بررسی اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر افزایش احساس تعلق به مدرسه و روابط با دیگران در میان دانش آموزان د

به نام خدا
پروپوزال روش تحقیق کارشناسی ارشد رشته مشاوره

بررسی اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر افزایش احساس تعلق به مدرسه و روابط با دیگران در میان دانش آموزان دبیرستانهای شهر تهران

مقدمه
در طی دهه گذشته روان شناسی مثبت گرا1 به یکی از گرایش های عمده در روان شناسی تبدیل شده و به سرعت جایگاه مناسبی در این رشته یافته است. سرعت این گرایش در تبدیل به یک رویکرد عمل گرا و مبتنی بر شواهد2 با پیشینه هیچ یک از گرایش های دیگر قابل مقایسه نیست. این سرعت به ویژه در زمینه شیوه ها و مداخلاتی3 که در روان شناسی مثبت گرا ابداع و مورد استفاده قرار گرفته اند، چشمگیر است. کاربست مداخلات مثبت به منظور ارتقای کیفیت زندگی، خشنودی بیشتر از زندگی، شادکامی و نشاط و دستیابی به خوشباشی (احساس ذهنی آسایش)4 و در یک کلام سعادتمندی (خوشبختی)5 می باشد. گسترش این کاربست ها تا جایی است که در چند سال اخیر از درمان های مثبت گرا6 سخن گفته شده است (لینلی و ژوزف7، 2004).
"روان شناسی مثبت گرا مطالعه علمی تجربه های مثبت و صفات فردی مثبت و نهادهایی است که رشد آن ها را تسهیل می کنند. روان شناسی مثبت با توجه به اینکه به آسایش روانی8 و کارکرد بهینه می پردازد، در بدو امر شاید یک پیوست روان شناسی بالینی یا بخشی از آن باشد، اما ما چیز دیگری معتقدیم. باور ما این است افرادی که شدیدترین فشارهای روان شناختی را تحمل می کنند در زندگی به دنبال امری به مراتب بیشتر از تسکین یافتن از درد و رنج هستند. افراد دچار مشکل در پی خشنودی بیشتر، لذت بیشتر و رضایتمندی بیشترند تا صرف کمتر کردن غم و نگرانی. آنان به دنبال ساخت نقاط قوتند نه اصلاح نقاط ضعفشان، آن ها به دنبال زندگی معنادار و دارای قصد و هدفند. بدیهی است که این شرایط به سادگی و با رفع درد و ناراحتی حاصل نمی شوند." (داک ورث9 و همکاران، 2005).
جانوز10 و همکاران (1987) در آزمایش‏های خود به این نتیجه دست یافت افرادی که عاطفه مثبت را تجربه ‏می‏کنند الگوهایی از تفکر را از خود نشان ‏می‏دهند که به طور غیرقابل ملاحظه ای غیرمعمولی، منعطف و خلاقانه است. او نشان داد که عاطفه مثبت تمایل به تنوع طلبی فرد را افزایش ‏می‏دهد و گزینه‏های متعدد رفتاری را برای فرد ایجاد ‏می‏کنند. وی نشان داد که عاطفه مثبت موجب سازمان شناختی منعطف و گسترده ‏می‏شود و توانایی یکپارچه کردن موضوعات گسترده را برای فرد فراهم ‏می‏کند و نیز دریافت که زمانی که مردم آرام و شاد هستند تفکرشان وسعت یافته، خلاق تر ‏می‏شوند و قوه خیالشان گسترش ‏می‏یابد. اسمیت و ترود11 (1975) در پژوهش خود نشان داند که آموزش مثبت‏اندیشی بر انگیزش پیشرفت موثر است. انسان ها موجوداتی اجتماعی اند که از بدو تولد در یک مجموعه اجتماعی زندگی می کنند و نسبت به آن مجموعه احساس تعلق دارند. هر چه کودک بزرگتر می شود نسبت به والدین، محله، شهر، مدرسه و اعضای خانواده احساس تعلق بیشتری می کند. گذشته و تاریخچه زندگی یک فرد در مدرسه این احساس را قوی تر می کند و همین ویژگی های فردی مشترک با سایر دانش آموزان منجر به احساس تعلق بیشتر آنها می شود (فرهمندیان، 1387).
احساس تعلق داشتن به مدرسه، مدیر، معلمان و کارکنان مدارس با گروههای همسال هدفمند می تواند احساس ارزشمند بودن و هدفدار بودن را در فرزندان ما ایجاد کند، عزت نفس را در آنها رشد دهد و باعث شود حس مسئولیت پذیری و خود آگاهی در آنان تقویت گردد (فرهمندیان، 1387). مطالعات نشان داده است که با احساس تعلق فرد نسبت به محیط یا مکانی خاص، میزان تعهد و احساس مسئولیت و فداکاری او نسبت به محیط یا آن مکان خاص افزایش می یابد ( ناطق پور، 1389).
دانش آموزان در شرایطی که خود را با مدرسه بیگانه بدانند، هر چند در مدرسه حضور داشته باشند و درس بخوانند و از حقوق خود قانونی برخوردار باشند، اما با تعاریف اجتماعی دانش آموزان تلقی نمی شوند. دانش آموزی از دیدگاه اجتماعی زمانی تحقق می یابد که دانش آموزان نسبت به مدرسه و زیر ساخت های آن احساس تعلق کنند و در توسعه مدرسه شرکت جوید. قضاوت درباره احساس مسئولیت و مشارکت اعضای مدرسه در توسعه برنامه های مدرسه، فعالیت های فوق برنامه با ارزیابی و اندازه گیری شاخص احساس تعلق به مدرسه قابل تبیین و تحقق است (ناطق پور، 1389).
یافته های پژوهشی حاکی از آن است که تجاربی که دانش آموزان در مدرسه کسب می کنند تاثیر بسزایی در افت تحصیلی آنان دارد. محققین دریافتند دانش آموزانی که در مدرسه موفق هستند معمولا دارای نوعی احساس وابستگی به مدرسه هستند و این دسته از دانش آموزان معمولا عملکرد تحصیلی بهتری نسبت به دیگران دارند و به همین دلیل است که دانش آموزان موفق کمتر دچار افت تحصیلی می شوند( آرگایل، مایکل12، 2006). جانوز و همکاران ( 2000) دریافتند که متغیرهای مربوط به تجارب مدرسه بهترین پیش بینی کننده افت تحصیلی است و دیگر متغیرهای روانشناختی، حتی اگر معنی دار هم باشند نمی توانند به اندازه تجارب مدرسه قابلیت پیش بینی کننده داشته باشند(علی پور و همکاران، 1384).
روابط با دیگران یعنی احساس رضایت و صمیمت از رابطه با دیگران و درک اهمیت این وابستگی ها(کون و ریمپلا13، 2002). افرادی که بنا به دلایلی قادر به ایجاد رابطه قابل قبول نیستند، اغلب دچار اضطراب، احساس بیهودگی و انزوای روز افزون می شوند. ارتباط بین فردی در کامیابی های ما در بسیاری از جهات مانند رشد و توسعه اجتماعی و همچنین ساخت هویت مثبت و منطقی ضروری است. اگر چه ادعا شده است که گروه همسالان و ارتباطشان می تواند در افت تحصیلی موثر واقع شود اما فاین14(1986) معتقد است که گروه همسالان فقط بخشی از دل مشغولی های درون مدرسه است و عامل روابط خانوادگی نقش اساسی تری به بعهده دارد.
افزایش ارتباطات نوجوانان با مدرسه باعث برانگیختن ارتباطات رسمی با همسالان و دوستان می شود. نوجوانانی که تحت تاثیر همسالان و دوستانی هستند که آنها را درگیر در ورابط غیر رسمی و رفتارهای غیر قانونی می کنند، بیشتر در معرض مردود شدن می باشند. در حالی که نوجوانانی که در فعالیت هایی مشارکت دارند که باعث افزایش حس مثبت آنها به مدرسه (احساس تعلق به مدرسه) می شود به احتمال کمتری دچار انحرافات رفتاری می شوند (پشت مشهدی، 1389).
رابطه ی عمیق ما بین هویت و ارتباط به طور غم انگیزی در کودکانی دیده می شود که از ارتباط انسانی محدودی برخوردار بوده اند. مطالعه های موردی از کودکانی که از دیگران منزوی شده بودن نشان می دهد که آ نها فاقد یک خود پنداره محکم هستند و رشد ذهنی و فیزیکی آن ها با نبود و فقدان کلام و زبان به طور جدی آسیب دیده است. ارتباط با دیگران نه تنها بر احساس هویت ما تاثیر دارد بلکه مستقیما بر بهزیستی روانی و جسمانی ما موثر است ( نیشیدا15 ،1999 ). تحقیقات نشان می دهد که ارتباط با دیگران سلامت فرد را ارتقا می دهد در حالی که انزوای اجتماعی با استرس، بیماری و مرگ زودهنگام مرتبط است (کولیر و توماس16، 1998). افرادی که فاقد دوست صمیمی هستند اضطراب و افسردگی بیشتریی دارند تا افرادی که به دیگران نزدیک هستند .گروهی از محققان تحقیقاتی را که در رابطه با سلامت و رابطه با دیگران بود را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که انزوای اجتماعی به لحاظ آماری همان قدر برای سلامتی خطرناک است که فشار خون بالا، مصرف دخانیات، چاقی یا کلسترول بالا خطرناک است (کولیر و توماس، 1998). کیم17( 1988) در مطالعه ای نشان دادند که کودکانی که از طریق مهارت های ارتباطی کافی برخوردار نیستند مراجعات بیشتری به متخصصین بهداشت روان دارند.
کینساید18 (1979) در یک مطالعه ی طولی نشان داد که کودکان غیر اجتماعی بیشتر از سایر کودکان به بزهکاری گرایش پیدا می کنند. تحقیقات نشان می دهد که ارتباط با دیگران سلامت فرد را ارتقا می دهد در حالی که انزوای اجتماعی با استرس، بیماری و مرگ زودهنگام مرتبط است (کولیر و توماس، 1998).
با توجه به مجموع مطالب ذکر شده و نظر به اهمیت برخورداری افراد از مثبت نگری و نقش آن در سلامت بدنی و روانی افراد این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مثبت نگری بر افزایش تعلق به مدرسه و روابط با دیگران انجام می گیرد. مثبت نگری توجه به جنبه های مثبت افراد می باشد یعنی تاکید بر نقاط قوت و بهینه افراد است. تعلق به مدرسه نیز زمانی در دانش آموزان به وجود می آید که با داشتن تفکرات مثبت نسبت به مدرسه بیشتر به بروز رفتار سالم و موفقیت تحصیلی می شوند و همین مثبت نگری باعث کاهش عوامل خطر ساز در مدرسه می شود.
بیان مساله
وقتی افراد خود را بعنوان عضوی از یک گروه یا طبقه اجتماعی طبقه بندی می کنند، نوعی حس تعلق به وجود می آید. این حس تعلق نیز ممکن است به وسیله فرایندهای پویا مانند تمایل به ارتقای خود یا خود اثباتی و خود سازگاری برانگیخته شود ( تاجفل و تورنر19 2007).
تعاریف متعددی درباره ی احساس تعلق به مدرسه عنوان شده است. جامعترین تعریف مبتنی بر دیدگاه زیست بوم شناسانه یا مبنی بر بعد اجتماعی است. در این رویکرد احساس تعلق به صورت عمومی عبارتست از توصیف کیفیت ارتباطات در سطح جامعه و به صورت اختصاصی احساس تعلق به مدرسه به عنوان دیدگاه افراد که باعث افزایش پیوند آنان با محیط مدرسه می شود تعریف می گردد (جانوز و همکاران، 2000، به نقل از مک نلی، نان مکر و بلوم، 2002). مک نلی20 و همکاران( 2002) مهمترین عناصر تعلق را عبارت از ارتباط موثر افراد با اعضای جامعه مدرسه، میزان تعلق افراد به اهداف جمعی و شمول یا میزان دخالت اعضا در فعالیت های اجتماعی می دانند. در این رویکرد سعی شده است به مدرسه بعنوان بخشی از جامعه نگاه شود که برای بررسی آن می بایست آن را در بافت اجتماعی مورد بررسی قرار داد( روا، استوارت و پاترسون212007).
از سویی امروزه ارتباط با دیگران، یکی از مهمترین و در عین حال با ارزشترین بخش از زندگی هر یک از ما را تشکیل میدهد. هر یک از ما چه در محیط کار و چه در محیط خانه ، با دیگران به نوعی در ارتباط هستیم. در واقع بیشترین ساعت عمر ما در ارتباط با دیگران سپری می شود. در نتیجه نوع این ارتباط در زندگی هر کس نقش بسیار مهمی را ایفا میکند. درمجموع دوستی های پایدار و موفق، روابط خانوادگی گرم و موفقیتهای تحصیلی و شغلی به مهارتهای ارتباطی ما بستگی دارد ( آلدن و بیلینگ22، 1993).
ارتباط یکی از مهمترین زمینه های سلامت زندگی اجتماعی و منشا فرهنگ و بعنوان زمینه و مبنای حرکت و ارتقای انسانی است که اگر ویروسی شود، بی شک پایه اصلی زندگی می لغزد و رضایت آن محو می شود. در این میان ارتباط موثر با دیگران، مهارتی است که انسان را در موقعیت ممتاز و مهمتری قرار می دهد و دستیابی به موفقیت و خوشبختی را سهل تر می سازد. ارتباط موثر و مثبت رابطه ای است که در آن شخص به گونه ای عمل می کند که منجر به در نظر گرفتن دیدگاه های گوناگون، انجام به موقع کار با توجه به شرایط زمان و مکان، برنامه ریزی و کوشش در امور مفید و دوری از کارهای بی فایده، رازداری و کنترل رفتار، برداشت واقع بینانه از جهان و عبرت آموزی از وقایع گذشته و تقویت خود پنداره و اتکای به نفس می شود ( امیر حسینی، 1387).
در روانشناسی کاربردی23 گرایشی نو مطرح شد که از آن با عنوان روانشناسی مثبت24 نگر یاد شد. این گرایش به نهضتی نو در روانشناسی معروف شد که به شادی و جهت گیری شادکامی25 و بهباشی26 افراد می پردازد و در همین مدت به حیطه های کاربستی روانشناسی و از جمله به حوزه روانشناسی بالینی و مشاوره گسترش یافته است. روان درمانگران مثبت نگر علاقه مند به ایجاد و تقویت توانمندی ها، خودمختاری27، تسلط محیطی28، رشد شخصی29، روابط با دیگران30، هدفمندی در زندگی31، پذیرش خود32 با هدف کنترل نقاط ضعف و اصلاح جنبه های بد زندگی اند. روان شناسان مبثت نگر برقراری نوعی توازن و تعادل را ضروری می دانند، توازنی که درآن نقاط قوت و ضعف افراد با هم در نظر گرفته و درک شود. اگرچه روان شناسان مثبت نگر بررسی آسیب شناختی را دارای اهمیت می دانند، و از پژوهش های صورت گرفته در زمینه های آسیب شناختی در کارشان سود می برند، درعین حال بررسی وتهیه اطلاعاتی درباره چیستی وچگونگی کارکرد افراد و عوامل تعدیل کننده آسیب ها در مردم هم ضروری و لازم است (خدایاری فرد، 1379).
بسیاری از افکار منفی که به ذهن افراد هجوم می آورند، در حقیقت باورهایی هستند که افراد درباره خودشان، دیگران یا دنیا دارند. بخشی از کمک به افراد برای آن که احساس و عملکرد بهتری در زندگی روزانه داشته باشند، از طریق آموزش دهی به آنان برای کنترل و تغییر افکار منفی یا نادرست صورت می گیرد. آنان همچنین می آموزند تا در جهان، موضعی فعال اتخاذ کنند و زندگی خود را شخصاً شکل دهند، نه این که هر آنچه بر سرشان می آید، به گونه ای منفعل بپذیرند .به علاوه آنها از طریق آموزش این مهارت ها قادر می شوند ارتباط میان افکار، احساسات و رفتارهای خود را درک کنند( سوزان33؛ 2007، ترجمه: حسینی و ایزدی، 1385).
اسمیت و ترود (1975) در پژوهش خود نشان داند که آموزش مثبت‏اندیشی بر انگیزش پیشرفت موثر است. دستغیب و همکاران (1391) در پژوهشی به بررسی تاثیر آموزش مهارت‏های مثبت‏اندیشی بر خلاقیت دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان پرداختند. نتایج تحقیق وی نشان داد که با آموزش مهارت‏های مثبت‏اندیشی ‏می‏توان خلاقیت دانش آموزان را افزایش داد. برخوری و همکاران (1389) در پژوهشی با عنوان اثربخشی آموزش مهارت‏های مثبت‏اندیشی به شیوه گروهی بر انگیزه پیشرفت، عزت نفس و شادکامی دانش آموزان پسر پایه ی اول دبیرستان شهر جیرفت به این نتیجه رسیدند که آموزش مهارت‏های مثبت‏اندیشی تاثیر معناداری برافزایش نمره‏های انگیزه ی پیشرفت و افزایش نمره‏های شادکامی داشته باشد.
کار34 (2006) نشان داد که مطالعه‏های آزمایشگاهی با القای خلق مثبت (مانند یک هدیه غیرمنتظره، خواندن خود بیانی‏های مثبت، به یادآوردن یک رویداد مثبت و یا گوش دادن موسیقی) نشان ‏می‏دهند که این حالت های خلقی القاشده به خلاقیت، تفکر و رفتار انعطاف پذیر بیشتر منجر ‏می‏شود. اسنایدر35 (2005) در یک مطالعه نشان دادند که مداخلات مثبت‏اندیشی باعث بهبود عزت نفس و معنای زندگی میشود و همین طور اضطراب و افسردگی را کاهش ‏می‏دهد.
در تحقیقی که توسط ابوالقاسمی و همکاران صورت گرفت، نتایج نشان داد که بین مدارس هوشمند و عادی در متغیرهای احساس تعلق به مدرسه، انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد و دانش آموزان مدارس هوشمند دارای انگیزه پیشرفت، پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه بیشتری نسبت به دانش آموزان مدارس عادی دارند (ابوالقاسمی و همکاران، 1390).
مشهدی و همکاران (1389) در تحقیقی با عنوان نقش تعلق به مدرسه در گرایش به سوء مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران به این نتیجه رسیدند که التزام و تعهد به قوانین مدرسه سهم بیشتری در تعلق و ارتباط با همسالان دارد.
آدلی بو36 (2007) در تحقیقی به بررسی رابطه بین عضویت در مدرسه (احساس تعلق، پذیرش در میان دوستان، مشارکت در مدرسه) با دیدگاه زمانی (حال و آینده) و پیشرفت دانش آموزان آفریقایی – آمریکایی پرداخت و به رابطه مثبت بین احساس تعلق و پیشرفت دانش آموزان دست یافت. تحقیقات نشان می دهد که ارتباط با دیگران سلامت فرد را ارتقا می دهد در حالی که انزوای اجتماعی با استرس، بیماری و مرگ زودهنگام مرتبط است افرادی که فاقد دوست صمیمی هستند اضطراب و افسردگی بیشتریی دارند تا افرادی که به دیگران نزدیک هستند (کولیر و توماس، 1998).
با درنظر گرفتن مجموع مطالب ذکر شده و با توجه به اثر بخش بودن مثبت اندیشی بر عملکرد تحصیلی و همچنین بر عزت نفس (برخوری و همکاران، 1389) وخلاقیت آنها (دستغیب و همکاران، 1391) سازگاری اجتماعی دانش آموزان و انگیزش پیشرفت و بهبود وضعیت تحصیلی دانش آموزان (ابوالقاسمی و همکاران، 1390) پژوهشگر به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا آموزش این رویکرد می تواند بر افزایش احساس تعلق به مدرسه و روابط با دیگران مفید واقع شود و به بیان دیگر آیا مثبت نگری می تواند باعث افزایش تعلق دانش آموزان به مدرسه و همچنین روابط آنان با دیگران شود؟
اهمیت و ضرورت تحقیق
نبود احساس تعلق به مدرسه می تواند باعث افت تحصیلی و همچنین ترک تحصیل شود(راوی شانکار و پان372008). نداشتن روابط با دیگران می تواند باعث شکست تحصیلی شود( تاجفل و تورنر2007). تعلق به مدرسه به عنوان یک فاکتور حمایتی در جهت برون داده های مثبت آموزشی و کم شدن رفتارهای پر خطر در بین دانش آموزان می باشد. افزایش احساس تعلق به مدرسه طبق نتایج تحقیقات زیادی که در این زمینه انجام شده است دارای رابطه و تاثیر بر افزایش پیشرفت تحصیلی و انگیزه دانش آموزان گودنو38( 1996)، جلوگیری از رفتارهای پر خطر، بزهکاری و همچنین افزایش بهداشت روان دانش آموزان به خصوص در دوره نوجوانی می شود(لد39، 2004).
فهم و درک عوامل دخیل در داشتن احساس مثبت در روابط بلند مدت در موقعیت های بالینی از اهمیت بسزایی برخوردار است. روابط با دیگران یعنی احساس رضایت و صمیمت از رابطه با دیگران و درک اهمیت این وابستگی ها( کون و ریمپلا، 2002).
بوند40 و همکاران( 2007) در پژوهش خود با عنوان تعلق اجتماعی و تعلق به مدرسه به عنوان پیش بینی کننده های عملکرد تحصیلی و سلامت روان نوجوانان نتیجه می گیرند که تعلق به مدرسه به عنوان یک فاکتور حمایتی در جهت برون داده های مثبت آموزشی و کم شدن رفتارهای پر خطر در بین دانش آموزان می باشد.
از آنجایی که شیوع ناهنجاریهای روانی ناشی از ناامیدی41 در زندگی، شرایط سخت زندگی امروزی، مشکلات اقتصادی و اجتماعی، یکنواختی زندگی روزمره، دوری افراد از طبیعت و موارد دیگر افزایش چشمگیری داشته است و این عوامل بعنوان یک آسیب روانی بسیاری از افراد جامعه را درگیر ساخته است، به همین خاطر روشهای مختلفی برای کمک به افراد و همچنین در راستای بهباشی و عملکرد بهتر آنان و همچنین افکار امیدوارانه42 و زندگی اصیل43داشته به کار گرفته می شود(شولتز و شولتز، 2008).
آموزش مثبت نگری کاربرد هایی در آموزش وپرورش، تجارت، مشورت های سازمانی، ازدواج وروابط بین فردی، تربیت فرزند، ورزش، آموزش و مربی گری و موارد دیگر دارد( مویی 2006، ترجمه براتی1391).
زندگی اجتماعی بدون همکاری جمعی و مشارکت در انجام وظایف امکان پذیر نیست. مهمترین پیامد فرایند رفتن به مدرسه و تعلق داشتن به آن، افزایش مهارتهای اجتماعی لازم می باشد و تعدادی از دانش آموزان که در تعاملات اجتماعی با همسالان خود دچار مشکل هستند و به آنها تعلقی ندارند در معرض خطر مشکلات عاطفی – اجتماعی و عملکرد تحصیلی ضعیف قرار دارند.
مدرسه به واسطه محدود کردن روابط اجتماعی در قلمرویی نسبتا کوچک و بسته، احساس تعلق به گروه را فراهم آورده و تقویت می کند و این حس باعث می شود که فرد خود را جزیی از مکان بداند و مکان برای او قابل احترام باشد. احساس تعلق به مدرسه نه فقط باعث هماهنگی و کارکرد مناسب دانش آموز می شود، بلکه عاملی برای احساس امنیت، لذت و ادراک عاطفی دانش آموزان نیز می باشد و به هویت مندی آنها و احساس تعلق دانش آموزان به مکان مورد نظر منجر می شود. احساس تعلق داشتن به مدرسه، مدیر، معلمان و کارکنان مدارس با گروههای همسال هدفمند می تواند احساس ارزشمند بودن و هدفدار بودن را در فرزندان ما ایجاد کند، عزت نفس را در آنها رشد دهد و باعث شود حس مسئولیت پذیری و خود آگاهی در آنان تقویت گردد.
اهداف پژوهش
هدف اصلی
تعیین اثر بخشی آموزش مثبت نگری برافزایش احساس تعلق به مدرسه و روابط با دیگران
اهداف جزیی
تعیین اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر افزایش احساس تعلق به مدرسه
تعیین اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر روابط با دیگران
فرضیه های پژوهش
فرضیه اول: آموزش مثبت نگری برافزایش احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه تاثیرمعناداری دارد.
فرضیه دوم: آموزش مثبت نگری بر روابط دانش آموزان با دیگران تاثیرمعناداری دارد .
تعریف مفاهیم پژوهش
تعریف نظری: مثبت نگری مطالعه علمی کارکردهای بهینه و مطلوب انسانی است. با این اهداف از عواملی که به افراد، چه به صورت فردی و چه به صورت گروهی، کمک می کند تا به رشد و بالندگی برسند، شناخت بیشتری پیدا می کنیم و آن ها را بهتر به کار می بندیم. آموزش مثبت نگری یعنی مطالعه علمی کار کرد یک انسان ایده آل. آموزش مثبت نگری برقراری نوعی توازن و تعادل است، توازنی که درآن نقاط قوت و ضعف افراد با هم در نظر گرفته و درک می شود(کار، 2006).
تعریف عملیاتی: در این پژوهش منظور از آموزش مثبت نگری، 9 جلسه بحث های منظم و تکالیف سازمان یافته ای از جمله نوشتن نقاط مثبت موجود در مدرسه و نیز نقاط قوت در ارتباطات با دیگران است که به دانش آموزان کمک می کند تا بتواند تغییراتی مطلوب ارتباطات و تعلق به مدرسه خود پدید آورند (چراغیان، 1394). شیوه ی اجرای پژوهش به این صورت بود که ما ابتدا از دو گروه( کنترل و آزمایش) پیش آزمون به عمل آوردیم. سپس ما گروه آزمایش را به مدت 9 جلسه 60 دقیقه ای مورد آموزش قرار دادیم. شرح جلسات ما بطور مفصل در قسمت پیوست پایان نامه می باشد و ما خلاصه آن جلسات را به شرح زیر آورده ایم. احساس تعلق به مدرسه
تعریف نظری: احساس تعلق به مدرسه یعنی احساس یکی بودن یا همانندی دانش آموزان با مدرسه است که از ویژگیهای محوری و پایدار آن است( راوی شانکار و پان 2008).
تعریف عملیاتی: نمره ای است که دانش آموزان از طریق نمره پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (احساس ارتباط با مدرسه) (بری،بتی،وات ،2004) به دست می آورند.
ارتباط با دیگران
تعریف نظری: روابط با دیگران یعنی احساس رضایت و صمیمت از رابطه با دیگران و درک اهمیت این وابستگی ها( کون و ریمپلا ، 2002).
تعریف عملیاتی: نمره ای است که دانش آموزان از طریق مقیاس روابط با دیگران( ریف، 1989)به دست می آورند.

اساس هر پژوهشی را روش تحقیق آن پژوهش تشکیل می دهد. انتخاب روش تحقیق مناسب، به هدف و ماهیت پژوهش بستگی داشته و دقت در انتخاب آن موجب انسجام هرچه بیشتر پژوهش خواهد شد. بنابراین پس از تشریح طرح و ادبیات نظری و پژوهشی تحقیق در فصول قبل، در این فصل ابتدا به بیان روش تحقیق این پژوهش خواهیم پرداخت، سپس جامعه، نمونه و روش نمونه گیری معرفی می گردد و در نهایت ابزار اندازه گیری و روش تجزیه و تحلیل داده ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
روش تحقیق
این تحقیق را می توان از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ طرح تحقیق نیمه آزمایشی دانست.
طرح پژوهش
طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل از دو گروه آزمایش و گروه کنترل معادل تشکیل شده است. براساس این طرح هر دو گروه دو بار مورد اندازه گیری قرار گرفتند. اولین اندازه گیری با اجرای یک پیش آزمون قبل از آموزش، و دومین اندازه گیری پس از اتمام آموزش های مورد نیاز صورت گرفت. به منظور تشکیل دو گروه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، 10 نفر از آزمودنی ها در گروه آزمایش، 10 نفر دیگر در گروه کنترل گروه بندی شدند. به طور خلاصه دیاگرام طرح پژوهش حاضر به شکل زیر است:
گروه
انتخاب و جایگزینی تصادفی
پیش آزمون
متغیر مستقل
پس آزمون
آزمایش
R
T1
X
T2
کنترل
R
T1
—–
T2

ابزار اندازه گیری
ابزار مورد استفاده دراین پژوهش، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (بری،بتی،وات44،2004) و مقیاس روابط با دیگران( ریف45، 1989) می باشد که به معرفی این دو پرسشنامه می پردازیم:
پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (احساس ارتباط با مدرسه)46(بری،بتی،وات47،2004)
این پرسشنامه در سال 2004 توسط بری، بتی و وات به صوت جملات مثبت در مقیاس لیکرت(از کاملا موافقم تا کاملا مخالفم) طراحی شده است. پرسشنامه مذکور در سال 2005 نیز توسط بتی و بری مورد تجدید نظر قرار گرفته است که به طور کلی دارای 6 خرده مقیاس شامل احساس تعلق به همسالان48، حمایت معلم49، احساس رعایت احترام و عدالت50 در مدرسه، مشارکت در اجتماع 51، ارتباط فرد با مدرسه 52و مشارکت علمی 53میباشد.
ضریب پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 75% و برای مولفه های احساس تعلق به همسالان 73% ، حمایت معلم 89% ، احساس رعایت احترام و عدالت در مدرسه 75% ، مشارکت کردن در جامعه 84% ، ارتباط فرد با مدرسه 69% و مشارکت علمی 78% گزارش شده است(بری،بتی و وات، 2005).
در ایران نیز مکیان و کلانتر کوشه (1392) به بررسی روایی و پایایی این پرسشنامه بر روی 350 نفر از دانش اموزان دبیرستانی دختر و پسرشهر تهران (200دانش آموز پسر و 150 دانش آموز دختر) پرداختند. نتایج مربوط به روایی سازه مقیاس احساس ارتباط با مدرسه با روش تحلیل مولفه های اصلی وجود شش عامل را تائید کرد. این شش عامل توانستند 52 درصد واریانس کل را تبیین کنند (تمامی سوالات دارای بار عاملی بالای 40/0 بودند). عامل اول که حمایت معلم نام گرفت به تنهایی 217/12 از تغییرات مقیاس احساس ارتباط با مدرسه را تبیین نمود.
روایی همگرا و واگرای مقیاس احساس ارتباط با مدرسه از طریق اجرای همزمان مقیاس فرسودگی تحصیلی و انگیزش پیشرفت هرمنس محاسبه شد. نتایج نشانگر این است که ضریب همبستگی بین مقیاس احساس ارتباط با مدرسه و فرسودگی تحصیلی برابر567/0- است، بنابراین رابطه منفی معناداری بین این دو مقیاس وجود دارد و این مسئله روایی واگرای مقیاس احساس ارتباط با مدرسه را تائید میکند. روایی همگرای مقیاس احساس ارتباط با مدرسه از طریق اجرای همزمان پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس محاسبه شد. نتایج حاکی از این است که ضریب همبستگی بین نمره کل پرسشنامه احساس ارتباط با مدرسه و مقیاس انگیزش پیشرفت برابر441/0 میباشد، لذا همبستگی مثبت و معناداری بین دو مقیاس مذکور وجود دارد و این نتیجه روایی همگرای مقیاس احساس ارتباط با مدرسه را تائید میکند (مکیان و کلانتر کوشه، 1392).
مقیاس روابط با دیگران( ریف)
این مقیاس یکی از مقیاسهای شش گانه بهزیستی روانشناختی ریف است که برای اولین بار توسط ریف(1989) طراحی و ساخته شده است. این مقیاس 14 جمله ای در یک درجه بندی لیکرتی روابط فرد با دیگران را به روش خود گزارش دهی مورد ارزیابی قرار می دهد. در این مقیاس 7 جمله در بر گیرنده تعاملات و ارتباطات مثبت با دیگران است و 7 جمله دیگر تعاملات و ارتباطات منفی را ارزیابی می کند که در نهایت پس از معکوس کردن 7 جمله دوم نمره کلی روابط با دیگران محاسبه می شود. همسانی درونی این مقیاس در پژوهش سگرین و تیلور54 ( 2007) که برای سنجش روابط با دیگران استفاده شده 89/. گزارش شده است. با توجه به اینکه این پرسشنامه، بر اساس پرسشنامه ریف( 1989) طراحی شده، بنابراین از روایی لازم برخوردار است. همچنین نتایج بدست آمده از الگوی تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل، حاکی از تایید سوالات پرسشنامه است. این آزمون توسط ( دکتر بیانی، کوچکی و بیانی) در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزاد شهر هنجار یابی شد. در یک بررسی توصیفی- مقطعی 145 دانشجوی دانشگاه آزاد واحد آزاد شهر ( 96 زن و 49 مرد) که به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شده بودند به سوالات این مقیاس پاسخ دادند. داده ها به کمک روشهای آماری توصیفی و ضریب همبستگی تحلیل شدند. ضریب پایایی به روش بازآزمایی مقیاس به زیستی روانشناختی ریف 82/0 و خرده مقیاس روابط با دیگران 77/0 بدست آمد ( بیانی، کوچکی و بیانی، 1387).
پژوهش حاضر نیز ضرایب پایایی مقیاس ها به شرح زیر بدست آمد:
ضریب پایایی مقیاس های پژوهش
ملاک های پایایی
مقیاس
آلفای کرونباخ
اسپیرمن براون
تعلق به مدرسه
89/0
84/0
ارتباط با دیگران
78/0
77/0
همانگونه که مشاهده می شود ضرایب پایایی مقیاس ها در دامنه ی مطلوب قرار دارد.
روش تجزیه و تحلیل داده ها
در مواردی که داده های حاصل از اجرای تحقیق بصورت کمی (عدد و رقم) جمع آوری شود، تحلیل کمی روی داده ها صورت می گیرد. بدین منظور از نرم افزار SPSS در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، استفاده شده است و داده های تحقیق، در دو سطح گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند:
الف) در سطح توصیفی،از جدول های آماره های توصیفی جهت بررسی متغیرهای پژوهش در نمونه استفاده شده است.
ب) در سطح استنباطی، متناسب با سطح سنجش داده ها و مفروضات آماری، از آزمون تحلیل کواریانس جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است.

فهرست منابع
منابع فارسی
آرگایل، مایکل(2006). روانشناسی شادی. ترجمه: حمید نشاط دوست و همکاران، 1383. اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی، چاپ اول.
الیس، آلبرت (2007). احساس بهتر، بهتر شدن، بهتر ماندن (ویراست ششم). ترجمه مهرداد فیروز بخت. (1391). تهران: نشر رسا.
امیر حسینی، خسرو.( 1378). مهارت های اساسی زندگی سالم. تهران: نشر عارف کامل.
اسلامی نسب، علی.( 1373). روانشناسی سازگاری. تهران: انتشارات دانشگاه آزاد.
باران،ح (1390). مقایسه ی انگیزش تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری. مجله ناتوانی های یادگیری. دوره 3 شماره 4.
برنز، دیوید. از حال خوب به حال بد، ترجمه: قراچه داغی، مهدی (1383). انتشارات آسیم.
برخوری، حمید؛ رفاهی، ژاله؛ فرح بخش، کیومرث (1389). اثر بخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر انگیزه پیشرفت، عزت نفس و شادکامی دانش آموزان پسر سال اول شهرستان جیرفت. نشریه: رهیافتی نو در مدیریت آموزشی. دوره دوم. شماره 5. از ص 131 تا ص 144.
بیانی، علی اصغر؛ کوچکی، عاشور محمد؛ بیانی، علی( 1387). روایی و پایایی مقیاس به زیستی روانشناختی ریف. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال چهاردهم، شماره 2.
پشت مشهدی، مرجان؛ احمد آبادی، زهره؛ پناغی، لیلی؛ زاده محمدی، علی و رفیعی، حسن (1389). تعلق به مدرسه در گرایش به سوء مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران. نشریه علوم رفتاری، شماره 8.
جینا.ال. مگیار- موئی(2008). فنون روانشناسی مثبت گرا. ترجمه: دکترفرید براتی. سده چاپ اول (1391). تهران: انتشارات رشد.
حجازی، الهه و زهره ظهر وند(1380)." بررسی ملاک ها و کیفیت دوستی در کودکان و نوجوانان دختر" مجله روانشناسی و علوم تربیتی، س 6، ش 1.
خدایاری فرد، محمد (1379). کاربرد مثبت نگری در روان درمانگری با تاکید بردیدگاه اسلامی. مجله روانشناسی وعلوم تربیتی دانشگاه تهران.
رضوان، حکیم زاده؛ کمال، درانی؛ مهدی، ابوالقاسمی؛ فرهاد، نجاتی (1393). بررسی رابطه ی احساس تعلق به مدرسه با انگیزه ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ی متوسطه نظری شهر اصفهان. مقاله 8، دوره 21، شماره 1، پاییز و زمستان 1393، صفحه 151-166.
سلیگمن، مارتین ای. پی (2006). خوش بینی آموخته شده. ترجمه قربانعلی خدایی(1392). تهران: انتشارات رایین. چاپ سوم.
سلیگمن، مارتین ای .پی ) 1996.(کودک خوشبین .ترجمه ی فروزنده و داورپناه (1383) . تهران: انتشارات رشد، چاپ اول.
سرمست، بهرام؛ متوسلی، محمد مهدی (1389). بررسی و تحلیل نقش مقیاس شهر در میزان احساس تعلق به مکان (مطالعه موردی: شهر تهران) مدیریت و برنامه ریزی شهری، سال هشتم، شماره 26، 1-2.
سلیمانی، منصور (1389). ضرورت آموزش مهارتهای اجتماعی به دانش آموزان کم توان ذهنی و ارائه رویکردی نو در آموزش مهارتهای اجتماعی. نشریه تعلیم و تربیت استثنایی، شماره 103. از صفحه1-6
سیده مریم دستغیب، حمید علیزاده، نور علی فرخی (1391). تاثیر مهارتهای مثبت اندیشی بر خلاقیت دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان.نشریه: ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی: بهار 1391 , دوره 1 , شماره 4 ; از صفحه 1 تا صفحه 17.
سهرابی اسمرود، فرامرز؛ جوان بخش، عبدالرحمن (1388). اثر بخشی تقویت مهارتهای مثبت اندیشی بر منبع کنترل دانش آموزان دبیرستانی شهرستان گرگان. عنوان نشریه: دانشور رفتار. آبان ماه 1388، دوره 16، شماره 137. از صفحه 59 تا صفحه 68.
شارف، ریچارد اس( 2008). نظریه های روان درمانی و مشاوره. ترجمه مهرداد فیروز بخت(1388). تهران : انتشارات رسا، چاپ دوم.
شولتز، دوان و شولتز، سیدنی( 2008). روانشناسی شخصیت. ترجمه یحیی سید محمدی (1388). ویراست هشتم؛ چاپ پانزدهم؛ تهران نشر ویرایش.
علی پور، احمد؛ نور بالا، احمد علی؛ اژه ای، جواد و مطیعیان، حسین.( 1384). شادکامی و عملکرد ایمنی بدن، مجله روانشناسی، سال چهارم، شماره 2.
علی پور، احمد؛ نوربالا، احمد علی ( 1387). شادکامی و عملکرد ایمنی بدن، مجله روانشناسی سال چهارم، شماره 3.
فرهمندیان، محمد (1387). نیاز به احساس تعلق داشتن، نشریه پیوند، شماره 278. ص 3-1.
کار،آلان(2006) روانشناسی مثبت: علم شادمانی ونیرومندیهای انسان .ترجمه حسن پاشا شریفی و جعفر نجفی زند. (1388). تهران: انتشارات رشد.
کوئیلیام، سوزان (2007). تفکر مثبت. ترجمه: محمد علی حسینی و شیوا ایزدی (1385). تهران: انتشارات سارگل.
کویلیام، سوزان(2006). مثبت اندیشی و مثبت گرایی/ نویسنده: سوزان، کویلیام، مترجمان: فرید براتی سده- افسانه صادقی. تهران: انتشارات: جوانه رشد(1390).
گل محمدی، احمد (1389). جهانی شدن تعلق و هویت. تهران، نشر نی.
مشکوه، مریم؛ نصیری فیروز، علیرضا (1388). خودارزشیابی راهکارهای فراشناختی در بالا بردن دانش گرامری دانش آموزان. نشریه علمی – پژوهشی فناوری آموزش، سال چهارم، جلد 4، شماره 1.
مطلبی، قاسم، جوان فروزنده، علی (1390). مفهوم احساس به تعلق و عوامل تشکیل دهنده آن. مجله هویت شهر. شماره 8. سال پنجم، صص 27-37.
مصرآبادی جواد، فتحی آذر اسکندر و استوار نگار، اثربخشی ارائه، ساخت فردی و گروهی نقشه مفهومی به عنوان یک راهبرد آموزشی، نوآوریهای آموزشی، شماره 1384 ،13 ، صفحه های 11 الی 31.
مکیان و کلانتر کوشه(1392). بررسی روایی و پایایی پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (احساس دلبستگی به مدرسه) (بری، بتی و وات، 2004). مجله: در دست چاپ.
ناطق پور، محمد جواد (1389). نقش خانواده در تقویت احساس تعلق اجتماعی در فرزندان، نشریه رشد آموزش علوم اجتماعی، شماره 36.
Reference
Alden, L. E., &Bieling, P.M.(1993). Perfectionism in an interpersonal context. Journal of counsulting and clinical psychology, 68: 114-124.
Adelabu , A.D, (2007) , Time perspective and school membership as correlates to academic achievement among African American adolescents. Teaching and Teacher Education.
Anderson, C. A, (2007). Belief perseverance, Encyclopedia of social Psychology. Thousand Daks, CA: Sage.
Altman, I. and Setha low (1992). Place attachment, plenum Press, New York.
Bacon. La Shawn Catrice (2011). Role self-concept and academic achivement of Africa American student transitioning from urban to rural school. The university of lowa.
Baker, J. Grant, s., & Morlock, L.(2011). The teacher-student relationship as a developmental context for children with internalizing or externalizing behavior problems. School Psychology Quarterly, 23(1), 3-15.
Beaty, brendy. Brew , chiristian (2005). Measuring student dense of connectedness with school, development of instrument for use in secondary school, leading & mamaging. Vol 2.ppl-40.
Berzonsky, M. D., & Kuk, L.S., (2005). Identity style, psychological Maturity, and academic performance Personality and Individual Differences. 39, 235-247.
Barnlund, D. C. (1970). A transactional model of communication. In K. K. Sereno & C. D. Mortensen (Eds.), Foundations of Communication Theory (pp. 83-102). New York: Harper & Row.
Carr, A. (2004). Positive Psychology, The Science of Happiness and HumanStrengths. New York. Brunner-Routledge.
Chan , D. (2010). Talent Development From a Positive Psychology Perspective. Hong Kong Educational Research Association, 25, 1.

Chan, F.M.(2002). Developing information literacy in Malaysian Smart schools: resource – based learning as a tool to prepare todays students for tomorrow,s society In: single, D et al.(Ed): school libraries for a Knowledge society. Proceedings of the 31 st. Annual conference of the International Association of school librarianship, petaling Jaya, Kuala lumpur, Malaysia (4-9 August, 2002). Seatle. WA, IASL: 203-215.
Collier, M.J., & Thomas, M. (1988). Cultural identity, In Y.Y. Kim & W.B. Gudykunst (Eds.),Theories of intercultural communication (pp. 99-120). Newbury Park, CA: Sage.
Cooper CL. ;( 2008).Theories of organizational stress. USA: Oxford University.
Duckworth AT, Steen TA, Seligman MEP (2005). Positive psychology in clinical practice; 1: 629 – 657.
Dunkley,D.M., Zuroff, D.C.,&Blankstein, K.R.(2003). Self – critical perfectionism and daily affect dispositional and situational influences on stress and coping. Journal of personality and social psychology 84: 234-252.
Dunkley, D. M., Zuroff, D. C., & Blankstein, K. R. (2006). Specific perfectionism components versus self-criticism in predicting maladjustment. Personality and individual defferences, 40: 665-676.
Dutton, J.; Dukerich, J., &Harquail, C. V. (1994). Organizational images andmembership commitment, Administrative Science Quarterly, 34, 239-263.
Fagan, J. and Paban,E.(1990)."contributions of delinquency and substance use to school dropout among inner-city youth" youth and society.
Fine, M.(1986)" why urban adolescence drop into and out of public high school " . Teachers college record, pp: 393-409.
Froman, L. (2009, August 26). Positive psychology in the workplace. (Electronic version). Journal of Psychology Department, 2, 169-185.
Goodenow, C.(1996). The relationship of school belonging and friend,s Values to academic motivation among urban adolescent students. Journal of Experimental Education, 62 60-71.
Henrich, c. cheristopher; Brookmeyr, a kathryn; shahar, Gobn (2005). Weapon violence in adolescence: parentand and school connectedness development psychology. Vol 2(6).
Hewitt, P. L., &Flett, G. L. (1999). Perfectionism and Sexual Haboke,A.M.,
in Intimate Relationships. Journal of Psychopalhologyand Satisfaction assessment,21(4): 212-224.
Hidealgo, Carmona & Hernandez, Bernard (2001). Ploce Attachment: Conceptual Empirical Quastion, Jornal of psychology. Vol 21,pp 273-278.
Jorgensen , I. S., & Nafstad, H.E(2004). Positive psychology; Historical, philosophical and epistemological perspectives. In P Alen linley and S. Joseph (Eds), Positive psychology in practice New Jersy: John wiley & Sons.
Janosz, M.;Blance, M., Boulerica, B., and Tremblay, R.E.(2000)." Predicting Different Types of school Dropouts: A Typological Approach with Two longitudinal samples" Journal of Educational psychology. Vol. 92, No .1.
Kim, Y.Y. (1988). Communication and crosscultural adaptation. Clevendon, UK: Multilingual Matters.
Kincaid, D.L. (1979). The convergence model of communication. Honolulu: East-West Communication Institute.
Konu A, Rimpelä M.(2002).Well-being in schools: a conceptual model. Health Promot Int; 17(1): 79-87.
Karcher MJ. )2005(.Connectedness and school violence: a framework for developmental interventions. In: Gerler ER, editor. Handbook of School Violence. Binghamton, NY: Haworth Press.
Ladd, W. Gary; Dinella, M. Lisa(2009). Continuity and change in early school engagment: predictive of cheldren achievement trajectorries from first to eighth grade? Jornal of educational psychology. Vol 101, issue 1, february 2009, 190-202.
Linley, Alex, P. and Joseph, Stephen. (2004). Positive psychology in practice. USA, New Jersey, John Wiley & Sons, Inc.
McNealy,C.,nonnemaker. J., (2002). Promoting school connectedness: evidence from the national longitudinal study of adolescent health, journal of school health, April 2002, 72,(4), 138-146.
Nakatani Y (2005). The effects of awareness – raising training on oral communication strategy use, Modern language.
Nishida, H. (1999). A cognitive approach to intercultural communication based on schematheory, International Journal of Intercultural Relations, 23, 753-777.
Pearson.C Judy and Nelson.E paul,) 1983.(Understanding and Sharing, Wm.c.Brown Company publishers.
Peterson C.A.(2006). Primer in Positive Psychology.New York: Oxford University Press;
Peterson, C., & Seligman, M. E. P. (1984).Causal explanations as a risk factor fordepression: Theory and evidence.Psychological Review, 3, 347-374.
Reder, M. E. P. (2010). Strengths of character and well-being. Journal of Social and Clinical Psychology, 23, 603-619.
Rudman, L. A., & Gustavsen, J. B. (2003). Implicit romantic fantasies and women's interest in personal power: A glass slipper effect? Personality and Social Psychology Bulletin, 29, 1357-1370.
Ryff CD, Singer BH. (2006). Best news yet on the six-factor model of well-being. Social Sci Res.; 35: 1103-1119.
Ryff CD, Singer B. (1996). Psychological well-being meaning measurement, and implications for psychotherapy research.Psychotherapy and Psychosomatics.; 65: 14-23.
Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything or is it? Exoloration on the meaning of
psychological well-being. Jornal of personality and social psychology. 57,1069-1081.
Ryff , C. D. & Keys,C. L. (1995). The structure of psychological Well- being revisited. Jornal of personality and social psychology. 69,719-727.
Ryff, C. D. & Singer, B. (1998). The contours of positive human health. Psychological Inquiry, 19, 1-28.
Rebekah. Chapman , lisa buckley, Mary C. Sheehan lan M shochet madelin romaniuk. the impact of school connectedness on violent behavior tranport risk-taking behavior and associated injuries in adolescence Queensland university of technology, kelvin grove, Australia. jornal of school volume 49, issue 4, august (2011), pages 399-410.
Ravishankar, M. N., & Pan, S. L. (2008). The influence of organizationalidentification on organizational knowledge management (KM), Omega, 36, 221-234.
Rowe, Fiona; Steward, Donald; Paterson, Carla (2007). promoting school connectedness through whole school approaches, Health Education, 107(6), 524-542.
Rickters , John E, (2007). national institute of mental health state university of New York at stony brook.
Roser, R. Midgley, C. & Urban, T.(1996). Perception of the school psychological environment and early adolescensce. Psychology and behavioral functional in school, the mediating role of goals and belonging. Jornal of educational psychology, 88, 408-422.
Schrum Sr Wilbur T.(1995). The mass media as sources of public affairs, science, and health knowledge. JOURNAL OF Library & Information Science Research. Volume 20, Issue 1, Pages 23-40.
Seligman, E .P. & Steen, T.A., & Park, N., & Peterson, C., (2005). Positive psychology progress. (Electronic version). Journal of American Psychologist, 5, 410 – 421.
Seligman, M. (2002). Authentic: Using the New Positive Psychology to RealizeYour Potential for Lasting Fulfillment. New York: Free Press.
Seligman, M,& Csikszentmihalyi, M.(2000). Positive psychology: An introduction. American Psychology, 55, 5-14.
Shin, Lilian,J (2013). Positive Activity Interventions For Mental Health Conditions. M.A thesis University of California, Riverside.
Sin, N. & Lyubomirsky, S. (2009). Enhancing well_ being and alleviating depressive symptoms with positive psychology intervention: apractice_ friendly meta_ analysis. (Electronic version). Journal of clinical psychology, 65, 467 – 487.
Smith E. The strengths-based counseling model. Counsel psychol. (2006); 34: 13-79.
Smith, R.L. & Troth. W.A (1975). Achaevement Motivation: An rational approach to psychological aducation. Journal of counseling psychology, 75, 500-503.
Snyder CR. ; (2007).Positive psychology: The Scientific and Practical Explorations of Human Strengths. Thousand Oaks, CA: Sage.
Snyder CR, Lopez SJ. (2002). (eds.) Handbook of positive psychology. New York: Oxford University Press.
Sealhof, jileon. (2009). Examining the promoting of school connectedness throught special educational university of sashatchewan.
Shin, D.C., & Johnson, D.M.(1978). Avowed happiness as an overall as sessment of the quality of life. Social indictators research. 50,473-492.
Tajfel, H., & Turner, J. C. (2007). An integrative theory of inter-group conflict, in approach to psychological aducation. Journal of counseling psychology, 75, 500-503.
Ting-Toomey, S. (1993). Communicative resourcefulness: An identity negotiation theory. In R. L. Wiseman & J.Koester (Eds.), Intercultural communication competence (pp. 72-111). Newbury Park, CA: Sage.
Wells, Amy stuart.(1989)" Middle school Education – Critical Link in Dropout Prevention" ERIC Accession, No. ED 311148.
Yum, J.O. (1988a). The impact of Confucianism on interpersonal relationships and communication. Communication Monographs, 55, 374-388.
Zuroff, D. C., Blatt, S. J., Sotsky, S. M., Krupnick, J. L., Martin, D. J., & Sanislow, C.A. (2000). Relation of therapeutic alliance and perfectionism to outcome in brief outpatient treatment of depression. Journal of Consultin£f and Clinical Psychology, 68: 114-124.

پیوست
جلسه اول
آشنایی با افراد، تشریح جلسات
هدف
معرفی و ایجاد رابطه ،تعیین چارچوب ها و قوانین گروه، بیان کلی راجع به اهداف مشاوره
محتوا
ابتدا مشاور به معرفی خود می پردازد و پس از آن از اعضای گروه خواسته می شود که خود را معرفی کنند و بعد مشاور به بیان هنجارهای مشاوره ی شامل راز داری، حضور به موقع و مرتب در جلسات گروه و همچنین بیان مشکلات خود تا جای ممکن، دادن بازخورد مناسب به همدیگر، اهمیت دادن و حمایت کردن یکدیگر، گوش دادن و به نوبت صحبت کردن را در اعضا خواستار می شوند.
مقررات حاکم
1- کلیه مباحث مطرح شده در جلسات گروهی محرمانه است و اعضاء اخلاقا متعهد می شوند مباحث مطرح شده در گروه را به خارج از جلسات انتقال ندهند.
2- لازم است که همه افراد گروه در بحث های گروهی فعالانه شرکت نمایند.
3- چنان چه مساله یا سوالی در گروه پیش آید ، افراد باید بدون ترس از دیگران مطرح نمایند.
4- لازم است تمام افراد گروه به دقت به مباحث مطرح شده در گروه توجه نمایند و در صورت لزوم بازخورد نشان دهند.
5- بهتر است همه اعضاء گروه در تصمیمات گروه مشارکت داشته باشند.
6- همه افراد باید حضور به موقع و منظم در تمام جلسات داشته باشند.
افراد گروه باید به انجام تکالیف خواسته شده پایبند باشند و تکالیف را انجام و ارائه نمایند.
تکالیف
الف- انتظارات خود را از جلسه بیان کنید. واحساسات خود را نسبت به جلسه بنویسید و بیاورید( تکلیف ثابت تمام جلسات)
ب- نمونه هایی از افکار مثبت و منفی و رفتارهایی که متناسب با آن انجام داده اید را بیان کنید
ج- نمونه ای از افکار منفی را بیان کنید. و بگوئید برای مثبت اندیشی چه افکاری را جایگزین آن کرده اید.

جلسه دوم
معنا و مفهوم مثبت‏اندیشی
اهدف جلسه
آشنایی با معنا و مفهوم مثبت‏اندیشی (تعریف، توضیح، مثال)
محتوا
جلسه با ذکر مفاهیم زیر آغاز خواهد شد:
الف) مفاهیم اصلی در مثبت‏اندیشی: برای درک مفهوم مثبت‏اندیشی، ابتدا باید به آثار و مزایای آن آشنا شد. افراد مثبت در کار، تفریح، در جمع دوستان و خانواده از کسانی که دید منفی دارند، شادمان تر و موفق ترند.
1- مثبت‏اندیشی چیست؟ مثبت‏اندیشی در داشتن افکاری خاص خلاصه نمی شود، بلکه نوعی رویکرد و جهت گیری کلی درباره زندگی است (در این قسمت تعاریفی در مورد مثبت‏اندیشی ارائه خواهد شد).
2- ساختن دنیای بهتر: برای شروع مثبت‏اندیشی، باید بدانید نحوه تفکر شما درباره یک واقعه شیوه برخورد شما را آن واقعه تعیین می کند (2 شیوه برخورد مثبت و منفی با وقایع با مثال بیان خواهد شد).
3- آگاهی از مثبت گرایی: مثبت گرایی به معنای توجه نکردن به مشکلات یا خوش بینی کاذب نیست، بلکه فرد با حفظ آرامش و خونسردی، با اقدام مناسب دست می زند.
ب) شناسایی علائم و نشانه‏های مثبت‏اندیشی: دید شما نسبت به زندگی، ترکیبی از احساسات، افکار و باورهایی است که دارید. برای تغییر دید منفی به دید مثبت باید بین احساسات، افکار و باورهای خود تمایز قائل شوید:
1- آگاهی از احساسات: سعی کنید احساسات و نشانه‏های جسمی همراه با عواطف و هیجاناتتان را بشناسید.
2- شناسایی افکار: هر هیجان و عاطفه ای که براثر وقایع زندگی در شما به وجود می آید بافکری همراه است. راهکار اصلی برای مثبت‏اندیشی تاکید بر جنبه‏های مثبت و کنار گذاشتن جنبه‏های منفی این افکار است.
3- شناخت باورها: باورها، زیربنای افکار هستند و درنتیجه تجربه‏های افراد شکل می گیرند. ازآنجاکه باورها زیربنای افکارمان هستند اگر یک باور منفی را مورد تجزیه وتحلیل قرار دهید و آن را با باوری مثبت تبدیل کنید دید و نظر کلی تان نسبت به زندگی سرشار از اعتماد می شود.
ج) تجزیه وتحلیل دیدگاه فرد: پیگیری و ردیابی افکار، احساسات و باورها به فرد امکان می دهد تا احساس کند که بر آن ها و بر زندگی خود کنترل دارد.
1- صید افکار: اولین قدم برای تغییر دادن یک فکر منفی، صید آن است. برای به دام انداختن افکار، فقط و فقط بر محتوای ذهن خود متمرکز شوید.
2- به زبان آوردن باورها: ببینید کدام افکار منفی مدام به ذهنتان خطور می کند. از خود بپرسید: این فکر چه معنایی برای من دارد؟ پاسخ را به این شکل بنویسید (معنای این فکر این است که…) با این کار ادامه دهید تا به یک عبارت قطعی برسید (مثل من ضعیف النفسم، آدم‏ها بی ارزش اند و …)
تکلیف
در این قسمت از اعضا درخواست خواهد شد تا یک فکر منفی خود را که مکرر به ذهنشان خطور می کند انتخاب کنند، به معنای آن بیندیشند تا به باور اصلی زیربنای فکرشان برسند.
همچنین در پایان از اعضا درخواست خواهد شد مطالب بیان شده در جلسه را با طور خلاصه بازگو نمایند.

جلسه سوم
افکار مثبت در مدرسه و ارتباطات
اهداف
نوشتن نقاط مثبت موجود در مدرسه و نیز نقاط قوت در ارتباطات با دیگران
محتوی
در این جلسه اعضا در گروه های چهارنفری به صورت دایره ای کنار هم دیگر می نشینند. فرم های مخصوص برای نوشتن نقاط مثبت راجع به مدرسه و نیز نقاط قوت در ارتباطات با دیگران در اختیار آنان قرار می گیرد .منظور از واژه نقطه و یا ویژگی مثبت به آنان تفهیم می شود. هر فردی روی یک کاغذ همه ی نقاط قوت خود در ارتباطات وبا دیگران و نقاط مثبت مدرسه را یادداشت می کند. بدیهی است این کار با آرامش و همراه با تمرکز انجام می گیرد هم چنین مشاور در کلیه ی جلسات نقش فعال و درگیری جهت فهم کامل اهداف و برنامه های هر جلسه را برای دانش آموزان بر عهده خواهد گرفت.
توصیه های کلیدی:
این کارها را انجام دهید:
1- حامی خود باشید، هرگاه شروع می کنید که خود را سرزنش کنید به دفاع از خود بپردازید.
2- به خودتان اجازه اشتباه کردن بدهید، خستگی، بی دقتی، یا گه گاه در وضعیت ناگوار قرار گرفتن ، ایرادی ندارد.
3- به جای توجه به امور جزیی که بی اهمیتند و چه بسا که منفی هم باشند، تنها به مسائل عمیق ، کلی تر ، و بزرگتر بپردازید.
از انجام این کارها بپرهیزید:
1- از تفکر دو وجهی به شکل سیاه و سفید، اجتناب کنید. اگر چیزی الان بد است فکر نکنید که آن چیز برای همیشه بد است.
2- از غفلت و بی توجهی به کارهای مثبتی که انجام می دهید ، بپرهیزید. اگر کاری را خوب انجام دادید ، آن را بنویسید و به سادگی از کنارش رد نشوید
3- همواره از قضاوت کردن آنی بپرهیزید، قبل از آنکه قضاوت کنید که چه چیزهایی منفی هستند، دربار آن خوب فکر کنید.
تکالیف
چند موردی که برای مثال از اعضا خواسته خواهد شد روی آن فکر کنند عبارتند از:
تا چه میزان درهنگام نفهمیدن درس به راحتی از معلم سوال می پرسم و چرا.
تا چه میزان به یادگیری بچه های دیگر کمک می کنم.
تا چه میزان در کارهای گروهی مشارکت می کنم و چگونه.

جلسه چهارم
مثبت بودن را بیاموزیم
اهداف جلسه
نوشتن عناوین تجربه و خاطره های مثبت مرتبط با مدرسه
محتوا
در این مرحله نیز فرم های مخصوص جهت ثبت عناوین تجربه های مثبت در مدرسه در اختیار دانش آموزان قرار می گیرد. از هریک از اعضا خواسته می شود حداقل درباره ی پنج تجربه یا خاطره خوب خود فکر کند و عناوین آنها را یادداشت نماید.
وقتی زمانی را که برای این قسمت در نظر گرفته شده است به پایان رسد همانطور که نوبت می چرخد هر کس باید به فهرست نکات مثبت هر عضو موارد تازه ای اضافه کند در مرحله ی بعد هر فردی نوبت می گیرد تا نکات مثبتی را که درباره ی دیگری را تشخیص داده است به او بگوید .بعد از اینکه هر سه نفر نقاط مثبت فرد گوینده ی خاطره را به او گفتند، ورقه های مربوط به فرد مزبور را نیز به او تحویل می دهند . این عمل را همه اعضای گروه درباره ی یکدیگر انجام می دهند . این عمل برای هرنفر تقریبا پنج دقیقه به طول می انجامد. همچنین این زمان می تواند فرصتی باشد شخصی که تجربیات مثبت خود از مدرسه را بیان کرده است تا اگر خودش نیز درباره ی آن نقاط قوت عقایدی دارد احضار کند .

تکلیف
پنج عامل مثبت را در مدرسه خود فهرست کنید. شامل افراد ، فعالیت ها و ….

جلسه پنجم
مثبت بودن را نهادینه کنیم، سازگاری با مشکلات غیر قابل حل
اهداف جلسه
بررسی نقاط و تجربه های مثبت ذکر شده
محتوا
در این جلسه از اعضا خواسته می شوند اهمیت نقاط قوت مطرح شده در مرحله ی اول و دوم را به ترتیب اولویت مشخص کند، از بین نقاط مطرح شده پنج تا هشت توانمندی را که نقاط قوت اتکاء خوانده می شوند را انتخاب و شواهد و معیار هایی ارائه نماید، دال بر اینکه این نقاط با ارزش، نقاط قابل اتکا او هستند . به طور مثال اینکه در مدرسه وقتی که کار خوبی انجام می دهم،مورد توجه اطرافیانم قرار می گیرم.یا اینکه درهنگام نفهمیدن درس به راحتی از معلم سوال می پرسم.

تکالیف
برای جلسه بعد فهرستی از کلمات مثبت را در زندگی خود نظیم کنید و آن قدر آن را تکرار کنید تا ملکه ذهن شما و جزء دامنه لغات شما شود.

جلسه ششم
مثبت زندگی کردن، برقراری روابط خوب با دیگران
اهداف
بازگویی تجربه های مثبت از مدرسه و ارتباطات با دیگران
محتوی
در این جلسه هریک از اعضا به نوبت اولین خاطره یا تجربه ی مثبت خود را بازگو می کند.این کار برای تمام اعضای گروه تکرار می شود تا هر عضوی تمام خاطره های نوشته شده را بازگویی کند.
هنگامی که یکی از اعضای گروه به بیان خاطره و تجربه ی مثبت خود می پردازند، بقیه ی اعضای گروه نقاط مثبت گوینده را در شرح آن تجربه به دقت یادداشت می کند و آنها را فهرست می آورند. مهم است در حین گوش کردن تماس چشمی برقرار شود.

تکالیف
تمرین در جلسه : از گروه خواسته می شود که نگرانی های خود را از مدرسه، معلم و وضعیت درسی بیان کنند. پس از مشورت لازم، گروهی سوال می کنند و گروهی دیگر راه حلی را ارائه می دهند . راه حلی که که به نظرشان مناسبترین است . پژوهشگر هم در مواقع مقتضی به سوالات جواب می دهد

جلسه هفتم
کنترل ذهن در راستای مثبت اندیشیدن
اهداف

مثبت بودن را از طریق نهادینه کردن استراتژی های تفکر مثبت در زندگی، استمرار در تمرین افکار مثبت، فرصت های تفکر مثبت و از طریق کنار آمدن و سازگاری با مشکلاتی که نمی توانیم آنها را حل کنیم بیازماییم.
محتوی
در ابتدای جلسه ارزیابی جلسه قبل و بیان کردن صادقانه و بی پرده نظرات افراد در خصوص پنج جلسه قبل به منظور ارزیابی توانایی پژوهشگر و نیز نقد و بررسی خاطرات جلسه قبل.
مرحله دوم :برای نهادینه کردن تفکر مثبت در زندگی خود لازم است یاد بگیرید که آنها را همیشه و تحت هر شرایطی بکار ببرید. تنها زمانی می توانید از منافع این استراتژی ها بهره مند شوید که آنها جزء خصوصیات شخصیتی شما شده باشد.
قرار گرفتن در مسیر حفظ رفتار مثبت: ممکن است در یک شرایط پر استرس احساس کنید که مثبت بودن شما کاهش یافته است. اگر چنین حالتی پیش آید حواس خود را با تمرکز برآن چه در اطرافتان اتفاق می افتد از موضوع منحرف کنید . ذهنتان را به اطراف متوجه سازید و به این ترتیب، فکر خود را از فشاری که به شما وارد می شود دور کنید. یک عبارت تاکیدی را تکرار کنید البته تایید آمیز. لبخند بزنید تا ظاهر شما حاکی از یک احساس خوب باشد. یا برعکس: ده دقیقه به شدت منفی شوید وبه صورت کاملا منفی فکر کنید. نتیجه این رفتار دوری افراد از شما، عدم همدلی آنها و … پس برای جلب همدلی دیگران راه های شادی بخش تری را بیابیم. (بحث چگونه همدلی دیگران را جلب کنیم).
از شرکت کنندگان خواسته می شود که دقایقی آرام بنشینند و جنبه های مثبت زندگی خود را مورد ارزیابی قرار دهند. و برای تاثیر بیشتر موضوع مثالی به این مضمون زده می شود: که روزی معلمی از دانش آموزان می خواهد که هر کدام یکی دو عدد سیب زمینی را در نایلونی قرار دهند و همیشه آنها را در کیف مدرسه خود داشته باشند پس از چند روزی سیب زمینی ها گندیده بودند طوری که بوی بد آنها دانش اموزان را ناراجت می کرد. و یکی از دانش آموران اعتراض کرد و گفت تاکی باید ما این بوی بد را تحمل کنیم. معلم خندید و گفت: بچه ها همان طوری که این بوی بد سیب زمینی ها شما را ناراحت می کند بدانید که افکار بد و منفی مانند این سیب زمینی ها ی گندیده هستند که شما را آزار می دهند. پس بهتر است برای رهایی از افکار منفی آنها را دور بریزید. و همان طور که سیب زمینی ها را دور می ریزید و به جای آن از افکار مثبت استفاده کنید که موجب خوشی شما می شوند.
استمرار تمرین: هر چقدر مثبت تر باشید فرصت های مثبت فکر کردن را در زندگی خود بیشتر کنید. در طول روز به تمرین تعاملی بپردازید که طی آن بتوانید به فکر کردن و مثبت بودن بپردازید. هر زمان دچار منفی گرایی شدید، سریع مچ خود را بگیرید و با هوشیاری یک فکر مثبت جایگزین آن کنید . به محض آنکه در این کار پیشرفت کردید یک بخشی از زندگی خود را که فاقد نکات منفی است مشخص کنید. به طوری که در آن بخش بتوانید فقط مثبت بودن را احساس کنید. مثبت بیندیشید، و مثبت عمل کنید. برای این منظور می توانید از بخش های از زندگی که عاری از استرس هستند و یا کمتر استرس آور هستند شروع کنید.
اگر احساس منفی بودن کردید و از الگوی های نادرست تفکر، احساس ناکامی کردید و خسته شدید به خودگویی بپردازید. برای مثال: با اینکه گاهی اوقات افکار منفی هم دارم، ولی سعی می کنم هر روز افکار خودم را اصلاح کنم و بهتر شوم . خیلی جدی تلاش می کنم کارهای لذت بخش را بیشتر و کارهای غیر لذت بخش را کمتر انجام دهم. افکار منفی تذکری است به من تا با خودم مهربان تر باشم.
تمرین در جلسه: تصور کنید که افکار منفی شما را رها نمی کند و یا افکاری وسوسه انگیز مانع فعالیتهای عادی و روزانه شما در مدرسه می شوند. چگونه می خواهید با این افکار برخورد کنید.
مرحله سوم: رفتار سازگار: در خصوص سازگاری می شود از چند بعد صحبت کرد ولی منظور ما از سازگاری، بیشتر کنار آمدن با وقایع و موقعیت های جدید است. اگر در کلاس درس هستیم سعی کنیم خود را با کلاس درس و معلم هماهنگ کنیم. انسانها در مواجهه با تغییرات مهم زندگی خود، مثبت یا منفی معمولا دچار استرس می شوند که شدت آن در افراد و شرایط مختلف متفاوت است. ورود شما به دبیرستان احتمالا تغییرات زیادی را به همراه داشته است. این تغییرات از قبیل شروع برنامه تحصیلی جدید و متفاوت، افزایش حجم درس نسبت به دوره راهنمایی تحصیلی، دیدار با افراد و محیط جدید، و ناآشنا، وجود معلمان جدید و ویژگی های جدید.
برای کنار آمدن با شرایط جدید عجله نکنید . بدین منظور لازم است در اولین قدم تغییرات ایجاد شده را بشناسید. شما هم مانند دیگران برای سازگاری با شرایط جدید به زمان نیاز دارید. اگر چنان چه احساس نگرانی کردید و یا احساسات بر شما غلبه کرد به خود فرصت دهید و سعی نکنید تا سریع خود را عوض کنید
مشخص کنید کدام جنبه های تغییر بیشتر آزارتان می دهد، مواجهه با افراد در محیط نا آشنا، حجم زیاد درس ها، مشکلات ارتباطی با معلمان یا مدیر یا معاون.
به گذشته فکر کنید و تغییرات مهم زندگی را بخاطر بیاورید و در ان زمان چه احساسی داشتید؟ چگونه با آن شرایط سازگار شدید؟ به یاد بیاورید زمانی را که یک کار جدی مثلا سواد آموزی را برای اولین بار تجربه کردید و چقدر متزلزل بودید و برای آموختن آن چه صدماتی دیدید.
ما معمولا به زندگی عادی خود عادت کردیم و ترجیح می دهیم همین وضعیت ادامه یابد. چون همه چیز قابل پیش بینی است و ما با تنش زیادی ربرو نیستیم. ولی وقتی شرایط عوض می شود، ابتدا به نظر می رسد اوضاع از کنترل ما خارج شده است و نمی توانیم از راه همیشگی به خواسته هایمان برسیم به همین دلیل دچار سر در گمی و گاه مضطرب می شویم. در حالی که در هر شرایط راه های مختلفی برای رسیدن به اهداف وجود دارد، ما با تدبیر اندیشه و فعال تر شدن می توانیم با شرایط کنارآمده و احساس کنترل و تاثیر گذاری بیشتری بر زندگی داشته باشیم.
مثبت بیاندیشید و مطمئن باشید اوضاع بهتر خواهد شد. سکان زندگی خود را در دست گیرید و مطمین باشید با گذشت زمان توانایی هایتان افزایش خواهد یافت، با گذشت زمان به تغییرات عادت کرده و احساس راحتی بیشتری خواهید کرد. اما بدانید که این کار به تدریج اتفاق می افتد و نه به یکباره.
تکلیف
هر روز خود را با فکری مثبت و امید به آینده شروع کنید.
1)مشکلات خود را یادداشت کنید
2)موانع رفتار و تفکر مثبت را فهرست وار بنویسید.

جلسه هشتم
مثبت زندگی کردن و هدفمند زندگی کردن، برقراری روابط خوب با دیگران
اهداف
آموزش شیوه توقف فکر، آرام سازی ذهن، مثبت زندگی کردن را بیاموزیم
محتوا
مرحله اول : بررسی تکالیف جلسات قبل. و بررسی میزان اثر بخشی مثبت اندیشی بر ذهن و کارهای آنها.
مرحله دوم : آموزش
آموزش شیوه توقف فکر: از اعضاء خواسته می شود که چشمان خود را ببندند و خود را در موقعیتی قرار دهند که اضطراب زاست. مثلا هنگام تحویل درس به معلمشان و یا امتحان دادن در درس ریاضی. و در این هنگام واکنش بدنی چیست آیا تپش قلب می گیرند یا عرق می کنند یا همه چی از یادشان می رود و… از بچه ها خواسته می شود که هر وقت اضطراب و واکنشهای بدنی را تجربه می کند با انگشتش اشاره کند و به محض اشاره ضربه ای به پشت دست وی زده می شود و فرد با چنین ضربه ای احساس درد می کند و از حالت قبلی بیرون می آید و برای مدتی نمی تواند به حالت قبل بر گردد، زیرا تصویر دو چیز در یک زمان در ذهن ممکن نیست و یا اگر تعداد بیشتری با انگشت خود اشاره کردند با ضربه ای بر روی میز رشته افکار افراد را به هم می ریزم. با این شیوه آموزش می دهیم که می توان افکار را متوقف و مدیریت کرد.
آرام سازی ذهن:
1)ابتدا به آرامی چشمان خود را ببندید.
2) آرام باشید ، به آرامی دم و بازدم کنید و تنفس عمیق انجام دهید.
3) زمانی که آرام و آماده به شروع شدید به پاهای خود توجه کنید. به احساساتان در این منطقه توجه کنید.
4) به آرامی عضلات پای خود را سفت کنید و به مدت 10 ثانیه نگه دارید و سپس رها کنید.
5) برای لحظاتی در این حالت آرامش باقی بمانید و آرام و عمیق نفس بکشید.
6) وقتی آماده بودید توجه را به زانوها بدهید و توالی سفت و شل کردن عضله را انجام دهید.
7) این سفت و شل کردن ها را همراه با تنفس عمیق در سراسر بدن انجام دهید.
حال تصور کنید در یک مکان بسیار زیبا هستید جایی که همیشه آرزو داشتید باشید . مثلا کنار یک رودخانه زیبا در میان یک جنگل سر سبز . به آب نگاه کنید . نسیم خنک را روی پوست خود احساس کنید . صدای پرندگان را می شنوید ؟ کمی آب به صورتتان بزنید یا پاهایتان را در آب بگذارید به برگهای روی رودخانه توجه کنید و هر فکر آزار دهنده ای را که به ذهنتان می رسد بر روی یکی از برگها بگذارید و تماشا کنید که جریان رودخانه از شما دور شود. تنفس عمیق یادتان نرود . هر آنچه را که دوست دارید تجسم کنید . مثلا نور . خوشبختی آرامش عشق
مرحله سوم: برای انجام مثبت اندیشی :
1-تمام احساس ها و باورهای ما بر اساس تفکر درونیمان شکل می گیرد می توانیم مثبت باشیم یا منفی، مشتاق یا گرفته، تاثیر گذار یا تاثیر پذیر، بزرگترین تفاوت ما، تفاوت ما در گرایش های ماست.
2-نگرش های کنونی ما عادت هایی هستند که از بازخورد پدر و مادر، دوستان، جامعه، و خویش ساخته شده که تصور مارا از خود و جهان شکل می دهد: بنابراین
الف- انتظارات واقع بینانه داشته باشید
ب- خود را باور داشته باشید و بدون قید و شرط خود را بپذیرید.
ج- باورهای دینیتان را پرورش دهید و اجازه ندهید باورهای دینیتان کمرنگ شود.
د- با افراد قابل اطمینان مشورت کنید.
ذ-از آنچه دارید لذت ببرید.
ر- خودتان را سرزنش نکنید
ز- برای زندگیتان هدف داشته باشید و به هدفهایتان اجازه دهید شما را هدایت کنند.
ه- ذهن خود را بر چیزهای مهم متمرکز کنید. آرام سازی را تمرین کنید و از موقعیت ها لذت ببرید و با خودتان روراست و صادق باشید.
تکلیف
هر روز خود را با فکری مثبت و امید به آینده شروع کنید.
1)مشکلات خود را یادداشت کنید
2)موانع رفتار و تفکر مثبت را فهرست وار بنویسید.

جلسه نهم
جمع بندی
اهداف
جمع بندی و رسیدن به نقاط مثبت اصلی
محتوا
در این جلسه هر گوینده نقاط قوتی را که گروه در تجربه ی مثبت او از روابط با دیگران تشخیص داده است را از زبان خود آن ها می شنوند و از آنها تشکر می کند.و هر عضوی فهرست نقاط مثبت خود را تحویل می گیرد. و با نقاط مثبت ارایه کرده در ابتدا شروع دور مقایسه می کند و به نقاط مشترکی می رسد درپایان اعضای گروه به درک جدیدتری از خود دست می یابند و در آینده اتکای بیشتری بر نقاط شناسایی شده، شیوه های به کارگیری نقاط مثبت را در راه های جدید خوانده داشت.

1 – positive psychology
2 – evidence-based
3 – intervention
4 – subjective well-being
5 – eudaimonia
6 – positive therapy
7- Linley& Joseph
8- Well-being
9- Duckworth
10- Janosz
1_ Smith & Troth
2- Argayl mayckel
1- Koun &Rimpela
2 – Fine
3- Nishida
Collier & Thomas -4
1- Kim
2- Kincaid
3- Tajfel & Turne
4- Mcnealy
1- Rowe, Stewart & Patterson
2- Alden & Bieling
3- Practical psychology
4- Positive psychology
5- Hoppiness orientatio
6- Welfare
7- Autonomy
8- Environmental mastery
9- Personal growth
10- Positive relations with others
11- Porpose in life
1- Self- acceptance
2- Susan
3- Carr
4- Snyder
1- Adelabu
2- Ravishankar & Pan
1 – Goodenow
2- Ladd
3- Bond
4- Hopelessness
5- Hopeful thoughts
6- Huthentic living
1- Brew, Beatty, Watt
2- Ryff
46 – sense of connectedness with school
2- Brew, Beatty, Watt
48 – students' sense of belonging with peers
49 – teacher support
50 – fairness and safety
51 – engagement in the broader community
52 – relatedness of self with school
53 – academic engagement
54- Segrin & Tayor
—————

———————————————————————————————————————-

—————

————————————————————

1