موضوع:
گزارش کارآموزی
عنوان درس: شبکه
استاد راهنما:
نام کارآموز:
نام موسسه:
شرکت شبکه رنگین کمان گستر ابهر
فهرست
عنوان صفحه
مقدمه 1
چکیده 5
شبکه کامپیوتری چیست؟ 6
مفهوم گره و ایستگاه های کاری 8
اجزاء شبکه 10
پروتکل های شبکه 18
لایه ها در مدل OSI 19
ابزارهای اتصال دهنده 22
کابل شبکه 27
عملکرد اساسی کارت شبکه 34
نصب کارت شبکه 35
تنظیمات مربوط به ویندوز برای ایجاد شبکه 39
Nero 41
شناخت و برطرف کردن برخی از مشکلات سخت افزاری 42
کارکردن با printer & scanner 44
مقدمه
دوره کار آموزی ، یک دوره ای است که دانشجو در این مدت آموخته خود را بعد از گذراندن تعداد مشخص از واحدهای درسی ، در یک اداره یا یک سازمان و یا شرکت و یا مکان دیگر به کار می گیرد و از این طریق متوجه نقاط ضعف و قوت خود می شود .
ساعت گذراندن این گونه دوره ها از 240 ساعت برای هر کاردانی شروع می شود و بسته به سطح تحصیلی افزایش می یابد . مزیت دیگر این دوره این است که فرد با محیط کاری و طرز برخورد با ما فوق و زیردست آشنا می شود و تا زمانی که وارد اجتماع و بازار کار می شود از برخورد صحیح با امور اداری آگاه می شود .
دوره کار آموزی من در شرکت خدمات اینترنتی چشم اندازسپری شد که شامل یک دوره کارآموزی نرم افزاری و سخت افزاری به صورت کامل بوده است .
شرح فعالیت های شرکت :
این شرکت با انجام برخی از کارهای فرهنگی که در زیر ذکر شده است توانسته خود را در این عرصه هم فعال نشان دهد :
شرح نرم افزارها و سخت افزار هایی که در آنجا آموزش دیده ام
فعالیت های نرم افزاری :
اهداف شرکت برای عموم
در Internet چندین برنامه کاربردی برای عموم وجود دارد . مانند : نرم افزار Yahoo و Yahoo Masenger و Chat و Hack .
مواردی مانند چگونگی جستجو در موتورهای جستجو مانند: Google وadvance searching و…
برای استفاده از این برنامه ها باید هر یک را در ویندز نصب کرده و آن را فعال کنیم ،
نرم افزار Yahoo امکانات زیادی به کاربران در Internet از قبیل تبلیغ و گفتگو و نامه های الکترونیکی را میدهد . این نرم افزار در بین کاربران از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار است . برای ساختن Emil یا همان پست الکترونیکی ، نرم افزار Yahoo امکاناتی برای کاربران ارائه کرده است که به صورتهای مجانی با فضای کم و یا خریدنی با فضای بالا میباشد . هر کاربر بنا به احتیاج خود یکی از حالات را انتخاب کرده وبعد از پاسخ به سئوالات آن یک آدرس الکترونیکی برای خود دارد . برای استفاده از امکانات گفتگو در Internet باید گزینه Chat را انتخاب کرده و بعد با وارد شدن در Room دلخواه با ID مربوطه ارتباط برقرار کنیم .
در Internet میتوان از نرم افزارهای Hackering نیز استفاده کرد که هر کدام کاربرد خاصی دارند .
برای جستجو در موتورهای جستجو روشهایی وجود دارد که در آنها اهمیت دادن به نکات زیر مهم است :
نوع زبان .
نوع اطلاعات .
داشتن فقط یک کلمه کلیدی .
داشتن بیش از یک کلمه کلیدی .
چکیده
استفاده از شبکه های کامپیوتری در چندین سال اخیر رشد فراوانی کرده وسازمانها وموسسات اقدام به برپایی شبکه نموده اند . هر شبکه کامپیوتری باید با توجه به شرایط وسیاست های هر سازمان ، طراحی وپیاده سازی گردد. در واقع شبکه های کامپیوتری زیر ساخت های لازم را برای به اشتراک گذاشتن منابع در سازمان فراهم می آورند؛در صورتیکه این زیر ساختها به درستی طراحی نشوند، در زمان استفاده از شبکه مشکلات متفاوتی پیش آمده و باید هزینه های زیادی به منظور نگهداری شبکه وتطبیق آن با خواسته های مورد نظر صرف شود.
در زمان طراحی یک شبکه سوالات متعددی مطرح می شود:
-برای طراحی یک شبکه باید از کجا شروع کرد؟
-چه پارامترهایی را باید در نظر گرفت ؟
-هدف از برپاسازی شبکه چیست ؟
– انتظار کاربران از شبکه چیست ؟
– آیا شبکه موجود ارتقاء می باید ویا یک شبکه از ابتدا طراحی می شود؟
-چه سرویس ها و خدماتی برروی شبکه ارائه خواهد شد؟
بطور کلی قبل از طراحی فیزیکی یک شبکه کامپیوتری ، ابتدا باید خواسته ها شناسایی وتحلیل شوند، مثلا در یک کتابخانه چرا قصد ایجاد یک شبکه را داریم واین شبکه باید چه سرویس ها وخدماتی را ارائه نماید؛ برای تامین سرویس ها وخدمات مورد نظر اکثریت کاربران ، چه اقداماتی باید انجام داد ؛ مسائلی چون پروتکل مورد نظر برای استفاده از شبکه ، سرعت شبکه واز همه مهمتر مسائل امنیتی شبکه ، هریک از اینها باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
شبکه کامپیوتری چیست ؟
اساسا یک شبکه کامپیوتری شامل دو یا بیش از دو کامپیوتر وابزارهای جانبی مثل چاپگرها، اسکنرها ومانند اینها هستند که بطور مستقیم بمنظور استفاده مشترک از سخت افزار ونرم افزار، منابع اطلاعاتی ابزارهای متصل ایجاده شده است توجه داشته باشید که به تمامی تجهیزات سخت افزاری ونرم افزاری موجود در شبکه منبع(Source) گویند.
دلایل استفاده از شبکه را می توان موارد ذیل عنوان کرد :
1 – استفاده مشترک از منابع :
استفاده مشترک از یک منبع اطلاعاتی یا امکانات جانبی رایانه ، بدون توجه به محل جغرافیایی هریک از منابع را استفاده از منابع مشترک گویند.
2 – کاهش هزینه :
متمرکز نمودن منابع واستفاده مشترک از آنها وپرهیز از پخش آنها در واحدهای مختلف واستفاده اختصاصی هر کاربر در یک سازمان کاهش هزینه را در پی خواهد داشت .
3 – قابلیت اطمینان :
این ویژگی در شبکه ها بوجود سرویس دهنده های پشتیبان در شبکه اشاره می کند ، یعنی به این معنا که می توان از منابع گوناگون اطلاعاتی وسیستم ها در شبکه نسخه های دوم وپشتیبان تهیه کرد ودر صورت عدم دسترسی به یک از منابع اطلاعاتی در شبکه " بعلت از کارافتادن سیستم " از نسخه های پشتیبان استفاده کرد. پشتیبان از سرویس دهنده ها در شبکه کارآیی،، فعالیت وآمادگی دایمی سیستم را افزایش می دهد.
4 – کاهش زمان :
یکی دیگر از اهداف ایجاد شبکه های رایانه ای ، ایجاد ارتباط قوی بین کاربران از راه دور است ؛ یعنی بدون محدودیت جغرافیایی تبادل اطلاعات وجود داشته باشد. به این ترتیب زمان تبادل اطلاعات و استفاده از منابع خود بخود کاهش می یابد.
5 – قابلیت توسعه :
یک شبکه محلی می تواند بدون تغییر در ساختار سیستم توسعه یابد وتبدیل به یک شبکه بزرگتر شود اینجا هزینه توسعه سیستم هزینه امکانات وتجهیزات مورد نیاز برای گسترش شبکه مد نظر است.
6 – ارتباطات:
کاربران می توانند از طریق نوآوریهای موجود مانند پست الکترونیکی ویا دیگر سیستم های اطلاع رسانی پیغام هایشان را مبادله کنند ؛ حتی امکان انتقال فایل نیز وجود دارد.
در طراحی شبکه مواردی که قبل از راه اندازی شبکه باید مد نظر قرار دهید شامل موارد ذیل هستند:
1 – اندازه سازمان
2 – سطح امنیت
3 – نوع فعالیت
4 – سطح مدیریت
5 – مقدار ترافیک
6 – بودجه
مفهوم گره " Node" وایستگاههای کاری Work Stations]] :
هرگاه شما کامپیوتری را به شبکه اضافه می کنید ، این کامپیوتر به یک ایستگاه کاری یا گره تبدیل می شود.
یک ایستگاه کاری ؛ کامپیوتری است که به شبکه الصاق شده است و در واقع اصطلاح ایستگاه کاری روش دیگری است برای اینکه بگوییم یک کامپیوتر متصل به شبکه است. یک گره چگونگی وارتباط شبکه یا ایستگاه کاری ویا هر نوع ابزار دیگری است که به شبکه متصل است وبطور ساده تر هر چه را که به شبکه متصل والحاق شده است یک گره گویند.
مدل های شبکه:
در یک شبکه ، یک کامپیوتر می تواند هم سرویس دهنده وهم سرویس گیرنده باشد. یک سرویس دهنده (Server) کامپیوتری است که فایل های اشتراکی وهمچنین سیستم عامل شبکه که مدیریت عملیات شبکه را بعهده دارد را نگهداری می کند.
برای آنکه سرویس گیرنده " Client" بتواند به سرویس دهنده دسترسی پیدا کند ، ابتدا سرویس گیرنده باید اطلاعات مورد نیازش را از سرویس دهنده تقاضا کند. سپس سرویس دهنده اطلاعات در خواست شده را به سرویس گیرنده ارسال خواهد کرد.
سه مدل از شبکه هایی که مورد استفاده قرار می گیرند ، عبارتند از :
1 – شبکه نظیر به نظیر " Peer- to- Peer "
2 – شبکه مبتنی بر سرویس دهنده " Server- Based "
3 – شبکه سرویس دهنده / سرویس گیرنده " Client Server"
مدل شبکه نظیر به نظیر:
در این شبکه ایستگاه ویژه ای جهت نگهداری فایل های اشتراکی وسیستم عامل شبکه وجود ندارد. هر ایستگاه می تواند به منابع سایر ایستگاه ها در شبکه دسترسی پیدا کند. هر ایستگاه خاص می تواند هم بعنوان Server وهم بعنوان Client عمل کند. در این مدل هر کاربر خود مسئولیت مدیریت وارتقاء دادن نرم افزارهای ایستگاه خود را بعهده دارد. از آنجایی که یک ایستگاه مرکزی برای مدیریت عملیات شبکه وجود ندارد ، این مدل برای شبکه ای با کمتر از 10 ایستگاه بکار می رود .
مدل شبکه مبتنی بر سرویس دهنده :
در این مدل شبکه ، یک کامپیوتر بعنوان سرویس دهنده کلیه فایل ها ونرم افزارهای اشتراکی نظیر واژه پرداز ها، کامپایلرها ، بانک های اطلاعاتی وسیستم عامل شبکه را در خود نگهداری می کند. یک کاربر می تواند به سرویس دهنده دسترسی پیدا کرده وفایل های اشتراکی را از روی آن به ایستگاه خود منتقل کند
مدل سرویس دهنده / سرویس گیرنده :
در این مدل یک ایستگاه در خواست انجام کارش را به سرویس دهنده ارائه می دهد وسرویس دهنده پس از اجرای وظیفه محوله ، نتایج حاصل را به ایستگاه در خواست کننده عودت می دهد. در این مدل حجم اطلاعات مبادله شده شبکه ، در مقایسه با مدل مبتنی بر سرویس دهنده کمتر است واین مدل دارای کارایی بالاتری می باشد.
اجزا ءشبکه :
اجزا اصلی یک شبکه کامپیوتری عبارتند از :
1 – کارت شبکه NIC- Network Interface Card]] :
برای استفاده از شبکه وبرقراری ارتباط بین کامپیوتر ها از کارت شبکه ای استفاده می شود که در داخل یکی از شیارهای برد اصلی کامپیوتر های شبکه " اعم از سرویس دهنده وگیرنده " بصورت سخت افزاری وبرای کنترل ارسال ودریافت داده نصب می گردد.
2 – رسانه انتقالTransmission Medium ] ]:
رسانه انتقال کامپیوتر ها را به یکدیگر متصل کرده وموجب برقراری ارتباط بین کامپیوتر های یک شبکه می شود . برخی از متداولترین رسانه های انتقال عبارتند از : کابل زوج سیم بهم تابیده " Twisted- Pair" ، کابل کواکسیال " Coaxial" وکابل فیبر نوری "Fiber- Optic" .
3 – سیستم عامل شبکه NOS- Network Operating System]] :
سیستم عامل شبکه برروی سرویس دهنده اجرا می شود و سرویس های مختلفی مانند: اجازه ورود به سیستم "Login" ، رمز عبور "Password" ، چاپ فایل ها " Printfiles" ، مدیریت شبکه " Net work management " را در اختیار کاربران می گذارد.
انواع شبکه از لحاظ جغرافیایی:
نوع شبکه توسط فاصله بین کامپیوتر های تشکیل دهنده آن شبکه مشخص می شود:
شبکه محلیLAN= Local Area Network]] :
ارتباط واتصال بیش از دو یا چند رایانه در فضای محدود یک سازمان از طریق کابل شبکه وپروتکل بین رایانه ها وبا مدیریت نرم افزاری موسوم به سیستم عامل شبکه را شبکه محلی گویند. کامپیوتر سرویس گیرنده باید از طریق کامپیوتر سرویس دهنده به اطلاعات وامکانات به اشتراک گذاشته دسترسی یابند. همچنین ارسال ودریافت پیام به یکدیگر از طریق رایانه سرویس دهنده انجام می گیرد. از خصوصیات شبکه های محلی می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1 – اساسا در محیط های کوچک کاری قابل اجرا وپیاده سازی می باشند.
2 – از سرعت نسبتا بالایی برخوردارند.
3 – دارای یک ارتباط دایمی بین رایانه ها از طریق کابل شبکه می باشند.
اجزای یک شبکه محلی عبارتند از :
الف – سرویس دهنده
ب – سرویس گیرنده
ج – پروتکل
د- کارت واسطه شبکه
ط – سیستم ارتباط دهنده
شبکه گسترده WAN = Wide Area Network]]:
اتصال شبکه های محلی از طریق خطوط تلفنی ، کابل های ارتباطی ماهواره ویا دیگر سیستم هایی مخابراتی چون خطوط استیجاری در یک منطقه بزرگتر را شبکه گسترده گویند. در این شبکه کاربران یا رایانه ها از مسافت های دور واز طریق خطوط مخابراتی به یکدیگر متصل می شوند. کاربران هر یک از این شبکه ها می توانند به اطلاعات ومنابع به اشتراک گذاشته شده توسط شبکه های دیگر دسترسی یابند. از این فناوری با نام شبکه های راه دور " Long Haul Network" نیز نام برده می شود. در شبکه گسترده سرعت انتقال داده نسبت به شبکه های محلی خیلی کمتر است. بزرگترین ومهم ترین شبکه گسترده ، شبکه جهانی اینترنت می باشد.
ریخت شناسی شبکه ] Net work Topology ]
توپولوژی شبکه تشریح کننده نحوه اتصال کامپیوتر ها در یک شبکه به یکدیگر است. پارامترهای اصلی در طراحی یک شبکه ، قابل اعتماد بودن ومقرون به صرفه بودن است. انواع متداول توپولوژی ها در شبکه کامپیوتری عبارتند از :
توپولوژی اتوبوسیBUS]]:
در یک شبکه خطی چندین کامپیوتر به یک کابل بنام اتوبوسی متصل می شوند. در این توپولوژی ، رسانه انتقال بین کلیه کامپیوتر ها مشترک است. یکی از مشهورترین قوانین نظارت بر خطوط ارتباطی در شبکه های محلی اترنت است. توپولوژی اتوبوس از متداوالترین توپولوژی هایی است که در شبکه محلی مورد استفاده قرار می گیرد. سادگی ، کم هزینه بودن وتوسعه آسان این شبکه ، از نقاط قوت توپولوژی اتوبوسی می باشد. نقطه ضعف عمده این شبکه آن است که اگر کابل اصلی که بعنوان پل ارتباطی بین کامپیوتر های شبکه می باشد قطع شود، کل شبکه از کار خواهد افتاد.
توپولوژی ستاره ای Star ]]:
در این توپولوژی ، کلیه کامپیوتر ها به یک کنترل کننده مرکزی با هاب متصل هستند. هرگاه کامپیوتری بخواهد با کامپیوتر ی دیگری تبادل اطلاعات نماید، کامپیوتر منبع ابتدا باید اطلاعات را به هاب ارسال نماید. سپس از طریق هاب آن اطلاعات به کامپیوتر مقصد منتقل شود. اگر کامپیوتر شماره یک بخواهد اطلاعاتی را به کامپیوتر شماره 3 بفرستد ، باید اطلاعات را ابتدا به هاب ارسال کند، آنگاه هاب آن اطلاعات را به کامپیوتر شماره سه خواهد فرستاد.
نقاط ضعف این توپولوژی آن است که عملیات کل شبکه به هاب وابسته است. این بدان معناست که اگر هاب از کار بیفتد، کل شبکه از کار خواهد افتاد . نقاط قوت توپولوژی ستاره عبارتند از:
* نصب شبکه با این توپولوژی ساده است.
توسعه شبکه با این توپولوژی به راحتی انجام می شود.
* اگر یکی از خطوط متصل به هاب قطع شود ، فقط یک کامپیوتر از شبکه خارج می شود.
توپولوژی حلقوی Ring]]:
این توپولوژی توسط شرکت IBM اختراع شد وبهمین دلیل است که این توپولوژی بنام IBM Tokenring " مشهور است.
در این توپولوژی کلیه کامپیوتر ها به گونه ای به یکدیگر متصل هستند که مجموعه آنها یک حلقه را می سازد. کامپیوتر مبدا اطلاعات را به کامپیوتری بعدی در حلقه ارسال نموده وآن کامپیوتر آدرس اطلاعات رابرای خود کپی می کند، آنگاه اطلاعات را به کامپیوتر بعدی در حلقه منتقل خواهد کرد وبهمین ترتیب این روند ادامه پیدا می کند تا اطلاعات به کامپیوتر مبدا برسد. سپس کامپیوتر مبدا این اطلاعات را از روی حلقه حذف می کند.
نقاط ضعف توپولوژی فوق عبارتند از:
*اگر یک کامپیوتر از کار بیفتد ، کل شبکه متوقف می شود.
* به سخت افزار پیچیده نیاز دارد " کارت شبکه آن گران قیمت است ".
* برای اضافه کردن یک ایستگاه به شبکه باید کل شبکه را متوقف کرد.
نقاط قوت توپولوژی فوق عبارتند از :
* نصب شبکه با این توپولوژی ساده است.
* * توسعه شبکه با این توپولوژی به راحتی انجام می شود.
* * در این توپولوژی از کابل فیبر نوری میتوان استفاده کرد.
توپولوژی درختی Tree]] :
این توپولوژی از یک یا چند هاب فعال یا تکرار کننده برای اتصال ایستگاه ها به یکدیگر استفاده می کند. هاب مهمترین عنصر شبکه مبتنی بر توپولوژی در ختی است : زیرا کلیه ایستگاه ها را به یکدیگر متصل می کند. وظیفه هاب دریافت اطلاعات از یک ایستگاه و تکرار وتقویت آن اطلاعات وسپس ارسال آنها به ایستگاه دیگر می باشد.
توپولوژی توری Mesh]] :
در این توپولوژی هر کامپیوتری مستقیما به کلیه کامپیوترهای شبکه متصل می شود. مزیت این توپولوژی آن است که هر کامپیوتر با سایر کامپیوتر ها ارتباطی مجزا دارد. بنابراین ، این توپولوژی دارای بالاترین درجه امنیت واطمینان می باشد. اگر یک کابل ارتباطی در این توپولوژی قطع شود ، شبکه همچنان فعال باقی می ماند.
از نقاط ضعف اساسی این توپولوژی آن است که از تعداد زیادی خطوط ارتباطی استفاده می کند، مخصوصا زمانیکه تعداد ایستگاه ها افزایش یابند. به همین جهت این توپولوژی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. برای مثال ، در یک شبکه با صد ایستگاه کاری ، ایستگاه شماره یک نیازمند به نود ونه می باشد. تعداد کابل های مورد نیاز در این توپولوژی با رابطه N(N-1)/2
محاسبه می شود که در آن N تعداد ایستگاه های شبکه می باشد.
توپولوژی ترکیبی ] Hybrid]
این توپولوژی ترکیبی است از چند شبکه با توپولوژی متفاوت که توسط یک کابل اصلی بنام استخوان بندی " Back bone" به یکدیگر مرتبط شده اند . هر شبکه توسط یک پل ارتباطی " Bridg" به کابل استخوان بندی متصل می شود.
پروتکل
برای برقراری ارتباط بین رایانه ها ی سرویس گیرنده و سرویس دهنده قوانین کامپیوتری برای انتقال ودریافت داده مشخص شده اند که به قرارداد یا پروتکل موسومند. این قرارداد ها وقوانین بصورت نرم افزاری در سیستم برای ایجاد ارتباط ایفای نقش می کنند. پروتکل با قرارداد ، در واقع زبان مشترک کامپیوتری است که برای درک وفهم رایانه بهنگام در خواست وجواب متقابل استفاده می شود. پروتکل تعیین کننده مشخصه های شبکه ، روش دسترسی وانواع فیزیکی توپولوژی ها ، سرعت انتقال داده ها وانواع کابل کشی است .
پروتکل های شبکه :
پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت
"l/ Inernet Protocol Tcp / ip= Transmission Control Protoc"
پروتکل فوق شامل چهار سطح است که عبارتند از :
الف – سطح لایه کاربرد " Application "
ب – سطح انتقال " Transporter"
ج – سطح اینترنت " Internet"
د – سطح شبکه Net work" "
از مهمترین ومشهورترین پروتکل های مورد استفاده در شبکه اینترنت است این بسته نرم افزاری به اشکال مختلف برای کامپیوتر ها وبرنامه ها ی مختلف ارائه می گردد. Tcp/ip از مهمترین پروتکل های ارتباطی شبکه در جهان تلقی می شود ونه تنها برروی اینترنت وشبکه های گسترده گوناگون کاربرد دارد، بلکه در شبکه های محلی مختلف نیز مورد استفاده قرار می گیردو در واقع این پروتکل زبان مشترک بین کامپیوتر ها به هنگام ارسال و دریافت اطلاعات یا داده می باشد. این پروتکل به دلیل سادگی مفاهیمی که در خود دارد اصطلاحا به سیستم باز مشهور است ، برروی هر کامپیوتر وابر رایانه قابل طراحی وپیاده سازی است. از فاکتورهای مهم که این پروتکل بعنوان یک پروتکل ارتباطی جهانی مطرح می گردد، به موارد زیر می توان اشاره کرد:
1 – این پروتکل در چار چوب UNIX Operating System ساخته شده وتوسط اینترنت بکار گرفته می شود.
2 – برروی هر کامپیوتر قابل پیاده سازی می باشد.
3 – بصورت حرفه ای در شبکه های محلی وگسترده مورد استفاده قرار می گیرد.
4 – پشتیبانی از مجموعه برنامه ها وپروتکل های استاندارد دیگر چون پروتکل انتقال فایل " FTP " وپروتکل دو سویه " Point to point Protcol = PPP " .
بنیاد واساس پروتکل Tcp/ip آن است که برای دریافت و ارسال داده ها یا پیام پروتکل مذکور ؛ پیام ها وداده ها را به بسته های کوچکتر وقابل حمل تر تبدیل می کند ، سپس این بسته ها به مقصد انتقال داده می شود ودر نهایت پیوند این بسته ها به یکدیگر که شکل اولیه پیام ها وداده ها را بخود می گیرد ، صورت می گیرد.
یکی دیگر از ویژگی های مهم این پروتکل قابلیت اطمینان آن در انتقال پیام هاست یعنی این قابلیت که به بررسی وبازبینی بسته ها ومحاسبه بسته های دریافت شده دارد. در ضمن این پروتکل فقط برای استفاده در شبکه اینترنت نمی باشد. بسیاری از سازمان وشرکت ها برای ساخت وزیر بنای شبکه خصوصی خود که از اینترنت جدا می باشد نیز در این پروتکل استفاده می کنند.
لایه ها در مدل OSI
1 – لایه فیزیکی :
به انتقال بیتهای خام برروی کانال ارتباطی مربوط می شود. در اینجا مدل طراحی با رابط های مکانیکی ، الکتریکی ، ورسانه انتقال فیزیکی که زیر لایه فیزیکی قراردارند سروکار دارد.
2 – لایه پیوند ها:
مبین نوع فرمت هاست مثلا شروع فریم ، پایان فریم، اندازه فریم وروش انتقال فریم . وظایف این لایه شامل موارد زیر است :
مدیریت فریم ها ، خطایابی وارسال مجدد فریم ها، ایجاد تمایز بین فریم ها داده وکنترل وایجاد هماهنگی بین کامپیوتر ارسال کننده ودریافت کننده داده ها. پروتکل های معروف برای این لایه عبارتند از :
الف – پروتکل SDLC که برای مبادله اطلاعات بین کامپیوتر ها بکار می رود و اطلاعات را به شکل فریم سازماندهی می کند.
ب – پروتکل HDLC که کنترل ارتباط داده ای سطح بالا زیر نظر آن است وهدف از طراحی آن این است که با هر نو ع ایستگاهی کارکند از جمله ایستگاههای اولیه ، ثانویه وترکیبی.
3 – لایه شبکه :
وظیفه این لایه ، مسیر یابی می باشد ، این مسیر یابی عبارتست از : تعیین مسیر متناسب برای انتقال اطلاعات . لایه شبکه آدرس منطقی هر فریم را بررسی می کند . و آن فریم را بر اساس جدول مسیر یابی به مسیر یاب بعدی می فرستد . لایه شبکه مسئولیت ترجمه هر آدرس منطقی به یک آدرس فیزیکی را بر عهده دارد. پس می توان گفت برقراری ارتباط یا قطع آن ، مولتی پلکس کردن از مهمترین وظایف این لایه است. از نمونه بارز خدمات این لایه ، پست الکترونیکی است.
4 – لایه انتقال :
وظیفه ارسال مطمئن یک فریم به مقصد را برعهده دارد. لایه انتقال پس از ارسال یک فریم به مقصد ، منتظر می ماند تا سیگنالی از مقصد مبنی بر دریافت آن فریم دریافت کند. در صورتیکه لایه محل در منبع سیگنال مذکور را از مقصد دریافت نکند. مجددا اقدام به ارسال همان فریم به مقصد خواهد کرد.
5 – لایه اجلاس :
وظیفه برقراری یک ارتباط منطقی بین نرم افزار های دو کامپیوتر ی که به یکدیگر متصل هستند به عهده این لایه است. وقتی که یک ایستگاه بخواهد به یک سرویس دهنده متصل شود ، سرویس دهنده فرایند برقراری ارتباط را بررسی می کند، سپس از ایستگاه ، درخواست نام کاربر، ورمز عبور را خواهد کرد. این فرایند نمونه ای از یک اجلاس می باشد.
6 – لایه نمایش :
این لایه اطلاعات را از لایه کاربرد دریافت نموده ، آنها را به شکل قابل فهم برای کامپیوتر مقصد تبدیل می کند . این لایه برای انجام این فرایند اطلاعات را به کدهای ASCII ویا Unicode تبدیل می کند.
7 – لایه کاربرد :
این لایه امکان دسترسی کاربران به شبکه را با استفاده از نرم افزارهایی چون E-mail- FTP و…. فراهم می سازد.
ابزارهای اتصال دهنده : " Connectivity Devices" :
ابزارهای اتصال به یک شبکه اضافه می گردند تا عملکرد وگستره شبکه وتوانایی های سخت افزاری شبکه را ارتقاء دهند . گستره وسیعی از ابزارهای اتصال در شبکه وجود دارند اما شما احتمالا برای کار خود به ابزارهای ذیل نیازمند خواهید بود:
1 – کنترل کننده هاReapeaters ] ]:
تکرار کننده وسیله ای است که برای اتصال چندین سگمنت یک شبکه محلی بمنظور افزایش وسعت مجاز آن شبکه مورد استفاده قرار می گیرد . هر تکرار کننده از درگاه ورودی " Port " خود داده ها را پذیرفته وبا تقویت آنها ، داده ها را به درگاهی خروجی خود ارسال می کند. یک تکرار کننده در لایه فیزیکی مدل OSI عمل می کند.
هر کابل یا سیم بکار رفته در شبکه که بعنوان محلی برای عبور ومرور سیگنال هاست آستانه ای دارد که در آن آستانه سرعت انتقال سیگنال کاهش می یابد ودر اینجا تکرار کننده بعنوان ابزاری است که این سرعت عبور را در طول رسانه انتقال تقویت می کند.
2 – هاب ها Hubs]] :
ابزاری هستند در شبکه که برای اتصال یک یا بیش از دو ایستگاه کاری به شبکه مورد استفاده قرار می گیرد ویک ابزار معمول برای اتصال ابزارهای شبکه است . هابها معمولا برای اتصال سگمنت های شبکه محلی استفاده می شوند. یک هاب دارای در گاهی های چند گانه است. وقتی یک بسته در یک درگاهی وارد می شود به سایر در گاهی ها کپی می شود تا اینکه تمامی سگمنت های شبکه محلی بسته ها را ببینند. سه نوع هاب رایج وجود دارد:
الف – هاب فعال :
که مانند آمپلی فایر عمل می کند و باعث تقویت مسیر عبور سینگال ها می شود واز تصادم وبرخورد سیگنال ها در مسیر جلوگیری بعمل می آورد . این هاب نسبتا قیمت بالایی دارد.
ب – غیر فعال :
که بر خلاف نوع اول که در مورد تقویت انتقال سیگنال ها فعال است این هاب منفعل است.
ج – آمیخته :
که قادر به ترکیب انواع رسانه ها " کابل کواکسیال نازک ،ضخیم و….." وباعث تعامل درون خطی میان سایر ها بها می شود.
3 – مسیر یاب ها Routers ]]:
در شبکه سازی فرایند انتقال بسته های اطلاعاتی از یک منبع به مقصد عمل مسیر یابی است که تحت عنوان ابزاری تحت عنوان مسیر یاب انجام می شود. مسیر یابی یک شاخصه کلیدی در اینترنت
است زیرا که باعث می شود پیام ها از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر منتقل شوند. این عملکرد شامل تجزیه وتحلیل مسیر برای یافتن بهترین مسیر است. مسیر یاب ابزاری است که شبکه های محلی را بهم متصل می کند یا به بیان بهتر بیش از دو شبکه را بهم متصل می کند. مسیر یاب بر حسب عملکردش به دونوع زیر تقسیم می شود:
الف – مسیریاب ایستا : که در این نوع ، جدول مسیر یابی توسط مدیر شبکه که تعیین کننده مسیر می باشد بطور دستی مقدار دهی می شود.
ب – مسیر یاب پویا : که در این نوع ، جدول مسیر یابی خودش را، خود تنظیم می کند وبطور اتوماتیک جدول مسیریابی را روز آمد می کند.
4 – دروازه ها] Gateways]:
دروازه ها در لایه کاربرد مدل ا اس ای عمل می کنند. کاربرد آن تبدیل یک پروتکل به پروتکل دیگر است. هر هنگام که در ساخت شبکه هدف استفاده از خدمات اینترنت است دروازه ها مقوله های مطرح در شبکه سازی خواهند بود.
5 – پل ها] Bridge]:
یک پل برای اتصال سگمنت های یک شبکه " همگن " به یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد. یک پل در لایه پیوند داده ها " Data link" عمل می کند.
پل ها فریم ها را بر اساس آدرس مقصدشان ارسال می کنند. آنها همچنین می توانند جریان داده ها را کنترل نموده وخطاهایی را که در حین ارسال داده ها رخ می دهد.
عملکرد این پل عبارتست از تجزیه وتحلیل آدرس مقصد یک فریم ورودی واتخاذ تصمیم مناسب برای ارسال آن به ایستگاه مربوطه . پل ها قادر به فیلتر کردن فریم ها می باشند. فیلتر کردن فریم برای حذف فریم های عمومی یا همگانی که غیر ضروری هستند مفید می باشد، پل ها قابل برنامه ریزی هستند ومی توان آنها را به گونه ای برنامه ریزی کرد که فریم های ارسال شده از طرف منابع خاصی را حذف کنند.
با تقسیم یک شبکه بزرگ به چندین سگمنت واستفاده از یک پل برای اتصال آنها به یکدیگر ، توان عملیاتی شبکه افزایش خواهد یافت . اگر یک سگمنت شبکه از کار بیفتد ، سایر سگمنت ها ی متصل به پل می توانند شبکه را فعال نگه دارند ، پل ها موجب افزایش وسعت شبکه محلی می شوند.
6 -سوئیچ ها Switches ]]:
سوئیچ نوع دیگری از ابزارهایی است که برای اتصال چند شبکه محلی به یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد که باعث افزایش توان عملیاتی شبکه می شود. سوئیچ وسیله ای است که دارای درگاه های متعدد است که بسته ها را از یک درگاه می پذیرد، آدرس مقصد را بررسی می کند وسپس بسته ها را به درگاه مورد نظر " که متعلق به ایستگاه میزبان با همان آدرس مقصد می باشد" ارسال می کند. اغلب سوئیچ های شبکه محلی در لایه پیوند داده های مدل ا اس آی عمل می کند.
سوئیچ ها بر اساس کاربردشان به متقارن "Symmetric" ونامتقارن " Asymmetric" تقسیم می شوند.
در نوع متقارن ، عمل سوئیچینگ بین سگمنت هایی که دارای پهنای باند یکسان هستند انجام می دهد یعنی 10mbps به 10mbps و…. سوئیچ خواهد شد. اما در نوع نامتقارن این عملکرد بین سگمنت هایی با پهنای باند متفاوت انجام می شود.
دو نوع سوئیچ وجود دارد که عبارتند از :
1 – سوئیچ Cut – through : این نوع سه یا چهار بایت اول یک بسته را می خواند تا آدرس مقصد آنرا بدست آورد ، آنگاه آن بسته را به سگمنت دارای آدرس مقصد مذکور ارسال می کند این در حالی است که قسمت باقی مانده بسته را از نظر خطایابی مورد بررسی قرار نمی دهد.
2 – سوئیچ Store- and – forward : این نوع ابتدا کل بسته را ذخیره کرده سپس آن را خطایابی می کند ، اگر بسته ای دارای خطا بود آن بسته را حذف می کند ، در غیر اینصورت آن بسته را به مقصد مربوطه ارسال خواهد کرد. این نوع برای شبکه محلی بسیار مناسبتر از نوع اول است زیرا بسته های اطلاعاتی خراب شده را پاکسازی می کند و بهمین دلیل این سوئیچ باعث کاهش بروز عمل تصادف خواهد شد.
کابل شبکه
ذکر این نکته ضروری است که نوع کابل انتخابی شما بطور مستقیم به توپولوژی شبکه تان وابسته است. در این قسمت سعی گردیده توپولوژی مناسب با هر نوع کابل ذکر شود.
کابل شبکه، رسانه ای است که از طریق آن، اطلاعات از یک دستگاه موجود در شبکه به دستگاه دیگر انتقال می یابد.انواع مختلفی از کابلها بطور معمول در شبکه های LAN استفاده می شوند. در برخی موارد شبکه تنها از یک نوع کابل استفاده می کند، اما گاه انواعی از کابلها در شبکه به کار گرفته می شود. غیر از عامل توپولوژی، پروتکل و اندازه شبکه نیز در انتخاب کابل شبکه موثرند. آگاهی از ویژگیهای انواع مختلف کابلها و ارتباط آنها با دیگر جنبه های شبکه برای توسعه یک شبکه موفق ضروری است.
کابلهای Coaxial زمانی بیشترین مصرف را در میان کابلهای موجود در شبکه داشت. چند دلیل اصلی برای استفاده زیاد از این نوع کابل وجود دارد:
1- قیمت ارزان آن.
2- سبکی و انعطاف پذیری.
3- این نوع کابل به نسبت زیادی در برابر سیگنالهای مداخله گر مقاومت می نماید.
4- مسافت بیشتری را بین دستگاههای موجود در شبکه، نسبت به کابل UTP پشتیبانی
می نماید.
2- در شکل زیر ساختار کابل Coaxial مشاهده می شود:
(1) Conducting Core یا هسته مرکزی که معمولاً از یک رشته سیم جامد مسی تشکیل می گردد.
(2) Insulation یا عایق که معمولاً از جنس PVC یا تفلون است.
(3) Copper Wire Mesh که از سیم های بافته شده تشکیل می شود و کار آن جمع آوری امواج الکترومغناطیسی است.
(4) Jacket که جنس آن اغلب از پلاستیک بوده و نگهدارنده خارجی سیم در برابر خطرات فیزیکی است.
کابل Coaxial به دو دسته تقسیم می شود:
Thin net: کابلی است بسیار سبک، انعطاف پذیر و ارزان قیمت، قطر سیم در آن 6 میلیمتر معادل 25/0 اینچ است. مقدار مسیری که توسط آن پشتیبانی می شود 185 متر است.
Thick net: این کابل قطری تقریباً 2 برابر Thin net دارد. کابل مذکور، پوشش محافظی را(علاوه بر محافظ خود) داراست که از جنس پلاستیک بوده و بخار را از هسته مرکزی دور می سازد.
رایج ترین نوع اتصال دهنده (connector) مورد استفاده در کابل coaxial، Bayonet-Neill-Concelman (BNC) می باشد. انواع مختلفی از سازگار کننده ها برایBNCها وجود دارند شامل:Tconnector , Barrel connector وTerminator.
تصویر زیر یک BNC connector را نشان می دهد:
در شبکه هایی با توپولوژی اتوبوسی از کابلcoaxial استفاده می شود.
باید دانست که از عبارتهایی مانند "10Base5 " برای توضیح اینکه چه کابلی در ساخت شبکه بکار رفته استفاده می گردد. عبارت مذکور بدان معناست که از کابل coaxial و از نوع Thicknet استفاده شده، علاوه بر آن روش انتقال در این شبکه، روش Baseband است و نیز سرعت انتقال 10 مگابیت در ثانیه mbps می باشد. همچنین "10Base2" یعنی اینکه از کابل Thinnet استفاده شده، روش انتقال Baseband و سرعت انتقال 10 مگابیت در ثانیه است.
در طراحی جدید شبکه معمولاً از کابلهای Twisted Pair استفاده می گردد. قیمت آن ارزان بوده و از نمونه های آن می توان به کابل تلفن اشاره کرد.
این نوع کابل که از چهار جفت سیم بهم تابیده تشکیل می گردد، خود به دو دسته تقسیم می شود:
Unshielded Twisted Pair)UTP ): کابل ارزان قیمتی است که نصب آسانی دارد و برای شبکه های LAN سیم بسیار مناسبی است، همچنین نسبت به نوع دوم کم وزن تر و انعطاف پذیرتر است. مقدار سرعت دیتای عبوری از آن 4 مگابیت در ثانیه تا 100 مگابیت در ثانیه می باشد. این کابل می تواند تا مسافت حدوداً 100 متر یا 328 فوت را بدون افت سیگنال انتقال دهد. کابل مذکور نسبت به تداخل امواج الکترومغناطیس (Electrical Magnatic Interference) حساسیت بسیار بالایی دارد و در نتیجه در مکانهای دارای امواج الکترومغناطیس، امکان استفاده از آن وجود ندارد.
در سیم تلفن که خود نوعی از این کابل است از اتصال دهنده RJ11 استفاده می شود، اما در کابل شبکه اتصال دهنده ای با شماره RJ45 بکار می رود که دارای هشت مکان برای هشت رشته سیم است. در شکل زیر یک connector RJ45 دیده می شود.
کابل UTP دارای پنج طبقه مختلف است (که البته امروزه CAT6 و CAT7 هم اضافه شده است):
– CAT1 یا نوع اول کابل UTP برای انتقال صدا بکار می رود، اما CAT2 تا CAT5 برای انتقال دیتا در شبکه های کامپیوتری مورد استفاده قرار می گیرند و سرعت انتقال دیتا در آنها به ترتیب عبارتست از: 4 مگابیت در ثانیه، 10مگابیت در ثانیه، 16مگابیت در ثانیه و 100مگابیت در ثانیه.
برای شبکه های کوچک و خانگی استفاده از کابل CAT3 توصیه می شود.
Shielded Twisted Pair)STP ): در این کابل سیم های انتقال دیتا مانند UTP هشت سیم و یا چهار جفت دوتایی هستند. باید دانست که تفاوت آن با UTP در این است که پوسته ای به دور آن پیچیده شده که از اثرگذاری امواج بر روی دیتا جلوگیری می کند. از لحاظ قیمت، این کابل از UTP گرانتر و از فیبر نوری ارزان تر است. مقدار مسافتی که کابل مذکور بدون افت سیگنال طی می کند برابر با 500 متر معادل 1640 فوت است.
در شبکه هایی با توپولوژی اتوبوسی و حلقه ای از دو نوع اخیر استفاده می شود. گفته شد که در این نوع کابل، 4 جفت سیم بهم تابیده بکار می رود که از دو جفت آن یکی برای فرستادن اطلاعات و دیگری برای دریافت اطلاعات عمل می کنند.
در شبکه هایی با نام اترنت سریع١ (Fast Ethernet) دو نوع کابل به چشم می خورد:
– 100Base TX: یعنی شبکه ای که در آن از کابل UTP نوع Cat5 استفاده شده و عملاً دو جفت سیم در انتقال دیتا دخالت دارند (دو جفت دیگر بیکار می مانند)، سرعت در آن 100 مگابیت در ثانیه و روش انتقال Baseband است.
– 100Base T4: تنها تفاوت آن با نوع بالا این است که هر چهار جفت سیم در آن بکار گرفته می شوند.
فیبر نوری
کابل فیبر نوری کاملاً متفاوت از نوع Coaxial و Twisted Pair عمل می کند. به جای اینکه سیگنال الکتریکی در داخل سیم انتقال یابد، پالسهایی از نور در میان پلاستیک یا شیشه انتقال می یابد. این کابل در برابر امواج الکترومغناطیس کاملاً مقاومت می کند و نیز تاثیر افت سیگنال بر اثر انتقال در مسافت زیاد را بسیار کم در آن می توان دید. برخی از انواع کابل فیبر نوری می توانند تا 120 کیلومتر انتقال داده انجام دهند. همچنین امکان به تله انداختن اطلاعات در کابل فیبر نوری بسیار کم است. کابل مذکور دو نوع را در بر می گیرد:
Single Mode: که دراین کابل دیتا با کمک لیزر انتقال می یابد و بصورت 8.3/125 نشان داده می شود که در آن 8.3 میکرون قطر فیبر نوری و 125 میکرون مجموع قطر فیبر نوری و محافظ آن می باشد. این نوع که خاصیت انعطاف پذیری کم و قیمت بالایی دارد برای شبکه های تلویزیونی و تلفنی استفاده می گردد.
2- Multi Mode: که در آن دیتا بصورت پالس نوری انتقال می یابد و بصورت 62.5/125 نشان داده می شود که در آن 62.5 میکرون قطر فیبر نوری و 125 میکرون مجموع قطر فیبر نوری و محافظ آن می باشد. این نوع مسافت کوتاهتری را نسبت به Single Mode طی می کند و قابلیت انعطاف پذیری بیشتری دارد. قیمت آن نیز ارزان تر است و در شبکه های کامپیوتری استفاده می شود. بطورکلی کابل فیبر نوری نسبت به دو نوع Coaxial و Twisted pair قیمت بالایی دارد و نیز نصب آن نیاز به افراد ماهری دارد. شبکه های 100Base FX، شبکه هایی هستند که در آنها از فیبر نوری استفاده می شود، سرعت انتقال در آنها 100 مگابیت در ثانیه بوده و روش انتقال Baseband می باشد. امروز، با پیشرفت تکنولوژی در شبکه های فیبر نوری می توان به سرعت 1000 مگابیت در ثانیه دست یافت. در شکل صفحه بعد یک کابل فیبر نوری مشاهده می شود.
بطور کلی توصیه هایی در مورد نصب کابل شبکه وجود دارد:
– همیشه بیشتر از مقدار مورد نیاز کابل تهیه کنید.
– هر بخشی از شبکه را که نصب می کنید، آزمایش نمایید. ممکن است بخشهایی در شبکه وجود داشته باشند که خارج ساختن آنها پس از مدتی دشوار باشد.
– اگر لازم است بر روی زمین کابل کشی نمایید، کابلها را بوسیله حفاظت کننده هایی بپوشانید.
– دو سر کابل را نشانه گذاری کنید.
کارت شبکه (Network Interface Adapter)
کارت شبکه یا NIC ، وقتی که در شیار گسترش کامپیوتر expansion slot سوکتی در یک کامپیوتر که برای نگهداری بوردهای گسترش و اتصال آنها به باس سیستم (مسیر انتقال داده ها) طراحی می شود. شیارهای گسترش روشی برای افزایش یا بهبود ویژگیها و قابلیت های کامپیوتر هستند)
قرار می گیرد، وسیله ای است که بین کامپیوتر و شبکه ای که کامپیوتر جزئی از آن است، اتصال برقرار می نماید. هر کامپیوتر در شبکه می بایست یک کارت شبکه داشته باشد که به باس گسترش سیستم(System's Expansion Bus) اتصال می یابد و برای رسانه شبکه (کابل شبکه) به عنوان یک واسطه عمل می کند. در برخی کامپیوترها، کارت شبکه با مادربورد یکی شده است، اما در بیشتر مواقع شکل یک کارت گسترش (Expansion Card) را به خود می گیرد که یا به ISA سیستم Industry Standard Architecture مجموعه مشخصاتی برای طراحی باس ها که امکان می دهد قطعات بصورت کارت به شیارهای گسترش استاندارد کامپیوترهای شخصی آی بی ام و سازگار با آنها افزوده شوند)، و یا به PCI Peripheral Component Interconnect : مجموعه مشخصاتی که توسط شرکت اینتل ارائه شده و سیستم باس محلی را تعریف می کند که امکان نصب حداکثر 10 کارت گسترش سازگار با PCI را فراهم می کند متصل می گردد.
کارت شبکه به همراه نرم افزار راه اندازی (device driver) آن، مسئول اکثر کارکردهای لایه data-link و لایه فیزیکی می باشد. کارت های شبکه، بسته به نوع کابلی که پشتیبانی می کنند، اتصال دهنده های (Connectors) خاصی را می طلبند. (کابل شبکه از طریق یک اتصال دهنده به کارت شبکه وصل می شود) برخی کارت های شبکه بیش از یک نوع اتصال دهنده دارند که این شما را قادر می سازد که آنها را به انواع مختلفی از کابلهای شبکه اتصال دهید.
عملکرد اساسی کارت شبکه
کارکرد اساسی کارت شبکه، تولید و انتقال سیگنال های متناسب در شبکه و دریافت سیگنال های ورودی است. طبیعت سیگنال ها به کابل شبکه و پروتکل لایه datalink بستگی دارد. در یک LAN فرضی، هر کامپیوتر هم بسته های عبوری در شبکه را دریافت می کند و کارت شبکه آدرس مقصد لایه datalink را بررسی می کند تا ببیند آیا بسته برای کامپیوتر مذکور فرستاده شده یا خیر. در صورت مثبت بودن پاسخ، کارت شبکه بسته را برای انجام پردازش توسط لایه بعدی از کامپیوتر عبور می دهد، در غیر اینصورت بسته را به دور می افکند.
کارت شبکه قابل نقل و انتقال (Portable Computer Network Adapters)
بسیار احتمال دارد که در شبکه شما یک کامپیوتر کیفی و قابل حمل وجود داشته باشد. گستره وسیعی از کارت شبکه های مناسب این کامپیوترها قابل دستیابی است. نوعی از کارت شبکه که در کامپیوترهای کیفی استفاده می شود عبارتست از: کارت PCMCIA یا همان PC Card.
کارت PC در یک شیار و یا در یک جفت شیار موجود در کناره کامپیوتر کیفی جای می گیرد. کابل شبکه با استفاده از ابزاری به نام "dongle" به کارت PC متصل می شود. کارتهای PC جز ابزارهای "Plug-and-Play" هستند، و نیز می توان در حالیکه کامپیوتر روشن و در حال فعالیت است، آنها را نصب یا خارج نمود و پس از نصب آنها نیازی به restart کردن کامپیوتر نیست.
نصب کارت شبکه
برای نصب کارت شبکه، توصیه می شود که از دستورالعمل های همراه کارت شبکه خود پیروی کنید. سعی کنید کارت شبکه ای را خریداری نمائید که این دستورالعمل ها را با خود داشته باشد. اگر قصد دارید از کارتی استفاده کنید که آن را از کامپیوتر دیگری بیرون کشیده اید و یا دوستتان آن را به شما داده است، ابتدا در دو روی آن کارت شبکه نام سازنده و شماره محصول را بررسی کنید. حداقل یافتن نام سازنده – درصورت وجود – آسان است. در درجه دوم، به سایت سازنده در وب مراجعه نموده و اطلاعات فنی درباره آن کارت شبکه جستجو کنید. سعی کنید شماره محصول، مدل و شماره سریال ها را تطبیق دهید. راهی دیگر نیز برای شناختن سازنده کارت شبکه وجود دارد. بر روی کارت شبکه یک کد شش رقمی است که از حروف و عدد تشکیل یافته است .اگر کارت شبکه ای را از یک تولید کننده معروف در دست دارید، این شانس وجود دارد که ویندوز درایور آن را در فایلهای خود داشته باشد. اما در غیر اینصورت یا باید به دریافت درایور از اینترنت اقدام کنید و یا دیسکت و یا CD-ROM مربوط به کارت شبکه را در اختیار داشته باشید.
برخی کارت های شبکه در دیسکت یا CD-ROM خود، یک نصب نرم افزاری را پیش بینی می کنند. سعی کنید این نصب را پیش از رفتن به مراحل بعدی کامل کنید. بهترین راه برای پاسخگویی به سوالاتی که در حین مراحل نصب ممکن است برایتان پیش بیاید، مراجعه به وب سایت سازنده است.
فرایند نصب کارت شبکه شامل مراحل زیر است:
– جایدهی فیزیکی کارت در کامپیوتر.
– پیکربندی (Configuring) کارت برای استفاده از منابع سخت افزاری مناسب.
– نصب نرم افزاری راه اندازی (device driver) کارت.
در مراحل نصب و راه اندازی شبکه ابتدا می بایست مسیر کابل کشی که بطور فیزیکی کامپیوترهای شما را به یکدیگر متصل می کند مشخص شود. یک روش آسان ولی موثر در طراحی مسیر جایگیری کابل ها، این است که با در دست داشتن یک دفترچه یادداشت و یک مداد، از یک مکان دلخواه برای کامپیوتر به سمت مکان دیگر حرکت کنید و بدین شکل یک طرح کلی را از کف خانه خود بدست آورید؛ همینطور که پیش می روید هرگونه مانعی را که می بایست فکری برایش کرد یادداشت کنید مثل دیوارها، لوله ها، لوازم خانه، درخت ها و غیره.
اگر قصد دارید کابل کشی را بر روی زمین و به موازات لبه های دیوار انجام دهید، خوب است کابل ها را با استفاده از یک سری نگهدارنده های پلاستیکی به دیوار محکم کنید. در هنگام نصب کابل در اطراف مجراهای گرمایی یا تهویه، سیستم های خلاء مرکزی و یا سیستم های برق، دقت لازم را به عمل آورید.
پس از طراحی مسیر کابل ها، به اندازه گیری مسیر واقعی آنها بر روی زمین بپردازید. فراموش نکنید که اگر قرار است یک کامپیوتر بر روی میز قرار گیرد لازم است که فاصله پشت کیس کامپیوتر را تا زمین اندازه بگیرید. همچنین اندازه گوشه ها و زوایای دیوارها را بیفزایید. پس از پایان این مرحله مجدداً به اندازه گیری مسیر کابل ها بپردازید و اندازه های قبلی خود را بررسی و اصلاح نمائید. آنگاه همه اندازه های بدست آمده را برای بدست آوردن کل طول کابل مورد نیاز، با هم جمع کنید. اندازه ای حدود ده فوت را به کل اندازه کابل مورد نیاز بیفزایید، این طول اضافی بابت موانعی است که به آسانی قابل اندازه گیری نیستند مثل زوایا و گوشه ها و یا پله ها.
برای ادامه کار شما به کابل Cat5 به همراه اتصال دهنده های RJ-45 نیاز دارید.
به منظور جایدهی فیزیکی کارت شبکه در کامپیوتر، ابتدا کامپیوتر را خاموش کنید. سپس کیس کامپیوتر را باز نمائید و به دنبال یک شیار (slot) آزاد بگردید. در بازار هر دو نوع کارت شبکه ISA و PCI وجود دارند و شما قبل از انتخاب کارت باید بررسی کنید که کامپیوترتان چه نوع شیاری را دارا می باشد. کارت های ISA برای استفاده های معمولی شبکه کافی هستند اما امروزه این نوع باس ها با PCI جایگزین شده اند. در صورتیکه بخواهید کامپیوتر خود را به شبکه های پر سرعت وصل کنید، باس PCI را ترجیح دهید. پس از خارج ساختن پوشش شیار، کارت را درون شیار جای دهید و آن را محکم کنید.
در مرحله دوم، پیکربندی کارت شبکه به منظور استفاده آن از منابع سخت افزاری خاص صورت می گیرد. مثالهایی از این منابع سخت افزاری عبارتند از:
– Interrupt requests: یعنی خطوط سخت افزاری که وسایل جانبی از آنها برای فرستادن سیگنال ها به پردازشگر و درخواست توجه آن، استفاده می کنند.
– Input/Output (I/O) port addresses: این مکان ها در حافظه برای استفاده وسایل خاص و به منظور تبادل اطلاعات با دیگر بخشهای کامپیوتر، تخصیص داده می شوند.
– Memory addresses: این مکانها از حافظه توسط وسایل خاص و به منظور نصب BIOS با هدف خاصی استفاده می شوند.
– Direct memory access (DMA) channels: یعنی مسیرهای سیستمی که وسایل از آنها برای تبادل اطلاعات با حافظه سیستم استفاده می کنند.
کارت های شبکه معمولاً از آدرسهای حافظه یا DMA استفاده نمی کنند، اما هر کارت شبکه به یک IRQ و نیز آدرس I/O پورت برای برقراری ارتباط با کامپیوتر نیاز دارد. وقتی شما کامپیوتر و کارت شبکه ای را داشته باشید که هر دو از استاندارد "Plug and Play" (یعنی توانایی یک سیستم کامپیوتری برای پیکربندی خودکار وسیله ای که به آن افزوده می شود) پشتیبانی کنند، فرایند پیکربندی (مرحله دوم) به طور خودکار انجام می گیرد. کامپیوتر کارت شبکه را تشخیص داده، آن را شناسایی می کند، همچنین منابع آزاد را مکان یابی کرده و به پیکربندی کارت شبکه برای استفاده از آنها اقدام می کند. عدم وجود مکان "Plug and Play" به معنی آنست که شما باید کارت شبکه را برای استفاده از IRQ خاص و پورت I/O پیکربندی نمائید و سپس این تنظیمات را با تنظیمات درایور کارت شبکه تطبیق دهید. البته این حالت بیشتر در کارت شبکه های قدیمی اتفاق می افتد. تقریباً از ویندوز 95 به بعد، ابزارهایی به منظور تشخیص برخوردهای سخت افزاری در اختیار کاربران قرار گرفته است. "Device Manager" تنظیمات سخت افزاری همه اجزاء را در کامپیوتر فهرست می کند، و هنگامیکه در مورد کارت شبکه ای که به تازگی نصب شده، یک برخورد سخت افزاری پیش می آید، این ابزار شما را آگاه می سازد. شما می توانید از "Device Manager" برای تشخیص اینکه کارت شبکه با چه وسیله ای برخورد دارد و چه منبعی احتیاج به تنظیم دارد، استفاده نمائید.
مرحله سوم شامل نصب درایو های کارت شبکه است. نرم افزار راه اندازی (device driver) بخشی از کارت شبکه است که کامپیوتر را قادر می سازد با کارت شبکه ارتباط برقرار کرده و کارکردهای مورد نیاز را اجرا کند. در حقیقت تمامی کارت های شبکه برای پشتیبانی از سیستم های عامل مطرح، با یک نرم افزار راه اندازی عرضه می شوند، اما در بسیاری از موارد، شما حتی به این نرم افزار احتیاج پیدا نخواهید کرد زیرا سیستم های عاملی مثل ویندوز، مجموعه ای از درایوها را برای مدلهای کارت شبکه پراستفاده و رایج شامل می گردند. با وجود امکان "Plug and Play"، علاوه بر تنظیم پیکربندی منابع سخت افزاری کارت شبکه، درایور مناسب نیز نصب می شود. شما می توانید جدیدترین درایورهای مربوط به کارت شبکه را از سایت سازنده آن بدست آورید. البته نصب درایور جدید تنها در صورت بروز مشکل ضرورت پیدا می کند.
تنظیمات مربوط به ویندوز برای ایجاد شبکه
حال وقت آن است که در سیستم عامل خود تنظیماتی را انجام دهید تا کامپیوتر شما بتواند جستجو برای کامپیوترهای دیگر و گفتگو با آنها را آغاز کند.
نحوه پیکربندی تنظیمات مربوط به ویندوز در کامپیوتر شما، توسط این مساله تعیین می شود که آیا در شبکه شما Internet sharing وجود دارد یا خیر.
در مورد هر کامپیوتر مراحل زیر را طی کنید:
1. بر روی آیکن Network Neighborhood بر روی desktop راست کلیک کنید.
2. Properties را انتخاب کنید.
3. بر روی Access Control tab کلیک کرده و Share level access را انتخاب کنید.
4. Identification tab را انتخاب کنید.
در اینجا می توانید نامی را برای کامپیوتر خود انتخاب کنید.
5. Configuration tab را انتخاب کنید. از Primary Network Logon، Client for
Microsoft Networks را انتخاب کنید.
6. سپس یک آدرس IP را به کامپیوتر اختصاص دهید، مثلاً 192.168.O.X. X در هر کامپیوتر منحصر به فرد است و عددی بین 1 تا 254 می باشد. در این قسمت عدد Subnet mask را، 255.255.255.0 بنویسید.
Internet Sharing Windows Setting
در مورد هر کامپیوتر مراحل زیر را اجرا کنید:
– در Control Panel، بر روی آیکن Add/Remove Program دو بار کلیک کنید. بر روی
– Windows setup tab کلیک کنید.
– پس از گذشت چند لحظه از لیست اجزاء، Internet tools را انتخاب کنید.
– سپس Internet Connection Sharing را انتخاب کنید.
– در اینجا CD مربوط به ویندوز مورد نیاز است. آنگاه Internet Connection Sharing
– Wizard اجرا می گردد که پس از پایان آن، کامپیوتر را Restart نمایید.
کارکردن با برنامه های Anti Virus :
برنامه های Anti Virus برنامه هایی برای تشخیص و نابود کردن ویروسها می باشد . این برنامه ها در انواع تحت Dos و Windows می باشد که باز انواع زیادی دارد که شرکتهای مختلف این نرم افزارها را ارائه می دهند .
در کشور ما نیز چندین ویروس ایرانی موجود می باشد که ویروس کش خاص خود را میخواهد که یکی از آنها نرم افزار ویروس کش ایمن میباشد .
در انواع خارجی میتوان از Panda ، Mcafee و Toolkit را نام برد . تقریبا استفاده از تمام این نرم افزارها مانند هم هستند ، به صورتی که ابتدا نرم افزار را اجرا کرده و سپس درایو مورد نظر را انتخاب کرده و سپس گزینه Start یا Scan را کلیک میکنیم .
بعضی از Anti Virus ها نمیتوانند ویروس را از بین ببرند و فقط آنها را تشخیص میدهند .لازم به ذکر است که وجود یک ویروس کش قوی در شبکه بمنظور ساپرت و نگه داری آن الزامی است
Nero :
یکی از نرم افزارهای خوب برای رایت سی دی میباشد . که دارای چندین ورژن میباشد . برای کار باآن باید ابتدا آن را نصب کرده و بعد از اجرای آن نوع رایت خود را انتخاب کنیم ، که آیا از سی دی به سی دی است یا از Hard به سی دی و بعد نوع داده ها را مشخص کنیم که آیا فیلم یا عکس یا موسیقی یا داده هستند سپس در کادر محاوره ای باز شده فایلهارا انتخاب می کنیم البته تا جایی که سی دی ما جای داشته باشد این مقدار را در پایین صفحه نمایش می دهد.
در شبکه نیز قادر خواهیم بود صفحات و داده های دانلود شده را روی سی دی رایت کرد.
بعد از انتخاب فایلهای مربوطه گزینه Run را میزنیم در ابتدا از فایلها Image ساخته و بعد آن را Write میکند.
سرعت Write CD ها متفاوت میباشد و بستگی به Writer دارد که نمونه موجود در این شرکت از نوع Teac 40x بود.
شناخت و برطرف کردن برخی از مشکلات سخت افزاری :
ـ آموختم که چنانچه Ram خراب باشد یا اصلاً وجود نداشته باشد از بلند گوی داخلی سیستم که برای مشخص نوع خطا در سیستم می باشد بوقهای ممتد زده تا کامپیوتر را خاموش کنیم.
اشکال Ram می تواند ازموارد زیر باشد :
شل یا سفت قرار دادن Ram (صحیح قرار ندادن).
سوخته بودن Ram .
شکافه های مادر بورد .
ـ اگر کارت گرافیکی ایراد داشته باشد 2 بوق که بوق آخر کمی ممتد تر می باشد زده می شود ، در این مواقع به سراغ کارت گرافیکی می رویم :
شل یا سفت قرار دادن کارت گرافیکی .
کارت گرافیک سوخته باشد .
جایگاه کارت گرافیک .
ـ امکان دارد Cpu سوخته باشد ، در این صورت نه تصویر خواهیم داشت و سیستم به طور کلی روشن نمی شود و هیچ صدای بوق شنیده نمی شود.
ـ امکان دارد مادر بورد خراب باشد ، که معمولا تعداد بوق های مادربورد می شود ، برخی اوقات این مسئله باعث می شود تا نتوان فهمید که Ram ایراد دارد یا مادربورد ، در هر صورت اکتفا به تعداد بوق ها روش زیاد مطمئنی نبوده و بهتر است در این موقع ابتدا از کارت گرافیکی شروع کرده و سپس Ram را چک کنیم .
ـ به طور کلی مشکلات سخت افزاری به صورت زیر می باشد :
هیچ اثری از صدا و تصویر نداریم و در زمان فشار کلید (روشن) هیچ تاثیری ندارد.
Cpu
Vga
85% ایرادهایی که نمی فهمیم یا از طریق قرار گرفتن است یا از خود رم و کارت گرافیک
Main
Ram
Sound
این ایراد ها درزمان استفاده معلوم می شود
Fax
Key Board
Hard disk
این ایراد ها با پیغام مشخص می شوند
Flopy
CD Rom
:Printer & Scaner کارکردن با
برای نصب چاپگر باید مراحل زیر را به ترتیب انجام داد :ابتدا مسیر زیر را برای رسیدن به فایل Printers طی می کنیم .
StartSettingControl PanelPrinters
سپس با اجرای این فایل پنجره Printers باز می شود ، در این پنجره باز شده گزینه ADD Printers را انتخاب می کنیم . با انتخاب این گزینه به پنجره محاوره ای زیر می رسیم :
با کلیک بر روی گزینه Next به پنجره محاوره ای Add Printers Wizard می رسیم :
در این قسمت باید نوع چاپگر را انتخاب کرد . برای این کار چندین نوع از انواع معروف را خود برنامه معرفی کرده است که با گشتن درون لیست می توان به آن دست پیدا کرد ، حال اگر نوع مورد نظر ما درون این لیست نبود باید از گزینه Have Disk استفاده کرد که با زدن بر روی این گزینه به پنجره محاوره ای Install From Disk می رسیم .
در این پنجره باید با استفاده از گزینه Browse فایل درایور را از روی دیسک خود پیدا کرده و بعد با زدن گزینه OK به پنجره محاوره ای زیر می رسیم :
در این پنجره نوع پورت را مشخص کرده و با زدن کلید Next و بعد از آن کلید Finish را میزنیم .
برای نصب Scaner ها باید از CD راه انداز خود استفاده کرد ، که تغریبا مانند نصب چاپگر می باشد . که باید نوع Scaner و نوع Port آن را انتخاب کرده و سپس آن را نصب کنیم .
(اسمبل) کردن سیستم:
برای راه اندازی و اسمبل کردن یک سیستم باید طبق مراحل زیر قدم برداشت من این مراحل را از بورشور Quick PC Installation Guide از شرکت GIGABYTE استخراج کرده ام که به شرح زیر است :
مرحله 1 : نصب CPU
1بتدا باید سوکت مربوط به CPU را که بر روی مادر بورد می باشد به اندازه 90 درجه بالا ببریم .
سپس باید با احتیات کامل و در نظر داشتن این که علامت Pin 1 Indicator با دسته Socet Lever در یک سو باشد آن را درون جای خود قرار می دهیم .
در پایان سوکت را پایین آورده و جای CPU را محکم می کنیم .
مرحله 2 : نصب فن CPU
ابتدا فن را به صورت دقیق روی CPU قرار می دهیم به صورتی که کاملا جای بیافتد .
سپس سوکت آن را فشار داده تا بسته و محکم شود .
سپس کابل آن را به سوکت کنار CPU می زنیم .
مرحله 3 : نصب RAM
در این نوع مادر بورد برای جای Ram 168 PIN قرار داده شده است که باید Ram انتخابی از این نوع باشد .
ابتدا باید دو سوکت اطراف آن را بلند کنیم .
سپس باید در همان حال Ram را درون چیپ بگزاریم .
سپس باید آن را فشار داده تا محکم شود .
مرحله 4 : شناسایی اسکلت Case
در این مرحله باید ابتدا اسکلت و وسایل Case راشناخته و بعد موارد مصرفی آن را بدانیم :
مکان قرار گیری فلاپی دیسک Floppy Slot
چراغ علامت دهنده فلاپی دیسک Floppy Light
دکمه فلاپی دیسک Floppy Button
چراغ علامت دهنده برق Power LED
چراغ علامت دهنده فلاپی دیسک HDD LED
کلید برای راه اندازی دوباره سیستم Reset Button
کلید برای راه اندازی سیستم Power Button
سه محل برای نصب دارایور ها 5.25 Coverplate X3
یک محل برای نصب یک درایور 3.5 Coverplate
محل قرار گیری کابل برق Power Socket
کلید روشن و خاموش برق Power Switch
محل قرار گیری منبع تغذیه برق Power Supply
نوعی پورت برای مصرف موس Ps/2 Mouse Port
نوعی پورت برای مصرف کیبورد Ps/2 Keyboard Port
پورت برای مصرف Usb USB Port
پورت COM1 COM 1
پورت COM2 COM 2
پورت پارالل Parallel Port
خط خروجی Line Out
خط ورودی Line In
ورودی میکروفن MIC In
پورت گیم و صدا Game & Audio Port
پورت ورودی گرافیکی VGA Port (Optional)
مرحله 5 : آماده کردن Case
در این قسمت باید در پهلویی کیس را باز کرده و درون آن را آماده برای قرار دادن وسایل بکنیم .
مرحله 6 : قرار دادن مادر بورد در Case
در این مرحله باید مادر بورد را طبق اصول قرار گیری با احتیات به طوری که پیم ها درون سوراخ ها برود آن را درن کیس قرار می دهیم.
سپس جای آن را حسابی محکم می کنیم .
مرحله 7 : نصب منبع ولتاژ
در این مرحله باید ابتدا قسمت قرار گیری Power را در پشت کیس باز کرده و سپس آن را در محل مورد نظر قرار می دهیم، سپس فن آن را راه اندازی می کنیم .
منبع تغذیه یا همان Power دارای 4 نوع فیش می باشد که عبارتند از :
1- IDE Power
2- ATX Power
3- Floppy Power
4- ATX 12V Power
مرحله 8 : نصب CD-ROM &DVD-ROM Floppy&Hard
در این مرحله ابتدا باید درایور مربوطه را در جای خود قرار داده و سپس جای آن را با پیچ های مخصوص خود محکم کنیم .
سپس باید در سه قسمت پشتی آنها کابلهای مربوطه را وصل کرد . در محل قرار گیری کابل برق باید توجه داشت که کابل رنگ قرمز حتما باید به طرف کابل رنگ قرمز داده ها باشد . در قسمت بعدی باید سوکت تعیین کننده را درست نصب کرد .
سپس باید کابل های داده را در محل های معین شده در مادر بورد قرار داد .
مرحله 9 : اتصال کابلها و منبع برق و چیپ های روی مادر بورد
در این مرحله باید با استفاده از دفتر راهنمای مادر بورد این اتصالات را بادقت کامل انجام داد . مثلا در قرار گیری چیپ ها و کابل ها ، استفاده از کابل های برق با ولتاژ مختلف و غیره … .
مرحله 10 : نصب کارتها
در این مرحله باید ابتدا در پشت کیس محل های پلم شده را کنده و سپس کارتها را طبق اصول قرار گیری در مادر بورد قرار می دهیم و از خوب قرار گرفتن آن مطمئن می شویم . در برخی از کارتها نیاز به استفاده از کابل های برق می باشد که در این صورت باید طبق ولتاژ مورد نظر برای آن کارت از منبع به این کارت کابلی وصل کنیم .
مرحله 11 : بستن Case و وصل کردن وسایل جانبی
در این مرحله باید بعد از اتمام کار در درون Case در آن را بسته و پیچ های آن را ببندیم. سپس وسایل جانبی دیگر مانند : مانیتور و موس و کی بورد و … را به ترتیب با کابل های مربوطه به پورتهای مربوطه وصل می کنیم .
مرحله 12 : روشن کردن سیستم و تنظیم Setup
در این مرحله می بایست دستگاه را به برق زده و با استفاده از دیسک راه انداز آن را روشن کنیم . سپس بعد از وارد شدن به Page اطلاعات دکمه Del را زده و وارد Setup سیستم می شویم .
در این جا ابتدا بر روی گزینه Load Optimized Defaults رفته و کلیک کنیم سپس در پنجره باز شده جواب Yes می دهیم .
سپس بر روی گزینه Standard CMOS Features رفته و آنرا کلیک می کنیم در پنجره باز شده تاریخ و ساعت و درایور هارا مشخص می کنیم .
سپس باید بر روی موارد مهم رفته و سیستم خود را تنظیم کنیم .
در آخر باید بر روی گزینه SAVE & EXIT رفته و تغیرات را ثبت کنیم .
مرحله 13 : پازتیشن بندی و نصب یک سیستم راه انداز
در این مرحله می بایست با استفاده از دیسک راه انداز سیستم را پارتیشن بندی و سپس فورمت بکنیم . بعد از ایجاد درایو ها می بایست سیستم عاملی نسبت به شرایط سیستم نصب و راه اندازی نمود .
مرحله 14 : نصب نرم افزاری درایور ها و وسایل جانبی
در این مرحله باید با استفاده از دیسکهای مربوط به هر درایور را در سیستم قرار داده و با استفاده از Setup برنامه آن را نصب کنیم .
27