اَلدَّرسُ السّابِعُ
تهیه کننده: سید محمد امامیان کلاس 805
اَلمُعجَم: آباء: پدران ((مفرد: اب)) طائِر: پرنده فَرخ: جوجه((جمع: فِراخ)) اضاعَه: تلف کردن عَلَیَّ بِـالـتَّفَکُّر: باید کُرَهُ المِنضَدَهِ: تنیس روی میز الا: هان (عَلی+ـی= عَلَیَّ: بر من لازم کـَما: همان طور که جِبال: کوه ها ((مفرد: جَبَل)) +است+بـِ+ التَّفَکُّر) کُنتُ : بودم کانَ: بود جَلَب، یَجلِبُ: آورد، می آورد غابَه: جنگل مَجنون، مَجنونَه: دیوانه حَطَب: هیزم غِزلان: آهوها ((مفرد:غَزال)) نَصـر: یاری حَمامَه:کبوتر فـَرَح: شادی واسِع،واسِعَه: پهناور حوائِج:نیازها ((مفرد: حاجَه)) قالَ:گفت هَجَمَ، یَهجُمُ: حمله کرد، حمله می کند ذِئاب: گرگ ها ((مفرد: ذِئب)) تَقولینَ:میگویی یَئِسَ: ناامید شد رابِع ، رابِعَه: چهارم قَلتُ: گفتم ضَحِکَ، یَضحَکُ: خندید، می خندد
کانَت مَجموعَهٌ مِنَ الغِزلانِ فـی غابَهٍ بَینَالجِبالِ و الانهارِ
فی یَومٍ مِنَ الایّامِ هَجَمَت خَمسَهٌ ذِئابٍ عَلَی الغِزلانِ.
الغَزالُ الاوَّلُ: الهی، ماذا نَفعَلُ؟
الغَزالُ الثّانی: لا نَقدِرُعَلَی الدَّفاعِ.
قالَت غَزالَهٌ صَغیرَهٌ فی نَفسِها: ما هوَ الحَلُّ؟ عَلَیَّ بِالتّفکُّرِ.سانجَحُ
اَلـغَزالَـهُ الصَّغیرَهُ شاهَدَت عُصفوراً؛ فَسَاَلَتهُ: «هَل خَلفَ تِلکَ الجِبالِ عالَمٌ آخَرُ؟» اجابَ العُصفورُ:«لا».
اَلغَزالـَهُ الصَّغیـرَهُ ما یَئِسَت فـشاهَدَت حَمامَهً و سَاَلَتها:« یا اُمَّ الـفَرخَینِ، هَل وراءَ تِلکَ الجِبالِ عالَمٌ غَیرُ عالَمِنا؟» سَمِعَت مِنها نَفسَ الجَوابِ.
اَلغَزالَهُ شاهَدَت هُدهُداً و سَاَلَتهُ:« هَل خَلفَ الجِبالِ عالَمٌ غَیرُ عالَمِنا؟»
اَجابَ الهُدهُدُ«نَعَم».
فَـصَعِدَت الغَزالَهُ الجَبَلَ الـمُرتَفِعَ وَ وَصَلَت فَوقَهُ فَـشاهَدَت غابَهً واسِـعَهً؛ ثُمَّ رَجَعَت وَ قالَت لِآباءِ الـغِزلانِ:«اَ تَعرِفونَ اَنَّ خَلفَ الجِبالِ عالَماً آخَرَ؟!»
و قالَت لِاُمَّـهات الغِلانِ:«اَ تَعرِفنَ اَنَّ خَلفَ الجِبالِ عالَماً آخَرَ؟!»
فَقالَ الغَزالُ الاوَّلُ بـِغَضَبٍٍ: کَیفَ تَقولینَ هذَا الـکَلامَ؟!
وَ قالَ الـغَزالُ الثّانی: کَاَنَّکِ مَجنونَهٌ!
وَ قالَ الغَزالُ الثّالِثُ : هیَ تَکذِبُ.
و قالَت الغَزالَهُ الرّابِعَهُ : اَنتِ تَکـذِبینَ.
قَطَعَ رَئیسُ الغِزلانِ کـَلامَهُم و قالَ:
«هیَ صادِقهٌ لا تَکـذِبُ؛ عِندَما کُنتُ صَغیراً ؛ قالَ لـی طائِـرٌ عاقِلٌ: خَلفَ الجِبالِ عالَمٌ آخَرُ و قُلتُ ذلِکَ لِرَئیسِنا لکِنَّهُ ما قَبِلَ کَلامی و ضَحِکَ.
کَما تَعرِفونَ انَا اطلُبُ صَلاحَکُم دائِماً؛ فَعَلَینا بِالمُهاجَرَهِ.»
صَعِدَ الجَمیعُ الجَبَلَ و وَجَدوا عالَماً جَدیداً و فَرِحوا کَثیراً.
ایُّهَا الَّجالُ، اینَ تَذهَبونَ؟ ایَّتُهَا الطّالِباتُ، ماذا تَفعَلنَ؟
نَذهَبُ الَی الحُدودِ لِلدَّفاعِ عَنِ الوَطنِ
…………………………………………… ………………………………………….
ایَّتُهَا المَراَتانِ، اِلَی اینَ تَذهَبانِ؟
نَذهَبُ الَی عَینِ الماءِ.
…………………………………………..
ایُّهَا الزَّمیلانِ، مَتی تَلعَبانِ کُرَهَ المِنضَدَه؟
نَلعَبُ بَعدَ دَقیقَهٍ.
………………………………………………..
در پاسخ به کلمه ی پرسشی« مَتی: چه وقت» کلماتی می آیند که بر زمان دلالت دارند؛ اَلیَومَ/ اَمسِ/ غَد/ صَباح/ عَصر/ مَساء/ لَیل/ قَبلَ سَنَتَینِ/ بَعدَ اُسبوعَینِ/ فِی الشَّهر الماضی/ فِی الشَّهرِ القادِمِ…..
مثال: مَتَی وَصَلتُم الَی الفُندُقِ؟ قَبلَ یَومَینِ.
ترجمه کنید.
مَتَی نَصرُ اللهِ اَلـا اِنَّ نَصرَ اللهِ قَریبٌ.
………………………………………………………………………………….
در گروه های دونفره مکالمه کنید.
در جمله ی زیر تصویر، فعل مفرد به کار رفته در حالی که انجام دهنده ی آن اسم مثنّی یا جمع است؛ در چنین جمله هایی فعل به صورت جمع ترجمه می شود؛ مثال:
تَعمَلُ هاتانِ الفَلّاحَتانِ فِی المَزرَعَهِ.
این خانم های کشاورز در کشتزار کار می کنند.
جمله های زیر را با توجه به قاعده ی ذکر شده ترجمه کنید.
تَطبُخُ النَّساءُ طَعامَ السَّفَـِر. …………………………………………………………………
یَخرُجُ اللّاعِبانِ مِن ساحَهِ المُسابَقَهِ. ……………………………………………………..
رَجَعَت اَخواتی مِن بَیتِ جَدّی……………………………………………………………
ممنون برای حوصله ی زیادتون
تهیه کننده : سید محمد امامیان
کلاس 805