تحلیل هتل مارکوس دریسکال- هتل شرایتون بیلبائو
معرفی پروژه
کارخانه شراب سازی Vinos Herederos del Marques de Riscal در السیگو ، در منطقه ریوخا اسپانیا واقع شده است و یکی از قدیمی ترین کارخانه های شراب سازی در منطقه است. این ساختمان مجموعه ای از عناصر راست خطی است که با ماسه سنگ پوشیده شده و با صفحات گسترده ای از تیتانیوم طلایی و صورتی و فولاد ضد زنگ با آینه کاری ساخته شده است.
به طور سنتی کارخانه های شراب سازی در این منطقه برای عموم مردم آزاد نیست ، اما به عنوان مولفه جزء ای از یک برنامه کلی برای تعریف مجدد و تقویت چهره عمومی خود ، مارکز دی ریسکال طراحی یک ساختمان کوچک را سفارش داد تا با ایجاد تجربه ای منحصر به فرد برای بازدید کنندگان در کارخانه شراب سازی ایجاد کند.
ساختمان در امتداد جاده ای که از طریق باغ های انگور و تاسیسات تولید شراب موجود که عمدتا از اواسط قرن نوزدهم قدمت دارند طراحی شده است.
باغ انگور
دسترسی بین طبقات از طریق پله و آسانسور صورت می گیرد
معمار، موقعیت
هتل مارکوس دریسکال، ترکیبی از استیل و تیتانیوم، کاری از معمار معروف کانادایی، فرانک گهری می باشد که در سال 2006 در شهر ال سیگو اسپانیا ساخته شد.
موقعیت
این ساختمان بر روی ستون ها قرار گرفته است و یک فضای ورودی کوچک در زیر ساختمان ایجاد می کند ساختمان از هر طرف بالای سطح سایت قرار دارد.
ساختمان بر روی ستون قرار گرفته است
قسمت ورودی به سمت پذیرایی منتهی می شود که در امتداد لبه منطقه کوچکی از باغ های انگور تنظیم شده اند.
یک تراس در فضای باز به یک استخر کوچک منتهی می شود و یک مسیر پیاده روی سر پوشیده برای بازدیدکنندگان ایجاد می کند و این امکان را آنها می دهد تا ازچشم انداز باغ های انگور و منطقه اطراف آن استفاده کنند.
مسیر پیاده رو
دفاتر و اتاق جلسات کارمندان اداری در مجاورت ساختمان واقع شده است وطراحی آن به گونه ایست که هم به ساختمان و هم به دفاتر کارخانه شراب سازی و تاسیسات تولیدی موجود متصل می شود.
دفاتر ساختمان
در اصل این هتل، به عنوان بخش اقامتی و صرفا جهت اهداف تبلیغاتی قدیمی ترین کارخانه شراب سازی منطقه به فرانک گهری سپرده شد. تا جایی که تنها در مدت زمان کوتاهی پس از افتتاح بنا، تصویرهایی از این هتل در اخبار، روزنامه ها و غیره در سراسر دنیا منتشر شد.
کانسپت
کانسپت نما شامل آبشارهای تیتانیوم (سایبان) با رنگ های صورتی ، طلایی و نقره ای در نور روز در منحنی های آنها پیچیده شده است ، نشان دهنده رنگ قرمز شراب قرمز ، مش طلایی و نقره ای کپسول روی بطری شراب مارکز دو ریسکال است.
شراب قرمز
نقره ای کپسول روی بطری شراب
حجم
این هتل از دو حجم اصلی تشکیل شده که از یکدیگر جدا بوده و توسط پلی به یکدیگر اتصال یافته اند. ساختمان چهار طبقه اصلی ترکیبی نامنظم از حجم های مکعبی شکل است که گویی بر حسب تصادف بر روی یکدیگر قرار گرفته اند.
حجم اصلی
حجم فرعی
پل ارتباطی
صفحات فلزی که از اجزای لاینفک و مشخصه آثار گهری می باشند در این بنا نیز به رنگ های متفاوت (صورتی- بنفش- سورمه ای و شرابی) به کار رفته و ضمن تبدیل بنا به حجمی هرم گونه ساختمان را در بر می گیرد.
جانمایی فضاها
قسمت ورودی؛ پذیرش فضاهای اداری، لابی و بار در طبقه همکف و تعداد 14 سوئیت مهمان ویژه در طبقه اول و رستوران، کافی شاپ و اتاق های جلسات در طبقه دوم و سالن پذیرایی و تراس چشم انداز در طبقه فوقانی بنا قرار دارند.
هر کدام از این مربع ها حکم یک سوئیت را دارند
سقف سوئیت های طبقه پایین ؛ بالا حکم تراس را دارند
راهروهای مسیرهای حرکتی
ورودی سوئیت ها
پل ورودی مجموعه
برای محاسبه کل سازه از برنامه های مختلفی از جمله RISA برای سازه فلزی و ANSYS برای سازه بتونی استفاده شده است ،
چشم انداز واحدها
بهره گیری از نور طبیعی
پل دسترسی
ریزفضاها
دراین هتل فضاهای زیر قرار گرفته است:
ورودی
پذیرش
فضاهای اداری
لابی
بار
تعداد 14 سوئیت مهمان ویژه
رستوران
کافی شاپ
اتاق های جلسات
سالن پذیرایی
تراس
یک اتاق مزه شراب
یک رستوران 172 نفری شامل یک اتاق ناهار خوری عمومی
یک اتاق غذاخوری خصوصی
تراس های فضای باز مخصوص غذا
امکانات کنفرانس
هرکدام از این بال ها
فضای داخلی این مجموعه محور اصلی ، هتلی است که توسط Frank O. Gehry طراحی شده است.
رستوران هتل مارکوئس دریسکال از جمله رستوران های برتر اسپانیا است که تجربه ای رسمی و متفاوت را برای میهمانانش به همراه خواهد داشت. در این رستوران انواع غذاهای محلی شمال اسپانیا تهیه می شود همچنین در رستوران دیگر هتل نیز میهمانان هتل می توانند غذاهای قدیمی و سنتی را امتحان کنند.
در طبقه بالای این هتل یک کتابخانه و یک کافه قرار دارد. میهمانان هتل می توانند در یکی از هشت تراسی که در این طبقه وجود دارد نشسته و به مطالعه بپردازند و در عین حال از مناظر اطراف لذت ببرند. هتل مارکوئس دریسکال همچنین یک استخر سرپوشیده دارد.
تراس هتل
دسترسی بین طبقات از طریق دو دستگاه آسانسور و پله است
از آنجایی که اطراف هتل پر از تاکستان است خدمات اسپا با انگور ارائه می شود و همچنین میهمانان هتل می توانند از حمام ، سونا فنلاندی و سالن بدنسازی هتل نیز استفاده کنند و از خدمات ماساژ بهره مند شوند.این هتل در سال 2006 افتتاح شده است و یکی از عجیب ترین هتل ها در عین حال لوکس ترین ها محسوب می شود.
ساختمان از طریق یک سری پایه های سازه ای شکل گرفته است. سه ستون فوق العاده که محل قرارگیری پله ها و آسانسورهای ساختمان را تشکیل می دهند ، این ستون ها نه تنها به پایه بارهای عمودی منتهی می شوند بلکه باعث ثبات جانبی و مقاومت در برابر بارهای افقی نیز می شوند.
سه ستون
نمای پنجره های سنگی و چوبی با استفاده از یک ماسه سنگ با همان لحن معماری سنتی در آن منطقه ، گفتگوها و تضاد با ساختمانهای سنتی محیط قرن نوزدهم را نشان می دهد.
پنجره های سنگی و چوبی با استفاده از یک ماسه سنگ
ارتفاع
ارتفاع ساختمان ، به دلیل سه ستون فوق العاده که بنا بر روی آن قرار گرفته است نه متر بالاتر از سطح زمین شروع می شود و سبب بهره گیری از مناظر چشمگیری هر دو باغ انگور و کلیسا با کوههای سیرا د کانتبریا به عنوان یک پس زمینه با شکوه برای هتل می شود .
ساختار
راه حل سازه ای این ساختمان ترکیبی است از فولاد ، مسلح شدن هورمونی و سیستم های postensado بتونی است. این فولاد عمدتا بر روی سایبان ها متمرکز می شود که ساختار اصلی آنها اساساً در بتن انجام می شود. هنگامی که طراحی ساختمان در کتیا مدلسازی شد ، برای ساده سازی روند طراحی سازه به دو قسمت تقسیم شود: از یک طرف ، طراحی سایبان و از طرف دوم ، ساختار پشتیبانی بتن ، که هر دو با توجه به فرآیندهای مختلف طراحی محاسبه شده است .
اصول ساختاری مرسوم از نظر ثبات ، سازمان ، نظم و تکرار مورد بازنگری قرار گرفته است. چالش دستیابی به یک سیستم ساختاری سازمان یافته برای احترام به مفهوم اساسی یک معماری نامنظم بوده است .
.
ساختار سایبان ها
گرچه سایبان ها از نظر بقیه ساختمان بار قابل توجهی ندارند ، اما به دلیل اشکال پیچیده آن می تواند سبب متمرکز شدن باد در مناطق بسیار خاص شود. این بارها از طریق پروفیل های فولادی که لنگر می اندازند ، یا یکی از طبقات ساختمان یا مستقیم به زمین ، به سازه اصلی منتقل می شوند.
ساختار ثانویه متشکل از پروفیلهای T گالوانیزه است که در بیشتر قسمتها مستقیم است ، آنها "قوانینی" برای ایجاد سطح نهایی هستند. تمام این پروفیل ها توسط پیچ و مهره های با مقاومت بالا به یکدیگر متصل می شوند. آنها در حال آماده سازی لوله های منحنی به قطر سی میلی متر ، پنجاه سانتی متر جدا شده از یکدیگر هستند که منحنی نهایی را تعیین می کند که روی آن در اطراف پرچ پلاتابندا قرار داده شده است.
سایبان ها با رنگ های استیل ، تیتانیوم و آینه پوشانده شده اند. حدود سه هزار و چهارصد هزار متر مربع تن تیتانیوم به رنگ طلایی ، هفتصد و تیتانیوم با رنگ صورتی و بقیه آینه های فولادی صیقل یافته ، به چیزی بیش از بیست سایبان متفاوت تقسیم شده که قسمت عمده ای از پوشش ساختمان را تشکیل می دهد.
تیتانیوم این هتل از ژاپن تهیه شده است که شامل یک لایه اکسیداسیون است که رنگ را منتقل می کند. بدست آوردن این رنگ با غوطه ور شدن صفحه تیتانیوم در یک اسید طبیعی که از جریان الکتریکی استفاده می شود ، فرآیند الکترولیتیک نامیده می شود. این فرآیند بسته به ضخامت آنها که رنگ نهایی صفحه را مشخص می کند ، در صفحه اکسیداسیون ایجاد می شود.
محل قرارگیری تیتانیوم و فولاد ضد زنگ در سایبانهای مدیاتن یک مربع فویل و با ضخامت یک میلی متر است که به صورت پوسته های متصل به لوله ها از طریق پرچ های فولاد ضد زنگ روی هم قرار می گیرند.
نمای خارجی
این ساختمان در نمای از سنگ ، و در گوشه ها از تیتانیوم و فولاد ضد زنگ ساخته شده است ، به خصوص در میان سایبان های متوالی پنجره های بزرگی جانمایی شده است.
بیش از یک هزار متر مربع شیشه ، با هندسه متفاوت از یکدیگر ،با اشکال مستطیل ، مثلث ، ذوزنقه و الماس ، طراحی شده است و بسیاری از آنها با دستورالعمل های پیچیده ، که ساختمان را به چشم انداز باغ های انگور و کوهها می کشد و نور بیرون را به فضای داخلی انتقال می دهد.
قاب پنجره های ساخته شده شامل فولاد گالوانیزه ،یا قاب های آلومینیومی ، تمام برجستگی های چوبی آراسته با حداقل ضخامت چهار سانتی مترساخته شده است .
چشم انداز نسبت به بیرون
کفپوش سوئیت پارکت
نمونه موردی دوم- هتل شرایتون بیلبائو
آثار لگورتا Legorreta به واسطه رنگ های درخشان، قرمز، نارنجی، قهوه ای مایل به قرمز، زرد و …؛ به سادگی قابل شناسایی هستند.
به گفته لگورتا: "رنگ در معماری مهم است اما، مهم تر این است که نور را چگونه بر سطح دیوار می تابانی تا رنگ جلوه گر شود." ریکاردو لگورتا معمار بومی مکزیک، مانند رنگ های درخشان، بازی نور و سایه و حیاط مرکزی را در تمامی آثارش از جمله هتل، کارخانه، کلیسا و ساختمان های تجاری و آموزشی استفاده می کند.
موقعیت، گروه طراحی، مساحت
هتل شرایتون بیلبائو Sheraton Bilbao بخشی از Ria 2000، طرح توسعه جدید شهر بیلبائو اسپانیا، که توسط سزار پلی تهیه شده بود، می باشد
مساحت سایت پروژه 17650 فوت مربع (تقریبا معادل 1600 مترمربع) می باشد که در منطقه ای از شهر بیلبائو، بعد از موزه ی گوگنهایم و در انتهای بلوار ویکتوریا ماریا قرار دارد.
چالش های طرح
محدودیت های موجود در طراحی، حاصل از قوانین طرح توسعه شهری، شامل حداکثر ارتفاع 10 طبقه ای و عقب نشینی به میزان 2 متر می شود و بنابراین حجم پروژه، یک توده متراکم است که کل سایت را اشغال کرده و همچون یک بلوک سنگی تغییر شکل یافته به یک مجسمه مجوف است که ملهم از کارهای هنرمند "ادوارددو چیلیدا" بوده و حاوی اصول ثابت فرهنگی منطقه می باشد
ورودی هتل
بررسی نمای هتل
حفره های ایجاد شده در نما با توجه به منظر بیرونی توده طراحی شده که در طول روز، نور طبیعی را به داخل وارد می کنند و در طول شب مانند فانوس های درخشان در دل تاریکی می درخشند و جلوه متفاوتی به هتل می دهند.
از درون، این حفره ها، مناظر بیرونی را شرح می دهند: کوه ها در شمال، پارک در جنوب و رودخانه و شهر قدیمی در غرب، اینها پنجره های اتاق هایی هستند که در پیرامون توده قرار گرفته اند و از میان مشبک های نه تایی که حریم اتاق ها را نیز حفظ می کنند، مهمانان از مناظر متنوع لذت می برند.
مشبک های 9 تایی
ریتم های ساده و تکرار شونده در نما از طریق قرارگیری خطی پنجره ها در کنار هم چه به صورت افقی و چه به صورت عمودی به احساس سنگینی توده کمک می کنند.
در انتهای توده یک برج قرار گرفته همچون مناره ای است که یک طبقه از کل حجم بلندتر بوده و در بخش فوقانی خود یک سوئیت سلطنتی با تراسی وسیع و چشم اندازی ویژه را جای داده است.
تیپ بندی پنجره ها
نورگیری هتل
استفاده از رنگ های گرم یاد شده در نمای هتل که ویژگی بارز کارهای لگورتا است در هماهنگی با رنگ غالب بدنه ها و سقف های شیب دار بناهای منطقه می باشد. همین ترکیب رنگی را در فضاهای داخلی نیز می توان دید.
بکارگیری رنگ گرم در نما
اتاق ها حول یک فضای مرکزی و در هشت طبقه چیده شده اند. در این آتریوم مرکزی که عناصر ارتباط عمودی را در خود جای می دهدو در بالا با یک نیم قوس ختم می شود، نور نقش بسیار مهمی بازی می کند.
این فضا، که با تعدادی از حفره ها روشن می شود، با بازی دائمی نور و سایه در ساعات مختلف روز، کیفیات متفاوتی را تجربه می کند.
حیاط مرکزی
در قسمت داخلی آن یک دهلیز مرکزی به ارتفاع 8 طبقه وجود دارد که در انتها سقف تشکیل نیمی از طاق است
تعداد سوئیت ها
هتل بیش از 211 واحد اقامتی، از اتاق های استاندارد تا سوئیت های بزرگ تر دارد، که همگی دارای تجهیزات کامل منطبق بر یک هتل 5 ستاره می باشد.
ترکیب حجم ها باعث ایجاد تراس هایی برای برخی از این واحدها شده است. محل عرضه ی غذا و نوشیدنی، نام گذاری شده بنام هنرمند "چیلیدا" در طبقه همکف واقع اند و سوئیت ها در کل طبقات و بصورت پراکنده می باشند. استخر و باشگاه ورزشی در طبقه ششم، از طریق یک پنجره مشبک شده ی بزرگ از منظره ی پارک استفاده می کنند.
تراس واحدها
نور در این فضا نقش بسیار مهمی را ایفا می کند ، زیرا با سوراخ شدن حجم مختلف روشن می شود و در هر ساعت از شبانه روز یک بازی سایه و نور متفاوت ایجاد می کند. این سوراخ ها از نظر مجسمه سازی در نمای خارجی و بسته به دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفتند.
مسیرهای حرکتی هتل
حجم با یک برج به پایان می رسد که آن را به یک فانوس دریایی در گوشه تبدیل می کند.
برج دیدبانی
دسترسی بین طبقات از طریق آسانسور و در مواقع اضطراری از طریق پله صورت می گیرد
https://www.arthut.ir/hotel/1102-marques-de-riscal-hotel.html
http://arthut.blog.ir/?page=12
https://lastsecond.ir/blog/5813-marques-de-riscal
https://en.wikiarquitectura.com/building/marques-de-riscal-winery/
https://arcspace.com/feature/hotel-marques-de-riscal/
https://en.wikiarquitectura.com/building/marques-de-riscal-winery/#bodegas-marquc3a9s-de-riscal-frank-gehry-wikiarquitectura-03
https://en.paperblog.com/hotel-marques-de-riscal-elciego-spain-56472/
https://www.archiweb.cz/en/b/sheraton-abandoibarra-hotel
https://lastsecond.ir/news/marques-de-riscal
https://docplayer.es/19801278-Ejemplo-practico-hotel-sheraton-bilbao-espana.html