موضوع تحقیق:
دارو های سینووکس(اینترفرون بتا)، آمپول ایرانی فلوکستین، پردنیزولون، اکسی بوتینین،بلکلوفن
استاد:
دانشجو:
فهرست مطالب
سینووکس
اینترفرون بتا
دسته بندی شیمیایی
فرم های این دارو
شکل دارویی
دسته درمانی
دسته دارویی
مورد مصرف
دسته بندی دارویی و گروه فارماکولوژیک
شکل دارویی و قدرت اثر (Potency)
موارد مصرف
موارد منع مصرف
هشدارها
تداخل دارویی
فلوکستین
ساختمان فلوکستین
سنتز فلوکستین
روش مصرف داروی فلوکستین
پردنیزولون
ساختمان پردنیزولون
سنتزپردنیزولون
موارد مصرف
مکانیسم اثر
عوارض جانبی
اکسی بوتینین
ساختمان اکسی بوتینین
طریقه مصرف
موارد مصرف
مکانیسم اثر
موارد منع مصرف
عوارض جانبی
باکلوفن
ساختمان باکلوفن
مکانیسم اثر
موارد مصرف
طریقه مصرف
عوارض جانبی
سینووکس
اینترفرون بتا
در سال ۱۹۵۷ پژوهشگران انگلیسی مولکول هایی بنام اینترفرون را در بدن کشف کردند که با مقاوم ساختن سلول به حمله ویروسی، می توانند علیه آنها وارد عمل شوند. اینترفرون ها در برابر عفونت های ویروسی مقاومت می بخشند و در واکنش های ایمنی طبیعی بدن، حتی در غیاب ویروس ها، شرکت دارند. حداقل ۳ نوع متفاوت از اینترفرون های انسانی شناسایی شده اند که برحسب اثر ضد ویروسی، ضد رشد و فعال سازی سلول کشنده طبیعی به اینترفرون های آلفا، بتا و گاما تقسیم بندی می شوند. این پروتئین ها توسط لوکوسیت ها، لنفوسیت ها، فیبروبلاست ها و سایر سلولهای سیستم ایمنی تولید می شوند. امروزه اینترفرون بتا نوترکیب در دو میزبان جانوری و باکتریایی تولید می شوند که به ترتیب اینترفرون بتا آ1 و بی11 شناخته می شوند.
'''زیفرون''' (ZIFERON) نام تجاری اینترفرون بتا ۱بی است که تولید آن در سال ۱۳۸۹ توسط شرکت ایرانی زیست دارو دانش و در مرکز رشد واحدهای فناوری فراورده های دارویی دانشگاه علوم پزشکی تهران آغاز شد. فرم های دیگر مولکول اینترفرون بتا ۱بی با نام های تجاری بتاسرون، بتافرون و اکستاویا است.
فرم های این دارو
اینترفرون بتا یک آ، Interferon β – ۱a
اینترفرون بتا یک بی، Interferon β – ۱b
دسته بندی شیمیایی
اینترفرون بتا یک آ یک گلیکوپروتئین می باشد.
اینترفرون بتا یک بی یک غیر گلیکوپروتئین است.
ساختمان و خصوصیات مولکولی زیفرون (اینترفرون بتا یک بی، Interferon β – ۱b)
زیفرون از جمله پلی پپتیدهای دارویی نوترکیبی است که برای مصارف درمانی در مقیاس بالا تولید می شود. این پروتئین سبب کاهش تعداد حملات در بیمارانی می شود که مبتلا به ام اس عود کننده هستند. اینترفرون بتای طبیعی دارای ۳ آمینواسید سیستئین در نقاط ۱۷، ۳۱ و ۱۴۱ از توالی ۱۶۵ اسیدآمینه خود است. سیستئین ۳۱ و۱۴۱۱ برای فعالیت بیولوژیکی اینترفرون بتا لازم است. به همین منظور در توالی اینترفرون بتای نوترکیب، سرین به جای سیستئین ۱۷ جایگزین شده است.
زیفرون (ZIFERON)
شکل دارویی
پودر لیوفیلیزه تزریقی
دسته درمانی
عامل ایمنولوژیکی
دسته دارویی
اینترفرون، گروه بتا
مورد مصرف
کاهش تعداد حملات عودکننده در بیماری ام اس
دسته بندی دارویی و گروه فارماکولوژیک
اینترفرون بتا از دسته سایتوکاینها می باشد.
شکل دارویی و قدرت اثر (Potency)
در هر سرنگ آماده تزریق مقدار ۰/۵ میلی لیتر محلول حاوی ۱۲ میلیون واحد بین المللی (۴۴ میکروگرم) ماده فعال پروتئینی جهت یک بار تزریق موجود است.
موارد مصرف
رسیژن برای درمان نوع عود کننده – فروکش کننده ام اس استفاده می شود. مشخص شده است که این دارو تعداد و شدت حمله ها را کاهش می دهد و پیشرفت به سوی ناتوانی را کند می کند.
موارد منع مصرف
حاملگی
افسردگی شدید
تشنج های بیماری صرع که با درمان بطور مناسب کنترل نشده اند.
حساسیت به هریک از اجزای تشکیل دهنده دارو.
سن زیر ۱۶ سال
شیردهی
هشدارها
در صورتی که به یکی از بیماریهای زیر مبتلا هستید به پزشک خود اطلاع دهید: بیماری های مغز استخوان، کبد، کلیه، قلب، سابقه افسردگی و بیماری صرع. بیماری ام اس و یا درمانهای موجود برای این بیماری، ممکن است بر توانایی شما در رانندگی و یا کار با دستگاه ها تاثیر بگذارد. اگر در این زمینه نگران هستید پزشک معالجتان را در جریان قرار دهید.
تداخل دارویی
سانریف و رسیژن با داروهای دیگر تداخلی ندارند.
فلوکستین
فلوکستین یک داروی ضد افسردگی است .در حالت های افسردگی، اضطراب، ترس و .. که تعادل مواد شیمیایی مغز به هم می خورد این دارو به طور موثری می تواند عمل کند. همچنین در اختلالات وسواس، اختلال بولیمیا(نوعی اختلال تغذیه ای در زنان جوان)، اختلال روحی قبل از قاعدگی و…به کار می رود.قابل ذکر است که این دارو علاوه بر موارد مصرف و تجویز ذکر شده کاربردهای دیگری نیز دارد. به طورکلی اغلب داروها در تداخل با دیگر داروهای مصرفی می تواند عوارض خطرناکی به همراه داشته باشد. در مورد داروی فلوکستین نیز توصیه می شود که از مصرف همزمان آن با سایر داروهایی زیر خودداری نمایید. pimozide (Orap), thioridazine (Mellaril), ، مثل:monoamine oxidase inhibitor
isocarboxazid (Marplan), phenelzine (Nardil), rasagiline (Azilect), selegiline (Eldepryl, Emsam), or tranylcypromine (Parnate).
ساختمان فلوکستین
سنتز فلوکستین
مصرف همزمان این داروها با فلوکستین منجر به بروز عکس العمل های کشنده ای می شود. به همین خاطر توصیه می شود که مثلا 14 روز بعد monoamine oxidase inhibitor از قطع مصرف داروهای می توانید فلوکستین مصرف کنید. یا برعکس ، 5 هفته بعد از قطع هستید.MAOI مصرف فلوکستین مجاز به مصرف تیرودیزین یاهمچنین در صورت تجویز این دارو توسط پزشک، اگر دچار هر نوع آلرژی به دارو هستید یا مبتلا به سیروز کبدی، بیماری کلیوی، دیابت، صرع، افسردگی خفیف و یا سابقه سوء مصرف دارو هستید به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر در اثر مصرف دارو در همان مراحل اولیه ، علائم افسردگی در شما شدیدتر شد و یا تفکر خودکشی به سراغ شما آمد ، پزشک را در جریان قرار دهید. سازمان غذا و دارو در امریکا معتقد است که مصرف داروهای ضد افسردگی همچون فلوکستین در دوران بارداری منجر به بروز مشکلات ریوی در نوزادان می شود.
از طرفی قطع مصرف این دارو ممکن است منجر به بازگشت حالت افسردگی در این دوران شود. به همین دلیل توصیه می شود که اگر قصد باردار شدن دارید یا در حین مصرف دارو حامله شدید ، به پزشک اطلاع دهید.
روش مصرف داروی فلوکستین در صورت تجویز پزشک از این دارو استفاده کنید. از مصرف طولانی مدت این دارو ، بدون توصیه پزشک اجتناب کنید، مقدار مصرف این دارو نیز باید دقیقا طبق دستور پزشک باشد. از جویدن ، شکستن و یا باز کردن کپسول دارو خودداری کنید. این دارو باید در دستگاه گوارش به آرامی هضم و جذب شود. درصورت مصرف فرم مایع دارو از وسایل اندازه گیری ویژه دارو استفاده کنید نه با قاشق چایخوری معمولی.
ساختمان پردنیزولون
سنتزپردنیزولون
موارد مصرف
پردنیزولون دارای خواص ضدالتهابی و اثر سرکوب دستگاه ایمنی بدن را دارد. پردنیزولون کمک می کند تا تورم، قرمزی، خارش، و واکنش های حساسیتی کاهش یابند. همچنین در درمان بیماری های گوناگونی مانند نفروتیک٬ آسم، آرتریت، مشکلات پوستی، حساسیت شدیدکاربرد دارد.این دارو باید بعد غذا مصرف شود. درهنگام مصرف این دارو باید مصرف سدیم کم شود ومصرف پتاسیم افزایش پیدا کند
مکانیسم اثر
پردنیزولون با پیوند غیر قابل برگشت به گیرنده های گلوکوکورتیکوئید نوع آلفا و بتا عمل می کند. گیرنده های گلوکوکورتیکوئید نوع آلفا و بتا تقریباً در سراسر بافت های بدن وجود دارند.
عوارض جانبی
عوارض گوارشی، بثورات جلدی٬ پوکی استخوان، افزایش فشار خون، واکنشهای آلرژیک، عفونتهای موضعی یا سیستمیک، سندرم کوشینگ، ادم،آتروفی بافتی، زخم یا خارش در محل تزریق، علائم التهاب و تاخیر در بهبود زخمها، تهوع٬ افزایش وزن سریع و اختلالات قاعدگی در زنان،معده درد
اکسی بوتینین
طریقه مصرف
دربالغین: ۵ میلی گرم از راه خوراکی ، ۲ تا ۳ بار در روز تجویز می شود. حداکثر دوزاژ دارو ۵ میلی گرم چهار بار در روز است.
در کودکان بزرگتر از ۵ سال : ۵ میلی گرم از راه خوراکی دو بار در روز تجویز می شود.حداکثر دوزاژ دارو ۵ میلی گرم، سه بار در روز است .
موارد مصرف
تنها مورد مصرف این دارو، بعنوان آنتی اسپاسمودیک در مثانه نوروژنیک می باشد.
نکته از کتاب کاتزونگ: گلیکوپیرولات، مت اسکوپولامین و اکسی بوتینین، آنتاگونیست های موسکارینی هستند که در درمان فوریت ادرار (Urgency) در سیستیت خفیف و به منظور کاهش اسپاسمهای مثانه به دنبال جراحیهای اورولوژیک استفاده می شوند. البته گلیکوپیرلوت و مت اسکوپولامین اثرات کمتری بر روی CNSS دارند.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر آنتی اسپاسمودیک اکسی بوتینین از طریق افزایش ظرفیت مثانه و کاهش فرکانس انقباضات عضله دترسور اعمال می شود. این دارو، دارای اثرات آنتی موسکارینیک بر روی عضلهٔ صاف می باشد.
موارد منع مصرف
انسداد ناقص یا کامل دستگاه گوارش
گلوکوم
سرطان پروستات
میاستنی گراو
ایلئوس آدینامیک
مگاکولون
کولیت اولسراتیو (کولیت اولسروز)
بیماران مسن و ناتوان مبتلا به آتونی روده
اوروپاتی انسدادی
عوارض جانبی
در دستگاه اعصاب مرکزی: سرگیجه، بی خوابی، خواب آلودگی، برافروختگی
در دستگاه قلب و عروق: طپش قلب، تاکی کاردی
در دستگاه تناسلی ادراری: ایمپوتانس (ناتوانی جنسی)، احتباس ادراری، اشکال در ادرار کردن
در پوست: کهیر، راش، واکنش های شدید آلرژیک در بیماران حساس به آنتی کولینرژیکها.
در دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، یبوست
در سایر دستگاهها: کاهش تعریق، تب، مهار ترشح شیر
ساختمان باکلوفن
مکانیسم اثر
باکلوفن اثر شل کنندهٔ عضلات اسکلتی خود را از طریق مهار انتقال رفلکس های منوسیناپسی و پلی سیناپسی در سطح نخاع اعمال می کند.
نکاتی از فارماکولوژی کاتزونگ: باکلوفن یک اسپاسمولیتیک موثر در سطح نخاع است که آگونیست GABA (گیرنده نوع b) به شمار می آید. باکلوفن جزو اسپاسمولیتیک های موثر بر اسپاسم مزمن است.
موارد مصرف
درمان اسپاستیسیتی یا اسپاسم عضلانی در مولتیپل اسکلروزیس و سایر ضایعات نخاعی
-باکلوفن در درمان نوعی از میگرن که با اسپاسم شدید سلول های مغزی همراه است به کار می رود وصرف نظر از عوارض آن بسیار کارآمد است.باکلوفن همچنین در درمان سکسکه هم کاربرد دارد. مطالعات نشان داده اند که باکلوفن در درمان وابستگی به الکل (Alcohol dependence)و نشانگان ترک الکل (Alcohol withdrawal syndrome)با مهار نشانه های ترک و اشتیاق به مصرف الکل ،موثر است. مصرف باکلوفن برای رفع گرفتگی عضلات پس از ورزش غیر موثر است
طریقه مصرف
بعنوان درمان اسپاستیسیتی یا اسپاسم عضلانی در مولتیپل اسکلروزیس و سایر ضایعات نخاعی
در بالغین: ابتدا ۵ میلی گرم از راه خوراکی سه بار در روز و به مدّت ۳ روز تجویز می شود. در صورت نیاز می توان این دوز را هر ۳ روز یک بار ۱۵ میلی گرم افزایش داد.
حداکثر دوزاژ روزانه ۸۰ میلی گرم است. ضمناً در بیماران سالمند باید افزایش دوز تدریجی باشد.
عوارض جانبی
در سلسله اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سردرد، سرگیجه، ضعف، خستگی، کنفوزیون، بی خوابی، عدم تعادل، افسردگی. باکلوفن ممکن است نیاز به خواب را در فرد افزایش دهد که این عارضه معمولاً در استفادهٔ کوتاه مدت ایجاد نمی شود.
در قلب و عروق: طپش قلب، تنگی نفس، هیپوتانسیون، درد قفسه سینه، سنکوپ.
در پوست: راش، خارش