خیلی بزرگ یا خیلی کوچک شود. همچنین Rose می تواند به طور خودکار اندازه همه کلاس ها را تغییر دهد تا به اندازه متن درون آنها در آید. با استفاده از این دو گزینه، شما می توانید یک نمودار شبیه شکل را تبدیل به نمودار شکل بعدی کنید.

برای صفحه بندی آیتم ها روی یک نمودار Class:
از منوی Tools گزینه Layout Diagram را انتخاب کنید. Rose به طور خودکار کلاس ها را در نمودار مرتب خواهد کرد.

برای تغییر دادن اندازه آیتم ها بر روی یک نمودار Class:
از منوی Tools کزینه Autosize All را انتخاب کنید. Rose به طور خودکار اندازه هر کلاس روی نمودار را تغییر خواهد داد تا به اندازه نام کلاس، صفات و عملگرهای
کلاس در بیاید.

الصاق فایل ها و URL به یک نمودار کلاس
اگر شما تعدادی اطلاعات اضافی درباره کلاس های روی یک نمودار Class دارید، می توانید یک فایل یا یک URL را به یک نمودار کلاس اضافه کنید.
فایل ها و URL هایی را که شما با استفاده از این متد الصاق نموده اید. باید در همه کلاس های روی نمودار به کار روند. در ادامه توضیح می دهیم که چگونه یک فایل یا URL را به یک کلاس الصاق کنیم.
برای الصاق یک فایل به یک نمودار Class:
1-در مرورگر روی نمودار Class کلیک کنید.
2-گزینه NewFile را انتخاب کنید.
3-با استفاده از کادر محاوره ای open، فایلی را پیدا کنید که می خواهید آن را اضافه کنید.
4-Open را انتخاب کنید تا فایل را اضافه کنید.

برای اضافه کردن یک URL به یک نمودار Class:
1-در مرورگر بر روی نمودار Class کلیک راست کنید.
2-از منوی Vew گزینهURL را انتخاب کنید.
3-نام URL را برای الصاق تایپ کنید.

برای بازکردن یک فایل الصاقی:
در مرورگر بر روی فایل دوبار کلیک کنید. Rose برنامه مناسب را باز خواهد کرد و فایل را بارگذاری می نماید.
یا
1-در مرورگر بر روی فایل کلیک راست کنید.
2-از منوی میانبر گزینه Open را انتخاب کنید. Rose برنامه مناسب را باز کرده و فایل را بارگذاری می کند.

برای بازکردن یک URL الصاقی:
در مرورگر بر روی URL دوبار کلیک کنید. Rose به طور خودکار برنامه مرورگر وب شما را شروع خواهد کرد URL را بارگذار می نماید.
یا
1-در مرورگر روی URL کلیک راست کنید.
2-از منوی میابنر Open را انتخاب کنید. Rose به طور خودکار برنامه مرورگر وب شما را شروع خواهد کرد و URL را بارگذاری می کند.
برای حذف یک فایل یا URL الصاقی:
1-در مرورگر روی فایل یا URL کلیک راست کنید.
2-از منوی میانبر گزینه Delete را انتخاب کنید.

نوار ابزار نمودار Class:
در این فصل، ما بحث خواهیم کرد که چگونه کلاس هایی را به مدل و یک نمودار اضافه کنیم. در بخش های بعدی، درباره گزینه هایی صحبت خواهیم کرد که به وسیله هر یک از این دکمه های نوار ابزار به استثناء بخش های متعلق روابط، فراهم شده است.
اگر همه این دکمه ها را بر روی نوار ابزار نمی بینید، روی نوار ابزار کلیک راست کنید و گزینه Customize را انتخاب کنید. از این کادر محاوره ای، می توانید هر یک از این دکمه هایی که در جدول لیست شده است را اضافه کنید.

نمودارهای حالت (State Transition Diagrams)
نمودارهای حالت (ما به آن نمودار حالت می گوییم) راهی را آماده می کنند تا حالتهای مختلف یک آبجکت را مدل کنند . در حالی که نمودارهای Class یک تصویر ثابت از کلاسها و وابستگی آنها را نشان می دهند ، نمودارهای حالت استفاده می شوند تا بیشتر رفتارهای پویای یک سیستم را نماتیش دهند . یک نمودار حالت رفتار یک آبجکت را نشان می دهد . مثلاً یک حساب بانکی می تواند به چندین حالت متفاوت وجود داشته باشد . می تواند باز شود ، بسته شود یا به طور اضافی (بیشتر از موجودی) از حساب برداشته شود . یک حساب ممکن است در هر یک از این حالتها ، به طور متفاوتی رفتار کند . از نمودارهای حالت برای نشان دادن این اطلاعات استفاده می شود. شکل زیر مثالی از یک نمودار حالت را برای یک حساب بانکی نشان می دهد .

در این نمودار می توانیم حالت های مختلف یک حساب را ببینیم . همچنین می توانیم ببینیم که چگونه یک حساب از یک حالت به حالت دیگر منتقل می شود . مثلاً وقتی یک حساب باز است و مشتری درخواست بستن حساب را می کند ، حساب به حالت بسته منتقل می شود . درخواست مشتری Event (رخداد) نامیده می شود و رخداد چیزی است که موجب می شود یک انتقال از حالتی به حالت دیگر صورت گیرد . اگر حساب باز است و مشتری برداشت از حساب را انتخاب می کند ، حساب ممکن است به حالت برداشت برود . این فقط زمانی اتفاق خواهد افتاد که تراز (موجودی) حساب کمتر از صفر باشد . ما این را با قرار دادن ]0<تراز[ در نمودار نشان می دهیم . یک شرط که در براکت محصور شده است Guard Condition (شرط حفاظتی) نامیده می شود و وقوع یک انتقال (اینکه بتواند یا نتواند اتفاق بیفتد) را کنترل می کند .
در حالت ویژه ، Start State (حالت شروع) و Stop State (حالت پایان) وجود دارد . حالت شروع با یک دایره توپر سیاه در روی نمودار نمایش داده شده است و نشان می دهد چه حالتی از آبجکت در ابتدا ایجاد شده است . حالت پایانی بوسیله یک خال هدف نمایش داده شده است و نشان می دهد که آبجکت درست قبل از اینکه از بین برود ، در چه حالتی می باشد . بر روی یک نمودار حالت ، فقط و فقط یک حالت شروع وجود دارد ، در حالی که شما می توانید حالت پایانی نداشته باشید یا اینکه هر
چند حالت پایانی که نیاز دارید را داشته باشید .
ممکن است زمانی که آبجکت داخل یک حالت ویژه است چیزهای مشخصی اتفاق بیفتد . در مثال ما وقتی که از یک حساب ، زیادی برداشت می شود ، یک اخطار به مشتری فرستاده می شود . پردازشهایی که در حالت مشخصی از آبجکت اتفاق می افتند، actions نامیده می شوند .
نمودارهای حالت برای هر کلاسی ایجاد نمی شوند . آنها فقط برای کلاس های پیچیده استفاده می شوند . اگر آبجکتی از یک کلاس می تواند در چند حالت وجود داشته باشد و در هر حالت خیلی متفاوت رفتار نماید ، ممکن است بخواهد یک نمودار حالت برای آن ایجاد کنید .
بسیاری از پروژه ها اصلاً به این نمودارها نیازی ندارند . اگر آنها ایجاد شده اند ، برنامه نویسان از آنها در زمان تولید کلاسها استفاده می کنند . نمودارهای حالت فقط برای مستندسازی ایجاد شده اند . وقتی شما از روئی مدل Rose خودکدی را ایجاد می کنید ، کد از روی اطلاعات روی نمودارهای حالت ایجاد نخواهد شد .
اگر چه ، add-ins در Rose برای سیستم بلادرنگ (real time) وجود دارد ، که می تواند کد قابل اجرا را بر پایه نمودارهای حالت تولید نماید .

نمودارهای تغییر حالت (state Transition):
یک نمودار تغییر حالت، چرخه زندگی یک آبجکت منفرد (از زمانی که آبجکت ایجاد می شود تا زمانی که آبجکت از بین می رود) را نشان می دهد. این نمودارها روش خویب برای مدل کردن رفتار و عملکرد دینامیکی(پویا) یک آبجکت می باشند. در یک پروژه معمولی، برای هر کلاس، یک نمودار تغییر حالت ایجاد نمی کنید. در واقع، خیلی از پروژه ها اصلاً از آنها استفاده نمی کنند. شکل زیر یک مثال از نمودار تغییر حالت برای یک کلاس درس(Course) می باشد.

اگر یگ کلاس دارید گه چند رفتار و عملکرد مهم دینامیکی (پویا) دارد، ایجاد یک نمودار تغییر حالت برای آن مفید است. یک کلاس با رفتارها و عملکردهای دینامیکی قابل ملاحظه، کلاسی است که می تواند در حالات زیادی وجود داشته باشد. در مثال درس، یک آبجکت درس (Course) می تواند، باز، بسته، ملغی یا تمام شده باشد. در تمرین این فصل، ما به کلاس های دیگر خواهیم پرداخت. یک آبجکت سفارش (order) می تواند در چندین حالت، در حال رسیدگی، انجام شده یا ملغی شده وجود داشته باشد. یک سفارش در هر کدام از این حالات به طور متفاوت رفتار می کند.
برای اینکه تعیین کنید که آیا یک کلاس رفتارها و عملکردهای دینامیکی مهم دارد یا خیر، به سفتهای آن توجه کنید. بررسی کنید که چگونه یک نمونه از کلاس ممکن است با مقدارهای متفاوت در یک صفت، متفاوت عمل کند. اگر یک صفت به نام وضعیت(States) دارید، این می تواند نشانه خوبی مبنی بر حالات متنوع باشد. یک آبجکت چگونه با مقدارهای متفاوت که به جای صفت قرار گرفته می شوند، رفتاری متفاوتی ارائه می دهد؟
همچنین می توانید رابطه های یک کلاس را بررسی کنید. به دنبال رابطه هایی باشید
multiplicity آنها صفر است. صفرها نشانگر این هستند که رابطه انتخابی است. آیا یک نمونه از کلاس وقتی رابطه وجود دارد یا ندارد، عملکرد و رفتار متفاوتی دارد؟ اگر تغییر می کند، ممکن است چندین حالت داشته باشید. برای مثال، اجازه دهید و یک رابطه بین یک شخص (person) و یک شرکت (company) نگاهی داشته باشیم. اگر یک رابطه وجود داشته باشد، شخص در وضعیت استخدام می باشد. اگر هیچ رابطه ای وجود نداشته باشد، شخص ممکن است اخراج یا بازنشسته شده باشد.
در Rose، هیچ کد منبعی از یک نمودار تغییر حالت تولید نمی شود. این نمودارها به درد مستند کردن رفتار و عملکرد دینامیکی یک کلاس می خورند تا برنامه نویسیها و تحلیل گران، یک شناخت و درک واضح و روشن از این رفتار و علکرد داشته باشند.در نهایت برنامه نویسیها مسئول به کارگیری منطق ارائه شده در این نمودار هستند. مانند سایر نمودارهای UML، نمودارهای تغییر حالت، به گروه این امکان را می دهد تا درباره منطق کار قبل از اینکه کد شود، بحث و بررسی کرده و آن را مستند سازی کنند.

ایجاد یک نمودار تغییر حالت
در Rose، می توانید یک نمودار تغییر حالت برای هر کلاس ایجاد کنید. تمام حالات و انتقالها برای کلاس در نمودار نمایش داده می شوند. در مرورگر، نمودار تغییر حالت در زیر کلاس ظاهر می شود. آیکون Rose برای یک نمودار تغییر حالت در مرورگر، در زیر نشان داده شده است:
برای ایجاد یک نمودار تغییر حالت:
1-بر روی کلاس مورد نظر در مرورگر کلیک راست نمایید.
2-open state diagram را از منوی گشودنی انتخاب نمایید.
یا
1-کلاس مورد نظر را در نمودار کلاس انتخاب نمایید.
2-Browse>state diagram را انتخاب نمایید.

اضافه کردن حالات
یک حالت (state) یک وضعیت ممکن است که امکان دارد یک آبجکت در آن قرار گرفته باشد. همان طور که در بالا بحث کردیم، می توانید دو محدوده را بررسی کنید تا حالت یک آبجکت را تعیین کنید: مقدارهای صفنها و رابطه ها با سایر آبجکت ها. مقدارهای متفاوتی که می توانند به جای صفتها قرار داده شوند را در نظر بگیرید و حالت آبجکت را در صورت بودن یا نبودن رابطه بررسی کنید.
مانند سایر عناصر، Rose، می توانید مستنداتی را به یک حالت (state) اضاقه کنید. از آنجایی که برای این نمودارها کدی تولید نمی شود، برای مستندات به حالت توضیحات در کد تولید شده درج نمی شود. در UML، یک حالت (state) مانند یک مستطیل که زوایایش گرد شده نمایش داده می شود:
برای اضافه کردن یک حالت:
1-state را از جعبه ابزار نوار ابزار انتخاب نمایید.
2-بر روی نمودار تغییر حالت در جایی که حالت باید ظاهر شود کلیک نمایید.
یا
1-Tolls>Creat>state را انتخاب نمایید.
2-بر روی نمودار تغییر حالت در جایی که حالت باید ظاهر شود کلیک نمایید.
برای اضافه کردن مستندات به یک حالت:
1-بر روی حالت مورد نظر دو بار کلیک نمایید تا پنجره Specification وضعیت باز شود.
2-برگه General را انتخاب نمایید.
3-مستنداتی را در فیلد Documentation وارد کنید.
یا
1-حالت مورد نظر را انتخاب نمایید.
2-Brows>Specification را انتخاب نمایید.
3-برگه General را انتخاب نمایید.
4-مستنداتی را در فیلد Documentaton وارد کنید.
اضافه کردن جزئیات به حالت (state)
وقتی یک آبجکت در یک حالت خاص است، ممکن است فعالیتهایی وجود داشته باشد که آنها را اجرا می کند. ممکن است یک گزارش تولید شود. محاسباتی انجام شود و یا ممکن است که یک رخداد به آبجکت دیگر ارسال شود. در Rose این گونه اطلاعات را می توانید از طریق State specification در مدل قرار دهید.
پنج نوع اطلاعات وجود دارد که می تواند در یک حالت جای داده شود: یک فعالیت (activity)، یک عمل ورودی (entry action)، یک عمل خروجی (exit action)، یک رخداد یا تاریخچه حالت (state history) به هر کدام از اینها در قالب یک مثال می پردازیم.

نمودارهای Deployment
نمودارهای Deployment آخرین نوع نمودارهایی هستند که شرح خواهیم کرد . نمودار Deployment لایه فیزیکی شبیه و جایی که Deployment های مختلف مقیم می شوند را نشان می دهد . در مثال ATM ، ATM از بسیاری زیر سیستم های در حال اجرا بر روی وسایل فیزیکی مجزا یا گره ها تشکیل شده است . نمودار Deployment برای سیستم ATM در شکل زیر توضیح داده شده است .

نمودار Deployment ، Layout سیستم را به ما بیشتر نشان می دهد . سرویس گیرنده قابل اجرای ATM ، بر روی چندین ATM که بر روی محلهای متفاوت ایجاد شده اند، اجرا خواهد شد . سرویس گیرنده ATM بر روی یک شبکه خصوصی ، با سرویس دهنده ATM اصلی ارتباط برقرار خواهد کرد . سرویس دهنده ATM قابل اجرا بر روی سرویس دهنده ATM اصلی ، اجرا خواهد شد . سرویس دهنده ATM اصلی ، بر روی شبکه محلی با سرویس دهنده پایگاه داده بانکداری که Oracle را اجرا می کند ارتباط برقرار خواهد کرد . سرانجام ، یک چاپگر به سرویس دهنده ATM اصلی وصل شده است .
بنابراین ، این نمودار به ما نصب فیزیکی سیستم را نشان می دهد . سیستم ATM ما یک سبک معماری سه طبقه دارد به همراه با یک طبقه پایگاه داده ، سرویس دهنده اصلی و سرویس گیرنده . نمودار Deployment بوسیله مدیر پروژه ، کاربران ، طراح و پرسنل برنامه نویسی استفاده می شود تا لایه فیزیکی سیستم و جای زیر سیستم های مختلفی که مقیم خواهند شد را بفهمند . این نمودار به مدیر پروژه کمک می کند که چه سیستمی مناسب کاربران خواهد بود . همچنین به پرسنلی که مسئول برنامه نویسی هستند کمک می کند تا تلاشهای برنامه نویسی آنها برنامه ریزی نماید .

نمودارهای Deployment
یک نمودار Deployment تمام گره های موجود در شبکه، ارتباطهای بین آنها، و فرآیندهایی که بر روی هر کدام از آنها اجرا خواهند شد را نشان می دهد. شکل زیر یک مثال از یک نمودار Deployment است.

بازکردن نمودار Deployment:
در Rose، نمودار Deloyment در نمای Deployment ایجاد می شود. از آنجا که فقط یک نمودار وجود دارد، در مرورگر ظاهر نمی شود. برای دسترسی به نمودار Deployment، می توانید بر روی نمای Deployment در مرورگر دوبار کلیک نمایید.
برای بازکردن نمودار Deployment:
1-بر روی نمای Deployment در مرورگر دوبار کلیک نمایید.
2-Rose نمودار Deployment را برای مدل باز خواهد کرد.

افزودن پردازنده ها
یک پردازنده، هر ماشینی است که قدرت پردازش دارد. سروریس دهنده ها، ایستگاه های کاری (Workstation) و سایر ماشینهایی که پردازنده دارند، در قالب این کتاب می گنجد.
در UML، پردازنده ها با این نشانه ظاهر می شوند.
برای اضافه کردن یک پردازنده:
1-processor را از جعبه ابزار انتخاب نمایید.
2-بر روی نمودار Deployment کلیک نمایید تا یک پردازنده را مستقر کنید.
3-نام پردازنده را وارد کنید.
یا
1-ToolsCeateprocessor را انتخاب نمایید.
2-بر روی نمودار Deployment کلیک نمایید تا یک پردازنده را مستقر کنید.
3-نام پردازنده را وارد کنید.
یا
1-بر روی نمای Deployment در مرورگر کلیک راست نمایید.
2-Vewprocessor را از منوی گشودنی انتخاب نمایید.
3-نام پردازنده را وارد کنید.
2-open Specification را از منوی گشودنی انتخاب نمایید. در نتیجه پنجره processor Specification باز می شود.
3-برگه General را انتخاب نمایید.
4-مستنداتی را در فیلد Documentation وارد کنید.
یا
1-بر روی پردازنده مورد نظر دوبار کلیک نمایید. در نتیجه پنجره processor Specification باز می شود.
2-برگه General را انتخاب نمایید.
3-مستنداتی را در فیلد Documantaton وارد کنید.
یا
1-پردازنده مورد نظر را انتخاب نمایید.
2-BrowseSpecification را انتخاب نمایید. در نتیجه پنجره processor Specification می شود.
3-برگه General را انتخاب نمایید.
4-مستندات را در فیلد Documentation وارد کنید.
یا
1-پردازنده مورد نظر را انتخاب کنید.
2-مستندات را در پنجره Dicumentation وارد نمایید.
برای حذف یک پردازنده فقط از نمودار:
1-پردازنده را در نمودار انتخاب نمایید.
2-دکمه Delete را بفشارید.
یا
1-پردازنده را در نمودار انتخاب نمایید.
2-EditeDelete را انتخاب کنید.
3-EditeDelete from Model را از مدل انتخاب نمایید یا Ctrl+D را بفشارید.
یا
1-بر روی پردازنده در مرورگر کلیک راست نمایید.
2-delete را از منوی میانبر انتخاب نمایید.

اضاقه کردن جزئیات به پردازنده
می توانید اطلاعاتی را درباره Stereotype، خصیصه ها (characteristics) و زمان بندی (scheduling) متعلق به پردازنده اضافه کنید.
Stereotype مانند عملکرد آن با سایر عناصر مدل، برای طبقه بندی پردازنده استفاده می شود. به عنوان مثال ممکن است تعدادی کامپیوتر unix و تعدادی کامپیوتر PC داشته باشید. برای تفاوت گذاشتن بین این دو گروه کامپیوتر باید Stereotype هایی را تعریف کنید.
یک خصیصه پردازنده، توضیحات فیزیکی پردازنده می باشد. برای مثال می تواند شامل سرعت پردازنده یا مقدار حافظه آن باشد.
فیلد Scheduling نوع زمانبندی فرآیدند استفاده توسط شده توسط پردازنده را نشان می دهد. انتخاب ها به قرار زیرند:
preemptive:نشان می دهد که فرآیندهای با اولویت بالاتر می توانند پیش از فرآیندهای با اولویت پایین اجرا شوند.
non preemptive:نشان می دهد که فرآیندها هیچ اولویتی ندارند. فرآیند جاری اجرا می شود تا در زمانی که پردازش بعدی آغاز می شود، پایان یابدو
Cyclic:کنترل حلقه ایی بین فرآیندها را نشان می دهد، به هر فرآیند یک مقدار زمان داده می شود تا اجرا گردد و سپس کنترل برای اجرا به فرآیند بعدی داده می شود.
Executive: نشان می دهد که گونه هایی از الگو در سیستم های محاسباتی وجود دارد که زمانبندی را کنترل می کنند.
Manual:نشان می دهد که فرآیندها توسط خود کاربر زمانبدی می شوند.

برای تخصیص یک Stereotype:
1-پنجره Specication مربوط به پردازنده مورد نظر را باز کنید.
2-برگه General را انتخاب نمایید.
3-نوع stereotype را در فیلد Stereotype وارد کنید.
یا
1-پردازنده مورد نظر را انتخاب نمایید.
2-Stereotype را بین دو جفت براکت گوشه دار تایپ کنید:<<Name>>
برای اضافه کردن خصیصه ها به یک پردازنده:
1-پنجره Specification پردازنده مورد نظر را باز کنید.
2-برگه Details را انتخاب نمایید.
برای تنظیم زمانبندی یک پردازنده:
1-پتجره specification پردازنده مورد نظر را باز نمایید.
2-برگه Details را انتخاب کنید.
3-یکی از انتخابهای زیر را برای زمانبندی انتخاب کنید.
cycle, non-preemptive, cycle, executiveیا Manual
برای نشان دادن زمانبدی بر روی نمودار:
1-بر روی پردازنده مورد نظر کلیک راست نمایید.
2-show scheduling را از منوی گشودنی انتخاب نمایید.

برای نشان دادن فرآیندها بر روی نمودار:
1-بر روی پردازنده مورد نظر کلیک راست نمایید.
2-show processor را از منوی گشودنی انتخاب نمایید.

فهرست مطالب
نمودارهای UML 1
نمودارهای Use Case : 1
ایجاد نمودارهای Use Case 3
حذف نمودارهای Use Case 5
الصاق فایل ها و URL به یک Use Case 6
نوار ابزار برای نمودار Use Case 8
کار با Use Case ها 8
نمودارهای Sequence (توالی) 12
نمودارهای sequence 15
ساخت یک نمودار sequence: 17
برای ایجاد یک نمودار sequnce: 17
برای افزودن یک آیتم به یک نمودار sequence: 18
حذف یک نمودار sequemce: 19
الصاق URL و فایل ها به یک نمودار sequence: 19
نوار ابزار نمودار sequence: 21
نمودارهای Collaboration 22
نمودارهای collaboration: 23
ساختن یک نمودار collaboration 24
حذف یک نمودار collaboration 25
الصاق URL و فایل ها به بک نمودار collaboration 25
برای باز کردن فایل الصاقی: 26
نوار ابزار نمودار Collaboration: 27
نمودارهای Class (کلاس) 28
نمودارهای Class 30
ساختن نمودارهای Class 32
برای اضافه کردن یک آیتم به یک نمودار Class: 34
حذف نمودارهای Class: 35
برای حذف یک نمودار Class: 35
سازماندهی آیتم های روی یک نمودار Class: 35
الصاق فایل ها و URL به یک نمودار کلاس 37
نوار ابزار نمودار Class: 39
نمودارهای حالت (State Transition Diagrams) 39
نمودارهای تغییر حالت (state Transition): 42
ایجاد یک نمودار تغییر حالت 44
نمودارهای Deployment 46
نمودارهای Deployment 47
بازکردن نمودار Deployment: 48

1

2