پاورپوینت طرح توجیهی کشت پسته

بسم الله الرحمن الرحیم

کشاورزی

.
کشاورزی چیست؟
تولید مواد غذایی و کالا از راه زراعت و جنگل داری و دامداری است.
به بیان کامل تر کشاورزی همان چیزی است که به ظهور تمدن منجر شده است.
در دنیای امروز با نگرانی های موجود و کمبود منابع نیاز است تا کشاورزی را به سوی کشاورزی پایدار (مثلا کشاورزی زیستی) یا کشاورزی فشرده (مثلا صنعتی) پیش ببریم تا بتوانیم نیازها را در آینده برطرف نماییم.
محصولات کشاورزی را می توان به صورت عمده به غذاها، الیاف، سوخت، مواد اولیه، دارو و زینت آلات تقسیم نمود. غذاهای عبارتند از غلات، سبزیجات، میوه ها، گوشت. الیاف عبارتند از پنبه، پشم، کنف، ابریشم و کتان؛ مواد خام مانند چوب؛ سوخت های زیستی شامل متان از زیست توده ها، اتانول و بیودیزل.

تاریخچه کشاورزی:
قدمت کشاورزی به ۱۰،۰۰۰سال پیش باز می گردد.
روشهای مختلف در کشاورزی از قبیل آبیاری، تناوب زراعی، کود دهی از سال های گذشته مورد توجه بوده است.
گام های بزرگ و موثر در توسعه و پیشرفت کشاورزی در قرن گذشته برداشته شد و منجر به صنعتی شدن کشاورزی گردید.

:تاریخچه پسته
پسته یک میوه گرمسیری است، این محصول در سال 1737 میلادی توسط فردی به نام (لینه ) از اسپانیا تحت نام علمی آناکاردیاسی نامگذاری شده است .
خاستگاه اولیه پسته در ایران به زمان هخامنشیان و نواحى خراسان نسبت داده شده است.
اولین نوشته ها درباره پسته دامغان، سمنان و قزوین به قرن هفتم و پسته کارى در کرمان به قرن 12 نسبت داده شده است.
درخت پسته در زبان های یونانی ،لاتین ، اروپایی ، عربی ، ترکی ، روسی ، ژاپنی و دیگر زبان ها از نام ایرانی آن گرفته شده است . نام درخت این محصول هنگامی که به ایران وارد شد، در زبان پارسی «پیستاکو» بود و سپس به «پسته » تبدیل شده است.

.

قدیمی ترین اثری که از پسته در جهان به دست آمده ، قطعه چوب نیم سوخته ای است مربوط به عصر حجر که در حدود هزار سال پیش در اطراف شهرستان فسا (استان فارس) پیدا شده و هم اکنون در موزه پارس نگهداری میشود.
بر اساس آمار سال 73 از 400 هزار تن پسته تولیدى در جهان ایران با دارابودن حدود 57 درصد تولید در مقام اول، آمریکا با 17 درصد مقام دوم و ترکیه با 13 درصد در مقام سوم قرار دارد.
در حال حاضر استان کرمان و منطقه رفسنجان به عنوان مهمترین منطقه پسته کاری ایران و جهان محسوب میشود.

گیاه شناسی پسته:

درخت پسته اهلی متعلق به تیره سماق است ، جنس Pistacia دارای 11 گونه است که همگی آ نها از خود، تربانتین یا سقز ترشح می کنند، گیاهان این تیره بصورت درخت یا درختچه هستند.
درخت پسته دارای برگ‍های مرکب شانه ای است و هربرگ یک جوانه جانبی را در برمی‍‍گیرد، اکثر جوانه های جانبی به گل آذین اولیه مبدل می شوند و یک محور اصلی را تشکیل می دهند که در سال بعد خوشه پسته را تولید می کنند.
درخت پسته برخلاف درختان بادام و گردو جزو درختان دوپایه است و نر و ماده آن از یکدیگر جدا است . یعنی برای تولید میوه به وجود هر دو پایه نر و ماده نیاز می باشد و تشخیص درخت نر و ماده از یکدیگر از روی گل آنها (آن هم در فصل بهار و به هنگام گل دادن ) میسر است.
پسته از میوه هایی است که یک سال بارور و سال بعد کم بارتر است .

سطح زیر کشت پسته:
در حال حاضر سطح زیر کشت پسته ایران بیش از 360000 هکتار می باشد، استان کرمان با مجموع بیش از 270000 هکتار باغ های بارور وغیربارور 77 درصد محصول کل کشور را تولید و به عنوان مهمترین منطفه پسته کاری ایران ودنیا محسوب می شود.
ضمناً سایر استانهای پسته خیز عبارتند از: یزد، خراسان، سمنان، قزوین، مرکزی، اصفهان و قم؛ که بیش از 90000 هکتار سطح زیر کشت باقیمانده را به خود اختصاص می دهند.

ملزومات کاشت باغ:
کاشت باغ پسته همچون کاشت سایر محصولات کشاورزی نیازمند ملزومات اولیه کاشت باغ ( زمین مرغوب، آب کافی، نهال، کود و سرمایه مالی) می باشد.
قیمت زمین بسته به مکان، هر هکتار بین 15 تا 35 میلیون و هر ساعت آب بین 10 تا 15 میلیون که برای یک هکتار حدود 6 تا 8 ساعت بسته به دبی آب چاه نیاز است. مجموع هزینه برای احداث یک باغ حدود 80 تا 120 میلیون تومان می باشد.
با توجه به برقی بودن اکثر چاه های آب کشاورزی، هزینه برق آن برای هر ساعت حدود 3000 تومان می باشد، که در هر هکتار 20000 تا 25000 تومان برای هر دوره آبیاری (15 روز) می باشد.
در هر سال باید زمین و درختان به شیوه مصنوعی (کود دهی) مورد تغذیه قرار گیرند، که هزینه آن به طور متوسط سالانه 2000000 تا 2500000 تومان براورد می گردد.
در کاشت این محصول عامل دیگری هم نقش برجسته ای دارد و آن هم صبر و تحمل صاحب باغ می باشد، چون پسته محصولی دیربازده است و درخت پسته از 10- 7 سالگی به بار می نشیند.

اقلیم مناسب مورد نیاز:
اولین قدم برای احداث باغهای پسته شناخت دقیق از شرایط آب و هوایی منطقه می باشد و انجام هر گونه فعالیتی بایستی با آگاهی از وضعیت اقلیمی مناطق صورت پذیرد در غیر اینصورت سرمایه گذاری ، با ریسک پذیری زیادی همراه خواهد بود.
خسارات عمده ای که سرمای دیررس و گرمای زودرس بهاره در بعضی از مناطق به محصول پسته وارد می کند می طلبد که برای انتخاب رقم مناسب و سازگار با مناطق، مطالعه و بررسی دقیق اولیه به عمل آید.
ودرخت پسته می تواند دمای 45 درجه بالای صفر و 25 درجه زیرصفر را تحمل کند. این گیاه در برابر خشکی و کم آبی نیز مقاوم است، درخت پسته با هوا و زمین مرطوب سازگاری ندارد، رطوبت زیاد در زمین باعث تولید بیماری صمغ و پوسیدگی یقه درخت می شود که به تدریج درخت را ضعیف و بالاخره خشک می کند.

شرایط آب و خاک:
خاک به عنوان بستر رشد و نمو درختان و آب به عنوان جریان دهنده کلیه مواد غذایی (به استثناء کربن) و مهمترین ماده ترکیبی نسوج گیاهی، از اساسی ترین فاکتورهای استقرار و رشد درختان می باشند، با توجه به تنوع آب و خاک، شناخت دقیق از وضعیت آب و خاک منجر به تصمیم گیری هدفدار در انتخاب محل احداث باغ پسته می گردد.
درختان پسته در خاکهای غنی، شنی لومی و با عمق زیاد و با EC آب و خاک پایین تر محصول خوب می دهند. در اراضی سبک مصرف کود برای برداشت رضایت بخش است ولی در اراضی رسی سنگین که رطوبت را به مقدار زیاد و برای مدتی طولاتی در خود نگاه می دارد کاشت این گیاه نتیجه رضایت بخشی نمی دهد. از کود های حیوانی، شیمیایی و ریز مغذی در تغذیه باغ باید استفاده نمود.
تحمل پذیری پسته در شرایط شوری نسبی آب و خاک دلیل بر کاشت آن در خاکهای فقیر و شور نمی باشد بطوریکه با فقر خاک وبالارفتن شوری، عملکرد در واحد سطح کاهش یافته و بتدریج باغات غیراقتصادی می شوند.
احداث باغات پسته در آب و خاک مرغوب، باصرفه تر، اقتصادی و برگشت سرمایه سریع تر می باشد.

مراحل احداث باغ پسته:
1- آماده سازی زمین
سطح زمین را با تراکتور شخم عمیق زده و اگر خاک تا عمق 2 متری دارای لایه سخت و یا بافت سنگین باشد باید با سوسولوز (ریپر) آنرا شکست و قابل نفوذ کرد و بعد از شخم هموار و تسطیح نمود، در صورتیکه بر اساس نظر کارشناسان آب و خاک اجرای آبیاری بابلر مورد نظر باشد تسطیح با شیب 2-1 درصد و در آبیاری قطره ای تسطیح نسبی کافی می باشد.
2- تهیه نقشه باغ وپیاده کردن آن
در تهیه نقشه باغ ، مشخص کردن موقعیت خیابانهای اصلی و فرعی، محل ایجاد تاسیسات، محل حفر چاه و محل استخر ذخیره آب (در صورت نیاز )، قطعه بندی مزرعه برای کشت ارقام مختلف و تعیین جهت کاشت ردیف درختان، فاصله ردیف ها از همدیگر و فاصله درختان روی ردیف و استقرار درختان نر مورد توجه قرار می گیرد. مناسبترین فاصله ردیفها 6-7 متر و فاصله بین درختان 3-4 متر می باشد البته فاصله بین ردیف 4-6 متر و بین درختان 2-3 متر قابل تحمل می باشد. ضمناً فاصله بین ردیف کمتر از 4 متر و فاصله بین درختان کمتر از 2 متر نا مناسب می باشد.

.
3- تهیه بذر مطلوب

بذر در نظر گرفته شده باید سالم و بدون هیچ گونه آفت یا بیماری و از محصول همان سال باشد.
اواخر اسفند و اوایل بهار بذر ها را حدود 24 تا 48 ساعت (ترجیحاً 24 ساعت ) در آب خیسانده، پس از شست و شوی مجدد با استفاده از سموم قارچ کش نظیر کاربو کسین تیرام، به مدت 5 الی 10 دقیقه ضدعفونی می شود. پس آن باید بذرها را در کیسه های پارچه ای که به طورمنظم به مدت 4 تا 5 روز مرطوب نگه داشته شوند قرارداد (دمای مناسب برای جوانه زنی بذرها 30-20 درجه سانتی گراد می باشد).
پس از جوانه زدن بذرها با توجه به نوع کاشت بذر (کاشت در زمین اصلی، کاشت در خزانه و کاشت در کیسه های پلاستیکی) آنها را می کاریم تا جوانه زند و سبز شود.

کاشت بذر درکیسه های پلاستیکی:
برای این منظور از کیسه های پلاستیکی به ارتفاع 25 تا 30 سانتی متر استفاده می شود. البته هر چه ارتفاع کیسه ها بیشتر باشد(45 سانتی متر ویا بیشتر ) رشد نهال بهتر است. از آنجایی که محیط رشد در گیاهان گلدانی محدود است و این گیاهان مانند گیاهانی که در مزرعه و باغ کشت می شوند نمی توانند ریشه های خود را گسترش داده و به طور طبیعی از منابع غذایی خاک استفاده کنند. لذا برا ی برآورده ساختن احتیاجات گیاه، خاک درون کیسه ها را مخلوطی از یک تا دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک زراعی مرغوب (لومی)و یک قسمت کود دامی یا خاک برگ پوسیده انتخاب می شود.
درون هر کیسه معمولاً دو دانه بذر می کارند که پس از سبز شدن و چهار و پنج برگی شدن گیاه چه ها قویترین آنها را انتخاب نموده، دیگری را حذف می کنند. حتماً بایستی در ته کیسه ها سوراخ های کوچکی به عنوان زه کش ایجاد نمود. گیاهان گلدانی را در موقعی از سال می توان به زمین اصلی انتقال داد. از کاشت پسته درون کیسه ها به منظور واکاری در باغ ها نیز استفاده می شود. در موقع انتقال به زمین اصلی، کیسه ها را به آهستگی بدون آنکه صدمه ای به ریشه ها وارد شود و خاک اطراف آن بریزد، پاره کرده، گیاه را به زمین اصلی انتقال می دهند.

مراقبت از نهال های بذری:
پس از آن که بذر ها درخزانه و یا زمین اصلی و یا کیسه های پلاستیکی سبز شدند. یک سلسله عملیات باغبانی برای مراقبت از آنها لازم است که عبارتند از:
الف – آبیاری
میزان دفعات آبیاری برحسب آب وهوا و نوع خاک و میزان آب موجود متفاوت است. بطور کلی آبیاری نهال های بذری باید به آهستگی صورت گیرد.با توجه به این که در این مرحله از رشد گیاهان دارای ریشه محدودی برای جذب می باشند باید دقت نمود که از کمبود آب صدمه نبینند.
ب – وجین
بذر علف های هرز تقریباً در خاک وجود داشته و با گیاهان اصلی به رقابت می پردازند. بنابراین باید آنهارا از میان برد. وجین علف های هرز باید با دقت صورت گیرد تا به ریشه گیاهان اصلی صدمه ای وارد نشود.
ج- محافظت از گرما و تابش مستقیم آفتاب
در روزهای گرم، مخصوصاً در روش کاشت پلاستیکی باید هر چند روز یک بار روی نهال ها آب پاشید و نیز برای جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب، می توان پایه های در زمین به ارتفاع- متر قرارداده، با استفاده از حصیر یا مواد دیگر روی آن را پوشاند و بدین ترتیب از تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری کرد.

انتقال نهال به زمین اصلی:
محلی که قرار است نهال در آن کشت شود، باید گودالی به عمق 60 و به قطر 40 سانتی متر حفر کرد وآن را با خاک سطح الارض همراه با کود دامی پر نمود. نهال های بذری را باید به نحوی درگودال کاشت که حدفاصل بین ریشه و ساقه آن هم سطح زمین قرار گیرد. چنانچه این قسمت از گیاه درخاک فرو رود، ممکن است پوسیده شود و یا مورد حمله قارچ های عامل پوسیدگی طوقه(گموز)واقع شود. اگر هم بالاتر از خاک قرار گیرد، قسمت های از ریشه که در معرض هوا قرار گرفته اند از بین می رود.
بعد از قرار دادن نهال درگودال، خاک اطراف نهال را با پا می کوبند تا ذرات خاک به حد ممکن به همدیگر فشرده و ریشه را محکم نگهدارند. پس از انجام این مقدمات باید اقدام به آبیاری نهال نمود.
نصب قیم برای نگهداری نهال و جلوگیری از خم شدن در مقابل باد نصب قیم الزامی می باشد واین قیم حداقل باید برای دو سال در کنار نهال قرار گیرد. اتصال قیم به نهال توسط نوار پهن و نرم صورت می گیرد تا آسیبی به پوست نازک نهال وارد نشود.

پیوند درختان پسته:
در اسفند ماه نهالهای 3-2 ساله پسته در زمین اصلی سربرداری می شوند. پس از رشد جوانه های جانبی، بسته به نوع آرایش تنه درخت، 3-1 شاخه جانبی بر روی پایه اصلی نگهداری شده و سایر شاخه ها حذف و بر روی شاخه های باقیمانده عملیات پیوند انجام می گیرد.
سه روش پیوند زنی در پسته کاربرد دارد : پیوند لوله ای ، پیوند شکمی و پیوند اسکنه ای. هم اکنون استفاده از پیوند لوله ای به دلیل سادگی، سرعت عملیات و درصد بالای جوش خوردن بین پایه با پیوندک رواج یافته و درختان پسته با استفاده از این روش تکثیر می شوند.
از آنجا که درخت پسته از نوع درختان صمغ دار است، ایجاد هر گونه خراش در تنه یا در شاخه های آن موجب تراوش صمغ می گردد که در مجاورت هوا سفت می شود. بنابراین در پیوند شکمی نهال پسته، شکاف افقی در پایین شکاف عمودی زده می شود تا صمغ مترشحه از شکاف افقی مانع رویش و رشد جوانه پیوندک نشود.

.
در پیوند لوله ای هم اندازه بودن قطر پایه و پیوندک ضروری است، به همین منظور ابتدا پایه و شاخه مناسب پیوندک انتخاب می شود. زمان مناسب برای پیوند نهالهای پسته به طور عمده در اواخر اردیبهشت تا اوایل خرداد یعنی هنگامی است که درخت به راحتی پوست می دهد و دمای هوا در حد معتدل قرار دارد.
برای تهیه پیوندک حدود 3-2 سانتیمتر بالاتر از جوانه، شاخه را قطع کرده، سپس از 2 سانتیمتری زیر جوانه با چاقوی پیوند زنی پوست دور تا دور بریده می شود. بعد با انگشت پوست برش خورده را به آرامی چرخانده تا پوست حاوی جوانه به راحتی و به طور کامل از چوب جدا شود. پیوندک آماده شده به شکل استوانه ای حاوی جوانه می باشد. شاخه های جانبی نگهداری شده بر روی پایه نیز سربرداری شده و سپس به فاصله 3-2 سانتیمتر از بالا دور تا دور شاخه برش داده می شود و به روش تهیه پیوندک، پوست جدا می شود .
پس از آماده شدن پایه و پیوندک، پیوندک را که به شکل استوانه است روی چوب پایه قرار داده و به آرامی در محل خود مستقر می نمایند. در نهایت محل پیوند با نوار، به طور مناسب بسته می شود. توصیه می شود پیوند در ارتفاع 50-40 سانتیمتری پایه صورت گرفته و نهال به صورت تک تنه هدایت شود.

عملیات بعد از پیوند:
پس از پیوند آبیاری باید منظم و به فواصل 15 روز یک بار انجام شود.
جوانه ها و پاجوش‍هایی که از زیر محل پیوندک و بر روی پایه ایجاد می ‍شوند، قطع گردد.
حدود 20-15 روز پس از عملیات پیوند زنی، با اطمینان کامل از جوش خوردن پیوند، نوار پیوند باز شود.
هدف از انجام هرس فرم، ایجاد اسکلت قوی و محکم، شکل مناسب و مورد نظر تحریک رشد شاخه های مناسب برای ایجاد تاج متراکم و متوازن و افزایش رشد شاخه های نگهداری شده می باشد

مبارزه با آفات:
هرسال باغداران به دفعات مجبور به مبارزه شیمیایی و غیرشیمیایی با انواع آفات می شوند. فصل بهار زمان سبزشدن درختان پسته و گلدهی آنهاست. با شروع سبزشدن درختان پسته، از اواسط اسفندماه فعالیت آفات نیز آغاز می شود.
با توجه به حضور همزمان چند آفت در باغ ، بویژه در اوایل فصل بهار و مناسب بودن زمان مبارزه شیمیایی علیه آفات عمده پسته در این فصل، اول باید دانست کدام آفات اصلی و مهم هستند و کدام را باید در درجه دوم و سوم اهمیت قرار داد، تا برای کاهش تعداد دفعات سمپاشی و در صورت امکان، مبارزه همزمان با برخی آفات خسارتزا، «روش مبارزه» و هم «ترکیب مناسب سم» را انتخاب کرد.
در صورت لزوم باید از مخلوط کردن 2حشره کش (و یا یک حشره کش و یک قارچ کش)، که اختلاط آنها مجاز باشد، برای کنترل همزمان دو یا سه آفت استفاده شود.
پسته دارای آفات زیادی می باشد:
پروانه چوبخوار پسته، پسیل معمولی پسته ( شیره خشک)،
شپشک های پسته، سنک های پسته، سوسک سر شاخه خوار پسته.

آفات مهم پسته
پروانه چوبخوار پسته: با توجه به دوره خروج لاروهای زمستانگذرانِ این آفت، از اوایل اسفند ماه و تشکیل پیله های شفیرگی بر روی سرشاخه ها و اوج ظهور و تشکیل شفیره ها در دهه سوم اسفند ماه، در صورت زیادبودن جمعیت این آفت در باغ می توان از حدود 20 اسفند تا 5 فروردین ماه با آنها مبارزه کرد.
پسیل معمولی پسته ( شیره خشک): حشرات کامل پسیل های زمستانگذران، از اواسط اسفند ماه در باغ های پسته ظاهر می شوند، و با تغذیه از جوانه های در حال سبزشدن پسته، بر روی آنها تخم ریزی می کنند. با توجه به پائین بودن جمعیت نسل اول پسیل، بویژه در طی ماه های فروردین و اردیبهشت، نیازی به مبارزه اختصاصی علیه این آفات نیست و اگر سموم مناسب برای مبارزه با سایرآفات پسته بکار رود، تلفات کافی بر روی جمعیت این آفت نیز خواهد گذاشت. مبارزه اختصاصی علیه پسیل معمولی با توجه به جمعیت و حساسیت ارقام پسته، تقریباً از اواخر اردیبهشت و اوایل خردادماه ضروری است.
شپشک های پسته: شپشک واوی، یا شپشک سرشاخه و برگ پسته: دارای 2 نسل در سال است ولی فقط در نسل اول می توان علیه پوره های سن یک آن مبارزه کرد. مناسبترین زمان مبارزه، اواخر فروردین واوایل اردیبهشت و همزمان با خروج 70 درصد پوره های سن یک می باشد. در صورت بالابودن جمعیت هریک از این شپشک ها و خسارت شدیدی که وارد می کنند، می توان حدود 2 هفته بعد از سمپاشی نوبت اول، مجدداً سمپاشی را تکرار کرد.

هزینه سموم:
سم زمستانه:
از نیمه دوم اسفند ماه درخت پسته باید سم پاشی گردد تا درخت از آفات گذشته پاک گردد. در این سم پاشی از روعن ولک و سم اتیون استفاده می شود.
برای هر هکتار باغ، حدود 30 تا 40 لیتر روغن ولک و حدود 3 تا 4 لیتر سم اتیون را با هم مخلوط نموده و در 1500 – 2000 لیتر آب استفاده می کنند.
هزینه هر 20 لیتر روغن ولک 40000 تومان،
هر لیتر سم اتیون 12000تومان می باشد.
سم بهاره :
دراوایل اردیبهشت ماه صورت می گیرد، سم آندوسولفان یا آمیتراز بسته به اندازه پسته مورد استفاده قرار می گیرد.
هزینه هر لیتر آن 15000 تومان می باشد، برای هر هکتار 3 تا 4 لیتر سم نیاز است.
سم آخر دوره:
بعد از جمع آوری محصول در اواخر شهریور ماه ( با توجه به منطقه و نوع پسته) باغ مورد سم پاشی قرار می گیرد. در این نوبت از دو سم آمیتراز یا درسپان استفاده میشود.
هزینه هر لیتر آن 15000 تومان می باشد، برای هر هکتار 3 تا 4 لیتر سم نیاز است.
هزینه سم پاش:
در هر نوبت سم پاشی حدود 30000 تا 45000 تومان بابت هزینه سم پاشی باید پرداخت نمود، که مجموع این هزینه حدود 250000 تا 300000 تومان می باشد.

برداشت پسته:
فصل برداشت پسته(پسته چینی) از اوایل شهریور ماه آغاز میشود و تا اواخر مهر ادامه پیدا می کند. برداشت پسته با توجه به میزان وزمان آب خوردن درخت و رقم پسته (زود رس و دیر رس) وشرایط اب وهوایی متفاوت است.
زمانی که درصد پوست رویی میوه پسته به راحتی از پوست سخت استخوانی جدا شود، زمان برداشت فرارسیده است.تغییر رنگ پوست رویی از سبز به گلی تا ارغوانی نیز نشانه‍ای دیگر از رسیدن میوه ها است .در ماه‍های آخر فصل تابستان ترک خوردگی سطح رویی پوست نرم میوه ها نیز نشانی دیگر از نزدیک شدن زمان برداشت پسته است.
پس از رسیدن محصول، برداشت آن باید سریعاً انجام گیرد. عملیات برداشت بوسیله نیروی کارگر و با دست انجام می ‍شود زیرا با توجه به شرایط و نحوه کشت درختان، عدم انجام هرس فرم، عدم وجود یکنواختی در ارقام و سنین درختان، امکان برداشت مکانیزه محصول وجود ندارد.
نحوه برداشت بدین صورت است که قبل از شروع چیدن محصول، پارچه های مخصوص دورویه را زیردرختان پهن کرده، به طوری که کل سطح زمین زیر پوشش تاج پوشیانیده شود سپس هریک از کارگران خوشه های میوه را دردست گرفته و با اندکی فشار به یکی از جهات‍، خوشه را از محل دم قطع می نمایند و درون پارچه می ریزند. محصول هر درخت پس از برداشت در محلی مخصوص (دارای سایه و کف‍پوش مناسب) جمع آوری می گردد و بلافاصله درون سبدهای مخصوص ریخته و در کوتاه‍ترین زمان ممکن به محل پایانه فراوری پسته انتقال می یابد.

ارقام پسته
رقم کله قوچی : عملکرد نسبتا ًبالا، میوه فندقی و درشت از عوامل اصلی انتخاب وگسترش آن بوده است دارای شاخه های قوی و محکم تری می باشد. نسبت به کمبود آب و مواد غذایی حساسیت بیشتری دارد. در اکثر سالها به علت زودگلدهی مخصوصاً در مناطق سردسیر در معرض خطر سرمای بهاره می باشد. میان رس و با سال آوری متوسط می باشد دارای غابلیت انتهایی کمتر و قدرت تولید شاخه های جانبی بیشتری می باشد نهالهای بذری حاصل از این رقم نسبت به سمیت بر مقاوم می باشند. در دهه دوم شهریور قابل برداشت می باشد.
رقم احمدآقایی: از ارقام تجاری با میوه بادامی شکل، پوست استخوانی سفید و درشتی میوه در حال گسترش می باشد. متوسط گل و دیررس، دارای بیشترین شدت سال آوری که در صورت اعمال مدیریت صحیح داشت به مقدار زیادی قابل کنترل است.
رقم اکبری: از ارقام تجاری پسته و از نظر اقتصادی دارای بالاترین ارزش می باشد، میوه های آن بادامی شکل، کشیده و درشت هستند، از خصوصیات این رقم رشد رویشی زیاد با رگبرگهای متراکم و سطح وسیع برگ، محصول خوب، دیرگل و دیررس بوده که در دهه سوم شهریور قابل برداشت می باشد و از گرمازدگی خسارت بیشتری را متحمل می شود.

میزان درآمد و هزینه:
هزینه برداشت:
برای جمع آوری پسته نیازمند استفاده از گارگر هستیم، برای هر هکتار به طور متوسط 1500000 تا 2000000 ملیون تومان هزینه باید کرد.

بعد از مثمر شدن درختان پسته که حدود 8 تا 10 سال به طول می انجامد هر هکتار بین 15 تا 30 ملیون بسته به شرایط درآمد می دهد.
در سال های اول می توان محصولات دیگری مثل خربزه و پنبه هم در زمین کشت نمود، این محصولات هم به نوبه خود و با توجه به شرایط بین 6 تا 10 میلیون در هر سال درآمد می دهد که فقط یک محصول را در هر سال می توان کشت نمود.