بزرگترین غار آذرین ایران در شهر بابک
گذرگاه ایوب پیامبر
حسن محرابی
شهرستان شهر بابک یکی از شهرستان های استان وسیع کرمان است که به عنوان یک شهر صنعتی و معدنی شناخته می شود. در این منطقه معادن بسیاری مانند مس، سرب، روی، سیلیس، سنگ آهک و امثال آن وجود دارد؛ اما معدن اصلی و پایان ناپذیر این منطقه، توانایی های بالقوه و بالفعل گردشگری آن است. شهر بابک دارای آثار تاریخی فراوانی است ک از جمله آنها می توان به روستای صخره ای میمند، عمارت موسی خانی، غار آذرین ایوب، قلعه مهرآباد، قلعه مرج، آتشکده آذربغ، مسجد و حسینیه شهر کهنه، قبرستان دوره ساسانی، حمام صخره ای کرم، گنبد ملاحیدر، آرامگاه خواجه حسن شکاری، دریاچه نمک و دشت زیبای معدن سیلیس (رنگ سفید) در قسمت جنوبی شهر بابک، اشاره کرد. از میان این آثار جالب توجه، برخی واجد ویژگی های منحصر به فرد هستند. روستای صخر ه ای میمند، نمونه ای از شاهکار خلاقیت و هنر معماران کهن ایران زمین به شمار می آید.
این روستای صخره ای از کهن ترین سکونت های بشری در ایران و جهان است که قدمت آن را تا 12 هزار سال تخمین زده اند. نقوش 10 هزار ساله و سفالهای 6 هزار ساله از جمله اسناد به دست آمده ای هستند که بر قدمت باستانی روستای صخره ای میمند گواهی می دهند. منازل مسکونی این روستای صخره ای، منازلی غار مانند هستند که در انتهای کیچه ها (کوچه ها) که در دل شیب دار تپه ها به عمق فرو رفته اند، ایجاد شده است. مدرسه قدیمی، حمام، حسینه، مسجد، آتشکده و معبد اوستا، همگی با تیشه عزم و همت اراده نیکانمان در دل این صخره ها تراشیده شده اند. این روستا در 38 کیلومتری شهر بابک قرار داشته و جاده آسفالته این روستا از مسیری دارای مناظر طبیعی زیبا و چشم نواز می گذرد. در کنار این روستا، فضای اقامتی مناسب ساخته شده و بدین ترتیب گردشگران امکان توقف و اقامت شبانه را دارند. از دیگر دیدنی های جالب توجه شهر بابک غار ایوب است. این غار بزرگترین غار آذین ایران محسوب می شود و یکی از زیباترین دیدگاه های طبیعت را در دل کوه ایوب ایجاد کرده است. سالانه تعداد زیادی از گردشگران و پژوهشگران زمین شناسی، از این غار دیدن می کنند. همچنین افراد محلی و اهالی شهرهای مجاور براساس اعتقادات مذهبی خود چون این مکان را زمان گذرگاه ایوب پیامبر می دانسته اند، نیز به تماشا و دیدار از محل می روند. این غار در نزدیکی شهر دهج وایع شده و از جاده اصلی بندر عباس. تهران از دوراهی جوزم، جاده آن جدا می شود. با طی حدود 35 کیلومتر از این مکان می توان به غار ایوب رسید. دانشمند ایرانی معتقدند دلیل تشکیل این غار آب موجود در زیر گدازه های "داسیتی" است، که بعد از به هم پیوستن و انفجار، چنین غار عظیمی را تشکیل داده اند و بعد از تشکیل پیکره اصلی غار، عوامل طبیعی مانند رطوبت و آب وجود در غار و هوای سرد درون آن، باعث انقباض و انبساط شدید در آن شده و تکه های سنگهای بزرگ جدا شده و بدین ترتیب بر وسعت غار افزوده شده است. حالت لانه زنبوری داخل غار به دلیل فرسایش در اثر باد که با دانه های ماسه بسرعت بر سنگ داسیت کوبیده شده، افزایش یافته است.
جام جم 7/8/83