پرخوری عصبی علت شناسی و درمان
تعریف
مصرف بدون کنترل، وسواس گونه و سریع مقادیر زیاد مواد غذایی در یک دوره زمانی کوتاه ( مثلا ضمن دو ساعت ) و یا احساس فقدان کنترل بر خوردن ( شخص قادر بر قطع یا کنترل نوع غذای خود نیست ) رفتارهای نامتناسب جبرانی برای کنترل وزن ( استفراغ عمدی، روزه، تنقیه، استفاده از ملین ها و ادرار آورها یا سایر داروها، یا افراط در ورزش ) و نگرانی شدید از وزن و شکل بدن، این پر خوری دوره ای و رفتارهای جبران کننده نامتناسب هر دو بطور متوسط هفته ای دو بار و به مدت سه ماه روی می دهد.
ملاک تشخیصی بر اساس DSM
1- دوره های مکرر پرخوری که مشخص می شود به وسیله 1-خوردن در یک مدت زمان کوتاه 2-حس فقدان کنترل به هنگام خوردن در این دوره
2- رفتار جبرانی نامناسب مکرر مثل تخلیه ، ورزش مکرر
3- رفتار های پرخوری و تخلیه هر دو به طور متوسط حداقل 2 بار در هفته به مدت 3 ماه یا بیشتر
4- ارزیابی خود به دشت به وسیله شکل و وزن بدن متاثر است.
ویژگی ها کلیدی بی اشتهایی عصبی
1-امتناع از حفظ وزن حداقل طبیعی بدن
2-ترس شدید از افزایش وزن و چاق شدن
3-اختلال قابل توجه در ادراک خود یا اندازه بدن
4-اختلال در قاعدگی (فقدان حداقل 3 چرخه)
تفاوت بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی
بیماران دارای بی اشتهایی عصبی به طور قابل توجه لاغر هستند در حالیکه بیماران دارای پر اشتهایی عصبی نزدیک به وزن طبیعی بدنی یا بالاتر از وزن طبیعی بدنی هستند.
اپیدمیولوژی
سبب شناسی
سبب شناسی
تشخیص افتراقی
پیش آگاهی
بیماری معمولاً مزمن است، اما اگر همراه با اختلالات الکترولیتی و آلکالوز متابولیک نباشد، ناتوان کننده نیست. ۶۰% بیماران ممکن است با درمان بهبود یابند اما در طی ۵ سال، عود بیماری در حدود ۵۰% موارد دیده می شود.
علائم هشدار دهنده پرخوری عصبی
1- در اثر خوردن سریع مواد غذایی بزودی در بشقاب آنها تمام می شود.
2- مرتب بعد از غذا خوردن به حمام می روند علائم بیماری و بوی استفراغ در آنها باعث میشود که مرتب از مسهل و ادرار آور ها استفاده کنند.
3- با وجود خستگی، بیماری وآسیب دیدگی برای سوزاندن کالری رژیمهای بسیار سفت و سختی می گیرند.
4- تورم زیاد در ناحیه گونه ها دارند.
5- به علت استفراغهای مکرر پشت دست و پنجه ی آنها پینه بسته است.
6- دندانهای آنها تغییر رنگ می دهد.
7- از معاشرت با دوستان خود پرهیز می کنند.
8- رفتار آنها و توجه زیادی به کاهش وزن ،رژیم غدایی و کنترل مواد غذایی تبدیل به یک مسئله نگران کنده می شود.
عوارض پر خوری عصبی
1- التهاب و پارگی مری به علت استفراغ های مکرر
2- پوسیدگی دندانها به علت افزایش اسید معده که هنگام استفراغ ایجاد می شود.
3- حرکات نامنظم روده ها و یبوست در اثر مصرف ملین ها
4- سوراخ شدن معده در اثر بد غذا خوردن
5- عدم تعادل الکترولیت که باعث نامنظمی ضربان قلب و احتمالا نارسایی آن شود
درمان
اکثر بیماران مبتلا به پراشتهایی عصبی بدون عارضه نیازی به بستری شدن ندارند. به طور کلی بیماران مبتلا به پراشتهایی عصبی به اندازه مبتلایان به بی اشتهایی عصبی پنهان کار و تودار نیستند به همین دلیل درمان سرپایی اغلب چندان دشوار نیست با این وجود روان درمانی ممکن است طول بکشد. برخی بیماران چاق مبتلا به پراشتهایی عصبی که تحت روان درمانی طولانی مدت قرار گرفته اند، به طور شگفت آوری بهبود می یابند. در برخی موارد که پرخوری خارج از کنترل است درمان سرپایی موثر نیست یا بیمار علائم روانی دیگر مانند میل به خودکشی و سوء مصرف مواد دارد ممکن است بستری کردن بیمار ضروری باشد به علاوه در موارد پاکسازی شدید که به اختلالات شدید الکترولیتی و متابولیک می انجامد بستری کردن لازم است.
درمان
درمان
درمان
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی ـ رفتاری مهم ترین و اولین روش انتخابی برای درمان پراشتهایی عصبی محسوب می شود. این درمان حدود 18 تا 20 جلسه طی 5 تا 6 ماه می باشد. درمان شناختی ـ رفتاری (CBT) شامل تعدادی روشهای شناختی و رفتاری است که:
1) چرخه رفتاری پرخوری و روزه داری را که توسط شخص نگه داشته شد، مختل می کنند.
2) شناختهای معیوب فرد را تغییر می دهند و همچنین سبب تغییر باورهای مربوط به غذا، وزن، تصویر بدن و درک کلی از خود می شوند.
پایان